1The Closure Rain Gave Me*No part of this book may be used or reproduced in any manner whatsoever without written permission.*2The Closure Rain Gave MeI hate rain.ButI hate you most.Pagkalabas ko ng building ng aking tinitirhan nilabas ko agad ang aking pulangpayong at binuksan ito, umuulan na naman, naiinis ako pag tag-ulan na naman okaya kahit hindi tag-ulan at umuulan dahil napakasakit lang ng mga alala tuwingumuulan.Tanda mo pa ba? You left me in the middle of the road-soaking wet. You left withouteven explaining things. Basta basta mo nalang akong iniwan hindi lang sa ulan kundi saaking buhay.Saan ba ako nagkulang at iniwanan mo nalang ako ng ganun ganun lang, na parabang napakawalang-kwenta kong tao, na ni minsan hindi ako naging importante sayo.Minahal kita ng sobra sobra pero iniwanan mo lang ako sa huli.Naglakad na ako papunta sa waiting shed habang ako ay naglalakad papunta sawaiting shed naalala ko na naman ang araw kung kalian mo ako iniwanan na umiiyaksa daan kung saan walang masyadong nadaan na sasakyan, napakalakas ng ulannoon, ni hindi mo man ako hinadtid sa bahay. Talaga bang wala akong halaga sayo?5 years ago.It was our first year anniversary, hindi ko lubos akalain na aabot tayo ng isang taondahil sobrang magkaiba tayo. Simple lang ako habang ikaw naman ay sikat dahil nadin member ka sa drama guild at lagi lang nagiging bida. Sikat ka at ako ay isang3The Closure Rain Gave Mehamak na manunuod lamang. Pero kahit na magkaiba tayo biruin mo umabot tayo ngisang taon.Ill be honest these past few months naging cold ka sa akin, you even cancelled ourdate for our 10th monthsary dahil sabi mo busy ka para sa upcoming play niyo, ok langsa akin kasi passion mo ang acting diba? At masaya ka kapag nasa entablado ka.Nung 11th monthsary naman natin hindi ka nga nag-cancel pero you stood me up. Niwalang pasabi na hindi ka darating, walong oras akong naghintay sayo sa tapat ngpinto ng mall, umaasang darating ka. Pero hindi ka dumating kasabay ko pa ngangumalis ng mall ang ibang security guard at mga employee ng mall.Kinabukasan naman hindi ka nag sorry dahil dun, dahil I lied saying that hindi din akonakapunta dahil nakalimutan ko nagalit ka pa sa akin dahil sabi mo Paano pala kungpumunta ako edi mukhang tanga lang ako dun? galit mong sinabi sa akin yan. Saloob loob ko nasasaktan ako kasi ni hindi mo man ata nabasa yung next ko sayokahapon na excited na akong makita ka. Ilang beses din akong nagtangkangtawagan ka pero naka-off ata ang phone mo.Lagi din akong nagtetext sayo pero hindi ka nagrereply, tumatawag ako peromagagalit ka kapag sinagot mo kasi nga busy ka diba? Ou aaminin ko medyonawalan na ako ng pagasa dahil ilang buwan ka na bang ganyan? Hindi ko alamkung dapat pa ba akong kumapit kahit alam kong wala na akong kakapitan.Pero nag bago ang lahat ng pananaw ko dahil tumawag ka sa akin at sabi mobabawi ka na ulit. Niyaya mo akong magdate hindi ko alam kung alam monganniversary natin o hindi pero masaya ako. Dahil niyaya mo na akong magdate ulit.Kahit pa may bagyo nun alam ko naman na paalis na ang bagyong Ondoy noon. Atmedyo maaraw na din kaya pumayag ako.Nag-ayos ako para sa date natin. Lumabas na ako ng bahay namin at nandun ka naat nakasandal lang sa labas ng kotse mo, nag smile ako sayo at tumango ka lang,lumapit ako sayo upang halikan ka sa cheeks pero umiwas ka.4The Closure Rain Gave MeTumingin ka sa akin at tinanggal mo yung shades mo Why are you wearing makeup? tanong mo sa akin, hindi naman kasi ako pala-make up, mas gusto kong simplelang ako pero iba ngayon kasi anniversary natin kailangan maganda ako. Hindibagay sayo. Sabi mo at pumasok ka na sa loob ng sasakyan.You left me shocked and hurt. Ang sakit lang kasi para sayo yung pagpapaganda kopero hindi mo man na-appreciate, sinabi mo pang hindi bagay. Pero I shook my headhindi dapat ako umarte dahil date natin to. Masaya dapat ako.Pumasok na ako sa loob at mabilis mong pinaandar ang kotse mo, hindi pa akonakakapag-seat belt nun pero pinatakbo mo na, dati rati ikaw pa maglalagay ng seatbelt ko pero ngayon wala na talaga.May pag-asa pa ba tayo?Hindi ko nalang nilagay yung seat belt ko. Kasi a part of me wants you to notice me,kahit magalit ka dahil wala akong seat belt basta mapansin mo lang ako pero hindimo ako napansin.Tahimik lang tayo sa byahe. Hindi ko alam kung saan tayo pupunta ayoko dinmagtanong dahil natatakot ako.Kumain lang tayo sa isang restaurant sa mall pero tahimik lang, unti unti mongdinudurog yung puso ko nung mga oras na yun, dahil hindi din katulad ng dati na ikawang mag-oorder sa akin at ang pagbawal mong pag-inom ko ng mga carbonated nadrinks. Ngayon wala ka na talagang pake sa akin.Kung madapa ba ako papansinin mo ako?5The Closure Rain Gave MeNapaka-desperada ko na sa atensyon mo kaya habang naglalakad tayo tinalisod koang sarili ko, natumba ako sa sahig hindi mo man lang ako sinalo, nahulog ako perowalang kamay na sumalo sa akin upang hindi ako mahulog.Hindi mo din ako inalayan na tumayo, pinagpag ko nalang yung dress ko at tuminginsayo pero parang wala lang ang pagka-talisod ko sayo.Nag susuot pa kasi ng mataas hindi mo naman pala kaya. Tss. Sabi mo sa akin.Naluluha na ako kasi bakit ka ganyan, anniversary natin ngayon pero napaka-cold mosa akin, nasasaktan na ako, pero pinigilan ko ang sarili ko ngumiti ako ng pilit Pasensyana tanga kasi ang girlfriend mo. Ngiti ulit sabay batok sa sarili kong ulo. Tumingin ka saakin nung narinig mo at para bang may sasabihin ka pero hindi mo na tinuloy.Hindi mo na ulit ako pinansin at nag diretso lang tayo sa car park, eto na ba yung datenatin? Sumakay ka na at ganun din ako, hindi na din ako nag abala pang mag lagayng seat belt kasi alam ko naman na kahit mauntog ako ngayon wala lang sayo.Ano bang nangyari sa atin.Nang makalabas tayo ng car park, umuulan na. Tumingin nalang ako sa labas. Gustoko ng maiyak dahil ngayong araw dalawang beses mo palang akong kinakausap atpanay lait pa ang natanggap ko.Troy meron pa bang tayo? nabigla ako sa sarili ko dahil sa lumabas sa aking bibig.Napatigil ka sa pag dri-drive gusto ko kitang tignan pero hindi ko magawa, natatakotsa maaring isagot mo sa akin.6The Closure Rain Gave MeNapapansin ko din na palakas ng palakas ang ulan.Wala na akong nararamdaman para sayo Isobel. Your words killed me.Tears started falling and I cant control them anymore. Kailan pa? tanong ko sayo.Matagal na. sagot mo sa katanungan ko. So lets break up.Hindi ko na kinaya binuksan ko yung kotse mo at lumabas na ako at tumakbo akopapunta sa may sidewalk nadapa pa ako papunta kaya napaupo ako sa daan. Iyaklang ako ng iyak.Akala ko susundan mo ako sa labas pero mali ako, pinaandar mo lang uli yung kotsemo at matulin mong pinatakbo palayo sa akin. Troy bakit ka ganyan? Bakit ka sumukosa akin? Sa atin?Ni hindi ka man lang nag sorry sa akin? Napakasakit. Pero pinilit kong tumayo sa daanat naglakad na akong basang basa sa ulan.Ang sakit na malaman na yung lalaking minahal mo ng sobra hindi ka na mahal atnakipagbreak pa sayo sa araw kung kalian dapat isang taon na kayong magkasamapero hindi naman kami umabot ng isang taon eh, ilang buwan na ba siyang cold saakin?Alam mo pa yung mas masakit Troy? You lied to me. Wala naman palang play angguild niyo eh. Iniiwasan mo lang pala talaga ako dati. Ang sakit no? pero mas masakitkasi wala pang isang linggo ng break up natin meron ka ng bago, yung blockmate kona si Erin. Pero ang tanong Troy bago lang ba talaga kayo o dati pa kayo?7The Closure Rain Gave MeOne month since our break up at eto ako naglalakad papunta sa kabilang building,napakalayo naman kasi ng building na yun, at umuulan pa kaya kinuha ko angpayong ko at naglakad na, sa di kalayuan nakita kita kasama si Erin, ang saya sayaniyo.Hindi ko alam kung nananadya ka ba o ano pero when we passed each other youtold her the most painful thing Ive heard I love you.Tumakbo ako palayo at dahil siguro sa katangahan ko nabitawan ko yung payong koat nabasa na naman ako ng ulan. Ang sakit kasi eh. Yung salitang kahit kalian hindimo nasabi sa akin sinabi mo kay Erin. Ako na almost one year mong naging girlfriend niminsan hindi mo ako nasabihan ng I love you pero si Erin na sandali mo palang siyangnakakasama pero nasabihan mo na agad.Kahit kalian hindi ako nag-reklamo kasi wala akong natatanggap na I love youtoo sayo pag kausap kita. Masakit pero iniisip ko nahihiya ka lang nasabihin yun peromali pala ako.Ou nga Troy matagal ka ng walang nararamdaman sa akin, simula palang siguro walana. Ang sakit Troy. Napakasakit.Basa na naman ako ng ulan ng dahil sayo.And thats when I started hating you and the rain.Nakarating na ako sa waiting shed na may tumutulong luha na naman, ganito badapat lagi tuwing naaalala kita?I started hating you because that was the only way I could move on but I know deepinside me I still love you until now.8The Closure Rain Gave MeKamusta ka na Troy?Umupo muna ako sa waiting shed at tumingin lang sa daan. Ang lakas ng ulan. Hindiko alam pero napatayo ako nang may nakita akong isang naka-motor na mabilispinapatakbo ang motor niya, hindi ko alam pero it reminded me of you Troy. Yung likodmo.Pero I put that aside. Matagal ka ng wala sa buhay ko Troy. Umalis ka na din ng schoolnoon at ganun din si Erin. Sabi sabi nagtanan daw kayong dalawa. Tumawa lang akonung sinabi sa akin ni Claire na tinanan mo si Erin. Kahit deep inside masakit parin.May pumaradang pulang sasakyan sa harap ng waiting shed, bumaba ang sakay nitoat lumapit sa akin It?s raining hard and here you are. Sabi ko wag ka ng umalis. Sabisa akin ng lalaki si Rob ang lalaking mahal ako. 4 years na din kaming dalawa. Nakilalaniya ako dahil sayo alam mo ba yun Troy? Dahil galit na galit ako sa ulan nabato kosiya ng isang bote ng C2. Simula nun naging maayos na ulit ako Troy pero ikaw parintalaga.Hehe. Kailangan na matapos na lahat ng kailangan tapusin noh. Sabi ko sa kanya.Kaw talaga. He said at inakbayan na niya ako at pumunta sa kotse niya, sinakay niyaako at inipit niya yung payong sa leeg at balikat niya para mapayongan pa siya attsaka niya nilagay ang seat belt ko.I smiled.Si Rob ang perfect gentleman. I dont deserve him pero he never did leave me. Simulapalang inamin na niya na mahal niya ako, walang araw na hindi niya sinabi sa akinang mga katagang never kong narinig sayo.9The Closure Rain Gave MeIsang linggo na din ang lumipas pero maulan pa rin. Ayoko talaga sa ulan.Palabas na ako ng building ko nang nakita kita, I saw you outside my buildingnakatayo lang. Anong ginagawa mo kaya dito? Dito na ba kayo nakatira ni Erin?Nakatingin lang ako sayo, hindi ko alam kung sa akin ka ba kumaway at ngumiti perodahil sa ginawa mong yun nagtago ako sa isang pillar at tinignan ko ang paligid akolang pala ang tao sa building.Kinabahan ako kaya nagmadali akong pumunta ulit sa may elevator. Hindi naman akofeeler pero kahit ganun na nga feeler parin ako na iniisip na nandito ka para sa akin.Pero kung ganun man ayoko. Ayaw na kitang makita pa.Pero palakad na ako sa elevator nung bigla mong higitin ang kamay ko at kinaladkadmo ako papunta sa labas at sinakay mo ako sa kotse mo. Ang bilis mong kumilos alammo ba yun Troy? Dahil akmang lalabas palang ako ng kotse mo ay nasa drivers seatka na at pinaandar mo na ang sasakyan mo.Hininto mo naman ulit ito kaya naglakas loob na akong lumabas, pero nagulat akodahil bigla kang nagsalita Don?t you dare open that door. Sabi mo tsaka ka lumapitnatakot pa ako pero nilagay mo lang pala ang seat belt ko.Wow. Bakit ganyan ka Troy?Pinaandar mo ulit ang sasakyan, hindi ako umiimik. Ayokong magsalita. Kasi ano baang dapat kong sabihin? At natuto na ako na wag magtanong habang nasa daan,baka iwanan mo pa ulit ako naiwan ko ang payong ko.10The Closure Rain Gave MeHuminto ka sa may park, pero walang nagsalita sa atin. 10 minutes siguro tayongganun, yung ako nakatingin lang sa may bintana at nagsusulat na din sa bintanahabang ikaw ewan ko dahil simula ng byahe hindi ako tumingin sayo.How are you? and you were the one who first broke the silence.Hindi kita sinagot. Para ano pa? Nag-sigh ka lang at katahimikan ulit.May payong ka ba? tinanong kita, kahit ayoko. Mas ayoko naman na makasama kangayon.Wala. Sagot mo naman.Pwedeng balik mo na ako? May lakad ako ngayon. Sabi ko sa kanya. Pupuntahanko pa si Rob.No.Tinanggal ko na ang aking seat belt at bubuksan ang pinto nang bigla kang sumigawna kinagulat ko naman DON?T GO.Ano bang kailangan mo Troy? I have an appointment to attend to. Irita na ako sayoTroy bakit kasi ganyan ka.Ikaw. You said.11The Closure Rain Gave MeI was surprised with what youve answered me. Hindi ko alam kung matutuwa ako omaiinis dahil sa sagot mo pero one thing is for sure, everything came back.Ano ba Troy. Umayos ka nga. I said. Naiinis kasi ako Troy kasi bumalik na naman yungsakit eh. 5 years Troy at papaasahin mo ba ulit ako? Ngayon na ayos na ako?I need you Belle. Nagulat ako, dahil ayan yung dati mong tawag sa akin nung tayopa, nung maayos pa ang lahat. Bakit Troy?Well I don?t need you. I said at lumabas na ako ng kotse mo kahit umuulan wala naakong pake dahil nasasaktan ako at kailangan kong lumayo sayo, tama na angpagiyak ko dahil sayo. Ayoko na.At alam ko naman na hindi mo ako hahabulin, thats you eh.But I was surprised when you took my hand and you held me. How I missed yourembrace. Pero dahil sa sakit, tinulak kita. Ano ba Troy.Belle come back to me.I was already crying Troy bakit lagi nalang. Why Troy? Bakit pa? You left me remember?Troy minahal kita ng sobra, pero iniwan mo lang ako sa huli. Ni hindi ka man nag sorrysa akin. Dapat naman Troy sinabi mo na I?m sorry I couldn?t love you.? kasi Troynapakasakit ng ginagwa mo sa akin. Iniwan mo ako. I cried.Belle let me explain please. You tried to come near me but I steppedbackward. Ayaw kitang iwan, ayaw kitang saktan12The Closure Rain Gave MeBut you did.Hindi ko ginustong saktan ka pero ayun lang ang paraan para maghiwalay tayo. Ineed to leave you that time Belle. I was sick. Akala ko mamamatay na ako kaya masgusto ko pang iwanan ka ng hindi mo alam na mamamatay na ako.Oh kala ko ba mamamatay ka na bakit buhay ka pa? I asked yes nagulat ako sarevelation mo Troy pero I need to do this, ayoko ng maloko mo pa.Nagpa-opera ako Belle. Dahil gusto pa kitang makasama. Dahil ayokongmamatay. Sabi mo sa akin.Baka naman si Erin ang gusto mong makasama. I smirked at him.Si Erin? She was just my friend. Alam niyang may sakit ako at dahil gusto kongmabantayan ka, kaya we pretended to be together. You explained. Please comeback to me. I?ll make it right this time. Hindi na ulit kita iiwanan.You?re too late now Troy. Dahil kahit gusto ko man bumalik sayo hindi ko namagagawa pa I?m getting married next week. Sabi ko. Rob proposed to me duringour 4th anniversary. I loved you Troy but I love my fianc. You?ve hurt me and hepicked up the pieces of my heart that you broke. Sinalo niya ako Troy. I said.I saw hurt in your eyes. Pero Im sorry Troy. I cant leave Rob. Naglakad na ako palayosayo, and this time you didnt run after me.As much as I want to come back to you Troy, I cant and I wont. Ang lalim ng sugatTroy. Mahal na mahal kita haggang ngayon pero assurance na ba yun? Minahal dinkita dati pero iniwan mo lang ako.13The Closure Rain Gave MeI wanted to hear you say you love me para alam kong mahal mo talaga ako Troy. Peroin the end hindi mo sinabi. I guess you wanted me back because I am the one that gotaway.In the end Troy I still didnt hear you say I love you.If only you could say that, I would because that would be my assurance but you didnt.I guess this is how we end our love story. No let me rephrase that Troy.I guess this is how I end my unrequited love story with you. I think this is the closure Ineeded from the start.The explanation on why you left me.In the end Troy,I still hate the rainButNow I dont hate you anymore.14The Closure Rain Gave MeI still love you Troy.*The end*In every relationship, it needs assurance kumbaga sa business, capital o interest man. Itwont survive without any assurance. At kung mahal mo ang isang tao edi sabihin moagad na mahal mo siya, hindi yung sobrang tagal na pero hindi mo parin masabi sakanya na mahal mo siya. Si Isobel matagal niyang kinamuhian ang ulan at ang lalakingminahal niya ng sobra dahil kahit kalian hindi sa kanya nasabi ni Troy na mahal siya nito.And he never did leave any explanations. Kaya siguro this story is not really a sadending kasi Isobel found her closure. 5 years na pero hindi pa niya makalimutan yungsakit, ito yung closure niya. We all need closure to move on and be happy the next day.We still need to walk forward not backward. Walk towards the future not the past.