1

THUNDER BAYTHUNDER BAYTHUNDER BAYTHUNDER BAY

BULLETINBULLETINBULLETINBULLETIN

ÅËËÇÍÉÊÇ ÏÑÈÏÄÏÎÏÓ ÊÏÉÍÏÔÇÔÁ ÁÃÉÁÓ ÔÑÉÁÄÏÓÅËËÇÍÉÊÇ ÏÑÈÏÄÏÎÏÓ ÊÏÉÍÏÔÇÔÁ ÁÃÉÁÓ ÔÑÉÁÄÏÓÅËËÇÍÉÊÇ ÏÑÈÏÄÏÎÏÓ ÊÏÉÍÏÔÇÔÁ ÁÃÉÁÓ ÔÑÉÁÄÏÓÅËËÇÍÉÊÇ ÏÑÈÏÄÏÎÏÓ ÊÏÉÍÏÔÇÔÁ ÁÃÉÁÓ ÔÑÉÁÄÏÓ HOLY TRINITY GREEK ORTHODOX CHURCHHOLY TRINITY GREEK ORTHODOX CHURCHHOLY TRINITY GREEK ORTHODOX CHURCHHOLY TRINITY GREEK ORTHODOX CHURCH

651 Beverly Street, Thunder Bay, ON, P7B 6N2 Telephone/Fax: (807) 344651 Beverly Street, Thunder Bay, ON, P7B 6N2 Telephone/Fax: (807) 344651 Beverly Street, Thunder Bay, ON, P7B 6N2 Telephone/Fax: (807) 344651 Beverly Street, Thunder Bay, ON, P7B 6N2 Telephone/Fax: (807) 344----9522952295229522 www.gothunderbay.orgwww.gothunderbay.orgwww.gothunderbay.orgwww.gothunderbay.org

September 2008September 2008September 2008September 2008 Volume 4 Issue Volume 4 Issue Volume 4 Issue Volume 4 Issue 9

SEPTEMBER SEPTEMBER SEPTEMBER SEPTEMBER 14: EXALTATION OF THE HOLY CROSS14: EXALTATION OF THE HOLY CROSS14: EXALTATION OF THE HOLY CROSS14: EXALTATION OF THE HOLY CROSS

14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ: Η ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ: Η ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ: Η ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ: Η ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Orthros 9.00am, Divine Liturgy 10.30am

2

THUNDER BAY BULLETIN – Published monthly.

Editor(s): Rev. Nikolaos Tambakis

PARISH PRIEST: Rev. Fr. Nikolaos Tambakis

106 Essex Court, Thunder Bay, Ontario, P7A 7N6

# # # # (807) 472-1341 cellular

# # # # (807) 344-9522 office/fax

email: ntambakis@hotmail.com

website: www.gothunderbay.org

Office hours: by appointment

HELLENIC COMMUNITY PRESIDENT: Harry Tsekouras

305 James Street N., Thunder Bay, Ontario, P7C 4T1

# (807) 475-0675 home

VICE PRESIDENT: Nick Milionis

146 Albany Street, Thunder Bay, Ontario, P7A 6Z5

# (807) 345-1572 home

SECRETARY: Harry Glymitsas

220 Angus Street, Thunder Bay, Ontario, P7A 2Y4

# (807) 345-1872 home

CO-TREASURER: Tom Marinis

358 Lark Street, Thunder Bay, Ontario, P7B 1P5

# (807) 346-4006 home

CO-TREASURER: Peter Koukos

416 Shuniah Street, Thunder Bay, Ontario, P7A 3A8

# (807) 344-6335 home

RELIGIOUS AND LEGAL AUTHORITIES

HIS EMINENCE METROPOLITAN SOTIRIOS # (416) 429-5757

GREEK ORTHODOX METROPOLIS IF TORONTO (CANADA) Fax: (416) 429-4588

1 PATRIARCH BARTHOLOMEW WAY (86 OVERLEA BOULEVARD) email: greekomt@on.aibn.com

TORONTO, ONTARIO M4H 1C6 www.gocanada.org

EMBASSY OF GREECE # (613) 238-6271

80 MACLAREN STREET Fax: (613) 238-5676

OTTAWA, ONTARIO K2P 0K6 www.greekembassy.ca

CONSULATE GENERAL OF GREECE # (416) 515-0133

365 BLOOR STREET E, SUITE 1800 Fax: (416) 515-0209

TORONTO, ONTARIO M4W 3L4 www.grconsulate.com

GREEK TOURIST OFFICE (TORONTO) # (416) 968-2220

1300 BAY STREET Fax: (416) 968-6533

TORONTO, ONTARIO M5R 3K8 email:grnto.tor@sympatico.ca

3

The History of the Weeping Icons Sunday, 15 June 2008

Mrs. Pagona Catsounis was praying before her Icon at her home in Island Park on the evening of March 16, 1960 she noticed a tear drop sourcing from the left eye and rolling down her cheek. On March 18th she called Fr. George Papadeas, the pastor at St. Paul who drove to her home that evening. After seeing the tears himself he called Archbishop Iakovos who arrived at the home on March 21st. By then a small tear crystallized in the corner of the eye. She was in tears for three days and then stopped.

After long silent contemplation Archbishop Iakovos directed that the Icon be taken to St. Paul to be enshrined. On March 23rd a procession of many cars, carrying parishioners and Clergy, drove the Icon to the Church and upon reaching it's front walk, three white doves appeared swooping over the limousine and multitude of people who had gathered at the entrance. After the Divine Liturgy, Fr. George remarked that "A Great Sign, and a Special Blessing from above has come to us....and to the world". St. Paul then became a Church crowned with a "Special Blessing", and a steady stream of visitors came from near and far to venerate the Icon.

On April 12, 1960 Mrs. Antonia Koulis of Oceanside noticed that her lithograph of "Panagia Portraitissa" began to cry. Fr. George, along with the parish Council president, drove to the home. Archbishop Iakovos arrived in the evening and instructed the Icon to be taken to St. Paul on Holy Thursday, April 14. Again thousands of people flocked to witness the tears of the second Icon. Archbishop Iakovos wrote to the Patriarch about the events, and his reply gave an official pronouncement that the Manifestation of the Weeping Icons were "Divine Signs".

To pacify the doubters, reporters, and non-believers the second Icon was removed from it's frame to see where the tears were emanating. There was no source of tears or moisture on the back of the lithograph. A major New York paper called and asked to have the tears analyzed at a laboratory. The results showed that "the tears were of a oily nature which couldn't be classified among the known elements".

On May 7, 1960 Mrs. Antonia Koulis called to say that the Icon, which was given to her by Bishop Athenagoras of Elaias on behalf of the parish to replace the one she gave to the Church, was tearing profusely. This Icon, also know as "panagia the Hodegetria", was placed next to the other at St. Paul. This Icon is now in possession of the Koulis daughter, but it's tears, too, had been examined and unexplained.

Some years later St. Anna's Philoptochos Society of St. Paul raised and donated funds to create a mosaic masterpiece to enshrine our two Weeping Madonna's. In addition to the shrine area itself, the entire Northeastern wall is covered with magnificent mosaic scenes depicting the life and dormition of the Virgin Mary. They are a sight to behold and a fitting tribute to the three manifestations. St. Paul Church, proclaimed a Cathedral in 1988, was founded on the cardinal virtues of faith, love, and hope, and their family of devoted parishioners and Clergy, continue to possess a vibrant spirit worthy of being chosen as caretakers of their beloved Weeping Madonna.

On June 15, 2008, after Divine Liturgy and the kneeling Vespers Service for Pentecost, one of the miraculous icons began to tear again. A Paraklesis service was chanted immediately for the intercessions of the Ever-Virgin Mary, and a steady flow of people came to witness the miracle throughout the day. Later that evening a Paraklesis service was chanted again and the community offered prayers to the Virgin Mary for the health and salvation of those in need by name. The icon continued to tear, as witnessed by several faithful and the clergy of the Cathedral as well as visiting clergy.

We are happy to pray for your LIVING friends and family at the Paraklesis Service, but please give us only their FIRST names, and in a list form. Please do not explain what the need is, as our Orthodox Christian Theology teaches that God knows the needs of each of us.

UPDATE: The icon of the Virgin Mary has stopped tearing, but our Cathedral has been blessed with another miraculous sign. On Friday June 20, the icon of St. Nicholas, the Wonderworker, near his holy relics, exhibited signs of moisture throughout the icon. On Sunday, June 22, during the celebration of Divine Liturgy for the Sunday of All Saints, streams of fragrant myrrh began flowing from the eyes of the icon. Several parishioners and clergymen witnessed this miracle. We will continue to pray the Paraklesis service every day as aforementioned with hymns added for St. Nicholas. Photos of the icon are available in the "Photo Album" section of our website. St. Nicholas Intercede for us!

UPDATE: It appears that the icon of St. Nicholas has stopped streaming myrrh from the eyes, but small droplets of moisture remain on the surface of the icon, throughout. After August 15, the Paraklesis service will be continue to be prayed on Tuesday and Thursday evenings at 7 pm. Last Updated (Tuesday, 12 August 2008)

http://stpaulhempstead.org/j/index.php?option=com_content&task=blogsection&id=13&Itemid=49

4

14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ:14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ:14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ:14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ:

Η ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΗ ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΗ ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΗ ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Τὸ ἔτος 326 ἡ Ἁγία Ἑλένη

πῆγε στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ νὰ

προσκυνήσει τοὺς Ἁγίους Τόπους

καὶ νὰ εὐχαριστήσει τὸ Θεὸ γιὰ τοὺς

θριάμβους τοῦ γιοῦ της Μ.

Κωνσταντίνου. Ὁ Θεῖος ζῆλος, ὅμως,

ἔκανε τὴν Ἅγια Ἑλένη νὰ ἀρχίσει

ἔρευνες γιὰ τὴν ἀνεύρεση τοῦ Τιμίου

Σταυροῦ. Ἐπάνω στὸ Γολγοθὰ

ὑπῆρχε εἰδωλολατρικὸς ναὸς τῆς

θεᾶς Ἀφροδίτης, τὸν ὁποῖο γκρέμισε

καὶ ἄρχισε τὶς ἀνασκαφές. Σὲ κάποιο

σημεῖο, βρέθηκαν τρεῖς σταυροί. Ἡ

συγκίνηση ὑπῆρξε μεγάλη, ἀλλὰ

ποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς ἦταν τοῦ

Κυρίου; Τότε ὁ ἐπίσκοπος

Ἱεροσολύμων Μακάριος με ἀρκετοὺς

Ἱερεῖς, ἀφοῦ ἔκανε δέηση, ἄγγιξε

στοὺς σταυροὺς τὸ σῶμα μίας

εὐσεβέστατης κυρίας ποὺ εἶχε

πεθάνει. Ὅταν ἦλθε ἡ σειρὰ καὶ

ἄγγιξε τὸν τρίτο σταυρό, ποὺ ἦταν

πραγματικὰ τοῦ Κυρίου, ἡ γυναῖκα

ἀμέσως ἀναστήθηκε. Ἡ εἴδηση

διαδόθηκε σὰν ἀστραπὴ σὲ ὅλα τὰ

μέρη τῆς Ἱερουσαλήμ. Πλήθη

πιστῶν ἄρχισαν νὰ συρρέουν γιὰ νὰ

ἀγγίξουν τὸ τίμιο ξύλο. Ἐπειδή,

ὅμως, συνέβησαν πολλὰ

δυστυχήματα ἀπὸ τὸ συνωστισμό, ὕψωσαν τὸν Τίμιο Σταυρὸ μέσα στὸ ναὸ σὲ μέρος ὑψηλό,

γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ τὸν δοῦν καὶ νὰ τὸν προσκυνήσουν ὅλοι. Αὐτή, λοιπόν, τὴν ὕψωση

καθιέρωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες, νὰ γιορτάζουμε στὶς 14 Σεπτεμβρίου, γιὰ νὰ μπορέσουμε κι

ἐμεῖς νὰ ὑψώσουμε μέσα στὶς ψυχές μας τὸ Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ κατ᾿

ἐξοχὴν «ὅπλον κατὰ τοῦ διαβόλου». (Ὁρισμένοι Συναξαριστές, αὐτὴν τὴν ἡμέρα, ἀναφέρουν

καὶ τὴν ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 628 ἀπὸ τὸν βασιλιὰ

Ἡράκλειο, ποὺ εἶχε νικήσει καὶ ξαναπῆρε τὸν Τίμιο Σταυρὸ ἀπὸ τοὺς Ἀβάρους, οἱ ὁποῖοι τὸν

εἶχαν ἁρπάξει ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Τόπους). http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/09/14.htm

5

SEPTEMBER 14:SEPTEMBER 14:SEPTEMBER 14:SEPTEMBER 14:

EXALTATION OF THE HOLY CROSSEXALTATION OF THE HOLY CROSSEXALTATION OF THE HOLY CROSSEXALTATION OF THE HOLY CROSS A tradition which took shape early and was definitely

established in the Sixth century reports that Saint Helen, the

mother of Emperor Constantine, rediscovered near Golgotha

the three crosses which served to execute Christ and the two

thieves. The healing of a dying woman permitted Bishop

Makarios to recognize, as being the Lord's Cross, the one

whose contact effected the miracle.

The Holy Cross was preserved in the Basilica of the

Resurrection until May 4, 614, the date on which the Persians

carried it away after having taken the city of Jerusalem and

destroying the Basilica. In 628, Emperor Heraclius defeated

Chosroes and brought the Holy Cross back to Jerusalem.

Heraclius took the venerable wood upon his shoulders and

carried it back to Calvary with great pomp. According to

legend, upon reaching the door of the church, the Emperor,

magnificently dressed and wearing gold, was stopped by an

invisible force. Zachary, the Bishop of Jerusalem, said to him: "Be careful, Emperor, that with these

ornaments of triumph, you don't imitate sufficiently the poverty of Jesus Christ and the humility with which

He carried His Cross." The Emperor laid aside his splendid clothes to dress himself in an ordinary cloak,

and with bare feet, he was able to continue on his way.

The site where tradition places the discovery of the Holy Cross by Saint Helen is venerated in the

crypt of the Holy Resurrection, in Jerusalem. This commemorative chapel was made form part of an ancient

drain which existed in the time of Our Lord in Jerusalem. Filled up later on, it was used by Constantine's

architects in the crypt of the basilica.

A part of the Cross, brought to Rome in the Sixth century, was exposed for the veneration of the

faithful by order of the oriental Pope Sergius I (687-701), in the Church of the Savior.

That is why, equally in the East and the West, the feast of the Holy Cross had a considerable importance in

the liturgical calendar from this epoch. It is made on Good Friday which is a direct reference. But, whereas

the feast of Good Friday insists more on the historic event of Christ's Redemption, in His sufferings and

death, today's feast more particularly represents for us the glorious aspect of this event, consequently, the

instrument of execution on which the Lord died.

The Church calls to mind for us in the Office the Old Testament signs, the heralds of the Cross: the

tree of Eden, by which we were lost (the Cross was meant to save us); Noah's ark which accomplished the

salvation of the just (the Cross affected the same to sinners); Jacob crossing his hands to bless his son

Joseph; Moses extending his arms to open in the Red Sea a door of salvation to the Israelites, then throwing

some wood into the waters of Mara to sweeten their bitterness; the same Moses striking the rock with his

staff to make life-giving water spring forth, and praying, with hands crossed, for the victory of the Jewish

people over Amalec; the rod of Aaron; the brazen serpent, the predisposition in the Cross taken by the

Jewish people around the Ark of the covenant...

The Cross is the instrument of the passion, the stool upon which the Lord rested His feet, the trophy

of victory, the rampart of the Church, the cure of all ills, the honor of Christians.

Nevertheless, the texts of the Divine Liturgy maintain still more the spirit of the sorrowful Passion

of the Lord, abandoned by His Father on the Cross, "a scandal for the Jews and a folly for the Greeks" (that

is, the pagans). http://www.rongolini.com/synseptember.htm#September%2014

6

SCHEDULE OF DIVINE SERVICESSCHEDULE OF DIVINE SERVICESSCHEDULE OF DIVINE SERVICESSCHEDULE OF DIVINE SERVICES SEPTEMBER 2008SEPTEMBER 2008SEPTEMBER 2008SEPTEMBER 2008

MONDAY 1 +BEGINNING OF THE INCDICTION. ST. SIMEON STYLITE. ORTHROS 9:15AM, DIVINE LITURGY 10:15AM

SUNDAY 7 +SUNDAY BEFORE THE EXALTATION OF THE CROSS. ORTHROS 9:15AM, DIVINE LITURGY 10:30AM

MONDAY 8 +NATIVITY OF THE MOST HOLY THEOTOKOS. ORTHROS 9:15AM, DIVINE LITURGY 10:15AM

SUNDAY 14 +EXALTATION OF THE CROSS.

ORTHROS 9:15AM, DIVINE LITURGY 10:30AM

SUNDAY 21 +SUNDAY AFTER THE EXALTATION OF THE CROSS. ORTHROS 9:15AM, DIVINE LITURGY 10:30AM

SUNDAY 28 +1ST SUNDAY OF LUKE. ST. CHARITON THE CONFESSOR.

ORTHROS 9:15AM, DIVINE LITURGY 10:30AM

IS SEPTEMBER 1ST YOUR NAME DAY???

In the Synaxarion, we find the commemoration of the

Holy Forty Virgins and Ascetics on September 1st.

Their names are: ADAMANTINI, KALLIROI,

HARIKLEIA, PENELOPE, KLEO, THALIA,

MARIANTHI, EFTREPI, TERPSIHORI,

OURANIA, KLEONIKI, SAPPHO, ERATO,

POLYMNIA, DODONI, ATHENA, TROADA,

KLEOPATRA, KORALIA, KALLISTI, THEONOE,

THEANO, ASPASIA, POLYNIKI, DIONI,

THEOPHANI, ERASMIA, ERMENIA,

APHRODITE, MARGARITA, ANTIGIONE,

PANDORA, HAIDO, LAMPRO, MOSCHO,

ARIVIA, THEONYMPHI, AKRIVI, MELPOMENI

and ELPINIKI.

7

!"#$ !"#$ !"#$ !"#$ ΣεπτρµβριουΣεπτρµβριουΣεπτρµβριουΣεπτρµβριου 2007200720072007

∆ΕΥΤΕΡΑ 1 +ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝ∆ΙΚΤΟΥ. ΟΣΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΣΤΥΛΙΤΟΥ.

ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:15ΠΜ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 7 +ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ.

ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:30ΠΜ.

∆ΕΥΤΕΡΑ 8 +ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΗΕ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:15ΠΜ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 14 +Η ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ. ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:30ΠΜ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 21 +ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ.

ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:30ΠΜ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 +ΚΥΡΙΑΚΗ Α’ ΛΟΥΚΑ. ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΙΤΩΝΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ.

ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:30ΠΜ.

ΜΗΠΩΣ ΕΟΡΤΑΖΕΤΕ ΤΗΝ 1Η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ;

ΣΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ ΒΡΗΣΚΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΗΝ 1Η

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΟΙ ΑΓΙΕΣ 40 ΠΑΡΘΕΝΕΣ & ΑΣΚΗΤΡΙΕΣ:

Α∆ΑΜΑΝΤΙΝΗ, ΚΑΛΛΙΡΟΗ, ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ,

ΠΗΝΕΛΟΠΗ, ΚΛΕΙΩ, ΘΑΛΕΙΑ, ΜΑΡΙΑΝΘΗ,

ΕΥΤΕΡΠΗ, ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ, ΟΥΡΑΝΙΑ, ΚΛΕΟΝΙΚΗ,

ΣΑΠΦΩ, ΕΡΑΤΩ, ΠΟΛΥΜΝΙΑ, ∆Ω∆ΩΝΗ, ΑΘΗΝΑ,

ΤΡΩΑ∆Α, ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ, ΚΟΡΑΛΙΑ, ΚΑΛΛΙΣΤΗ,

ΘΕΟΝΟΗ, ΘΕΑΝΩ, ΑΣΠΑΣΙΑ, ΠΟΛΥΝΙΚΗ, ∆ΙΟΝΗ,

ΘΕΟΦΑΝΗ, ΕΡΑΣΜΙΑ, ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΑΦΡΟ∆ΙΤΗ,

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, ΑΝΤΙΓΟΝΗ, ΠΑΝ∆ΩΡΑ, ΧΑΙ∆Ω,

ΛΑΜΠΡΩ, ΜΟΣΧΩ, ΑΡΗΒΟΪΑ, ΘΕΟΝΥΜΦΗ,

ΑΚΡΙΒΗ, ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ, ΕΛΠΙΝΙΚΗ και ΑΜΜΟΥΝ

ό διδάσκαλος αυτών.

8

CAMP METAMORPHOSIS WEST 2008 GIMLI, MANITOBA

The campers and counselors and priests of Camp Metamorphosis West 2008.

Οι νεολαία, σύµβουλοι και οι ιερείς της ελληνορθόδοξης κατασκήνωσης 2008.

Every morning the campers would learn about their faith in the Orthodox Life sessions.

Κάθε ηµέρα τα παιδιά µαθαίναν για την πίστη τους στο µάθηµα «Ορθόδοξη Ζωή».

9

CAMP METAMORPHOSIS WEST 2008 GIMLI, MANITOBA

Every morning and evening the campers participated in Orthros and Vespers.

Κάθε ηµέρα και απόγευµα τα παιδιά συµµέτεξαν στο Όρθρο και Εσπερινό.

Fr. Theodoros teaches Greek dancing.

Ο π. Θεόδωρος διδάσκει Ελληνικό χορό.

10

CAMP METAMORPHOSIS WEST 2008 GIMLI, MANITOBA

Counselor Michael Boote with his team.

Ο σύµβουλος Michael Boote µε την οµάδα του.

The priests – classmates and graduates of the Toronto Orthodox Theological Academy – Rev. Fr. Theodoros

Paraskevopoulos (Winnipeg); Rev. Fr. Nikolaos Tambakis (Thunder Bay); Rev. Fr. Michael Michael

(Saskatoon); Rev. Fr. John Kaoukakis (Edmonton) and Mr. Tim Prattas (National Youth Director).

Οι ιερείς – συµµαθητές και απόφητοι της Θεολογικής Ακαδηµίας µας – π. Θεόδωρος Παρασκευόπουλος (Winnipeg), π. Νικόλαος Ταµπάκης (Thunder Bay), π. Μιχαήλ Μιχαήλ (Saskatoon), π. Ιωάννης Καουκάκης

(Edmonton) και ο κ. Τιµόλεον Πράττας (∆ιευθηντής Νεολαίας Καναδά).

11

ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ Του π. Γεωργ. Κουγιουµτζόγλου

Απόστολοι ονοµάζονται οί ∆ώδεκα µαθητές του Κυρίου πού άφησαν τα πάντα καί ακολούθησαν τον Κύριο σε όλη τη δηµόσια διακονία Του µέχρι της Αναλήψεως. Στή

συνέχεια µετά την έπι φοίτηση του Άγιου Πνεύµατος, έγιναν κήρυκες καί µάρτυρες της πίστεως στον Χριστό προς λύτρωση της ανθρωπότητας από την αµαρτία καί συνέβαλαν

στην εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού στη γη.

Το ιερό καί τιµητικότατο αυτό όνοµα δόθηκε από τον ίδιο τον Κύριο στους Μαθητές Του, όταν διανυκτέρευσε στο ορός προσευχόµενος' τότε, «προσεφώνησε τους µαθητάς

αυτού, καί έκλεξάµενος άπ' αυτών δώδεκα, ους καί Αποστόλους ώνόµασεν...» (Λουκ. στ', 12-13).

Οι Ευαγγελιστές Ματθαίος, Μάρκος καί Ιωάννης χρησιµοποιούν περισσότερο το όνοµα «οι ∆ώδεκα», ό δε Λουκάς καί Παύλος το «Απόστολοι». Αργότερα χρησιµοποιείται ή λέξη σε ευρύτερη έννοια

καί ονοµάζονται Απόστολοι καί άλλοι πλην των ∆ώδεκα, (οί εβδοµήκοντα), αλλά καί οί συνεργάτες αυτών.

Κατάλογοι των ονοµάτων των δώδεκα Αποστόλων υπάρχουν τέσσερις: Ματ. ι', 2' Μαρ. γ', 13'

Λουκ. στ', 14 καί Πράξ. α', 13. Οί κατάλογοι αυτοί συµφωνούν µόνο στον πρώτο, τον Πέτρο καί τον

τελευταίο τον Ιούδα τον Ισκαριώτη. Ή διαφωνία - ασυµφωνία τους οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ιουδαίοι συνήθιζαν να έχουν δύο ονόµατα καί άλλοι Ευαγγελιστές αναφέρουν το πρώτο, ενώ άλλοι προτιµούν το

δεύτερο.

Κατά την εκλογή των Μαθητών Του, ό Κύριος έσταµάτησε στον αριθµό δώδεκα, γιατί όπως οι δώδεκα υιοί του Ιακώβ, οί δώδεκα Πατριάρχες, θεωρούνται σι αρχηγοί των δώδεκα φυλών του Ισραήλ,

δηλαδή όλου του Ιουδαϊσµού, έτσι καί οί ∆ώδεκα αυτοί πρώτοι Μαθητές του Κυρίου, έγιναν οι πνευµατικοί αρχηγοί του νέου Ισραήλ, δηλαδή του Χριστιανισµού. Άλλα καί διότι τα δωδέκα κουδουνάκια στο κάτω

µέρος του χιτώνα του Άρχιερέως Ααρών πού κουδούνιζαν, όταν βηµάτιζε στη Σκηνή, τους δώδεκα

Αποστόλους εδήλωναν, πού ήχησαν (κουδούνισαν) καί έκήρυξαν σε ολόκληρη την οικουµένη το

Ευαγγέλιο της άπολυτρώσεως. Γι' αυτό καί ό Ώσηέ προφήτευσε ότι δώδεκα δρύες θα ακολουθήσουν τον

Θεό πού θα φανεί στη γη.

Έκτος από τους ∆ώδεκα, ό Κύριος εξέλεξε καί τους «Εβδοµήκοντα», οι όποιοι κατά διαλείµµατα

Τον ακολουθούσαν. Αυτούς απέστειλε για να προετοιµάσουν το έδαφος απ' όπου επρόκειτο να περάσει καί να διδάξει (Λουκ. Γ, 1). Καί ό αριθµός αυτός ανταποκρίνεται προς τους εβδοµήκοντα εκείνους Πρεσβυτέρους τους οποίους ό Μωυσής, κατ' εντολή του Θεού, εξέλεξε ως βοηθούς του. Αποδεικνύεται έτσι ότι τα παραδείγµατα της Παλαιάς είναι σύµφωνα µε τα της Καινής ∆ιαθήκης.

Μεταξύ των ∆ώδεκα ό Κύριος είχε τρεις, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο καί τον Ιωάννη οί όποιοι αποτελούσαν το στενότερο κύκλο Του καί παρευρίσκονταν µόνο αυτοί σε εξαιρετικές περιπτώσεις, (ανάσταση της κόρης του Ίαείρου, στη Μεταµόρφωση, στην προσευχή της Γεσθηµανής). Τον πρώτο, γιατί αγάπησε τον Χριστό «σφόδρα». Τον τρίτο, γιατί αγαπήθηκε από τον Χριστό «σφόδρα». Καί τον δεύτερο,

γιατί µπορούσε να πιει το ποτήρι του θανάτου το οποίο καί ό Κύριος ήπιε. Οι δώδεκα Απόστολοι πού εξέλεξε ό Κύριος για να µυήσει στα µυστήρια της Βασιλείας του Θεού,

ώστε να συνεχίσουν αργότερα το έργον Του, ούτε µόρφωση είχαν ούτε από ανώτερη κοινωνική τάξη του

Ιουδαϊσµού προέρχονταν. Όλοι κατάγονταν από την πτωχή καί καθυστερηµένη πολιτιστικά Γαλιλαίο, εκτός από τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, που προερχόταν από την Ιουδαία. Ήσαν άνθρωποι απλοί, βιοπαλαιστές, αλιείς στο επάγγελµα καί τελώνες, αλλά µε αγνά θρησκευτικά ενδιαφέροντα καί µε πίστη στον Θεό του

Ισραήλ καί στις Μεσσιανικές παραδόσεις. Οι υιοί του Ζεβεδαίου ήσαν σχετικά εύποροι, γιατί καί πλοίο

ιδιόκτητο είχαν καί γνωριµίες µε τους Αρχιερείς της Ιερουσαλήµ διατηρούσαν, Ή εξωτερική τους εµφάνιση

προξενούσε την εντύπωση ότι ήσαν άνθρωποι «αγράµµατοι καί ιδιώται» (Πράξ. δ', 13). Είχαν όµως την

Άποστολικότητα: Ήσαν αυτόπτες καί ακόλουθοι του Κυρίου, (γεγονός πού συνιστά την εξωτερική

µαρτυρία ενώπιον των ανθρώπων) καί είχαν την άνωθεν κλήση καί αποστολή εσωτερικό γνώρισµα της άποστολικότητας). Τ' ανωτέρω σηµαίνουν ότι ή αυθεντία των Αποστόλων, κατά τη δράση τους στην

Εκκλησία, στηριζόταν στον ίδιο τον Θεό. "Ετσι συνέχισαν το έργο του ∆ιδασκάλου τους κινούµενοι διαρκώς από πόλη σε πόλη καί χειροτονουντες κατάλληλους διαδόχους.

12

Αυτούς τους δώδεκα ιερούς Αποστόλους έχουµε χρέος όλοι οί Χριστιανοί να τιµούµε καί να

γεραίρουµε σαν φωστήρες του κόσµου, κήρυκες της ευσέβειας καί καταλύτες της πλάνης. Καί κάνω άπ'

όλα να τους γνωρίζουµε. Πρώτος Απόστολος είναι ό Πέτρος, ό κορυφαίος των Αποστόλων, ό όποιος προηγουµένως

ονοµαζόταν Σίµων. Ήταν έγγαµος ψαράς, αγράµµατος, αδελφός του Ανδρέα του

Πρωτοκλήτου, από τη Βηθσαϊδα της Γαλιλαΐας, υιός του Ίωνα.

Αυτόν τον Απόστολο µακάρισε ό Κύριος καί τον ονόµασε Πέτρο, ενώ την πίστη του

απεκάλεσε πέτρα πάνω στην όποια απεφάσισε να οικοδοµήσει την Εκκλησία Του.

«Μακάριος ει, Σΐµων Βαριωνα... συ ει Πέτρος, καί έπι ταύτη τη πέτρα οικοδοµήσω µου την

εκκλησίαν, καί πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματ. ιστ', 17, 18).

Έκήρυξε το Ευαγγέλιο πρώτα στην Ιουδαία καί Αντιόχεια ακολούθως στη Μικρά Ασία καί κατέληξε στη Ρώµη. Επειδή εκεί ένίκησε µε υπερφυσικό τρόπο το µάγο Σίµωνα,

σταυρώθηκε από τον αυτοκράτορα Νέρωνα κατακέφαλα, (πάνω τα πόδια - κάτω το κεφάλι), όπως ό ίδιος το ζήτησε καί έτσι έλαβε το άφθαρτο στεφάνι του µαρτυρίου, µεταξύ των ετών 66 καί 69, αφού άφησε δύο

καθολικές επιστολές στην Εκκλησία του Χριστού.

∆εύτερος είναι ό Ανδρέας, ό Πρωτόκλητος, ο αδελφός του Πέτρου. Υπήρξε ενωρίτερα µαθητής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόµου, αλλά τον εγκατέλειψε για να ακολουθήσει τον Χριστό. Προσέλκυσε καί τον αδελφό του λέγοντας: «Εύρήκαµεν τον Μεσσίαν». Θεωρείται ιδρυτής της Εκκλησίας της Κων/πόλεως. Έκήρυξε το Ευαγγέλιο σε όλα τα παραθαλάσσια µέρη της Μαύρης θάλασσας, Βιθυνίας καί Βυζαντίου. Αργότερα µέσω Θράκης καί Μακεδονίας κατήλθε µέχρι την Αχαΐα. Στήν Πάτρα ενήργησε πολλά θαύµατα καί επειδή πολλοί επίστευαν στον Χριστό ό Ανθύπατος της πόλεως Αιγεάτης έκάρφωσε τον

Απόστολο του Χρίστου σε ένα Σταυρό ανάποδα κι' εκεί παρέδωσε το πνεύµα του. Το λείψανο του µετά από

πολλά χρόνια µεταφέρθηκε στο Ναό των Αγίων Αποστόλων Κωνσταντινουπόλεως. Τρίτος Απόστολος είναι ό Ιάκωβος, ό του Ζεβεδαίου, αδελφός του Ιωάννου του Θεολόγου καί

Ευαγγελιστού. Είναι ό τρίτος της τριάδος Απόστολος, τον όποιον ό Κύριος ελάµβανε µαζί µε τον Πέτρο καί Ιωάννη ιδιαιτέρως στίς προσευχές, αλλά καί στη Μεταµόρφωση Του. Έκήρυξε το Ευαγγέλιο σ' ολόκληρη

την Ιουδαία. Ό Ηρώδης όµως ό Άγρίππας για την πολλή παρρησία πού είχε, τον έθανάτωσε µε µαχαίρι το

44 µ.Χ. καί έτσι έγινε ό δεύτερος µάρτυρας της πίστεως µας µετά τον Πρωτοµάρτυρα Στέφανο ( 43 µ.Χ.).

Τέταρτος είναι ό Ιωάννης ό Ευαγγελιστής καί Θεολόγος, αδελφός του Ιακώβου.

Είναι ό Απόστολος πού αγαπήθηκε από τον Χριστό «σφόδρα» καί ό έπιπεσών έπι το στήθος Αυτού. Ό

Ιωάννης έχει λάβει τα περισσότερα επίθετα: Απόστολος, Ευαγγελιστής, Θεολόγος, Μαθητής της αγάπης, Ήγαπηµένος µαθητής, Επιστήθιος, Παρθένος, Βοανεργές - υιός της Βροντής. Έκήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μικρά Ασία. Εξορίστηκε στην Πάτµο, όπου πλήθη απίστων προσήλθαν στο

Χριστιανισµό. Όταν επέστρεψε στην Εφεσο αναπαύθηκε εν ειρήνη (περίπου 95 χρονών). Ενωρίτερα µας άφησε το Ευαγγέλιο του, τρεις Καθολικές επιστολές καί την Αποκάλυψη.

Πέµπτος Απόστολος του Χριστού είναι ό Φίλιππος ό από Βηθσαϊδα της Γαλιλαίος,

συµπατριώτης του Ανδρέου καί Πέτρου. Είναι αυτός πού είπε στο Ναθαναήλ «όν έγραψε Μωσής καί Προφήται εύρήκαµεν,Ίησούν τον υίόν του Ιωσήφ τον από Ναζαρέτ» (Ίω. α', 46). Έκήρυξε το Ευαγγέλιο

στη Μικρά Ασία (Λυδία καί Μυσία) καί στην Ίεράπολη µαζί µε τον Βαρθολοµαίο (Ναθαναήλ) καί την

αδελφή του Μαριάµνη. Μαρτύρησε τρυπηµένος στους αστραγάλους καί καρφωµένος σ' ένα ξύλο στην

Ίεράπολη. Λόγω σεισµού πού ακολούθησε οι συνοδοί του αφέθησαν ελεύθεροι. Εκτος Είναι ό Βαρθολοµαίος ή Ναθαναήλ. Όταν ό φίλος του Φίλιππος του είπε για τον Χριστό τ'

άνωτέρω καί πλησίασε, ό Χριστός τον προϋπάντησε λέγοντας: «Ιδε αληθώς Ισραηλίτης, εν ώ δόλος ουκ

εστί» (Ίω. α', 48). Έκήρυξε το Ευαγγέλιο στους Ινδούς, οι όποιοι ονοµάζονταν Ευδαίµονες καί τους παρέδωσε το κατά Ματθαίον Εύαγγέλιον. Από τους απίστους όµως σταυρώθηκε στην Ούρβανούπολη. Εκεί παρέδωσε το πνεύµα του καί έλαβε το στέφανο του µαρτυρίου.

Εβδοµος Απόστολος είναι ό Θωµάς πού λεγόταν καί ∆ίδυµος. Είναι ό Μαθητής πού για την απιστία του είπε ό Κύριος: «Μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός» (Ίω. κ',

27) καί αυτός ψηλαφώντας Τον είπε: «Ό Κύριος µου καί ό Θεός µου» (κ', 28).

Έκήρυξε το Ευαγγέλιο του Χρίστου στους Πάρθους, Μήδους, Πέρσες καί Ινδούς. Ό Βασιλεύς των

13

τελευταίων, επειδή ό Θωµάς έβάπτισε καί τον υιό του, τον φυλάκισε καί τελικά τον καταδίκασε σε θάνατο:

Οι στρατιώτες τον κατατρύπησαν µε τις λόγχες τους. Ογδοος είναι ό Ματθαίος, ό Τελώνης, αδελφός του Ιακώβου του Άλφαίου. Είναι αυτός που

ακολούθησε τον Χριστό αφού εγκατέλειψε «την ύπηρεσίαν του». Μετά το µεγάλο δείπνο πού προσέφερε στον Χριστό έγινε Απόστολος καί Ευαγγελιστής. Το Ευαγγέλιο του το έγραψε στην Αραµαική γλώσσα

οκτώ χρόνια µετά την Πεντηκοστή, αργότερα όµως µεταφράστηκε στα Ελληνικά.

Έκήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πάρθους καί Μήδους στους οποίους ίδρυσε Εκκλησία, µετά από πολλά

θαύµατα πού έκανε σ' αυτούς. Τελικά θανατώθηκε από τους άπιστους δια πύρας. Ενατος είναι ό Ιάκωβος ό υιός του Άλφαίου, αδελφός του Λευί δηλ. του Ματθαίου.

Λέγεται καί Ιάκωβος ό µικρός, προς διάκριση από τον Ιάκωβο το µεγάλο, τον αδελφό του Ιωάννου, αλλά .

καί προς διάκριση από τον Ιάκωβο τον Άδελφόθεο Ό τόπος στον όποιο έκήρυξε ό Απόστολος Ιάκωβος δεν

είναι εξακριβωµένος. Αναγράφεται ότι έκήρυξε στα έθνη καί ονοµάστηκε σπέρµα θειο. Κηρύττοντας καί ελέγχοντας τους απαίδευτους λαούς κρεµάστηκε σε σταυρό καί έτσι παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό.

∆έκατος Απόστολος είναι ό Σίµων ό Κανανίτης δηλ. ό Ζηλωτής, από την Κανά της Γαλιλαίας. Ό Σίµων ανήκε στο κόµµα των Ζηλωτών (πού στα Αραµαικά ό ζηλωτής λέγεται Κanana καί µε Ελληνική

κατάληξη Κανανίτης = Ζηλωτής) καί διατήρησε την ονοµασία του αυτή καί ως Απόστολος, (όπως καί ό

Ματθαίος ό Τελώνης). Έκήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού στη Μαυριτανία καί γενικά στην Αφρική.

Τελικά µαρτύρησε µε σταυρικό θάνατο.

Ενδέκατος είναι ό Ιούδας Ιακώβου, τον οποίο ό Ματθαίος ονοµάζει Λεββαϊο ή Θαδδαΐο. Ό Ιούδας, δηλαδή αυτός διακρινόµενος από τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, τον προδότη, είναι αδελφός του

Ιακώβου του Αδελφό-θεού καί εποµένως υιός του Ιωσήφ του µνήστορος. Αρα είναι «αδελφός» του Κυρίου.

Λεββαΐος σηµαίνει θαρραλέος καί Θαδ-δαϊος (στα Αραµαικά) σηµαίνει µεγάθυµος, µεγαλόψυχος. Είναι συγγραφεύς της Καθολικής επιστολής Ιούδα. Έκήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μεσοποταµία καί έφώτισε τα

ευρισκόµενα στη χώρα αυτή έθνη. Πήγε καί στην Εδεσσα, οπού έθεράπευσε τον Τοπάρχη. Τελικά τον

κρεµάσανε καί τον θανάτωσαν µε έκτοξευόµενα βέλη.

∆ωδέκατος Απόστολος τον Χριστού είναι ό Ματθίας, στη θέση του προδότη Ιούδα.

Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, οί Απόστολοι, αφού έπιλέξανε δύο, τους καταλληλότερους από τους έβδοµήκοντα Αποστόλους, έβαλαν κλήρο «καί προσευξάµενοι... επεσεν ό κλήρος έπι Ματθίαν καί συγκατεψηφίσθη µετά των ένδεκα Αποστόλων» (Πράξ. α', 24.26). Έκήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού

στην Αιθιοπία καί αφού ύπέµεινε πολλά βασανιστήρια από τους απίστους παρέδωσε την ψυχή του στα

χέρια του Θεού.

Οί ανωτέρω πανεύφηµοι Απόστολοι, οί δώδεκα καί οί ανήκοντες στον ευρύτερο κύκλο των

εβδοµήκοντα, µαζί µε τίς σεπτές Μυροφόρες καί πιστές ακόλουθες του Κυρίου, αυτοί όλοι, πού ήσαν

εκατόν είκοσι (120) στον αριθµό (Πράξ. α', 15), πρέπει να γνωρίζουµε ότι δεν έβαπτίστηκαν µε το

βάπτισµα δι' ύδατος, αλλά βαπτίστηκαν την ήµερα της Πεντηκοστής «εν Πνεύµατι Άγίω».

Πρώτον γιατί ό Ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει φανερά ότι ό Ιησούς δεν έβάπτιζε «...ό Ιησούς ουκ

έβάπτιζε, άλλ' οί Μαθηταί αυτού» (Ίω. δ', 2) καί δεύτερον γιατί ό µεν Πρόδροµος έκήρυξε λέγοντας για τον

Κύριο: «Εγώ µεν βαπτίζω υµάς εν ύδατι, αυτός δε βαπτίσει υµάς εν Πνεύµατι Άγίω καί πυρί» (Λουκ. γ',

16), ό δε Χριστός το έβεβαίωσε λέγοντας: «Ιωάννης µεν έβάπτισε ύδατι, ύµείς δε βαπτισθήσεσθε εν

Πνεύµατι Άγίω ου µετά πολλας ταύτας ηµέρας» (Πράξ. α', 5). Ή υπόσχεση αυτή του Κυρίου

πραγµατοποιήθηκε την ήµερα της Πεντηκοστής: «Καί εγένετο αφνω έκ του ουρανού ήχος ώσπερ

φεροµένης πνοής βιαίας... καί ώφθησαν αυ-τοϊς διαµεριζόµεναι γλώσσαι ώσεί πυρός, έκάθισέ τε έφ' ένα

έκα-στον αυτών καί έπλήσθησαν άπαντες Πνεύµατος Άγιου» (Πράξ. β', 2-4). Γι' αυτό δεν χρειάστηκαν

άλλο βάπτισµα. Το ίδιο πιστοποιεί καί ό θειος Γρηγόριος ό Παλαµάς λέγοντας ότι το ύπερώον στο όποιο

κατήλθε το Αγιον Πνεύµα, έγινε κολυµβήθρα στην όποια βαπτίστηκαν όλοι οί Απόστολοι καί οί λοιποί εκεί ευρισκόµενοι. Άλλα καί ό Αγιος Χρυσόστοµος, στην ερµηνεία του Ευαγγελίου, αναφέρει ότι οί Απόστολοι βαπτίστηκαν από το βάπτισµα του Άγιου Πνεύµατος κατά την ήµερα της Πεντηκοστής.

1. Ό Αγιος Νικόδηµος, δεύτερο Απόστολο, αναφέρει, τον Παύλο, το σκεύος εκλογής του Χρίστου, ό όποιος υπερνίκησε όλους τους Αποστόλους στο ζήλο της πίστεως καί στους κόπους. Αυτός έκήρυξε τον Χριστό από Ιεροσολύµων µέχρι του Ιλλυρικού, όπως ό ίδιος αναφέρει καί έφθασε στη Ρώµη αποκεφαλίστηκε.

14

The Body Lovers Fr. Vasile Catalin Tudora

At the dawn of Christianity, when the pagan religions were still dominating the world, the few Christians that were living in the Roman Empire were called sometimes with the pejorative "body lovers". The reason was not a predisposition to indulge in sin, which they were far from, but the simple fact of taking good care for the bodies of the loved ones that have passed away. The cult for the deceased was well developed even from the first centuries and the cemeteries had a great prominence, see the catacombs. The care for the dead was was not expressed however just in the funerary rituals but something even more profound was surfacing. For the pagan world, that was already regarding with suspicion and misconception this small "Jewish sect" the most outrageous thing was that the Christian bodies were committed to earth, instead of using the more common means of disposing of the bodies at the times: cremation, the burning of the bodies.

You may ask why I am "digging" this old story after 2000 years? This theme is of out most importance nowadays because cremation gets more and more acceptance even among Christian denominations. For the sake of a quick profit funerary companies openly advertise cremation as a quick and affordable procedure. Highway billboards reading "Total cremation: $995!" are part of the daily commute. We cannot stop but wonder what a partial cremation would be!

If I have to agree with one thing people say, funerals today are not a cheap endeavor; however money should not be the reason why people should choose cremation over traditional burial. Especially since the Church recommends only proper care and modest funerals, nothing extravagant or out of the ordinary. Keeping the midway as always, the Orthodox Church recommends the burial not just as a caprice but as a true expression of our belief in Christ and Resurrection, with deep theological roots.

Going back to the beginning we recall that Man was shaped in God's image through a special act of creation. "God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul."(Gen 2:7). All the other creatures were brought into existence with a simple "let there be", but God took the time to fashion man with His own hands into what St. Apostle Paul calls "the temple of the Holy Spirit" (1Co 6:19. Man was created at once as a unique being, body and soul, a dual unity: material and spiritual. St. Gregory of Nazianz comments: "God mixed earth with spirit and created a being which is visible and invisible being, ephemeral and everlasting, earthly and heavenly in the same time".

To further emphasize the importance of the body Christ Himself, the Son of God, chose to show Himself to us as a Man, not as a spirit; being born in the world from a woman, like every one of us. Christ also rose from the dead not as a spirit, but again with the same body that was crucified and put into a tomb. His resurrected body was real, although spiritualized, showing all the marks of the wounds to St. Thomas and the Apostles to put to rest any doubt.

From Christ's example we should realize that our bodies are important even after our souls have departed from them. Committing the bodies into the ground is to let God decide what is going to happen to them. Some will be corrupted and will decay returning into the earth from which they came, others, chosen by God, the saints, will go into incorruption. The miracle working relics of the saints are the proof of the link between our bodies and our souls. In the grace of God the bodies of the saints remain in a mystical bond with their souls being able to continue to perform miracles even after they have departed from this life.

If we believe in the second coming of Christ, the bodies are of great importance. The bodies laid in the ground face the East waiting to respond promptly to the calling of Christ, the Sun of

15

righteousness, at His second glorious coming. They wait to be reunited with their souls so, as complete men again, body and soul, they will enter into the Kingdom of heaven.

Today's society however, has a different agenda. Corrupted by atheism and pagan beliefs, a significant part of the population has stopped believing in a personal God. A recent national survey published in Dallas Morning News (June 24th 2008) reveals that 30 percent of the interviewed population, including many Christians, believe in an impersonal God, an energy, a force, anything but a person. Many people today also don't believe in afterlife, so for them death is the end of the line, a point of no return. Bodies are therefore just a useless reminiscence of what once man was, nothing more. Cremation therefore comes just as a practical way of disposing of dead and useless organic matter.

For us, Orthodox Christians however, death is not the end but is a new beginning. In all funeral Orthodox services we never use the term dead, but rather passed unto the Lord. The saints are commemorated not on their birth date, but on the date of their death, the moment when their earthly endeavors were accepted into the kingdom of heaven. If we die with Christ, we believe we will be resurrected with Him, so death does not frighten us.

Our bodies are decomposing by the natural process of decaying, but this is only to destroy the corrupted nature of our bodies, so they can rise again into incorruptibility. "So also the resurrection of the dead. It is sown in corruption, it is raised in incorruption; it is sown in dishonor, it is raised in glory; it is sown in weakness, it is raised in power; it is sown a natural body, it is raised a spiritual body." (1Co 15:42-44).

Cremation is nothing else but a willful desecration of God's creation, a falling from grace, a rejection of a personal God that Himself took the same human body we are so quick to destroy. This is why the Church refuses a proper burial and memorial services to the people that have chosen to be cremated. It is not a punishment, but a sad recognition of a person cutting his or her ties with the Body of Christ. Committing the bodies to the ground according to our tradition is in itself a declaration of faith. It is a belief in an incarnate God, it is belief in the Resurrection and in the Kingdom to come. Amin.

Fr. Vasile Tudora pastors St. John the Baptist Greek Orthodox Church in Euless, Texas.

ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΝΕΑ

• Στης 16η Αυγούστου εβαπτίσθηκε στην Κοινότητα µας το παιδί του Ράϊαν και της Χριστίνας Γουίτιλουκ

και ονοµάσθηκε Αλίνα. ΝΑ ΖΗΣΗ!!!

• ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ – To Ελληνικό Σχολείο για ενήλικους αρχήζει στις 30 Σεπτεµβρίου φέτος και γίνεται κάθε Τρίτη από της 7:30-9:30µµ στην αίθουσα της Εκκλησίας.

COMMUNITY NEWS

• On the 16th

of August was baptized the daughter of Ryan and Christine Witiluk, and was named Alina. NA ZISI!!!!

• GREEK SCHOOL FOR ADULTS – Greek School for Αdults this year begins on September 30th

and continues on Tuesdays at the Church hall from 7:30-9:30pm.

ΟRTHODOX BIBLE STUDY SERIES

The Orthodox Bible Study Series is a new program that Fr. Nikolaos is currently designing for us to better understand the Word of God and incorporate it into our daily lives, so we can come closer to

Him.

Every second Tuesday in the Church (unless otherwise indicated) Tuesday, September 16 & 30

6.30pm – 7.30pm

16

17

18

Thank you to our sponsors:

Coney Island WestfortConey Island WestfortConey Island WestfortConey Island Westfort World Famous Coney Island Burgers and Hot Dogs

142 Frederica Street West, Thunder Bay, ON P7E 3V7; 807-577-9059

VOLUNTEERS NEEDED! EVERYONE WELCOME!

Saturday, September 13, 2008 at 5pm

ALL BINGOS ARE AT THE C.L.E. LOCATION at 5:45 PM

19

Thank you to our sponsors:Thank you to our sponsors:Thank you to our sponsors:Thank you to our sponsors:

20

ORTHODOXY AROUND THE WORLD – The head of St. John the Forerunner.

Because of the vicissitudes of time, the venerable head of the holy Forerunner was lost for a third time and

rediscovered in Comana of Cappadocia through a revelation to 'a certain priest, but it was found not, as before, in

a clay jar, but in a silver vessel, and "in a sacred place." It was taken from Comana to Constantinople and was met

with great solemnity by the Emperor, the Patriarch, and the clergy and people.