A C T ASS. D. N.

P

I I

P

P.

IX.

A C T ASS. D. N.

.

^"'''

Ei)ist.

ad Eullch.

Concil. Triii. Sess. Yll. dc Baplis.S. Cy|)rian. Episl. 55. ad Corncl. Ponlil".

()

7 Liller. Synod. loan. Couslaiilinop. ad Ilorniisd. Pontif. et Sozoni.llislor. Lib. 3. cap. 8.

SS.August.f>

Epist. 1()2.

S. Irenaeus Lib. 3. contra liaerescs cap. 3.

10 S. Ilieronym. Epist. ad Damas. Ponlif.

9 NONEMBRIS 1846,

9,

lam \ero probemonslracl

noscitls,

,

Yencrabilcs Fralrcsfilii

alia

errorum

fraudes

quibiis buius sacculi,

calholicam religlo-

ncm

,

et

divinam Ecclesiae auctorilalem,

ciusque lcges acerrime

oppiignarc

cl tiim

sacrae

,

liim ciMlis polestatis iura conculcare

conanlur. Iluc speclanl nefariae molilioncs conlra banc

Romanam

Beatissimi Petri Cathedram, in qua Chrislus posull Inc\pugnabi!e

Ecclesiac suac fundamenlum. nebris ad rei lum sacrae,

Huc

clandestinae

illae

sectae e tc-

tum pubiicae

ci^ilium et \aslitalem e-

mersae, alque a Romanis Pontificibus Deccssoribus Noslris iteralo

analhcmate daranatae suis Aposlolicis

Lilteris

1

,

quas Nos A-

postolicae Nostrae potestalis plenitudine confirmamus, et diligen-

llssime servarilatcs,

mandamus, Hoc volunt vaferrimae

Bil)licae Socie-

qiiae

velerem haerelicorum artcm renovantes, divinarum

Scripturarum libros contra sanctissimacEcclesiae regulas vulgari-

bus quibusque linguis

translatos, ac pcrversis sacpe explicalioni,

bus inlerpretatos

,

maximo exemplarium numcro

ingentique ex-

pensa onmibus cuiusquc generls hominibus eliam rudiorlbus graluito Imperliri,

oblrudere non ccssantel catholicae

,

ut dlvina tradillone

,

Pa-

Irum doctrina,

Ecclcsiae auctorilate relecta,

omnes

eloquia Domini privato suo iudiclo inlerpretcntur, eorumque sen-

sum

pervcrtant, alque Ita in

maximos elabantur

errores.rccol.

Quas So-

cielates

suorum Decessorum cxempla aemulansin cuius

mem. Gresumus,

goriusXVI,

locum merills

licet

imparibus

suffecti

suis Apostolicis Litleris reprobavil 2, et

Nos

pariter daranalas es-

se volumus. lumini

Huc

spcctat horrcndum, ac vel ipsi naturali ratlonlscuiusllbet rellglonisindifferenlia,

maxlme repugnans de,

syslema

quo

isli

veteratores

,

omni

virtutis et vilii

verilalis et

erroris, honeslatls et turpltudinls sublato discrimine,

homines io

cuiusvis religionis cultu aeternam salutem assequi posse

commiconven-

niscuntur, perinde aciusllllac

si ulla

umquam

cssc posset parliclpatio

cum

iniquitate, autsocietas lucls

ad tenebras,

et

1

Clemens XII Const. la eminenti, Bened. XIY Const. Providas, Pius Vll

Const. Ecclesiam a lesu Christo, Leo Xll Const.

2 Gregor.

XYI

in Litteris Encyclicis ad

Quo graviora. omnes Episcopos, quarum

ini-

tlum: Jnter praecipuas machinationes.

;

10lio Clirisli

EPISTOLA ENCYCLICA Qil PLVRIBVS

ad

Belial. IIuc speclai foedissima coiilra

sacrum,

cleri-

corum cacliljalumlorii!i,!

conspiralio

,

quae a nonnullis eliam

proli

do-

ccciesiaslicis viris fovelur, qui propriae digniialis misere ob-

sc voluplalum blaudiliis el illecebris vinci el deliniri paliua-

lur; buc pcrversa iu piiilosopliicis praeserlim disciplinisralio,pit,

docendideci-

quae improvidam iuvenlulem miscrandum,

in

modum

corrumpit

cique

fcl

draconis in calice Babylonis propinai

buc inlanda, acnismo,

vcl ipsi naluraii iuii,

maxime adversa de Commu-

uli

vocanl, doclrina

qua semel admissa, omnium iura,liumana societas fundilus cvcrlereninsidiae, qui in vcslilu o^ium,

res, propriclales, ac vel ipsa

lur; liuc [cnebricosissimae

eorum

cuni inius sinl iupi rapaces, mcnlita ac fraudulenla piirioris pie[alls, ct severioris viriulis,

ac discipiinae specie huraililcr irre-

puut, blaude capiunt, molliter ligant, latenler occidunt, bomines-

que ab omni

religionis cuitu

absterrenl

,

et

dominicas ovcs

ma-

ctant alque discerpunt. IIuc denique, ul cetera,

quae Yobis apprilot

me

nola ac pcrspccta sunl

,

omittamus

,

tetcrrima

undiquc

volanlium, ct peccare docontlum voluminum ac libcllorum contagio, qui apte compositi, ac fallaciae et aititicii plcni,

immanibus-

que sumptibus per omnia locasipuli, pcsliferas doctrinas

iu christianae plebis interitum dis-

ubique dissemiuant, incaulorum potiset

simum mcntcs, aniraosque depravanl,fcrunt dctrimenta.

raaxima rcligioni in-

Ex

iiac,

undique serpcnlium errorura colluvie,loquendi,

alque cirrenata cogitandi

sci'ibcndique

liccntia

mores

in dctciius prolapsi, sauclissima Christi spreta religio, divini cul-

lus iraprobala maiestasslas, Ecclcsiae

,

huius Aposlolicac Sedis divcxala polein

oppuguata atquc

lurpcm scrvilulem rcdacta au,

ctoritas,lata,

Epi^coporum iura conculcata

matrimonii sancliias vio,

cuiusquc potestatis rcgimen iabefaclatum

ac

lol alia

lumla-

ciirislianac, luni civilis reipublicac

damna, quae coraraunibus

crimis uua Vobi.scum llcre cogiraur, Vcncrabilcs Fralrcs.In tanta igilur rcligionis, reruni ac lcraporum vicissitudinc dounivei'si Doniinici grcgis salutc iSobis divinitus coraraissa

vche-

mciitcr soUiciii, pro Aposlolici Noslri ministerii oflicio nihil ccrle

inausum, nihilquc inlcntalum rclinqucmus, quo cunclac chrislia-

,

9 xNOVEMBRIS 184G.iiae familiac

II

bono

lolis

viribus,

consulamus.,

Vcrum

pracclaiaiuiii

quoquc veslram piclalem

virlulcm

prudentlam summopereut caelesli ope freliloco,

Domino cxcitamus, Venerabiles Fratres,pro dignilale

una

Nobiscum Dei, Eiusque Sanciae Ecclcsiac causam protenelis,

quem

,

qua

insignili cslisinteliigitls,

,

impavidc dcfcndatis.

Vobis acriter

pugnandum

csse

cum minime

ignorelisaffi-

quibus quanlisque inlemerata Cbrisii Icsu Sponsa vulneribuscialur,

quantoque acerrlmorum hoslium impelu divexetur. Atque,

io primis oplime noscitis

vestri

muneris csse calliolicam fideni,

episcopali robore tucri

,

defendere

ac sumraa cura vigiiarc

,

ut

grex Vobis commissus in canisi

stabilis el

immotus

persistal

,

quam

quisque integram, inviolatamque servaveril, absque dubio inperibit 1. In

aeternum

hanc igiturfidem lucndam, atque servan-

dam

pro pastorali veslra solllcitudino diligenler incumbite, nequedesinite

umquara

omnes,

in ea instruere

,

confirmare nutantcs,

,

contradicentes arguere

infirraos in fidc corroborare

nihilfidci

umpurl-

quam omnino dissimulanles tatera vel minlmum violarefirmitate in tra

ac ferentcs, quod eiusdem

posse vidcatur.

Ncque mlnori animi

omnibus

fovete,

unionem cum Calhollca Ecclcsia, exobedientiam crga hanc Petri Cathetota

quam

nulia csl salus

et

dram, cui tamquam firmlssimo fundaracnto

sanctlssimae no-

straerellglonis moles Innilitur. Pari vero constantia sanclissimas

Ecclesiae legcs custodiendas curate, quibus profecto virlusgio, pietastas

,

reli-

summopere

vigent et florent.et

Cum autem magnacis, cui

silpie-

prodere latebras impiorum^2, ijlud

ipsum in

serviunt, dia-

bolum debellare

obsecrantes monemus, ut omni ope et o-

pera multifbrraes inimicorum

hominum

insidias

,

fallacias

,

erroa pe-

res, fraudes, machinalioncs fideli populo detegere,sfiferis libris diligenter

eumque

avertcre, atque assidue exhorlari velitis,fuglens,

ut

impiorum sectas,

,

et societatcs

tamquamfidei,

a facie colu,

bri

ea omnia studiosissime devitet

quaere

religionis

mosil

ruraque integrilali adversanlur.

Qua de

numquam

oranino

1

Ex

SymV.olo Quicumriue.

2 S.

LeoSerm. Vni.

cap. 4.

12

EPISTOLA ENCYCLICA QUI PLURIBVS

ut cesselis praedlcarc Evangelium, quo cbrisliana plebs magis in

dies sanctissimis christianae legis praecep!ioni!3us erudita crescalIn scienlia Dei, declinel a

malo

,

el faciat

bonum

,

atque ambulel

in \iisgi,

Domini. Et quoniam noslis Vos pro Cbristo legalione fun-

qui sc

mifem

ct

bumilem corde

esl professus, quique

non veul

nit

vocare

iuslos, sed peceatores, relinquens nobis;

exemphim,

sequaniur vesligia eius

quos

in

mandalis Domini deHnqaentes,,

alque a veritatis et iusliliae semita aberrantes invenerilis

baud

omillite eos in spirilu lenitalis et mansuetudinis paternis monitis,el consiliis corripcrc

alque arguere, obsecrare

,

incrcpare in

om-

ni bonilale, palienlia et doctrina,

dos agat benevolenlia,

comminalio, plus

cum saepe plus erga corrigenquam auslerilas plus exJiorlalio, quam caritas qunm potestas 1. lllud etiam tolis vi,

,

ribus praeslare contendile, Venerabiles Fratres, ut jldcles carita-

tem seclentur, pacem inquirant,

et

quae

caritalis et pacis sunt,

sedulo exequanlur, quo cunctis dissensionibus, inimicitiis, aemulationibus, siraultatibus penitus exlinclis,le diiigant,

omnes

se

mutua

caritaperfecli

atque in eodem sensu,

,

in

eadem,

sentenlia

sint

,

et

idem unanimes senliant

idem dicanl

idem sapiant,

ia

Cbristo lesules

Domino

Nostro. Debilam erga Principes

et polesta-

obedientiam ac subiectionem cbristiano populo inculcare salaedocenles iuxta Aposloli raonilum 2 non esse poteslalcm ni-

gite,si

a Deo, eosque Dei ordinalioni resistere,

adeoque

sibi

darana-

lionera acquirere, qui poleslati resislunl, atque idcircopotestati ipsi obediendi a

praeceplum

ncmine uraquara

cilra

piaculum posse

violari, nisi forle aliquia imperclur,

quod Dei

et Ecclesiae legi-

bus adverselur.

Verum cum

nikil

sit,

quod aliosmagis ad pietafem, elDeiculvita et

ium assidue inslruai^

quam eorumct

exemplum, qui se divino

ministerio dedicarunt 3,

cuiusraodi sunt Sacerdotes, ciusmodi

plerumque essc

solcal et populus,

pro vcslra singulari sapienlia

1 Concil. Trldenl. Sess.

XIU. cap.

1.

do Reforniat.

2Ad Roman.:?

XII. 1.2.1.

Concil. Trid. Sess. XXII. Cap.

de Reform.

9 NOVEMBUIS 1816.perspicilis, Ycucrabiles Fralrcs,

13

summa

cura cl sUidio Vobis esscvitaeinlegiilas, san-

elaborandum, ulctitas,

in Clero

morum

gra^ilas,

alque doctrina eluceat, et ecclesiastica disciplina c\ Sacropracscriplo diligcnlissimc scrvelur, el ubi cullapsa

rum Canonumpracclare

fuerit, in prislinum splcndorcm reslilualur.scilis,

Quaproplcr, vcluli

Vobis summopere cavendum, ne cuipiam, iuxla

Apostoli praeceptum, ciloinitietis

manus imponatis, scd eostantum

sacris

ordinibus, ac sanclis tractandis admovealis mysleriis, qul

accuralc cxquisilcquc cxplorati, ac virlulum

omnium

ornalu, et

sapienliac iaude speclali, vestris diocccsibus usui et ornamento

esse possint, atque ab

iis

omnibus declinantes, quae

Clcricis vesint

tita, el attendcntcs lectioni, exbortalioni, doclrinae,

exemplum

fidelium in vcrbo, in conversatione, in carilale, in fide, in caslitale 1, cunclisque afTeranl

vcnerationem,

et

populum ad

christia-

nae religionis instilulionem lingant, excilent, atque inflamment.Melius enim profectoraoriae Bencdiclusstros,est, ut

sapienlissime monet immorlalis

me-

XIV Dccessor

Nosler, pauciores habere miniuliles^

sed probos, sed idoneos, atque

quam

plures qui in

aedifcationem Corporis Christi, quodsint valituri 2.

est

Ecclesia, neqitidqiiam

Neque vero

ignoi-atis,

maiori diligentia Vobis ia

illorum praccipue mores, et scienliam esse inquirendum, quibus

animarum cura

ct

regimcn commillilur, ut

ipsi

tamquam

fideles

muUiformis graliae Dei dispcnsalores plebem

sibi

concreditam sa-

cramenlorum administraUone,

divini verbi praedicaUone ac bono-

rum operum exemploomnialutis

conlinenler pascere, iuvare,

eamque ad

religionis instituta, ac

documenla informare, atque ad saInlelligilis

semitam perducere studeant.

nimirum

Parocliis

olTicii

sui ignaris, vel negligentibiis, continuo el

populorum moresreligionis

prolabi, et chrislianam iaxariexsolvi, atque convelli, ac viUafacile invehi.

disciplinam

,

et

cuUumpene-

omnia

el corruptelas in

Ecclesiam

Ne autem Dei sermo, qui

vivus, et e/ficax, el

1 A(l

TimoUi.

4. 12.

2 Beoed.

XIV

in Epist. Encycl.

ad omnes Episcopos culus iuitium

:

VM

primum.

11

EPISTOLA ENCYCLICA QVI PLURIBUS1

IrahUior omni gladio ancipili

ad aniniariim salulem csl insliludivini vcrbi

lus, miiiislrorum vitio infrucluosus cvaUal, ciusdcni

pracconiljus inculcarc, praecipcre

numquam

desinitc, Ycnerabiics

Fralres, ut gravissimum sui muncris oflicium

animo repulanles,

cvangclicum minislerium nonliae verbis,

in persuasibilibus

bumanae sapien-

non

in profono inanis et

ambitiosac cloquenliac appa-

ralu

cl lcnocinio,

scd in ostcnsione spiritus el virtulis rcligiosisverilaiis,,

sime exerceant, ut reclc Iractanles verbummetipsos,

el

non se-

sed Chrislum Crucifixum praedicanles

sanctissimae

Lostrac religionisel

dogmata

,

praecepta iuxta calholicac Ecclcsiaeorationis

Palrum doctrinam gravi ac splcndido

genere populisoflicia

ciare apcrtequc annuncient, peculiaria singulorum

accuratc

explicent,

omnesque afidclcs Dei

llagiliis

dcterreant,

ad pietatem inflamrefecti vilia

mcnl, quo

vcrbo sababrilcr imbnli alquescclcntur,

omnia

declinent,

virliUcs

alque

ila

aeternas poenas

cvadere,

et caelesteni

gloriam consequi valcanl. Universos eccle-

siasticos viros pro pastorali veslra solliciludinc ct prudenlia assi-

due monele,pcrunt inimpleant,

excitale, ut serio cogitantcs minislerium.

quod acce-

Domino, omncs proprii muneris parfcs diiigcntissime

domus Dei dccorcm summopere

diliganl, alque intimoet

pielalis sensu sine inlermissione instenl obsecralionibus

pre-

cibus, cl Canonicas horas ex Ecclesiac praeceplo persolvant,cl divina sibi auxilia

quo

ad gravissima

oflicii

sui

munera obeunda

impeli-arc, ct

Deum

christiano populo placalum ac propitium red-

derc possini.

Cum

autera, Vcnerabilcs Fralres, veslram sapientiam

minime

fudal, idoncos Ecclcsiae ministros nonnisi ex oplimc inslilutisclericis lieri possc,

magnamquc vimincsse,

in rccla

liorum inslitutioneepiscopalis ve-

ad reliquumstri zeli

vilae

cursum

pergilc

omncs

nervos in id potissimum intendere, ut adolcsccnles clerici

\el a lcneris annislitlcras

lum ad pielalem solidamque virtulcm, lum ad,

severiorcsque disciplinas

pracscrtim sacras,

ritc

infor-

menlur. Quaro Vobis

nihil antiquius, niliil

potius esse debet,

quam

1

A(l Ilcbr.

L

V. 12.

KOVEMBRIS 1846.

15

omni opora,

soller!ia, iiuliistria1

olcricorum Seminaria cx Tridenli-

iiorum Palrum pracseriptoinslilula, si

inslilucre, si,

nondum

cxislunl, alquc

opus

fuei"it,

amplificarc

eaquc oplimis n^oderalori-

bus, el magislris inslruerc, ac inlenlissimo skidio continenler advigilare, ut inibi iuniores clerici in timore

Domini,

et ccclcsiasti-

ca discipiina sanclc, rellgioseque educenlur, cl sacrisscienliis iuxta

potissimum

calbolicam doclrinam ab omni prorsus cuiiisqueet

erroris periculo alienis,

Ecclesiae tradilionibus,

cl

sanclorum,

Palrum

scripfls, sacrlsque

caeremoniis, rilibus sedulo

ac peni-

tus excolautur, quo babere possilis navos atque industrios operarios, qui ecclcsiastico spiritu

praedili

,

ac studiis rectc instituti

Taleant iu tempore dorainicumiiue proeliaii proelia

agrum

diligenler excolere, ac strcsit

Domini. Porro,

cum Yobis comperfum

adct

ecclesiastici ordinis dignilalem

et

sanclimoniam relinendam

conservandam pium spirilualium exercitiorum instifutum vel ma-

lime conduccre, pro episcopaligere,

vesli'0 zelo

tam salutare opus ur-

omnesque

in

sortem Domini vocatos monerc, bortari ne inin

termitlaiis, ut saepe

opportunum aliquem locum iisdcm pera-

gendis exercitis secedant, quo, exterioribus curis seposilis, acvebementiori sfudio aeternarum divinarumque rcrum medialionivacantes, el conlractas de

mundano pulvcre sordes

detcrgere, et

ecclesiaslicum spiritum renovare possint, atque expoliantes vete-

rem bominem cum

acfibus suis,

novum

induant,si in

qui creafus estCleri institulione

in iustitia, et sancfifafe.

Neque Vos pigeat

et disciplina paulo diutius

immorati sumus. Etenim minime igno,

ratis raultos

existere,

qui errorum varietatem

inconstantiam,

mulabilitalemque pertaesi, ac sanctissimam nosfram rcligioncmprofilendi necessitatem sentienles, ad ipsius religionis doctrinam,

praecepta, instituta eo facilius

,

Deo bene

iuvante, amplectenda,,

colenda adducentur, quo maiori Clerura pietalis, inlegritatispienliae laude, ac virtulumanlecellere conspexerint.

sa-

omnium exemplo,

et

splendore ceferis

1 Coiicil. Trid. Sess. XXIll. Cap. 18. de

Reform.

16

EPISTOLA ENCYCLICi QUI PLLRTBLS

Cclcrum, Fralres Carissirni, nou dubilamus, quin Yos omnesardenli crga

Dcum

el liomines carilalc incensi,

summo

in

Eccle-

siam amore iullammali, angclicis pcne \irlutibusscopali forliludine, prudcutia munili, unoluntalis

inslrucli, epi-

eodemque sanctae \o,

desidcrio animati

,

Aposlolorum vestigia seclantes

et

Cliiislum lesum Paslorum

omnium exemplar, pro quo

lcgatione

fungimini, imilantcs, simis sludiislacti

qucmndmodiim decet Episcopos, coneordis-

forma gregis ex animo, sanclitalis vcstrae spleu-

doreclerum populumque Odelem illuminaDles, atque induli viscerainisericordiae, et condolenlesiis,

qui ignoranl

et

errant, devias

ac pereuntes oves evangelici Pasloris excmplo amanter quaerere,persequi, ac patcrno aflectu vestris liumeris imponere, ad ovile

reducere, ac nullis neque curis, neque consiliis, nequc laboribus

parcere

umquam

velitis,

quo omuia pastoralis munerisdilcctiis

officia re-

b'giosissime oblre,

ac omncs

^obis ovcs preliosissimo

Cbrisli Sanguine redemplas, el curae veslrae

commissas a rapaab vene-

cium iuporum

rabie, impetu, insidiis defendere, easque

natis pascuis arcei-e,

ad salularia propellere,

et

qua opere, qua

veibo, qua exemplo ad aelernae salulis porlum deducere valeatis.in maioii igilur Dei et Ecclcsiae gloria piocuranda Nirililer agite,

Venerabilcs Fralres, ct omni alacrilale, sollicitudine, vigilanliain

boc simul elaborale, ut omnibus erroribus penilus depulsis,

viliisque radicitus evulsis, fides, religio, pielas, virlus

maiora in

dies ubique incremenla suscipiant,

cunclique fidelcs abiicicntes

opera lenebrarum, sicutplacentes, el in

filii

lucis

ambulent digne Dco pcr omniafructificantes.

omni opere bono

Atque

inler

maxi-

maspali

anguslias, difiicultates, pericula, quae a gravissimo episcovcslro ministcrio biscc praeserlim

lcmporibus a])csse nonin

possunt, nolile

umquam

lerrcri,

sed confortamini

Domino,

efc

in potentia virlutis Eius, qui nos in congressione nominis sui constilutos

desuper spectans, volentes couiprobat, adiuvat dimican1.

tes, vincentes coronat

Cum autem

Nobis,

nihil

gralius,

nihil

iucuudius,

uiiiil

oplabilius

quam Vos omnes

quos diligimus

m

1 S. Cyprian. Episl. 77.

ad Nemeslanuin el celoros Martyrcs.

9 NOVEMBRIS 1810,visceribiis Chrisli lesii,

17opcraiuvarc, alquc

omni

aficclu, consillo,et caliiolicani

una Vobiscuni in Dei gloriani

fidem luendara, pro-

pagandam

lolo

peclore incumbere, et animas salvas facere, prosi

quibus vitani ipsam,

opus

fueril,

profundere parali sumus, ve-

mtc, Fratres, obtestamur,

et

obsecramus, vcnite magno animo,

magnaque

fiducia

ad hanc Bcatissimi Apostolorum Principis Seapicem, unde

dem, Catholicae

unitalis centrum, atquc Episcopalus,

ipse Episcopatus

ac lota eiusdem nominis auctorilas emersit,et

venite ad Nos quotiescumque >'ostrae,talis opc, auxilio, praesidio

eiusdem Sedis auclori-

Vos indigere noveritis.fore, ul

In

cam porro spem erigimur

Carissimi in Christo,

Filii

Nostri Viri Principes pro

eorum

pielalesibi

et

religione in

memo1,

riam revocanles refjiam potestalem

non soliim ad mundi reet

gimcn, sed maxime ad Ecclesiae praesidium esse collatam

Nos cnm Ecclesiae causam, tum eorum regni agere,ut provinciarumTiostris

et salutis,

suarum

(juieto

iure potianlur

'i

,

communibusfaveant,

volis,

consiliis,

studiis sua

ope

et

aucloritate

alque ipsius Ecclesiae liberlalem incolumitatcmque defendat, utel Christi

dexlera eorum defendalur imperiumut prospere, feiicilerque

3.

Quae omniaadeamus cum

ex sentenlia

succedant,

fiducia, Venerabiles Fratres,

ad thronum graliae,

alque unanimes in liumilitate cordis nostri Patrem misericordia-

rum

el

Deum

totius consolalionisiit

enixis precibus sine iotermisFilii

sione obsecremus,

per merita Unigeniti

sui infirmitatem

nostram omnium caelestium Charismatum copia cumulare dignetur, atquc

omnipotenti sua virtute expugnet impugnanles nos, et

ubique augeal fidem, pielatem, devolionem, pacem, pro Ecclesiasua sancta, omnibus adversitatibuset erroribus penilusfiat

sublatis,

optalissima trauquillilale fruatur, acstor.

unum

ovile et

unus pa-

Ut autem clemenlissimus Dominus facilius inclinet aurem

suara in preces nostras et noslris annuat votis, deprecatricem

1 S.

Leo Epist. 136.

allas 123.

ad Leonem Augustum.

23

S.

Leo

Episl. 43. aiias 34,

ad Ttieodosium Augustum.

Idem

ibid,

2

18

EriSTOL.v EXCYCLICA Qri PLrRiJirs

xov. 1816.

apud Ipsum semper adhibcamus sancUssimam Dei Genitricem

Immaculalam Yirgincm Mariam, quac nosUum omnium

dulcissifi-

ma

maler, mcdialrix, advocata el spes fideUssima accst,

maximauiliil

ducia

cuius patrocinio

uiliil

apud

Deum

vaUdius,

prae-

sentius.

Invocemus quoque Aposloiorum Principem,

cui Cbrlstus

ipsc tradidil clavcs regni caelorum,tram. consliluit, adversus

qucmquc Ecclcsiae suae pc-

quam

porlae infcri praevalere

numquamcaeli-

poterunt ettes,

Coapostolum eius Paulum, alque omnes Sanctos

qui iam coronati possident palmam,

ut desideratam divinao

propilialionis abundanliam universo cbrisliano populo impelrenl.

Denique caeleslium omnium munerum auspicem,

et

poUssimac

Nostrae in Vos carilaUs testem, accipite Aposlolicam BeneuicUo-

nem, quam ex inUmocorde depromplam YobisFratrcs, et omnibus Clericis,concredilis

ipsis,

Yenerabiles

Laicisque FideUbus curae veslrao

amanUssimc iraperlimur.

Datum Romae apud Sanctam Mariam Maiorem,bris anno

die

IX Novcm

MDCGCXLYI,

PontiUcalus Xostri anno primo,

19

ALLOCUTIOHABITA IN COXSISTORIO SECRETO DIEIV

OCTOBRIS

ANM

MDCCGXLVII.

Ye-Nerabiles Fratres

Quisqiie \eslruni

1,

Venerabiles Fralres, oplime noscit quibus

quanlisque divinae nostrae religionis documenlis, monumentis-

que Hierosolyma urbs,

el

universa Paiestinae regio mirandum iaiibi el

modum

undique refulgeant,

visui et tactui se tota infjeruntibi

humanae sacramentallus Ctirislus lesuslexit,

scdutis 2.

Siquidem

Unigenitus Dei Fidi-

Dominus Noster propler nimiam, qua nos

carilatem obumbrala Divinilatis suae maiestate servilemet in

formam indutus

similitudinem

hominum

factus

ex intacta

Davidica Virgine nasci, vitamque suam agere, ac magna miracula operari est dignatus, tribuens peccatoribus misericordiam, ae-

gris saiutem, errantibus veritatem, caecis iucem, mortuis vilam.Ibi

ad universum

humanum genussuslinuit

a peccati iugo et daemonis

captivilate

vindicandum saevissimam passionem, acerbissimamconfusione contempta, ac posttrj-

que crucis morlem

duum

devictae mortis spoliis onustus 3,

diviua sua polentia re-

surrexit; ibi quadragintapulis suis,

dierum spatio saepius apparens disci-

ac loquens de regno Dei,

postquam

illos

in fide et

carilale roboravit, eisque praecepit, ut euntes in

mundum

univer-

sum

praedicarent evangelium omni creaturae, ac docerent serva-

1

Huc

refertur Propositio 63.Epist,

2 S. Leo

ad luvenal. Episc. Hierosolymit.

3 S. Ansel. Serm. 52. de Paschat

20

ALLOCUTIO QUISQUE VESTRVM

re omnia quaeciimque ipsis mandaveral, magnis revelatis mysteriis,

magnisque confirmalis sacramenlis,el caplivara

in

conspeclu sanctae

mulliluclinis Iriumpiians,

ducens caplivilatem supcr

omnes

caelos ad dexleram Dei Pati-is consessurus adscendil. Ibialqiie

adApostolos suos, illuminandos corroborandos

ad renovanmisso sancto

dam

terrae faciem, veteresque tenebras abigendas,

Paraclilo Spirilu, voluit, ut Aposloii

ab Hierosolyma ipsa urbein

evangellcae praedicationis opus ordirentur, anlequara

omneni

dispergerentur orbem.

Quae cum

ita sint,

merilo alque optimo

iure chrisliani populi saneta illius regionis loca orani pietalis, religionis et venerationis affectu

semper sunt prosequuli. Postquamillae e

Yero

Iristissimis rerura ac

tomporum vicibus regiones

chri-

stianorum Imperatorum dominalione abreplae fuere, Rnmani Ponlificcs

Decessores Noslri,

et calhoiici Principes

vehcmenler optanab iniu-

tes gravissirais fidelium necessilatibus occurrere, eosquc

stissima el crudelissima, qua premebanlur,variis

servilule vindicare,ul loca

temporibus

nihil

iutentalum reliquerunt,

ipsa ab

infideliura eriperent poteslale.

Hinc Hierosolyrailana Ecclesia, cuiin

ab Innocenlio HI Praedecessore Noslroquarto Palriarchalis diguitasfuit

Concilio Lalcranensi

confirraala,

surarao

seinper iuel solli-

honore habita peculiarem Romanorura Pontificum curamcitudincra sibi comparavit.

Oui quidera Romani

Ponlifices eliam

postquara sacra eadera loca ab infidelibus iterum occupala fuere,

immo

et

cum

vix ulia de

illis

recuperaudis spes affulgcrel, Laliet consliluere

nos Patriarchas Hierosolymitanos renuntiare

haud-

quaquam

intermiserunt, licel eos a residendi obligiitione solvere,illo-

quiimdiu loca ipsa ab infidclibus delinerenlur, ac spiriluali

rum

fidclimn bono alia ralioue pro viiibus consulere debuerinl.

JNos certe

de

illa

Dorainici giegis parle vel

maxime

solliciti,

ac

sumraa erga ipsas regionestifii-atus

pietate alTecti, vel ab ipso Noslri

PonRitus

exordio nihil antiquius habuimus,

quiim ul

Liilini

Patriarcha Hicrosolymae iterura in sua sede posset consislere.

Cumnunc

autem, Deo

ijcne iuvante,

difiicultales omiies,

proul

summopere

oplabamus, penilus sublatas esse conspexerimus,temporis obstet,

nihihpie

quominus

ipse Patriarcha Ecclcsiac suae

curam

i ocTOBRis

1817.

21iit

pracscus agcrc valcat,

iiullaQi

moram inlcrponcndam duximus,Ouamobremlanli

Iiuiusmodi res pro maiore Dei gloria ahiuc iilorum fidcliunilate

ulili-

ad oplalum exiluni adduccrclur.

momcnti

negolium iuxla prudcntem Noslrae Congrcgalionis de Propagan-

da Fide scntcnliam absolvcndum curavimus, alque ApostolicasLitteras die

dccimo kalcndas proximl mcnsis Augusti huius annilotius rei ralioneni

annulo Piscaloris obsignatas dedimus, cjuibusexplicavimus.

El quoniaui Vcncrabiiis Frater Daulus Augustus

Foscolo, qui Latino Ilierosolymitano Palriarchatu poticbatur, seillo

abdicavil, et

Nos ciusinodi abdicalione acccpla atquc approba-

la,

ipsum Yencrabilem Fralrem a vinculo, quo Hicrosolymitanae

Ecclesiae obstringebatur, solvimus, idcirco ad novi Patriarchaeeleclionem procedere existimavimus. Itaque commemoratae Congregationis suffiagio in Latinum

Patriarcham Hierosolymilanum

cligerc constituimus dilcctum Filium

Presbylcrum losephum Vadoctrina,

lerga, qui singulari jntcgritate, pietatc,

prudentia, ac

reruni gercndarum dcxtcritalc spcctalus, et huicPctri Cathedrae

cx animo addictus, ac Missionarii muncrcet

in Syria,

Mcsopolamia

Pcrside egrcgic pcrfunctus, gravia rei calholicae ncgolia sibicuravit. Quapropter ia

commissa sedulo scicnterque conficicndaeanitus,

spcm erigimureasdcmcaclcsti

fore, ut ipse praccUiris hiscc dolibus praedi-

ope frctus ad Patriarchatus locum defcrat,et

alque ad calholicae praesertim rcligionis incrementumditi sibi populi utilitatem

concrc-

maiori alacrilatcsunt,,

ct studio

exhibere, at-

que exercerc contcndal. HaecVobis communicanda ccnsuimus

Venerabiles Fralres, quae

dum

pro certo habcmus

,

Vos

una nobiscmn assiduas fcrvidasquc Deo Optimo Maximo preccs

cumiUis

gratiarum aclione esse obhiluros, quo communibus nostris

votis clementissime annuens, divina sua gratia cfficere veUt, ut ia

reglonibus

,

ubi quilibet chrisiiamis habitans

ad Evangelii

cognoscendam virlutem non solum imginarum

eloquiis, sed ipso-

rum locorum

testimoniis eruditur l, catholica fidcs maiora in dieset florcat.

Incremcnta suscipiat, ac prosperc fcUcilerque vigeat

1 S. Leo,

11/1(16111.

22Alque

ALLOCITIO QriSQUE VESTIiU^I i OCT. 1817.bic, Yenerabilcs

Fratres,

clare

aperleqiie declaramus,

lum

\\\

liac re,

lum

in aliis

quibusque Noslras oranes curas,

co-

gitaliones, studia

ab omni prorsus cuiuslibel bumanac polilicesaliena eo spectare, ul sanctissima Cbristi re-

ralione vel

maxime

ligio, el doclrina

ubique terraruni cunctis populis mngis magis-

que

affulgeat. Etsi

enim exoptemus, ut

Yiri

Pincincs.

quibus a

Domino

data est polestas, averlentes aures suas a fraudulenlis et

perniciosis consiliis, et custodienles iustitiae legem,

acsecundumet

Dei voluntatem ambulantes, Eiusque sanclae Ecclesiae iura,libertalem tuenles, pro

eorum

religione,

ac benignitale

suorum

populorum

felicilalem prosperitalemque procurarein diversis locis

non desislant,e populo

tamen vebementer dolemusexistere, qui Nostro

iionnulloset

nomine temere abutentes,

gravissimam

Personae Nostrae, ac Supremae Digniiali iniuriam inferenles, de-

bitam erga Principes subiectionem denegare,bas,

et

conlra

illos

tur-

pravosque moius concitare audent. Quod cerlc a Kostrisadeo abhorrere conslat, utin Nostris

consiliis

Encyclicis Litteris

ad omnes Venerabiles Fratres Episcopos, die nona mensis No-

vembris superiori annoerga Principes,

datis,

baud oraiserimus inculcare debitamobedientiam, a qua iuxla cbrislianae

et Potestates

legis praeceptum,

nemo

cilra

piaculum deflectere unquam potest,

praeterquam

scilicet

ubi forle aliquid iubealur, quod Dei, el Ec-

clesiae legibus adverselur.

Quid Yobis videtur ?

Auctoritale Omnipotentis Dci, Sanclorum Aposlolorum Pelri etPauli, ac Noslra, Dilcclum Filium Pi'esb\ierum

loscpbum Yaler-

ga ad Patriarcbalum Lalinum Ilierosolymitanum evebimus, eum-

que

in iilius Ecclesiae Patriarcbam et

Pastorem praeficimus, pro-

ut in decreto et scbedula consislorialibus exprimetu!-. In noraine Patris

^,

ct Filii

^,

el Spiritus

Sancli

^,

Amen.

23

ALLOCUTIOHABITAI>'

CO>SISTORO SECRETO DIE XVII DECEMBRIS

ANM

MDCCCXLVII.

Venerabiles Fratres

Ubi prlmiim

i niiUis

certe Noslrismerilis, sed inscrutabiii Dei

iudicio in hac Principis

Apostolorum Calhedra

collocati catholicae

Ecclesiac gubernacula tractanda suscepimus, Apostolicae Nostraesoliicitudinis

curas

in

Hispaniam converlimus, quemadmodumPsostri

oplimo noscilis, Venerabiles Fratres. Ilinc inlimo

cordis

dolorc considerantes gravissima damna, quibus ob Iristes rerumvicissitudines

magna

illa et

inclyta Dominici gregis portio

preme-

balur, divitem in misericordia

Deum

assiduis enixisque precibusillis

humiliter obsecrare

numquam

deslilimus, ut aniictis

Ecclesiis

opem

afferre,

easque a misero, in quo versabantur, statu revocare

dignarelur. Atque pro Aposlolici Nostri ministerii debito, et singulari paternaecaritatisaffeclu,

quo illustrem illam nationemfuit,

prosequimur,

nibil certe

Nobis potius

quam

ut

sanctissi-

mae

nostrae Religionis negotia ibi componere studeremus.felicis

Cum

aulem

recordationis Gregorius

XVI

Praedecessor Noster

incepissel suis instruere Pastoralibus nonnullas illius Regni Dioce-

ses in dissilis transmarinis regionibus sitas, in id peculiares Nostras

curas

intendimus

,

ut

aliis

pluribus

ipsius

Regni vacan-

tibus Ecclesiis in conlinenti eliam posilisAntistites eo

novos valeremus dare

munere dignos, atque

ita perficere

quod idem Deces-

1 Huc refertur Proposllio IG.

2i

ALLOCUTIO IBI

PRnilM

sorNoslermoile pracvcnlusabsolverc mininic poluerat. Quamob-

rem Venerabilem Fralrem loanncmcensem \irum

Arcljicpiscopuni Tlicssaloni-

inlegrilalc, docliina, prudcnlia, ac

rerum geren-

darum

perilia praestanlcm

cum

Xostris ad Caiissimamin Clirislo

Filiam Noslram Mariam Elisabctli Ucginam Calbolicam Lillcris,

alquc opporlunis facultalibus

cl instruclionibus in

Ilispaniam

rai-

simus, ul quidquid ad snnandas inibi conlriliones Israel,

alque

ad catbolicae rcHgionis bonum promovendum conducerel, omuisludio curaret, alque inlcr alid ciriccrel ut viduatasillic

Ecclesias

idoncis Pastoribus concredcrcmus.

Itaquc, clemcntissimo miseut

ricordiaruni Palre volis studiisque Noslris opilulantc, evcnit,

summa

animi nostri consolatione nonnullos, veluti nostis,

in illis

regionibus Anlislites iam constitucre poluerimus, alquc in praesenlia multasalias

Ilispaniarum Cattiedrales et Mclropolitanas

Ecclcsias diu vacanlcs

canonico suorum Paslorum reginiiniita divini

ei

procuralioni tradere, alque

Nomlnis gloriae, catbolicac

Religionis bono, ac spirituali illarura dileclarumiiulere

ovium

saluli

con-

valeamus. Quod quidcm futurum confidimus,

cum

e\ re-

lalione

commcmorati Yeneiabilis

Fratris

Delegati Nostri, atque

ex

actis

maturo examine ab ipso confcclis aguoverimus, virosmoderandis destinatos eas babererile ulililcrquc

ipsis Dioecesibus regendis ac

dotcs, quae ad paslorale

munus

obcundum

rcqulalia-

runlur. In

eam aulem spcm ciigimurRcgni Ecclcsiarumin

forc, ut

quamprimum

rum

illius

viduitati

prospiccre possimus, utct

que rcbus iam nunc

meliorem conditionem vergentibus,aliis

fa-

Ycnte etiam Caliiolica Maiestate Sua ingionis ncgotii.s, in quae

porro atque

aliis reli-

idcm Venerabilis Fratcr Delcgatus No-

stcr sludiosissimc incumbit, vota ct consilia Noslra fcliccm danlc

Domino exitum asscquantur.Alia etiam longc amplissiraacst, in

sub

alio

magno

Principc regio

qua catbolicae Rcligionis

rcs diutuiiiis gravioribusque ca-

lamitatibus aillictac ipsura rccolcndae nieraoriae Deccssorera Noslrura inuUos pcr annos solliciluni babucrant,stras curas sibi pariler vindicarunt.cl

praecipuas Nolioc

Equidcra optavissemus

ipso die Vos certiores facerc dc bono exitu, qucra aliqua cx par-

,

nle

DECEMBRIS 1847.

2o

Noslras ipsas curas habuissc confidcbamus.scriptorcs, qui idniliil

Non defucrcfclicilcr

aii-

tem quidam cpliemeridum

ipsum

cve-

nisse aflirmarinl. Nos lamcn

adliuc annunliare Yobis possufore,

muslis

nisi

firmam spem, qua sustentamur

ut omnipotcns ctfilios

misericors Deus propilius rcspiciat supcr Ecclesiac suacinibi

lan-

tribulationibus

conniclatos,in

ct

solliciludiniillic

benedical,

qua stalum calbolicae Religionisadduccre connitimur.

meliorcm

conditioncm

Nunc porro Yobiscum communicamus

,

Yenerabilcs Fratres

.summam admiralionem, qua

intimc alTccli fuimus, ubi scriptum,ti-

a quodam viro ecclesiaslica Dignitate insignilo clucubratum,

pisque editum, ad Nos pcrvcnit. Naraque idem vir in buiusmodiscripto de

quibusdam loqucns

doclrinis,et quil)us

quas Ecclcslarum rcgiobuius Aposlolicae Sedis

nis suae Iraditiones appeliat,

iura coarctare inlenditur, haud erubuil asserere, traditioncs ipsas

a Nobte in pretio haberi. Absil cnimvero, Yencrabiles Fratres,ul

mcns

aut cogitatio Nobisinstilulis,

unquam

fucrit vcl

minimum

declina-

re a

Maiorum

aut

abslinere ab

huius

Sanctae Sedis

aucloritale sarla tccta conscrvanda, alquc tuenda.

Habcmus

cqui-

dem

in pretio peculiares traditlones; sed eas tantum,

quae a Caillas re-

tholicae Ecclesiae seusu

non discrepent, praeserlim vero

veremur ac firmissime tucmur, quae cumditione, alque in primis

aliarum Ecclesiarum Ira-

cum hacesl

sancta

Romana

Ecclesia plane

congruant, ad quam,

ut S. Irenaei verbis ulamur, propler polio-

rem principalitalem necesseest eos,

omnemcst

convenire Ecclesiam, hochis,

qui sunt iindique fideles, in qua semper abest ea,,

qui sunt1.

imdique, conservata

quae

ab Apostolis traditio

At aiiud insuperet urget.

est

quod animuni Nostrum vehementer angitest,

Ignotum certe Yobis non

Yenerabiles Fratres, mul-

tos

hostium Catholicae veritalis;

in id

pracscrtim nostris tempori-

bus conatus suos intendere

ul

monslruosa quaeque opinionum,

portenta aequiparare doclrinae Christivellent, atque ita

aut cura ea

commiscereindifferen-

impium

illud

de

cuiuslibet religionis

1 S. Iren.

contra haereses. Lib. 3. cap. 3.

20lia

ALLOCUTIO ini PJUMILV

syslcma magis magisqiic propagarc commoliunlur. Novissiaulcm, liorrcndum diclu! invcnli aliqui sunt qui cam nomini,

mc

cl Aposlolicae dignilali noslrae conlumeliani imposucrunl, ul iNos

veluli parlicipcs slulliliae suae, ellis f.iulorcs

mcmorali ncquissimi syslcmaIli

Iraduccre non dubilarinl.

nimirum c\alicnis,

consiliisin

,

a

Religioni Calliolicae sanclilaleliis

haud cerlc

quae

nego-

quihusdam ad civilem

pontificiae Dilionis

procuralioncm spcet

clanlibiis

bcnignc incunda duxinuis publicac comrnodilali

pro-

speiilali

ampliandae

,

atquc ex vcnia nonnullis ciusdem DitionisPonlificalusita

bominibus

initio ipso

Noslri

clementcr impcrtila,

coniicerc volucrunl,

Nos

bcnevolc senlire dc quocumque hofilios,

niinuni goncrc, ul

ncdum

Ecclcsiae

sed cctci'OS ctiam utul

a Calholica unilate alicni ^crmancant, esse paritcr in salutis via,alquc ad aeternam vitam pervcnire possc arbitremur. Dcsunl Nobis prae liorrore verba ad

novam hanc

contia Nos

,

ct

tam

alro-

ccm

iniuriam dclcslandam.

Amamus cquidcmquamest

inlimo cordis aflein caiilale Dci, cl

ctu homiiics univcrsos, non alilcr tamcn

Dominiquod

noslri fcsu Chrisli

,

qui vcnlt quacrerc ct salvum,

facere

pericrat, qui prolicri,

omnibus mortuusagnilioncni

qui omncs homines

vult salvos

et

ad

vcrilalis

vcnire

;

qui misil

proindc discipulos suos ingeliuni

munduni univcrsuin pracdicaie evan,

omni crcaturac, dcnunlians cos

qui crcdidcrinl ct bapli-

zali fucrint, salvos forc, quiiri.

Ycro non crediderinl, condcmnatumficri

Ycniant igilur qui salvivcritalis,

vokintesl,

ad columnam

ct

lirma-

mcntumpitclis

quod Ecclcsiaquac

veniant scilicct ad vcram

Chrisli Ecclcsiam,

in suis Episcopis

summoquo omniumcaunquampolius liabuil

Romano

Ponlifice succcssionem habct Apostolicae auctorita,

nullo tcmporc inlcrruptamut pracdicarcl, alfpie

quac

niliil

quam

omni opc cuslodircl ac lucrctur doc;

trinani cx Chrisli

mandato ab Aposlolis annunciatam

quac inde

ab Aposlolorum\il, ct

actalc in mcdiis

oinnc genus diflicuUalibus cre,

per lolum orbcm miraculorum splcndore inclylaamplificata,

Marly-

rum sanguinevirlulibus,

Confcssorum

ct

Yirginum

nobiiitala

Palrum lcslimoniis

scriptisfiuc sapicnlissimis corrobo-

rala viguil, vigctquc in cunclis lcrrac plagis, el perfecla fidci, sa-

,

17 DECEMBRIS 1847.cramenloriim, sacriqiic rcgiminis imilalc rcfulgcl. Nos qui,intligni,

27liccl,

pracsidcmus

in

siqncma

liac Pclri Aposloli

Calhcdra

in

quasuil

Clirislus,

Dominus ciusdcm Ecclcsiac suae fundamcnlum poun^iuam tcmporecui'is

nullis ullo

laboribusquc abstincbi,

mus,

ul per ipsius Cbrisli graliam cos qui ignorant lianc vcrilatis ct salulis

cl crrant

ad

unlcam

viam adducamus. Mcminerinl au,

lcm quicumque exque

advci'so sunl

transituium quidcm coclum clcx vcrbis Cbrisli,

terram, sed nibil praeterircin doctrina

unquam posse,

ne-

commularicl

quam

a Christo Ecclesia Calholica

cuslodicndam, tuendam,Post haec haud

pracdicandam accepit.,

possumus

quin Vobis,

,

Vencrabilcs Fralrcs,

loquamur de doloris acerbilale

qua

confecti fuimus

proplcrea-

quod paucis ante diebusligionis

in

hac alma Urbe Noslra catholicae Reilli

arcc ct ccnlro

nonnulli paucissimi

quidcm homincs

prope dcliranlcs rcpcriri potueiinl, qui vel ipsum humanitatis sen-

sum

abiicienlcs

cum maximo aliorum

ipsius Urbis civium frcmi-

tu el indignalionc

minimc exhorruerunt palam publiccque trium-

pharc in iucluosissimo inlcslino bello nupcr inter Ilelvelios cxcilalo.

Ouod

fatale

sanc bcllum Nos intimo corde ingemiscimusnalionis

lum ob cffusum

illius

sanguincm

,

fralernamque cacdcm

,

et atroccs, diulurnas,

funcstasque discordias, odia, dissidia, quaebcllis in

ex civilibus polissimum

populos rcdundare solenlrci

,

lum,

ob delrimenta, qnae indc calholicac

obvcnisse acccpimus

cl

obventura adhuc limcmus, tum dcnique ob dcploranda sacriicgiain

primo

conflictu

commissa, quae commcmorarc animus,

refugit.

Ceterum dum haec lamentamurlalionis

humillimas Deo

lotius

conso-

agimus gralias,qui Nos consolarinonin

in mullitudine miscricordiae

suae nonintcr

desinit

omni

Iribulalionc Noslra.

Elcnim

tantas anguslias

leve certe Nobis solatium afferunl el prosperict slrcnui

sacrarum Missionum cvcntus,

evangclicorum Minislro-

rum

labores, qui apostoiico zclo inccnsi, gravissima quacqucpcri-

cula alquc discrimina invicle dcspiclcntcs, in rcmolissimis rcgioni-

bus populos ab errorura tencbris, mnrumqucferitateadcalholicacveritalis

lumen

,

omnemquc

virlulis el huraanitalis

cullum Iradu-

cere, ac pro Dci gloria el

animarum

salute foititer

pugnarc non

,

28

ALLOCLTIO IBI PRIMU.U 17 DEC. 1847.

dosinunt, et pienlissima ac plane eximia catliolicoram populorumsludia, qui Noslris desideriis mirificc obsecundanles

non

levia allli-

clae

pauperum Hibernorum

genli subsidia

pracbere haud inler,

miserunt, quique lum largitionibus ad Nos eliam mississiduis ad

lum as,

Deum

precibusfidcs

omnem opemfelici

cunferrc non ccssanl

ut

sanclissima Cbrisli

alquc doctrina longc lalequc ubiquefausloquo progressu magis

gentium

,

ubique lcrrarum

ma-

gisque propagetur. Quae praeclara opera, omni certc laudunipraeconio digna,

dum,

peculiari gratissimi animi Nostri lcstifica-

tione proscquimur

a clemcntissimo,

bonorum omniumubercm pro

largitoreillis

Deo

humiiiter poscimus

ul fidelibus suis

retri-

buat in acternitate mercedem.liabetis, Venerabiles Fratres,

quae Yobis hodierno die

signifi-

canda iudicavirnus.

Cum aulem,

hanc Xostram Allocutionem inhac occasione scrmonem Nocatholici

publicum emillere censuerimusslrum adalios

quoque Yencrabilcs Fratres, uuivcrsi,

Or-

bis Patriarchas

Archiepiscoposet

,

Episcopos

,

loto

cordis afTeclu

converlimus, eosque omnes

singulos obsecramus, atque horla-

mur

in

Domino

ut stabili inlcr se concordia el carilate coniunclifidei ct

atquc arctlsslmo

obscrvantiac vinculo .Xobls

et

hulc PcUi

Cathedraetentia,

obstricti, perfccti sinl in

codem scnsu

ct iu

eadem scn,

atque humanis quibusque scposills

ralionibus,

et

soluni

Deum

ob oculos habentcs,

,

Elusque auxlllum lugls,

fervldlsque

preclbus imploranlcspraetermitlanl,

nlhil vigllanliae

nlhil,

laborlbus,

unquamprudcnlia

ut episcopali

fortlludlne

conslanlia

praelientur praeliaDomini, cl maiori usquc alacrilate dlleclas o-

ves eoruia curac commlssas ab vcncnatls pascuis avertantsalutaria propellant,riis cl

,

ad

casqucnunquam palianlurdccipi doctrinlsva,

peregrinls

,

sed slrenue a rapacium luporum insidlisin

cl

impelu defendant, ilemque errantes

omni

bonilale, palienlia, el

doclrina ad Yciilatis et iuslitiac scmitam leducere contendant, ulclilli

divina auxilianle gratia occurrant in unitatcmFilii

lidei

,

ct a-

^nitioncmpaslor.

Dci

,

alquc

Ila iianl

iiubiscum

unum

ovile ct

unus

29

ALLOCITIODABITA CAIETAE IN CONSISTORIO SECRETO DIE XX APRILIS

ANM

MDCCCXLIX.

Venerabiles Fratres

Qulbiis, quanlisqueslri

1

malorum

procellis

summo cum

animi No-

dolore Ponlificia Nostra dilio, omnisquc ferc Italia raiserandumiaclclur ac pcrlurbctur,

in

modum

nemo

certe ignorat, Yeneral)iles

Fratres. Atque ulinam homines tristissimis liisccedocti aliquando intelligant,niliil

rerum \icibus

ipsis

perniciosius esse posse,

quam

a veritatis, iustitiae, honeslatis

et religionis

semitis defle-

ctere, ac nequissimis

impiorum

consiliis

acquiescere,!

eorumqueuni-

insidiis, fraudibus et erroribus dccipi alque irretiri

Equidem

versus terrarum orbis probe noscit, atque teslatur, quae quantaquefuerit paterni

atque amantissimi animi Nostri

cura

et

solliciludo

in vera solidaque Pontificiae Noslrae dilionis populorum utililaletranquillilatc, prosperitate

procurandaextiterit.

et

quis

tantae Nostrae inverl)is calli-

dulgcntiae

et

amoris fructus

Quibus quidem

dissimos tantorum malorum arlificcs dumtaxat damnamus, quic

uUam maximae

populorura particulpara Iribuere velimus.

Verum-

tamen deplorare cogimur, multos etiam

e populo ita misere fuisse

deceptos, ul aures suas a Nostris vocibus ac monitis avertentes,illas

fallacibus

quorumdam magislrorumiter

doclrinis praebuerint,

qui relinquentes

rectum, etper vias tenebrosas ambulantes 2^

1 Bttc referunlur Propositiones 40

6i 76.

2 Prov.

c. 2. v. 13.

30

ALLCCrilO QCIBUS

QiAynsQrE

eo unlce spcctabant, u! imperiluium praesertim animos menlesquc

magnilicis falsisque promissis in fraudem ct in errorcmrent, ac plane compellercnt.

inducc-

Omnes

profccto norunt,

quiijus lauilla el

dam

praeconiis fuerit ubique concelebrata

memoranda

amfeli-

plissima venia a Nobis adfamiiiarum pacem, Iranquillilatem,

citalemquc procurandam concessa.

Ac neminemvel

latet,

plures ea

venia donatos uon solumtasse,

suam mentem

minimumniliil

Iiaud

immu-

quemadmodum sperabamus,in

verura etiam eorum consilils

et molilionibus acrius

dics insistcntes

unquam inausumPonlificis Prin-

iiihilquo inlentalum reliqulssc, ut civiiem

Romani

cipiitum, eiusquc regimen, uti iamdiu machinabantur,

labefacla-

rent el fundilus everterent, ac simulstrae roiigioni bcllum infcrrenl. Utsent, nihil anliqulus habuerc,

acerrimum sanclissimac noid faciHus consequi pos-

aulem

quam

mullifudines In prlmis con\o-

care, Inllammare,

casque asslduls magnisquc motibus agitare,

quos

\el iSostrarum

concessionum praetextu continenter fovere

el

in dies

augere summoperc studebant. Hinc concessiones in ipso

Nostri PontUicatus inlllo a Nobis uilro ac libenler datae non solumoptatos fructus liaud emiltcre, sed ne radlces

quldem agere um-

quam

potuere,

cum

perltlsslmi fi'audum architccti Ilsdem conces-

sionlbus ad novas concitandas agltationesIioc vestro

abuterentur.

Atque in

conscssu, Venerabiles Fratres, facta ipsa vel leviter

attlngere, ac rapllm

commemorare ea sane meute censulmus,

ut

omnes bonaeDeiet

voluntatis homlnes

dare aperteque cognoscant, quidquld optent, quidque ipsis inslt.

humani generis hostes

velint,

anlmo semper iixum dcstinatumquePro singulari Nostroin

subdilos affectu dolebamus, ac veheillos

menter angebamur, Venerabiles Fratres, cum asslduospularcs raolus lum publicae tranquillitali et ordini,

po-

lum privatae

familiarum quieti ac paci tantoperc adversos videremus, nec perferre poteraraus crebras Illas pecuniarias collectas,

quac

variis no-

minibus non sinelur. Ita(pic

levi

clvlum incommodo

el

dlspcndlo poslulaban-

mensc

Aprlli

anno 1847 perpublicum Edictum Nostri

Cardinalis a publicis negolils ouines

moncrc haud omisimus, utel largilionibus

ab ciusmodi popularibus conventibus

sese absli-

20APR1LI.S 18i9.uercnl, alqiie ad propiia pertraclanda nogotia

31animuni mcnlcuicoiiocarenl,

quc denuo converlcrcnl,

omnemquein Nobis liduciamunice esse convcrsas,

ac pro cerlo Iiabcrent, paternas Nostras curas cogilalionesque adpublica

commoda coraparandapluribusliacc

quemadmomo-

dum

iara

ac hiculeniissirais argumenlis ostendcramus.Noslra raonita, quibus lantos populares

Verura salularia

lus conipescere el populos ipsos

ad quietis

el Iranquiiiitatis studia

revocare nitebamur,

pravis quoruradara liominum desideriis et

raacbinalionibus vchcmentcr advcrsabantur. Ilaque indefessi agi-

lalionum auctores, qui iam aiteri ordinalioni iussu iVoslro ab eo-

dem dam

Cardinali ad rectam ulilemque populieducationcm promovenedilae obstiterant, vix

dum

monita

illa

Nostranoverunt, iiaud

destifere confra ipsa ubique inclamare el acriori usque studio in-

cautas mullitudines commovere, eisquc callidissime insinuare ac

persuadere, ne

illi

tranquillilati

a Nobis tantopere exoptatae se

umquampopuii

dare velient,

cum

insidiosum in ea lateret consilium, ut

quodamraodo

indorrairent, alque ila in posferum dur-o ser-

vilulis iugo facilius

opprimi possent. Alque cx eo tempore plurimaedita,

scripla

t\

pis

quoque

alque acerbissirais quibusque contu-

meliis, conviciis, minisque plenissima ad nos missa fuere,

quae

oblivione sempilerna obruiraus, flararaisquc Iradidimus.inimici bomincs fidera aliquamfacerenl falsis periculis,

Ulautemquaeiii

popuium impendere ciamitabant, haud reformidarunt mentitae cuiusdam coniuralionis, ab ipsis apposite excogitatae, ruraorem ae

metum

in

vuigus spargere, ac turpissimo mendacio vociferari,

eiusmodi coniurationem initam esse ad urbem

Romam civili

bcilo,

caedibus ac funeribus funestandam, ut novis institutionibus peniius sublatis atquevivisceret.deletis,

pristina gubernandi

forma ilerum re-

Sed huius falsissimae coniurationis praetextu inimici

horaineseo speclabant, ut populi contemptum, invidiam, furoremconlra

quosdam

iectissimos

quoque viros

virtute, religione prae-

stantes el ecclesiaslica etiam dignitate insignes nefarie

commove-

rent alque excilarent. Probe noslis, in hoc

rerum aestu civicam

militiam fuisse proposilara, ac tanta celerilate coileclam, ut reclaelllius instilutioni et discipiinae

consuii

minime

potuerit.

32

ALLOCITIO QUIBUS QUANTISQUE

Ubi primiim ad publicae adminislralionis prosperitatem magismagisfiiic

procurandam opporlunum

fore

consuimus Stalus Con-

sullalionem instiluere, inimici liomincs occasionem exinde statimarripuere, ul nova Gubernio \ulnera imponerenl ac simul etTicerent, ut luiiusniodi inslitulio,

quae publicis populorum ralionibus

magnac

ulilitali

esse poterat, in

damnum

ac perniciem

cederet.

Et quoniam eorum opinio impune iam invaluerat,et

ea inslilulione

Pontificii

regiminis indolem ac naturam immutari, el Nostram

auctoritatem Consultorum iudicio subiici, idcirco eo ipso die, quoilla

Slalus Consultalio inaugurata

fuit,

liaud

omisimus turlmlentos

quosdam

liomines, qui Consullores comilabantur, gravibus seve-

risque verbis serio monere, eisqueclare

verum

liuius institutionis

flnemde-

aperteque manifestare.

Verum

perlurbatores

numquamet

sinebant deceplam populi partemiare, et

maiore usque impetu

soliici-

quo

facilius

asseclarum

numerum habere

augcre pos-

sent,

tum

in Pontificia

Nostra ditione, tum apud exteras quoque

gentes insigni prorsus impudenlia atque audacia evulgabant, eo-

rum

opinionibus et consiiiis Nos plane assenlire. Meminerilis, Ve-

iierabiles Fratres,

quibus verbis

in

Noslra Consisloriali Ailoculiobabita, universos po-

ne, die 4 mensis Octobris anno

1847 ad Vos

pulos serio

commonere

et exhortari

haud omiserimus, ut ab eius-

modi veteratorum fraude sludiosissime caverent. Interim veropervicaces insidiarumet

agitalionum auctores, ut turbas motusquc,

continenter aleront et excitarent

mense lanuariobelli

superioris anni

incautorum animos inani externiin vulgus spargebant, bellum

rumore

lerritabant, atque

idem

internis conspirationibus eliri.

ma-

litiosaCiubcrnanlium inertia fovcri ac suslcntatum

Nos ad tran-

quillandos animos, et insidiantium fallacias refellendas nulla qui-

dem

interpositafalsas el

mora

die

10 Fcbruarii

ipsius anni voces eiusmodiillis

omnino

absurdas esse declaravimus

Nostris verbis,

quae omnes probe cognoscunt.Noslris subdilis, quod nunc

Atquc

in eo

tcmpore carissimiseveniet, pracnunfilii

Deo bcne

iuvante

tiavimus,

futurum

scilicel, ul

innumorabiles

ad communispro,

omnium

fidelium Palris

domum, ad Ecdesiae nempe Statumsi

pugnandum

convolarent,

arctissima

illa

grati animi vincula

20 APWLis 1810.

33

quibus Ualiac Principcs, poiiuliciuc iiilimc inler sc obslringi debcbanl, dissolula fuissent,ac populi ipsi suorum Principum salolis

pienliam, corumquc iurium sanclitalem vcrcri, aclucri ct dcfcnderc ncglexisscnt,

viribus

Etsi vcro -\oslra

illa

vcrba nupcr commcmorata Iranquillitatem.iis

brcvi quidem lemporis spaliolas eontinuae

omnibus

altulcre,niliil

quorum volun-

adversabatur perturbalioni,

lamen valuerc apudhostes, qui novas

infensissimos Ecclcsiae el Inimanac societalisiani turbas,

nuvos tumuUus concilaverant. Siquidem calumuiis

insistcnlcs,

quae ab

ipsis,

corumvc similibus C(mtra Religiosos

Viros divino minislcrio addictos, el bene de Ecclesia merilos dis-

scminatae fucrant, popularcs iras omni impctu adversuscitarunt atque inllammarunt. .Xeque(res, nihil valuissc

illos

ex-

ignoratis, Ycnerabilcs

Fra-

Nostra vcrba ad populum die 10 Martii supe-

vioris anni habita,

quibus Rellgiosam illam familiam ab

exilio et

dispersionc eripere

magnoperc studebamus.illac

Cum

inlcr

haec nollssimac

rcrum publicarum convcrsiones

in Ualla ctattollentes

Europa cvcnirent, Nos iterum Aposlolicam Nostram

voccm

die

30 Martii eiusdem anni haud omisimus unliiortari, ut et calholi-

versos populos cliam atquc ctiam monere,

cac Ecclcslae libertatem vcrcri,et

ct ci\ ilis socictatls

ordinem tegere,praece-

omnium

iura tucri, ct sanctissimae uostrae Rcligionis

pta exequi, et in primis christianam in

omnes caritatem excrcereipsi

omnino studerent, quandoquidem

si

haec

agere neglexisscnt,

pro ccrlo habcrent, quod Deus ostenderel,

se populorum

domi-

natorcm

csse.

lam vcro quisquc veslrum plaueConslitulionarii regiminis

noscit

quomodo

in Italiani

forma

fuerit invecla, ct

quomodo Stalu-

lum a Nobis

die

li Marlii superioris anni Noslris Subditis conprodierit.

cessum inlucem

Cumautemimplacabiles publicae Iranhaberent,

quiilitatls cl ordinls hostes nihil antiquius

quam omnialucemeditis,

contra I^ontiiicium Gubernium conari, ct populum assiduis moiibus,suspicionibus exagilare,

lum qua

scriptis in

qua

Circulis, quaSocictatibus, et alils

quibusque artibus nunquam

intermiitcbanl

Gubernium

atrociter calumniari, eiquc iuertiae, doli

3

34ct IVaudis

ALLOCITIO QVIBCS QLANTISQCEnohVia inurere, llcel Guberniuni ipsum omni cura cl

sluclio in id

incumbcrel, ul Slalulum lanlopere exoplalum maiore,

qua

fieri

possct, vulgarelur celcriiale.

Alque bic universo terra(emporc bominesillos in

rum

orbi

manifcslarc volumus eo ipso

suo constantes proposito subverlendi Pontillciam dilionera totani-

que Iialiam, Nobis proposuisse non iampublicae proclamalionem, vehiliunicum

r.onstitutionis,

scd Rei-

tum Kosh'ac, tum EccleSubit ad-

siac Slatus incoUimitatis perfugium atque praesidium.

buc noclurna

illa

bora, ct versantur Nobis ante oculos fjuidamiihrsi

bomincs, qui afraudum arcbitectismiserc ea in re causam agere, alquc

ac decepli illorum

camdem reipublicaeproclamalionem

Kobis proponerc non dubitabant. Quod quidem, praetcr innumeraalia cl

gravissima argumenta, magis magisque demonstrat, nova-

rum

inslilutionum pctitioncs et progrcssum, ab buiusraodi homi-

Llbus lantopcre pracdicalum, co uuice spectarc, ut assiduae foTcanhu" agitaliones, ut omniaiustiliae, virtutis, boneslalis, reli-

gionis principia usquequaquc penilus lollantur, atque bori-endumet Kictuosissimura,

ac vel ipsi naturali rationivel

et iuri

maxirae ad-

Ycrsum Socialismi,

cham Communismi,

uti appcllant,

syslemaqua-

cum maximo

lolius

bumanae

socictalis dclrimento

et exitio

quaversus inducalur, propagetur, ac longe latcque dominehir.

Sedquamvis baec tetcrrimaconspiralio,na conspirationum

vel potius bacc diulur-

series clara cssel et manifesta, tamen,

Dcosic

permitlcnte, nrallis illorumfuit ignota, quibuslitas tot

communis

tranqui!ctsi

sane de causis cordi summoperc esse debebat. Alquc

indefessi

turbarum moderatores gravissimam dc se suspicionem

darcnt, tamen non dcfucre

quidam bonac

voluntatis homincs, quifreti

amicam

illis

manum

pracbucre, ea forsilan spe

forc,

ut eos

ad moderationisInterimbelli

el iustitiac

semitam reducere possent.

clamor pcr universam Italiam cxtcmplo pervasit,dilionis

quo Pontihclae Nostrae

subdilorum pars commola alque

abrepta ad arma convolavit, ac Noslrac volunlati obsistcns cius-

dcmmi

Pontibciae dilionis fines praetcrgredi voluit. Noslis, Vcnera-

bilcs Fralres,

quomodo

debitas

lum Summi

Pontificis,

tum Supre-

Principis partes obeunles iniustis illoruni desidcriis obstileri-

!

20 APiuLis 1819.mus, qui Nos ad que postulabant,illud

35

bcllnm gei-endum pcrlralicreToicbanl, qui-

ut

inexpertam iuvenlutcm subitado modo col-

leclam, ac militaris artis peritiaet disciplina

numquam

exeullam,

el idoneis ducloribus bcllicisque subsidiis dcslitufam ad

pugnam,

id cst ad

ccrtam caedcni compeHcrcmus. Atqu.e id a Nobis cxlicet

petebatur quiconsilio

immercntcs inscrutabili Divinae providentiac

ad Apostolicae Dignilatis fasligium evccti, ac vicariam

Chrisli lesu bic in lerris

operam gerentes a Deo, quiut

est auctor

pacis ct amator caritatis, missionem acccpimus,los, gentes,

omncs popuprosequcntes,

nationcs

pari paterni amoris

studio

omniumclades

saluii tolis viribus

consulamus,si

et

non iam

iit

bomines ad

mortemque impellaraus. Quodde causis bellum aggrediexpers

quiciimque Princeps nonpotesl, ecquis

nisi iustis

numquamerit,

lam

consilii et raticnis

umquam

qui plane

non yideat,

calbolicum orbem merilo atque optimo iure longe maiorem iusliliam, gi-avioresque causas aiificem

Romano

Ponlifice requirere,

si

Pon-

ipsum

alicui

bellum indicere

el inferre conspiciat?

Quamomnino

obrem Noslra Allocutione,

dle 29 Aprilis

supcriori anno ad Vosillo

habita, palam publiccque declaraYimus, Nos ab

bello

esse alicnos. Atque

eodem tempore insidiosissimum

profecto

mu-

nus tura Yoce, lum scriplo Nobis oblatum, ac non solum PcrsonaeNostrac ycI maxime iniuriosura, verum etiam Italiae perniciosis-

simum repudiaYimus,

reiecimus, ut scilicctllalicac cuiusdam Rei-

publicae regiraini praesidere Ycllemus.

Equidem

singulari Dei

miseratione gravissimura loqueudi, monendi, bortandique

munus

a Deo inso Nobis imposilum implendum curavimus,

atque adeo

confidlmus, Nobis iilud Isaiae improperari non posse: Vae mihi

quia tacui. Utinam vero palernis Nostris vocibus, monitis, hortalionibus suas Noslri

omnes

filii

praebuissent aures

Mcmincritis, Venerabiles Frafres, qui claraores, quique tumultus a lurbulentissimae factionis bominibus excitati fuere posl Allo-

culionem a Nobis nunc comraemoratam,steriura Nobis fueritcipiis,

et

quomodo

civile Mini-

impositum Nostris quidem

consiliis,

ac prin-

el Aposlolicae Sedis iuribus sumraopere adversura. NosItalici belli

quidem iam inde infelicem

exitum futurum anirao pro-

36

ALLOCLTIO QIIBUSillis

QlAMISQiEnon dubitabat,absque Ponti-

speximus, tlum unus e\bellum idem, Xobisficia

Ministris asserere

licet invitisac reluctanlibus, cl

benedictione, esse duraturum. Qui

quidem Ministcr gra\is-

simam

Apostolicae Sedi inferens iuiuriam haud exlimuil propone-

re,civilemlestate

Romani

Ponlificis Principalum a spirituali

eiusdcm po-

omnino esse separandum. Alque idem ipse baud multopalam asserere nondubitavit, quibus

posl ea de Xobis

Summumet

Ponlificem ab humani gcneris consortio eiiceretdissociaret. lusluset

quodammodo

miscricors

Dominus

voluit

Xos humiliare menses

sub polenliveritas ex

manu

Eius,

cum

permiserit,

ut plures per

una parte, mendacium

ex allcra acerrimo inler se di-

iiiicareni certamine, cui attulit

fincm novi Ministcrii eleclio, quod

postea alteri locum cessit, in quo iugenii lauspublici ordiiiis lutandi,

cum

peculiari lunierat

lum legum observandarum sludiopravarum cupidilalum

coniuncla.

Verumhostessili

elTraenala

licentia et au-

dacia in dics capul allius exlollens longe grassabatur, ac Dei ho-

minumquedestruendi

diuturna ac saeva dominandi, diriplcndi, ac

incensinihil iamaliudoptabant,

quamiura quaequecxplere.

divina et humanasubvcrterc,ut

coium desidcriapossent

Hiuc machinationes iamdiu comparatac palam publicequc emicuere, et \iae

humano sanguinecommissa,

respersae, el sacrilegia

numquamQuocirca

satis deploranda

el inaudita

prorsus violentia in Aoillata.

stris ipsis Ouiiinalis

Aedibus infando ausu Nobis

lantis oppressi angusliis

cum

ne

dum

Principis, sed ne Ponlificis

quidem parlcsstrl

libere obire possemus,

non sine maxima animi Xo-

amaritudjne a Sedc Noslra discedere debuimus. Quae luctuo-

sissima facla in publicis Nostris proteslationibus enarrata hoc loco

ilerum recenserc praelerimus,

nc funesla illorum recordalione

communisKoslras

nosler

recrudescat dolor. Ubi vcro sediliosi homineset

illas

noverunl proteslaliones, maiore furentes audacia,nulli

omnia omnibus minitantes

neque fraudis, neque

doli,

neque

\iolentiae gencri pepercerunl, ut bonis

omnibus iam pavore pro-

straUs

maiorcm usquc tcrrorcm inncerenl. Ac postquam novaniformam,

illam Gubcrnii

ab

ipsis

Giunta di Slato appellatam

,

in-

vexere, ac penitus sustulerunl duo Cousilia a Nobis iuslilula,

lolls

20 APRiLis 18i9.\inbiis allaboranint,iit

37

novum

cogoretiir Consiliiim, qiiod ConsliRcfiigit

luends Jiomanae nomine niinciipare volnerunl.

qiiidemipsi

animus, ac dicere reformidat quibus quantisquc fraudibususi fuerint, ut eiusmodi

rem ad e\itum perducerent. Hic vero

Laiid possumus, quln mcritas maiori Pontificiae dilionis Magistra-

tuumres

parti laudes tribuamus, qui proprii honoris et otTicii

memo-

munere sc abdicare maluerunt, quamullomodo manumoperict

admovere, quo eorum Princepssiio civili

amantissimus Pater legitimofuit

Principatu spoliabalur. lllud tandem consilium

co-

actum,

et

quidam Romanus Advocatus

vel

in ipso

suae primae

orationis exordio ad congregatos liabitae,

omnibus clare apcrtehorribilis agita-

que declaravit, quid ipse cunctiquetionis auctores sentirent,ille

alii

sui socii

quid vellent,

et

quo spectarent. Lex, utet inexorahilis,

inquiebat,

moralis profjressus est imperiosasibi,

ac simul addebat,

ceterisque iamdiu in animo fixum esse,

temporale Apostolicae Sedis dominium ac regimen fundilus evertere, licet

modis omnibus eorum desideriis a Nobis

fuisset obse-

cundatum.

Quam declaratlonemomnes

inlioc vestro conscssu

commemo-

rare voluimus, ut

intclligant

pravam huiusmodi voluntatem

non coniectura, aut suspicione aliqua a Nobis turbarum auctoribusfuisse altributam, sed

eam universo lerrarumorbi palamrevocaredebuissct.

publice-

que ab

illis

ipsis manifestatam,

quos vel ipse pudor ab eadem

proferenda

declaratione

Non

liberiores

igilur inslitutiones,

non utiliorem publicae administrationis pro-

curationem, non providas cuiusque generis ordinationes huiusmodi

homines cupiebanl, sed civilem Apostolicae Sedis principatum,convellere, ac

potestalemque impetere,bant.

destruerein

omnino volead exitum9

Ac eiusmodiillo

consiliura,

quantum

ipsis

fuit,

deduxerunl

Romanae,

uti vocant, Consliluenlis decrelo die

Februarii huius anni edito,contra iura

quo nescimus, an maioriillis

iniustitia

Romanae

Ecclesiae, adiunctamque

Apostolici ob-

eundi muneris libertatcm, vel maiori subditorum Pontificiae ditionis

damno

et calamitate,

Romanos

Pontifices a teraporali Gii-

bernio tura iure tum facto decidisse declararunt. Non levi quidem

moerore ob tam

trislia facta confecti

fuimus, Yenerabiles Fratres,

38atqueilliicl

ALLOCLTIO QUIBrSin primis vcl

OVAMISQUEUrbs Roma Ca-

maximc

dolemiis, quotl

tliollcae Yeritatis et unilalis

ccntrum, viiiiUis ac sanctilatis magi-

slra per

impiorum ad eam quotidic conduenlium hominura opc-

ram, omniljus gentibus, populis, nalionibus tantorum malorumauclrix appareat.

Verumtamcn

in lanlo

animi Noslri dolore per-

gratum NobisPopuli,

est

posse affirmare,

longe m;)ximam tum Romani

tum aliorumet

Pontificiae iSostrae dilionis

populorum par-

lera iSobis,illis

Apostolicae Sedi

conslanter addictam a ncfariis,

machinalionibus abhorruisse

licel

tot

tristium

evcnluum

spectatrix exliterit.

Summae quoqueomne genus

consolationi Nobis luit Epl-

scoporum,

et

Cleriet

Ponlificiae Noslrae ditionis sollicitudo, qui indifiicullalibus ministerii ct ofiicii

mediis pcriculis,sui parles obiro

non dcstiterunt,illis,

ut

populos ipsos qua voce, (lua

exemplo a molibus

nefariisque factionis consiliis averterent.nihil in-

Nos cerle

in lanto

rerum cerlamine alque discriminc

tentalum reliquinuis, ul publicaerenuis.

tranquiililali et ordini consuleilla

Multo enim tempore antequara tristissima

Novembris

facta evenirent,

omni sludio curavimus, ul Helvetiorum copiae,

Aposlolicae Scdis serviiio addiclae, atque in Noslris Provinciis

degentes, in

urbem deducerentur, quae lamenfuit

res contra

Noslram,

voluntalem ad exitum minime

pcrducta eorum opcraid

qui

mense Maio Ministrorum munere fungebanlur. Neque verum etiam antepracserlim(laciaeillud

soium,puljlico

tempus

,

nec non

et

poslea

tum

Romae

ordini tuendo,

tum inimicorum hominum auaiia

comprimcndae curas Nostras converlimus ad

mllilum

praesidia coraparanda, quae,

Deo

ila perraittente,

ob rerum ac

temporum

vicissitudines

Nobis defuere. Tandem post ipsa Uilitlcris,

ctuosissima Novembris facla haud omisimus Nostris

die

quinta lanuarii datis, omnibus indigenis Noslris mililibus ctiani

atque ctiam inculcarc, ut religionis et miiitaris honoris memores

iuralam suo Principi fidera cuslodirent

,

ac sedulam impenderent

opcram, quo ubiquc

luni i)ublica iran([uillilas,

tum debita erga

legilimum (Jubcrnium obedienlia ac devotio servarelur.id lantum,

Ncque

vcrum eliam llelvetiorum

copias

Romam

petcre ius-

simus

,

quae huic Nostrac volunlati haudquaquam obsc(puitae

20 APiuLis 1819..siint,

39Buciorin liac rcliaucl

cum

praosciilni

supremus

illaruni

recle aUpic

lionorilice se gcsscrit.(lies

Alcpie interim faclionis moderalorcs malorc in

audacla ctalioscpii

impclu opus urgcntes tum Nostram PcrsonamNoslro adliaercntlatcri

,

tum

horrendi cuiuscpie gcncris calummis ct;

conlumeliis lacerare non intcrmitlebant

ac vel ipsis Saciosancli

Evangelii vcrbisYe.siimenlls

et sentenliis ncfarie abuti

non dubitabant, ut

in

ovlum, cum intrinsecus

sint lupi rapaccs,et

imperitam

mulliUidinem ad prava quaequc corum consiliatralici'cnt,

molimina periml)ucrent.

alcpic incautoriuii raenlcs falsis docliinis

Siibdili vcro temporali Apostolicae Scdis dilioui, etbili fide

Nchis im.mo-

addicti meritolot

atqiic

oplimo iure a Nobls exposcebant,

ul eos astiis,

gravissimis, quibus undicpie premebanlur, angucalamilatibus ct iacluris criperemus.ipsis rcperiunlur- qui

periculis,

Et

cpio(

niam nonnulli exiiocuara licct)

nos veluli causiuii

inisti

tanlarura perturbationum suspiciunt, iccirco

aniniadverlant velimus, Nos (juidem ut

primum ad supremamet

Aposlolicam Sedem evecli fuimiisconsilia,

,

paternas Nostras curas,

cjuemadmodum supra declaravimus

eo certe intcndisin melio-

se

,

ut Pontificiae Nostrae dilionis populos,

omni sludio

rem condilionem adduceremus sed inimicorum ac turbulentorum hominum opcra faclum csse, ut consilia illa Noslra inirritum cederent, conlra vero factiosis ipsis,

Deo permillente,

conligisse, ut ad exitum pcrducere posscnt quac a longo ante

tempore moliii ac tentare omnibus quibuscpie malitiae arlibus

numquamiBus-,

dcsliterant.

Itaque idin

ipsum

,

quod iamscilicet

alias

edixi-

hic itcrum rcpelimus,cpia univcrsus

tam gravi

ac lucluosa

terapeslale, tur, Dei

fcre lcrrarum orbis

tantopcre iacta-

manura esse agnoscendam, Eiusque vocem audiendam,flagcllis

qui eiusmodilet,

hominum

pcccafa ct iniquitatcs punire soIlanc igilur vo-

ut ipsi ad iusliliae semilas redire festinent.

cemfeuas

audiant qid erravcrunt a veritate,convertanlur ad

et derelincpientesiiii,

vias

Dominumet

;

audiant eliam

qul in hoc

tristissimo

rerum

statu

magis de privatis proprils commodis,rei catbolicae prosperitate soliicili

quam

de Ecclesiae bono,

, ,

iO

ALLOCi Tio Qurnrs qua^tisquesi

simt, ac mominerint nihil prodesse homini

rimndum;

iiniver-

sumet el

lucrelur,

animae vero suae (lelrimenlum palialurfilii,

andianl

pii

Ecclesiae

ac praeslolanles in palienlia salulare Deisiias

maiorc usqiic shidio emiindanles conscicnlias,

ab omni,

inquinamento peccati

miseraliones

Domini imptorare

Eiqiie

magis magisque placere, acAlqucinter

iugiler famulari conlendanl.

hacc Noslra ardenlissima desideria haud possii-

mus

eos non

moncre spccialim

ct

rcdarguere, qui decretosui

illi

quo Romanus Ponlifex omnilale est spoliaUis,

civilis

imperii honore ac digni-

plaudunt, ac decrclum idcm ad ipsius Eccle-

siae liberlalcm felicilalemque

procurandam

vel

maxime condu-

cere asscrunt.IVos

Hic aulem palam publiceque profitemur, nulla

dominandi cupidilato, nullo temporalis Principalus desiderioet

Laecloqui, quandoqiiidem Noslra indoles

ingenium a quaYisofficii

dominalione profecto est alienum. Vcrumlamcnposlulat,

nostri ralio

ut in civili Aposlolicae

Sedis Principalu lucndo iura,

possessionesque Sanctae Romanae Ecclesiaedis liberlatem est coniuncla,

alque eiusdem Sect

,

quae cumtotis

tolius

Ecclcsiae liberlate

ulilitale

\iribus defcndamus.

Et quidem homines,falsa el

qui

commemorato plaudcnles decrclo lamvel ignoranl, vel

absurda

aflir-

mant,

ignorare simulant,

singulari prorsus

Divinae providentiae consilio faclum esse, ut Romano Impcrio inplura regna, variasqu* dilioncs diviso,

Romanuset

Ponlifexfuit

,

cui

a Chrislo Domino

lolius Ecclesiae

regimcn

cura

commis-

sa, civilem Principalum hac sane dc causa habcrel, ut ad ipsam

Ecclesiam regendamretur liberlatc,

,

ciusque unilatem luendam plena

illa

poli-

quae ad supremi Apostollci minislcrii munus

obcundumpopulos,

requirilur.,

Namquc omnibus compertumPonlifici

cslel

,

fideles

gentcs

rcgna niimquam plenam fiduclam,

obscrvan-

tiam esse praestitura Romanopis,

si

illum alicuius Princi-

vel (iubcrnii dominio subieclum

,

ac minime libcrum essecl,

conspiccrenl.spicari,

Siquidem

fidelcs populi

,

rcgna vchemcnler su-

ac vereriillius

numquam,

desincrcnt,

nc Ponlifev idem sua

acta adiur,

Principis

vel Gubernii

in culus dilione versareillls

voluntatcm conformarcl, alquc iccirco aclis

hoc prae-

,

20 APRILIS 1819.texlii

II

saepliis

refragaii non dubilaiunt.

Et qiiidcm dicanl,

\'el

ipsi

hosles civilis PrincipaUis Aposlolicac Scdis

qui nunc Ro-

raae dominantur,

quanam,

fiducia el obscrvantia ipsi esscnt ex,

cepluri hortationesPontificis,

monita

mandata

,

conslilutiones

Summisubcssel

cuni illum cuiusvis Principis,,

aut Gubernii imperiosi

subditum esse cognoscerenlPrincipi,

pracscrtim vero

cui

inler

quem

el

Romanam

ditioncm diuturnum aliquod

agcrelur bellum?Interea

nemo non

videt quibus

quantisque vulneribus in ipsisaf-

Pontificiae ditionis regionibusficiatur,

Immaculata Christi sponsa nunc

quibus vinculis,

qua turpissima servilute magis magisvisibile illlusCaputobruatur.

queopprlmatur, quantisque angustiis

Ecquis enim ignorat, Nobis communicallonem cum Urbeilliusquc

Roma

Nobis carissimo Clero,

elita

universo Pontificiac dilionisessc praepeditam, ut ne epi-

Episcopalu, ceterisque fidelibusstolas

quidem, de ecclesiasticis

licel

ac spiritualibus negotiis agen-

tes, vel mittere, vel

accipereliberc possimus? Quis nescit,

Urbempro

Romam

principcm catholicae Ecclcsiae Sedem

in praesenlia,

dolor! silvam freraentium bcstiarum essc factam,cum ea

omniumcon-

nationum horainibus redundel, qui vel apostatae, vel haerctlci, vcl

Commxmismi,

ufi dicunt, aut

Socialismi maglstri, ac

summoscrlptis,

tra catholicam veritatem odio animatialiis

tum voce, tum

tum

quibusque modis omnigcnos peslifcros crrorcs docere, disseet aninios pcrvcrlere

minare, oranlumque raenles

conantur

,

ul io

Urbe

ipsa, si fieri uniquara posset, calhollcae religionis sanclitas,

el irreformabilis fidei

regula depravetur? Cui iam notum, audilumEcclesiae bona, redltus, posses-

que non

est, in Ponlificia ditione

siones ausu temerario el sacrllcgo occupatas, auguslissima tcmplasuis ornaraentis nudata,religiosa Coenobia in profanos usus con-

versa, Virgines

Deo sacras

vexatas, leclissiraos,

atque integerriinscctalos, in

mos

Ecclesiasticos,

Religiososque viros crudeliter

vincula coniectos,

et occlsos,

sacros clarissiraos Antistites vel ipsa

Cardinalitia dignitate insignes a propriis gregibus dire avulsos, etin carcerem abreptos ? Atque haec tanta facinora contra Eccle.siam, eiusque iura, et liberlalem admitluntur

tum

in Pontificiae di-

i2tionls locis,

ALLOCLTIO QUIBUS QUA.yTISQUE

lum

alibi,

ubi bomines

illi,

vel

eoriira similes

domi-

iianlur, eo scilicet

tempore, quo iidem

ipsi libertatem

ubique pro-

clamant, ac sibi in volls essc coniingunl, ut suprema[iiicis

SummiPoniibertale

poteslas, a quo^is prorsus viuculo expcdila,

omni

fruatur.

lam porro neminem

lalel in

qua Iristissima ac deploranda con-

dilione carissimi Noslri versentur Subditi

eorumdem liominum

opera, qui tantaadversus Ecclesiam flagiliacomrailtunl. Publicuni

enim aerarium dissipatum, exhaustum, commercium intermissumac pene exslinctum, ingeutes pecuniaealiisque imposilae, privatorum

summaeillis,

optimatibus viris

bona ab

qui se populorum re-

clores et eirraenatarum cohorlium ductores appellaut, direpla, bo-

noium omnium

Iremefacta libertas

,

eorumque

tranquillitas

in

summumet alia

discrimen adducla, ac vita ipsa sicarii pugioni subiecta,et

maxima

gravissima mala ac damna

,

qulbus conilnenlerscilicet

cives tantopcre ailliguntur aSque terrentur.prosperilatis inilia, quaradilionis populis

Haec

sunt

illius

Summi

Pontliicatus

osores Ponliiiciae

annunciant atque promittunt.

Insiae,

magnotum

igitur el incredibili dolore,

quo ob tantas tum Eccleinti-

Pontiiieiae Nostrae dilionis

populorum calamitatesollicii iNostri

me

excruciabamur, probe noscentes

rationem omni-

no postulare, ut ad calamilates ipsas amovendas ac propulsandas

omnia conaremur, iam inde aperlorls anni

die quarta Decerabrlset

proxlmi su-

omnium Princlpum,

Nationum opem, auxlllumquexNobls

iraplorare, et exposcere

haud omisimus. Ac

temperare non

possumus, quin Vobiscum, Venerabiles Fratres, nunc communi-

cemus singulareraildem Principes,culo Nobis

illam consolationem,

qua anccli fuimus, cum

et populi,

etiam

illi

qui calhollcac unitalls vin-

rainimc sunt coniuncti,iuculentis sane

propensissimam eorura ergalestari ac declarare

Nos volunlalemrlnt.iice

modis

studue-

Quod quidem dura acerbissiraum animileuit

Noslrl dolorem miri-

atque solatur,

magis magisque deraonstrat quomodopropilius adsislat.

Deus Ecclcsiae suae Sanctae seraper

Alquc

in

eam spcmniala,

erigiraur fore,

ut oranes inlclligant,

gravisslraa

iila

quibus in hac tanta teraporum asperilalc populi, ac regna

,

20 APRiLis 1849.vexanliir, cx sancilssiiaae nostrae roligionis conlemplu

43snamclii-

xisse origincm, ncc aliiinde solaliuin ac remediimi Iiabcre posse,

quamriim,

ex divina Chrisli doclrina, Eiusque Sancta Ecclcsia, quae

virlutum

omnium foecunda parens

el altrix,

atque expultrix vitioinsliluit,

dum homines ad omuemmirandumin

veritalem ac iustitiam

eos-

que mutuaordini

caritale conslringit, publico

civilis socicialis

bono, et

modum

consulit ac prospicif.

Poslquam vero omnium Principum opem imploravimus, ab Austria,est,

quae Ponlificiae Xostrae

ditioni

ad Septentrionem finilima,

auxilium eo sane libcnlius efllagila\imus

quod ipsa uon sosuaiii

lum lemporali Aposlolicae Sedis dominio tuendo egrcgiaraspes affulgeat fore, ut ab

semper operam navaverit, verum eliam quod nunc ea profectoillo

Imperio iuxta ardenlissima Noslra

desideria, iuslissimasqueXostras pnslulationes nolissima

quaedam

eliminentur principia ab Apostolica Sede perpetuo improbata, ac

propterea inibi Ecclesia inxiffio

suam

resliluatur

libertatem

cum ma-

illorum