A Resaturación absolutista.

En 1814 reunense no Congreso de Viena os representantes das potencias victoriosas: Reino Unido, Austria, Prusia e Rusia. Os seus obxectivos fundamentais son tres:

Absolutismo: derrogar as reformas liberais e restabler o absolutismo.

Lexitimismo: devolver o trono ás dinastías tradicionais Equilibrio internacional: volver ó mapa de Europa anterior

á Revolución francesa Para lograr estes obxectivos Austria, Rusia e Prusia firmaron o tratado da Santa Alianza polo que: Comprométense intervir militarmante en calaquera país europeo

para manter o absolutismo fronte á unha posible revolución liberal

EUROPA ACTUAL EUROPA INICIOS S. XIX

Países que siguen existindo hoxe con poucos cambios Francia, España, Portugal,

Dinamarca Paises que existían pero

modificaron moito a súas fronteiras Paises Baixos (con Bélxica) Reino Unido (pero sen Irlanda) Rusia (pero sin Bielorrusia,

Ucrania, Letonia, etc) Noruega e Suecia forman un reino

Paises actuais que non existían Islandia, Irlanda, Bélxica,

Alemaña, Italia Austria, Hungría, Rep. Checa,

Eslovaquia, Polonia, Rumania, Bulgaria, Grecia, Serbia,

Croacia, Bosnia, Eslovenia, Macedonia, Albania

Estonia, Letonia, Lituania, Finlandia, Bielorrusia, Ucrania, Moldavia

Revolucións liberais Os liberais recorren á

sublevación co apoio da burguesía as clases populares e o exército A burguesía reclama reformas

liberais moderadas (sufraxio censatario, división de poderes, etc)

As clases populares esixían máis democracia, sufraxo universal, igualdade real, melloras sociais...

En diferentes ciclos revolucionarios (1820, 1830, 1848) os liberais enfróntase ó absolutismo En boa parte de Europa occidental

logran derrotar ó absolutismo establecendo un sistema político liberal moderado ou conservador

En Europa central crece o nacionalismo

NACIÓN Concepción liberal: conxunto de cidadáns libres

e iguais que viven baixo un goberno común e unhas mesmas leis: nación=estado

Concepción historicista: conxunto de individuos que falan unha mesma lingua, teñen unhas costumes, tradicións, folclore etc (cultura) común.

Liberal-historicista: conxunto de individuos que falan unha mesma lingua, teñen unha mesmas costumes, tradicións, etc e que por iso viven baixo un mesmo goberno cunhas leis comúns e iguais para todos

NACIONALISMO

Nacionalismo de afirmación. Prodúcese cando un un grupo considera a súa comunidade como unha nación pero que carece dun estado propio Nacionalismo separatista: pretende separase do estado do que forma

parte para crear un estado propio e independente Nacionalismo de unificación: considera que a nación está dividida en

vario estados e pretende unificalos para formar un estado propio Nacionalismo de estado. Identifica nación e estado. Defende a

integridade do país, non aceptando a existencia de comunidades diferenciadas (nacións) dento do propi estado. Busca o engradecemento da nación=estado sobre outras

Corrente política que considera a propia comunidade como unha nación (concepción historicista) e que aspira a que forme un estado independente un país (concepción liberal) coas súas fronteiras, as súas leis e o seu goberno propio

Unificación de Italia. 1859-1870 Estado lider: reino de

Piamonte-Serdeña Protagonistas: Victor

Emanuelle II, Cabour e Garibaldi.

Evolución: 1858: Lombardía 1860: Parma, Módena e

Toscana. 1860 Nápoles e Sicilia 1866 Venecia (Guerra con

Austria) 1870 Roma (Guerra con

Francia)

Monarquía liberal democrática

Unificación de Alemaña. 1864-1871 Estado lider: reino de Prusia. Protagonistas: Guillerme I e

Otto von Bismark Evolución:

1834 unión aduaneira. 1864 guerra con

Dinamarca: anexión 1866 guerra con Austria:

anexión dos estados do centro e norte

1870: guerra con Francia: anexión dos estados do sur.

1871 formación do II Imperio alemán

Sistema político: liberalismo moderado

COINCIDENCIAS UNIFICACIÓN ALEMÁ E ITALIANA

Nacionalismos de afirmación e unificación A guerra como medio para lograr obxectivos nacionais A cronoloxía: entre 1860 e 1871

1866 guerra con Austria: Alemania gaña 1870 guerra con Francia

Proceso liderado por un estado : Prusia e Saboia

DIFERENCIAS UNIFICACIÓN ALEMÁ E ITALIANA

Diferente concepción da nación. No caso alemán pesa maís a concepción historicista e no caso italiano a liberal ou a liberal-historicista

Diferente modelo de estado. No caso italiano crcano óa principios do iberalismo democrático, no caso alemán ó liberalismo conservador

OS BALCÁNS NO SÉCULO XIX

Imperio Austrohúngaro 1867 dividido en dúas zonas

autónomas: Austria e Hungria Ocupa zonas dos Balcáns:

Eslovenia, Croacia, parte de Romanía e dende 1878 Bosnia-Herzegovina (antes turca)

Movementos nacionalistas. A nova organización non

solucina todas as revindicacións nacionalistas

O imperio Turco Dominaba a maior parte dos

Balcáns Na primeira metade do século XIX

independízanse Grecia, Serbia, Montenegro e Romanía (aída que non recoñecida ata 1878)que aspiran a ampliar o seu territorio

En 1878 Bulgaria autónoma (non se recoñece a súa independencia ata 1908 ) e Bosnia-Herzegovina pasa a depender do imperio Austrohúngaro

Tensións entre estes países, pois ningún esta satisfeito co seu territorio e todos aspiran a amplialo

Zona dominada por dous grandes imperios Austria e Turquía que van sufrir modificacións no século XIX

O imperio Turco Na primeira metade do século XIX independízanse Grecia, Serbia,

Montenegro e Romanía (aída que non recoñecida ata 1878)que aspiran a ampliar o seu territorio

En 1878 Bulgaria autónoma (non se recoñece a súa independencia ata 1908 ) e Bosnia-Herzegovina pasa a depender do imperio Austrohúngaro

Tensións entre estes paíse, pois ningún esta satisfeito co seu territorio e todos aspiran a amplialo

EUROPA INICIOS S. XXEUROPA INICIOS S. XIX

EUROPA ACTUAL EUROPA INICIOS S. XX

O ESTADO BURGUÉSA maior parte dos países europeos a finais do século XIX teñen un

réximen liberal conservador : Sufraxio censatario. Frecuente fraude electoral. Limitación práctica de dereitos e liberdades Monarquías nas que o rei conserva o poder executivo e participa na

elaboración das leis (deeito de veto, iniciativa lexislativa, etc) Bipartidismo: conservador e progresista. Nacionalismo de estadoA finais de século algúns países de Europa occidental avanzan cara a

democracia: Ampliación de dereitos e liberdades Sufraxio universal masculino Reducción da fraude electoral Limitación do poder do rei:

Gobernos elexidos polos parlamentos

SISTEMA DEMOCRÁTICO

Para considerar un sistema político como democrático ten que cumprir como mínimo os seguintes requisistos: Sufraxio universal Eleccións limpas e sen fraude Pluripartidsmo: existencia de varias opcións políticas Recoñecemento amplo e con garanrías de dereitos e liberdades

(opinión e prensa, asociación, relixión, etc) Limitación das facultades dos monarcas (no caso das monarquías)

Non intervención no lexislativo. Executivo no goberno

Gobernos elexidos polos parlamentos A finais do século XIX non hai en Europa ningún país que

reuna estas condicións. Algúns deles van realizando reformas que achegan os seu sistemas políticos á democracia (Francia, Reino Unido, Alemaña, etc)