Incredible India!
Hey iedereen!
Na een volle maand reizen voelen we de drang om iets neer te pennen. Dus bij deze een eerste
poging om iets op de blog te zwieren .
Onze reis door India!
We zijn vertrokken in Leuven met het uitzwaaien van onze familie, niet evident en niet altijd even
emotieloos. M.a.w. het eerste moeilijke moment van de reis . Chloë schittert met haar bruine
haren, toch even wennen voor iedereen (goed idee, meneertje Meyns !).
Na een fijne vlucht landen we in Delhi. Delhi onthaalt ons als een grote, arme, vuile en luidruchtige
stad. De mengeling van de geuren en kleuren doen ons even slikken. We maken een wandeling en
komen in contact met enkele heel erg aardige(?) mensen die ons zonder problemen aan de tourist
office willen afzetten. Blijkt wel dat het steeds een valse tourist office is waar ze deals proberen te
sluiten met onwetende toeristen (ahum, wij dus). We waren op de hoogte dat dit kon gebeuren maar
werden toch verschillende keren de verkeerde kant opgestuurd of misleid. Uiteindelijk hebben we
toch een betrouwbaar reisagentschap gevonden en wordt ons reisplan (tromgeroffel) : Delhi-
Jodphur-Pushkar-Jaipur-Agra-Orchha-Khajuraho-Varanasi!!!
We hoppen nog een dagje in Delhi rond en bezoeken Jantar Mantar (de mini-versie), de Lotustempel,
India gate en Connaught place. Vooraleer we de nachtbus richting Jodphur instappen blikken we toch
met een gemengd gevoel terug. Delhi heeft enkele mooie plaatsen om te bezoeken maar het is zeker
niet evident om als toerist je weg te vinden. We gaan in de loop van onze Indië-reis verscheidene
mensen tegenkomen die problemen hebben gehad in Delhi en we begrijpen wel waarom…
Jodphur daarentegen is een super ontspannende, mooie stad. We hebben drie dagen de tijd om rond
te dwalen rond de clocktower, het prachtige fort, het paleis van de maharadja (ook gekend als de
“suikertaart”) en het wit marmeren mausoleum van de oude maharadja’s. We verblijven in een leuk
hostel met een toffe uitbater. De koude douches ’s morgens nemen we er graag bij! We worden zelfs
uitgenodigd op de trouw van de eigenaar. Jammer dat we al onze trein-en bustickets al hebben
vastgelegd. Het zou een gigantisch feest geweest zijn: 4500 man(!) die samen komen om te eten en
te dansen! We hebben ons lesje wel geleerd: in het vervolg gaan we niet meer al onze plannen
vastleggen maar laten we het meer op ons afkomen!
We ontmoeten in Jodphur ook een Amerikaanse hulpverlener, terwijl we samen een omelet aan het
eten zijn op het super aangename plein rond de clock tower vertelt hij verhalen die ons doen
achterover vallen. Hij werkte in Syrië, Turkmenistan en hij stond in als verantwoordelijke bij een van
de eerste noodtentjes tijdens de overstromingen in de VS. Echt een vrijwilliger die direct naar de
plaatsen trekt waar het brandt.
Hoewel veel mensen ons gewaarschuwd hebben, leren we al in Jodhpur de “echte” (lees “we zijn
niet zeker of het wel hygiënisch is”) Indische keuken kennen. Voor geen geld eten we bij de
plaatselijke bevolking in een kleine restaurantje. Het was even slikken toen de man ons eten met zijn
vuist verbrijzelde (zogezegd om de smaken tot zijn recht te laten komen, we zullen maar niet denken
aan het gebrek aan wc-papier in india!) Het eten was een voltreffer! We worden niet ziek en het
eten was superlekker! De rest van onze reis storten we ons op de plaatselijke eettentjes en het
streetfood!
Onze tweede stop is Pushkar! Pushkar is bekend omwille van zijn heilig meer omgeven door oneindig
veel tempels. Het is echt een hippie-oord waar mensen naar het meer komen staren met boeken
onder de arm met de titel: “The power of thinking without thinking”. We hebben nog geen zin om
ons okselhaar tot onder onze knieën te laten groeien en laten ons niet meedrijven naar de jaren ’60,
maar we genieten wel van de rust en van het uitzicht. We bezoeken de enige Brahma-tempel van
heel Indië en we wandelen door de kamelenverkoopplaats maar veel belangrijker is dat Chloë
vandaag te horen krijgt dat ze geslaagd is op haar thesis! Masterdiploma op zak!
Pushkar beschouwen wij als een stadje dat de omweg niet echt waard is maar als je er toevallig
passeert is het een aangename afwisseling na de grote en drukke steden.
Niet veel later reizen we verder naar Jaipur, de hoofdstad van Rajasthan, een relatief nieuwe stad die
uit het niets werd opgericht in 1727. De toenmalige Maharadja wou een voorbeeld-stad maken met
grote lanen (jihaah, voor de eerste keer een trottoir gespot) en mooie versierde huizen. Deze
“chique” (ahum kuch kuch proest) stad kan natuurlijk ook niet zonder enkele machtige monumenten.
We bezoeken het city palace, Jantar Mantar, Palace of Winds en het amberfort. Maar wat ons vooral
is bijgebleven zijn enkele “geheime plekjes”. We bezoeken op aanraden van onze tuktukdriver enkele
tempels en de mausolea van oude maharadja’s die helemaal niet in het toeristisch pakket vallen en
waar we dus helemaal alleen in ronddwalen…
Deze bezienswaardigheden maken de stad echt de moeite om te bezoeken. Maar na al dat getempel
hebben we zin in iets anders, dus gaan we naar een bollywood-film kijken, een echte ervaring !
We beleven ons eerste echt spannende moment van de vakantie: blijkt dat we onze trein hebben
gemist! We waren er van overtuigd dat we op maandag (16/02) gingen vertrekken, maar mispoes
onze ticket was voor zondag (15/02) geboekt. In rep en roer spurten we naar het station in de hoop
een ticket te bemachtigen. Met een buik vol adrenaline en zenuwen springen we nog net op tijd de
trein op. Onze twee dagen Agra worden zo gereduceerd tot een namiddagje . Maar hey, niets dat
we niet aankunnen hé!
Agra wordt een blits-bezoek maar dat maakt de Taj Mahal niet minder imposant. Effectief en terecht
een wereldwonder. Zeer indrukwekkend en een aanrader aan iedereen!
We reizen verder naar Orchha, wat een fantastische plek! Deze “verborgen parel” op de Indische
“boerenbuiten” herbergt een verzameling van forten, mausoleums en tempels, ooit gebouwd door
steenrijke maharadja’s en keizers. Omdat dit dorpje gewoonweg bijna vergeten is, is het hier quasi
toeristenvrij en zeer rustig. We hebben het hier zo naar onze zin! Het dorpje is slechts drie straten
groot waardoor we veel meer kennis kunnen maken met de locals. De Indiërs zijn echte schatten, zo
spelen we een spelletje kaart op de straat en krijgen we een dekentje voor om onder onze poep te
leggen. We leren enkele mensen kennen en drinken samen chai en eten samen samosa’s. Tompie
gaat zelfs fitnessen met enkele stoere indiërs!
Onze volgende halte is Khajuraho! Wereldberoemd door zijn eeuwenoude kamasutra-tempels. De
tempels dateren van de 9e eeuw, en er zijn nog 22 van de 80 tempels over. Omdat wij reizen om te
leren trekken wij twee dagen uit om alles te bekijken. We hebben geluk! Toevallig vindt in Khajuraho
een (volgens hen) wereldberoemd dansfestival plaats. Verschillende traditionele Indische dansen
worden opgevoerd en het park met de tempels dient als achtergrond. Heel erg fijn!
We eindigen ons rondreis in Indië met Varanasi. Wat een drukte! We komen juist van twee landelijke
Indische dorpjes en komen nu terecht in een miljoenenstad waar iedereen zich klaarmaakt voor het
“Holi-feest” (het Indische kleurenfestival, ook wel te vergelijken met onze kerstmis). De drukte in de
straten is onhoudbaar. We vluchtten naar de traditionele ghats aan de oever van de ganges waar de
mensen samenkomen om te baden in de Ganges. Een mengelmoes van heilige mannen, bedelaars,
toeristen, koeien en honden. We banen onze weg langs de rivier en botsen, totaal onverwacht, op de
rituele crematies. De overledenen worden op houtstapels gecremeerd en daarna worden de assen in
de heilige Ganges geworden. Hindoes geloven namelijk dat als je in Varanasi sterft, je de oneindig
reïncarnatiecyclus doorbreekt en je ziel rust vindt. Hiervoor moet je ziel wel uit je lichaam kunnen
treden. De oudste zoon splijt daarom de schedel voordat het achtergebleven lichaam wordt
gecremeerd. We worden er even stil van. We trekken terug de drukke straten in (hiphoi!) en laten
ons door de grote stad opzwelgen. Lang houden we het niet uit, dus zakken we af naar de stadsrand
en bezoeken nog een paleis en de universiteit (en de verpleegsterschool!) maar het zijn de ghats en
de onwerkelijke sfeer die daar hangt die ons nog lang zal nablijven.
Ons volgende stop is Nepal. Om het land van de Himalaya te bereiken zitten we achtereenvolgens op
een nachttrein (met belachelijk veel vertraging, hey what did you expect?), een Indische bus
(waarvan we nog aan het nabotteren zijn), een riksja en een Nepalese bus om uiteindelijk 23 uur
later in Pokhara aan te komen (met de eerste momo’s, een soort van Nepaleese dimsum’s, in onze
buik!). Het verslag van Nepal volgt (geef ons een maand of drie )!
Top Related