6 SALT DEc. - JAN. 2014/15 SALT DEc. - JAN. 2014/15 7HOME

12 check in The purpose of life is adventure15 like dit vinden wij leuk!20 oud vs nieuw de sneeuwschoen22 De 10 van Miles Hilton Barber31 natuurpraat inspiratie van Moeders 49 Wanderlust leuke plekken ‘to go’56 homeground in en om je huis58 Wall of fame Vliegende voeten74 Soulkitchen liefde voor lijf en ziel88 Kunststof onze oogsnoepjes98 check uit IJsmeester

rubrieken

60 cool People4 BERGGEITEN

49 de POd op

57 HomegroundPAPIERDIER

natuurtalentHOREN, zIEN EN zWIJGEN34

9140 interviewDAVE cORNTWHAITE

Kun

ssto

fRO

cK

ON

66

Deze Salt kun je niet alleen van kaft

tot kaft lezen, maar ook van voor

tot achter BeKIjKen én lUISTeren.

luidruchtige beesten, inspirerende

verhalenvertellers en uiteraard een

fikse dosis actiebeelden; ze passeren

allemaal de revue. Download via de

App Store of Google Play de gratis

GetSalt app, scan de pagina’s waar

je dit ziet en laat je maximaal

verrassen.

80 the ListSALT I(cE)TUNES

in ieder 4 Redactie & Colofon10 Ongezouten: reacties van lezers

#

columns37 laurens de Groot54 Dorian van rijsselberghe72 floortje Dessing79 Ilja Gort

Eén beeld zegt meer dan 1000 woorden.

Deze verstilde coverfoto van Sébastien

Anex legt precies het gevoel vast dat wij

met deze Salt ‘Luistereditie’ bij jou willen

overbrengen. De Fransman schoot de

sneeuwplaat op de witte flanken van de

Japanse Tanigawadake-berg.

Op de cover

‘IJs en lucht lopen hier naadloos in elkaar over’

33 spullenhulpDE WINTER DOOR

74 Soulkitchen88 Kunststof onze oogsnoepjes98 check uit IJsmeester

Op schaatssafari in zweden

VoedingstrendsKIJKJE IN DE KEUKEN VAN 201576

salt 6 2014.indd 6-7 17-12-14 16:25

6 SALT DEc. - JAN. 2014/15 SALT DEc. - JAN. 2014/15 7HOME

12 check in The purpose of life is adventure15 like dit vinden wij leuk!20 oud vs nieuw de sneeuwschoen22 De 10 van Miles Hilton Barber31 natuurpraat inspiratie van Moeders 49 Wanderlust leuke plekken ‘to go’56 homeground in en om je huis58 Wall of fame Vliegende voeten74 Soulkitchen liefde voor lijf en ziel88 Kunststof onze oogsnoepjes98 check uit IJsmeester

rubrieken

60 cool People4 BERGGEITEN

49 de POd op

57 HomegroundPAPIERDIER

natuurtalentHOREN, zIEN EN zWIJGEN34

9140 interviewDAVE cORNTWHAITE

Kun

ssto

fRO

cK

ON

66

Deze Salt kun je niet alleen van kaft

tot kaft lezen, maar ook van voor

tot achter BeKIjKen én lUISTeren.

luidruchtige beesten, inspirerende

verhalenvertellers en uiteraard een

fikse dosis actiebeelden; ze passeren

allemaal de revue. Download via de

App Store of Google Play de gratis

GetSalt app, scan de pagina’s waar

je dit ziet en laat je maximaal

verrassen.

80 the ListSALT I(cE)TUNES

in ieder 4 Redactie & Colofon10 Ongezouten: reacties van lezers

#

columns37 laurens de Groot54 Dorian van rijsselberghe72 floortje Dessing79 Ilja Gort

Eén beeld zegt meer dan 1000 woorden.

Deze verstilde coverfoto van Sébastien

Anex legt precies het gevoel vast dat wij

met deze Salt ‘Luistereditie’ bij jou willen

overbrengen. De Fransman schoot de

sneeuwplaat op de witte flanken van de

Japanse Tanigawadake-berg.

Op de cover

‘IJs en lucht lopen hier naadloos in elkaar over’

33 spullenhulpDE WINTER DOOR

74 Soulkitchen88 Kunststof onze oogsnoepjes98 check uit IJsmeester

Op schaatssafari in zweden

VoedingstrendsKIJKJE IN DE KEUKEN VAN 201576

salt 6 2014.indd 6-7 17-12-14 16:25

12 SALT DEc. - JAN. 2014/15 SALT DEc. - JAN. 2014/15 13cHEcK IN cHEcK IN

the Purpose of Life is Adventure“In dromen is alles mogelijk. Het zou dus fijn

kunnen zijn als je iedere droom kunt sturen,

toch? Of als je soms een blik in de toekomst

kunt werpen. Maar stel je nu eens een droom

voor die je niet helemaal onder controle

hebt. Een avontuurlijke droom waarvan je

na afloop zegt: pfff, dat was op het nippertje.

Welke droom heb je liever?”

Wil je de rest van Alan Watt’s pleidooi voor

het grote onbekende horen? Luister en kijk

dan naar The Purpose of Life is Adventure,

een inspirerend eerbetoon van de Engelse

filosoof aan het avontuur, door deze foto

met de gratis GetSalt app te scannen.

Blake Jorgenson / Red Bull Content Pool

salt 6 2014.indd 12-13 17-12-14 16:33

12 SALT DEc. - JAN. 2014/15 SALT DEc. - JAN. 2014/15 13cHEcK IN cHEcK IN

the Purpose of Life is Adventure“In dromen is alles mogelijk. Het zou dus fijn

kunnen zijn als je iedere droom kunt sturen,

toch? Of als je soms een blik in de toekomst

kunt werpen. Maar stel je nu eens een droom

voor die je niet helemaal onder controle

hebt. Een avontuurlijke droom waarvan je

na afloop zegt: pfff, dat was op het nippertje.

Welke droom heb je liever?”

Wil je de rest van Alan Watt’s pleidooi voor

het grote onbekende horen? Luister en kijk

dan naar The Purpose of Life is Adventure,

een inspirerend eerbetoon van de Engelse

filosoof aan het avontuur, door deze foto

met de gratis GetSalt app te scannen.

Blake Jorgenson / Red Bull Content Pool

salt 6 2014.indd 12-13 17-12-14 16:33

22 SALT DEc. - JAN. 2014/15 SALT DEc. - JAN. 2014/15 23DE 10 VAN DE 10 VAN

1 KNARSEND ZAND “Mijn eerste avontuur

was de Marathon des Sables: de zesdaag-

se ultraloop van ruim 250 kilometers door

de Sahara. Ik kan nog steeds het geknars van

dat snoeihete zand horen. Het was de hel. Ze

hadden me voor de race aangeraden om mijn

voetzolen wat harder te maken met chirurgi-

sche alcohol, maar ik kreeg van de lokale apo-

theker per ongeluk aceton. Mijn voeten zagen

er al gauw uit als rauwe hamburgers. Maar op

mijn 49ste leerde ik zo voor het eerst om nooit

en te nimmer op te geven; wat voor verschrik-

kingen het leven ook op je bord kwakt.”

MILES HILTON BARBER

Nee, Miles Hilton Barber (65) is geen lezer van Salt. Maar hij heeft een goede reden: door een erfelijke

aandoening raakte de Brit als twintiger volledig blind. Bijna drie decennia worstelde Miles vervol-

gens met zijn leven in het donker. Tot de dag dat hij besloot dat ook blinden prima ultramarathons

kunnen rennen, 8000’ers beklimmen of naar de Zuidpool lopen. “Mensen denken vaak dat falen een

ramp is. Onzin! Op bijna al mijn expedities zijn er dingen fout gegaan, maar falen is slechts tijdelijk.

Opgeven permanent.” Tien sound memories van een blinde beroepsavonturier.

DE 10 VAN

2 MUISSTILLE NACHT “Na de Sahara had

ik de smaak te pakken. Ik had nooit

geklommen, maar wilde de eerste blinde

bovenop de Everest zijn. De grandeur van

de Himalaya was onvergetelijk. Ik weet nog

hoe mijn vriend John op 5200 meter in een

muisstille nacht het uitzicht omschreef. De

pikzwarte lucht. De magische ijshoornpie-

ken om ons heen. De sterren, glinsterend als

diamanten op zwart fluweel. Ik heb het nooit

kunnen zien en toch staat dat plaatje in mijn

brein gebeiteld.”10

7

8

3 SUIZENDE WIND “Omdat ik met adem-

halingsproblemen voor de top van de

Everest werd geplukt, was ik vastbesloten

om meer bergen te beklimmen. Mensen zeg-

gen vaak: wat heeft het voor zin als je toch

niet van het uitzicht kunt genieten? Ik zeg:

wat heeft het voor zin om in een slachtoffer-

rol op de bank te zitten? Zolang je kunt leren

van de ervaring is niets in het leven waarde-

loos. Op de top van de Kilimanjaro hoorde ik

die ijskoude wind suizen en dacht ik aan de

ansichtkaart van die majestueuze berg die ik

in mijn kinderjaren had gezien.”

4 RAZENDE STORM “Nauwelijks een week

na de ‘Kili’ beklommen we de Mont

Blanc, maar vlak voor de top kwamen we

terecht in een razende sneeuwstorm. Ik

vond het wel mooi dat de rest ook ineens

geen hand voor ogen meer zag, maar helaas

moesten we daardoor terug naar beneden.

Terecht achteraf. Diezelfde storm zou die

dag vijf levens eisen.”

5 KREUNEND IJS “Voordat ik naar de geo-

grafische Zuidpool langlaufte had ik nog

nooit op de lange latten gestaan. Maar ik

dacht: ‘hey, als er één plek is waar niemand

me kan uitlachen als ik op mijn kont val, is

het wel Antarctica’. Ik kende die eindeloze

leegte uit de verslagen van Shackleton die ik

als tiener had gelezen. Ik hoorde die enorme

ijsmassa onder me kreunen. En ik werd

op het nippertje gered van een val in een

gletsjerspleet – zo groot dat je er volgens

mijn gidsen een kathedraal in had kunnen

verstoppen – waar ik regelrecht op afliep.

Oeps.”

6 BRULLENDE MOTOREN “In 2002 heb ik

de omtrek van de aarde afgelegd mid-

dels 80 verschillende vervoersmiddelen.

En toen kon in het ook niet laten om op het

Grand Prix Circuit in Maleisië met 230 kilo-

meter per uur het baanrecord voor blinden

aan te scherpen. Waarom? Ik ben mijn hele

leven al gek op snelheid, en als blinde voel

je het alleen maar meer in je guts. Vandaar

dat ik ook later nog aan verschillende races

heb meegedaan. Rechtdoor is niet zo moei-

lijk, hoor. En sturen doe ik gewoon als de

bijrijder dat van me vraagt. Als er Salt-lezers

zijn met snelle auto’s, mogen ze me altijd

bellen.”

1 2

5

In ‘De 10 van’ delen Salt lezers hun passies én tips. Ook met je favoriete routes, documentaires, plekken en andere tips in de Salt? Stuur een mailtje naar matthijs@getsalt.com

7 BRULLENDE MOTOREN II “Ik wilde altijd

dolgraag in de voetsporen van mijn

vader – een luchtmachtpiloot – treden, maar

door mijn slechte zicht werd ik als tiener

razendsnel uit het leger getrapt. Gelukkig

heb ik als blinde alsnog mijn vliegbrevet

kunnen halen. Ik vertrouw in de lucht volle-

dig op de informatie die ik doorkrijg via mijn

koptelefoon en ben zo onder meer met een

piepkleine microlight – zo’n open propel-

lervliegtuigje onder een deltavleugel – naar

Australië gevlogen. En nog mooier: in 2008

heb ik in een straaljager de geluidsbarrière

doorbroken door 90 seconden lang als een

vuurpijl recht omhoog te vliegen. Weer een

record rijker: ik ben de enige blinde piloot

ter wereld die op 15 kilometer hoogte zijn

cockpit heeft onder gekotst.”

8 KNABBELENDE VISSEN “Het heeft heel

lang geduurd voor ik kon duiken zonder

in paniek te raken. De grootste overwinning

uit mijn leven was dan ook om te wrakdui-

ken in de Rode Zee. Zeker ’s nachts is het een

behoorlijk luidruchtige boel daar beneden:

je hoort gewoon hoe de papegaaivissen aan

het koraal knabbelen.”

9 SCHURENDE HELM “Op de Olympische

5G bobsleebaan in Lillehammer heb

ik solo de kamikaze skeleton run gedaan,

alleen nam ik die naam net iets te letterlijk.

Ik had niet goed door dat het de onderkant

van mijn helm was die ik de hele run tegen

het ijs hoorde schuren. Door de frictie begon

dat ding zelfs te roken. Bij de finishlijn was ik

zo ongelofelijk bang, dat ik de baan meteen

maar nog een keer heb gedaan om me er

niet al te lafjes vanaf te maken.”

10 BULDEREND WATER “De Zambezi is

één van ’s werelds ruigste rivieren om

te raften, dus uiteraard was ik weer degene

die overboord sloeg. Ik dreef daar als een vlo

in een op hol geslagen wasmachine en hoor-

de gewoon hoe mijn stem weerkaatste te-

gen die enorme muren van bulderend water.

Uiteindelijk hebben ze me gelukkig met een

touw weer aan boord kunnen trekken en

ben ik niet geëindigd als krokodillensnack.

Maar bij nader inzien had ik misschien toch

moeten vertellen dat ik blind was voordat ik

in het water terecht kwam.”

salt 6 2014.indd 22-23 17-12-14 16:36

22 SALT DEc. - JAN. 2014/15 SALT DEc. - JAN. 2014/15 23DE 10 VAN DE 10 VAN

1 KNARSEND ZAND “Mijn eerste avontuur

was de Marathon des Sables: de zesdaag-

se ultraloop van ruim 250 kilometers door

de Sahara. Ik kan nog steeds het geknars van

dat snoeihete zand horen. Het was de hel. Ze

hadden me voor de race aangeraden om mijn

voetzolen wat harder te maken met chirurgi-

sche alcohol, maar ik kreeg van de lokale apo-

theker per ongeluk aceton. Mijn voeten zagen

er al gauw uit als rauwe hamburgers. Maar op

mijn 49ste leerde ik zo voor het eerst om nooit

en te nimmer op te geven; wat voor verschrik-

kingen het leven ook op je bord kwakt.”

MILES HILTON BARBER

Nee, Miles Hilton Barber (65) is geen lezer van Salt. Maar hij heeft een goede reden: door een erfelijke

aandoening raakte de Brit als twintiger volledig blind. Bijna drie decennia worstelde Miles vervol-

gens met zijn leven in het donker. Tot de dag dat hij besloot dat ook blinden prima ultramarathons

kunnen rennen, 8000’ers beklimmen of naar de Zuidpool lopen. “Mensen denken vaak dat falen een

ramp is. Onzin! Op bijna al mijn expedities zijn er dingen fout gegaan, maar falen is slechts tijdelijk.

Opgeven permanent.” Tien sound memories van een blinde beroepsavonturier.

DE 10 VAN

2 MUISSTILLE NACHT “Na de Sahara had

ik de smaak te pakken. Ik had nooit

geklommen, maar wilde de eerste blinde

bovenop de Everest zijn. De grandeur van

de Himalaya was onvergetelijk. Ik weet nog

hoe mijn vriend John op 5200 meter in een

muisstille nacht het uitzicht omschreef. De

pikzwarte lucht. De magische ijshoornpie-

ken om ons heen. De sterren, glinsterend als

diamanten op zwart fluweel. Ik heb het nooit

kunnen zien en toch staat dat plaatje in mijn

brein gebeiteld.”10

7

8

3 SUIZENDE WIND “Omdat ik met adem-

halingsproblemen voor de top van de

Everest werd geplukt, was ik vastbesloten

om meer bergen te beklimmen. Mensen zeg-

gen vaak: wat heeft het voor zin als je toch

niet van het uitzicht kunt genieten? Ik zeg:

wat heeft het voor zin om in een slachtoffer-

rol op de bank te zitten? Zolang je kunt leren

van de ervaring is niets in het leven waarde-

loos. Op de top van de Kilimanjaro hoorde ik

die ijskoude wind suizen en dacht ik aan de

ansichtkaart van die majestueuze berg die ik

in mijn kinderjaren had gezien.”

4 RAZENDE STORM “Nauwelijks een week

na de ‘Kili’ beklommen we de Mont

Blanc, maar vlak voor de top kwamen we

terecht in een razende sneeuwstorm. Ik

vond het wel mooi dat de rest ook ineens

geen hand voor ogen meer zag, maar helaas

moesten we daardoor terug naar beneden.

Terecht achteraf. Diezelfde storm zou die

dag vijf levens eisen.”

5 KREUNEND IJS “Voordat ik naar de geo-

grafische Zuidpool langlaufte had ik nog

nooit op de lange latten gestaan. Maar ik

dacht: ‘hey, als er één plek is waar niemand

me kan uitlachen als ik op mijn kont val, is

het wel Antarctica’. Ik kende die eindeloze

leegte uit de verslagen van Shackleton die ik

als tiener had gelezen. Ik hoorde die enorme

ijsmassa onder me kreunen. En ik werd

op het nippertje gered van een val in een

gletsjerspleet – zo groot dat je er volgens

mijn gidsen een kathedraal in had kunnen

verstoppen – waar ik regelrecht op afliep.

Oeps.”

6 BRULLENDE MOTOREN “In 2002 heb ik

de omtrek van de aarde afgelegd mid-

dels 80 verschillende vervoersmiddelen.

En toen kon in het ook niet laten om op het

Grand Prix Circuit in Maleisië met 230 kilo-

meter per uur het baanrecord voor blinden

aan te scherpen. Waarom? Ik ben mijn hele

leven al gek op snelheid, en als blinde voel

je het alleen maar meer in je guts. Vandaar

dat ik ook later nog aan verschillende races

heb meegedaan. Rechtdoor is niet zo moei-

lijk, hoor. En sturen doe ik gewoon als de

bijrijder dat van me vraagt. Als er Salt-lezers

zijn met snelle auto’s, mogen ze me altijd

bellen.”

1 2

5

In ‘De 10 van’ delen Salt lezers hun passies én tips. Ook met je favoriete routes, documentaires, plekken en andere tips in de Salt? Stuur een mailtje naar matthijs@getsalt.com

7 BRULLENDE MOTOREN II “Ik wilde altijd

dolgraag in de voetsporen van mijn

vader – een luchtmachtpiloot – treden, maar

door mijn slechte zicht werd ik als tiener

razendsnel uit het leger getrapt. Gelukkig

heb ik als blinde alsnog mijn vliegbrevet

kunnen halen. Ik vertrouw in de lucht volle-

dig op de informatie die ik doorkrijg via mijn

koptelefoon en ben zo onder meer met een

piepkleine microlight – zo’n open propel-

lervliegtuigje onder een deltavleugel – naar

Australië gevlogen. En nog mooier: in 2008

heb ik in een straaljager de geluidsbarrière

doorbroken door 90 seconden lang als een

vuurpijl recht omhoog te vliegen. Weer een

record rijker: ik ben de enige blinde piloot

ter wereld die op 15 kilometer hoogte zijn

cockpit heeft onder gekotst.”

8 KNABBELENDE VISSEN “Het heeft heel

lang geduurd voor ik kon duiken zonder

in paniek te raken. De grootste overwinning

uit mijn leven was dan ook om te wrakdui-

ken in de Rode Zee. Zeker ’s nachts is het een

behoorlijk luidruchtige boel daar beneden:

je hoort gewoon hoe de papegaaivissen aan

het koraal knabbelen.”

9 SCHURENDE HELM “Op de Olympische

5G bobsleebaan in Lillehammer heb

ik solo de kamikaze skeleton run gedaan,

alleen nam ik die naam net iets te letterlijk.

Ik had niet goed door dat het de onderkant

van mijn helm was die ik de hele run tegen

het ijs hoorde schuren. Door de frictie begon

dat ding zelfs te roken. Bij de finishlijn was ik

zo ongelofelijk bang, dat ik de baan meteen

maar nog een keer heb gedaan om me er

niet al te lafjes vanaf te maken.”

10 BULDEREND WATER “De Zambezi is

één van ’s werelds ruigste rivieren om

te raften, dus uiteraard was ik weer degene

die overboord sloeg. Ik dreef daar als een vlo

in een op hol geslagen wasmachine en hoor-

de gewoon hoe mijn stem weerkaatste te-

gen die enorme muren van bulderend water.

Uiteindelijk hebben ze me gelukkig met een

touw weer aan boord kunnen trekken en

ben ik niet geëindigd als krokodillensnack.

Maar bij nader inzien had ik misschien toch

moeten vertellen dat ik blind was voordat ik

in het water terecht kwam.”

salt 6 2014.indd 22-23 17-12-14 16:36

SALT DEc. - JAN. 2014/15 4140 SALT DEc. - JAN. 2014/15 INTERVIEW INTERVIEW

Hij doorkruiste Australië op een longboard, peddelde per sup-plank de Mississippi af

en zit het liefst maanden achtereen in zijn kajak. We horen jullie denken: och, weer zo’n

avonturier in Salt die fysiek in topvorm is, dikke sponsorcontracten op zak heeft

en al zijn hele leven doet waar-ie zin in heeft. Nee, niet Dave Cornthwaite (34).

Monoloog van een man die luisterde naar zijn hart.

Tekst Matthijs Meeuwsen Beeld holly Allen, leif rosas

OUTDOORfILOSOOf DAvE CORNThwAITE

VOOr AL uW AVOntuur

salt 6 2014.indd 40-41 17-12-14 16:44

SALT DEc. - JAN. 2014/15 4140 SALT DEc. - JAN. 2014/15 INTERVIEW INTERVIEW

Hij doorkruiste Australië op een longboard, peddelde per sup-plank de Mississippi af

en zit het liefst maanden achtereen in zijn kajak. We horen jullie denken: och, weer zo’n

avonturier in Salt die fysiek in topvorm is, dikke sponsorcontracten op zak heeft

en al zijn hele leven doet waar-ie zin in heeft. Nee, niet Dave Cornthwaite (34).

Monoloog van een man die luisterde naar zijn hart.

Tekst Matthijs Meeuwsen Beeld holly Allen, leif rosas

OUTDOORfILOSOOf DAvE CORNThwAITE

VOOr AL uW AVOntuur

salt 6 2014.indd 40-41 17-12-14 16:44

60 SALT DEc. - JAN. 2014/15 SALT DEc. - JAN. 2014/15 61cOOL PEOPLEcOOL PEOPLE

De bergen roepen“The mountains are calling and I must go.” Met deze beroemde uitspraak verwoordde de

Amerikaanse natuurbeschermer, natuurkundige, reiziger én schrijver John Muir (1838-1914) op

treffende wijze de magie van de bergen. Deze vier berggeiten luisterden naar dezelfde lokroep.

“Als klein mannetje

voelde ik me al thuis in de

bergen”

“Een berg beklimmen om iemands leven te redden geeft zin aan het bestaan”

Menno Boermansvoorstelrondje In eerste instan-

tie fotografeerde Menno Boer-

mans (37) enkel om er zijn eigen

ski- en klimavonturen mee vast

te leggen. Later won hij als foto-

journalist ondermeer de tweede

plek bij de felbegeerde Zilveren

Camera (voor zijn reportage over

de vuurwerkramp in Enschede).

Tegenwoordig is de in Zwitser-

land woonachtige Menno behal-

ve fotograaf ook nog journalist

én medisch bergredder.

lokroep “BAM. Dat was het ge-

voel toen ik tijdens een zomerva-

kantie in Oostenrijk als 14-jarig

jochie voor het eerst bergen zag.

Het was alsof er een deur naar

een andere wereld openging.

Ik weet nog dat ik in de auto

op de terugweg al last had van

heimwee. In de daaropvolgende

jaren volgde ik meerdere berg-

sportkampen, onder andere bij

de Nederlandse Klim en Berg-

sport Vereniging. Op mijn 19e

had ik me voorgenomen om de

beste klimmer van Nederland te

worden. Tijdens mijn studie reed

ik dan ook regelmatig met vrien-

den in een afgetrapte auto door

Europa, op zoek naar mooie ber-

gen om te beklimmen. En te foto-

graferen uiteraard. Toen op een

gegeven moment een paar van

mijn foto’s in het Amerikaanse

Outside Magazine werden gepu-

bliceerd, realiseerde ik me dat ik

mijn brood ook als bergsportfo-

tograaf kon verdienen.”

Door de geluidsbarrière “In 2004

nam ik deel aan een expeditie

naar de Broad Peak, één van

de achtduizenders in Pakistan.

Tijdens de klim raakte een

Franse alpinist levensgevaarlijk

gewond. De urenlange reddings-

operatie die volgde opende mijn

ogen: een berg beklimmen is

eigenlijk vrij zinloos.

Een berg beklimmen om iemand

te redden geeft zin aan het

bestaan. Op dat moment wist

ik wat ik de rest van mijn leven

wilde doen: klimmen, fotografen

en mensen in de bergen helpen.

Nog geen vier jaar later ver-

huisde ik naar Zwitserland om in

Zermatt aan de slag te gaan als

ambulancechauffeur en

Flughelfer voor de Zwitserse

bergreddingsdienst. Tegelijker-

tijd volgde ik daar opleidingen

aan het Alpine Rescue Center.”

Toekomstmuziek “De afgelopen

drie jaar heb ik ook nog

geïnvesteerd in een Amerikaan-

se opleiding tot EMT-Paramedic.

Hierdoor werk ik nu op freelance

basis ook als medisch bergred-

der bij het reddingsteam van

Mount McKinley in Alaska.

Daarnaast ga ik als verpleegkun-

dige regelmatig mee op expedi-

ties naar de Himalaya’s of

de Kilimanjaro.”

Afluisteren Scan de pagina

met de GetSalt app en je ziet in

Himalaya Mountain Rescue hoe

Menno in 2004 te hulp schoot

op Broad Peak. Meer Menno?

mennoboermans.nl.

voorstelrondje Levende snow-

boardlegende, National Geo-

graphic Adventurer of The Year,

succesvol ondernemer, oprichter

van Protect Our Winters; met

Jeremy Jones’ staat van dienst

zou je gemakkelijk drie Linke-

din profielen kunnen vullen. In

plaats van zichzelf luidkeels op

de borst te slaan, laat de 39-ja-

rige Amerikaan echter liever zijn

daden spreken. Zo trekt hij het

liefst alleen de besneeuwde ber-

gen in; zoveel mogelijk op eigen

kracht, zonder gebruik te maken

van helikopters en liften. En als

bevlogen klimaatambassadeur

wordt zijn stem inmiddels ook in

het Witte Huis gehoord, alwaar

president Obama hem vorig jaar

tot Champion of Change uitriep.

lokroep “Ik ben opgegroeid in

Massachusetts: een platgesla-

gen regio in de noordoostelijke

staat New England. De dichtst-

bijzijnde berg bevond zich op

zo’n vijf uur rijden van ons huis.

Als klein mannetje was ik gek

van sporten als skateboarden en

surfen. Totdat mijn ouders me

’s winters een keertje meena-

men naar de bergen. Het klinkt

misschien overdreven, maar het

voelde meteen als thuiskomen.

Op dat moment – in de winter

van 1984 – wist ik eigenlijk met-

een al wat ik later wilde worden:

professioneel snowboarder.”

Door de geluidsbarrière “Omdat

snowboarden begin jaren ’80

nog in de kinderschoenen stond

moest ik alles zelf uitvinden:

het juiste materiaal, vloeiend

bochtjes draaien, springen.

Ik ben vanaf mijn negende echt

jarenlang bezig geweest om alle

basisvaardigheden onder de knie

te krijgen. Heel wat bloed, zweet

en tranen later vond ik mezelf

goed genoeg om aan wedstrijden

mee te doen. Dit ging zo goed dat

ik op mijn zestiende mijn eerste

sponsorcontract in de wacht

sleepte. Na de middelbare school

ben ik mijn droom achterna

gegaan en heb ik me volledig op

het snowboarden gestort.”

Toekomstmuziek “Na zo’n acht-

tien jaar als prof alles gezien en

gewonnen te hebben, besloot ik

in 2007 om een nieuwe stap in

mijn carrière te zetten. Tijdens

mijn wereldwijde omzwervingen

door de bergen zag ik steeds

vaker de gevolgen van klimaat-

verandering. Met het door mij

opgerichte Protect Our Winters

(POW) werken we op een posi-

tieve wijze aan bewustwording.

Dit doen we onder andere met

het onderwijsproject

‘Hot Planet/Cool Athletes’.

Dit is een heel tof klimaat-

programma waarmee POW-

ambassadeurs, bestaande uit

profes sionele snowboard- en

ski-atleten, het hele land door-

trekken om schoolkinderen te

inspireren. En dat werkt.”

Afluisteren Bekijk de trailer

van Jeremy Jones’ klimaat-

programma ‘Hot Planet / Cool

Athletes’ door deze pagina met

de gratis GetSalt app te scannen.

Voor meer info ga je naar

protectourwinters.org.

Jeremy Jones

salt 6 2014.indd 60-61 17-12-14 16:48

60 SALT DEc. - JAN. 2014/15 SALT DEc. - JAN. 2014/15 61cOOL PEOPLEcOOL PEOPLE

De bergen roepen“The mountains are calling and I must go.” Met deze beroemde uitspraak verwoordde de

Amerikaanse natuurbeschermer, natuurkundige, reiziger én schrijver John Muir (1838-1914) op

treffende wijze de magie van de bergen. Deze vier berggeiten luisterden naar dezelfde lokroep.

“Als klein mannetje

voelde ik me al thuis in de

bergen”

“Een berg beklimmen om iemands leven te redden geeft zin aan het bestaan”

Menno Boermansvoorstelrondje In eerste instan-

tie fotografeerde Menno Boer-

mans (37) enkel om er zijn eigen

ski- en klimavonturen mee vast

te leggen. Later won hij als foto-

journalist ondermeer de tweede

plek bij de felbegeerde Zilveren

Camera (voor zijn reportage over

de vuurwerkramp in Enschede).

Tegenwoordig is de in Zwitser-

land woonachtige Menno behal-

ve fotograaf ook nog journalist

én medisch bergredder.

lokroep “BAM. Dat was het ge-

voel toen ik tijdens een zomerva-

kantie in Oostenrijk als 14-jarig

jochie voor het eerst bergen zag.

Het was alsof er een deur naar

een andere wereld openging.

Ik weet nog dat ik in de auto

op de terugweg al last had van

heimwee. In de daaropvolgende

jaren volgde ik meerdere berg-

sportkampen, onder andere bij

de Nederlandse Klim en Berg-

sport Vereniging. Op mijn 19e

had ik me voorgenomen om de

beste klimmer van Nederland te

worden. Tijdens mijn studie reed

ik dan ook regelmatig met vrien-

den in een afgetrapte auto door

Europa, op zoek naar mooie ber-

gen om te beklimmen. En te foto-

graferen uiteraard. Toen op een

gegeven moment een paar van

mijn foto’s in het Amerikaanse

Outside Magazine werden gepu-

bliceerd, realiseerde ik me dat ik

mijn brood ook als bergsportfo-

tograaf kon verdienen.”

Door de geluidsbarrière “In 2004

nam ik deel aan een expeditie

naar de Broad Peak, één van

de achtduizenders in Pakistan.

Tijdens de klim raakte een

Franse alpinist levensgevaarlijk

gewond. De urenlange reddings-

operatie die volgde opende mijn

ogen: een berg beklimmen is

eigenlijk vrij zinloos.

Een berg beklimmen om iemand

te redden geeft zin aan het

bestaan. Op dat moment wist

ik wat ik de rest van mijn leven

wilde doen: klimmen, fotografen

en mensen in de bergen helpen.

Nog geen vier jaar later ver-

huisde ik naar Zwitserland om in

Zermatt aan de slag te gaan als

ambulancechauffeur en

Flughelfer voor de Zwitserse

bergreddingsdienst. Tegelijker-

tijd volgde ik daar opleidingen

aan het Alpine Rescue Center.”

Toekomstmuziek “De afgelopen

drie jaar heb ik ook nog

geïnvesteerd in een Amerikaan-

se opleiding tot EMT-Paramedic.

Hierdoor werk ik nu op freelance

basis ook als medisch bergred-

der bij het reddingsteam van

Mount McKinley in Alaska.

Daarnaast ga ik als verpleegkun-

dige regelmatig mee op expedi-

ties naar de Himalaya’s of

de Kilimanjaro.”

Afluisteren Scan de pagina

met de GetSalt app en je ziet in

Himalaya Mountain Rescue hoe

Menno in 2004 te hulp schoot

op Broad Peak. Meer Menno?

mennoboermans.nl.

voorstelrondje Levende snow-

boardlegende, National Geo-

graphic Adventurer of The Year,

succesvol ondernemer, oprichter

van Protect Our Winters; met

Jeremy Jones’ staat van dienst

zou je gemakkelijk drie Linke-

din profielen kunnen vullen. In

plaats van zichzelf luidkeels op

de borst te slaan, laat de 39-ja-

rige Amerikaan echter liever zijn

daden spreken. Zo trekt hij het

liefst alleen de besneeuwde ber-

gen in; zoveel mogelijk op eigen

kracht, zonder gebruik te maken

van helikopters en liften. En als

bevlogen klimaatambassadeur

wordt zijn stem inmiddels ook in

het Witte Huis gehoord, alwaar

president Obama hem vorig jaar

tot Champion of Change uitriep.

lokroep “Ik ben opgegroeid in

Massachusetts: een platgesla-

gen regio in de noordoostelijke

staat New England. De dichtst-

bijzijnde berg bevond zich op

zo’n vijf uur rijden van ons huis.

Als klein mannetje was ik gek

van sporten als skateboarden en

surfen. Totdat mijn ouders me

’s winters een keertje meena-

men naar de bergen. Het klinkt

misschien overdreven, maar het

voelde meteen als thuiskomen.

Op dat moment – in de winter

van 1984 – wist ik eigenlijk met-

een al wat ik later wilde worden:

professioneel snowboarder.”

Door de geluidsbarrière “Omdat

snowboarden begin jaren ’80

nog in de kinderschoenen stond

moest ik alles zelf uitvinden:

het juiste materiaal, vloeiend

bochtjes draaien, springen.

Ik ben vanaf mijn negende echt

jarenlang bezig geweest om alle

basisvaardigheden onder de knie

te krijgen. Heel wat bloed, zweet

en tranen later vond ik mezelf

goed genoeg om aan wedstrijden

mee te doen. Dit ging zo goed dat

ik op mijn zestiende mijn eerste

sponsorcontract in de wacht

sleepte. Na de middelbare school

ben ik mijn droom achterna

gegaan en heb ik me volledig op

het snowboarden gestort.”

Toekomstmuziek “Na zo’n acht-

tien jaar als prof alles gezien en

gewonnen te hebben, besloot ik

in 2007 om een nieuwe stap in

mijn carrière te zetten. Tijdens

mijn wereldwijde omzwervingen

door de bergen zag ik steeds

vaker de gevolgen van klimaat-

verandering. Met het door mij

opgerichte Protect Our Winters

(POW) werken we op een posi-

tieve wijze aan bewustwording.

Dit doen we onder andere met

het onderwijsproject

‘Hot Planet/Cool Athletes’.

Dit is een heel tof klimaat-

programma waarmee POW-

ambassadeurs, bestaande uit

profes sionele snowboard- en

ski-atleten, het hele land door-

trekken om schoolkinderen te

inspireren. En dat werkt.”

Afluisteren Bekijk de trailer

van Jeremy Jones’ klimaat-

programma ‘Hot Planet / Cool

Athletes’ door deze pagina met

de gratis GetSalt app te scannen.

Voor meer info ga je naar

protectourwinters.org.

Jeremy Jones

salt 6 2014.indd 60-61 17-12-14 16:48

SALT DEc. - JAN. 2014/15 6766 SALT DEc. - JAN. 2014/15 REISREPORTAGE REISREPORTAGE

De kans dat je vandaag door het ijs zakt is vrij klein. Ondanks

de dooi van afgelopen weken is het ijs hier zeker nog zo’n 15

tot 25 centimeter dik. Mocht je onverhoopt toch in een wak

rijden, dan zorgt de airbag in je rugzak er voor dat je vanzelf

weer als een dobber komt bovendrijven.” IJsgids Joakim Malm legt

het met een gladgestreken gezicht uit. “Het allerbelangrijkste: niet in

paniek raken. Gebruik de ijspriemen om jezelf op het droge te hijsen.

Als laatste redmiddel heb ik ook nog een lange reddingslijn achter de

hand. Okej? ”Nog voordat ik Joakims woorden heb kunnen laten bezinken, deelt

hij de eerste rake klap uit. Met zijn Zweedse klapschaatsen uiteraard.

Ik ga er voor het gemak maar vanuit dat mijn soepel zwierende gids

weet waar hij het over heeft. Al jarenlang neemt hij als gecertifi-

ceerde is guide binnen- en buitenlandse schaatsliefhebbers – voor-

namelijk natuurijsverslaafde Nederlanders – op sleeptouw. Volgens

eigen zeggen kent hij bijna alle meren in de omgeving van Stockholm

op zijn duimpje. Zo ook de bevroren waterplas waarop we ons nu

bevinden ten westen van de Zweedse hoofdstad: de Mälaren. Met een

lengte van 120 kilometer vormt het water het op twee na grootste

meer van heel Zweden. ’s Winters verandert de met rotseilandjes be-

zaaide binnenzee in een ijzig labyrint waar je alleen met een doorge-

winterde gids veilig op pad kunt.

“Had ik je al verteld dat het hier gemiddeld zo’n 10 meter diep is?”,

grijnst Joakim als ik naast hem schaats. Op dat moment laat het

maagdelijke ijs een langgerekte kreun horen, alsof er onder de gal-

mende ijsvloer een gitaarsnaar knapt. Scheuren schieten als bliksem-

schichten onder onze zingende schaatsen door.

“Krakend ijs breekt niet”, verklaart de Zweed plechtig. Quasi noncha-

lant: “Maar blijf voor de zekerheid toch maar achter me schaatsen.”

Het begint tot me door te dringen dat dit schaatsavontuur in geen

enkel opzicht te vergelijken is met een rondje over de Vinkeveense

Plassen.

Met de Zweedse slag

Hoewel schaatsen me met de paplepel is ingegoten en ik in mijn leven

al tal van schaatstochten op natuurijs heb gereden, ben ik toch aardig

onder de indruk van al het ijsgeweld. Ten eerste moet ik als Friese

doorloper wennen aan de Zweedse manier van schaatsen. Zo sta ik

op robuust uitziende långfärdsskrids (langeafstand)klapschaatsen

van Lundhags. Deze nordic skates bestaan uit een paar waterdichte

(berg)schoenen waaronder eenvoudig – dankzij langlaufbindingen

– ijzers kunnen worden geklikt. De stevige leren stappers en de lange

puntige ijzers moeten ervoor zorgen dat ik als een 4x4 moeiteloos

over alle soorten ijs kan glijden; van kärnis (zwart ijs) tot hobbelig

snöis (sneeuwijs).

Verder draag ik een vrij zware schaatsrugzak – gevuld met een

luchtkussen, een serieus lunchpakket en voor de zekerheid toch een

setje droge kleren – en sta ik te hannesen met lange ijsstokken. Daar-

naast ben ik overdonderd door de ongerepte wildernis. In nog geen

12 uur tijd verwisselde ik Schiphols stampvolle vertrekhal voor deze

eindeloze ijsvlakte. Zover het oog reikt zie ik alleen maar ijs, om-

zoomd door sparren die als een stilzwijgend dweilorkest toekijken.

De onmetelijke leegte vormt misschien wel meteen de verklaring

voor de relaxte Zweedse slag.

Tekst Ard Krikke Foto’s Ard Krikke en henrik Trygg

In Zweden kennen ze geen kwakkelwinters. Bij onze noorderburen veranderen duizenden meren

iedere winter in spekgladde ijsvloeren. Hoogste tijd dus om de Zweedse ijzers uit het vet te halen

en je te vergrijpen aan ontelbare kilometers maagdelijk zwart ijs.

OP zOeK nAAr Het scHAAtsPArAdijs in zWeden

zWArtrijders

“

salt 6 2014.indd 66-67 17-12-14 16:48

SALT DEc. - JAN. 2014/15 6766 SALT DEc. - JAN. 2014/15 REISREPORTAGE REISREPORTAGE

De kans dat je vandaag door het ijs zakt is vrij klein. Ondanks

de dooi van afgelopen weken is het ijs hier zeker nog zo’n 15

tot 25 centimeter dik. Mocht je onverhoopt toch in een wak

rijden, dan zorgt de airbag in je rugzak er voor dat je vanzelf

weer als een dobber komt bovendrijven.” IJsgids Joakim Malm legt

het met een gladgestreken gezicht uit. “Het allerbelangrijkste: niet in

paniek raken. Gebruik de ijspriemen om jezelf op het droge te hijsen.

Als laatste redmiddel heb ik ook nog een lange reddingslijn achter de

hand. Okej? ”Nog voordat ik Joakims woorden heb kunnen laten bezinken, deelt

hij de eerste rake klap uit. Met zijn Zweedse klapschaatsen uiteraard.

Ik ga er voor het gemak maar vanuit dat mijn soepel zwierende gids

weet waar hij het over heeft. Al jarenlang neemt hij als gecertifi-

ceerde is guide binnen- en buitenlandse schaatsliefhebbers – voor-

namelijk natuurijsverslaafde Nederlanders – op sleeptouw. Volgens

eigen zeggen kent hij bijna alle meren in de omgeving van Stockholm

op zijn duimpje. Zo ook de bevroren waterplas waarop we ons nu

bevinden ten westen van de Zweedse hoofdstad: de Mälaren. Met een

lengte van 120 kilometer vormt het water het op twee na grootste

meer van heel Zweden. ’s Winters verandert de met rotseilandjes be-

zaaide binnenzee in een ijzig labyrint waar je alleen met een doorge-

winterde gids veilig op pad kunt.

“Had ik je al verteld dat het hier gemiddeld zo’n 10 meter diep is?”,

grijnst Joakim als ik naast hem schaats. Op dat moment laat het

maagdelijke ijs een langgerekte kreun horen, alsof er onder de gal-

mende ijsvloer een gitaarsnaar knapt. Scheuren schieten als bliksem-

schichten onder onze zingende schaatsen door.

“Krakend ijs breekt niet”, verklaart de Zweed plechtig. Quasi noncha-

lant: “Maar blijf voor de zekerheid toch maar achter me schaatsen.”

Het begint tot me door te dringen dat dit schaatsavontuur in geen

enkel opzicht te vergelijken is met een rondje over de Vinkeveense

Plassen.

Met de Zweedse slag

Hoewel schaatsen me met de paplepel is ingegoten en ik in mijn leven

al tal van schaatstochten op natuurijs heb gereden, ben ik toch aardig

onder de indruk van al het ijsgeweld. Ten eerste moet ik als Friese

doorloper wennen aan de Zweedse manier van schaatsen. Zo sta ik

op robuust uitziende långfärdsskrids (langeafstand)klapschaatsen

van Lundhags. Deze nordic skates bestaan uit een paar waterdichte

(berg)schoenen waaronder eenvoudig – dankzij langlaufbindingen

– ijzers kunnen worden geklikt. De stevige leren stappers en de lange

puntige ijzers moeten ervoor zorgen dat ik als een 4x4 moeiteloos

over alle soorten ijs kan glijden; van kärnis (zwart ijs) tot hobbelig

snöis (sneeuwijs).

Verder draag ik een vrij zware schaatsrugzak – gevuld met een

luchtkussen, een serieus lunchpakket en voor de zekerheid toch een

setje droge kleren – en sta ik te hannesen met lange ijsstokken. Daar-

naast ben ik overdonderd door de ongerepte wildernis. In nog geen

12 uur tijd verwisselde ik Schiphols stampvolle vertrekhal voor deze

eindeloze ijsvlakte. Zover het oog reikt zie ik alleen maar ijs, om-

zoomd door sparren die als een stilzwijgend dweilorkest toekijken.

De onmetelijke leegte vormt misschien wel meteen de verklaring

voor de relaxte Zweedse slag.

Tekst Ard Krikke Foto’s Ard Krikke en henrik Trygg

In Zweden kennen ze geen kwakkelwinters. Bij onze noorderburen veranderen duizenden meren

iedere winter in spekgladde ijsvloeren. Hoogste tijd dus om de Zweedse ijzers uit het vet te halen

en je te vergrijpen aan ontelbare kilometers maagdelijk zwart ijs.

OP zOeK nAAr Het scHAAtsPArAdijs in zWeden

zWArtrijders

“

salt 6 2014.indd 66-67 17-12-14 16:48

80 SALT DEc. - JAN. 2014/15 THE LIST

Inspiratie zit in een klein hoekje.

Dus terwijl het halve land weer

eens soebatte of Bohemian

Rhapsody dan wel Hotel

California bovenaan de Top 2000

moest staan, hoorden wij in het

uitgekauwde eindejaarslijstje

ineens de ene na de andere sug-

gestie voor een winter vol plezier.

Foto’s erika Iris Simmons

SALT DEc. - JAN. 2014/15 81

sALt

tOP 2014

ThE BEATLES – nOrWeGiAn WOOdNee, John Lennon bezingt niet zijn voorliefde voor massief eiken.

Norwegian Wood gaat over een ordinaire affaire, geschreven op

Lennons wintersport. En toch moeten wij bij de titel steevast denken

aan Fjell: een Noors outdoorparadijs dat met zijn imposante bossen

nog de houten palen onder Amsterdam leverde. Hoewel de regio een

speeltuin is voor buitensporters van elk slag en kaliber, mag je de

Galdhøppigen in ieder geval niet missen. ’s Winters kent deze hoog-

ste berg van Noord-Europa een eigen skipiste. En ’s zomers is de top

op 2469 meter voor iedereen met een redelijke basisconditie binnen

drie uur apenkooien te bereiken. DIy Omdat je tijdens de klim een

gletsjer moet oversteken is een gids vereist; € 25 per persoon

via juvasshytta.no. Ook handig: fjellnorway.com, visitnorway.com

DIANA ROSS – Ain’t nO MOuntAin HiGH enOuGHSoulzangeres Diana Ross kan nog altijd een aardig mopje zingen,

maar aan de a capella’s van de gemiddelde jodelaar konden haar

stembanden zelfs in haar hoogtijdagen niet tippen. Misschien kan

de 70-jarige diva even richting het Oostenrijkse Königsleiten, waar

bovenaan de berglift – op de 2000 meter hoge Gerlospas – ’s werelds

eerste ‘Jodel Trail’ uit de grond is gestampt. De ‘Königsleiten Jodel-

wanderweg’ voert langs acht interactieve audiostations (waaronder

Europa’s grootste Alpenhoorn), waar je de fijne kneepjes van het

jodelvak kunt afluisteren. En nadoen uiteraard! Al is het omringende

Zillertal ’s winters wel omgetoverd in één van Oostenrijks mooiste

wintersportgebieden en dus lawinegevoelig. Holada-itti-jo!

DIy jodelweg.at, zillertalarena.com

CURTIS MAYfIELD – MOVe On uPSpreek de naam Kalymnos snel uit, en je begrijpt dat het geen toeval

kan zijn dat het eiland onder berggeiten en boulderaars te boek staat

als de ideale klimbestemming. Overwinteren in Griekenland dus?

Nee niet per se meer, nu sportcentrum Olympos op de Utrechtse

Uithof tegen een nieuwe parkeergarage één van Neerlands hoogste

klimmuren naar de Griekse klauterhemel heeft vernoemd. Kalymnos

is een tweekoppig monster, bestaande uit een betonnen wand van

30,8 meter (en een hellingshoek van 8 graden) en één van 14,2 meter

(15 graden). De wanden zijn van beide kanten te beklimmen en bieden

samen ruim 20 touwlijnen en 40 verschillende routes (die regelmatig

worden ververst). Maar het mooiste van allemaal: hoewel de muur in

de buitenlucht staat, is-ie ook ’s winters gewoon te bedwingen.

DIy kalymnos.olympos.nl

tunesi(ce)

salt 6 2014.indd 80-81 17-12-14 16:51

80 SALT DEc. - JAN. 2014/15 THE LIST

Inspiratie zit in een klein hoekje.

Dus terwijl het halve land weer

eens soebatte of Bohemian

Rhapsody dan wel Hotel

California bovenaan de Top 2000

moest staan, hoorden wij in het

uitgekauwde eindejaarslijstje

ineens de ene na de andere sug-

gestie voor een winter vol plezier.

Foto’s erika Iris Simmons

SALT DEc. - JAN. 2014/15 81

sALt

tOP 2014

ThE BEATLES – nOrWeGiAn WOOdNee, John Lennon bezingt niet zijn voorliefde voor massief eiken.

Norwegian Wood gaat over een ordinaire affaire, geschreven op

Lennons wintersport. En toch moeten wij bij de titel steevast denken

aan Fjell: een Noors outdoorparadijs dat met zijn imposante bossen

nog de houten palen onder Amsterdam leverde. Hoewel de regio een

speeltuin is voor buitensporters van elk slag en kaliber, mag je de

Galdhøppigen in ieder geval niet missen. ’s Winters kent deze hoog-

ste berg van Noord-Europa een eigen skipiste. En ’s zomers is de top

op 2469 meter voor iedereen met een redelijke basisconditie binnen

drie uur apenkooien te bereiken. DIy Omdat je tijdens de klim een

gletsjer moet oversteken is een gids vereist; € 25 per persoon

via juvasshytta.no. Ook handig: fjellnorway.com, visitnorway.com

DIANA ROSS – Ain’t nO MOuntAin HiGH enOuGHSoulzangeres Diana Ross kan nog altijd een aardig mopje zingen,

maar aan de a capella’s van de gemiddelde jodelaar konden haar

stembanden zelfs in haar hoogtijdagen niet tippen. Misschien kan

de 70-jarige diva even richting het Oostenrijkse Königsleiten, waar

bovenaan de berglift – op de 2000 meter hoge Gerlospas – ’s werelds

eerste ‘Jodel Trail’ uit de grond is gestampt. De ‘Königsleiten Jodel-

wanderweg’ voert langs acht interactieve audiostations (waaronder

Europa’s grootste Alpenhoorn), waar je de fijne kneepjes van het

jodelvak kunt afluisteren. En nadoen uiteraard! Al is het omringende

Zillertal ’s winters wel omgetoverd in één van Oostenrijks mooiste

wintersportgebieden en dus lawinegevoelig. Holada-itti-jo!

DIy jodelweg.at, zillertalarena.com

CURTIS MAYfIELD – MOVe On uPSpreek de naam Kalymnos snel uit, en je begrijpt dat het geen toeval

kan zijn dat het eiland onder berggeiten en boulderaars te boek staat

als de ideale klimbestemming. Overwinteren in Griekenland dus?

Nee niet per se meer, nu sportcentrum Olympos op de Utrechtse

Uithof tegen een nieuwe parkeergarage één van Neerlands hoogste

klimmuren naar de Griekse klauterhemel heeft vernoemd. Kalymnos

is een tweekoppig monster, bestaande uit een betonnen wand van

30,8 meter (en een hellingshoek van 8 graden) en één van 14,2 meter

(15 graden). De wanden zijn van beide kanten te beklimmen en bieden

samen ruim 20 touwlijnen en 40 verschillende routes (die regelmatig

worden ververst). Maar het mooiste van allemaal: hoewel de muur in

de buitenlucht staat, is-ie ook ’s winters gewoon te bedwingen.

DIy kalymnos.olympos.nl

tunesi(ce)

salt 6 2014.indd 80-81 17-12-14 16:51

92 SALT DEc. - JAN. 2014/15 KUNSTSTOF

op het doek ‘Starry, starry night. Shadows on the hills. Sketch the

trees and the daffodils. Catch the breeze and the winter chills.

Flaming flowers that brightly blaze, swirling clouds in violet haze.

Reflect in Vincent’s eyes of china blue.’ Dit kapot gedraaide eerbe-

toon – Vincent stond vorig jaar op plek 512 in de Top 2000 – van de

Amerikaanse singer-songwriter Don McLean vertelt in een noten-

dop het verhaal van de Sterrennacht. Vincent van Gogh (1853-1890)

schilderde het meesterwerk in Saint-Paul-de-Mausole, een gesticht

in het Franse Saint-Rémy-de-Provence waar hij na het beroemde oor-

incident maandenlang werd verpleegd. ‘How you suffered for your

sanity. And how you tried to set them free.’

Anno nu Net zoals Don McLean liet ook Daan Roosegaarde zich inspi-

reren door Vincent’s Sterrennacht. De visionair kunstenaar ontwierp

het glow-in-the dark Van Gogh fietspad; ’s werelds eerste meester-

werk waar je met je tengels aan mag zitten. Het in het donker oplich-

tende pad maakt onderdeel uit van de 335 kilometer lange Van Gogh

fietsroute die geliefde plekken van de Brabantse schilder verbindt.

Zo’n 600 meter van het traject is bestrooid met honderd duizenden

steentjes die overdag zonlicht opslurpen en ‘s avonds als Vincent’s

fonkelende sterrenhemel oplichten. “Ik wilde iets pakken wat

mensen kennen, en daar een draai aan geven. Updating van Gogh”,

aldus Roosegaarde. Check routesinbrabant.nl voor een

uitgebreide routebeschrijving van de meesterlijke fietsroute.

Houd bovendien vangoghbrabant.com in de gaten voor alle

activiteiten omtrent Vincents 125-jarige sterfdag op 29 juli.

verder kijken Sterrennacht (Starry Night) is te bewonderen in

het Museum of Modern Art in New York.

AnnO - 1889

starry, starry night

Scan het postimpressionistische schilderij met de gratis GetSalt app en zoef over Vincents fietspad.

‘Oh that starry, starry night’.

• Al mogelijk vanaf 4 exemplaren • Opname in de lijst van officiële verkooppunten op GetSalt.com• Een Salt ‘Official Supplier’ deursticker

Interesse? Neem contact met ons op. Stuur een mail naar salt@getsalt.com o.v.v. Salt Verkooppunt of bel 033-8200252

Salt magazine verkopen in jeeigen zaak?

Surfshop, outdoor shack, koffietent, yogacentrum, buurt-super; denk je dat jouw klanten of gasten geïnteresseerd zijn in het kopen van een exemplaar van Salt magazine? neem dan contact met ons op.

o u t n ow !

salt 6 2014.indd 92-93 17-12-14 16:53

92 SALT DEc. - JAN. 2014/15 KUNSTSTOF

op het doek ‘Starry, starry night. Shadows on the hills. Sketch the

trees and the daffodils. Catch the breeze and the winter chills.

Flaming flowers that brightly blaze, swirling clouds in violet haze.

Reflect in Vincent’s eyes of china blue.’ Dit kapot gedraaide eerbe-

toon – Vincent stond vorig jaar op plek 512 in de Top 2000 – van de

Amerikaanse singer-songwriter Don McLean vertelt in een noten-

dop het verhaal van de Sterrennacht. Vincent van Gogh (1853-1890)

schilderde het meesterwerk in Saint-Paul-de-Mausole, een gesticht

in het Franse Saint-Rémy-de-Provence waar hij na het beroemde oor-

incident maandenlang werd verpleegd. ‘How you suffered for your

sanity. And how you tried to set them free.’

Anno nu Net zoals Don McLean liet ook Daan Roosegaarde zich inspi-

reren door Vincent’s Sterrennacht. De visionair kunstenaar ontwierp

het glow-in-the dark Van Gogh fietspad; ’s werelds eerste meester-

werk waar je met je tengels aan mag zitten. Het in het donker oplich-

tende pad maakt onderdeel uit van de 335 kilometer lange Van Gogh

fietsroute die geliefde plekken van de Brabantse schilder verbindt.

Zo’n 600 meter van het traject is bestrooid met honderd duizenden

steentjes die overdag zonlicht opslurpen en ‘s avonds als Vincent’s

fonkelende sterrenhemel oplichten. “Ik wilde iets pakken wat

mensen kennen, en daar een draai aan geven. Updating van Gogh”,

aldus Roosegaarde. Check routesinbrabant.nl voor een

uitgebreide routebeschrijving van de meesterlijke fietsroute.

Houd bovendien vangoghbrabant.com in de gaten voor alle

activiteiten omtrent Vincents 125-jarige sterfdag op 29 juli.

verder kijken Sterrennacht (Starry Night) is te bewonderen in

het Museum of Modern Art in New York.

AnnO - 1889

starry, starry night

Scan het postimpressionistische schilderij met de gratis GetSalt app en zoef over Vincents fietspad.

‘Oh that starry, starry night’.

• Al mogelijk vanaf 4 exemplaren • Opname in de lijst van officiële verkooppunten op GetSalt.com• Een Salt ‘Official Supplier’ deursticker

Interesse? Neem contact met ons op. Stuur een mail naar salt@getsalt.com o.v.v. Salt Verkooppunt of bel 033-8200252

Salt magazine verkopen in jeeigen zaak?

Surfshop, outdoor shack, koffietent, yogacentrum, buurt-super; denk je dat jouw klanten of gasten geïnteresseerd zijn in het kopen van een exemplaar van Salt magazine? neem dan contact met ons op.

o u t n ow !

salt 6 2014.indd 92-93 17-12-14 16:53