V- N- William Marrion Branham

V- N-

William Marrion Branham

ZNAMIĘ BESTII I PIECZĘĆ BOŻA #2

The Mark Of The Beast And The Seal Of God #2 17 lutego 1961

First Assembly Of God Of Long Beach, Long Beach CA

(61-0217)

Mówione Słowo jest oryginalnym nasieniem

Zdjęcie Williama Branhama ze Słupem Ognia

(wykonane przez Jamesa Ayersa w Sam Houston Collisseum

w Houston w stanie Teksas w dniu 25 stycznia 1950 r.)

Znamię bestii i Pieczęć Boża #2 The Mark Of The Beast And The Seal Of God #2

piątek wieczór, 17 lutego 1961

First Assembly Of God Of Long Beach, Long Beach CA

Nagranie na taśmie magnetofonowej

o numerze 61-0217 trwa 99 minut.

Numeracja akapitów według The Table. Message & Bible. 2010 Release with The Voice

by Voice Of God Recordings Inc.

ZNAMIĘ BESTII I PIECZĘĆ BOŻA #2

E-1 Pozostańmy przez chwilę na stojąco, podczas gdy pochylamy nasze

głowy do modlitwy. Zastanawiam się teraz, gdy mamy pochylone

głowy, czy ktoś nie chciałby być wspomniany w modlitwie. Niech da

o tym znać, podnosząc rękę, i mówiąc: „Boże, bądź dla mnie miłosierny;

mam dziś wielką potrzebę”. E-2 Nasz niebiański Ojcze, przystępujemy do Twego tronu, Twego wielkiego

tronu miłosierdzia w Imieniu Pana Jezusa, naszego Zbawiciela. Przystępu-

jemy w ten sposób, ponieważ On powiedział nam, abyśmy przychodzili w

ten sposób, a otrzymamy to, o co prosimy. I tak się cieszymy, że możemy

odpocząć w naszych sercach na tym zapewnieniu, że to, co Ty mówisz, Ty

jesteś w stanie wykonać. Dziś bowiem czujemy, że jesteśmy przez wiarę na-

sieniem Abrahama, a wszystko, co jest sprzeczne ze Słowem Bożym, traktu-

jemy tak, jakby tego nie było. Ponieważ Bóg powiedział prawdę, a my wie-

rzymy, że On ma prawdę. I On jest prawdą.

Otóż, modlimy się za tych, którzy podnieśli swoje ręce, za każdą rękę, Panie.

Ty wiesz, czego oni potrzebowali. Ty wiesz, co było w ich sercach, w ich

umysłach, kiedy podnosili swoje ręce. Modlę się, abyś zgładził ich grzechy,

zgładził ich choroby. Daj im pragnienie ich serca, Panie. I oby żyli tu długo

i szczęśliwie, jeśli to możliwe, aby zobaczyć przyjście Pana po raz drugi.

Modlimy się, abyś pobłogosławił Słowo dzisiejszego wieczoru, gdy bę-

dziemy mieć społeczność wokół niego, mówiąc o tej wielkiej, niesamowitej

rzeczy, która jest tuż u naszych drzwi, która dzieje się teraz w naszych mia-

stach i na całym świecie. Modlimy się, Panie, abyś dał nam Twoje Słowo,

Twoje namaszczenie, abyśmy mogli wiedzieć, jak mówić jako wyrocznia

Boża. Prosimy Cię o to w Imieniu Jezusa. Amen. Proszę usiąść. E-3 Jest to wielkie i chwalebne przyjść do domu Pańskiego. I tak bardzo cie-

szyliśmy się z tego spotkania tutaj w kościele z naszym bratem Buntane i

innymi stowarzyszonymi usługującymi w - w tej wspaniałej społeczności,

którą mieliśmy. I wszyscy ludzie, wszyscy świeccy, z różnych kościołów,

każdego wyznania, rasy i rodzaju... Schodząc dziś wieczorem z podium,

przypadkowo spotkałem kilku moich przyjaciół. Spotkałem tutaj brata

Allcota. Po raz pierwszy widziałem go od wielu lat. Pamiętam ten pierwszy

raz, kiedy byłem w Edmonton w Kanadzie. Wierzę, że byłeś tam z nami pod-

czas tego spotkania. Brat z... Hollander, tutaj, miło go widzieć. A ci różni po

drodze...

6 WILLIAM BRANHAM

I znam każdego z was. Chciałbym mieć czas, żeby uścisnąć ci dłoń, wrócić

do domu i zobaczyć jak... Wiem, że twoja żona jest najlepszą kucharką w

kraju, po prostu to wiem. Więc wierzę w to. I tak chciałbym pójść z tobą do

domu, ale... Wydaje mi się, że powiedziałem coś takiego jakieś czternaście

lat temu w Kanadzie. Ale oczekuję, że pewnego dnia zrobię to w wielkim

Tysiącleciu, gdzie będziemy mieli mnóstwo czasu, nie będziemy musieli się

spieszyć. Dzieciom nie stanie się krzywda, nie ma... Nic nie zaszkodzi. E-4 I myślałem o pójściu... Kocham góry. I myślę o tym, że podczas Mile-

nium, chciałbym spędzić kilka milionów lat włócząc się po górach i rozglą-

dając się dookoła. Lubię to. Myślę o tym, że wpadłbym do jakiejś siostry tam

w górach. Może była tam od miliona lat, spacerowała z tym - jak dama, wie-

cie, ze szczeniakiem lub czymś takim, albo spacerowała z wielkim tygrysem

lub czymś takim. Zapytałbym: „Jak się masz, siostro?”.

A ona na to: „Ty jesteś brat Branham, tak, jak się masz? Cieszę się, że cię

widzę”.

„Jak długo myślisz”, gdyby liczyć czas, „że będziesz tutaj”, gdyby istniało

coś takiego jak czas.

„Och, kilka milionów lat lub coś koło tego. Jestem na takim krótkim spa-

cerku”. Czy to nie byłoby cudowne? I to nie jest tylko jakiś mityczny sen; to

prawda. To jest prawda; to jest autentyczna prawda. Idziemy gdzieś, bę-

dziemy kimś, kiedy tam dotrzemy. Ja... ja to lubię. E-5 Otóż, wczoraj wieczorem byliśmy w Księdze Objawienia i mówiliśmy o

Pieczęci Bożej i znamieniu bestii, a ja zestawiłem jedno i drugie razem. Na-

wiasem mówiąc, wypisałem sobie kilka cytatów z Pisma Świętego na dzisiaj

i zostawiłem je na stole w hotelu, a Billy wrócił po nie. Pospiesznie wysze-

dłem, słyszałem, jak mnie woła. Pomyślałem więc, że skoro on poszedł po

moje cytaty, to ja chciałbym trochę podsumować wczorajszy wieczór, a także

podać kilka ogłoszeń. E-6 Otóż, mam na jutro trzy wiadomości do ogłoszenia, więc... I ja... Wasz

smog naprawdę nie pomaga mojemu gardłu. Naprawdę robi się z nim niedo-

brze. A jutro rano zamierzam mieć audycję podczas Śniadania Biznesmenów

Pełnej Ewangelii w Clifton’s Cafeteria, zdaje się, że na Broadwayu, na ulicy

Broadway. Są tam dwa; to jest 7-ma i Broadway, gdzie zwykle odbywają się

śniadania. I ja - ja przemawiam podczas - podczas audycji, a następnie zaraz

po audycji, mam… chcę przemawiać do – do ciała wierzących tam. To bę-

dzie jutro rano.

ZNAMIĘ BESTII I PIECZĘĆ BOŻA #2 7

A potem jutro wieczorem, z powrotem tutaj, w świątyni, czy raczej w ko-

ściele. Myślę, że jutro wieczorem powinniśmy mieć, kończąc tutaj w ko-

ściele, byłoby miło, gdybyśmy mieli kolejkę modlitewną jutro wieczorem.

Czy wy też tak uważacie? Po - po poselstwie, potem kolejka modlitewna.

Więc wyślę chłopców jutro wieczorem dokładnie o szóstej, żeby nie prze-

szkadzali w reszcie nabożeństwa, i rozdamy karty modlitewne, a my wywo-

łamy kolejkę modlitewną jutro wieczorem i będziemy się modlić za wszyst-

kich tam obecnych, otóż, o uzdrowienie ich ciał. E-7 A potem w niedzielę po południu, w miejskiej sali widowiskowej, głównej

sali widowiskowej. Myślę, że to wielkie miejsce. I mamy nadzieję, że przy-

prowadzicie z sobą przyjaciół, ponieważ, jak sądzę, mieści ona około cztery

i pół tysiąca osób, lub coś koło tego, kiedy byłem tam ostatni raz. To było

jakieś dwanaście, czternaście lat temu. Brat Charles Fuller prowadził tam

wtedy usługi, wspaniały chrześcijanin. Jestem pewien, że wszyscy z was

znają brata Fullera stąd. [Ktoś mówi do brata Branhama - wyd.] Co? W nie-

dzielę wieczorem, tak. W niedzielę wieczorem o siódmej, jak sądzę. A po-

tem... to będzie w najbliższą niedzielę wieczorem, na zakończenie kampanii. E-8 Potem pojedziemy stamtąd do... do Vens... Visalia. O, mój Boże. Niektóre

z tych tutejszych nazw. Wszystkie tam, wszystkie G, H i... i te wszystkie

Saint, i Saint, i jak to San Jose tutaj. Brzmi dla mnie jak... oni mi to muszą

mówić. To jest... Słyszałem, jak kiedyś przyszedł tam facet (i kiedy czekam

na Billy'ego), powiedział, wszedł, powiedział: „Proszę pani, czy mogłaby mi

pani powiedzieć”, to było w restauracji, „gdzie jest Saint Jose?”.

Powiedziała: „Co?”.

Powiedział: „San Jose”.

„Nie ma takiego miejsca.”

Powiedział: „Tutaj jest, tak jest na mapie”.

Powiedziała: „To jest San Jose”.

Powiedział: „Aha”.

Zapytała - zapytała: „Skąd jesteś?”.

Odpowiedział: „Z Kentucky”.

Powiedziała: „Cóż, tutaj” - powiedziała - „wszystkie ‘J’ są ‘H’”.

Powiedział: „W Kentucky mówimy na J, J a na H, H”. Powiedział: „Nie

wiem, jak wy to robicie tutaj”.

Ona na to: „Widzę, że jesteś na służbie”.

Odpowiedział: „Tak, proszę pani”.

Zapytała: „Kiedy kończysz służbę?”

Odpowiedział: „Och, jakoś tak w Hune [zamiast June, czerwiec - tł.] lub Huly

[zamiast July, lipiec - tł.], któregoś z nich, jak sądzę”. Szybko się połapał.

8 WILLIAM BRANHAM

Zamiast w czerwcu lub lipcu powiedział: „Hune lub Huly”. Więc te wszyst-

kie hiszpańskie nazwy, wszystko mi się miesza. E-9 Więc... Ale to jest Ven... Gdziekolwiek to jest, to tam na górze. Gdzieś

pomiędzy Fresno a Bakersfield. Mamy sponsorów, grupę usługujących i

mamy pięć wieczorów od 22-go do niedzieli. Dziękuję. I ja mam usługę w

czasie tych pięciu wieczorów. I jesteśmy... Będzie nam miło, jeśli ktoś z wa-

szych przyjaciół odwiedzi nas w okolicy. My - my doceniamy ich obecność.

Otóż... Kiedy wyjedziemy, nie chcemy, żebyście przestali przychodzić do

kościoła; chcemy, żebyście nadal przychodzili, tak czy inaczej. Gdybym

mieszkał w tej okolicy, to być może właśnie tutaj byłby mój rodzinny kościół,

gdybym tu mieszkał, to byłby właśnie tutaj. Podoba mi się; to wspaniały,

mały kościółek; jest tu przemiły pastor. I jestem pewien, że każdy człowiek,

który głosi Pełną Ewangelię, ja chciałbym być tam reprezentowany, ponie-

waż w to właśnie wierzę. Nie mam nic przeciwko pozostałym, ale dla mnie,

na mój gust, moje związki byłyby właśnie takie. E-10 Otóż, nie zapomnijcie teraz o tych ogłoszeniach: jutro rano Cafeteria Cli-

fton’s. Wy, którzy tam będziecie, albo dostroicie się, jak sądzę... Czy to au-

dycja na żywo, czy nagranie, czy może wiesz? To jest audycja na żywo i jutro

rano. I nie wiem, jaka stacja to nadaje, ale chyba ten brat tutaj, czy ty też nie

masz audycji w niedzielę, bracie, co? Nie, nie ma żadnej audycji. I inni usłu-

gujący, doceniamy tę wspaniałą grupę usługujących, która nam pomaga i...

tutaj na zgromadzeniach; wielu z ich ludzi przychodzi. I ja - ja z pewnością

cenię sobie tych ludzi. Chcę im coś tutaj powiedzieć.

I ja - ja bardzo się starałem i namawiałem mojego cennego, miłego przyja-

ciela, aby nie organizował tego zgromadzenia w miejskim audytorium. Ale

on miał wzgląd na ludzi, którzy mówili, że muszą stać i tak dalej. Ale oto

powód, dla którego tego nie chciałem, bracie. Wiem, że czasami słyszycie,

jak ganię te denominacje, ale to nie chodzi o ludzi, którzy są w tych denomi-

nacjach. To chodzi - to chodzi o samą denominację. Zdaję sobie sprawę z

tego, że jeśli pójdziemy tam jutro wieczorem, to... A co jeśli... Gdybyśmy

mieli pełną współpracę ze wszystkimi usługującymi, byłoby miło tam poje-

chać. To prawda. Ale, raczej, mam na myśli niedzielę, przepraszam. Gdyby-

śmy mieli pełną współpracę, wszyscy usługujący, gdyby zamknęli swoje ko-

ścioły i tak dalej. Ale gdybym tam poszedł, to przyszliby niektórzy chorzy

ludzie, aby pomodlić się za nich, a może usługujący nie wiedzieliby o tym

wcześniej, więc mieliby swoje własne plany na ten wieczór. A ja nie lubię

tego robić, bracia, ja... To jest szczere. Nie lubię tego robić, bo przecież ten

koc rozciąga się na wszystkich, w obie strony, wiecie. Tak jest.


E-11 A ja mam, jeżeli do czegoś mam szacunek, to do mężów Bożych, sług

Bożych. A czasami, gdyby chcieć znaleźć najbardziej podejrzliwych ludzi na

świecie, to są to właśnie kaznodzieje. To prawda. Oni są najbardziej podejrz-

liwi ze wszystkich. Ale chcę powiedzieć dlaczego, ponieważ oni są paste-

rzami. To prawda. Oni strzegą swoich owiec (widzicie?); mają prawo być

podejrzliwi i czekać i obserwować. Ale kiedy widzisz, że Słowo i Bóg współ-

pracują ze sobą, to jest czas, aby z tym wyjść (rozumiecie?), kiedy widzisz,

że Słowo i Bóg współpracują ze sobą. Tak więc chciałem tylko, aby bracia

usługujący wiedzieli, że powodem, dla którego to było tam na dole, było to,

że brat myślał, że być może da to ludziom szansę, aby wszyscy mogli usiąść.

Jego serce jest w tym właściwe; widzę, co on ma na myśli. Ale dla mnie, ja

po prostu chciałem zostać tutaj w kościele i iść dalej. Ale powiedział, że w

niedzielę wieczorem było tak wielu zawróconych z powrotem i - a potem

ogłosił również nabożeństwa uzdrawiające, że będzie wtedy znacznie więcej

osób. E-12 Tak więc, jutro wieczorem, o szóstej, i będziemy mieli kolejkę modli-

tewną jutro wieczorem, jeśli Pan zechce. Jak dla mnie, tak jak ja to czuję,

powinniśmy mieć kolejkę modlitewną co wieczór. Rozumiecie? Bo „Te

znaki będą towarzyszyć tym, którzy uwierzą”. Nie jeden wieczór, ale w ciągu

ostatnich trzech, czterech wieczorów, to jak Duch Święty przychodził na

zgromadzenia pomiędzy nas, wychodził do ludzi i wywoływał ich, mówił im,

kim są, skąd pochodzą, co robią, i tak dalej, i co jest złe, i co się stanie, i tym

podobne. I wtedy ludzie... wiara wzrasta w ludziach, a ja mówię: „Ilu tu jest

wierzących?”. Ręce w całym budynku idą w górę. „Otóż, połóżcie na kogoś

ręce. Nie módlcie się za siebie, ale módlcie się za nich, bo oni będą się modlić

za was”. Rozumiecie? Jeśli to nie jest biblijne, to ja tego nie rozumiem. „Wy-

znawajcie upadki jedni przed drugimi i módlcie się jedni za drugich. Te znaki

będą towarzyszyć tym, którzy uwierzą: Jeśli położą ręce na chorych, ci od-

zyskają zdrowie”. Rozumiecie? To jest Pismo Święte. Czuję więc, że co wie-

czór powinniśmy modlić się za każdego człowieka i kłaść na niego ręce, ja

co wieczór to robię.

Moje ręce nie są niczym więcej niż ręce kogokolwiek innego. To tylko... to

tylko inny człowiek. Ale wy chcecie mieć na sobie ręce Boże. I On uczynił...

To Bóg złożył obietnicę. „Gdybyście... Te znaki będą towarzyszyć tym, któ-

rzy uwierzą; Jeśli położą ręce na chorych, ci wyzdrowieją”. To jest właśnie

to, co Bóg obiecał. A teraz zaczynamy od tego miejsca. E-13 Otóż, wracamy do naszego fragmentu Pisma Świętego i do naszej lekcji.

Czy brat Borders przeczytał to miejsce Pisma? W porządku, lubię słuchać,

10 WILLIAM BRANHAM

jak Biblia jest czytana. Objawienie, skierowałem się prosto do niego, siódmy

rozdział jest tym, o którym będziemy mówić głównie dzisiaj wieczorem, jak

sądzę. Przeanalizujmy trochę wczorajszy wieczór.

Naszym tematem jest to... Mieliśmy... najpierw usługi uzdrawiania, potem

przeszliśmy do usług głoszenia Ewangelii, a teraz mamy dwa wieczory nau-

czania; a jutro wieczorem i w niedzielę wieczorem są usługi uzdrawiania.

Wczoraj wieczorem rozpoczęliśmy nauczanie na te dwa tematy, które uwa-

żam za bardzo istotne. I nie mówiłbym o nich nic, gdybym nie uważał, że

jest to konieczne. Rozumiecie? Pierwsze ostrzeżenie to ostrzeżenie kościoła.

Po to właśnie strażnik stoi na wieży. Kiedy widzi, że wróg się zbliża, ostrzega

tych, którzy są w mieście. A jeśli strażnik nie ostrzeże ich, to Bóg będzie

żądał krwi tego miasta na jego rękach. Tak jest. Ale jeśli on ostrzega, a ludzie

nie zważają na to, to ich własna krew jest na nich. I to jest powód, dla którego

ja tylko - po prostu wyłożyłem to tak, jak tu jest napisane. Rozumiecie? A

potem wszystko zależy od was, a w dniu sądu chcę... kiedy odejdę z tego

świata, jeśli nadal będę przytomny i żywy, chcę móc powiedzieć jak Paweł:

„Nie ma krwi ludzkiej na rękach moich, bo nie zawahałem się oznajmić wam

całej rady Bożej, tak jak ją znam”, dokładnie tak, jak to jest.

Dziękuję za wasze listy z komentarzami i inne rzeczy, bardzo je doceniam. E-14 Otóż, znamię bestii, Pieczęć Boża. Otóż, ilu było tu wczoraj wieczorem?

Zobaczmy, kto był w klasie. Przypuszczam, że wszyscy. W porządku. Dla-

tego, żeby zrozumieć, o co nam chodzi... Musiałem wziąć oba tematy i połą-

czyć je ze sobą, ponieważ biegną równolegle obok siebie. I dowiadujemy

się... Ogłosiłem, co myślałem, że są one na początku, a teraz używając Pisma

Świętego, aby udowodnić, że myślę, że to jest słuszne.

Uważam, że pieczęcią Bożą jest Duch Święty. Biblia to popiera. Znakiem

bestii jest odrzucenie Ducha Świętego. Istnieją tylko dwie klasy ludzi. I [ci,

co są – tł.] po stronie zbawienia i odrzucenia mają swój początek w Księdze

Rodzaju, tak jak wszystko inne ma swój początek. E-15 Dostałem dziś list, w którym napisano: „Czy mógłbyś udowodnić, że

Zbory Boże zaczęły się w - w - w Księdze Rodzaju?”. Nie wiem, jak organi-

zacja, ale duch, który jest w Zborach Bożych zaczął się w Księdze Rodzaju.

To jest dokładnie tak. I wszystkie inne kościoły narodzone na nowo zaczęły

się w Księdze Rodzaju, a wszystkie kościoły, które miały być kościołami,

tylko nominalnymi kościołami, zaczęły się w Księdze Rodzaju. I oba były

reprezentowane przez dwóch pierwszych synów, Kaina i Abla. Kain otrzy-

mał znamię bestii i został odesłany. Zdajemy sobie sprawę, że wąż, który

zwiódł jego matkę, był zwierzęciem, a nie gadem. Był on najbardziej


subtelnym ze wszystkich zwierząt polnych. W Księdze Rodzaju 14., a raczej

w Księdze Rodzaju 4:15, Bóg posłał... naznaczył Kaina. I jak tylko Kain zo-

stał naznaczony, wyszedł z Obecności Pańskiej. Czy zrozumieliście to wczo-

raj wieczorem? Czy przeczytaliście to? Gdy tylko pojawiło się znamię, wy-

szedł on z Obecności Pańskiej i wziął sobie żonę z ziemi Nod. Rozumiecie

to? Zobaczcie, jak to jest? Kościół... Otóż, Bóg... E-16 Kain był jak... zwykłym człowiekiem. On odszedł. Był taki sam jak Ezaw

i Jakub; moglibyśmy ich tam znowu porównać. I przez całą Biblię widzimy,

że ten duch porusza się, wznosi się, wznosi się i w końcu dochodzi do głosu

właśnie tutaj, w tym wieku, w którym teraz żyjemy, jak sądzę. Zauważcie,

że Kain był człowiekiem, naturalnym człowiekiem tego świata, tak jak Ezaw.

I... i był religijnie usposobiony. Wiedział, że jest Bóg, wierzył w to. I udał

się do...

I tu właśnie różnię się z kościołami, które mówią: „Jedyne, co możesz zrobić,

to po prostu uwierzyć, a Bóg uzna to za sprawiedliwość”. Cóż, to jest prawda

w pewnym sensie tego słowa; jest to część prawdy, ale nie cała prawda. Nie

tak dawno przyszedł do mnie dobry brat baptysta i powiedział: „Bracie Bran-

ham, co Abraham mógł zrobić więcej niż uwierzyć? Abraham uwierzył i zo-

stało mu to przypisane jako sprawiedliwość”.

Odpowiedziałem: „To prawda. Ale Bóg dał mu znak, pieczęć obrzezania, że

uznał jego wiarę”. E-17 Otóż, Duch Święty jest Pieczęcią Bożą. Jeśli mówisz, że wierzysz, a nie

otrzymałeś Ducha Świętego, to znaczy, że Bóg jeszcze nie uznał twojej

wiary. To prawda. Ponieważ Pieczęć jest uznaniem, że Bóg zakończył i do-

kończył Swoje dzieło w tobie (zgadza się), że On to uznał, na pewno. Ktoś

powiedział: „Dlaczego robisz to tak swobodnie, bracie Branham, mówiąc:

Święty Jan 5:24?”. To jest początek Ducha. To jest prawda. Wierzę, że czło-

wiek, jak tylko uwierzy w Pana Jezusa Chrystusa, to jest to porcja Ducha

Świętego. Kiedy jesteś poświęcony, inna część Ducha Świętego oczyszcza

cię. Wtedy zostajesz napełniony Duchem Świętym. Racja. Otóż: „Kto słucha

słów Moich i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma Życie Wieczne”. Jest

tylko jeden jego rodzaj; jest to życie Boże. E-18 Otóż, zauważmy, że Kain przygotował ołtarz i złożył na nim ofiarę. Padł

na kolana, wyznał swoją wiarę w Boga i oddał Mu cześć. Innymi słowy, tak

jak religijny człowiek dzisiaj. Dziewięćdziesiąt dziewięć na sto prawie,

mówi: „To jest to”. „To najlepsze, co mogę zrobić” - powiedział Kain. „To

jest... Ja - ja - ja przygotowałem ołtarz. Moje miejsce jest tutaj, w kościele.

Złożyłem ofiarę. To jest najlepsze, co mogę zrobić; przyjmij to lub odrzuć.

12 WILLIAM BRANHAM

Tak jest”. Takie jest właśnie - takie jest nastawienie dzisiejszych ludzi. „Cho-

dzę do kościoła, pomagam im we wszystkim. Zbudowaliśmy ładny budynek.

Zrobiliśmy to wszystko, zrobiliśmy to i owo, i wszystko inne. Dokładam się

do funduszu na rzecz wdów i robię to wszystko inne. To jest to, co mogę

najlepszego zrobić, przyjmij to lub odrzuć”. Ale Bóg to odrzuci. Pozostawił

to tam dla Kaina; pozostawi to tam dla ciebie. „Jest droga, która wydaje się

człowiekowi słuszna, lecz jej koniec jest drogą śmierci”. Jest tylko jedna

przewidziana droga do Boga, to jest droga w dół strumieniem krwi do Ducha

Świętego. Bez tego jesteś skończony, jesteś skończony. Nigdy nie wejdziesz. E-19 Zauważcie: „Jeśli człowiek nie narodzi się na nowo, nie może w żaden

sposób wejść do Królestwa”. Tak jest. Musisz wejść. Bez względu na to, jak

bardzo jesteś religijny, co robisz, nie ma to żadnego znaczenia. To czyni cię

całkiem dobrym obywatelem, ale nie obywatelem tego Królestwa tam, może

tego królestwa tutaj. Ale Królestwo Boże jest w tobie; narodziłeś się w Kró-

lestwie. Królestwo przychodzi w... Królestwo Boże to Duch Święty; ty nale-

żysz do tego Królestwa. To jest powód, dla którego kobiety nie obcinają wło-

sów, nie noszą szortów. To jest powód, dla którego mężczyźni nie palą pa-

pierosów i tym podobnych rzeczy. Oni są z góry, ich Duch uczy ich sprawie-

dliwości, świętości. Oni nie przeklinają, nie używają brzydkiego języka i in-

nych rzeczy, dlaczego? Oni są zrodzeni z góry. Oni są inni. Oni są z... oby-

watelami z góry. E-20 A teraz, zauważcie. Ale świat mówi: „Cóż, ja należę do kościoła. Należę

do Zborów. Należę do Kościoła Poczwórnej Ewangelii. To jest najlepsze, co

mogę zrobić; przyjmij to lub odrzuć”. Gdybyś wziął talerz zupy, a w nim

byłby pająk, nie zjadłbyś jej; pozwałbyś firmę, która ci ją dała. To prawda.

Właśnie tak. Zrobiłbyś to. Nie zjadłbyś tego za nic. Ale niech tylko jakikol-

wiek stary dogmat przejdzie ci przez szyję do duszy. Przecież to ciało i tak

umrze. To prawda.

Jakiś czas temu byłem w muzeum i mieli tam... analizę człowieka, który wa-

żył pięćdziesiąt funtów, raczej sto pięćdziesiąt funtów [ok. 70 kg - tł.]. Jego

ciało było warte osiemdziesiąt cztery centy w chemikaliach. Miało w sobie

tyle wybielacza, że można by nim posypać kurze gniazdo, tyle wapnia i w

ogóle. Wszystko to było warte osiemdziesiąt cztery centy. Stało tam dwóch

chłopaków, jeden powiedział do drugiego: „John, nie jesteśmy wiele warci,

prawda?”.

Odpowiedział: „To prawda, nie sądzę, żebyśmy byli”. Sto pięćdziesiąt fun-

tów jest warte osiemdziesiąt cztery centy. Na początek nie jesteś zbyt wiele

wart, prawda? Ale z pewnością dbasz o te osiemdziesiąt cztery centy.


Wkładasz na nie futro z norek za pięćset dolarów i zadzierasz nosa. Gdyby

padało, to byś się utopił. Na pewno dbasz o te osiemdziesiąt cztery centy.

Tak, proszę pana. E-21 Ale ty masz tam duszę, która jest warta dziesięć tysięcy światów i po-

zwalasz diabłu wcisnąć w nią cokolwiek i nazwać to sprawiedliwością i reli-

gijnością, zamiast obrać właściwą drogę Bożą w tej sprawie. To prawda.

Twoja dusza jest warta dziesięć tysięcy światów. Twoje ciało jest warte tylko

osiemdziesiąt cztery centy. Ciągniesz je za sobą i dbasz o nie. Golisz je i

pielęgnujesz, ale mój Boże, stroisz je. Ale tej duszy, na pewno nie ubierzesz,

tylko pozwolisz, żeby przeszło przez nią wszystko, co chce. Gdybyś miał w

niej pająka, pozwałbyś do sądu restaurację, która ci go dała. Ale kościół może

ci powiedzieć: „ Podaj rękę pastorowi, powiedz, że wierzysz w Boga, oddaj

cześć i to wszystko, co musisz zrobić”.

Jeśli to jest prawda, to Kain miał rację. Ale pamiętaj, Bóg powiedział do Ka-

ina: „ Oddaj cześć jak twój brat, a będzie ci się powodziło”. Ale on nie chciał

tego zrobić. Tak samo jest dzisiaj; nie chcą czcić Boga w Duchu i w praw-

dzie. Chcą tylko chodzić do kościoła i czcić tak, jak kościół mówi, by czcić.

Czcij tak, jak Bóg powiedział, aby czcić. Jezus powiedział: „Bóg jest Du-

chem, a ci, którzy Go czczą, muszą Go czcić w Duchu i w prawdzie”. Tak

jest, połączcie to razem, Słowo i Ducha razem. A jeśli Duch jest w Słowie,

to Słowo będzie się manifestować. To jest dokładnie powód, dla którego wi-

dzimy rozeznawanie, uzdrowienia i inne tego typu rzeczy; to jest Słowo,

które się zamanifestowało. E-22 Jezus powiedział: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię”. Nigdy nie

powiedział, że idźcie na cały świat i budujcie kościoły albo róbcie to i to. Te

rzeczy są w porządku. Ale nie powiedział idźcie na cały świat i nauczajcie

Ewangelii; On powiedział: „Głoście Ewangelię”. Innymi słowy, głoszenie

Ewangelii byłoby demonstrowaniem mocy Ducha Świętego. Paweł powie-

dział: „Ewangelia nie przychodzi tylko w słowie, ale przez moc”, manifesta-

cje Ducha Świętego. To musi być kolejne Słowo, które mówi: „A te znaki

postępować będą za tymi, którzy uwierzą”. Tak jest. To musi sprawić, że

Słowo się zamanifestuje. A jeśli Duch jest w Słowie, prawdziwy Duch Boży

w Słowie, „Jeśli we Mnie trwać będziecie, a Słowo Moje w was, proście, o

co chcecie, a będzie wam dane”. Prawda. Rozumiecie? Po prostu wracamy

wprost do Pisma Świętego. Nie można się wydostać z Pisma Świętego; ono

samo wraca i równoważy się za każdym razem. E-23 Ale Kain chciał czegoś pięknego. Wczoraj wieczorem mówiłem, pamię-

tajcie, że piękno jest tym, co przyciąga wzrok. Kościół katolicki nauczył się

14 WILLIAM BRANHAM

tego dawno temu, że oko jest bramą do duszy; to upiększanie i tak dalej, a

ludzie dają się na to nabrać. Hollywood nauczył się tego dawno temu. Diabeł

wiedział o tym wcześniej niż ktokolwiek z was. To jest dokładnie tak. To jest

technika, nad którą pracował, ta sama rzecz. Stworzyć sobie piękniejsze kró-

lestwo. Ono zawsze było piękne. Nawet diabeł, po tym jak spadła na niego

klątwa, stał się wężem, ale nadal jest pięknym stworzeniem. Spójrzcie, z jaką

gracją potrafi się poruszać i jak piękne ma kolory. Nawet jego przekleństwo

nigdy nie odebrało mu piękna. Czy myślicie, że Judasz Iskariota był starym

pijakiem z podniesionym kołnierzem i włosami zaczesanymi na bok? I... Był

elegantem, chłopcze. Tak, proszę pana. Diabeł jest na to za mądry.

Kiedy pojechałem na Pigalle [Zwyczajowa nazwa dzielnicy w Paryżu wokół

placu Pigalle - tł.], brat Moore i ja, kiedy byłem we Francji, myśleliśmy, że

zobaczymy tylko te stare prostytutki z Pigalle, po prostu coś odurzającego.

Szatan jest na to za mądry: najpiękniejsze kobiety, jakie kiedykolwiek wi-

dzieliście. Widzicie? On jest sprytny. Grzech jest pociągający. Grzech jest

piękny. Ale to jest śmierć. Właśnie tak. Nie patrz na piękno. Patrz na prawdę,

nie na piękno. To jest właśnie problem dzisiejszego kościoła, który skacze za

pięknem i umiera. Zgadza się, bo to jest śmierć. Nie chcę się nad tym zbyt

długo zatrzymywać, będę głosił na ten temat. E-24 Jednak widzimy, że Kain odszedł od Boga i wziął sobie żonę z innej

grupy w ziemi Nod. Dokładnie to samo robi człowiek, który nie chce przyjść

i wielbić Boga w Duchu i prawdzie. Odchodzi i znajduje sobie kościół, który

go zadowoli. Idzie... Ale pamiętajcie, Set był pewnym typem. Abel, jako ten,

który został zabity, Set zajął jego miejsce, był znakiem śmierci, pogrzebu i

zmartwychwstania Pana, umieszczonego z powrotem. Zauważcie, jak te na-

siona spadły, zeszłego wieczoru [była o tym mowa – tł.]. E-25 Otóż, sięgnijmy po niektóre z naszych tekstów Pisma Świętego, z których

korzystaliśmy. Pieczęć jako znak, jak pieczęć była używana zamiast nazwi-

ska, umieszczano ją. A Imię Jezusa Chrystusa jest pieczęcią Bożą, sprawie-

dliwością Bożą. „Imię Pana jest potężną wieżą; sprawiedliwi wbiegają do

niej i są bezpieczni”. Czy to jest Boża Pieczęć? „O cokolwiek byście prosili

Ojca w Imieniu Moim, to uczynię”. Czy to prawda? „Cokolwiek czynicie w

słowie lub w uczynku, wszystko to czyńcie w Imieniu Jezusa”. Czy to

prawda? Wszystko, co robicie... Piotr powiedział w dniu Pięćdziesiątnicy:

„Pokutujcie i dajcie się ochrzcić w Imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie

grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego”, Pieczęć Bożą. Bożą

Pieczęcią, identyfikacją, jest Imię Pana Jezusa. A kiedy Jezus wchodzi w


ciebie, to wprowadza w ciebie Swojego Ducha. Bez względu na to, ile imion

napiszesz na zewnątrz, jeśli Duch jest w tobie, będzie to zapis prawdy. E-26 Następnie dowiadujemy się, że w Edenie Bóg wziął i naznaczył Kaina i

wysłał go, ale Set pozostał w Bożej Obecności i Bóg dał mu żonę. Tak wła-

śnie postępował prawdziwy kościół; pozostawał w Obecności Bożej. Och,

chciałbym móc przyprowadzić tu historyka Paula Boyda. Przy okazji, on cze-

kał przez trzy lata na jeden z prywatnych wywiadów. Oni czekają w domu;

przyjeżdżają z Azji, z Afryki, z Indii, z każdego miejsca, czekają latami na

wywiady. Kiedy przechodzimy do danego tematu, to czekamy, aż Duch

Święty przemówi. A dziś rano, kiedy rozmawialiśmy, wizje się urwały.

To jest usługa ewangelizacyjna. W moim domu i w różnych miejscach, tam

właśnie odbywa się prorokowanie. Przychodzą ludzie, którzy nie wiedzą, w

którą stronę się skierować, a my czekamy tam, aż Duch Święty... Oni nic nie

mówią, pozwalamy Duchowi Świętemu mówić. On przychodzi, objawia i

mówi im, co zrobili, co muszą zrobić. Wystarczy, że będzie tylko ta jedna

osoba. I, och, jak Bóg cudownie... Dziś rano musiałem iść na nabrzeże,

gdzieś tam w dół. Wpadłem tam na pastora, kiedy próbowałem... Tak bardzo

mną wstrząsnęło, gdy próbowałem odzyskać siły po tych wielkich, potęż-

nych wizjach, które rozwijają się, ujawniają i mówią, co zrobiłeś, czego nie

powinieneś był zrobić, co musisz zrobić i co się stanie, gdy to zrobisz. Och,

to jest Bóg wszechwiedzący. I ani razu, zapytam kogokolwiek tu pośród pu-

bliczności, czy gdziekolwiek, czy kiedykolwiek powiedziane było coś in-

nego niż to, co się wydarzyło, za każdym razem, dokładnie, ponieważ Bóg

nie może kłamać, to jest Bóg. Bóg nie może kłamać. E-27 Och, życie w Duchu Świętym... Pamiętacie, Set dostał swoją żonę... Bóg

musiał dać mu żonę; on pozostał z Bogiem. A więc, wierzący, który będzie

trzymał się Biblii i będzie trzymał się Boga, wtedy on, prawdziwy kościół,

będzie Oblubienicą Jezusa Chrystusa. Drugi będzie miał oblubienicę ze

świata, po prostu cokolwiek; dowiedzieliśmy się o tym wczoraj wieczorem.

Czytaliśmy tam również o tym, gdzie Kain i Abel, gdzie obaj mają swój po-

czątek, i - a potem przenieśliśmy to do Babilonu. Jak Babilon pojawił się w

Księdze Rodzaju, a następnie w środku Biblii, i w ostatniej części Biblii.

Opisaliśmy, gdzie pojawił się Jezus, kiedy pojawił się na scenie i kiedy z niej

zszedł. Judasz przyszedł tą samą drogą. Antychryst i Duch Święty przyszli tą

samą drogą. A w Piśmie Świętym jest o tym mowa w Ewangelii Mateusza

27, więc... albo 26. E-28 A potem dowiadujemy się tutaj, w... Odnajdujemy Izrael; mieliśmy Izrael

i porównaliśmy go z - z Moabem, jak ten Izrael pozostał prawdziwy, ta linia

16 WILLIAM BRANHAM

krwi, prawdziwa. I dowiadujemy się tutaj, że Moab, nieślubny, wszystko fun-

damentalne, tak samo jak Izrael. Ale Izrael, który miał prawdziwą linię krwi,

miał znaki i cuda, które za nimi podążały. Mieli węża z mosiądzu, Boskie

uzdrowienie. Mieli okrzyk Króla w obozie. Mieli uderzoną skałę dla ich zba-

wienia. Mieli niebiańskiego Ojca, który karmił ich z góry. Przeżywali wspa-

niały czas, nie związani z niczym, tylko międzywyznaniowa grupa, wokół.

A oni się z nich naśmiewali, bo nie byli nawet narodem, tylko rozproszonym

ludem.

Ale... Oto jest; mam nadzieję, że to zrozumiecie. Oni zmierzali do swojej

ojczyzny, doskonały typ prawdziwego kościoła dzisiaj, zmierzającego do oj-

czyzny. Amen. Błąkamy się w owczych i kozich skórach, w nędzy i tak dalej,

ale szukamy miasta, którego Budowniczym i Twórcą jest Bóg. To jest spo-

sób, w jaki prawdziwy kościół porusza się dzisiaj. A wielkie fundamenty,

jakimi był Moab, wychodzą z doskonałą ofiarą, jaką miał Izrael: tak samo

fundamentalne i wszystko, czym był Izrael, ale nie mieli Ducha. E-29 Przechodzimy do Kaina... do Ezawa i Jakuba. Bóg powiedział, że uprzed-

nia wiedza, że przeznaczenie Boże może... Nie żeby Bóg chciał potępić

Ezawa, ale wiedząc, jaki on był... Jeśli Bóg jest Bogiem, to znał wszystko.

Znał każdą pchłę, która kiedykolwiek była na ziemi. Wiedział o każdym ko-

marze, który kiedykolwiek będzie na ziemi, zanim ziemia została stworzona,

wiedział, ile razy mrugnie swoim okiem i ile łoju z niego będzie, gdy zostanie

stopiony. On jest nieskończony. Kto może - kto może powiedzieć, czym jest

nieskończoność? Jeśli nie jest nieskończony, to nie jest Bogiem. A jeśli jest

nieskończony, to zna wszystkie rzeczy od początku. Dlatego też mógł wy-

bierać, nie dlatego, że chciał, ale dlatego, że Jego - Jego uprzednia wiedza

pozwoliła Mu wiedzieć, kto będzie, a kto nie. To jest powód, dla którego cały

kościół, każda osoba, która kiedykolwiek będzie w Zachwyceniu, jej imię

zostało umieszczone w Barankowej Księdze Życia przed założeniem świata,

jak jest napisane w Biblii. To prawda. Bóg to wiedział. E-30 Jezus przyszedł przez uprzednią wiedzę Boga, który wiedział, że Jezus

przyszedł, aby odkupić lub wykupić ten kościół. Kaznodzieje są jak ludzie,

którzy idą do stawu, zarzucają sieć i wyciągają ją. Królestwo Boże jest po-

dobne do człowieka, który wziął sieć i poszedł nad brzeg morza. Kiedy ją

wyciągnął, miał - miał pająki wodne, węże, żaby i wszystko inne, ale miał

też ryby. Otóż, nie wiemy, co jest, a co nie jest rybą; jedyną rzeczą, którą

powinniśmy robić, jest zarzucanie niewodu [rodzaj sieci - tł.].

Brat Buntane łowił tu ryby już od dłuższego czasu. Wychodzę z moją siecią

i łowię z tobą, bracie Buntane. Zarzucam ją tam i wyciągam. Oto oni


podchodzą do ołtarza, wstają i wyznają Chrystusa. Nie wiem, który jest ko-

złem, który owcą, który pająkiem, czy żabą, czy czymkolwiek innym, ale

Bóg wiedział przed założeniem świata, kto czym jest. „Wszyscy, których Oj-

ciec Mi dał, przyjdą do Mnie. A nikt nie może przyjść, jeśli go Ojciec Mój

nie pociągnie wpierw. Wszystko, co Ojciec Mi dał (czas przeszły), przyjdzie

do Mnie”. Tak jest. On to powiedział. Otóż, nie wiem, kto to jest; po prostu

zarzucam sieć i mówię: „Przyjdźcie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i ob-

ciążeni”. I wtedy Bóg wie, kto jest kto; ja nie. Nikt inny tego nie wie, to

zależy tylko od Boga. Tak więc naszym obowiązkiem jest kontynuowanie

tego, aż On przyjdzie. E-31 Otóż, więc ten wielki kościół przygotowuje się. Dowiadujemy się, że

Ezaw i Jakub, zanim którekolwiek z tych dzieci się urodziło, Bóg powiedział,

że umiłował jedno, a znienawidził drugie. I pamiętajcie, że byli bliźniakami:

ta sama matka, ten sam ojciec. Rozumiecie? Bliźnięta. Każde przebudzenie

rodzi bliźnięta. Na pewno tak jest. Bliźnięta rodzą się w człowieku natural-

nym i w człowieku duchowym. To było w ogrodzie Eden, Kain i Abel, to

samo. Zaczęło się stamtąd, a potem już tylko schodzi w dół.

Spójrzcie na kościół, Jezus - Pastor, Judasz - skarbnik, bracia, z tego samego

pokolenia, i tak dalej, w tej samej grupie, w tym samym kościele. Jeden -

Pastor, a drugi - skarbnik. Jeden - diabeł, a drugi - Bóg. Tak to się dzieje.

Jezus powiedział: „W dniach ostatecznych te dwa duchy będą tak blisko sie-

bie, że zwiodłoby to wybranych, gdyby to było możliwe”. Amen. Gdyby to

było możliwe, ale nie jest. I to... Nigdy tego nie zrobią. W porządku. E-32 Ale... On otrzymuje prawdziwą pieczęć. A Pieczęcią Bożą jest Duch

Święty. Otóż, zaczniemy od tego, na czym skończyliśmy wczoraj wieczo-

rem, czyli od 9. rozdziału Księgi Ezechiela. Ilu z was go przeczytało? Czy

czerpaliście z tego wielką radość? Przeczytajcie go teraz. Tam prorok prze-

widział Zesłanie Ducha Świętego i powiedział, co się wydarzy. Widział sze-

ściu mężczyzn, którzy przyszli od wyższej bramy. Mieli oni broń do zabija-

nia. Pamiętacie, czy zauważyliście, że to było przeznaczone tylko dla Jero-

zolimy, tylko dla Jerozolimy, bo tam Żydzi... Bóg ma do czynienia z poga-

nami jako jednostkami. Ale Izrael jest narodem, Bożym narodem. Tak.

W moim kościele przebywał misjonarz. Od czasu do czasu słyszę, jak brat

Fred Sothmann mówi gdzieś tam „amen”. On jest na widowni. W każdym

razie, jeden z braci ze Świątyni, żydowski brat, przez cały czas próbował

dostać się do Izraela, próbował zrobić coś dla Żydów, aby... Chciał ich po-

zyskać dla Pana. I przyszedł do Świątyni tamtego ranka, podniósł się, gdy

było namaszczenie i powiedział: „Bracie Branham, chciałbym zadać ci

18 WILLIAM BRANHAM

pytanie. Jak ja się dostanę do Jerozolimy? Próbowałem już wszystkich spo-

sobów”.

Odpowiedziałem: „Nie wiem, co ci powiedzieć”. Mniej więcej w tym czasie

Duch Święty poruszył się i powiedział: „To nie jest tak, ponieważ Izrael na-

rodzi się w jednym dniu”. Zawsze. O, jesteśmy już blisko. O, dojdziemy do

tego za kilka minut, jak Pan zechce. E-33 I dowiadujemy się, że zanim rozpoczęła się ta rzeź... Posłuchajcie teraz,

nie przegapcie tego. Zanim rozpoczęła się ta rzeź, On zobaczył człowieka

ubranego na biało. Co symbolizuje biel? Sprawiedliwość świętych. I miał u

boku kałamarz pisarski. Przeszedł przez miasto Jerozolimę i odcisnął pieczęć

na tych, którzy wzdychali i płakali z powodu obrzydliwości, jakie czyniono

w mieście. Tak jest, wy, czytelnicy Biblii? A potem, kiedy rozpoczęła się

rzeź, powiedział: „Nie oszczędzajcie starych, młodych, dzieci, niemowląt,

ktokolwiek by to był. Zniszczcie wszystkich, którzy nie mają tego znaku”.

Widzicie? Nikt nie został. Albo otrzymali pieczęć, albo jej nie mieli.

To jest powód w dzisiejszych czasach, w których wchodzimy... za chwilę

przejdziemy do tego w Nowym Testamencie, że oni... Pieczęć Boża to Duch

Święty, a poza tym wszystko jest przeznaczone na rzeź. [Brat Branham od-

chrząknął - wyd.] Przepraszam. Będą zgubieni. E-34 Otóż, wzięliśmy wczoraj wieczorem teksty Józefa Flawiusza i tak dalej,

do których się odnosiłem, a także wielu innych starożytnych historyków. Jó-

zef Flawiusz chodził... prawdopodobnie pisał o czasach i żył w pobliżu czasu,

kiedy Jezus z Nazaretu chodził po ziemi. Otóż, i on mówił o tym, że ci ludzie,

którzy... Nazwał ich, jak sądzę, kanibalami, że jedli ciało Jezusa z Nazaretu.

Oczywiście przyjmowali komunię. On tego nie wiedział; on jest tylko nie

nawróconym człowiekiem; on był po prostu historykiem. Ale on...

Wymknęli się z Jerozolimy, gdy zobaczyli, że ta rzecz zaczęła się dziać, i

uciekli, i poszli do Judei, i - i daleko od tego. Ale Żydzi, wielkie organizacje,

zebrali się razem i wrócili, mówiąc: „Pójdziemy do domu Pana. Jehowa jest

naszą ochroną. I zamieszkamy w nim. Bóg zbudował ten dom. Jehowa to

uczynił, a Salomon poświęcił świątynię; jest to bardzo święte miejsce”. E-35 A... ale odrzucili Mesjasza, kiedy przyszedł do nich dokładnie w taki

sposób, jak proroctwo zapowiadało, że przyjdzie, i uczynił dokładnie to, co

Biblia zapowiadała, że uczyni. Ale On nie przyszedł zgodnie z ich teologią.

Mam nadzieję, że to nie boli, ale mam nadzieję, że głęboko się zakotwiczy.

I oni przyszli. Pokazał Swój znak Mesjasza dokładnie tak, jak w Biblii było

napisane, że to zrobi. Jak wielu w to wierzy? Pewnie, że tak. Co to był za

znak Mesjasza? On był prorokiem Bożym. Rozumiecie? A potem - a kiedy


to zrobili, jak nazwali ten znak Mesjasza, może mi ktoś powiedzieć? Jak go

nazwali? Belzebubem, diabłem, wróżbitą, ponieważ On mógł widzieć ich

myśli, wiedział, co oni myślą, mówił im o tych rzeczach.

A prawdziwi Żydzi, co oni na to mówili? „To jest znak Mesjasza”. Natanael

powiedział: „Prawdziwie Ty jesteś Synem Bożym; prawdziwie Ty jesteś

Królem Izraela”.

Powiedział: „Ponieważ powiedziałem ci, że cię widziałem, zanim przysze-

dłeś na zgromadzenie, to ty - ty wierzysz w to? Zatem będziesz mógł zoba-

czyć większe rzeczy niż te”. Widzicie, najpierw musicie uwierzyć. Uwierzcie

w to, a wtedy zobaczycie większe rzeczy. E-36 Otóż, widzimy, co się stało. Ale ci - ci poprawni, te wielkie kościoły, te

organizacje, ci faryzeusze, ci saduceusze, ci herodianie i ci wszyscy, mówili:

„On jest Belzebubem”. Musieli coś na to odpowiedzieć. Musieli powiedzieć

swojemu zgromadzeniu, więc powiedzieli: „On jest z diabła”. Pamiętajcie o

tym. A byli to ludzie religijni, święci, bogobojni. Jeśli chodzi o świat, jeden

grzech przeciwko nim, a zostaliby ukamienowani. Uczeni, po szkołach, stu-

denci seminariów, w szeregach duchownych, i zostali potępieni, a Jezus po-

wiedział: „Jesteście z ojca waszego diabła”. Więc nie potępiajcie Ducha

Świętego, kiedy nazywa was tym, czym jesteście. Widzicie? Ślepy prowa-

dzący ślepego, czyż nie wpadną obaj do rowu, z pewnością. E-37 Patrz na Pisma, patrz na obietnicę. Poznajcie godzinę, która się zbliża.

Uczniowie napełnieni Duchem Świętym, naznaczeni tym znakiem na czo-

łach, tą Pieczęcią Bożą, zaczęli czuwać, a kiedy zobaczyli, że to, co Jezus

powiedział, spełnia się, wyszli stamtąd. I pozwól, że ci powiem, że ty też

lepiej wyjdź, bracie. Poczekaj, aż przejdziemy przez to za kilka minut i do-

wiesz się, jak blisko jesteśmy. Jezus powiedział, że to samo będzie miało

miejsce tuż przed Jego ponownym przyjściem. „Jak było za dni Sodomy, tak

będzie i przy przyjściu Syna Człowieczego”. Obiecał to, zaprzysiągł przez

Boga i tak dalej, więc to musi być tutaj. E-38 Otóż, chcę, abyście naprawdę zdjęli płaszcz przeciwdeszczowy z wa-

szego serca. Odłóżcie parasol. Połóż swój parasol metodystów w rogu, bap-

tystów - w rogu, zielonoświątkowców - w rogu, i spójrzmy na Słowo Boże.

Rozumiecie? Postaw je wszystkie tam teraz, i spójrzmy na to. Rozumiecie?

W Biblii było przepowiedziane przez proroka Ezechiela, a Duch Święty

przyszedł i zrobił dokładnie to, co było powiedziane i nawet małe dzieci...

Biblia - historycy powiedzieli... Pamiętajcie, w Biblii jest napisane: „Nie osz-

czędzajcie nikogo”. Mały, młody, stary, wszystko. Wszystko, co nie ma tej

Pieczęci Bożej, zostanie naznaczone w inny sposób.

20 WILLIAM BRANHAM

I spójrzcie, kto został z tego naznaczony? Mężczyźni, którzy oddali swoje

życie klerowi, kapłani i znani ludzie, wielcy kapłani i uczeni. Ilu wie, że to

prawda? Z pewnością tak jest. Pewnie, że to prawda. Tak samo uczony... Tak

samo święci, tak samo słodcy, być może wspaniali ludzie, obywatele... tego

kraju... Ale to nie jest usprawiedliwienie. Kiedy Bóg coś zsyła, a ty nie chcesz

w to wejść, to wypadasz z gry, to wszystko. Albo to robisz, albo nie. Tak

właśnie było. Wszyscy, którzy nie weszli do arki, utonęli i to było wszystko,

bez względu na to, kim byli. Tak samo jest z tym, że wszystko, co nie jest w

Chrystusie dzisiaj, zginie bez Chrystusa. To jest prawda. Nie możesz więc

powiedzieć: „Jestem metodystą, baptystą, zielonoświątkowcem czy kimkol-

wiek innym; musisz być Chrystusowy”. A jeśli jesteś Chrystusowy, to wy-

konujesz uczynki Chrystusa. To się potwierdza i udowadnia, że tak jest. I...

To jest tak samo jasne jak Pismo Święte, wiem, jak to powiedzieć. To jest

tak oczywiste, jak nos na tej dużej twarzy, albo raczej duży nos na tej mojej

twarzy. Tak jest. E-39 Otóż, zauważcie, jak On to zrobił. Otóż, oni byli... Ci, którzy zostali

ostrzeżeni, uciekli. Reszta weszła do miasta, a historyk mówi, że zjedli całą

trawę z drzewa. Tytus otoczył miasto. Miasto Jerozolima, ono zostało wów-

czas wyznaczone. Otóż, w naszych czasach wyznaczony jest cały świat. Ale

to było dla miasta Jerozolimy, tylko dla Żydów. A Tytus, gdy przybył, oto-

czył miasto, trzymał ich tam dwa lub trzy lata. A kiedy to zrobił, jedli trawę

z drzew, korę z drzew, trawę z ziemi, a nawet gotowali swoje dzieci i zjadali

je. Matki gotowały swoje dzieci i jadły je: dzikie, szalone. W końcu, gdy

wtargnął do miasta, zabijał i zabijał, aż krew wypłynęła poza bramy miasta. E-40 Wielki Bóg, który jest pełen miłości, On jest pełen miłości. Aby być mi-

łością, musi mieć sąd, aby być sprawiedliwym. Tak więc jest On dzisiaj Bo-

giem miłosiernym. Ale, mój przyjacielu, kiedy staniesz przed Nim na sądzie

w tym ciemnym, pochmurnym dniu, będzie On Bogiem pełnym gniewu. W

Biblii jest napisane: w Jego gniewie. Byłem z przodu i wycinałem z mojego...

miałem nóż z kamienia z Kolorado. On miał trochę kamienia. I wyciął... mały

kamień, który chciałem zabrać dla mojej małej dziewczynki na takie małe

coś na szyję, na mały krzyżyk. A więc on powiedział: „Ty wytniesz... Pokaż

mi, gdzie mam go przeciąć”. I wszystko było jasne, a potem wyglądało to,

jak trochę poszarpane, jak chmury zwisające w dół. I umieściłem to na szczy-

cie krzyża. A ta pani powiedziała: „Dlaczego to robisz? Dlaczego nie wycią-

łeś tu tego jako ładna, czysta forma?”.

Odpowiedziałem: „Krzyż nie jest ładny. Jest symbolem cierpienia i wstydu”.

Ona na to: „A dlaczego?”.


Odpowiedziałem: „To są chmury gniewu Bożego. Bóg wylał Swój gniew na

Chrystusa, który zajął moje miejsce na Golgocie. On umarł pod sądem i gnie-

wem Bożym. Bóg wylał na Niego Swój srogi wyrok, a On zajął moje miej-

sce”. Powiedziałem: „Byłem grzesznikiem, a On zajął moje miejsce”. Zau-

ważyłem, że w oczach tej kobiety pojawiły się łzy. Powiedziałem: „Jesteśmy

grzeszni i nie mamy nadziei. Ale Bóg wiedział, że musimy znieść te wyroki,

a Jezus wziął je za nas. A te chmury wiszące nad krzyżem były gniewem

Bożym, który wylał się na Niego. I On poniósł gniew Boży w Swoim ciele,

abyśmy byli wolni”. Och, co za historia, co za prawda. Ten... Gniew Boży... E-41 Otóż, teraz widzicie jak to było przedstawione w Ezechiela, 9. rozdziale,

w Jerozolimie. Otóż, dochodzimy do Objawienia. I teraz chciałbym, aby

każdy, kto ma ołówek, zapisał to. Chciałbym, żebyście zapisali Objawienie

14:6 do 12. To są trzej ostatni aniołowie, trzej aniołowie, po siedmiu ostat-

nich aniołach pojawili się trzej szczególni aniołowie, czy zauważyliście to?

A więc, chcę, żebyście zauważyli, ci trzej ostatni aniołowie... Pierwszy anioł

(to Objawienie 14:6 do 12), pierwszy anioł zatrąbił w trąbę Ewangelii i miał

wieczną Ewangelię, którą głosił całemu światu. Drugi anioł głosił Ewangelię

świętości, ponieważ powiedział, że kościół popełnił wszeteczeństwo. A

trzeci anioł ryczał, aby uciekać przed znamieniem bestii.

Patrzcie. Pierwszy anioł, w czasie reformacji, Luter, głosił Ewangelię. Drugi

anioł, Wesley, poświęcenie. Cudzołóstwo, on wyprostował kościół. Ale trze-

cie poselstwo, poselstwo zielonoświątkowe powinno być, prawdziwy posła-

niec ostrzegający ich, aby uciekali przed znamieniem bestii, mówiąc: „Kto-

kolwiek przyjmie znamię bestii, ten będzie pił gniew Boży wylewany bez

domieszki do kielicha gniewu, który będzie wylany na ludzi” [Obj. 14:10: To

i on pić będzie samo czyste wino gniewu Bożego z kielicha jego gniewu (…)

– tł.]. To jest właśnie to dzisiejsze poselstwo, trzeci anioł, trzecie poselstwo,

ostatnie poselstwo. Luterańskie poselstwo o usprawiedliwieniu, Wesleyań-

skie poselstwo o poświęceniu, i zielonoświątkowe poselstwo o Pieczęci Bo-

żej: uciekajcie przed znamieniem bestii, wyjdźcie z tych wielkich murów Ba-

bilonu, bądźcie zapieczętowani do Królestwa Bożego. E-42 Zauważcie, następny werset, 12-13 werset, „Błogosławieni umarli, któ-

rzy umarli w Panu”. Co jest następne? Armagedon. Kościół zniknął po po-

selstwie trzeciego anioła. Niedawno głosiliśmy w kościele o tych aniołach, o

siedmiu ostatnich aniołach i o poselstwie anioła. I to szczególne namaszcze-

nie przyszło z tych trzech wieków, tych trzech ostatnich aniołów.

Zauważcie teraz w Objawieniu 7. Jan, uniesiony w Duchu do chwały i wi-

dzący, że to nadchodzi; on powiedział...

22 WILLIAM BRANHAM

... Ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech krańcach

ziemi, trzymających cztery wiatry... (Otóż, słuchajcie uważnie;

postarajcie zapisać sobie te cytaty z Pisma)... trzymających

cztery wiatry, aby wiatr nie wiał na ziemię... (dopóki oni nie)

zapieczętowali sług naszego Boga na ich czołach.

Otóż, porównajcie to z Ezechielem 9. Zobaczcie go, jak wychodzi z bronią

do zabijania i wstrzymuje się, aż pisarz przejdzie i zapieczętuje. E-43 Uwaga. Otóż, tutaj.

I ujrzałem innego anioła wstępującego ze wschodu, mającego

pieczęć Boga żywego... (przybywającego ze wschodu)

I miał zapieczętować sługi naszego Boga na ich czołach. Otóż, wiemy, że

kościół nigdy nie jest nazywany sługami. Kościół jest synami i córkami.

Izrael jest Bożym sługą. Abraham był Jego sługą. Izrael jest Bożym sługą,

ale kościół jest nazywany Jego synami i Jego córkami. Czy zauważyliście?

„Wstrzymaj te cztery wiatry”. Jak długo? Dopóki nie zapieczętujemy sług,

Izraela, naszego Boga na ich czole.

Och, pozwólcie, że cofnę się trochę w historii, zanim pójdziemy dalej. Zo-

baczcie, co się wydarzyło. Otóż, słudzy naszego Boga, Izrael... Izrael został

rozproszony, pewnego razu do Babilonu, albo raczej poszedł do Babilonu.

Potem, gdy zostali sprowadzeni z powrotem... To jest drugi raz; pierwszy raz

był Egipt. A potem Babilon. Potem rozproszony przez Imperium Rzymskie. E-44 A Jezus powiedział w 24. rozdziale Ewangelii Mateusza: „Nauczcie się

przypowieści...”. Wczoraj wieczorem pokazałem wam, że zadali Mu trzy py-

tania, a On na nie odpowiedział. Ale kiedy chcieli wiedzieć, kiedy nastąpi

czas Jego powrotu, powiedział: „Gdy ujrzycie drzewo figowe wypuszczające

swe pąki i wszystkie inne drzewa, wiedzcie, że czas jest bliski, już u drzwi”.

Otóż, stary hipokryta chwyta się tego, stary niedowiarek i mówi: „Tamto po-

kolenie przeminęło; inne pokolenie przeminęło; On kłamał”. On nie kłamał.

Ponieważ oni nie mają duchowego zastosowania Słowa. On nie powiedział,

że to pokolenie wtedy, On powiedział: „Pokolenie, które widziało drzewo

figowe wypuszczające swe pąki”. E-45 Zwróćcie uwagę na Joela, 2. rozdział, o którym tu nie tak dawno głosi-

łem, na te cztery owady. „To, co zostawiła gąsienica, zjadła larwa, a to, co

zostawiła larwa, zjadła szarańcza”. Pamiętacie to kazanie, myślę, że to było

tutaj w Kalifornii, podczas śniadania? Wydaje mi się, że to było w Phoenix.

To, co zostawili metodyści, zjedli baptyści. Co zostawili baptyści, zjedli zie-

lonoświątkowcy. „Ale Ja przywrócę, mówi Pan, wszystko...”. I patrzcie, ten


sam owad jest tym samym, tylko w różnych stadiach. Gąsienica staje się la-

rwą, i tak dalej, i dalej. I to jest owad. Zaczęli zjadać miłość braterską, biorąc

Biblię i zastępując ją czymś innym. I podaję cztery główne rzeczy i udowad-

niam to na podstawie Pisma Świętego, to, co oni zjadają, nauczanie prawdzi-

wego Słowa Bożego, miłość braterską, o której Paweł powiedział, że już to

się zaczęło, w I Koryntian 13. Wszystkie te rzeczy, jak oni pożerają, i po

prostu zjadają kościół aż do zera. Ale On powiedział: „Ja przywrócę, mówi

Pan, wszystkie te lata, które oni zjedli”, i wszystkie rzeczy, które oni uczynili. E-46 Zauważcie, Izrael. Kiedy On... To zawsze było to drzewo figowe. „Gdy

ujrzycie, że to drzewo wypuszcza pączki...”. Co? Pokolenie, które zobaczy,

że Izrael staje się państwem, nie przeminie, dopóki wszystko się nie wypełni.

Patrzcie. Och, nie widzicie tego? Spójrzcie na nich. Bóg zawsze musiał pro-

wadzić Żydów; oni nigdy nie mieli Ducha Świętego. Wielu z nich nie uwie-

rzyłoby nawet swoim prorokom, posłańcom. I musiał ich popędzać. I tym

właśnie będzie musiał być dla kościoła z pog-... z pogan. Będzie musiał prze-

łamać te bariery wyznaniowe. Pozwalamy, aby komunizm zaczął zżerać nas

dookoła, a wtedy będziemy musieli się zjednoczyć. Bóg sprawi, że Jego

Słowo się wypełni, ponieważ przymierze jest bezwarunkowe, a nie: „Jeśli ty

uczynisz to, ja uczynię to; ale ja już uczyniłem to”. Tak jest. Och, uwielbiam

to. Amen. To sprawia, że czuję się religijnie. E-47 Zauważcie, co On teraz zrobił. Nie: „Jeśli ty to zrobisz, ja to zrobię”. To

- to się skończyło, gdy Adam złamał swoje przymierze, a Izrael złamał swoje

przymierze, z Księgi Wyjścia 19., i tak dalej. Ale to jest... przymierze łaski.

Bóg przysiągł, powiedział Abrahamowi, przysiągł sam na Siebie, że tak bę-

dzie. I On Sam złożył przysięgę. Tak więc przez prawdziwe nasienie Abra-

hama jest Jezus Chrystus, który jest łaską Bożą i nie ma w tym więcej zakonu,

nie, proszę pana. Zakon nie jest z tym w ogóle związany. Jesteś ponad zako-

nem, nad zakonem; to jest miłość. Miłość jest ponad zakonem: łaska. Zakon

przyszedł przez Mojżesza; łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.

Chciałbym mieć jeszcze kilka nocy, aby głosić na ten temat w „Słuchajcie

Go”. Na Górze Przemienienia widać to doskonale, jak Bóg... Bierzemy to i

pracujemy nad tym i pokazujemy, jak te prawa, nauczyciele i tak dalej, i co

się dzieje. E-48 Teraz jednak zauważmy. Izrael... Bóg musiał zatwardzić serce faraona,

aby ich wyprowadzić za pierwszym razem. I tym razem zrobił to samo. Za-

twardził serce Hitlera przeciwko Żydom; to właśnie rozpoczęło wojnę. Pa-

miętajcie, Bóg powiedział: „Każdy, kto przeklina Izraela, Ja go przeklnę. Kto

błogosławi Izraelowi, będę mu błogosławił”. I został on rozproszony po

24 WILLIAM BRANHAM

całym świecie. I wtedy On zatwardził serce Hitlera, zatwardził serce Musso-

liniego, zatwardził serce Stalina. Wszystkie różne serca tego kraju, On je za-

twardził i w końcu otworzył drogę, a Izrael powraca i już jest w swojej oj-

czyźnie.

Jeśli chcecie zobaczyć, jaki jest dzień miesiąca, spójrzcie w kalendarz. Jeśli

chcecie zobaczyć, jaki jest dzień w porze przyjścia Pana, spójrzcie, gdzie

Izrael się znajduje. To jest Boży czasomierz. Oto i on, znajduje się w swojej

ojczyźnie. Najstarsza flaga na świecie, sześcioramienna gwiazda Dawida,

najstarsza flaga na świecie powiewa ponownie po raz pierwszy od dwu i pół

tysiąca lat (tak jest), tak, sztandar, który miał być podniesiony. Izrael, Pale-

styna rozkwitają jak róża, czytacie w czasopismach i obserwujecie, jak wra-

cają, daleko w Iranie i tak dalej. „Look”, czasopismo, pełne jest artykułów,

jak oni wyruszyli po tych Żydów. Oni nie chcieli wsiąść do tego samolotu.

Ten stary rabin wyszedł tam i powiedział: „Nasz prorok powiedział nam, Iza-

jasz, setki lat temu, tysiące lat temu, że kiedy wrócimy do ojczyzny, wrócimy

na skrzydłach orła”. I tak się stało. Amen. Wsiedli i odlecieli. E-49 Kiedy brat Arganbright, jeden z naszych braci, pojechał do nas... tym

razem poprosił mnie o przyjazd na Zachodnie Wybrzeże. Był tam i robił zdję-

cia. Inne zdjęcia, jedno „Trzy minuty do północy”. I nauka mówi, że tak wła-

śnie jest, trzy minuty do północy. A my patrzymy tam i widzimy tych wszyst-

kich Żydów osiedlonych w ich ojczyźnie.

Lewi Pethrus, ilu o nim słyszało? Kościół w Sztokholmie w Szwecji, wspa-

niały brat. Powiedział do mnie: „Bracie Branham, Żydzi zawsze wierzyli

swoim prorokom”. Powiedział: „Gdybyś pojechał do Izraela...”.

Powiedziałem: „Dobrze, to mi się podoba”.

On powiedział: „Spójrz, oni... Posłałem im milion tych Testamentów (czy-

tają od tyłu do przodu), i - i oni czytają im Nowe Testamenty”.

Pytali tych Żydów, mówili: „Po co przyjeżdżacie do domu, przywozicie swo-

ich rodziców, ślepych i chorych, pakujecie ich, przyjeżdżacie do ojczyzny,

żeby umrzeć?”.

Odpowiedzieli: „ Przybywamy, aby zobaczyć Mesjasza.” Amen.

Bracie, nie martw się. Poganie, wasze dni właśnie dobiegają końca. Pozwól,

że cię ostrzegę w Imieniu Pańskim: drzwi pogan zamykają się tak pewnie,

jak ja tu stoję. Jezus powiedział: „Tamtejsi mahometanie będą deptać mury

Jerozolimy, dopóki dyspensacja pogańska nie będzie zakończona i wypeł-

niona”. Oto i on, Izrael w swojej ojczyźnie, kraj z własną armią i własnymi


pieniędzmi. Amen. Jest teraz w pełni państwem. Drzewo figowe wypuszcza

swoje pąki i już wypuściło pąki. E-50 A kiedy tam dotarli, dali im te Nowe Testamenty. Zapytajcie Lewiego

Pethrusa. Czytają ten Nowy Testament o tym, kim był Jezus. Nigdy o Nim

nie słyszeli. Powiedzieli: „Jeśli to ma być Mesjasz, to On nie umarł, zo-

baczmy, jak czyni znak Mesjasza, a uwierzymy Mu. Zobaczmy, jak On to

udowadnia. My wierzymy naszym prorokom, a Mesjasz będzie prorokiem.

Zobaczmy Go, jak czyni znak Mesjasza, proroka, a uwierzymy, że jest Me-

sjaszem”. Och, co za doskonałe uwarunkowanie, po prostu doskonałe. Po-

wiedziałem: „Panie, pozwól mi iść”.

I kiedy wysiadłem w Kairze, w Egipcie, tuż przed spotkaniem z królem Fa-

roukiem, a my... w Rzymie. Pojechaliśmy potem do Kairu w Egipcie; miałem

w ręku bilet, aby tam polecieć. Poszedłem na górę, a oni wywołali lot. A

Duch Święty przemówił i powiedział: „Nie teraz. To jeszcze nie jest ta go-

dzina: trzeba jeszcze więcej żąć”. Nie mogłem w to uwierzyć. Wyszedłem za

hangar (Bóg jest moim Sędzią.), pomodliłem się i uklęknąłem; powiedzia-

łem: „Ojcze Niebieski, jeszcze tylko godzina lub dwie i będę w Palestynie.

Rzucę wyzwanie tym Żydom. I powiem: ‘Czy powiedzieliście, że jeśli ten

Mesjasz będzie prawdziwym Mesjaszem, to pozwólcie zobaczyć Go, jak

czyni znak proroka, a uwierzycie Mu?’”. Nakłońcie Żyda, aby wam obiecał;

on dotrzyma słowa. „Otóż, jeśli to jest Mesjasz z Biblii, to On był prorokiem

i nadal jest prorokiem. Otóż, jeśli On uczyni znak Mesjasza, czy uwierzycie

Mu?”. Na tym samym gruncie, jakbyśmy powiedzieli: „Wybierzcie sobie

grupę ludzi i ustawcie ich gdzieś tutaj. Dowiedzcie się, czy On jest proro-

kiem, czy nie - czy też nie. Niech zobaczą, jak to się stanie. Następnie na tym

samym gruncie, na którym wasi ojcowie, praojcowie, odrzucili Ducha Świę-

tego... Żyd zabrał to do pogan, a tu poganin przynosi to z powrotem do Ży-

dów. Kiedy ci Żydzi przyjmą Ewangelię, dni pogan są skończone”. Ale On

nie chciał mnie puścić. Dlaczego, nie wiem. Poczekajcie chwilę, a pokażemy

wam w Piśmie, dlaczego. E-51 Zauważcie, że ich serca zostały zatwardzone... Otóż, kiedy po tamtym

czasie doszło do całkowitego globalnego konfliktu? Była to pierwsza wojna

światowa. Wszystkie armie, narody, zgromadziły się w jednym... [Czyste

miejsce na taśmie - wyd.] Pisano o zakończeniu pierwszej wojny światowej.

Nikt dziś nie wie, kto zawarł pokój. Kaiser Wilhelm powiedział, że tego nie

zrobił. Nikt z generałów nie powiedział, że to zrobił. Ale proszę zauważyć,

jakie to było dziwne. Było to 11 listopada o godzinie jedenastej. Jedenasty

dzień miesiąca, jedenasty miesiąc w roku, jedenasta godzina dnia i jedenaście

26 WILLIAM BRANHAM

minut do jedenastej. Co to było? Stop, tajemnicze zatrzymanie... Co się stało?

Boża sprawa została wysłana, aby to zatrzymać. „Powstrzymajcie cztery wia-

try”. „Wiatry” oznaczają „wojnę i spory”; wiemy. Dopóki Izrael nie powróci

do Palestyny ponownie, „ powstrzymajcie cztery wiatry”, a to zatrzymało się

właśnie tam, o jedenastej godzinie, ponieważ...

Pamiętacie, jak Jezus mówił o jedenastej godzinie, o ludziach? A ten, który

przyszedł o jedenastej godzinie, co powiedział? Nie bądźcie głusi, bądźcie

uduchowieni. Spójrzcie, jak On to powiedział? Ludzie jedenastej godziny

otrzymali tę samą zapłatę, co ci, którzy przyszli w pierwszej godzinie. Wtedy

chrzest Duchem Świętym musi powrócić i zapieczętować Żydów, tak jak za-

pieczętowany zostali ci pierwsi, ci ludzie jedenastej godziny. „Powstrzymaj-

cie cztery wiatry; nie pozwólcie zniszczyć świata, dopóki nie zapieczętujemy

sług naszego Boga na ich czołach”. E-52 To było prawie pięćdziesiąt lat temu, kiedy Duch Święty przyszedł ze

wschodu, spadł na ludzi i zaczęły się Zielone Świątki, Azusa Streets i tak

dalej. Co teraz będzie się działo? To musi być powstrzymane; nie może być

zniszczona cała ziemia, bo wtedy i tak nie można by tego zrobić. Ale teraz

mają prawdziwą bombę, która zniszczy całą ziemię. To prawda. Powstrzy-

mać je aż do czego? „Aż zapieczętujemy na czołach sługi naszego Boga”. O,

bracie. Tu to mamy. Tu to jest.

... zapieczętujemy sługi naszego Boga na ich czołach.

A On idzie dalej i mówi.

... Słyszałem, że liczba tych zapieczętowanych:... wynosiła sto

czterdzieści cztery tysiące... (Co daje po dwanaście tysięcy z

każdego pokolenia.)

Och, mój Boże, czyż nie widzicie, o co mi chodzi? Doskonale wkompono-

wany fragment Pisma. Otóż, pamiętajcie, że wszyscy bez tego zginęli. E-53 Otóż, pierwsza wojna światowa, druga wojna światowa, a teraz jesteśmy

gotowi na trzecią wojnę światową: wszędzie się gotuje. Co to jest? Izrael w

swojej ojczyźnie czeka na swojego Mesjasza. Kościół pogański, wiek zielo-

noświątkowy, Luter, Wesley, a teraz wiek zielonoświątkowy stał się letni i

wypluł Jezusa, a On wypluwa ich: tak, wiek zielonoświątkowy. Ale tuż przy

końcu, zanim świat ma być zniszczony, Jezus powiedział: „Jak było za dni

Sodomy, tak będzie i przy przyjściu Syna Człowieczego”, że kościół pogań-

ski otrzyma tę samą moc, tego samego anioła, tego samego świadka, tego...

Z pewnością to widzicie. To jest tak proste, jak tylko może być. Dziecko

mogłoby to zobaczyć. Widzicie?


E-54 Tak to jest; jesteśmy w czasie końca. Wszystko o tym mówi. Gdziekol-

wiek zwrócicie się do Biblii, to was skieruje właśnie tutaj; spójrzcie na to;

świat jest w nerwowym stanie, co się dzieje? Wszystko. Narody się kruszą.

Narody się kruszą,

Izrael się budzi,

Mają miejsce znaki, przepowiedziane w Biblii.

Dni pogan są policzone.

Udręczeni ciężarami,

Powróćcie, rozproszeni, do swojej własności. (To prawda.)

Dzień odkupienia jest blisko,

Serca ludzkie upadają ze strachu. (To prawda, tak?)

Bądźcie napełnieni Duchem Bożym,

Niech wasze lampy są zapalone i czyste;

Patrzcie wzwyż, bo wasze odkupienie jest bliskie!

Fałszywi prorocy kłamią,

odrzucają Bożą prawdę,

Że Jezus Chrystus jest naszym Bogiem.

O, co się dzieje z tym światem? Co jest nie tak? Ocknijcie się, ludzie, i zwróć-

cie się do Boga. Co się z wami dzieje? Czy nie widzicie wielkiego wstrząsu

Boga, Jego Anioła schodzącego w dół, poruszającego się, czyniącego te same

znaki i cuda, dokładnie tak, jak powiedział, że będzie czynił, i to każdego

wieczoru właśnie przed wami? Ktoś powie: „Wygląda na to, że w Waszyng-

tonie powinni o tym wiedzieć”. On nie poszedł do Kajfasza, On przyszedł do

swoich. Ten Anioł nie poszedł do Sodomy; nie poszedł z resztą współcze-

snych Billy Grahamów i ich. Oni poszli tam i próbowali ich wywołać. Ale

ten Anioł pozostał z wybranym kościołem, z Abrahamem, z tymi, którzy zo-

stali powołani. Amen. Uff! Chwała. Jak cudownie. E-55 Co to jest Pieczęć Boga? Co to jest Pieczęć Boża? Efezjan 4:30. „Nie

zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani aż do

dnia odkupienia kościoła w chwale”. Otóż, znowu, wyciągniemy inny frag-

ment Pisma, Efezjan 1:13, Paweł mówi. List do Galacjan 1:8 mówi: „Jeśliby

anioł z nieba przyszedł i głosił coś innego, niech będzie przeklęty”. Tak. „Po

tym jak uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani Duchem Świętym obiet-

nicy. Po tym jak uwierzyliście, zostaliście...”.

Bracie baptysto, prezbiterianinie, pozwól, że cię o coś zapytam. Mówicie, że

otrzymujecie Ducha Świętego, kiedy uwierzycie. Paweł powiedział: „Po

tym, jak uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani Duchem Świętym”.

28 WILLIAM BRANHAM

Dzieje Apostolskie 19., Paweł spotkał kilku baptystów, Apollosa, nawróco-

nego prawnika, jednego z uczniów Jana, głoszącego Ewangelię i mającego

wielką radość, krzyczącego i chwalącego Boga; oni wciąż nie mieli Ducha

Świętego. Paweł przyszedł i został całą noc z Akwilą i Pryscyllą, którzy byli

w więzieniu za głoszenie Ewangelii i wypędzenie diabła z dziewczyny. Po-

tem przyszedł tam, gdzie oni byli. Zabrali go do... ponieważ byli wytwórcami

namiotów, zamieszkał z nimi, a potem poszli do miejsca, gdzie Apollos miał

zgromadzenie. Po zakończeniu nabożeństwa Paweł powiedział do nich: „Czy

otrzymaliście Ducha Świętego, odkąd uwierzyliście?”. E-56 Pewien człowiek powiedział kiedyś: „W oryginale tak nie jest”. Nie zga-

dzam się z tym. Proszę sięgnąć po Emphatic Diaglott i zobaczyć, czy nie jest

tam napisane to samo: „Czy otrzymaliście Ducha Świętego, odkąd uwierzy-

liście?”. Tutaj jest napisane: „Po tym jak uwierzyliście, zostaliście zapieczę-

towani obiecanym Duchem Świętym”. Nie bierzcie tej letniej oblubienicy,

przyjdźcie tutaj. Wejdźcie do...?... i obierz to. Obierz właściwą drogę z Chry-

stusem, z Duchem Świętym. Słuchaj tego, co z nieba.

„Czy otrzymaliście Ducha Świętego, odkąd uwierzyliście?”.

Oni odpowiedzieli: „Nie wiemy, czy jest Duch Święty”.

Powiedział: „Jak zostaliście ochrzczeni?”

Powiedzieli: „Chrztem Janowym”.

Powiedział: „To teraz już nic nie da”. I on nakazał im ponowny chrzest w

Imię Jezusa Chrystusa, położył na nich ręce i Duch Święty zstąpił na nich, a

oni mówili językami, prorokowali i wielbili Boga. Kiedy tylko uwierzyli, to

krzyczeli i przeżywali wspaniałe chwile, a nie mieli jeszcze Ducha Świętego.

Och, co powiedział Paweł? „Jeśli anioł z nieba głosi inną Ewangelię, niech

będzie przeklęty”. Bo szatan może się przemienić. Ale pozostańcie przy Sło-

wie. Właśnie tak. E-57 Otóż, po tym jak uwierzysz, wtedy stajesz się nasieniem Abrahama,

prawdziwym nasieniem Abrahama, kiedy jesteś... Jak stajemy się nasieniem

Abrahama? Będąc umarłymi w Chrystusie, wtedy jesteśmy nasieniem Abra-

hama i dziedzicami z Abrahamem według obietnicy. Po wspomnieniu ozna-

cza skończone dzieło… Po uwierzeniu. „Po” oznacza „coś, co było... coś

przed tym”, więc jest to skończone dzieło. Pieczęć jest skończonym dziełem.

Kiedy napiszesz swój list do końca, niezależnie od tego, czego on dotyczy,

to pieczętujesz go swoim nazwiskiem. Gdy paczka jest już gotowa, to pie-

czętujesz ją. Kiedy wychodzisz na...


Przez jakiś czas pracowałem z tatą na kolei. Pomagaliśmy załadowywać na

bocznicy. Przyglądałem się, jak dokonywaliśmy tego załadunku. Kiedy za-

ładowaliśmy wszystkie wagony najlepiej jak się dało, przychodził inspektor

i „potrząsał” nimi. Sprawdzał, czy coś nie leży luźno. Jeśli coś leżało zbyt

luźno, on karcił nas za to. Tak się ma sprawa z Inspektorem, który dziś wie-

czorem przybywa. On przechodzi przez wiele naszych żyć. Powodem, dla

którego nie otrzymujemy Ducha Świętego... Och, możemy działać i zacho-

wywać się jakbyśmy Go otrzymali, ale po owocach jesteśmy poznawani. Tak

was poznają. On potrząsa i znajduje małe, luźne miejsce niewiary, małe luźne

miejsce tutaj, małe luźne miejsce tutaj. Potępia to i ustawia z powrotem. To

musi być szczelnie zapakowane (amen), ponieważ macie do przebycia trudną

drogę. A kiedy Bóg daje mężczyźnie lub kobiecie Ducha Świętego, On po-

trząsa każdym luźnym piórkiem, które się w nich znajduje. Czeka was jazda.

Amen. Chwała. Patrzy, czy jest dobrze zapakowany...

Co On uczynił? Usprawiedliwienie, On go powołał. Poświęcenie, On go

oczyścił. Duch Święty, On go zapieczętował. Zapakował go szczelnie, a po-

tem zamknął drzwi. A co jest ostatnią rzeczą? Stawia pieczęć na tym wagonie

kolejowym do jego miejsca przeznaczenia (amen), nie do następnego prze-

budzenia, ale do jego miejsca przeznaczenia. Amen. „Przez co nie zasmucaj-

cie Bożego Ducha Świętego, przez którego jesteście zapieczętowani aż do

czasu, (Gdy nadejdzie następne przebudzenie? Nie. Dopóki nie podejmiecie

decyzji o przyłączeniu się do innego kościoła? Nie.) aż do dnia waszego od-

kupienia”. Kiedy Bóg daje wam Ducha Świętego, to jest to skończone dzieło.

Amen. E-58 Kiedy rodzi się dziecko (mówiłem o tym poprzedniej nocy), co jest

pierwszą rzeczą w naturalnym życiu? Odejście wód, jeśli jest to poród natu-

ralny. Co jest następne? Pojawia się krew. Co jest następne? Pojawia się ży-

cie. Te same elementy wychodzą z Chrystusa, przez które my przechodzimy,

aby Jego... wejść z powrotem do Jego ciała. Co było pierwszą rzeczą, która

przyszła? Przebili Jego bok, wypłynęła woda, wypłynęła krew, „W ręce

twoje oddaję ducha mego”. 1. Jana 5:7 (jeśli chcecie to zapisać) mówi: „Są

trzej, które świadczą w niebie: Ojciec, Słowo (którym jest Syn) i Duch

Święty - ci trzej są jedno. Ale są trzej, którzy świadczą na ziemi: woda, Krew

i Duch: nie są oni jedno, ale zgadzają się w jednym”. Nie można mieć Ojca,

nie mając Syna. Nie można mieć Syna nie mając Ducha Świętego. Ale można

być usprawiedliwionym nie będąc poświęconym. Można być poświęconym

bez posiadania Ducha Świętego. Ale kiedy to jest skończone, zarówno uspra-

wiedliwienie, jak i poświęcenie, to Pieczęć Pana Jezusa Chrystusa przez

chrzest zostaje na was umieszczona. Amen.

30 WILLIAM BRANHAM

E-59 Mam jeszcze dziesięć minut. Mam nadzieję, że nie będziemy musieli tego

przenosić na jutrzejszy wieczór. „Po” oznacza „dzieło skończone, już doko-

nane”. Otóż, teraz, mój drogi przyjacielu, nie robię żadnych różnic w kościo-

łach. Wszystkie są dla mnie takie same, wszystkie denominacje. I jeśli mam

tu przywołać nazwę jakiegoś kościoła, to nie mam na myśli tego, ani żadnego

innego. W tym kościele jest tyle samo dobrych ludzi, co w każdym innym.

Bo kościół jest tylko jeden. I nie jesteśmy do niego przyłączani; nie mamy

żadnej nazwy w tym kościele; jest to tylko ciało Chrystusa, ciało mistyczne.

Macie więc swoje organizacje; to jest zupełnie w porządku, tak długo jak nie

stawiacie tu płotu, nie pozwalając bratu wejść (widzicie?), czy go potępiając.

Jeżeli uznasz, że brat jest tutaj i brat tutaj, to wszystko jest w porządku. Ale

ludzie, kiedy się zorganizują, trzymają się organizacji, zamiast krzyża i Chry-

stusa. Rozumiecie? Dlatego oni... Jeśli masz organizację i opisujesz ją, i jeśli

kończysz to przecinkiem: „Wierzymy w to wszystko plus tyle, ile Pan nam

objawi”, to jest to dobre. Ale kiedy kończysz to kropką, giniesz w tym miej-

scu. I pokaż mi jedną, która nie kończy się kropką. Oczywiście, że się koń-

czy. Widzicie? E-60 Nie ludzie, którzy tam są, nie, proszę pana. Kościół katolicki, to był

pierwszy zorganizowany kościół na świecie, to był kościół katolicki. Zapy-

tajcie jakiegokolwiek historyka. Pokażcie mi, gdzie kiedykolwiek wcześniej

istniała jakaś organizacja. Kościół katolicki jest matką każdej z nich. W Apo-

kalipsie 17. jest napisane to samo, że jest ona nierządnicą i matką wszetecz-

nic. I nie mogły być synami, musiały być córkami. Tak więc protestanckie

denominacje wszeteczeństwa z nią. To prawda. Jaka jest między nimi róż-

nica? Obie takie same. Najbardziej nikczemna kobieta w Long Beach może

wydać na świat niewinną córkę. Ale jeśli przyjmie ona zwyczaje swojej

matki, stanie się tym, czym jest jej matka. Dokładnie to samo stało się z na-

szymi protestanckimi kościołami. E-61 Zamierzam zwrócić uwagę na jeden kościół wyznaniowy, pierwszy ko-

ściół, który kiedykolwiek mówił mi o Jezusie Chrystusie, kiedy byłem

grzesznikiem - Adwentystów Dnia Siódmego. Adwentyści Dnia Siódmego

powiedzieli, że Pieczęcią Bożą jest Jego sabat, ponieważ pieczęć wskazuje

na zakończone dzieło, że On został zapieczętowany w sabacie. A zachowy-

wanie dnia sabatu jest pamiątką, że jesteś zapieczętowany. Wy, adwentyści,

wiecie o tym, znacie dr. Smitha, znacie te opracowania dla Domowego Stu-

dium Biblijnego i inne. Mam je wszystkie w swoim gabinecie, podobnie jak

Świadków Jehowy i tak dalej. Kiedykolwiek się pojawią, znam ich poglądy.

Widzicie? Wiem, dokąd zmierzają. Więc teraz dzień sabatu nie jest


pieczęcią. Dzień sabatu był pieczęcią Bożego stworzenia. On zakończył je

wtedy i zapieczętował (to prawda) swoim sabatem. Ale był to typ chrześci-

jańskiego sabatu.

Otóż, gdy zakończył swoje dzieło stworzenia, dał im sabat jako pieczęć (do-

kładnie tak), że zakończył Swoje dzieło stworzenia. Potem, kiedy zakończył

Swój plan zbawienia, miał kolejną pieczęć. Chwała. E-62 Otóż, mój adwentystyczny bracie, chcę cię o coś zapytać. To jest dokład-

nie tak. Sabat, to trochę dziwne słowo. Sabat to tak naprawdę hebrajskie

słowo, które oznacza o-d-p-o-c-z-y-n-e-k, odpoczynek. Jest to dzień odpo-

czynku, dzień sabatu; przestajecie pracować i tak dalej. Bóg zakończył Swoje

dzieło i nigdy więcej nie powrócił. Hebrajczyków 4. mówi o tym tam, On...

„Albowiem Bóg odpoczął w dzień sabatu. I On powiedział w pewnym miej-

scu, innym razem, w Dawida: ‘Dziś po tak długim czasie, gdy słyszycie Jego

głos, nie zatwardzajcie waszych serc’. Zatem gdyby Jezus dał im inny sabat,

to potem by o nim powiedział. Lecz ludowi Bożemu pozostaje przestrzeganie

sabatu, bo my, którzy weszliśmy do Jego odpocznienia, zaprzestaliśmy na-

szych uczynków, tak jak Bóg zaprzestał swoich”.

Kiedy wchodzimy do Jego odpocznienia? Otóż, wy z ołówkami, zwróćcie

się do Izajasza 28:8 do 12. Oto, gdzie to znajdziecie,

...przykazanie musi być za przykazaniem, linijka za linijką, tu

trochę, i tam trochę. (Trzymajcie się mocno tego, co dobre.)

Bo wargami jąkającymi się i innymi językami będę mówił do

tego ludu.

„A to jest sabat, to jest odpoczynek, o którym powiedziałem, że nadejdzie. A

oni tego wszystkiego nie słuchają, odchodzą, kręcąc głowami i tak dalej”.

On powiedział, że pieczęć zakończenia zbawienia, Luter, usprawiedliwienie,

Wesley, poświęcenie; ale kiedy nadejdzie sabat, prawdziwy dzień odpocz-

nienia, to będzie wtedy, gdy „jąkającymi się wargami i innymi językami będę

mówił do tego ludu”, i to jest skończone dzieło. Alleluja. To jest ta pieczęć.

To jest ten sabat. E-63 Czy nie widzisz, że to jest Duch Święty, bracie. To wtedy wchodzisz w

skończone dzieło. Jeśli zostałeś usprawiedliwiony, to wszystko jest w po-

rządku, to jest dobre. Jeśli zostałeś poświęcony, to dobrze. Ale kiedy otrzy-

mujesz Ducha Świętego, to jest to skończone dzieło, a Bóg zakończył Swój

plan zbawienia i zapieczętował go chrztem Ducha Świętego. Amen. O, mój

Boże! Ilu w to wierzy? Duch Święty w każdym miejscu w Biblii jest skoń-

czonym dziełem. I Bóg zakończył Swoje dzieło.

32 WILLIAM BRANHAM

On powołał Swoich uczniów przez usprawiedliwienie. Poświęcił ich w

Ewangelii Jana 17:17. Dał im moc przeciwko duchom nieczystym, oni wy-

szli i wypędzali diabły i wrócili, radując się, On powiedział: „Nie radujcie

się z tego, że wypędzacie diabły, a one są wam poddane; ale radujcie się z

tego, że wasze imię jest zapisane w niebie”. Chcę cię teraz o coś zapytać, mój

bracie. Jeśli twoje imię jest zapisane w niebie, to czy to jest wciąż dobre?

Nie, proszę pana. W rzeczy samej nie. Judasz był z nimi. Judasz był taką

samą kaczką w kałuży jak reszta z nich. Przeszedł przez usprawiedliwienie,

przeszedł przez poświęcenie, modlił się za chorych, miał wspaniałe wyniki,

ale kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, pokazał swoje kolory. E-64 I to jest dokładnie to, co kościoły denominacyjne robią dzisiaj; przeszły

przez usprawiedliwienie, poświęcenie, ale kiedy przychodzi do chrztu Du-

chem Świętym, są gromadą języków. I znaki i cuda, i - i ukazywanie się

aniołów, i tak dalej, oni nie chcą mieć z tym nic wspólnego. Dlatego to

wszystko jest tak blisko siebie, że zwiodłoby wybranych, gdyby było to moż-

liwe. Chwała. Tak czy inaczej, nazwiecie mnie świętoszkiem [ang. holy-rol-

ler, dosłownie: święty wałek - tł.]; chyba nim jestem. Jeszcze nigdy się nie

turlałem, ale gdyby On mi kiedyś powiedział, to bym się rzucił i turlał naj-

mocniej jak potrafię. Wolałbym się turlać, niż nie wejść wcale. Więc - więc

wszystko w porządku. E-65 Zauważ, bracie, to jest prawda. Pamiętajcie, kiedy Jezus przyszedł... Da-

niel, przyszedł do starożytnych dni, starożytnych dni, Jego włosy były białe

jak wełna, co oznacza, że był sędzią, tak jak wszyscy sędziowie noszą perukę

z białej wełny, sędziowie. Zauważyliście, że w Apokalipsie był przepasany

przez pierś, a nie jak kapłan tutaj wokół pasa; przez pierś, jak sędzia, szata

sędziego, sędzia. To jest powód, dla którego Jan nie widział Go w żaden

dzień sabatu ani w żadną niedzielę; widział Go w Dniu Pańskim, w przyjściu

Pana, kiedy był Sędzią, nie, nie, w te inne dni.

Widzimy Go tutaj teraz. Widzimy Go, gdy On przychodzi... Daniel Go wi-

dział. A On przyszedł z dziesięcioma tysiącami świętych. Czy to prawda? I

zostały otwarte księgi, a także inna księga, która była księgą życia, i każdy

człowiek... Widzicie? Oto nadchodzi wasz letni kościół, śpiąca panna. Oto

prawdziwy, z Nim, który przyszedł z chwały po wieczerzy weselnej. A tam

był grzesznik. Biały tron był... Sąd został wyznaczony, sąd przy białym tro-

nie. O, tu jesteśmy. E-66 Oto nadchodzi ten kościół; Judasz pracował nad zwiedzeniem poprzez

usprawiedliwienie, pracował nad uświęceniem.


Wychodził i uzdrawiał chorych, organizował usługi uzdrawiania i inne rze-

czy, a potem zawrócił. Ale kiedy przyszło do przyjęcia chrztu Duchem Świę-

tym, pokazał swój kolor. Otóż, mój Wesleyowski przyjacielu, mój Nazarej-

czyku, Pielgrzymie Świętości, nie chcę ranić twoich uczuć, nie nazywaj tej

grupy ludzi, którzy mówią językami, szaleńcami. Nie nazywaj ich bandą

świętoszków i tym podobne. Ponieważ właśnie tam pojawił się Judasz.

A ty mówisz: „Całkowite poświęcenie jest przez Ducha Świętego”. Różnię

się z tobą. Poświęcenie jest tym, co oczyszcza szklankę, Duch Święty jest

tym, co ją napełnia. To jest dokładnie tak. Dokładnie. Tu jest szklanka. A

gdybyś ją znalazła gdzieś na podwórku dla kurczaków, pełną błota. Nalała-

byś do niej wody dla swojego męża? Cóż, nie chciałbym być twoim mężem.

Ale gdyby to zrobić... Co się najpierw robi? Podnosi się ją z błota, to jest

usprawiedliwienie. A potem co się robi? Bierze się ją do środka i poddaje

procesowi gotowania, sterylizacji i oczyszczenia. Co oznacza słowo „po-

święcać”? Jest to złożone greckie słowo, które oznacza „być oczyszczonym

i przeznaczonym do służby”. To prawda. Słowo „poświęcić” w języku an-

gielskim oznacza „uczynić czystym”. W języku hebrajskim oznacza „uczy-

nić świętym”. I... i w grece oznacza „ poświęcić”. Poświęcić, oczyścić i uczy-

nić świętym to to samo. Co to jest? Poświęcone i przygotowane do służby.

„Ale błogosławieni jesteście wy, którzy łakniecie i pragniecie tej sprawiedli-

wości, albowiem będziecie napełnieni (oddani na służbę i zapieczętowani) aż

do dnia odkupienia waszego”. Och, to jest Pieczęć Ducha Świętego, bracie;

to jest Pieczęć Boża. Właśnie tak, zapieczętowanie. E-67 Otóż, Żydzi są kolejni, aby Ją otrzymać. Zielonoświątkowcy już Ją otrzy-

mali, Metodyści, Baptyści, wszyscy oni wyszli z różnych organizacji, a dziś

w nocy ustawiają się tutaj. Ja sam jestem baptystą, a właściwie byłem. Nadal

jestem baptystą, ale jestem baptystą zielonoświątkowym z Duchem Świętym.

Jestem Nazarejczykiem, zielonoświątkowcem, prezbiterianinem, baptystą.

Wiecie, o co mi chodzi, wszystko w tym. To, co zrobiło różnicę, to Duch

Święty, to co zapieczętowało mnie do Królestwa Bożego. Tak samo zapie-

czętowany jest każdy metodysta, każdy katolik, każdy prezbiterianin. Wszy-

scy jesteśmy istotami ludzkimi i przez jednego Ducha; wszyscy nie jesteśmy

przyłączeni do jednego kościoła, wszyscy nie jesteśmy przez podanie jednej

ręki, czy jedną wodą; ale przez jednego Ducha wszyscy jesteśmy ochrzczeni

w jedno ciało przez Ducha Świętego i zapieczętowani aż do dnia naszego

odkupienia. Amen. To jest Duch Święty.

Otóż, wierzycie w to? Pamiętajcie, że na ziemi będą tylko dwie klasy ludzi.

Robi się późno, muszę kończyć. Wierzycie? Ilu wierzy, że Duch Święty jest

34 WILLIAM BRANHAM

Pieczęcią Bożą? Otóż, pamiętajcie, przynieśliśmy tu za i przeciw, ten drugi

letni kościół, po prostu brat denominacyjny (Widzicie, co mam na myśli?),

idący z boku. E-68 Tak jak tam jest napisane, wielu się odwróciło w tych Hebrajczykach

tam. Widzicie? „Jeśli po otrzymaniu poznania prawdy grzeszymy świado-

mie, nie pozostaje już żadna ofiara za grzechy”. Weźmy taką matkę... Ktoś

mnie zapytał: „Co to znaczy? Jeżeli grzeszymy dobrowolnie po otrzymaniu

poznania prawdy, nie pozostaje - nie pozostaje już więcej ofiara za grzechy”.

Cóż, on jeszcze nigdy się w to nie zagłębił. To prawda. On tylko otrzymał o

tym wiedzę.

Tak jak w Izraelu, kiedy Izrael zaczął zmierzać do ziemi obiecanej, wysłano

szpiegów. Dwóch z nich wróciło i powiedziało: „Możemy ją zająć” - Jozue i

Kaleb.

Inni powiedzieli: „Nie, nie możemy tego zrobić”. Więc zawiśli tam na gra-

nicy, aż poumierali. A ci, którzy uwierzyli w obietnicę, przeszli na drugą

stronę.

Jak kobieta... Pewien chłopiec otrzymał powołanie w swoim życiu; powie-

dział: „Cóż, mama prała na desce do prania, żeby posłać mnie do szkoły.

Chcę być usługującym”. W porządku, i zostaje usługującym. Wyjeżdża i

zdobywa swój doktorat, stopień doktora, czy cokolwiek innego, a potem

wraca, zdobywa licencjat, czy cokolwiek innego. Wraca, w każdym razie jest

usługującym. Ciągle pożąda kobiet i innych rzeczy w swoim kościele, kobiet

i różnych rzeczy. Może pali papierosy, a wie, że nie powinien tego robić.

Mówi: „Boże, to nie wygląda dobrze dla męża Bożego. Więc zabierz to ode

mnie”. On jest poświęcony. Przychodzi znowu na pogranicze, spogląda w

prawo i widzi chrzest Duchem Świętym, ale mówi: „Jeśli to zrobię, denomi-

nacja mnie wyrzuci”. Więc wracaj i umieraj na pograniczu, jeśli chcesz. E-69 „Kto grzeszy...” Co to jest grzech? Niewiara. Chcę, żeby ktoś podał mi

jedną definicję grzechu oprócz niewiary. „Kto nie wierzy, już jest potę-

piony”. Tak jest. „Ten, który...”. Nie rozumiesz nawet pierwszego... A co

jeśli... Cudzołóstwo nie jest grzechem. Palenie papierosów i picie alkoholu

nie jest grzechem; to atrybuty niewiary. Gdybyś był wierzący, nie robiłbyś

tego. Widzicie? To jest prawda. Dokładnie tak. Zobaczcie, tu jest to, nie-

wiara. Co to jest? „Jeśli nie wierzymy dobrowolnie”, to znaczy, że jesteś tu

dzisiaj prezbiterianinem, metodystą, albo nie masz Ducha Świętego. „Jeśli

dobrowolnie nie wierzymy po otrzymaniu poznania prawdy, nie pozostanie

już żadna ofiara za grzech”.


Odwracasz się od Boga; co wtedy robisz? Zapieczętowujesz się, przyjmujesz

znamię bestii i odchodzisz, jak Kain, od obecności Bożej. To jest wstrząsa-

jące, prawda? Dochodzisz do granicy, a potem nie wierzysz... Wierzysz w to,

ale boisz się to przyjąć. „Kto grzeszy świadomie (nie wierzy świadomie) po

otrzymaniu poznania prawdy...”. Re... Zacytujcie to ze mną: „Kto grzeszy

dobrowolnie po otrzymaniu poznania prawdy, nie pozostaje mu już żadna

ofiara za grzech. Lecz bojaźliwe oczekiwanie na sąd ju... ognisty i - i ‘Ja

odpłacę’ - mówi Pan”. Straszną rzeczą jest wpaść w ręce Boga żywego. E-70 Po tym, jak to zostało do ciebie przyniesione i pokazało ci, że to jest

Pieczęć Boża, i tylko z powodu prestiżu musiałbyś z czegoś zrezygnować,

albo zrezygnować ze swojej denominacji, albo - albo z czegoś innego, aby Ją

otrzymać, a potem odchodzisz od tego, wiesz, co robisz? Pieczętujesz się

poza Królestwem: znamię bestii.

Kiedy Bóg powiedział Ablowi, albo powiedział Kainowi, powiedział: „Po

prostu idź i oddawaj cześć jak twój brat. Przynieś baranka, przyjdź tu i odda-

waj cześć jak twój brat.” - powiedział - „Wszystko będzie dobrze. Uczyń tak,

jak twój brat, a będzie dobrze”.

Ale on nie chciał tego zrobić, powiedział: „To jest najlepsze, co mogę zaofe-

rować. Możesz to przyjąć albo nie”. I został naznaczony i wyszedł z Obec-

ności Bożej. E-71 Otóż, to może zaboleć, ale bracie, kiedy dotrę tam w ten wielki burzliwy

poranek, kiedy wszędzie będzie ogień, ludzie będą krzyczeć i płakać, a ja

usłyszę, jak kołysze się ta stara łódź ratunkowa, chcę być pewien, że mój

bilet jest właściwy, bracie. Jak powiedział ten stary czarnoskóry człowiek:

„Panie, ja... ja... ja rozmawiałem o tym z Tobą dawno temu; nie chcę żadnych

kłopotów na rzece”. To prawda. Nie chcę żadnych kłopotów nad rzeką, nie,

proszę pana. Lepiej załatw to teraz.

Otóż, po tej nocy, wszystko będzie na twoich rękach. „Kto nie uwierzy do-

browolnie po otrzymaniu znajomości prawdy”, widział przychodzącego

anioła Pańskiego, udowadniającego wszystko w ostatnim dniu, widział

wieczną Ewangelię głoszoną przez Lutra, widział poświęcenie głoszone

przez Jana Wesleya, a teraz Ewangelia tutaj ostrzega cię przed naznacze-

niem; nie odwracaj się, podejdź bliżej do Chrystusa. Ktoś powie: „Otóż, bra-

cie Branham, to jest naznaczenie?” Tak. E-72 Pozwólcie, że podam wam, na chwilę, krótki fragment Pisma Świętego.

Chcę, żebyście przeszli ze mną do Księgi Wyjścia, albo nie musicie tego ro-

bić, po prostu to zanotujcie. Księga Wyjścia 21:6. Gdyby niewolnik został

sprzedany, a nadszedł rok jubileuszowy. Rok jubileuszowy, kapłan

36 WILLIAM BRANHAM

jubileuszowy zatrąbił w trąbę. Ile osób o tym wie? Trąba była trąbą i on w

nią zatrąbił, a kiedy to uczynił, każdy niewolnik mógł wrócić wolny do swo-

jego domu. Jeśli był na polu, rąbiąc motyką, a ktoś tutaj biczował go batem,

a on usłyszał: „Co to było? Co to było?” Trąba Ewangelii oznajmia dobrą

nowinę. On odrzuca motykę, odwraca się i mówi: „Nie masz już nade mną

władzy. Wracam do domu, do mojej żony i dzieci. Sprzedano mnie tu w nie-

wolę. Ale słyszysz, jak brzmi trąba? To znaczy, że jestem Hebrajczykiem.

Mam prawo; jestem nim od urodzenia. Mam prawo. Mogę odejść wolny bez

niczyich pieniędzy”. Nie, jeśli zrobisz to czy tamto. Cała ta sprawa była łaską

(amen), nie jeśli to zrobisz, ale jeśli usłyszysz trąbę, rok jubileuszowy. Pan

głosił o roku przyjemnym, o roku jubileuszowym. Jakże moglibyśmy (ale

patrzę na ten zegar) iść dalej w tym. E-73 Ale jeśli usłyszysz trąbę... Zobacz, słuchanie, wiara przychodzi przez co?

Słuchanie. Otóż, nie - nie tylko słuchaj swoim uchem, ale jeśli słyszysz, to

znaczy, że to rozumiesz, akceptujesz to. „Słyszę cię; wierzę w to”. Widzicie?

To jest słuchanie. Szczepan powiedział: „Wy, którzy macie sztywne karki,

nieobrzezani w sercu i uszach...”. Widzicie, nieobrzezani... Oni mogli to

usłyszeć uszami, ale nieobrzezani, nie mogli w to uwierzyć. Widzicie? Nie-

obrzezani w sercu i uszach, zrozumcie to. „Och, to wszystko jest dla mnie

zagadką, jak dla Kaina. Przyjmij to albo odrzuć. Wstąpiłem do kościoła, to

wszystko, co mogę zrobić”. W porządku, Kainie. Będziesz naznaczony zna-

kiem bestii i pójdziesz dalej w swojej denominacji. Ale możesz przyjść do

Chrystusa i zostać zapieczętowany przez Ducha Świętego. Możesz dokonać

wyboru.

Otóż, patrzcie. Słyszycie trąbę Ewangelii... Co to jest trąba Ewangelii? Dobra

nowina, Duch Święty jest tutaj. Skąd wiesz, że jest? Patrzcie, jak działa; pa-

trzcie, co robi. To jest dobra nowina. E-74 Otóż, co by było, gdyby ten człowiek powiedział, ten robiący motyką,

powiedział: „No, nie sądzę, żebym chciał iść”. Och, och, gdyby to odrzucił,

co wtedy by mu zrobiono? Zabrano... Jego pan musiałby go wtedy zabrać do

kościoła metodystów, baptystów, zielonoświątkowców lub prezbiterian i za-

prowadzić pod ścianę, przyłożyć mu ucho do ściany, wziąć szydło i zrobić

mu dziurę w uchu i naznaczyć go. I już nigdy nie byłby wolny.

A jeśli usłyszysz prawdę i odwrócisz się od niej, twoje ucho zostanie zatkane

i już nigdy więcej jej nie usłyszysz. Wyjdziesz z Bożej Obecności, mówiąc:

„Moja matka była prezbiterianką, jestem tak samo dobry jak reszta”. Twoja

matka żyła w całym świetle, jakie miała, ale to nie jesteś ty. Właśnie tak.

Kajfasz żył w całym świetle, jakie znał, ale Jezus był wtedy na ziemi.


Wszyscy ci ortodoksyjni wierzący mieli swoje wielkie organizacje, denomi-

nacje i wszystko; chodzili we wszelkim świetle, jakie mieli; ale Światło było

tuż przed nimi, ale oni byli sztywnego karku, nieobrzezani w sercu i uszach.

Nie chcieli tego czynić. I wtedy Bóg ich zapieczętował; skazał ich tam w

Jerozolimie na zagładę i umarli, poszli do piekła. Tak jest. Dokonajcie wy-

boru. Uwierzcie w Pana Jezusa Chrystusa i bądźcie napełnieni Duchem

Świętym. Bądźcie napełnieni Jego Duchem, wasze lampy będą przycięte i

czyste. E-75 Będzie światło w porze wieczornej. Właśnie tak. Podczas gdy wieczorem

świeci światło, dlaczego go nie przyjmujecie? Dlaczego do niego nie przyj-

dziecie? Nie bądźcie niezapieczętowani. Nie bądźcie martwi. Uwierzcie w

Pana Jezusa Chrystusa i bądźcie zapieczętowani do Królestwa. Czym jest

znamię bestii? Odrzuceniem Ducha Świętego. Rozumiecie? Granica... Rozu-

miecie? Gdy już raz dojdzie do poznania prawdy... „Niemożliwe jest bo-

wiem, aby ci, którzy raz zostali oświeceni...”. Rozumiecie? Dochodząc do

znajomości prawdy i widząc, że oni widzą prawdę, i widzą to poznanie, i

widzą, że to jest tutaj, widzą, że to działa, widzą, że jest to właściwe, i mają

znajomość prawdy, a potem znowu odwracają się, „Nie pozostaje już więcej

ofiara za grzech”.

Tak jak Kain na początku, tak będzie i na końcu. To jest 10. rozdział Listu

do Hebrajczyków. I zostaną naznaczeni z dala od obecności Bożej i będą

baptystami, prezbiterianami lub zielonoświątkowcami, tylko według deno-

minacji, do końca swoich dni. Będą służyć denominacji, zamiast służyć

Chrystusowi, będą służyć swojemu wyznaniu. Bądź katolikiem, metodystą,

protestantem, czy kimkolwiek innym. Ale jeśli ty... nie... Jeśli jesteś z Chry-

stusa, jesteś zapieczętowany Duchem Świętym. Jeśli nie jesteś, to pewnego

dnia zostaniesz naznaczony i będziesz służył swojej organizacji, to wszystko,

co będziesz wiedział i na końcu zostaniesz potępiony. E-76 Nasz niebieski Ojcze, ta godzina staje się ciemna. Czas jest na wycią-

gnięcie ręki. „Narody się kruszą; Izrael się budzi”. Każdy znak, który prze-

powiedziała Biblia, spełnia się. Obiecałeś te wszystkie rzeczy i powiedziałeś,

że to się stanie; wiemy, że to prawda. Modlę się, Ojcze, abyś był dziś miło-

sierny i ocalił zgubionych. Uczyń to. I niech będą zapieczętowani Duchem

Świętym i niech nie odwróci się od nich Zbawiciel. Udziel tego w Imieniu

Jezusa. Amen. E-77 Och, mój Boże. Wiem, że powiedziałem prawdę, wiem to. „Moje owce

będą słuchać Mojego głosu”. Jezus powiedział, tak jak On powiedział tam,

ten znak, skąd wiesz, że On tu jest? Posłuchajcie, Duch Święty jest tu teraz.

38 WILLIAM BRANHAM

Słyszę jak mówi językami, jak tłumaczy. Widzę, jak czyni znaki i cuda. I

widzę Go nawet... A ostatnim znakiem miał być znak Mesjasza. Jezus po-

wiedział: „Po prostu...”. Jaki był ostatni znak, który Abraham miał tuż przed

spaleniem Sodomy? Anioł stał tam, sam Bóg w ciele. Braliśmy to, prawda?

Abraham nazwał Go „Elohim”, Bóg. Stał tam Nieznajomy i patrzcie, jak na-

zwał Abrahama: nazwał Abrahama jego nowym imieniem; otrzymał je kilka

dni wcześniej. Zamiast być Abramem był teraz Abrahamem. Nazwał Sarę jej

książęcym imieniem. „Abrahamie, gdzie jest twoja żona, Sara?”. Skąd wie-

dział, że jest żonaty i skąd wiedział, że ma żonę, i skąd wiedział, że ma na

imię Sara?

Powiedział: „Jest w namiocie za tobą”.

Powiedział: „Zamierzam (‘Ja’, zaimek osobowy tam występuje), zamierzam

nawiedzić cię zgodnie z czasem życia. Wiesz, że zamierzam to uczynić; obie-

całem ci. Czekasz na to od dwudziestu pięciu lat”.

A Sara w swoim sercu roześmiała się i powiedziała: „Czy ja jeszcze będę

miała radość z moim panem, widząc, że jestem stara i minęły moje lata

płodne. On też jest stary”.

A Anioł powiedział: „Dlaczego Sara zaśmiała się, mówiąc w swoim sercu:

‘To po prostu nie może się zdarzyć’”. Jezus powiedział: „Jak było za dni

Sodomy, tak będzie i przy przyjściu Syna Człowieczego”. E-78 Jak On - jak On potępił te narody? Kiedy stanął przed Piotrem i powie-

dział: „Masz na imię Szymon; jesteś synem Jonasza”.

On powiedział: „O, to jest... to jest to”.

Kiedy przyszedł Filip, wziął Natanaela, powiedział mu: „Z Nazaretu nie

może przyjść nic dobrego”.

Powiedział: „Chodź. Chcesz zobaczyć?”.

A gdy przyszedł i spojrzał na niego, rzekł: „Oto Izraelita, w którym nie ma

żadnej winy”.

Rzekł: „Rabbi, kiedy mnie poznałeś?”.

Rzekł: „Zanim Filip cię zawołał, gdy byłeś pod drzewem, widziałem cię”. E-79 Udał się w stronę Samarii. To byli Żydzi, teraz... teraz Samarytanie. Nie

poganie, my nie szukaliśmy Mesjasza. Mieliśmy kij na plecach, byliśmy po-

ganami, którzy czcili bożki. Więc On nie zrobił tego przed poganami. Ale

jeśli zrobił to wobec Żydów i Samarytan... Istnieją tylko trzy rasy: Ham, Sam

i ludzie Jafeta. Otóż, jeśli On uczynił to wobec Samarytanki, poszedł do niej,

powiedział: „Przynieś mi coś do picia”.


Ona odpowiedziała: „Nie jest to w zwyczaju, abyś będąc Żydem, prosił Sa-

marytankę o coś takiego”.

A On rzekł: „Ale gdybyś wiedziała, z Kim rozmawiasz”.

Powiedział: „Idź więc i przyprowadź swego męża”.

Ona odpowiedziała: „Nie mam męża”.

Rzekł: „To prawda; miałaś pięciu”.

Powiedziała: „Panie, widzę, że jesteś prorokiem. Wiemy, że mamy dobrych

nauczycieli w naszym kraju, tutaj w Samarii. Wiemy, że gdy przyjdzie Me-

sjasz, On to będzie czynił, ale Kim Ty jesteś?”.

On odpowiedział: „Ja jestem Nim”.

Poszła do miasta i powiedziała: „Chodźcie, zobaczcie Człowieka, który po-

wiedział mi rzeczy, które uczyniłam: czyż to nie jest właśnie Mesjasz?”. I w

Biblii jest napisane, że uwierzyli, że On jest Mesjaszem, ze względu na to,

co powiedział kobiecie. Ona wiedziała więcej o Bogu niż połowa kaznodziei

z Hollywood. Ha, to prawda. Będąc w jej stanie. Bo była ćwiczona przez

Ducha Świętego. No i proszę. On jest Bogiem; On wciąż jest Bogiem; On na

pewno jest Bogiem. E-80 Popatrzcie na tego na drzewie tego ranka, kiedy on spoglądał w dół, Za-

cheusz zamierzał się ukryć (widzicie?), tam gdzie On był. Kiedy przechodził

obok, zatrzymał się i powiedział: „Zacheuszu, zejdź, pójdę z tobą do domu

na obiad”.

Spójrzcie na ślepego Bartymeusza, który Go dotknął. „Ty, Synu Dawida,

zmiłuj się”. Zatrzymał Jezusa i cały ten zgiełk. On to wiedział.

Spójrzcie na kobietę, która dotknęła Jego szaty, uciekła i usiadła. Widzicie?

Powiedział: „Kto się Mnie dotknął?”

Piotr zganił go, powiedział: „Dlaczego tak mówisz? Spójrz na ludzi tutaj,

którzy podają Ci rękę i nazywają Cię Rabbi” lub podobnie. „Dlaczego tak

mówisz?”.

Powiedział: „Ale stałem się słaby. Cnota, siła odeszły ode mnie”. Obejrzał

się, zobaczył małą kobietę, która to zrobiła i powiedział: „Twoja wiara cię

ocaliła, twój problem z krwią się skończył”.

Otóż, On obiecał to samo przy końcu wieku pogan. Ilu w to wierzy? Obiecał

to w Biblii. Czy On dotrzymuje Swoich obietnic? Wyzywam was, abyście w

to uwierzyli. Amen. Tak bardzo wiem, że On tu jest. Wierzycie w to? Po

prostu miej wiarę i nie wątp w to, wierz w to. W Biblii jest napisane: „Jeśli

potrafisz uwierzyć...”. Czy to prawda? Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa.

40 WILLIAM BRANHAM

E-81 Ta kobieta, która tam stoi, modli się za swoją córkę, wewnętrzny krwo-

tok. Czy wierzysz z całego serca? W porządku, możesz mieć to, o co prosisz.

Amen. Nie znam tej osoby, nigdy w życiu jej nie widziałem. Wierzysz z ca-

łego serca? E-82 Czy nie widzicie tego Światła ustawionego tam, daleko z tyłu? Jest nad

czarną kobietą, która siedzi w tym ostatnim rzędzie. Ma na sobie niebieskawą

sukienkę i czerwonawo-biały kołnierzyk. Modli się za swojego szwagra,

który ma raka. To jest TAK MÓWI PAN. Stań tam z tyłu, kobieto, która

mnie zawołałaś. To jest prawda, tak? Idź... Jak uwierzyłaś, tak niech ci się

stanie. Nigdy w życiu nie widziałem tej kobiety. Trzymam moje ręce; nigdy

jej nie widziałem. Wierzycie, że On tu jest? Co ona zrobiła? Dotknęła Cze-

goś. E-83 Odwracam się plecami. Ktoś powie: „Patrzysz na nich”, psychologia.

Słuchaj, wierz. Niech Pan Bóg pokaże, że jest Bogiem. Otóż, widzę czło-

wieka, który stoi przede mną. Ja tylko mówię i ktokolwiek to jest. Człowiek

ten cierpi na dolegliwości serca. Ma na sobie ciemny garnitur i jakiś taki mały

krawat w stylu colonel tie. Jest drobnym mężczyzną. Jest już na nogach? Na-

zywa się Coats. Uwierz całym swoim sercem, a otrzymasz uzdrowienie, jeśli

uwierzysz całym swoim sercem. Niech Bóg cię błogosławi, wracaj do domu,

bądź uzdrowiony. Wierzycie? Trzymam moją rękę; nigdy w życiu go nie wi-

działem. E-84 Czy wierzycie? To połóżcie ręce jeden na drugiego. „Te znaki będą to-

warzyszyć tym, którzy uwierzą”.

Będzie światło w porze wieczornej,

Drogę do chwały na pewno znajdziecie.

Wierzycie w to? A teraz módlcie się jeden za drugiego. Połóżcie ręce... Mó-

dlcie się jeden za drugiego, a możecie zostać uzdrowieni. Nie będziecie na-

wet musieli mieć kolejki modlitewnej jutro wieczorem. E-85 Pieczęcią Boga jest chrzest Duchem Świętym. Znamieniem bestii jest

odrzucenie Go. Przyjmijcie Ducha Świętego. Ilu chce chrztu Duchem Świę-

tym, niech powstanie. Ilu chce być zapieczętowanych do Królestwa Bożego

przez Ducha Świętego, powstańcie. Powstańcie i przyjmijcie Go. Tak jest.

Na balkonie, nie odwracajcie się. Powstańcie na nogi, przyjmijcie Ducha

Świętego. Amen. Powstańcie i uwierzcie w to.

Otóż, wszyscy, którzy otrzymaliście Ducha Świętego, spójrzcie, kto tam stoi,

wstańcie i połóżcie na niego ręce. Powstańcie i połóżcie ręce na tych, którzy

szukają Ducha Świętego. Niech usługujący wyciągną ręce w tę stronę. „A


oni posłali po Piotra i Jana, a on włożył na nich ręce i Duch Święty zstąpił na

nich”.

Panie Jezu, powierzam tę usługę Tobie. Napełnij ich Duchem Świętym, Pa-

nie. Uzdrów ich w Imieniu Jezusa Chrystusa. Ty jesteś tutaj.

V- N- William Marrion Branham

Documents

Transcript of V- N- William Marrion Branham