1

2

ON’ ANO CHE VÀON’ ANO CHE VIEN

poesia come bona compagnia in dialeto valdagnese

di LUIGI CARIOLATO

VALDAGNO – 2008

3

Dedicà a tuti quei che i ama el dialeto.

4

TANTO PAR CAPIRSE

L’autore el xe on pensionatoche con i so versi,con le so rime a qualche dun contenteza ghe imprime.

A scrivere ghe piàse quasi solo in dialeto,el taliàn nol lo tòl sùparchè a scòlasarìa stàch’el fùsse nà de più.

El xe nato a Saredacon la sò vena, de età rivà a l’otantìna.

Se volì savèrecome el se ciàma,sempre se non sòn eràto,el xe Luigi Cariolato.

5

MI SON ON POETA DE POCO TALENTO

Sòn on poetade poco talènto, parchè non sò in dò che và l’acènto.

Ma a Valdagnodopo tanti ani,i gà messo sùl’universtà par i anziàni.

Cussì sa stùdioposso farme na coltura,sènsa ndàr scòlafor dale mura.

E sa stùdio tanto magari in freta,posso vegnèr fòraanca on poeta.

Cossì co moroso on un tòco de prìalà in simitèrotre righe i me scrivarìa:el xera on poeta vero.

6

BOCE DE STI ANI

Quando on bòciascumisiàva fumareel se scondèada so pàre.

El ndasèa de driola contrada par nar dàrghe na tiràda.

Se so pàrelo catàvael ciapàvana vis’ciasàda.

Se nol gavèala sigaretael ndasèa in sèrcade na cichèta.

Se schèi nol gavèapar la scarsèlael fumavascorse de visèla.

Par farse vèdareon bravònel fumava tòchi de visòn.

7

Quando fòrandasèa ala serael fumava pìde na ciminiera,

sibèn ch’el xera picolìn el fumava pì del so camìn.

E da quantoch’el tiravael fasèana fumegàra.

8

COME XE NATA LA SITÀ DE VALDAGNO

Valdagno xe natometà de qua metà de là,che lo taja in mèsoghe xe on torenteche se ciàma Agno,xe par quèloche stà sitàse ciàma Valdagno.

Come sità no sarìssimo mia in tanti,parchè la gà soloche vintiotomila abitanti,se la volesse slargàrseno la pòl mia!Parchè dai fianchi la gàdo montagneche non ghe làssa mia.

Valdagnode stemael gà n’agnelètaco la so grande fabrichèta,xe on grande fabricàto,che va rènto lanae vien fòra vestito fàto.

9

Sta sità la xe da invidiareparchè a tanta jentela ghe ga dà da laorare,ma gnancòra no xe stà assà,parchè oncora tanta jentexe desucupà.

La sità de Valdagno xede alto locati,parchè la gà biodu deputati,ànca du artèfici del laòroValdagno el gà bio!Che ise gà fato tanto onore!I xe stà Marsoto e Dale Ore.

10

GÒ VISTO VALDAGNO

Sòn partìoda na contràpar ndàr vèdare la bèla sità,

par paura de vederla male,son ndà insimaal Poggio Miravale,

vardando xòcon tòco de cànago visto Marsotoche descargava lana.

Da na finestraon poco sbaciàgo visto n’operajotuto intrigà,

nol xera bònde starghe drioal molìnche ndasèa vanti e indrìo.

Da la insìmavissìn al castèlosentìa xò bassofar bordelo,

11

i xera i telàri de Marsotoche fasèa stechetòn,e la trama i metèain tel’ordito impresòn

Vardando xòla Rinasentego visto ndàrrènto jente,

par ndàr vèdarel’ordito,e i vegnèa fòra col vestito.

Na s’ciànta de sòtogo visto, spèta spèta,el ricòvaro dei ansiànico i veci sentà so na bancheta

che speta i xovene par contàrghecòssa che i fasèa stì aniquando che i magnàva e bevèai spacàva el mondo e no i gavèa malàni

De drìo el ricòvaro a vèdona corte de carìti tirà col filoe savìo chi che i xe?I xe i bòce de l’asilo.

Co on’ocià tuta dritago visto ànca la favorita,co le Marsote in pompa magnaa cavàlo par la cavedàgna.

12

Vardando xò par el Ponte dei Nori,go visto on campo de lampade e fiuri,el xera el campodove dormìa poarèti e i siòri.

Anca mìndarò dormir lì rento,se no i me buta rento t’on fòsso,ma par desso no gò mia tempo,ghe ndarò quando ca pòsso.

13

AUTUNO VALDAGNESE

St’ano Valdagnose gà comossopar vèdareon gran colosso.

Jostre, bancarèlee el tràn passarecome sti ani co i ndasèa laoràre

e davanti la casa del popolola so bela stasiònpar cavarse i biglietisensa tanta confusion. Quei che montavaso l’altalenavedèa i malà in letode vila Serena.

De drio al campanilesora la tenda rossaanca l’aquai gà messo in mostra,

e a son de musicala se vedèa sguissàrecome la gavèsse bìovoja de balare.

14

In piàssasora le bancareleghe xera ànca pùepar le putèle,

ghe xera balètemole e durede tutele misure.

I putei che i gavèa schèii magnava el lèca,e qando i lo gavèa finioi corèa tòrghene on’altra steca.

St’ano Valdagnoga bio on pensiero bèlo,parchè i gà fato gòdereel vècio, el xòvane e ànca el putèlo.

15

LA VECIA CONTRÀ

La xera bèlala vecia contràco le stàle tute tacà

con le vacheche burlàvaquando so la grìpiamagnàr no le catàva.

Tacà al pontena fontanèla,par bevaràr le vàchee la vedèla,

ma quandona machina passavala vedèlase spaventava.

La matina xera bèlo!quando le vecète col secèloxò dal ponte le trasèatuto quel che la note le fasèa,

e passando sora el pontei profumi se sentìa,quei che l’aquano la portava via.

16

Quei tempi sìi xera beì!quando i tusi se godèasaltar via i marèi.

Dèsso de marèii ghin fà puchìtiparchè xe massa fadìgafar su mucìti.

La xera bela!la vècia contràcon San Rocolì tacà,

e la jente che passavael capèloi se cavàva,

col progresso de dèssoin machina i passa via,ma el capèlono i se lo cava mia.

S’el progresso xe ndà vanti,el mondo xe nà indrìo;parchè nol se ricorda pìgnànca de Dio.

17

CARNEVALE VALDAGNESE

Son partìosù a Novalepar ndàr vèdareel carnevale.

Par podèrvederlo pì belo,son ndà insimaa on montesèlo.

Sibèn ca xeraon po’ lontàngò sentù in piassaa far bacàn.

Le xera le mascaredrio balareche le fasea on bacàncome le vècieco xe drìo ciacolàre.

Par dàrghe vitaa la Val de l’Agnoghe vòle semprela Pro Valdagno.

Ogni tanto la fà na festaparchè a Valdagnola contentezza resta.

18

Ma la sperache piàn piàn,ànca el Comuneghe dàga na man.

Sibèn che sti anii xera poaritia carnevale se godèai veci, e ànca i tusìti,

co na brancà de curiàndolixò par la testaa carnevalei fasèa na gran festa.

Dèsso ca semo vegnùtuti siùrino se godèmo gnàncaco la televisiòn a coluri.

19

EL “CIAMA MARSO” RECOARESE

Ànca st’anostandoghe drìoquatro bei cari mascaràRecoaro el gà bio.

Ghe xera de tutobasta vardàre,ghe xera anca el molèta con i cortei da gussàre.

Ghe xera el spacalegnacol segònchel fasèaghin e gòn.

E i lo tiravaa pì non posso,par segàrel legno grosso.

El caro che masenàva càneel gà ciapà da vilànparchè el gà impienà de polvereon vigile urbàn.

Anca el caro che fasèa polentael xe sta bèlo,parchè i la fasèa in tel fogoe nò in tel fornèlo.

20

De ndàr casa ala seranessun gavèa prèssa,quando i gà visto el caroche i fasèa su soprèssa,

e tuti quantislongàva na satèlapar ciaparghenena fetèla.

21

VALDAGNO

Valdagnoin mèdo na valete ghè catà scàgno

ma el scàgno pì grossolo ga catàMarsoto.

E stàndoghe drìoon’alro scàgnoel gà catà a Schio.

Dandoghe laòro a tanta jenteMarsotoel xe vegnù on potente.

El xe stà quelo che se gà dà da fareparchè el traforoi possa scumisiàre.

Quando el traforo sarà finìoalora Valdagnodal buso el pol nàre a Schio.

El podaria nàre ànca par la statalema el gà sempre paurade farse male,

22

Strada strèta e machine che corete vidi semprejente che more.

Valdagno la sarìa na bèla sitadìna,ma quei che gà de ndàr laoràreghe toca partire tre ore prima.

23

FESTA D’AUTUNO

Anca st’anola Pro Valdagno gà capìoche con poca festai valdagnesi se gà divertio.

Par far godere i valdagnesino ghe vol mia tantobasta che in piàssai gài qualche banco.

St’ano bancarelei ghi nà bio assàde tuti i colurie de tante qualità.

Ghe xera le jostreco i cavalìtipar far godèrei tusiti picolìti.

Par far godèreel tòso e la donzèlaghe xera àncai buratini col pulcinela.

Par far godèreel vècio e la vecètaghe xera el bancodei saladi e dea panzeta

24

Montar sù so l’altalenaxera bèlo!Bastava alsare on dèoe se tocava el celo.

Al trenìn passàr par la piassano ghe xe stà permessoalora davanti al barel se gà mèsso.

L’organisasiònfando i fintòniin paèla i gà mèssoànca i maròni.

La festa de l’autunoadàjo adàjola gà scumisiàciapàr coràjo.

Se el coràjola lo mantièni fa la festaànca st’ano che vien.

E martiel dì dei Santii valdagnesixera in piassa tuti quanti.

Da quanta jenteghe xèra domenega de serase uno voltava viano el ndasèa gnànca par tera.

25

ON’ANO CHE VÀ ON ANO CHE VIÈN

Par darghe l’adioal novantatrèValdagno gà fato i s-ciòchifin ale trè.

Pin e pòni te fasèa sentire,sensa mailasàrte dormire.

Poco onoree poca onestànel novantatrèghe xe stà.

Co i scandalidele tangentixe stà maleon sàco de jènti.

El novantaquatroel xe rivàtuto quantospaventà

soto i culpidel bombardamentoel xe rivà propioin quel momento.

26

Speremo che’l novantaquattrosia pì bon,che’l gaja na s-ciàntade compasiòn.

Ch’el siana s’ciànta pì nètoch’el ghe dàga laòro a tutial siòr ma ànca al poarèto.

Che i possa ciapàre schèide istà e d’invernopar poder pagarele tasse a stò governo.

E se laòroghin xe par pùchifèmo manco orema che laòra tuti.

Almànco cussìse và vanti contentiànca se ghe xe stài scandali dele tangenti.

27

LA VAL DE L’AGNO

Recoaro,con l’aqua Lorai malani che te ghe rèntola te li tira fòra.

San Quiricogà sol de bèlona montagnaspacà par mèdo.

Valdagnoparchè el xe on siòrcon la so fabricael dà laòr.

Cornedo, dèsso el gà el bùsoprima, al sò incrociose non te stavi tèntovegnèa fòra on pòcio.

Cereda, chi la gà vistano la scorda pì,co la so belessala incanta mì e anca ti.

Brojàn poarètole fora de mànuno sel vòl ndàr laorarghe toca ndàr lontàn.

28

Castelgombertoon poco pì verto gàMaineti co i tacapànich’el ghe dà laòroai so paesani.

Trisino invèsseverto dal tutocol so oroel viàja sol velùdo.

Ma resta semprela statale stretache non te po’ nàre in motoe gnànca in bicicleta.

29

A l’OSPEDALE DE VALDAGNO

Dal pronto socorsoi gà mandà sùon drogàtoch’el gavèa ànca bevù.

Par mètarlo in lètoi gà ciamà i carabinieri,parchè no i xe stà boniné doturi né infermieri.

Tuti i passientiche xèra butà,da chel’ imbriagòni xe stà disturbà.

No solo i passientiel gà disturbà,ma ànca l’infermierepar el còlo el gà ciapà.

Quando i sò socii lo xe vegnù trovare,anca queise gà messo barufàre.

Da quanto che i gà disturbàgnànca on passientese gà indormessà.

30

Parfìn queipena operàda chel’ imbriagòni xe stà svejà.

Par stare in pacena s-ciantìna,i ghe gà fatona morfina,

e dala bàlachel gà bìo,el gà dòrmiofin al dì drìo.

31

LA RIO IN FESTA

Prima dela festame son fermà nas-ciàntaa vardar el bel Rio,finìo me son complimentàcon quei che ghe gà laorà drìo.

Le man dela Speme,de Nano, Esterina, Giusepe e Gaetanodela vècia Rioi gà fato vegnèr fòrala capitàl de Valdagno.

Ànca el Comune se gà mosso:par fàr na ròba bèla,ghe gà messo insìma al pontena bèla fontanela,

e davantial tabachìnel gà fato sùon bel jardìn.

St’ano con la tangentòpolila xe stà on’anàta magra,ma quei dela Riogà fato i stesso la sàgra.

E sènsa faretanto i matii se gà divertìo a balarein Corte dei Gàti.

32

POETI DE SCHIO E DE VALDAGNO

La Panòcia de Schioel xe on s’ciàpo de poetiche se gà unìo.

Da quanto i xe fiatà, dopo trenta ani i xe oncor ligà.

I gà fato de tutopar farseon statuto.

Ànca quei de Valdagnodopo on pocoi gà messo sù el Falò.

Che belo che sarìandàr vànti tuti dù in compagnia,

consiliàrse sensa gelosiae mètare insiemequalche poesia.

Desso che xe finìo el traforopodarissimo mètarse insiemen’te l’amicisia e in tel laòro.

33

ON CASADÒRE

El partìa de bonòracaminando tante ore,su par i vajidele Marendaòre.

El ndasèa sùcol fià gròssosu par i vajide Campogròsso.

Col tempo bruto,e col delùviosu par i vajidel Pasùbio.

Col xàino in schènana pegnatèlaquatro fete de polèntae na mortadèla.

Quando el càn paràvala polenta el ghe magnàva,el restava col xàino vòjopien de fame e tuto mòjo,

E sempre avantisu par i Scalòrbisensa magnàreco na fame da òrbi.

34

A tràre in campagnael ndasèa pochèto,parchè no ghe piasèacopàr l’oxelèto,

ghe piasèa ndaresu par Campogròsso,parchè la passaval’oxelo gròsso.

Se qualche cotòrnoel copàva,nol xera lùch’el lo magnàva,

parchè el còreel gavèa bònel ghe lo dava semprea qualche dùn.

E so mojèrebrontolava,parchè oxèi a casanol ghìn portàva.

35

NA NOTE DE VENTO E AQUA

Stanote,no son stà bon de dormireda quanto fòra el ventose fasèa sentire.

Da na finestrasènsa balcùnistando in letovedèa i s-ciantìsi e i tùni.

Butà sol letopensando ai me versifòra la vegnea xòa sici roèrsi.

Spiando foradal busaròl del bagno,gò visto l’aqua altacome in te l’Agno.

Da quanto el ventogà supiàla machina in mèxo la piassael me gà portà,

e i mòridal spavento che i gà ciapà,tuti bianchii xe deventà.

36

E mi, da rosso ca jèrason vegnù biancocome el late so la calièra.

Parchè i gà tolto la corentena candela gò impisà,ma da quanto ch’el supiàvaànca quèla el me gà smorsà.

37

MARANA

Quando Maranaxe sènsa tabàro.xe tuto bèlo,xe tuto ciàro.

Maranaxe na belèssa,ghè ànca l’ariache te carèssa.

Là, sòra a Maranaxe tanto belo,quando el soles’ciòca in tel cielo,

le piante infiorìeme stussica el còre,mi me confessoe penso a l’amore.

Quando ghe pensome sbrùsa ànca i òci,e finìsso col piànsareche piego i xenòci

Mi son veciono sò dire gnènte,na ròba sò soloche Marana la gò in mente.

38

PARLA ON VECIO DE MARANA

Qua in Maranatira vento e aria sana,che dà forsa ai polmònie se more da veciòni.

L’inverno par i veciel xe on suplìsiocol frèdo el col giàssoel xe sempre on sbrìssio,

e nàndo par tèrada veciònise rompèmo i ossie anca cordùni.

Par i xòvani invesse l’invernoel xe na mana,co la neve la xe par teraluri i la màgna.

E dala vòjade siàreno i sente gnanca el mesodìco xe drio sonare.

E le pòre mamesol fogolàresòra le brònsele ghe tièn caldo el magnàre.

39

LA POSTINA

Sempre de corsala ndasèa in giro a-la matinala conosèa ben le stradele famèje e le contrade.

Le vecètesol scalìn dela cusìnale spetàvala postina,

tute alègretute contenteparchè la ghe portavai saluti de-a jènte.

El saludo dela postinael xera sempre de frètaco la saltava sùso la sò biciclèta.

La postinaquando la mòrea tuta la jenteghe da dolore,

e par tuto el benche la gà fàtola jènte se tienanca el so ritrato.

40

VOLONTARI DEL MATO GROSSO

Varda queidel Màto Grossoi laòraa pì non posso,

i lo fàa fià sborìoche no i xe bonia starghe drìo.

I lava màchinea Valdagnosensa avernessun guadagno,

i laòra sò la pèlea far botùnipar poderciapàr miliùni.

I lo fàcon tanto amorepar sfamarequei che mòre.

41

ON VECIO CO I GRIJ

Conòsso on vèciobianco de cavijcol còre zòvanee pien de grìj.

Parchè le gambexe oncòra bòne,el va semprein sèrca de dòne.

El xe tanto vècioma ànca se xè ansiànel gà oncòra el còreche ghe bàte in man.

Quando na tosaghe passa vissìn,lu el ghe fa sempreon pensierìn.

So pòra mojèregà tanto patìo,in tèl vèdare le ròbeche fasèa so marìo.

El còreghe xe s’ciopàvedendo che so marìode tute le dòneel xera inamorà.

42

VALDAGNESE IN FRANCIA

Varda casoche Dio vòlca me cata a Saint Vold.

Na sitàde me impresionfata sùsol da on paròn.

Co i so montitorno viacome la sitàde casa mia.

On’altro fàto quasi stranoi fa el marcàde venarecome a Valdagno.

Bèlo el xeravardandolo lìma no xeracome in Italy.

Parchè schèighin xera pochìtipoca jente ghe xeratorno i banchìti.

43

Sibèn che i gài supermercatii vendèa la roba caracome mati.

Uno che valì emigrareel ghin ciàpaapèna assà par magnare.

S’el vol vansàreon pochetìnno bisogna mai ch’el tocael tacoìn.

44

L’AUTISTA SBADÀ

L’autista sbadàin machina el xe montàsensa avèrsela sengia ingancià.

Da-la curvaon vigile xe saltà fòra,e-èl gà fermà l’autistasensa sintura.

L’autista in scarsèla el gà messo le manpar tiràr fòra el portafòjopar pagàr el vigile urban,

piàn piàn con poche paroleel ghe gà domandà,quanti schei ch’el vole.

Ma el vigile,credime jente!El ghe dixe gentilmentepar stavolta no vòjo gnènte,

El ghe gà fatocossì pecàche la multa nol ghe gà gnànca tacà.

45

LE SUOCERE

Quando na suocerase trova in cusina,a comandarla xe sempre la prima.

Tra marìo e mojèreno se pol parlare,parchè la pèssala vol sempre tacàre.

Se i va a spasso,a caminarela xe pronta direche non i ghi nà vòja de fare.

Conosso on me amico ch’el gà fato la barba bianca,parchè, ciò, la suocerala gà passà i novanta.

El xe tanto bòn,el porta tanta pasiènsa,el spera sempre che la suoceragàja on poco de clemènsa.

46

EL PRESIDENTE DE FONDO

Cari soci, cari compagniànca sto ano se ghèmo trova quàcome tuti i àni.

Digo subito a chi no lo sàche stàno nel fondocalcòsa xe cambià.

Anca se qualchedùn se gà dimesson’altrisemo ’ndà vanti istèsso.

Quel che contaxe la bona volontà,e no la pompa.

Se neve in te le Montagnole no ghi nén’altri semo nà catarlain do che la ghe xè.

Ciapà e messa xò so a pista,fursi la ne gà regalàqualche dì de pì de vita.

On grosso elòjo a tuti quantipar dàrve la fòrsa oncòra de nàre vànti,

47

El presidente se gà dà da fareparchè le piste de fondoin piè le possa stare.

Ghe vorìa la forsa de le massepar mèjo nàre vànti…masarìa mèjo che nevegàsse.

Desso sperèmo de catàrse presto,e co la neve fresca…che lòra ve conto el rèsto.

48

SANTA LUSSIA BEFANA DE VERONA

Santa Lussìa tanto bona!anca stàno te si rivàin te sta simpatica sità de Verona

Co i banchiti in Piassa Bràa portàrghe i regalìti,par le case ai putelìti.

Ghe xe de tutosu par le banchèteanca pùe par le tosète.

Ghè tamburèi par i putèibalète mòre o dùrede tute le misure.

So la via del Liston,col ciàsso dele trombe,i fa sù na confusiòn.

La se fà vèdare gran ciassònasta simpatica Verona.

I putei i se magna el lècae quando i lo gà finìoi core torghene nàntra stèca.

49

QUANDO LA POLENTA I FASÈA

Quando sti anila polenta i fasèa,col calièro sòra el fogoi se metèa.

Parchè el calièrobriscolàvaon sòco de legnoi ghe podàva,

e col xenòcioi tegnèa strucàfin chè el calièrose gavèa fermà.

Dèsso i se mètesòra el fornèlosensa calièrocol pegnatèlo.

Col fogo na voltai ndasèa pianìn,parchè la polèntano ciapàse el brustolìn.

Quando la gròsta se destacàvae sul panàro vegnèa voltà fòrate la sentivi profumàrànca par on’ora.

50

SAREDA E LE SO CAMPANE

No me desmèntego maide Sareda, sa ghe volìo farelà gò vivèsto la vita pì belalasèmela amare!

Là in te i me campitra gioje e dolùrigò vivestoco i me genitùri.

El dì che son partìodal me paesele campane se gà messosonàre a distese,

i gà fato sonareanca el campanònpena rivàda na riparasiòn,

mi sultio gò sentìoche nol jera pì quèloche sonavaco jero putèlo.

E sì che el campanaroel gavèa imparà da so pàrecome se fasèale campane sonàre.

51

El le sonavaforte e piàn,che i le sentìafin xò a Broiàn.

Se tirava l’ariapar la parte bona,te le sentivianca su a Priabona.

Quando par mivegnarà la me ora,on piasère domandosonème ste campane oncòra.

52

L’INFLUENSA

Pena dopo l’epifaniago ciapà l’influensa,stà malatìa no son stà bònsultio, de mandarla via.

Gavèa la pànsa che brontolavael fià che ’l ndasèa via,la sièvra che scotavala tosse che se sentìa.

Son ndà vanti on pochetìnon bel dì me son stufà,gò ciamà el pronto socorsoe sultìo el xe rivà.

A l’ospedalei me gà portàe rènto in golai me gà vardà,

al dotoreghe gò contàtuti i malanica gò passà.

Come medisina par i me malani,el me gà ordenà on bianchètoinvecià da vinti ani.

53

LA BEFANA DEL POARETO

Fradelo,slònga na man,e jùtaquel pòro càn.

Fàghe capireche rento in còre,te ghe oncòrana fèta de amore.

No stà mèter sùi ociài infumegàpar non vèdarequei che te fà pecà.

Dèsso ca semovissin la befana,no slongàre solo on piato,ma anca na piàna.

54

EL FIORELIN DE ME MAMA

Prima ch’el sbociassexe morto el fiorelinche gà impiantà me mamain fondo al sò giardin.

El xèra vegnù bèloanca ingavassà,ma proprio sol pì bèloel se gà secà.

Me mama xe stà male,el còr ghe xe s’ciopàde no vèdere el sò fiore a sentirlo profumà.

Dei fiorila gavèa na passiòn,che quando jera invernola li metèa in cantòn,

la ghe dasèa de l’aqua,missià co on poco de vinpar vedare in primaverasbociar el fiorelin.

El vegnèa tanto bèloe ànca profumà,e la jente che passavarestava inmagà.

55

MI VORIA CANTARE

Par mì svanissela me pì bela pasiòn,cantar mi vorìainvesse pianzo… pianzo.

Si…pianzodal dolòrde non podèrcantare oncòr.

Col maestro me vurìa scusarese qualche voltala nota justano son bòn ciapàre,

la colpa no la xe miga mia,la xe del fiàche me xe nà via,

e se mi cantàrno son pì bònel me cuore cantacanta n’altra cansòn.

56

LE TOSETE EL DÌ DE ONCÒ

El dì de oncòle tosète se dà da fare,a nàre in gìroi tusi a catàre.

Le fà fintade ndàr balàrepar podèri tusi trovàre.

Quando par manghe càpita on tòso,le lo basaànca se no l’è moròso.

Le ghin dà tantisensa pietàanca sibènche no le xe inamorà.

Ma se par casopassa so pàre,sultio de corsaghe toca scapàre.

Ciapando la stradade corsa e a-le svèltele fila a casasoto le querte.

57

A ON CAMPO SCÒLA

Anca sto anogavì ciamà on vècioa farve da magnarsù qua a Castelvecio.

Si sta furtunàparchè coèl ch’el ve gà fatoel lo gà fato con pasiònsensa tribulasiòn.

A vedarve magnàrecome dei deslupiatiel xe stà contento,gavì vansà gnente in tei piati.

Tante le xe le bele robeca gavì da impararepar on domànche la famèja gavì da fare.

Se le ròbe le imparè da xòvanisensa paura,on doman ala vita fè fronteanca se la xe dura.

El cogo stavoltael xe stà fortunà,parchè solo la tortael ve gà brusà.

58

QUANDO STI ANI I XUGÀVA AL BALÒN

Sensa scarpee sensa scarpuni,sti ani se ndasèaxugàre i balùni.

Co-on par de sandalituti fruài ndasèa darele sbalonà.

Dopo on tŏcoche i sbalonàvael dèo grossose gunfiàva,

parchè el jèrael primo davantiel ciapàva pì bòtede tuti quanti.

E par sgunfiàrloon pochetìni lo metèa in te l’aquain mòja in tel cadìn.

59

IN SERCA DE LA MOROSA

Quando na tòsael la gà catàel se gà sùbitoinamorà.

Simpatica la xera,no tanto grasiosa,ma el la gà tegnù instèssopar moròsa.

I oci i xera beicola so bela statura,la xera veramentena bela creatura.

La xera on tipo beloco le scarpete fine,tanto da fare rabiaa le amiche pì vissìne.

E lù sucònda quanto ch’el xera inamorànol se gà gnànca acòrtoche la xera xa sposà.

Amà el la gàproprio tanto tanto jènte,ma el sò tempoel xe ndà via par gnènte.

60

LA VAL GARDENA

La xe belala Val Gardenaco le case tacà la sùcome el presèpio de Gesù.

Da la in sìmael Sasso Lungoel domina tuti quantipaesani e vilejanti.

Xe bèlo àncaOrtiseicoi costumi dele pùee dei putèi.

La jente de Santa Caterinai va sempre in piasètatuti quanti vestiiin traversèta.

El Capo del nostro Statoel va da Selva par i sentieridala matina ala seratanto volintieri.

61

LA POESIA

Mi no sòcome la siache no va pì de modala rima in poesia.

Pensare che dessoghin saria de bisogno,parchè no vien pì fòra versignànca par sogno.

La jente diseche bisogna essere pì modernisolo primaveree gnènte inverni.

Siben che i modernino la tira pì fora,mi la rimala fasso oncora.

Ricordemoseche la poesia antica,de noàltri ca scrivemola xe sempre sta amica.

Ricordemola semprevolentieri,oncò e domàncome jeri.

62

EL SCOLARO CONTADIN

A studiareghe piàse tantoma pocondar sol campo.

Sò pàreel fà de tutopurchè nol vagaa l’istituto.

Parchè in tel campoghe xe da fareel vol ch’el vagacon lù a sapàre.

Col và scòlael se ferma par stradapar dàrghe ala lesionna ripasàda.

Rento scòlanol vol ciacolàreparchè el maestroel gà da scoltàre.

Par non esseredisturbàl’ultimo bancoel se gà ciapà.

63

LA VECIA CASA

In medo le altrela se gà ciapàsensa podertirare el fià.

El soleno la ciapàva,parchè le altreghe lo ciavàva.

In quela vecia casael xera vegnù costumeche par infilar la gùciaghe volèa sempre el lume.

Par podèrvedèrghe on fiàghe tocava tegnèrel canfìn impisà.

Na s’ciànta de luceghe portava l’oxelètoquando el se podàvainsìma al mureto,

par domandarghena fregòla de pànpar poder vivere oncòe anca domàn.

64

DIRITI DEI CONTADINI

Se volemoche i nostri diritii vègna aprovàstrenxemo i dentifin ca vegnemo scoltà.

No xe justoch’el contadìnparchè el xe poarèto,col xe vècio e frustonol gai gnànca on panèto.

Se in casaqualchedùnse malaghe tòca magnàr fòrale vache ch’el gà in stala.

I contadinigà bisognode sodisfasiònco xe orade aver la sò pensiòn.

65

LA MINORANSA

Quando on omoxe in minoransa,dà le donebisògna ch’el se scànsa.

Tute quantele vol savère,e coèl che te ghè da direl’omo ghe toca tasère.

S’el fà on laòronol và mai ben,far de màncono ghe convièn,

parchè le dìsech’el xe on fanùlonch’el fà fintade no essere bòn.

Xe fadìgadàrghene fòra,quando te ghètante dòne par sòra.

Na roba convien farenar fora a portarela vesiga a svodàre,forse là, la le te làssa stare.

66

LA SPOSETA MODERNA

La sposeta modernaxe na brontolòna,poche voltela xe bòna.

La gà on difètoco la và fòra,la se veste semprecome na siòra.

La se dà sù el rosseto,la se mete sù el capèlo,se incolorisse el musopar farlo vegnèr pì bèlo.

La se tira sù la còtolade sòra del xenocio,somèja la fassa apòstapar far girare l’ocio.

E so marìoon poco gelosovedendo ’ste robeghe vièn su el nervoso.

67

EL GELATARO FLAVIO

Quanti putei sti aniparchè schèi noi gà bìo,al caretèlo dei gelatii ghe vardava drìo.

Quei de dèssocol portafojo pièn,i vole el gelato grossoco i coluri del’arcobalen.

E contentinon i xe gnancòra,parchè i vole àncala bandiera par sòra.

El gelatàro de sti aniquando el tempo xera bèlosu e zò par la stasiònel ndàva in giro col so caretèlo,

davanti al calcio-balonel se metèa,ma i magnava el gelatosolo quei che vinsèa.

Lù poarèto in te la confusiòncon la trombèta,el ghè disèa ch’el gelatàroel xe lì ch’el li spèta.

68

ON OMO DE NOVANTA ANI

Semo rivà a-la novantinacon i cavij bianchima con la testa fina.

ma xe restà rento el còrela gioja, l’afètoe l’amore.

Sò che la vita va vanti oncòra,ma non sò se siapar on’ano o par on’ora.

Sò ca vò verso al tramontoe i me tusi de mino i ghin fà pì conto.

Sibèn che-a son vecìo,me xe restà nel còreel pensiero de co’ fasèa l’amore.

Questo vien da pensareDesso che la vitaxe drìo ndàre.

Me xe restà la fede in Dio,spetàndo el jòrnodel me adìo.

69

LA TRISTESSA DEI VECI

L’ansiànparchè el xe bònel vien paràin tuti i cantòn.

On tòco el xe de quàon tòco el xe de là,e la so valisaxe sempre parecià.

Par ndàrghea lù drìotemponon ghin xè.

In famèjanol gà on posto vero,parchè i ghe dixech’el suo el xe al ricòvaro

Na roba ghe xe da dire,che l’ansiàni lo fà massa patìre,

e par el maleo par la soferènsa,qualche volta ghe vien vojade tòrse l’esistènsa.

70

Ma el Signorexe tanto bònche de l’ansiànel gà compasiòn.

71

FESTA DEI NONI

Che bèlo che xevedare i nonitituti contentico i sorisiti.

Tuti contentisensa pensieri,festejarla joventù de jèri.

On nonocol xe insieme ala zoventùel se sentexovane anca lù.

El xe come on òxeloinsìma la rama,el canta, el sìgolael bràma,

l’amor de vivere,e tanti basòti dareanca se qualche voltai tùsi lo fa rabiare.

On difètoi gà i nonìti,de invissiar massai nevodìti.

72

Ànca le nònele li contenta,pur che i màgnale ghe fà la polènta.

Che belo che xevedare i nonìtindàr a spassoco i nevodìti,

su e xòpar el vialestando tentiche no i se fàssa male.

I nonisibèn che i gà l’età,i spera semprede restar quà.

Qualche veciòtoel spera che la cartapar ciamarlola resta sempre soto.

Con l’aiutodel Signorei sta quàfin che i mòre.

73

NA PORA MAMA

Su par le finestrela se mète scoltare,se la senteel toso rivare.

Par i busi dea persianala varda fòra,ma el tosono riva gnancòra.

Pestolàrela se mete in cusìna,intanto el campanilesòna l’ora prima.

Sta pòra mamala perde la mente,forsa de vardàrefora par gnènte.

Cossì la morede crepacòre,vedendo el toso,ndàr casa a tute le ore.

E al toso ghe restasolo el pensierode portarghe on fioreal simitèro.

74

DAVANTI AL CANTON

Davanti el Domo de S.Clementes’on canton de na botegaghe xe sempre on’omoche se pièga,

a torsù cichecon la palètaparchè la stradavegna neta.

A far questonol ghe bàdagnànca col va finirein mèdo ala strada.

Se rènto in cèsanon ghin fusse tantiel ndarìa netàreanca soto i banchi.

75

EL BENZINARO

El benzinàroco la pompetael xe sempre lìch’el spèta,

par inpienàrgheel serbatojoparchè el xesempre vojo.

Par ciapàrseon francoel te fàquaranta schèi de manco.

Ai vìriel ghe dà na netàdaparchè te possivedare ben la strada.

Se la machinaxe tanto sporcael te la mètesoto la pompa,

col sàone la pompètael te la favegnèr fòra nèta.

76

Da quanto lustràla vien fòrala somèjanova oncòra.

77

I SCOLARI DE ONCÒ

I scolari de oncòi xe stà fortunàparchè i so maestrighe gà tanto insegnà.

Se i fusse stadei fanulòniluri i sària vegnù foratuti sucòni.

Se qualche dùnno xe passà,xe parchènol gà studià.

Qualche volta la colpa xe dei genitùriparchè i crede che so fioisia sempre doturi.

Se qualche volta i genitùrii l’interogasse,i sparagnarìa de farbrute figuràsse.

Questo qua xe l’estro!La jènte del progressovorìa passar el maestroda mòna e pòro fesso.

78

I DOLURI

I dolùrixe malanniche se ciàpaco se gà tanti ani.

I dixe semprei geniturise stè discuèrti tusiciapè i dolùri.

Sibèn che te ghèla scorza durase te li ciàpila xe na tortura.

Da quantoi te fà sofrireno i te làssa gnàncaa dormire.

Se te li ciàpiso la schèna,a piegartete fe pena.

Se i te vienn-tei xenòcia piegartete fè le lagrime ai òci.

79

Se te li ciàpisul gropòni te fa ndàr via de trivelòn.

Parchè i genitùrino se gà scoltài doluri tutighèmo ciapà,

e desso se tolèmola medisìnala ne fàcrepàre prima.

80

LA BEFANA

La befana,ànca stàno la xe rivàtuta mòjae spaventà.

Par el camìnno la gà podèsto passareparchè el jeraoncòra da netàre.

Par la stradala xe vegnùe la nevela gà pestà sù.

Ma propiosol pì bèlo,la piòva gà scumisiàvegner xò dal cèlo.

E la poarètasènsa ombrèlala se gà bagnà i cavìje ànca la capèla.

Ma la seracol bujèlo che i gà brusàla gà sugà i cavìje ànca la capèla se gà sugà.

81

RENZO SABION

El “poarèta pàrona”el partìa da Sevelìnacol sachèto del sabìona-la matìna.

Co le sgàlmaree col tabàroel ndasèasù par Recoaro.

Par le contràel n-dasèa,ma sabiònnol vendèa.

Però a passarpar Valdagnoel gavèasempre guadagno,

e sicòme a-la jènteel ghe fasèa pecà,na palancai ghe gà sempre dà.

A tuta la jenteel ghe disèa “poarèto”anca sibènch’el xera on siorèto.

82

Sò la bòca el gavèastampà on sorisocome on angelodel paradiso.

83

LE MÀSCARE IN PIASSA

Le màscare in piassale cantava, le ridèae on bacànle fasèa.

Saltandoco i socolìtile fasèadei bei balìti.

La jente vedendole màscare passareghe vegnèada sganassàre.

Quando i curiàndolipar aria i butàvala somejàvana nevegàda.

Col frèdoche xe stàincolorirse el nasoi gà sparagnà.

Tuto rossoel xera vegnùsensa averon giòsso bevù,

84

e par dàrghe l’adìoala mascaràdal’orchestra in piassagà dà na bèa sonàda.

85

EL BAR DE NEREO

Tanta jentepian piani va rèntoal bar Manin.

Dopo Messaogni matinai va rèntomagnàr na pastìna.

Tuta la jentedevènta màtaa magnàr la pastìnade crema e ciocolata.

El pòro NereoDa de drìo al bancoa starghe drìoel devènta stràco.

Nol fà tempognànca a scaldarleche i xe lìsùbito a magnarle.

Par paràrle xòon poco inciuciàe i se beveel cafè macià.

86

EL FRUTAROLO DE VIA DALMASIA

El frutaròlode via Dalmàsiaa vèndare frutael gà tanta gràsia.

Fa contenti i sò clienticatandoghe fòrala fruta pì bònapar no rujnàrghe i denti.

Pur che i vàgaa far spesa da lù oncòrala roba pì bèlael ghe tira fòra.

Cossì la jenteno se làgna,però xe vero che lùpoco el guadagna.

Ma se vol n-dàresempre vantibisogna ch’el li contentatuti quanti,

sensa maisul libro notàreparchè senòla botèga ghe toca saràre.

87

L’AGNO

Da sòra la Concadel Smeraldoparte dal Rotolòntuto spavàldo.

Nol vàrda in facia nessùn,el parte ch’el xe lù paròn,el salta, el bala, el bàteel vien xò tuto de scapòn,

el s’invirgola el bojee s-ciafezando i pontiel travèrsa Valdagnolassando indrìo i monti.

Dopo l’urta el brontolasensa vardàreportando xo tutoin fondo a-la vàle,

e tirando viaa tuto fiàel và finìredrènto el Guà.

88

EL CONFINE

Col fìl de fèrointracià de spìnisti ani i segnàvafora i confini.

Sù par i montina fila de sassio na masièra,el confine el xèra!

S’el vien fàto dèssoi ciàpa da matisegnare i confinico i reticolati.

Quando na ciòcapassava el confìn,la xera na barùfacon el visìn.

Desso el confìnnol xe pì vardà,parchè i xe pùchi i campiche vièn laorà.

89

LA FINANSIARIA

Co la finansiariache xe stà aprovàna bela stangàdaa ghèmo ciàpà.

Par impienàrede-a machina el serbatòjoi ne fa vegnèrvòjo el portafòjo..

Par vedèrgheNa s-ciantìnai te fà impissàrel canfìn o-a candelìna.

Par scaldarteon pochetìni te fa impissàrànca el camìn.

La televisiònte tòca smorzarlaparchè no ghè pì schèipar pagarla.

Se te ghèle medessìne da pagarete toca andàr robàre.

90

Par vansàreon pochetìnte toca scondèreel tacoìn.

In te sta manierai te càva la pèlesensa cavàrte xò la canotièra.

91

I ALPINI DE VALDAGNO

Ai alpini de Valdagnoi malà de Vila Serenai ghe gà fàtotanta pena.

Sòra tùtoquèi butàche no xera bonide tirare el fià.

Anca el còrei ghe gà comossoquando a Nadalei xe’ndà portàrghe on giòsso.

Sibèn che ai alpinighe piàse el gòtoi gà compasiònànca del veciòto.

Ma però anca lùrion difèto i gàvarìase i volèsse tiràrmànco oche i podarìa.

Se ogni bastièma che i tirai ciapàse na smartelà,dopo on’orai sarìa tuti mastegà.

92

L’INFLUENSA CINESE

Mi gò on amicoche me vol direcome che el gà fàtodala cinese guarire,

con le supòstecaro da Dio,mi son sta mèjooncora al dì drìo.

La cinesaxe na siòra,che de tuti quantila s’inamora,

e par far ànca dispèto,preti e fratila mete in leto,

sensa mai lassàrli stàreda quantola li fà sbosegàre.

La cinesaxe na lazaròna,prima la te fà stare in leto,e dopo in poltrona.

93

DO OPERASION SUN COLPO

Soto el farofinchè gò vù memoriagò fato quatro versipar quei de-la sala operatoria.

Ghe gò dito!che i fassa presto,che i sia sveltia farme tuti dù i-interventi.

Dala pansatajarme viatuto el maleche me sentìa.

E par la gambai fèsse on laòro bèlotajàndo via la ciciae lasàndo el bòn, solo quelo.

Ma tuto on còlpogò sentùch’ el me cuoregavèa un poco cedù.

Xe stà bravol’anestesistaa jutàre al cuore e rimeterlo in pista

94

in modo che i podèssecontinuarele do operaziònche i xèra ndrìo fare.

I gà bìona bèla manièrai dotorie l’infermièra,

parchè no sèntale so rassàdei me gà dà on sàcode siringàde.

I me gà fatoon bel laòroche tiro vantifin ca mòro.

A dire el veroson stà furtunà,parchè sol-me letoi me gà portà.

Savendo ch’el cuorefasèa el strambòtogavèa paura che i me portassein tel leto… de sòto.

So quel letoche dopo quarantaòto orei te porta via co la scortacome on disertore.

95

Co sòn vegnù casacome medisìnai me gà ordinàon bianchèto la matina

come cura el sarìa nà benpar i me malani,basta i gà dito, ch’el sìainvecià de vinti ani!

96

PAR I STROSI DE L’AGNO

Quando xero putèloco me màma par mànndasèa trovàrme zia xò a Brojan.

Par i stròsi de l’Agnose ndasèaco la paura che l’aquate portasse via.

Par paura che l’aqua me tirasse rèntomi tremavodal spavento.

Come na fòjami tremavoquando sòra el pontemi passavo.

Disèvo sempren’Ave Mariaparchè le ondeno me portasse via.

Desso le ondexe finie parchète pui caminar in te l’Agnosensa bagnarte i piè.

97

NA BRUTA SERA DE VENTO E ACQUA

Sta noteno jèro bòn de dormireda quanto el lèto mòjome parèa sentire.

Ieri serafin che mì le carte xugàval’acqua in càmarase alsàva.

Mi co le cartesempre chiudèa,invèse la finestra in cameracol vento la se verdèa.

Da quanta aquala tenda gà ciapàtuta la notela gà sgiosà.

Mi da bàssole carte zugàva,e la parona de sòrala camera sugàva.

Ala matinaco me son svejàla camera jeratuta sugà.

98

GHEMO FATO LE BANCHINE

Soto le piantena matinami e Francoghèmo fato na banchina.

Co le tòlefate a-la Pianapar quei del’albergode la Campana.

Che i possa sentarse xòi vilejantichè col caldoi xe tuti stràchi,

e parchè possasentàrse xò i tusìti,ghemo fatodei banchiti,

Co le gambetajà viaparchè le sue xèra curtee no i ghe rivava mia.

99

EL TEREMOTO

Ciò comàreghèto sentù stanòte el teremoto?Mi nò sèto!

Epure da coànto ch’el gà scorlàanca la fogàrain letoel gà rabaltà.

El me ToniChe el dormìa tacàànca le mudàndeel se gà brusà.

Parchè i gà tòlto la corènte,na candèa a ghèmo impisà,ma da coànto ch’el scorlàvaanca quèa se gà smorsà.

El càn dal casòtoel sbajàvada tanto forte ch’el scorlàva.

E le gàlinele sbecàva dal punàrocome che fòrafosse vegnù ciàro.

100

EL STRADIN DE SAREDA

El stradìndel me paeseel xera on’omosènsa pretese.

Col tempo brutoo col tempo beloel partìa con la spasaòrae col capèlo.

La strada ch’el ghèa da netàrela sia stà brùta,o la sia stà bònaxera sempre da Sareda a Priabona.

Con la jàrael saràva le busète,parchè passassele biciclete.

Quando na machinaOgni tanto la passava,lù el ciapàvana sbianchesàda.

Par questo l’istàxera brùta,parchè la stradala xera pì sùta,

101

e se na machinapassava,i polmoni de polverei s’impinava.

Ma sòto al tàbaro el ghèa el bosònmetà aqua e metà vinpar parar zòla polvere che ciapàva el stradìn.

Se el so capo passàva,e el stradin nol catàva,el jèra sicurode ciapàr na rasàda.

Ma lùel scorlàva le spàle,e el spasàva la monèdapar quel che a vàle.

102

EL ME CAVADENTI

Al me cavadentino ghe credèade tiràrghe tanta simpatiache no se vedèa.

el laòro ch’el me gà fàtoel lo gà fàto lento lento,ma sensa farmeciapàr spavènto.

Par paurade fàrme male,el me gà dàdo siringàde.

El me gàcavà el dentesènsa che mino sènta gnènte.

Dopo ch’el dentexe stà cavàgnànca el bùsonol ghe gà lassà.

El xe riussìo cussì bena cavarme el dente,che nol me passapì par la mente.

103

El me gà fàtoon bel laòroche mi ghi nòfin ca mòro.

104

VIVERE IN PACE

Se al mondo ghe fùssemànco egoismo e pì bontà,vivarìa mèjoanca la società.

Sto mondo el xe massa egoistanol se contenta mai,xe par coeloch’el xe sempre in mexo ai guai.

Ghe bastarìa on poca de bontà,on poca de alegriaparchè la jente vivessecontenta in armonia.

Bisogna savère soportarequei difèti che ghèmo tanti,e vivare in pacesènsa vànti.

Stare sempre aposto co la cosiènsamagari co a fadìga col cuòre,volerse sempre bene vìvare con amore.

105

PITOSTO DEL TAVOR

Sto farmacoparchè el xe bònqualchedun lo tòleànca par colasiòn.

Par tanti invesselè na schifèssa,parchè pèna tòltoghe va xò la strachèssa.

Tanta jenteno xe bona de capireche anca sensa tavorse pol dormire.

Ànca dèssoco i medisìnali nòvi,sempre tì bisognache te li pròvi,

Bisogna lèxare benso la cartinaprima de tòrela medisìna.

Lo dise sempre el farmacista,che co le medisìne no bisògna schersare!Parchè al simiterole te pòl portare.

106

Alora sbrisiàndo on pochetìninvèsse de tor jòssevin de quel bònbevemoghene on bicerìn.

107

QUANDO NA MAMA COMPRA ON TOSO

Quando na mamacompra on tosono ghe intarèssaa chi ch’el ghe somèja,sel gà i cavijico la sernèja.

Ghe intarèssach’el sia san,ch’el vegna forte par on domàn.

Quando ala serai lo va trovarei scomissia direel gh’in somèja a so pàre.

Qualche altrocambia tonodisèndoch’el gh’in somèja a so nono.

Co riva so nonasùltio la dixevarda che beloel gh’in somèja tutoal Bambinelo.

108

ON AMICO CHE FA DA MAGNAR PUITO

Che va magnàredal me amicoghe xe òmini e dòne,parchè el fàle tripe bòne.

Àncatante copiede morosìtighe xe che va làa magnare i spaghìti.

La paronala sta tèntacon on sorisose qualcheduntira xò qualche strixo.

So marìo sempre de corsa,e desparàtàja xò formàjosopressa e polenta brustolà.

Ogni tantoel se sènta xòa tiràr strixi,tuto contentoco i so sorisi.

109

Se qualche contovien fòra altìn,el xe sempre prontoa vojàrghe on bicerìn.

110

STRACANTÒN

Che belo che xera sti ani,vèdere i putèixugàre stracantònda boni fradèi,

còrerghe drìoai balùnisensa scarpee sensa maiùni,

e dopo on tòcoche i sbalonàvael deo gròssose gunfiàva.

Quei dele sgàlmareno i se fasèa mai male,parchè on tòco de fèroi ghèa in sìma al pontàle.

Davanti la cèsai se metèa zugàre,prima ch’el tersètoi scumisiàsse a intonàre.

Dèsso i se mètedavanti al bar,con la sigarèta in bòcae col gelato in man.

111

NA VITA TRIBULA’

Na pòra mamatanto la gà tribulàpar poder vedarei tusi slevà.

Par dàrghe da magnàrea so fiùi,la ndasèa far la lìsiae a lavar nisùi.

Quando na pàlancala gavèa in scarsèlai tusi ghe portava viaanca quela.

Da nessùnla xe sta jutàgnànca da queloche la gà sposà.

Poco la gà bìoanca dale sposeparchè le xera sempre nervose.

Se on tòco de panla ghe dava a na sposaquel’altra se rabiàvaparchè la xera invidiosa.

112

INDICE

113

ON ANO CHE VÀON ANO CHE VIÈN pag. 1(Poesia come bona compagnia in dialeto valdagnese)

Tanto par capirse pag. 3Mi sòn on poeta de poco talènto pag. 4Bòce di sti ani pag. 5Come xe nata la sità de Valdagno pag. 7Go visto Valdagno pag. 9Autuno Valdagnese pag. 12La vècia contrà pag. 14Carnevale Valdagnese pag. 16El ciàma Marso Recoarese pag. 18Valdagno pag. 20Festa d’Autuno pag. 22On àno che và on àno che vièn pag. 24La Vàl de l’Agno pag. 26A l’ospedale de Valdagno pag. 28La Rio in festa pag. 30Poeti de Schio e de Valdagno pag. 31On Casadore pag. 32Na note de vento e aqua pag. 34Marana pag. 36Parla on vècio de Marana pag. 37La postina pag. 38Volontari del Mato Grosso pag. 39On vècio co i grij pag. 40Valdagnese in Francia pag. 41L’autista sbadà pag. 43El presidente de fòndo pag. 45Santa Lussìa Befana de Verona pag. 47Quando la polènta i fasèa pag. 48Sareda e le so campane pag. 49L’influensa pag. 51

114

La Befana del poarèto pag. 52El fiorelìn de me mama pag. 53Mi vorìa cantare pag. 54Le tosète el dì de oncò pag. 55A on campo scòla pag.56Quando sti ani i xugàva al balòn pag. 57In sèrca de la moròsa pag. 58La Val Gardena pag. 59La poesia pag. 60El scolàro contadìn pag. 61La vècia casa pag. 62Diriti dei contadini pag. 63La minorànsa pag. 64La sposèta moderna pag. 65El gelataro Flavio pag. 66On omo de novanta ani pag. 67La tristessa dei vèci pag. 68Festa dei noni pag. 70Na pòra mama pag. 72Davanti al cantòn pag. 73El benzinaro pag. 74I scolàri de oncò pag. 76I dolùri pag. 77La Befana pag. 79Renzo Sabiòn pag. 80Le màscare in piàssa pag. 82El bar de Nereo pag. 84El frutaròlo de Via Dalmàzia pag. 85L’Agno pag. 86El confìne pag. 87La finansiària pag. 88I Alpini de Valdagno pag. 90L’influènsa cinèse pag. 91Do operasiòn son còlpo pag. 92

115

Par I stròsi de l’Agno pag. 95Na brùta sera de vento e aqua pag. 96Ghèmo fato le banchìne pag. 97El teremòto pag. 98El stradìn de Sareda pag. 99El me càva denti pag. 101Vivàre in pace pag. 103Pitòsto del Tavor pag. 104Quando na mama compra òn toso pag. 106On me amico che fa da magnàr puìto pag. 107Stracantòn pag. 109Na vita tribulà pag. 110

116