VW: Happy Family?

Generaties:• Nel

• Jeffrey x Carlijn

• Rebecca x Xander, Lara x Ciske x Tom , Marc

• Nina , Tessa x Adam , Roy , Patrick x Harriët

• Sanne x Michel, Kevin, Anja, Thomas x Saskia x Roos x Ryan, Jayda x Mark, Sakura x Aaron

6. Laura x Frank, Michelle, baby, Eric, Merel, Vincent, Melvin x Celine, Kim, André

7. Esther x Steven, Lisa, Sander x Melissa, Robert, Mariëlle x Leon, Bas, Alfons

8. Sofie, Felicia, Marcia, Miranda

x

De vorige keer

Fam. Molenaar

•Bas adopteerde de drie weesmeisjes

• Felicia groeide op tot tiener

Nu gaan we naar de familie de Beer. De vorige keer verheugden Sander en Melissa zich op hun kindje. Melissa bleef ervan overtuigd dat ze een meisje zou krijgen.

2 spelen

Familie de Beer

x

‘Sander! SANDER! Ik heb weeën, het is begonnen!’ Krijsend stond Melissa naast haar bed. Die pijn, het was gewoon vreselijk…

Een nieuwe pijnscheut, Melissa kromp ineen.

Eindelijk klonken er voetstappen en ging de deur open.

Met één blik wist Sander wat er aan de hand was. Bijna raakte hij in paniek, maar hij wist zijn kalmte te behouden. Dat moest wel, anders zou alles uit de hand lopen.

‘Goed, ga rustig op bed liggen. En puffen, puffen!’

‘Jij hebt makkelijk praten! Haal wat water, ik stik van de dorst! Waarom is het hier zo warm?!’ gilde Melissa.

En na drie uur van heen en weer rennen met allerlei spullen die Melissa nodig had, werd het eindelijk rustig.

Uitgeput vielen de jonge ouders op het bed neer. Bezweet staarde Sander naar zijn dochtertje.

‘Zie je nou,’ glimlachte Melissa ondanks haar vermoeidheid, en ze moesten lachen.

Melvin werd erbij gehaald en hij omhelsde zijn dochter.

‘Mijn meisje, mijn prinsesje, ik ben zo trots op je. Nu ben je alweer moeder… Het leek nog maar zo kort dat ik je voor het eerst in mijn armen had! Ik ben zo trots!’

En Sander, die begreep de gevoelens van de oude man volledig. Kijk nou toch, dat kleintje, wat was ze mooi!

Over een naam hadden ze ook al nagedacht:

Elise

Later die dag, toen iedereen weer fit en uitgerust was, kwam de kraamvisite. Sander was zo blij zijn familie weer te zien. Soms miste hij ze best wel, en die drukte in het grote huis.

Hij omhelsde zijn grote zus Esther en zijn broertje Robert, zijn nichtje Sofie en zelfs zijn oude maatje Alfons moest eraan geloven.

‘Ik ben blij dat jullie er zijn!’ glimlachte Sander.

‘Wat een prachtig meisje… Zo klein, net een popje!’ Vol bewondering boog Esther zich over de wieg. ‘Mag ik haar vast houden?’

‘Natuurlijk! Je bent toch haar tante? Elise moet wel haar tante leren kennen.’

Voorzichtig pakte Esther Elise op, maar die zette meteen een keel op.

‘Oei!’

‘Zo te horen wil er iemand liever in bed blijven liggen.’ glimlachte Esther en samen met Sander legden ze het meisje terug.

Ze werd meteen stil en keek met haar grote groene ogen om zich heen.

‘Wie wil er hotdogs?’ riep Melvin, en dat liet niemand zich een tweede keer zeggen.

Sander en Melissa genoten van de gezelligheid. Toen de visite weg was, zaten ze nog uren samen op de bank te knuffelen, met uitzicht op de box waar Elise in lag te brabbelen.

Ze voelden zich volmaakt gelukkig! En dat gevoel werd de volgende dag nog versterkt, toen de zigeunerin weer een wenslamp kwam afleveren.

Melissa twijfelde heel even, maar deed toen weer een geld-wens.

‘Ik kon het gewoon niet weerstaan, pap. Ik ben een rijkdomsim, ik wil $100.000 verdienen. Deze extra geldzakken kan ik goed gebruiken.’

‘Dat snap ik. Het is ook niet erg. Maar ik wil je wel adviseren die wenslamp nu op te bergen, en niet meer te gebruiken. Bewaar hem voor later, als je hem ooit nog eens nodig hebt.’

‘Okee.’ zei Melissa, maar ze baalde wel een beetje van haar vaders zuinigheid.

Het liefst wilde ze meteen al haar wensen op maken, en lekker veel geld verdienen. Maar zo werkte het niet, en deze keer luisterde ze toch maar naar haar vader.

De hele verdere dag was ze met Elise in de weer, en Melvin bakte een prachtige ijstaart.

Toen hij hem flambeerde, was dat een heel spektakel waar iedereen bij wilde zijn.

‘s Avonds kwamen Sanders oude maten langs, zijn broertje Robert en Alfons. Vroeger, toen ze nog samen in een huis woonden, waren ze onafscheidelijk. Dat was nu jammer genoeg wel veranderd. Gelukkig was het weer net als toen, als ze samen waren. Hun drie lachen vermengden zich en vrolijkten het hele huis op.

Zelfs de kleine Elise moest giechelen als ze de jongens hoorde.

‘Dat was heerlijk, meneer Meadow.’ zeiden Robert en Alfons beleefd na de ijstaart.

‘Graag gedaan, koken is mijn alles!’ glimlachte Melvin. ‘En dan is het nu tijd voor een verjaardag! Van onze kleine prinses Elise!’

Iedereen verzamelde zich rond de taart. Aan opa Melvin was de eer om zijn kleindochter te helpen met de kaarsjes uitblazen.

Een bewonderend gemompel steeg op uit de toeschouwers, maar Melissa gaf ze geen tijd meer. Ze griste Elise weg en nam haar mee naar de slaapkamer.

‘Even een make-over!’ glimlachte ze. Druk in zichzelf mompelend zocht ze het jurkje dat klaar lag, de schoentjes, de haarspeld. Vol zorgzaamheid deed ze alles aan bij haar kleine meisje, dat ineens niet zo heel klein meer was.

‘Lies mooi!’ kirde Elise toen ze zichzelf in de spiegel zag.

Melissa werd warm van binnen. ‘Dat vind mama ook, schatje. Jij bent het mooiste meisje van de hele wereld!’ Ze kuste haar en nam haar toen mee terug naar de kamer, waar ze meteen werd overstelpt met aandacht.

‘Ze is zo mooi!’ riep iedereen, en vergelijkbare dingen, maar wat er toch wel het meest gezegd werd was: ‘Wat lijkt die meid vreselijk op haar vader, Sander!’

En ze hadden gelijk. Elise was een prachtige meid, sprekend haar papa!

x