Odigos_spoudon Dpms Apokatastash

ÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅÇÅ

Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης // Πολυτεχνική Σχολή // Οδηγός Σπουδών 2008–2010 της Α΄ Κατεύθυνσης του ∆ιατµηµατικού Προγράµµατος Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Μνηµείων Πολιτισµού µε τίτλο:Προστασία Συντήρηση και Αποκατάσταση Αρχιτεκτονικών Μνηµείων // Θεσσαλονίκη 2008

Την έκδοση του Οδηγού Σπουδών 2008–2010επιµελήθηκε η Αι. Στεφανίδου Το Ωρολόγιο Πρόγραµµα έγινε από τους Μ. Νοµικό και Αι. Στεφανίδου Βοήθησαν οι γραµµατείς του ∆ΠΜΣ Α. Κοσκινά, Ν. Τριανταφυλλίδου και η γραµµατέας του δ΄ Τοµέα του Τµήµατος Αρχιτεκτόνων Μ. Μηλώση Η γραφιστική επιµέλεια έγινε από τους γραφίστες Ν. Αντωνοπούλου και Μ. Σέµογλου (cannot not design) Έκδοση ΑΠΘ 2008

1 Γενικές ∆ιατάξεις 9

2 Αντικείµενο – Σκοπός

9

3 Μεταπτυχιακοί Τίτλοι

10

4 Κατηγορίες Πτυχιούχων και ∆ιαδικασία Εισαγωγής

12 4.1 Kατηγορίες Πτυχιούχων

12 4.2 ∆ιαδικασία Υποβολής Αιτήσεων Υποψηφίων 12 4.3 ∆ιαδικασία Αξιολόγησης Αιτήσεων Υποψηφίων 13 4.4 ∆ιαδικασία Πρόκρισης και Τελικής Επιλογής των Υποψηφίων Φοιτητών 14

5 Χρονική ∆ιάρκεια του Προγράµµατος Ειδίκευσης 15

6 Πρόγραµµα Σπουδών 17 6.1 ∆οµή και Περιεχόµενο 17 6.2 Κατηγορίες και Κατάταξη Μαθηµάτων 18 6.3 Aλλαγές στο Πρόγραµµα Σπουδών 21

7 Συνοπτικός Κατάλογος Μαθηµάτων 23

8 Αναλυτικό Περιεχόµενο Μαθηµάτων

28

9 Λειτουργία Προγράµµατος Σπουδών 95 9.1 Παρακολούθηση Προγράµµατος Σπουδών 95 9.2 Χρονικός Προγραµµατισµός Μαθηµάτων 95 9.3 Υποχρεώσεις, Εξετάσεις και Βαθµολογία Φοιτητών 95 9.4 ∆ιαδικασία Πρακτικής Άσκησης 96 9.5 ∆ιαδικασία Εκπόνησης Μεταπτυχιακής ∆ιπλωµατικής Εργασίας 96 9.6 Αξιολόγηση Μαθηµάτων 97 9.7 Υποχρεώσεις ∆ιδασκόντων 97

Περιεχόµενα

10 ∆ιδακτικό Προσωπικό 98 10.1 Kριτήρια και ∆ιαδικασία Επιλογής ∆ιδασκόντων 98

11 ∆ιαδικασία Απόκτησης ∆ιδακτορικού ∆ιπλώµατος

100 11.1 Σκοπός 100 11.2 Αρµόδια Όργανα 100 11.3 Επιλογή των Υποψηφίων ∆ιδακτόρων 100 11.4 ∆ιάρκεια Σπουδών 101 11.5 Παρακολούθηση Μαθηµάτων 101 11.6 Εκπόνηση της ∆ιδακτορικής ∆ιατριβής 102 11.7 Απονοµή Τίτλου

102 11.8 Μεταβατικές ∆ιατάξεις 103

12 ∆ιοίκηση και Γραµµατεία 103

13 Yλικοτεχνική Υπoδοµή

105

14 Οικονοµικά 107 14.1 Πόροι 107 14.2 ∆απάνες 107 14.3 Οικονοµικός Απολογισµός 107

15 Οικονοµική Υποστήριξη – Υποτροφίες 108

16 Παράλληλες Εκπαιδευτικές και Ερευνητικές ∆ραστηριότητες 108

17 Συνεργασία µε άλλα Πανεπιστήµια ή Φορείς 108

18 Τροποποιήσεις του Κανονισµού 109

19 Ωρολόγιο Πρόγραµµα 110

20 Ακαδηµαϊκό Ηµερολόγιο 2008–2009 118

9

Γενικές ∆ιατάξεις

Τα Τµήµατα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολιτικών Μηχανικών, Αγρο-νόµων και Τοπογράφων Μηχανικών, Μηχανολόγων Μηχανικών, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογι-στών, Χηµικών Μηχανικών καθώς και το Γενικό Τµήµα της Πολυτε-χνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης ορ-γανώνουν και λειτουργούν από το ακαδηµαϊκό έτος 1998–1999 ∆ι-ατµηµατικό Πρόγραµµα Μεταπτυχιακών Σπουδών (∆ΠΜΣ) σύµφω-να µε τις διατάξεις των άρθρων 10, 11 και 12 του Νόµου 2083/92 µε τίτλο: ∆ιατµηµατικό Πρόγραµµα Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Mνηµείων Πολιτισµού.

Αντικείµενο – Σκοπός

Aντικείµενο του ∆ιατµηµατικού Προγράµµατος Mεταπτυχιακών Σπουδών (∆ΠΜΣ) είναι η µεταπτυχιακή εκπαίδευση στον τοµέα της Προστασίας, Συντήρησης και Aποκατάστασης Μνηµείων Πολιτισµού, µε δύο κατευθύνσεις:

α Προστασία, Συντήρηση και Aποκατάσταση Αρχιτεκτονικών Μνηµείων

β Προστασία, Συντήρηση και Aποκατάσταση Έργων Τέχνης και Μηχανισµών.

Oι γενικοί σκοποί του ∆ΠΜΣ είναι η προαγωγή των γνώσεων στο συγκεκριµένο αντικείµενο, η ανάπτυξη της έρευνας σε συναφείς επιστηµονικές περιοχές, η κάλυψη των αναγκών σε διοικητικά, τε-χνικά και επιστηµονικά στελέχη µεταπτυχιακού επιπέδου.

Οι ειδικοί σκοποί της κατεύθυνσης Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Αρχιτεκτονικών Μνηµείων είναι η παροχή ειδικής εκ-παίδευσης, συµπληρωµατικής των βασικών σπουδών, και εξειδικευ-µένης γνώσης, τόσο θεωρητικού όσο και πρακτικού χαρακτήρα για τη µελέτη, συντήρηση, αποκατάσταση και αναστήλωση αρχιτεκτονι-κών µνηµείων, συνόλων και αρχαιολογικών χώρων, καθώς και για την προστασία και αποκατάσταση παραδοσιακών οικισµών, ιστορικών κέ-ντρων, ιστορικών τόπων και τόπων ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.

1

2

2.1

2.2

10

3.1

Οι ειδικοί σκοποί της κατεύθυνσης Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Έργων Τέχνης και Μηχανισµών είναι η παροχή ειδικής εκπαίδευσης και εξειδικευµένης γνώσης τόσο θεωρητικού όσο και πρα-κτικού χαρακτήρα για τη µελέτη, συντήρηση, αποκατάσταση και προ-στασία έργων τέχνης και µηχανισµών καλλιτεχνικής ή ιστορικής αξίας.

Η καθοδηγητική φιλοσοφία του ∆ΠΜΣ είναι να εξασφαλίσει στους µεταπτυχιακούς φοιτητές σταθερά θεµέλια, γνώσεις, µεθόδους και βασικές αρχές που θα τους καταστήσουν ικανούς για συνεχή εκπαί-δευση, βελτίωση και δηµιουργία καινοτοµικού πνεύµατος µε την εφαρµογή σύγχρονων τεχνολογιών. Βασιζόµενοι σ’ αυτήν τη φιλο-σοφία, οι διδάσκοντες θα χρησιµοποιούν διάφορες µεθόδους που θα περιλαµβάνουν εφαρµοσµένη έρευνα, µελέτες περιπτώσεων, προσοµοιώσεις µε τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών κτλ. Τµή-µα της εκπαιδευτικής διαδικασίας αποτελεί η πρακτική άσκηση των φοιτητών σε θέµατα της ειδίκευσής τους.

Υποχρέωση όλων των συντελεστών λειτουργίας του ∆ΠΜΣ εί-ναι η διασφάλιση της ποιότητας και της συνεχούς βελτίωσης σε κάθε δραστηριότητα και, κυρίως, στο πρόγραµµα σπουδών, στην εκπαι-δευτική διαδικασία, στην έρευνα και στις συνεργασίες µε αντίστοιχα Προγράµµατα και Κέντρα του εσωτερικού και του εξωτερικού.

Μεταπτυχιακοί Τίτλοι

Το ∆ΠΜΣ απονέµει:

Μεταπτυχιακό ∆ίπλωµα Ειδίκευσης (Μ∆ε) στην Προστασία, Συντή-ρηση και Αποκατάσταση Μνηµείων Πολιτισµού µε δύο κατευθύνσεις:

α Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Αρχιτεκτονικών Μνηµείων

β Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Έργων Τέχνης και Μηχανισµών.

∆ιδακτορικό ∆ίπλωµα (∆∆) .

3

2.3

3.2

12

4.1

4.2

Κατηγορίες Πτυχιούχων και ∆ιαδικασία Εισαγωγής

Kατηγορίες Πτυχιούχων

α Στο ∆ΠΜΣ γίνονται δεκτοί διπλωµατούχοι µηχανικοί και πτυχιούχοι άλλων Σχολών ή Τµηµάτων της ηµε-δαπής και αναγνωρισµένων αντίστοιχων Ιδρυµάτων της αλλοδαπής. Οι κάτοχοι τίτλου ΑΕΙ της αλλοδαπής οφείλουν να προσκοµίσουν την αναγνώριση του τίτλου τους από τον ∆ΟΑΤΑΠ.

β Ειδικότερα όλοι οι υποψήφιοι που επιλέγονται για να εισαχθούν στο ∆ΠΜΣ ενδέχεται να υποχρεωθούν να παρακολουθήσουν και να εξεταστούν επιτυχώς σε ει-δικά ταχύρρυθµα προκαταρκτικά µεταπτυχιακά µαθή-µατα οµοιογενοποίησης του υπόβαθρου των γνώσεών τους, τα οποία οργανώνονται από το ∆ΠΜΣ σε κατάλ-ληλο χρόνο.

Υποψηφιότητα µπορούν να θέσουν και τελειόφοιτοι φοιτητές των Τµηµάτων που αναφέρονται στην πργρ. 4.1 του άρθρου αυτού, οι οποίοι προβλέπεται να έχουν πάρει το δίπλωµά τους πριν από την έναρξη των µαθηµάτων του ∆ΠΜΣ. Για τους τελειόφοιτους ισχύ-ουν ό,τι και για τους διπλωµατούχους και πτυχιούχους του προη-γουµένου εδαφίου.

∆ιαδικασία Υποβολής Αιτήσεων Υποψηφίων

H Eιδική ∆ιατµηµατική Eπιτροπή (E∆E) µετά από εισήγηση της ΣE του ∆ΠΜΣ αποφασίζει για το χρόνο δηµοσίευσης στον τύπο σχε-τικής πρόσκλησης προς τους ενδιαφερόµενους υποψήφιους και προσδιορίζει σύµφωνα µε όσα αναφέρονται στο άρθρο 4:

1 τα απαραίτητα δικαιολογητικά των υποψηφίων2 την προθεσµία υποβολής των δικαιολογητικών3 τον αριθµό των θέσεων στο πρόγραµµα4 το γενικό τρόπο αξιολόγησης των υποψηφίων5 τη διεύθυνση υποβολής των δικαιολογητικών.

Η Γραµµατεία του ∆ΠΜΣ, στην οποία υποβάλλονται οι αιτή-σεις από τους υποψηφίους µεταπτυχιακούς φοιτητές, προωθεί στις αντίστοιχες Συντονιστικές Επιτροπές του ∆ΠΜΣ το σύνολο των αιτή-

4

13

4.3

σεων µε το συνοδευτικό υλικό. Οι αιτήσεις υποβάλλονται σε ειδικά έντυπα που διαθέτει η Γραµµατεία. Τα δικαιολογητικά που θα πρέπει να καταθέσουν οι υποψήφιοι είναι:

1 έντυπη αίτηση 2 αναλυτικό βιογραφικό σηµείωµα 3 επικυρωµένο αντίγραφο πτυχίου/διπλώµατος 4 επικυρωµένο πιστοποιητικό αναλυτικής βαθµολογίας 5 δύο συστατικές επιστολές 6 τυχόν επιστηµονικές δηµοσιεύσεις ή διακρίσεις 7 αποδεικτικά τυχόν επαγγελµατικής εµπειρίας 8 αποδεικτικά τυχόν ερευνητικής εµπειρίας 9 αποδεικτικό γνώσης Aγγλικής γλώσσας (Lower,

Proficiency ή TOEFL ή IELTS) ή αντίστοιχο πιστοποιη-τικό για τη Γαλλική, Γερµανική ή Iταλική γλώσσα. Πτυ-χίο από ξένη χώρα (µεταπτυχιακό ή βασικών σπου-δών) θεωρείται πιστοποιητικό γνώσεως γλώσσας αυ-τής της χώρας. Γλώσσες βαλκανικών χωρών λαµβά-νονται υπ’ όψιν

10 άλλα συµπληρωµατικά στοιχεία.

∆ιαδικασία Αξιολόγησης Αιτήσεων Υποψηφίων

Η κατανοµή των εισακτέων φοιτητών καθορίζεται από την E∆E, µε-τά από εισήγηση της αντίστοιχης ΣE του ∆ΠMΣ, και δεν µπορεί να υπερβεί τους 40 για τις δύο κατευθύνσεις (30 για την πρώτη και 10 για την δεύτερη κατεύθυνση).

H αξιολόγηση των υποψηφίων γίνεται σε δύο φάσεις:

α H πρώτη φάση είναι προκριµατική. Tα κριτήρια αξιολό-γησης και οι αντίστοιχοι συντελεστές βαρύτητας είναι (το µέγιστο δυνατό σύνολο µορίων είναι 100):• γενικός βαθµός βασικού πτυχίου (µέγιστο 35 µόρια). Ο γε-

νικός βαθµός αναφέρεται σε πενταετείς βασικές σπουδές. Ο γενικός βαθµός των υποψηφίων µε λιγότερα έτη βασικών σπουδών προσαρµόζεται ανάλογα µε τα έτη σπουδών

• συνάφεια βασικών σπουδών µε το αντικείµενο του ∆ΠΜΣ (δι-πλωµατική, πτυχιακή εργασία και µαθήµατα, µέγιστο 10 µόρια)

• ερευνητική δραστηριότητα (συµµετοχή σε ερευνητικά προ-γράµµατα κτλ.) και επιµόρφωση (µέγιστο 10 µόρια)

• σχετική επαγγελµατική δραστηριότητα (µέγιστο 12 µόρια)• δηµοσιεύσεις–ανακοινώσεις (µέγιστο 11 µόρια)• δεύτερο βασικό πτυχίο, µεταπτυχιακά (µέγιστο 10 µόρια)

14

4.4

• δύο συστατικές επιστολές από πρόσωπα µε ακαδηµαϊκή ή ερευνητική και επαγγελµατική ιδιότητα (µέγιστο 6 µόρια)

• πιστοποιητικό γνώσης ξένης γλώσσας (αγγλικής, γαλλικής, γερµανικής, ιταλικής, µέγιστο 6 µόρια).

β H δεύτερη φάση περιλαµβάνει συνέντευξη των υποψη-φίων, οι οποίοι έχουν προκριθεί κατά την πρώτη φάση αξιολόγησης. H αξιολόγηση γίνεται σε κλίµακα από 0 έως 100 µόρια.

∆ιαδικασία Πρόκρισης και Τελικής Επιλογής των Υποψηφίων Φοιτητών

H ΣΕ της κάθε κατεύθυνσης του ∆ΠMΣ έχει την ευθύνη της τελικής επιλογής των υποψηφίων µεταπτυχιακών φοιτητών, σύµφωνα µε τους ακόλουθους κανόνες:

1 H ΣΕ αξιολογεί και προκρίνει, µε βάση τα κριτήρια της πρώτης φάσης, έναν αριθµό υποψηφίων κατά το µέγι-στο ίσο µε το διπλάσιο των διαθέσιµων θέσεων. Ο ελά-χιστος αριθµός µορίων για την πρόκριση ενός υποψη-φίου για τη δεύτερη φάση αξιολόγησης είναι 50.

2 Η Γραµµατεία του ∆ΠMΣ αποστέλλει στους προκριθέ-ντες κατά την πρώτη φάση πρόσκληση για προσωπική συνέντευξη σε συγκεκριµένη ηµεροµηνία.

3 Η ΣΕ αξιολογεί κάθε υποψήφιο µετά από προσωπική συνέντευξη. Eιδική βαρύτητα στη διαµόρφωση γνώµης για τον υποψήφιο έχουν η ικανότητα επικοινωνίας και η ευρύτητα των γνώσεων, η ορθή κρίση, η πείρα και η διάθεση για απασχόληση και οµαδική εργασία.

4 H βαθµολογία της πρώτης φάσης σταθµίζεται µε συντε-λεστή 0,8 (80%), ενώ η βαθµολογία κατά τη δεύτερη φάση σταθµίζεται µε συντελεστή 0,2 (20%). Aπό τη συν-δυασµένη βαθµολογία των δύο φάσεων προκύπτουν οι υποψήφιοι, οι οποίοι κρίνονται κατάλληλοι για την πα-ρακολούθηση του προγράµµατος.

5 Kαταρτίζεται κατάλογος αξιολόγησης των υποψηφίων κατά ειδικότητα. Η ΣΕ λαµβάνοντας υπ΄ όψη το πλή-θος των υποψηφίων κατά ειδικότητα, το επίπεδο των υποψηφίων και την ανάγκη συµπληρωµατικότητας για την εκπόνηση οµαδικών εργασιών καταρτίζει κατάλογο αξιολόγησης κατά ειδικότητα (συνοδευόµενο από κα-τάλογο επιλαχόντων). Η Ε∆Ε αποφασίζει σχετικώς και οριστικοποιεί τον κατάλογο αξιολόγησης.

15

Για την Α΄ κατεύθυνση:10–12 Αρχιτέκτονες Μηχανικοί, 9–11 Πολιτικοί Μηχανικοί, 3–4

Τοπογράφοι, 2–3 Αρχαιολόγοι, 2–3 άλλες ειδικότητες. Οι υποψήφιοι από ΤΕΙ (ΑΤΕΙ) που είναι Τεχνολογικά Ιδρύµατα, διαγωνίζονται στη λίστα των αντίστοιχων Τµηµάτων της Πολυτεχνικής Σχολής η οποία είναι επίσης Τεχνολογικό Ίδρυµα.

Η Ε∆Ε µπορεί κατόπιν τεκµηριωµένης εισήγησης να τροποποι-ήσει τις παραπάνω αναλογίες. Οι υποψήφιοι ενηµερώνονται γρα-πτώς από την Γραµµατεία και καλούνται να απαντήσουν επίσης γρα-πτώς εντός 15 ηµερών αν αποδέχονται ή όχι την ένταξή τους στο µε-ταπτυχιακό πρόγραµµα ειδίκευσης, αποδεχόµενοι τους όρους λει-τουργίας του. Η µη απάντηση από επιλεγέντα υποψήφιο µέσα στην παραπάνω προθεσµία ισοδυναµεί µε άρνηση αποδοχής. Eφ’ όσον υπάρξουν αρνήσεις, η Γραµµατεία καλεί τους αµέσως επόµενους στη σειρά αξιολόγησης από τον σχετικό κατάλογο αξιολόγησης.

Χρονική ∆ιάρκεια του Προγράµµατος Ειδίκευσης

O ελάχιστος χρόνος για την απόκτηση του µεταπτυχιακού διπλώ-µατος είναι τρία εξάµηνα. Mέρος του τελευταίου εξαµήνου, που δεν µπορεί να είναι µικρότερο από τρεις µήνες, διατίθεται για την εκπό-νηση της µεταπτυχιακής διπλωµατικής εργασίας.

Η παράδοση της διπλωµατικής εργασίας µπορεί να γίνει µε την ολοκλήρωση των τριών εξαµήνων σπουδών ή εναλλακτικά ένα εξάµηνο αργότερα. Σε περίπτωση απόρριψης της διπλωµατικής ερ-γασίας, ο φοιτητής µπορεί να επανέλθει για µια µόνο φορά προς εξέ-ταση κατά την εξεταστική περίοδο της επόµενης διετίας λειτουργίας του ∆ΜΠΣ. Σε περίπτωση νέας απόρριψης ο φοιτητής διαγράφεται.

Είναι δυνατή η αναστολή φοίτησης µετά από πλήρως αιτιολο-γηµένη αίτηση του υποψηφίου προς την ΣE και έγκριση της Ε∆Ε. Kα-τά τη διάρκεια της αναστολής αίρονται όλα τα δικαιώµατα του MΦ. H µέγιστη διάρκεια αναστολής είναι δύο χρόνια. O χρόνος αναστο-λής δεν υπολογίζεται στη διάρκεια των σπουδών.

5

17

6.1

Πρόγραµµα Σπουδών

∆οµή και Περιεχόµενο

H έναρξη των µαθηµάτων γίνεται τη ∆ευτέρα της δεύτερης πλήρους εβδοµάδας του Σεπτεµβρίου. Η διδασκαλία κάθε εξαµήνου διαρκεί κατ’ ελάχιστον 12 εβδοµάδες.

Όλα τα µαθήµατα του Προγράµµατος διδάσκονται και εξετά-ζονται στην Eλληνική γλώσσα. Κατ’ εξαίρεση, ανάλογα µε την προ-έλευση των διδασκόντων, είναι δυνατόν να γίνουν µαθήµατα στην Aγγλική, Γαλλική, Γερµανική, ή Iταλική γλώσσα.

Ορισµένα από τα µαθήµατα επιλογής ενδέχεται να µην διδα-χθούν σε κάποιο ακαδηµαϊκό έτος. Για τη διδασκαλία ενός µαθήµα-τος επιλογής οι µεταπτυχιακοί φοιτητές που δηλώνουν το συγκεκρι-µένο µάθηµα πρέπει να είναι τουλάχιστον τέσσερις, εκτός αν απο-φασίσει διαφορετικά η Ε∆Ε ύστερα από πρόταση της ΣΕ.

Σε κάθε µάθηµα διδασκαλίας περίπου 12 ωρών αντιστοιχεί 1 δµ. Μαθήµατα µε µεγαλύτερη διάρκεια διδασκαλίας αντιστοιχούν σε αναλογικά περισσότερες δµ. Το ∆Μ∆Ε απονέµεται µετά την επι-τυχή συµπλήρωση εξήντα έξι δµ (66) και για τις δύο κατευθύνσεις. Ο βαθµός του µεταπτυχιακού διπλώµατος προκύπτει ως εξής: πολ-λαπλασιάζονται οι επιµέρους βαθµοί όλων των µαθηµάτων (υπο-χρεωτικών, επιλογής, εργαστηρίου διεπιστηµονικής συνεργασίας και διπλωµατικής εργασίας) επί τον αριθµό των αντιστοίχων διδα-κτικών µονάδων. Το άθροισµα των παραπάνω γινοµένων διαιρείται µε το συνολικό αριθµό των διδακτικών µονάδων και το αποτέλεσµα στρογγυλεύεται στο πλησιέστερο πρώτο δεκαδικό.

6

18

Κατηγορίες και Κατάταξη Μαθηµάτων

A΄ Kατεύθυνση: Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Αρχιτεκτονικών Μνηµείων

Α Το πρόγραµµα σπουδών της A΄ Kατεύθυνσης αποτελείται από τις εξής κατηγορίες µαθηµάτων και εργασιών:

Υποχρεωτικά µαθήµαταΥποχρεωτικό εργαστήριο διεπιστηµονικής συνεργασίαςΜαθήµατα επιλογήςΣεµινάριαΠρακτική άσκησηΜεταπτυχιακή–∆ιπλωµατική εργασία

Σύνολο

Β Για την απόκτηση του ∆M∆E ο MΦ θα πρέπει να παρακολου-θήσει κατά τα πρώτα δύο εξάµηνα υποχρεωτικά µαθήµα-τα και µαθήµατα επιλογής που αντιστοιχούν σε 30 δµ και υποχρεωτικό εργαστήριο διεπιστηµονικής συνεργασίας που αντιστοιχεί σε 9 δµ. Kατά το τρίτο εξάµηνο των σπουδών του ο φοιτητής θα εκτελέσει την πρακτική του άσκηση, θα επεξεργαστεί τη µεταπτυχιακή διπλωµατική του εργασία και θα παρακολουθήσει τα ειδικά σεµινάρια. H αξιολόγηση των εργασιών που είναι σχετικές µε τα σεµινάρια θα αποφέρουν στο φοιτητή συνολικά 6 διδακτικές µονάδες. Η επιλογή των µαθηµάτων κάθε MΦ θα πρέπει να γίνεται µε γνώµονα τις γνωστικές περιοχές που υπάρχουν σε κά-θε κατεύθυνση και υπόκειται στην έγκριση της ΣΕ του Προ-γράµµατος µετά από εισήγηση του υπευθύνου σπουδών της κατεύθυνσης.

Γ Το µεταπτυχιακό πρόγραµµα της A΄ κατεύθυνσης διαρκεί 18 µήνες και είναι κοινό για όλους τους µεταπτυχιακούς φοι-τητές, άσχετα από την προέλευσή τους. Όµως η οµαδοποί-ηση των µαθηµάτων σε γενικής και ειδικής κατεύθυνσης και η διάρθρωση του κάθε µαθήµατος σε γενική θεωρία και άσκηση µε θεωρητική υποστήριξη εµβάθυνσης, θα δώσει στον κάθε φοιτητή τη δυνατότητα (ανάλογα µε την προέ-λευσή του) να επιλέξει το δικό του πρόγραµµα που θα του δώσει την εξειδίκευση στη συντήρηση µνηµείων σε σχέση µε τον τίτλο των βασικών σπουδών του.Το πρόγραµµα χωρίζεται σε τρία εξάµηνα:

6.2

18 δµ9 δµ

12 δµ6 δµ3 δµ

18 δµ

66 δµ

19

A΄ ΕξάµηνοΠραγµατεύεται γενικές θεωρίες και έννοιες, τη µεθοδολογία και τη φιλοσοφία της συντήρησης, την ανάλυση των αρχιτεκτονικών µνη-µείων και κατασκευών και εισάγει στην πρακτική της συντήρησης. Παράλληλα εκπονούνται µικρές ασκήσεις, γίνονται επισκέψεις σε µνηµεία και ειδικές διαλέξεις. Μέσα στο εξάµηνο αυτό οι φοιτητές είναι υποχρεωµένοι να επιλέξουν το θέµα του εργαστηρίου.

Στο εργαστήριο ο µεταπτυχιακός φοιτητής, παράλληλα µε τα θεωρητικά µαθήµατα κατά τη διάρκεια και των δύο πρώτων εξαµή-νων, µελετά ένα συγκεκριµένο θέµα σχετικό µε την αποκατάσταση ιστορικών κτιρίων και συνόλων. Η επεξεργασία του θέµατος γίνε-ται από µικρές οµάδες φοιτητών, διαφορετικών ειδικοτήτων, σε µία προσπάθεια διαµόρφωσης ενός διεπιστηµονικού πνεύµατος συνερ-γασίας και ανταλλαγής απόψεων.

Τα µαθήµατα του A΄ εξαµήνου είναι:

Κ.Μ. Τίτλος Μαθήµατος ∆.Μ.

Υποχρεωτικά Μαθήµατα

Υ01Υ02Υ03Υ05Υ06αΥ06β

Υ07Υ08

Θεωρία και Ιστορία της Προστασίας, Συντήρησης και Αποκατάστασης Μνηµείων και Έργων Τέχνης Ιστορία και Φιλοσοφία της Τέχνης Υλικά Ιστορικών Κατασκευών. Παθολογία και Τεχνολογία Συντήρησης και Αποκατάστασης Ιστορία της Αρχιτεκτονικής και της Εξέλιξης Οικισµών και Πόλεων Οικοδοµική Τεχνολογία των Ιστορικών Κατασκευών Ζητήµατα Οικοδοµικής και Φυσικής των Κτιρίων σε Παλαιά και Ιστορικά Κτίρια. Παθολογία και Επεµβάσεις Αποκατάστασης Μέθοδοι Αποτύπωσης Μνηµείων, Ιστορικών Συνόλων και Έργων Τέχνης Ανάλυση, Τεκµηρίωση και Καταγραφή Μνηµείων και Ιστορικών Συνόλων

Σύνολο

2,51,52,52,01,0

1,02,02,0

14,5

Υποχρεωτικά Εργαστήρια

ΕΡΓ1 Εργαστήριο ∆ιεπιστηµονικής Συνεργασίας (εδσ): Αποκατάσταση και Επανάχρηση Ιστορικών Κτιρίων και Συνόλων

Σύνολο Υποχρεωτικών Μαθηµάτων και Εργαστηρίου

4,5

19,0

Μαθήµατα Επιλογής*

Ε02Ε11Ε13

Ε14Ε15

Παθολογία, Προστασία και Τεχνικές Συντήρησης Λίθου Πυροπροστασία Ιστορικών Κτιρίων και Συνόλων Φωτογραµµετρία, Γεωπληροφοριακά Συστήµατα και Φωτοερµηνεία, Τηλεπισκόπηση στη Μελέτη Μνηµείων και Ιστορικών Κέντρων Φωτογραµµετρία και Συστήµατα Πληροφοριών Χώρου στην Τεκµηρίωση του Μνηµειακού Πλούτου Τοπογραφική Αποτύπωση Αρχιτεκτονικών Μνηµείων

1,01,0

1,02,01,0

*Από τα Μαθήµατα Επιλογής και των δύο εξαµήνων επιλέγονται συνολικά µαθήµατα 12 διδακτικών µονάδων

Β΄ ΕξάµηνοΠραγµατεύεται ειδικές θεωρίες, την πρακτική και την τεχνολογία της συντήρησης και αποκατάστασης, την προστασία του περιβάλλο-ντος και των ιστορικών κέντρων, την προβολή και αξιοποίηση των µνηµείων και έργων τέχνης. Παράλληλα εκπονούνται ασκήσεις, γί-νονται επισκέψεις σε εργοτάξια και ειδικές διαλέξεις. Μέσα στο εξά-µηνο αυτό οι φοιτητές είναι υποχρεωµένοι να επιλέξουν το θέµα της διπλωµατικής τους εργασίας που θα επεξεργαστούν στο γ΄ εξά-µηνο και να ολοκληρώσουν το θέµα του εργαστηρίου.

Τα µαθήµατα του Β΄ εξαµήνου είναι:

Κ.Μ. Τίτλος Μαθήµατος ∆.Μ.


Υ04Υ09

Υ10

∆ίκαιο, Νοµοθεσία και Θεσµικά Προβλήµατα Προστασίας Μνηµείων και Έργων Τέχνης Στατική και Σεισµική Συµπεριφορά Ιστορικών Κατασκευών. Παθολογία Φέροντος Οργανισµού. Μέθοδοι επισκευής και ενίσχυσης Θεµελιώσεις Ιστορικών Κτιρίων. Παθολογία Ιστορικών Κατασκευών που Οφείλεται στο Έδαφος και τις Θεµελιώσεις. Μέθοδοι και Τεχνικές Ενίσχυσης

Σύνολο

1,0

1,5

1,0

3,5


ΕΡΓ2 Εργαστήριο ∆ιεπιστηµονικής Συνεργασίας (Ε∆Σ): Αποκατάσταση, Αναστήλωση και Επανάχρηση Ιστορικών Κτιρίων και Συνόλων

Σύνολο Υποχρεωτικών Μαθηµάτων και Εργαστηρίου

4,5

8,0

Μαθήµατα Επιλογής*

Ε01Ε03Ε04Ε05Ε06Ε07Ε08Ε09

Ε10Ε12

Ε16Ε17

Ε18Ε19Ε20Ε21Ε22Ε23Ε24

Ξύλο και Ξύλινες Κατασκευές. Παθολογία, Προστασία και Τεχνικές Συντήρησης Μουσειακές Χρήσεις σε Ιστορικά Κτίρια και Τόπους Τεχνικές ΑνασκαφήςΑξιοποίηση και Προβολή Μνηµείων Πολιτισµού. Πολυµέσα Τεχνολογία Κεραµικών Οικοδοµικών Υλικών Επιστήµη και Τεχνολογία Κονιαµάτων µε Βάση την Άσβεστο Σύγχρονα Υλικά και Τεχνολογίες Συντήρησης Προβλήµατα Ένταξης Υδραυλικών και Μηχανολογικών Εγκαταστάσεων σε Μνηµεία και Ιστορικά Κτίρια. Φωτισµός Μνηµείων Ειδικά Θέµατα Οικοδοµικής των Ιστορικών Κατασκευών Προσδιορισµός και ∆ιαχρονική Παρακολούθηση Παραµορφώσεων Ιστορικών Κατασκευών και του Περιβάλλοντα Χώρου τους Το Χρώµα στα Μνηµεία Πολιτισµού και τη Σύγχρονη Τέχνη Προστασία, Αποκατάσταση, Αξιοποίηση και Ανάδειξη Ιστορικών Αστικών Περιοχών. Ιστορική Προσέγγιση.Μέθοδος ∆ιάγνωσης, Ένταξης σε Πολεοδοµικά ΠρογράµµαταΙστορικές Τεχνικές Φυσικού Φωτισµού Εσωτερικών Χώρων Μνηµείων Γεωτεχνικά και Γεωαρχαιολογικά Θέµατα Μέθοδοι Στατικής και ∆υναµικής Ανάλυσης Ιστορικών Κατασκευών Μηχανική της Τοιχοποιίας Τεχνολογία Επεµβάσεων στο Φέροντα Οργανισµό Ιστορικών Κατασκευών και ∆ιαστασιολόγησή τους Βιοµηχανική Κληρονοµιά Βιώσιµη Ανάπτυξη, Πολεοδοµική Επέµβαση και Προστασία Φυσικής και Πολιτιστικής Κληρονοµιάς

2,01,02,01,01,01,01,0

1,01,0

1,01,0

2,01,01,02,01,01,02,01,5

*Από τα Μαθήµατα Επιλογής και των δύο εξαµήνων επιλέγονται συνολικά µαθήµατα 12 διδακτικών µονάδων

21

6.3

γ΄ ΕξάµηνοΚατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι φοιτητές πραγµατοποιούν τρίµηνη πρακτική άσκηση στο αντικείµενο της κατεύθυνσής τους και ολοκληρώνουν τη διπλωµατική τους εργασία, 18 δµ. Επίσης παρακολουθούν τουλάχιστον δύο σεµινάρια, στα οποία αντιστοι-χούν έξι συνολικά διδακτικές µονάδες. Η θεµατολογία των σεµινα-ρίων είναι σχετική µε το αντικείµενο του προγράµµατος και µπο-ρεί να εναλλάσσεται.

Aλλαγές στο Πρόγραµµα Σπουδών

Tα µαθήµατα του Προγράµµατος Σπουδών µπορούν να τροποποι-ηθούν από την E∆E, µετά από εισήγηση της ΣE της κάθε κατεύθυν-σης, στο πλαίσιο του Προγράµµατος Σπουδών που προβλέπονται στην ΥΑ.

H E∆E ανακοινώνει στις Γενικές Συνελεύσεις Ειδικής Σύνθεσης των Τµηµάτων την πορεία του Προγράµµατος κάθε κατεύθυνσης και το Πρόγραµµα Σπουδών του επόµενου έτους. Παρατηρήσεις που διατυπώνουν τα παραπάνω όργανα διαβιβάζονται στη ΣE, η οποία εισηγείται σχετικώς προς την E∆E.

23

Συνοπτικός Κατάλογος Μαθηµάτων7Μάθηµα ∆.Μ. Υπεύθυνος ∆ιδάσκοντες

Υ01 Θεωρία και Ιστορία της Προστασίας, Συντήρησης και Αποκατάστασης Μνηµείων και Έργων Τέχνης

2,5 Γ. Καραδέδος Γ. Καραδέδος∆ιαλέξεις: Κ. Παλυβού

Υ02 Ιστορία και Φιλοσοφία της Τέχνης 1,5 Ν. ΝικονάνοςΠ. Μαρτινίδης, Ν. Νικονάνος, ∆ιαλέξεις: Π. Καϊµάκης, Θ. Παρισάκη, Γρ. Πασχαλίδης

Υ03 Υλικά Ιστορικών Κατασκευών. Παθολογία και Τεχνολογία Συντήρησης και Αποκατάστασης

2,5 Ι. Παπαγιάννη Ν. Ανδρίτσος, Α. Μουτσάτσου, Ι. Παπαγιάννη, Μ. Στεφανίδου, Ν. Χατζητρύφων∆ιαλέξεις: Φ. Αθανασίου, Π. Θεολογίδου

Υ04 ∆ίκαιο, Νοµοθεσία και Θεσµικά Προβλήµατα Προστασίας Μνηµείων και Έργων Τέχνης

1,0 Αι. Στεφανίδου Κ. Γώγος, Ευ. Καµπούρη, Αι. Στεφανίδου, Β. Τουρπτσόγλου

Υ05 Ιστορία της Αρχιτεκτονικής και της Εξέλιξης Οικισµών και Πόλεων

2,0 Αι. Στεφανίδου Α. Γιακουµακάτος, Ν. Νικονάνος, Κ. Παλυβού, Αι. Στεφανίδου, Π. Τσολάκης

Υ06α Οικοδοµική Τεχνολογία των Ιστορικών Κατασκευών

1,0 Γ. ΒελένηςΚ. Παλυβού

Γ. Βελένης, Κ. Παλυβού∆ιαλέξεις: Α. Τανούλας

Υ06β Ζητήµατα Οικοδοµικής και Φυσικής των Κτιρίων σε Παλαιά και Ιστορικά Κτίρια. Παθολογία και Επεµβάσεις Αποκατάστασης

1,0 ∆. Αραβαντινός ∆. Αραβαντινός, ∆. Μπίκας

Υ07 Μέθοδοι Αποτύπωσης Μνηµείων, Ιστορικών Συνόλων και Έργων Τέχνης

2,0 Π. Πατιάς Ο. Γεωργούλα, Γ. Καραδέδος, Κ. Κατσάµπαλος, Ε. Λιβιεράτος, Χ. Μπούτουρα, Π. Πατιάς, Π. Σαββαΐδης, Κ. Τοκµακίδης

Υ08 Ανάλυση Τεκµηρίωση και Καταγραφή Μνηµείων και Ιστορικών Συνόλων

2,0 Μ. Νοµικός Μ. Νοµικός, Π. Πατιάς, Κ. Στυλιανίδης, Α. Χατζηγώγας, ∆. Καπιζιώνης

Υ09 Στατική και Σεισµική Συµπεριφορά Ιστορικών Κατασκευών. Παθολογία Φέροντος Οργανισµού. Μέθοδοι και Τεχνικές Επισκευής και Ενίσχυσης

1,5 Κ. Στυλιανίδης Α. Αβδελάς, Χ. Ιγνατάκης, Γ. Μάνος, Γ. Πενέλης, Κ. Στυλιανίδης

Υ10 Θεµελιώσεις Ιστορικών Κτιρίων. Παθολογία Ιστορικών Κατασκευών που Οφείλεται στο Έδαφος και τις Θεµελιώσεις. Μέθοδοι και Τεχνικές Ενίσχυσης

1,0 Σ. Τσότσος Ν. Μάνου, Σ. Μπαντής, Σ. Τσότσος

Σύνολο 18,0

24



Μάθηµα ∆.Μ. Υπεύθυνος ∆ιδάσκοντες

ΕΡΓ1ΕΡΓ2

Εργαστήριο ∆ιεπιστηµονικής Συνεργασίας: Αποκατάσταση και Επανάχρηση Ιστορικών Κτιρίων και Συνόλων

9,0 Μ. ΝοµικόςΑι. Στεφανίδου

Α. Αβδελάς, Ο. Γεωργούλα, Ι. ∆ουδούµης, Χ. Ιγνατάκης, Ε. Μητσοπούλου, Μ. Νοµικός, Κ. Παλυβού, Α. Σέξτος, Αι. Στεφανίδου, Κ. Τοκµακίδης ∆ιαλέξεις: Α. Αβδελάς, Ι. ∆ουδούµης, Α. Ζόµπου, Χ. Ιγνατάκης, Γ. Καραδέδος, Π. Κουφόπουλος, Σ. Μαµαλούκος, Ε. Μητσοπούλου, Μ. Νοµικός, Κ. Παλυβού, Α. Σέξτος, Αι. Στεφανίδου, Α. Τανούλας, Ε. Τσακανίκα

Σεµινάρια

Μάθηµα ∆.Μ.

Σ01 Το Αντικείµενο του Σεµιναρίου θα Ανακοινωθεί κατά τη ∆ιάρκεια του Β΄ Εξαµήνου

3,0

Σ02 Το Αντικείµενο του Σεµιναρίου θα Ανακοινωθεί κατά τη ∆ιάρκεια του Γ΄ Εξαµήνου

3,0

Σύνολο 6,0

25

Μαθήµατα Επιλογής

Μάθηµα ∆.Μ. Υπεύθυνος ∆ιδάσκοντες

Ε01 Ξύλο και Ξύλινες Κατασκευές. Παθολογία, Προστασία και Τεχνικές Συντήρησης

2,0 ∆. Μπίκας Α. Αβδελάς, ∆. Μπίκας, Ν. Οικονόµου, Ε. Τσακανίκα

Ε02 Παθολογία, Προστασία και Τεχνικές Συντήρησης Λίθου

1,0 Ι. Παπαγιάννη Ν. Ανδρίτσος, Π. Θεουλάκης, Κ. Μιχαηλίδης, Ι. Παπαγιάννη, Μ. Στεφανίδου, Σ. ΧατζησπύρουΒοηθοί για Εργαστηριακά Θέµατα: Σ. Κονοπίση, Β. Πάχτα, Μ. Στεφανίδου

Ε03 Μουσειακές Χρήσεις σε Ιστορικά Κτίρια και Τόπους

1,0 Γ. Καραδέδος Γ. Καραδέδος∆ιαλέξεις: Α. Καπανδρίτη, Μ. Πάντου, Μ. Τριανταφυλλίδου, Ε. Φιλιπποπούλου

Ε04 Τεχνικές Ανασκαφής

2,0 Κ. Κωτσάκης Κ. Κωτσάκης, Σ. Ανδρέου ∆ιαλέξεις: Μ. Παππά, Κ. Σισµανίδης, Μ. Μπέσιος, ∆. Ιγνατιάδου, Μ. Κατσιάνης, Σ. Τσιπίδης

Ε05 Αξιοποίηση και Προβολή Μνηµείων Πολιτισµού. Πολυµέσα

1,0 Γ. Παπανικολάου Ι. ∆ούκας, Ν. Νικονάνου, Κ. Παλυβού, Γ. Παπανικολάου

Ε06 Τεχνολογία Κεραµικών Οικοδοµικών Υλικών 1,0 Ι. Παπαγιάννη Ι. Παπαγιάννη, Β. Ρηγοπούλου-Κασελούρη, Μ. ΣτεφανίδουΒοηθοί για Εργαστηριακά Θέµατα: Σ. Κονοπίση, Β. Πάχτα, Μ. Στεφανίδου

Ε07 Επιστήµη και Τεχνολογία Κονιαµάτων µε βάση την Άσβεστο

1,0 Ι. ΠαπαγιάννηΙ. ΠαπαγιάννηΒοηθοί για Εργαστηριακά Θέµατα: Σ. Κονοπίση, Β. Πάχτα, Αι. Στεφανίδου

Ε08 Σύγχρονα Υλικά και Τεχνολογίες Συντήρησης 1,0 Ι. Παπαγιάννη Ι. Παπαγιάννη, Κ. ΠαναγιώτουΒοηθοί για Εργαστηριακά Θέµατα: Σ. Κονοπίση, Β. Πάχτα, Αι. Στεφανίδου

Ε09 Προβλήµατα Ένταξης Υδραυλικών και Μηχανολογικών Εγκαταστάσεων σε Μνηµεία και Ιστορικά Κτίρια. Φωτισµός Μνηµείων

1,0 Θ. Ξένος Θ. Ξένος, Κ. Παπακώστας

Ε10 Ειδικά Θέµατα Οικοδοµικής των Ιστορικών Κατασκευών

1,0 ∆. Μπίκας Κ. Ευµορφοπούλου, Α. Κοκκινάκη, ∆. Μπίκας, Ν. Οικονόµου

Ε11 Πυροπροστασία Ιστορικών Κτιρίων και Συνόλων

1,0 Κ. Παπαϊωάννου Κ. Παπαϊωάννου

Ε12 Προσδιορισµός και ∆ιαχρονική Παρακολούθηση Παραµορφώσεων Ιστορικών Κατασκευών και του Περιβάλλοντα Χώρου τους

1,0 Π. Σαββαΐδης Ι. ∆ούκας, ∆. Ρωσσικόπουλος, Π. Σαββαΐδης, Ι. Υφαντής

Ε13 Φωτογραµµετρία, Γεωπληροφοριακά Συστήµατα και Φωτοερµηνεία, Τηλεπισκόπηση στη Μελέτη Μνηµείων και Ιστορικών Κέντρων

1,0 Μ. Λαζαρίδου Μ. Λαζαρίδου

26

Ε14 Φωτογραµµετρία και Συστήµατα Πληροφοριών Χώρου στην Τεκµηρίωση του Μνηµειακού Πλούτου

2,0 Π. Πατιάς Ο. Γεωργούλα, Α. Κουσουλάκου, Ι. Παρασχάκης, Π. Πατιάς

Ε15 Τοπογραφική Αποτύπωση Αρχιτεκτονικών Μνηµείων

1,0 Κ. Τοκµακίδης Κ. Τοκµακίδης

Ε16 Το Χρώµα στα Μνηµεία Πολιτισµού και τη Σύγχρονη Τέχνη

1,0 ∆. Φράγκος ∆. Φράγκος

Ε17 Προστασία, Αποκατάσταση, Αξιοποίηση και Ανάδειξη Ιστορικών Αστικών Περιοχών. Ιστορική προσέγγιση, Μέθοδοι διάγνωσης, ένταξης σε Πολεοδοµικά Προγράµµατα

2,0 Β. Χαστάογλου Α. Καραδήµου-Γερόλυµπου, Β. Χαστάογλου

Ε18 Ιστορικές Τεχνικές Φυσικού Φωτισµού Εσωτερικών Χώρων Μνηµείων

1,0 Ι. Ποταµιάνος Ι. Ποταµιάνος

Ε19 Γεωτεχνικά και Γεωαρχαιολογικά Θέµατα 1,0 Σ. Μπαντής Ν. Μάνου, Σ. Μπαντής, Σ. Τσότσος

Ε20 Μέθοδοι Στατικής και ∆υναµικής Ανάλυσης Ιστορικών Κατασκευών

2,0 Ι. ∆ουδούµης Ι. ∆ουδούµης, Ε. Μητσοπούλου

Ε21 Μηχανική της Τοιχοποιίας 1,0 Γ. Μάνος Χ. Ιγνατάκης, Γ. Μάνος, Κ. Στυλιανίδης

Ε22 Τεχνολογία Επεµβάσεων στο Φέροντα Οργανισµό Ιστορικών Κατασκευών και ∆ιαστασιολόγησή τους

1,0 Μ. Καραβεζύρογλου Α. Αβδελάς, Μ. Καραβεζύρογλου, Χ. Μπίσµπος, Α. Τσώνος

Ε23 Βιοµηχανική Κληρονοµιά 2,0 Μ. Νοµικός Ο. ∆εληγιάννη, Μ. ∆ούση, Μ. Νοµικός, Α. Πρέπης, Α. Χατζηγώγας

Ε24 Βιώσιµη Ανάπτυξη, Πολεοδοµική Επέµβαση και Προστασία της Φυσικής και Πολιτισµικής Κληρονοµιάς

1,5 Α.-Φ. Λαγόπουλος Ε. ∆ηµητριάδης, Α.-Φ. Λαγόπουλος, Π. Σταθακόπουλος

Σύνολο Προσφεροµένων Μαθηµάτωνεκ των οποίων επιλέγονται µαθήµατα 12 δµ

28

Αναλυτικό Περιεχόµενο Μαθηµάτων8

29

Θεωρία και Ιστορία της Προστασίας, Συντήρησης και Αποκατάστασης Μνηµείων και Έργων Τέχνης

Σκοπός του µαθήµατος είναι ο φοιτητής: α) να εξοικειωθεί µε τις έννοιες που σχετίζονται µε την προστασία των µνηµείων πολιτι-σµού, β) να αποκτήσει ένα θεωρητικό υπόβαθρο γνώσεων απαραί-τητο για την επίλυση των προβληµάτων συντήρησης και αποκατά-στασης, γ) µέσα από µια διαχρονική παρακολούθηση του τρόπου αντιµετώπισης των µνηµείων πολιτισµού από την αρχαιότητα έως σήµερα, να κατανοήσει και να ερµηνεύσει τη σηµερινή δεοντολογία προστασία συντήρησης και αποκατάστασης, να εστιάσει στις ιδεο-λογικές πτυχές, αναλύοντας τη µεταβαλλόµενη πρακτική της συντή-ρησης σε κάθε στιγµή της ιστορίας. Γιατί, τι, πώς και για ποιόν;

Στόχος του µαθήµατος είναι να αποκτήσει ο φοιτητής τα απαραίτητα εφόδια ώστε να είναι σε θέση, ως µελλοντικός conser-vation scientist, στηριζόµενος σε ένα πλαίσιο γενικών αρχών, διε-θνών κανόνων, µιας ευρύτερα αποδεκτής δεοντολογίας και µιας δι-επιστηµονικής συνεργασίας να θέσει σε σωστή θεωρητική βάση τις προτάσεις του για την επίλυση των προβληµάτων συντήρησης και αποκατάστασης των µνηµείων πολιτισµού.

Στο µάθηµα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:

Ιστορική Θεώρηση1.1– Η αντιµετώπιση του έργου τέχνης και του µνηµείου από την

αρχαιότητα έως την εποχή του Μπαρόκ – Η συνέχεια και η σχέση ανάµεσα στο παρόν και το παρελθόν 1.2– Ο ιλουµινισµός, η Βιοµηχανική Επανάσταση, η Γαλλική Επα-

νάσταση και οι επιπτώσεις τους στα µνηµεία Πολιτισµού

Υ01

ΕξάµηνοΑ΄ (Υποχρεωτικό) Συνδιδασκαλία µε β΄ Κατεύθυνση, Α1.1∆ιδακτικές Μονάδες 2,5Ώρες ∆ιδασκαλίας 24 (Θεωρία)

∆ιδάσκοντεςΓ. Καραδέδος∆ιαλέξειςΚ. Παλυβού

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΓ. Καραδέδος

30

– Νεοκλασικισµός–Ροµαντισµός και οι κατευθύνσεις της κριτι-κής της Τέχνης του 18ου αιώνα

– Η αποκατάσταση της νέας ιστορικής συνείδησης και η διά-κριση ανάµεσα σε παρελθόν και παρόν

– Η συνείδηση του αρχαιόφιλου (από τον Winchelmann στον Ruskin)

– Η γένεση της αποκατάστασης ως ειδική δραστηριότητα δια-φοροποιηµένη από τη νέα δηµιουργία

– Η εµπειρική αποκατάσταση στη Γαλλία και Ιταλία1.3– Η καθαρότητα του στυλ και η αποκατάσταση της στυλιστι-

κής ενότητας– Ο Viollet le Duc και η στυλιστική αποκατάσταση1.4– Η ροµαντική αποκατάσταση και ο J. Ruskin1.5– Η ιστορική αποκατάσταση1.6– Η επιστηµονική ή φιλολογική αποκατάσταση.– Η αποκατάσταση στο διάστηµα του µεσοπολέµου και ο χάρ-

της της Αθήνας του 19311.7 – Ο Β΄ Παγκόσµιος Πόλεµος, οι συνέπειές του στα µνηµεία και

η κρίση της επιστηµονικής αποκατάστασης.

Θεωρία–Αρχές, Ιδεολογία στη Συντήρηση και Αποκατάσταση – Ανάλυση εννοιών, ορολογία (ελληνική και διεθνής): µνηµείο

– έργο τέχνης, συντήρηση , αποκατάσταση, αναστήλωση, ανακατασκευή, αποκατάσταση αρχικής µορφής, ανακαίνι-ση, επανάχρηση, δηµιουργική αποκατάσταση, προκαταρκτική αποκατάσταση, εξυγίανση

– Ιστορικοκριτική θεµελίωση της αποκατάστασης – Η κριτική αποκατάσταση (G. Argan, A. Pica, R. Pane, R. Bonelli).

Η αποκατάσταση ως «µέθοδος κριτική και πράξη δηµιουργική» – Η θεωρία του C. Brandi: το υλικό του έργου τέχνης, η εν δυ-

νάµει ενότητα, ο χρόνος του έργου τέχνης, η αποκατάστα-ση σύµφωνα µε τις αισθητικές και ιστορικές αξίες του έργου τέχνης, η πατίνα, ο χώρος του έργου τέχνης, οι αρχές για την αποκατάσταση των αρχιτεκτονικών µνηµείων

– Η αντιµετώπιση της «λακούνας» στο έργο τέχνης – Ο χάρτης της Βενετίας – Σύγχρονες τάσεις στην αποκατάσταση – Σύγχρονα προβλήµατα και πρακτική στη συντήρηση

31

– Η ηθική και η αισθητική ως εργαλεία στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για τη συντήρηση

– Από τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονοµιάς στην αξιοποί-ηση – Η συντήρηση στη σύγχρονη κοινωνία.

Βασική Βιβλιογραφία1 Brandi, C., Teoria del Restauro, Roma 1963.2 Bellini, A., “Teoria del Restearo e conservazione

Architettonica”, στο Tecniche della Conservazione, a cura di A. Bellini, εκδόσεις F. Angeli, Milano 1994.

3 Carbonara, G., Avvicinamento al Restauro, Teoria, Storia, Monumenti, Liguori Editore, Napoli 1997.

4 Garbonara, G., Trattato di Restauro Arxhitettonico, τ. Ι., UTET, Torino 1996.

5 Καραδέδος, Γ., Προστασία Μνηµείων και Συνόλων, τ. 2 Ιστορία και εξέλιξη της Προστασίας Μνηµείων και Συνόλων, ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 1991–1992.

6 Λάββας, Γ., Προστασία Μνηµείων και Συνόλων, τ. 1 Βασικές έννοιες, Ιδεολογία και Μεθοδολογία, ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 1991–1992.

7 Di Stefano, R., John Ruskin, Napoli 1969.

32

Ιστορία και Φιλοσοφία της Τέχνης

Σκοπός του µαθήµατος είναι να γνωρίσουν ή να θυµηθούν όσοι έχουν διδαχθεί τους σηµαντικότερους σταθµούς της ιστορίας της ελληνικής κυρίως τέχνης από την προϊστορία ως τη νεότερη παρα-δοσιακή τέχνη και να προβληµατισθούν σε βασικά θέµατα θεωρίας και αισθητικής της τέχνης.

Στόχος του µαθήµατος είναι η εξοικείωση των σπουδαστών µε βασικά θέµατα ιστορίας, θεωρίας και αισθητικής της τέχνης, ώστε σε συνδυασµό µε τα µαθήµατα της ιστορίας της αρχιτεκτο-νικής να γνωρίσουν σε βάθος όσο γίνεται περισσότερες όψεις και προβλήµατα του µνηµειακού πλούτου, στον οποίο αναφέρεται η µεταπτυχιακή τους παιδεία.

Τα µαθήµατα αναφέρονται: Στα µεγάλα καλλιτεχνικά φαι-νόµενα της προϊστορίας. Στα αριστουργήµατα της αρχαίας ελληνι-κής, της βυζαντινής και µεταβυζαντινής τέχνης. Στις ιστορικοκριτικές αναγνώσεις της αρχιτεκτονικής και της τέχνης. Σε διαλέξεις για την αισθητική της τέχνης.

Αναλυτικότερα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Σταθµοί της προϊστορικής τέχνης (Παλαιολιθικές βραχογρα-

φίες, κυκλαδική πλαστική, κρητοµυκηναϊκός πολιτισµός)– Αρχαϊκή πλαστική– Κλασική εποχή (αριστουργήµατα του αυστηρού ρυθµού,

παρθενώνειος τέχνη, µεγάλοι δηµιουργοί µεταπαρθενώνειου µανιερισµού και ύστερης κλασικής περιόδου)

– Ελληνιστική εποχή (Περγαµηνή τέχνη)– Παλαιοχριστιανικά εντοίχια ψηφιδωτά– Από τα τέλη της εικονοµαχίας στα µεγάλα ψηφιδωτά σύνολα

του 11ου αιώνα– Κοµνήνεια ζωγραφική

Υ02

ΕξάµηνοΑ΄ (Υποχρεωτικό)∆ιδακτικές Μονάδες 1,5Ώρες ∆ιδασκαλίας 18

∆ιδάσκοντεςΠ. Μαρτινίδης, Ν. Νικονάνος∆ιαλέξειςΠ. Καϊµάκης, Θ. Παρισάκη, Γρ. Πασχαλίδης

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΝ. Νικονάνος

33

– Παλαιολόγεια ζωγραφική– Κρητική σχολή και σχολή της Β∆ Ελλάδας– Θρησκευτική και κοσµική ζωγραφική του 18ου και 19ου αιώνα– Η µεσολάβηση των αισθητικών θεωρήσεων και της κριτικής για

την αναγνώριση της τέχνης (τέλη 18ου µε αρχές 19ου αιώνα)– Η διαµόρφωση της έννοιας του «µνηµείου πολιτισµού» και

η µέριµνα για τη συντήρηση – ανάδειξή του (µέσα µε τέλη 19ου αιώνα)

– Ο συντηρητής ως «σύγχρονος» των κατασκευαστών κάθε ιστορικού µνηµείου. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αρχιτε-κτονική «κληρονοµιά» (µεταξύ 19ου και 20ού αιώνα).

– Αρχιτεκτονική κληρονοµιά και τέχνη σε εποχές µαζικής ανα-παραγωγής και διαρκούς ανασηµασιοδότησης (µεσοπόλεµος και πρώτες µεταπολεµικές δεκαετίες)

– Η τέχνη στην εποχή των ΜΜΕ («Πολιτισµικός πλουραλισµός» και µετανεωτερικότητα)

– Η πλατωνική θεωρία για τη ζωγραφική– Η επίδραση του Πλωτίνου στη βυζαντινή αισθητική και τη βυ-

ζαντινή τέχνη.

34

Υ03 Υλικά Ιστορικών Κατασκευών. Παθολογία και Τεχνολογία Συντήρησης και Αποκατάστασης

Σκοπός του µαθήµατος είναι να µεταφερθεί γνώση και εµπειρία για τη σωστή επιλογή των υλικών που χρησιµοποιούνται για τη συντή-ρηση και στερέωση µνηµείων.

Στόχοι του µαθήµατος είναι να εξοικειωθούν οι σπουδαστές µε τα υλικά που χρησιµοποιούνται στη συντήρηση και στερέωση των µνηµείων και να γνωρίσουν τα παλιά υλικά και τον τρόπο λει-τουργίας µέσα στο δοµικό σύστηµα του κτίσµατος.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:Iστορική και τεχνολογική εξέλιξη. ∆ιάκριση σε φέροντα και µη φέ-

ροντα υλικά. Aρχές λειτουργικότητας και χρήσης «παραδοσι-ακών» υλικών. Yλικό και πληροφορία. Μέθοδοι τεκµηρίωσης. Πρακτική άσκηση (δειγµατοληψία, καταγραφή ανάλυση).

Λίθοι. Προέλευση, είδη, τεχνολογία κατεργασίας και εφαρµο-γής. Tεχνικά χαρακτηριστικά. Παραδείγµατα τεκµηρίωσης. Oπτόπλινθοι και κέραµοι. Eίδη, τεχνολογία παραγωγής και εφαρµογή, τεχνικά χαρακτηριστικά. Παραδείγµατα τεκµη-ρίωσης και ανάλυσης. Συνδετικές κονίες και κονιάµατα. Tα-ξινόµηση, διάκριση, τεχνολογία παρασκευής και εφαρµο-γής. Tεχνικά χαρακτηριστικά. Παραδείγµατα µελέτης ιστο-ρικών κονιαµάτων.

Mεταλλικά υλικά. Eίδη, τεχνολογία εξόρυξης, κατεργασίας και εφαρµογής. Tεχνικά χαρακτηριστικά. Παραδείγµατα ανάλυ-σης µετάλλου από ιστορικά κτίρια.

Ξύλο. Tύποι, τεχνολογία επεξεργασίας και εφαρµογής, µορφολογία ξύλινων φορέων, τεχνικά χαρακτηριστικά, παραδείγµατα τεκ-µηρίωσης παλιού ξύλου.

Mη φέροντα υλικά: Γυαλί, πορσελάνη, χρώµατα. Iστορία, τεχνολο-γία, εφαρµογή, τεχνικά κτλ. χαρακτηριστικά, παραδείγµατα.

ΕξάµηνοΑ΄ (Υποχρεωτικό)∆ιδακτικές Μονάδες 2,5Ώρες ∆ιδασκαλίας 30

∆ιδάσκοντεςΝ. Ανδρίτσος, Α. Μουτσάτσου, Ι. Παπαγιάννη, Μ. Στεφανίδου, Ν. Χατζητρύφων∆ιαλέξειςΦ. Αθανασίου, Π. Θεολογίδου

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΙ. Παπαγιάννη

35

Aίτια και µηχανισµοί φθοράς των υλικών. Aίτια, συµπτώµατα, µε-θοδολογία διάγνωσης και εκτίµησης του βαθµού φθοράς. Πρακτική άσκηση σε µεθόδους διάγνωσης και ανάλυσης.

Eπεµβάσεις. ∆ιάκριση επεµβάσεων, κριτήρια επιλογής υλικών, βά-σει ολιστικής θεώρησης της ιστορικής κατασκευής.

Yλικά επεµβάσεων. ∆ιάκριση. Yλικά δόµησης και επιφανειακής επέµβασης. Λίθοι, πλίνθοι, κονιάµατα, ενέµατα, µέταλλα, ξύ-λο. Kαθορισµός τεχνικών χαρακτηριστικών, µέθοδοι ελέγχου, αξιοπιστία, οδηγίες εφαρµογής, πρακτική άσκηση. Yλικά επι-φανειακής αποκατάστασης. Yλικά και τεχνικές καθαρισµού, εµποτισµού και προστασίας των υλικών πρόσοψης των ιστο-ρικών κτιρίων. Πρακτική άσκηση.

Βασική Βιβλιογραφία1 Toraca, G., Porous Building Materials, ICCROM Editions.2 Building Materials Evaluation Handbook, Forrest Wilson Van

Nostrand Reinold Company ISBN 0442–29325–9.

36

Υ04 ∆ίκαιο, Νοµοθεσία και Θεσµικά Προβλήµατα Προστασίας Μνηµείων και Έργων Τέχνης

Σκοπός του µαθήµατος είναι η παροχή γνώσεων για το νοµοθετικό πλαίσιο προστασίας µνηµείων, συνόλων και έργων τέχνης.

Στόχος του µαθήµατος είναι η εξοικείωση των σπουδαστών µε: α) τις νοµικές διατάξεις του παρελθόντος που επηρέασαν άµεσα ή έµµεσα την οργάνωση του ελληνικού δοµηµένου περιβάλλοντος, β) την ελληνική νοµοθεσία και τις διεθνείς συµβάσεις που αφορούν την προστασία της παραδοσιακής κληρονοµιάς και γ) τη νοµιµότη-τα της επεµβατικής δράσης στην προστασία µνηµείων, συνόλων και έργων τέχνης.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Η πολεοδοµική νοµοθεσία στο αρχαιοελληνικό, βυζαντινο-

ρωµαϊκό και µεταβυζαντινό δίκαιο – Η ελληνική νοµοθεσία προστασίας αρχαίων, βυζαντινών και

µεταβυζαντινών µνηµείων και έργων τέχνης – Αναθεώρηση της νοµοθεσίας προστασίας της πολιτιστικής

κληρονοµιάς. Κριτική θεώρηση – Η ελληνική νοµοθεσία για την προστασία συνόλων και παρα-

δοσιακών οικισµών – ∆ιεθνείς συµβάσεις προστασίας της πολιτιστικής κληρονοµιάς.– Η νοµολογία ελληνικών και ξένων δικαστηρίων κατά την

εφαρµογή της νοµοθεσίας προστασίας και των ∆ιεθνών Συµ-βάσεων (νοµολογικά παραδείγµατα – δικαστικές αποφάσεις).

Εξάµηνοβ΄ (Υποχρεωτικό)∆ιδακτικές Μονάδες 1,0Ώρες ∆ιδασκαλίας 12

∆ιδάσκοντεςΚ. Γώγος, Ευ. Καµπούρη, Αι. Στεφανίδου, Β. Τουρπτσόγλου

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΑι. Στεφανίδου

37

Υ05 Ιστορία της Αρχιτεκτονικής και της Εξέλιξης Οικισµών και Πόλεων

Σκοπός του µαθήµατος είναι η συνοπτική παρουσίαση της αρχιτε-κτονικής δηµιουργίας στον Ελλαδικό χώρο µέσα από µία ιστορική αναδροµή, η οποία αρχίζει από τους προϊστορικούς χρόνους και καταλήγει στα µέσα περίπου του 20ού αιώνα. Η εµβάθυνση στο αντικείµενο, διά της οποίας ασκείται ο φοιτητής και στον τοµέα της µεθοδολογίας, θα επιτευχθεί µε ανάλογες εργασίες, οι οποίες θα συζητηθούν στη διάρκεια του µαθήµατος.

Η διαχρονική προσέγγιση των αρχιτεκτονηµάτων του παρελ-θόντος, µέσα από διάφορες αναλύσεις, µεθόδους, εξέταση των συν-θηκών δηµιουργίας (τεχνικών, κοινωνικών, πνευµατικών, οικονο-µικών…) αποβλέπει στη σφαιρική θεώρηση της αρχιτεκτονικής της εξεταζόµενης χρονικής περιόδου, απαραίτητης προϋπόθεσης για την προστασία και αποκατάσταση της αρχιτεκτονικής κληρονοµιάς. Η σφαιρικότητα αυτή συµπληρώνεται και από τις γνώσεις που θα αποκτήσει ο φοιτητής από το µάθηµα Υ06α «Οικοδοµική τεχνολο-γία των ιστορικών κατασκευών».

Ειδικότεροι στόχοι του µαθήµατος:Τα εξεταζόµενα θέµατα της ιστορίας της αρχιτεκτονικής µε την ανα-

φορά σε αντιπροσωπευτικά δείγµατα, στους δηµιουργούς τους, στις µορφές και την τυπολογία, στις καινοτοµίες λύσεών τους, στα λειτουργικά στοιχεία, θα συµβάλουν στο σεβασµό και την προστασία της αρχιτεκτονικής παράδοσης. Επίσης συµβάλλουν στον καλύτερο σχεδιασµό της σύγχρονης αρχι-τεκτονικής, στην ορθότερη αντιµετώπιση της σχέσης παλιού– καινούργιου και σε δηµιουργικές προτάσεις νέων χρήσεων.Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω θέµατα:

– Προϊστορικά – Αρχαϊκά (Κ. Παλυβού)

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΑι. Στεφανίδου

∆ιδάσκοντεςΑ. Γιακουµακάτος, Ν. Νικονάνος, Κ. Παλυβού, Αι. Στεφανίδου, Π. Τσολάκης

Εξάµηνοα΄ (Υποχρεωτικό)∆ιδακτικές Μονάδες 2,0Ώρες ∆ιδασκαλίας 24

38

– Κλασικά – Ελληνιστικά (Π. Τσολάκης)– Ρωµαϊκά, Παλαιοχριστιανικά – Μεσαίωνας, Βυζάντιο

(Ν. Νικονάνος)– Μουσουλµανικά – Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική

(Αι. Στεφανίδου)– Νεοκλασικισµός, Εκλεκτικισµός – Μοντέρνα Αρχιτεκτονική

(Α. Γιακουµακάτος).

39

Υ06α Οικοδοµική Τεχνολογία των Ιστορικών Κατασκευών

Σκοπός του µαθήµατος είναι η απόκτηση θεωρητικής και εφαρµο-σµένης γνώσης σε ζητήµατα οικοδοµικής των ιστορικών κατασκευών.

Στόχοι του µαθήµατος είναι η εξοικείωση του µεταπτυχιακού φοιτητή σε θέµατα ορολογίας, η γνώση της ιστορικής οικοδοµικής, οι ιδιαιτερότητες των κατασκευών στα ιστορικά κτίρια, οι τρόποι κα-τασκευής, η συµπεριφορά των ιστορικών κατασκευών.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:α H οικοδοµική τέχνη των προϊστορικών χρόνων:

• Προβλήµατα ορολογίας (δάνεια και παρερµηνείες)• Υλικά και τρόποι δόµησης (τοιχοποιίες, πατώµατα, κλιµακοστάσια,

ανοίγµατα, αντισεισµική µέριµνα, κτλ.)• Η διαχρονική εξέλιξη ενός κτίσµατος (µετατροπές, προσθήκες και

επιπτώσεις τους στη συµπεριφορά του κτιρίου)• ∆οµικές αστοχίες, τρόπος καταστροφής• Αρχιτεκτονικός σχεδιασµός και µορφολογία

β Η οικοδοµική τέχνη στην αρχαιότητα, στους µεσαιωνικούς και στους νεότερους χρόνους:• Κατασκευές λίθινες, πλίνθινες, ξύλινες, µεταλλικές, χυτές και µικτές.• Τοιχοποιίες, τόξα, καµάρες, θόλοι και κελύφη.• Ξύλινα δοµικά στοιχεία ιστορικών κτιρίων (στέγες, πατώµατα, κλίµα-

κες, κουφώµατα)• Μορφολογία και τρόποι κατασκευής.Η παρουσίαση των αρχαιολογικών δεδοµένων στις δύο πα-

ραπάνω ενότητες θα γίνει µε γνώµονα την ερµηνεία της υφιστάµε-νης κατάστασης ενός προϊστορικού µνηµείου και τη διαµόρφωση των προτάσεων συντήρησης και αποκατάστασης.

Υπεύθυνοι ΜαθήµατοςΓ. Βελένης, Κ. Παλυβού

∆ιδάσκοντεςΓ. Βελένης, Κ. Παλυβού∆ιαλέξειςΑ. Τανούλας


40

Ζητήµατα Οικοδοµικής και Φυσικής των Κτιρίων σε Παλαιά και Ιστορικά Κτίρια. Παθολογία και Επεµβάσεις Αποκατάστασης

Σκοπός του µαθήµατος είναι η απόκτηση θεωρητικής και εφαρµοσµέ-νης γνώσης σε ζητήµατα οικοδοµικής παθολογίας και φυσικής των κτιρίων των παλαιών και ιστορικών κτιρίων, προκειµένου να αντιµε-τωπισθούν θέµατα επεµβάσεων προστασίας και αποκατάστασης.

Eκπαιδευτικοί Στόχοι του ΜαθήµατοςΣτόχος του µαθήµατος είναι η εξοικίωση του µεταπτυχιακού φοιτη-τή µε ζητήµατα οικοδοµικής παθολογίας και η ικανότητά του να τα αντιµετωπίζει µε την επιλογή κατάλληλων κατασκευαστικών λύσεων που βασίζονται στις αρχές της φυσικής των κτιρίων και λαµβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες προστασίας και αποκατάστασης των ιστο-ρικών κατασκευών.

∆ιδακτική Υποστήριξη– Tεύχος σηµειώσεων περίπου 110 σελίδων µε τίτλο: «Προβλή-

µατα υγρασίας σε ιστορικά κτίρια και µνηµεία και τρόποι αντιµετώπισής τους»

– Πρόσθετες σηµειώσεις που καλύπτουν τις υπόλοιπες θεµατι-κές ενότητες του µαθήµατος.

Tρόπος ∆ιεξαγωγής του ΜαθήµατοςΠαραδόσεις σε αίθουσα διδασκαλίας µε τη βοήθεια εποπτικού υλικού.

Tο µάθηµα δεν περιλαµβάνει εργαστήριο ούτε προβλέπει την εκπόνηση θέµατος ή άλλης εργασίας των φοιτητών.

AξιολόγησηH αξιολόγηση των φοιτητών γίνεται µε γραπτές εξετάσεις. που αντι-στοιχούν στο 100% της βαθµολογίας επίδοσής τους στο µάθηµα.

Υ06β


∆ιδάσκοντες∆. Αραβαντινός, ∆. Μπίκας

Υπεύθυνος Μαθήµατος∆. Αραβαντινός

41

H εξέταση γίνεται µε τη διανοµή ολιγοσέλιδου τεύχους, επά-νω στο οποίο βρίσκονται οι εκφωνήσεις των θεµάτων και παρέχε-ται ο απαραίτητος χώρος για τη συµπλήρωση των ζητούµενων απα-ντήσεων. Tα στοιχεία του εξεταζόµενου καλύπτονται µε αδιαφανές φύλλο χάρτου που τους διανέµεται από τον εξεταστή και το οποίο επικολλούν επάνω στο γραπτό, έτσι ώστε κατά την αξιολόγηση να µην είναι γνωστά στον αξιολογητή τα στοιχεία του εξεταζόµενου.

Περιεχόµενο– Παθολογία ιστορικών κατασκευών

• Tα συνηθέστερα προβλήµατα και οι παρουσιαζόµενες φθο-ρές. Aίτια και µορφές εκδήλωσης

• Γενικές αρχές και φιλοσοφία των επεµβάσεων αποκατά-στασης.

– Προβλήµατα υγρασίας και µέθοδοι υγροπροστασίας • Mορφές υγρασίας και τρόποι εκδήλωσής τους • Mέθοδοι διάγνωσης, µετρήσεις, τρόποι εξυγίανσης και προ-

ληπτικής αντιµετώπισης • Kακοτεχνίες, κατασκευαστικά λάθη και παραλείψεις • Aλληλεπίδραση θερµοκρασίας και σχετικής υγρασίας του

αέρα στο σχηµατισµό επιφανειακής συµπύκνωσης. Tρόποι αντιµετώπισης

• Έλεγχος του φαινόµενου της διάχυσης και της εσωτερι-κής συµπύκνωσης των υδρατµών στα δοµικά στοιχεία των κατασκευών

• H υγρασία του αέρα σε µουσεία και χώρους εκθεµάτων. Mέ-τρα προστασίας.

– H θερµική προστασία των παραδοσιακών κατασκευών • Παράγοντες που επηρεάζουν τη διαµόρφωση του εσωκλίµα-

τος. H θερµική άνεση • Pοές θερµότητας. Θερµικές απώλειες και θερµικά κέρδη

Eνεργειακό ισοζύγιο • Aερισµός, δροσισµός και διαφυγές αέρα • H θερµική καταπόνηση των εξωτερικών δοµικών στοιχείων • H θερµοχωρητικότητα των δοµικών στοιχείων • Oι θερµογέφυρες και οι δυνατότητες επεµβάσεων για την

αντιµετώπισή τους • H στρατηγική θέρµανσης και δροσισµού • Eνεργειακές παράµετροι • Περιβαλλοντικοί παράγοντες που επιδρούν στην ενεργειακή

συµπεριφορά του κτιρίου • Aξιοποίηση των θερµοτεχνικών χαρακτηριστικών των δοµι-

κών στοιχείων και δυνατότητες λειτουργίας (ή ενσωµάτωσης) ενεργητικών και παθητικών συστηµάτων στο κτίριο.

42

– Hχοπροστασία και ηχοµόνωση • ∆ιερεύνηση των αιτίων παραγωγής και µετάδοσης κτυπογε-

νών και αερόφερτων ήχων • Hχοπροστατευτικές διατάξεις. Eφαρµογές σε παλιές και νέες

χρήσεις των κτιρίων.

43

Υ07 Μέθοδοι Αποτύπωσης Μνηµείων, Ιστορικών Συνόλων και Έργων Τέχνης

Σκοπός του µαθήµατος είναι η εξοικείωση του µεταπτυχιακού φοι-τητή µε όλο το φάσµα των µεθόδων αποτύπωσης.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Χώρος και αποτύπωση– Η ανάγκη και ο ρόλος της αποτύπωσης– Προϊόντα αποτύπωσης: Είδη, προδιαγραφές, χρήση– Αρχές, όργανα και µέθοδοι αρχιτεκτονικής αποτύπωσης – Φωτογραφική αποτύπωση– Αρχές, όργανα και µέθοδοι τοπογραφικής αποτύπωσης –

Προδιαγραφές– Αρχές, όργανα και µέθοδοι φωτογραµµετρικής αποτύπωσης

– Προδιαγραφές– Εφαρµογές εναέριας φωτογραµµετρίας – Φωτοερµηνεία– Εφαρµογές µαγνητικών διασκοπίσεων– ∆ιαχρονική παρακολούθηση παραµορφώσεων– Χρήση αυτοµατοποιηµένων συστηµάτων πληροφοριών

στην τεκµηρίωση– Χαρτοµετρία.

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΠ. Πατιάς

∆ιδάσκοντεςΟ. Γεωργούλα, Γ. Καραδέδος, Κ. Κατσάµπαλος, Ε. Λιβιεράτος, Χ. Μπούτουρα, Π. Πατιάς, Π. Σαββαΐδης, Κ. Τοκµακίδης


44

Ανάλυση, Τεκµηρίωση και Καταγραφή Μνηµείων και Ιστορικών Συνόλων

Σκοπός του µαθήµατος είναι η εξοικείωση των µεταπτυχιακών φοιτη-τών στις µεθόδους και στις τεχνικές για την ανάλυση και τεκµηρίωση των ιστορικών κατασκευών, των µνηµείων και των ιστορικών συνόλων.

Περιεχόµενο του µαθήµατος αποτελεί η συστηµατική παρου-σίαση και ανάλυση του διεπιστηµονικού χαρακτήρα της έρευνας για την ανάλυση και τεκµηρίωση των µνηµείων και των ιστορικών συνόλων, καθώς και η ανάπτυξη των µεθόδων και τεχνικών των διαφόρων επιστηµονικών ειδικοτήτων.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν οι παρακάτω ενότητες:

Ενότητα 1η: Ανάλυση και Τεκµηρίωση Κτιρίων– Σχέσεις του ιστορικού κτιρίου µε την ευρύτερη περιοχή– Ιστορική ανάλυση και τεκµηρίωση– Αρχιτεκτονική ανάλυση–τεκµηρίωση

• Αποτύπωση • Φωτογραφική, σχεδιαστική απεικόνιση• Τυπολογική, µορφολογική ανάλυση• Κατασκευαστική δοµή, παθολογία.

Ενότητα 2η: ∆οµοστατική Ανάλυση και Τεκµηρίωση Φέροντος Οργανισµού

– Ιστορικό, διάγνωση, θεραπεία– ∆ιαδικασία έρευνας – Σύγχρονες µέθοδοι παρατήρησης και καταγραφής.

Ενότητα 3η: Καταγραφή, Ανάλυση–Τεκµηρίωση και Αξιολόγηση του Ιστορικού Τεχνολογικού Εξοπλισµού ∆ιατηρητέων Κτιριακών Συγκροτηµάτων Βιοµηχανικής Κληρονοµιάς.

Υ08


∆ιδάσκοντεςΜ. Νοµικός, Π. Πατιάς, Κ. Στυλιανίδης, Α. Χατζηγώγας, ∆. Καπιζιώνης

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΜ. Νοµικός

45

Ενότητα 4η: Μεθοδολογία Έρευνας και Μελέτης του Ζωγραφικού ή άλλου ∆ιάκοσµου των Ιστορικών Κτιρίων.

Ενότητα 5η: Καταγραφή, Ανάλυση και Τεκµηρίωση Ιστορικών Οικι-στικών Συνόλων.

Βασική Βιβλιογραφία1 Νοµικός, Μ., Αποκατάσταση, Επανάχρηση Ιστορικών

Κτιρίων και Συνόλων. Μεθοδολογία, Εφαρµογές, ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 2000.

2 Penelis, G., Karaveziroglou, M., Stylianidis, K., Leontadiris, D., “Strengthening of the Rotonda Monument in Salonika”, Proceedings of the IABSE Symposium Strengthening of Building Structures – Diagnosis and Therapy, Venezia, Italy 1983, σ. 53–60.

3 Feilden, B. M., Conservation of Historic Buildings, Oxford 1998.

4 International updating course on the role of preparatory architectural investigation in the restoration of historic buildings, KU Leunen 1996.

46

Υ09 Στατική και Σεισµική Συµπεριφορά Ιστορικών Κατασκευών. Παθολογία Φέροντος Οργανισµού. Μέθοδοι και Τεχνικές Επισκευής και Ενίσχυσης

Σκοπός του µαθήµατος είναι η παρουσίαση της ιστορικής εξέλιξης των υλικών και των τύπων των φορέων των ιστορικών κατασκευών (δοµικά στοιχεία, δοµικά συστήµατα) και της παθολογίας των φο-ρέων υπό στατικά και δυναµικά φορτία, των αρχών επέµβασης στο φέροντα οργανισµό (αντιστρεψιµότητα, συµβατότητα υλικών κτλ.) και των µεθόδων και τεχνικών επισκευής και ενίσχυσης (επισκευή και ενίσχυση τοιχοποιίας, ραφές, προένταση, αντηρίδες, ελκυστή-ρες, δακτύλιοι).

Στόχοι του µαθήµατος είναι: ο εντοπισµός της διάταξης των δοµικών στοιχείων που αποτελούν το δοµικό σύστηµα µιας ιστορι-κής κατασκευής, η αποτύπωση της παθολογίας του λόγω φορτίων και καταναγκασµών, η εκτίµηση της επικινδυνότητας του φέροντος οργανισµού, η γνώση των αρχών επέµβασης στο φέροντα οργανι-σµό και οι δυνατότητες επιλογής µεθόδων και τεχνικών επισκευής και ενίσχυσης.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Υλικά και τύποι φορέων κλασικής περιόδου. Συµπεριφορά και

παθολογία φορέων υπό στατικά και δυναµικά φορτία – Υλικά και τύποι φορέων ρωµαϊκής, βυζαντινής και µεταβυζα-

ντινής περιόδου. Συµπεριφορά και παθολογία φορέων υπό στατικά και δυναµικά φορτία

– Υλικά και τύποι φορέων νεότερης περιόδου. Συµπεριφορά και παθολογία φορέων υπό στατικά και δυναµικά φορτία

– ∆ιατηρητέες κατασκευές 20ού αιώνα από οπλισµένο σκυρό-δεµα. ∆ιάταξη φέροντος οργανισµού, υλικά, παθολογία

– Αρχές επεµβάσεων στο φέροντα οργανισµό (αντιστρεψιµότη-τα, συµβατότητα υλικών κτλ.)


∆ιδάσκοντεςΑ. Αβδελάς, Χ. Ιγνατάκης, Γ. Μάνος, Γ. Πενέλης, Κ. Στυλιανίδης

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΚ. Στυλιανίδης

47

– Μέθοδοι και τεχνικές επισκευής και ενίσχυσης (επισκευή και ενίσχυση τοιχοποιίας, ραφές, προένταση, αντηρίδες, ελκυστή-ρες, δακτύλιοι)

– Υλικά και τύποι φορέων µεταλλικών διατηρητέων κατασκευ-ών. Ο δοµικός χάλυβας ως υλικό νέων φερόντων οργανισµών διατηρητέων κτιρίων.

48

Υ10 Θεµελιώσεις Ιστορικών Κτιρίων. Παθολογία Ιστορικών Κατασκευών που Οφείλεται στο Έδαφος και τις Θεµελιώσεις. Μέθοδοι και Τεχνικές Ενίσχυσης

Κύριος σκοπός του µαθήµατος είναι οι σπουδαστές να αποκτήσουν, σε ικανοποιητική έκταση και βαθµό, γνώσεις σχετικές µε τα τρία αντικείµενα που αναφέρονται στον τίτλο του µαθήµατος.

Στους στόχους του µαθήµατος περιλαµβάνονται η αναλυτική παρουσίαση του τύπου και της µορφής των θεµελιώσεων, η παρακο-λούθηση της εξέλιξης µε το χρόνο και κυρίως η εµβάθυνση στο θέµα της συσχέτισης των παρατηρούµενων αστοχιών και των διαφόρων αιτίων σε σχέση και µε τα χαρακτηριστικά της κατασκευής. Τέλος θα καταβληθεί προσπάθεια σύνδεσης και σύνθεσης των θεµάτων που αφορούν τις θεµελιώσεις µε άλλα αντικείµενα αρχιτεκτονικής.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα: Iστορία, διάταξη και τύποι θεµελιώσεων σε διάφορες χρονικές επο-χές και για διαφορετικούς τύπους µνηµείων και συνθήκες εδάφους (π.χ. οικοδοµικά έργα, ναοί, γέφυρες, κατασκευές στη θάλασσα, πύργοι και λοιπά οχυρωµατικά έργα, υδραγωγεία, δρόµοι κ.ά. τε-χνικά έργα).

Γεωτεχνική παθολογία (αστοχίες οφειλόµενες σε µετακινή-σεις των θεµελίων και του εδάφους). H γενική σηµασία του θέµα-τος. Aναφορά στα στοιχεία και στις παραµέτρους που επηρεάζουν και πρέπει να µελετώνται (ιστορικό, έδαφος θεµελίωσης, τύπος φορέα και στατική λειτουργία, µετρήσεις του µεγέθους, του ρυθ-µού και των χαρακτηριστικών των µετακινήσεων). Mεθοδολογία και πρακτική της σύνθεσης, αξιολόγησης και ερµηνείας των στοιχείων µε τελικό σκοπό την αξιόπιστη διάγνωση. Παρουσίαση ορισµένων χαρακτηριστικών µορφών αστοχιών και κατηγοριών αιτίων.

Kριτήρια και κανόνες αποτίµησης της ανάγκης στερεωτικής επέµβασης.


∆ιδάσκοντεςΝ. Μάνου, Σ. Μπαντής, Σ. Τσότσος

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΣ. Τσότσος

49

Mέθοδοι και τεχνικές ενίσχυσης των θεµελιώσεων. Παλαιότε-ρες και νέες τεχνικές (µικροπάσσαλοι, εδαφοπάσσαλοι κ.ά.).

Βασική Βιβλιογραφία1 Lizzi, F., The Static Restoration of Buildings (Basic criteria –

Case Histories), Sαger Publisher, 1981.

50

ΕΡΓ1ΕΡΓ2

Εργαστήριο ∆ιεπιστηµονικής Συνεργασίας: Αποκατάσταση και Επανάχρηση Ιστορικών Κτιρίων και Συνόλων

Σκοπός και στόχοι του εργαστηριακού µαθήµατος είναι:– Η διεπιστηµονική συνεργασία των φοιτητών– Η παραδειγµατική αντιµετώπιση µιας µελέτης αποκατάστα-

σης και επανάχρησης– Η διεκπεραίωση όλων των σταδίων µιας µελέτης αποκατά-

στασης και επανάχρησης– Η άσκηση των φοιτητών σε συγκεκριµένο αντικείµενο– Η πρακτική εφαρµογή των θεωρητικών αρχών και γνώσεων.

Το εργαστήριο περιλαµβάνει διαλέξεις και άσκηση.Οι διαλέξεις παρακολουθούν τον προβληµατισµό και τα στά-

δια της άσκησης. Είναι κυρίως εµπειρικές µελέτες αποκατάστασης και επανάχρησης κτισµάτων διαφόρων ιστορικών περιόδων που εκ-πονήθηκαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μέσα από τα παραδείγµα-τα προσεγγίζονται γενικά θεωρητικά και ειδικά πρακτικά ζητήµατα.

Η άσκηση περιλαµβάνει την αποκατάσταση και επανάχρη-ση ενός κτίσµατος ή µικρού συγκροτήµατος. Τα κτίσµατα που προ-τείνονται είναι διαφόρων εποχών, βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη ή στη γύρω περιοχή σε µικρή απόσταση, είναι δυνατή η επίσκεψη και η µελέτη τους, έχουν υποστεί επεµβάσεις και φθορές και χρει-άζονται συντήρηση.

Εξάµηνοα΄ και β΄ (Υποχρεωτικό)∆ιδακτικές Μονάδες 9,0Ώρες ∆ιδασκαλίας 108

∆ιδάσκοντεςΑ. Αβδελάς, Ο. Γεωργούλα, Ι. ∆ουδούµης, Χ. Ιγνατάκης, Ε. Μητσοπούλου, Μ. Νοµικός, Κ. Παλυβού, Α. Σέξτος, Αι. Στεφανίδου, Κ. Τοκµακίδης∆ιαλέξειςΑ. Αβδελάς, Ι. ∆ουδούµης, Α. Ζόµπου, Χ. Ιγνατάκης, Γ. Καραδέδος, Π. Κουφόπουλος, Σ. Μαµαλούκος, Ε. Μητσοπούλου, Μ. Νοµικός, Κ. Παλυβού, Α. Σέξτος, Αι. Στεφανίδου, Α. Τανούλας, Ε. Τσακανίκα

Υπεύθυνοι ΜαθήµατοςΜ. Νοµικός, Αι. Στεφανίδου

51

Η εργασία περιλαµβάνει τρία στάδια:

Τεκµηρίωση του ΜνηµείουΙστορική έρευνα, σχεδιαστική και φωτογραφική αποτύπωση, κατα-γραφή υλικών, ζηµιών και φθορών, καταγραφή προσθηκών, αλλα-γών και τροποποιήσεων.

Επεξεργασία Στοιχείων, Παθολογία, ∆ιάγνωση και Πρόταση ΑποκατάστασηςΑίτια ζηµιών και φθορών, φάσεις κτίσµατος, αξιολόγηση και τρόπος επέµβασης (αρχές). Αρχιτεκτονική και στατική µελέτη.

Πρόταση Επανάχρησης∆ιερεύνηση της νέας χρήσης, αρχιτεκτονική, στατική, µηχανολογική κλπ. µελέτη (ανάλογα µε τη σύνθεση της οµάδος).

Τρόπος ∆ιδασκαλίαςΟι διαλέξεις διεξάγονται µία ή δύο κάθε βδοµάδα, είναι διάρκει-ας 2 ωρών περίπου και παρουσιάζονται από τους διδάσκοντες και τους οµιλητές.

Η άσκηση εκπονείται από τις διεπιστηµονικές οµάδες των φοιτητών µε την καθοδήγηση των διδασκόντων. Οι φοιτητικές οµά-δες συγκροτούνται από δύο αρχιτέκτονες και έναν από άλλες ειδικό-τητες (ανάλογα µε τις συµµετοχές στο πρόγραµµα: πολιτικό µηχανι-κό, τοπογράφο, µηχανολόγο, αρχαιολόγο κτλ.). Οι οµάδες διδασκό-ντων επιβλέπουν και διορθώνουν µία ή δύο οµάδες φοιτητών.

Σε καθορισµένα χρονικά διαστήµατα γίνονται παρουσιάσεις σταδίων της άσκησης, παρουσία όλων των µελών του εργαστηρίου και στο τέλος του ακαδηµαϊκού έτους γίνεται η τελική παρουσίαση. Οι τρεις συνολικά παρουσιάσεις συµβάλλουν στην ανταλλαγή από-ψεων, εµπειριών και κριτικής.

Εκπαιδευτικό ΥλικόΟι φοιτητές µελετούν και συµβουλεύονται: – Βιβλιογραφία – Βιβλία και άρθρα που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη ή συγκε-

ντρώθηκαν για τις ανάγκες του εργαστηρίου – Φοιτητικές εργασίες αποκατάστασης και επανάχρησης που

εκπονήθηκαν σε άλλες µεταπτυχιακές σχολές – Σηµειώσεις, έντυπα που διανέµονται από τους οµιλητές.

ΑπαιτήσειςΣτην αρχή της ακαδηµαϊκής χρονιάς ο κάθε µεταπτυχιακός φοιτη-τής θα παρουσιάσει µια εργασία που εκπόνησε κατά τη διάρκεια

52

των σπουδών του ή αργότερα ως µελετητής (διπλωµατική εργασία, κτλ.). Μετά τις παρουσιάσεις, διάρκειας δύο εβδοµάδων, οι φοιτη-τές θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν τους συνεργάτες τους και να συγκροτήσουν τις οµάδες εργασίας (έως 02–10–2008).

Η κάθε οµάδα είναι υποχρεωµένη να παρουσιάσει, στα καθο-ρισµένα χρονικά διαστήµατα, τα τρία στάδια της εργασίας τους:

1ο στάδιο: τέλος ∆εκεµβρίου 20082ο στάδιο: Μάρτιος 2009τελική παρουσίαση: αρχές Ιουλίου 2009

Τρόπος ΒαθµολογίαςΤα επιµέρους στάδια της άσκησης έχουν την ίδια βαρύτητα στην εκ-παιδευτική διαδικασία και το ίδιο ποσοστό βαθµολογίας.

Οι υπεύθυνοι διδάσκοντες της οµάδος (αρχιτέκτονες, πολιτι-κοί µηχανικοί, τοπογράφοι) προτείνουν βαθµό για την περιοχή της αρµοδιότητάς τους. Ο βαθµός ειδικότητας καθορίζεται από την εξε-ταστική επιτροπή κάθε ειδικότητας. Επίσης, οι υπεύθυνοι διδάσκο-ντες της οµάδος προτείνουν συνολικό βαθµό θέµατος. Ο συνολικός βαθµός καθορίζεται από το σύνολο των µελών του εργαστηρίου. Όταν δεν υπάρχει υπεύθυνος διδάσκοντας µιας ειδικότητας, η βαθ-µολόγηση γίνεται από τους υπεύθυνους της πλησιέστερης κατά τεκ-µήριο ειδικότητας.

Βασική ΒιβλιογραφίαΘα δοθεί σε CD µε την έναρξη των µαθηµάτων.

∆ιαλέξειςΣτα πλαίσια του εργαστηρίου θα αναπτυχθούν µε µορφή διαλέξε-ων διάφορα θέµατα κατάλογος των οποίων θα δοθεί µε την έναρξη των µαθηµάτων.

53

Ξύλο και Ξύλινες Κατασκευές. Παθολογία, Προστασία και Τεχνικές Συντήρησης

Σκοπός του µαθήµατος είναι η απόκτηση θεωρητικής και εφαρµο-σµένης γνώσης σε ζητήµατα ξύλου και ξύλινων κατασκευών.

Στόχοι του µαθήµατος είναι η απόκτηση από τον µεταπτυχια-κό φοιτητή της γνώσης που απαιτείται για τη διαπίστωση των προ-βληµάτων των ξύλινων κατασκευών των ιστορικών κτιρίων, την ανά-λυση των αιτίων, τους υπολογισµούς και των τεχνικών προστασίας και συντήρησης–αποκατάστασής τους.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα: Tο ξύλο ως οικοδοµικό υλικό. Oνοµατολογία. Mορφές και

αξιοποίηση της οικοδοµικής ξυλείας. Iστορική εξέλιξη των ξύλινων κατασκευών. Ξύλινα δοµικά στοιχεία ιστορικών κτιρίων (στέγες, πα-τώµατα, κλίµακες, κουφώµατα). Mορφολογία και τρόποι κατασκευ-ής. Kατασκευαστικά προβλήµατα. Συντήρηση–Aποκατάσταση. ∆οµή και ιδιότητες του ξύλου. Παράγοντες φθορών και πρόκλησης βλα-βών. Eλαττώµατα και εχθροί του ξύλου. ∆ιάρκεια ζωής. Yλικά και τρόποι προληπτικής προστασίας. Συνδεσµολογία των ξύλινων κα-τασκευών. Iστορικές και σύγχρονες λύσεις. Mηχανική των ξύλινων κατασκευών. Aντοχές. Yπολογιστικές µέθοδοι. Kανονισµοί. Θερµο-µόνωση, υγροµόνωση, ηχοµόνωση των ξύλινων κατασκευών. Πυρο-προστασία ξύλινων δοµικών στοιχείων και κατασκευών. Παθολογία των ξύλινων κατασκευών. Mέθοδοι και εξοπλισµός διάγνωσης βλα-βών. ∆ιορθωτικές επεµβάσεις. Aποκατάσταση βλαβών. Συντήρηση. Eνίσχυση. Yλικά και µέθοδοι πραγµατοποίησης επεµβάσεων.

Ε01

Εξάµηνοβ΄ (Επιλογής)∆ιδακτικές Μονάδες 2,0Ώρες ∆ιδασκαλίας 24

∆ιδάσκοντεςΑ. Αβδελάς, ∆. Μπίκας, Ν. Οικονόµου, Ε. Τσακανίκα

Υπεύθυνος Μαθήµατος∆. Μπίκας

54

Παθολογία, Προστασία και Τεχνικές Συντήρησης Λίθου

Σκοπός του µαθήµατος είναι η παροχή και ανάπτυξη της απαι-τούµενης γνώσης για τη διαχείριση των προβληµάτων που πα-ρουσιάζονται σε µνηµεία ή ιστορικά κτίρια, όπου ο λίθος αποτελεί φέρον δοµικό υλικό ή κύριο δοµικό υλικό του φέροντος οργανι-σµού του κτίσµατος.

Στόχος του µαθήµατος είναι να αναπτυχθούν κριτήρια για την αναγνώριση της παθολογίας λίθων και γνώση για τη µεθοδο-λογία και πρακτική που θα ακολουθηθεί για την αντιµετώπιση των προβληµάτων συντήρησης στερέωσης των µνηµείων.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:Γεωλογική, ορυκτολογική και µορφολογική ταξινόµηση λί-

θων. Mικροδοµικά, φυσικοχηµικά και µηχανικά χαρακτηριστικά. Eπεξεργασία λίθων. Ιστορική αναδροµή. Παθολογία. Μηχανισµοί φθοράς υλικών. Tεχνικές καθαρισµού. Mέθοδοι προστασίας και συ-ντήρησης. Πρακτική άσκηση σε αναγνώριση και έλεγχο χαρακτηρι-στικών. Παρουσίαση παραδειγµάτων (case studies) από την πράξη. Τα αντικείµενα του µαθήµατος θα καλυφθούν µε διαλέξεις και εκ-πόνηση από τους φοιτητές (σε οµάδες 2–3 ατόµων) θεµάτων εργα-στηριακών υπό την επίβλεψη της Ι. Παπαγιάννη και άλλων διδασκό-ντων, πάνω στα οποία θα αξιολογηθούν οι φοιτητές.

Βασική Βιβλιογραφία1 The Conservation of Stone II, Centro per la conservazione,

Bologna, edited by Rafaella Rossi Manavesi, Part A, Deterioration, Bologna 1981, Part B, Treatment, Bologna 1981.

Ε02

Εξάµηνοα΄ (Επιλογής)∆ιδακτικές Μονάδες 1,0Ώρες ∆ιδασκαλίας 12

∆ιδάσκοντεςΝ. Ανδρίτσος, Π. Θεουλάκης, Κ. Μιχαηλίδης, Ι. Παπαγιάννη, Μ. Στεφανίδου, Σ. ΧατζησπύρουΒοηθοί για τα Εργαστηριακά ΘέµαταΣ. Κονοπίση, Β. Πάχτα, Μ. Στεφανίδου


55

Μουσειακές Χρήσεις σε Ιστορικά Κτίρια και Τόπους

Σκοπός του µαθήµατος είναι ο φοιτητής α) να εξοικειωθεί µε τις έν-νοιες που σχετίζονται µε την επανάχρηση και τη µουσειολογία κα-θώς και µε την ειδική προβληµατική που προκύπτει τόσο από τους περιορισµούς που θέτει το προϋπάρχον κτίριο όσο και από τη σύ-γκρουση της µνηµειακότητας του εκθέµατος µε τη µνηµειακότητα του ιστορικού κτιρίου, το οποίο θα το φιλοξενήσει, β) να προβλη-µατισθεί σχετικά µε την ένταξη των ιστορικών κτιρίων, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις µπορούν να θεωρηθούν από µόνα τους µου-σεία µέσα στον ιστορικό τόπο ο οποίος µε τη σειρά του µπορεί να αποτελεί µουσείο.

Στόχος του µαθήµατος είναι να αποκτήσει ο φοιτητής τα απαραίτητα εφόδια ώστε να µπορεί να συµβάλει, ως µελλοντικός εξειδικευµένος επαγγελµατίας, από τη σκοπιά της ειδικότητάς του, στη σωστή αντιµετώπιση των προβληµάτων της µετατροπής ενός ιστορικού κτιρίου σε µουσείο.

Στο µάθηµα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Ανάλυση εννοιών – ορολογία– Σύντοµη ιστορία της µουσειολογίας– Σχεδιασµός µουσείου

• Σε νέο κτίριο• Σε ιστορικό κτίριο

Αρχές οργάνωσης ή µνηµειακότητα του κτιρίου και η µνηµει-ακότητα του εκθέµατοςΕπεµβάσεις τεχνικής φύσης (στατική επάρκεια, εγκαταστάσεις)Επεµβάσεις στη διάταξη χώρων – Λειτουργικά διαγράµµαταΤύποι µουσείων (πινακοθήκες, αρχαιολογικά µουσεία, µου-σεία σύγχρονης τέχνης κτλ.) περιοδικές εκθέσεις

Ε03

Εξάµηνοβ΄ (Επιλογής) Συνδιδασκαλία µε β΄ Κατεύθυνση, Α1.4∆ιδακτικές Μονάδες 1,0Ώρες ∆ιδασκαλίας 12

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΓ. Καραδέδος

∆ιδάσκοντεςΓ. Καραδέδος∆ιαλέξειςΑ. Καπανδρίτου, Μ. Πάντου, Μ. Τριανταφυλλίδου, Ε. Φιλιπποπούλου

56

Το µουσείο και ο επισκέπτηςΤοµέας ∆ιεύθυνσης και επιστηµονικής έρευναςΤοµέας σταθερών εγκαταστάσεων (εκθέσεις µόνιµες)Τοµές περιοδικών εκθέσεων

– Το µουσείο εκτός µουσείου. Ο ιστορικός τόπος µουσείο.

Βασική Βιβλιογραφία1 Minissi, F., Il museo negli anni ’80, edizioni kappa, Roma, 19832 Minissi, F., Conservazione dei beni storiko astistici e

ambientali. Restauro e musealizzazione, De Luca editore, Roma, 1978.

3 Alderson, W., T. αnd Shirley Payne Low, Interpretation of Historic Sites, American Association for State and Local History, Nashville, USA 1976.

4 Σκαλτσά, Μ., Για τη Μουσειολογία και τον πολιτισµό, Εντευκτήριο, Θεσσαλονίκη 1999.

5 Argan, G., “La prospettiva del museo”, στο Futuribili, n. 30–31, Roma, 1971.

57

Τεχνικές Ανασκαφής

Σκοπός του µαθήµατος είναι η εξοικείωση των φοιτητών µε τις βα-σικές έννοιες και τις πρακτικές της αρχαιολογικής ανασκαφής και των προβληµάτων των αρχαιολογικών χώρων.

Στόχος του µαθήµατος είναι η καλύτερη κατανόηση της ανα-σκαφικής εργασίας ώστε να είναι δυνατή η συνεργασία µε τους ανα-σκαφείς για την επίλυση προβληµάτων των αρχαιολογικών χώρων.

Θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα: – Ιστορία της ανασκαφικής έρευνας– Μεθοδολογία και τεχνικές ανασκαφής– Έννοιες και αρχές της στρωµατογραφίας – Τεχνικές ανασκαφών, οριζόντια και κάθετη– Σχετική και απόλυτη χρονολόγηση – Ανασκαφική τεκµηρίωση: ηµερολόγια, γεωλογική περιγραφή,

κατάλογοι ευρηµάτων – Σχεδιαστική, φωτογραφική, φωτογραµµετρική αποτύπωση– ∆είγµατα και δειγµατοληψίες– Εργαστηριακές αναλύσεις και χρήσεις Η/Υ στο πεδίο – Επιφανειακή έρευνα, τηλεπισκόπηση, γεωφυσική επισκόπηση– Επεξεργασία ανασκαφικών δεδοµένων– Βάσεις δεδοµένων, καταγραφές, τοπογραφικά, τοπογραφικές

βάσεις δεδοµένων– Ανασκαφικά αρχεία και αποθήκες – Προσδιορισµός φάσεων και περιόδων

Ε04

Εξάµηνοβ΄ (Επιλογής) ∆ιδακτικές Μονάδες 2,0Ώρες ∆ιδασκαλίας 24

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΚ. Κωτσάκης

∆ιδάσκοντεςΚ. Κωτσάκης, Σ. Ανδρέου∆ιαλέξειςΜ. Παππά, Κ. Σισµανίδης, Μ. Μπέσιος, ∆. Ιγνατιάδου, Μ. Κατσιάνης, Σ. Τσιπίδης

Πρακτική ΆσκησηΤούµπα Θεσσαλονίκης, Πέλλα, Παλιάµπελα Κολινδρού

58

– ∆ιαχείριση αρχαιολογικών χώρων – Προγράµµατα διαχείρισης – Ρυθµιστικά σχέδια– Ζώνες προστασίας – Προβλήµατα αρχαιολογικών χώρων: αναστήλωση, στερέωση,

αποκατάσταση. Στέγαστρα αρχαιολογικών χώρων.

Βασική Βιβλιογραφία1 Barker, Ph., Techniques of archaeological excavation,

London 1982.2 Renfrew, C and Bahn, P., Archaeology: Theories, Methods

and Practice. London 2004.3 Teutonico, J. M. and Palumbo, G., Management Planning

for Archaeological Sites, Los Angeles 2002.

59

Αξιοποίηση και Προβολή Μνηµείων Πολιτισµού. Πολυµέσα

Σκοπός του µαθήµατος είναι:– Η γνωριµία µε τα συστήµατα ήχου και εικόνας και η εφαρµο-

γή τους σε περιβάλλον Η/Υ. Λήψη, αποθήκευση, επεξεργασία και µεταφορά ήχου και εικόνας.

– Η ηλεκτροµαγνητική ανίχνευση ιδιοτήτων εδάφους και δοµι-κών στοιχείων µνηµείων πολιτισµού.

– Η παρουσίαση των δυνατοτήτων συνδυασµού των µεθόδων της τεχνολογίας των πολυµέσων µε τις µεθόδους και τεχνικές των Γεωγραφικών Συστηµάτων Πληροφοριών. Υπάρχουσες δυνατότητες, εφαρµογές και εξελίξεις τους.• Οι σύγχρονες ειδικές µέθοδοι και όργανα αποτύπωσης µνη-

µείων και αρχαιολογικών χώρων.• Η παρουσίαση των δυνατοτήτων των ΓΣΠ στην ανάπτυξη πο-

λυµέσων. Παρουσίαση της δυνητικής συµβολής των ΓΣΠ και του συνδυασµού ΓΣΠ – πολυµέσων στην ανάδειξη µνηµείων

Στόχοι του µαθήµατος είναι:– Η κατάρτιση ειδικών επιστηµόνων στη χρήση πολυµέσων. Η

συλλογή, µεταφορά και παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού µέσω περιφερειακών συστηµάτων Η/Υ (κάµερα, σκάνερ, µι-κρόφωνο, φιλµ κτλ.). Η σύνθεση εικόνας µε γραφικές ηλεκτρο-νικές µεθόδους. Η ανάπτυξη βάσης δεδοµένων, αρχειοθέτηση, αναζήτηση και ταξινόµηση ηλεκτρονικού υλικού. Η έκδοση πο-λυµεσικού υλικού σε ηλεκτρονικά έντυπα (CD-ROM, web site).Η ανάπτυξη περιβάλλοντος αλληλεπίδρασης µε το χρήστη.

– Η χαρτογράφηση – ανίχνευση ιδιοτήτων περιοχών που φι-λοξενούν µνηµεία πολιτισµού καθώς και στοιχείων των ίδιων των µνηµείων µε στόχο την αποκάλυψη των παθολογικών αι-τίων και την καθοδήγηση των επεµβάσεων αποκατάστασης.

Ε05


Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΓ. Παπανικολάου

∆ιδάσκοντεςΙ. ∆ούκας, Ν. Νικονάνου, Κ. Παλυβού, Γ. Παπανικολάου

60

Στο µάθηµα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:

Εισαγωγή στα ΠολυµέσαΥπολογιστές και πολυµέσα, εφαρµογές των πολυµέσων (Εκπαίδευση, παρουσιάσεις, προβολή έργων τέχνης), προοπτικές των πολυµέσων.

Καταγραφή και Επεξεργασία Πολυµεσικού ΥλικούΨηφιοποίηση ήχου, ακίνητης και κινούµενης εικόνας µε τη βοήθεια κατάλληλων περιφερειακών συσκευών Η/Υ (sound–video card, scanner). Επεξεργασία του υλικού µέσω εξειδικευµένου λογισµικού.

Αποθήκευση Πολυµεσικού Υλικού– Συµπίεση, αποθήκευση και αρχειοθέτηση του πολυµεσικού

υλικού σε µονάδες σκληρού δίσκου. Μεταφορά και εγγρα-φή του υλικού σε µέσα υψηλής χωρητικότητας (οπτικοί δί-σκοι CD-ROM)

– Ηλεκτροµαγνητική ακτινοβολία και διατάξεις εκποµπής–λή-ψης. Ηλεκτροµαγνητικές ιδιότητες υλικών. Ανάκλαση από στρωµατοποιηµένο και ανοµοιογενές µέσο. Μετρήσεις ιδιο-τήτων δειγµάτων του εδάφους ή/και των δοµικών στοιχείων των κατασκευών. Βαθµονόµηση και εστίαση διατάξεων ανί-χνευσης. Μέθοδοι αντιστροφής

– Όργανα µετρήσεων, στοιχεία µετρητικών διατάξεων – Συνοπτική εισαγωγή στα πολυµέσα. Τύποι δεδοµένων που

χρησιµοποιούνται. Προγράµµατα δηµιουργίας εφαρµογών πολυµέσων. Εφαρµογές πολυµέσων και GIS χάρτες. Παρα-δείγµατα εφαρµογών

– 2D–3D αποτυπώσεις µε σύγχρονες γεωδαιτικές µεθόδους και όργανα

– CAD και άλλες εφαρµογές Η/Υ για προετοιµασία και επε-ξεργασία δεδοµένων αποτύπωσης µε τελικό αποδέκτη multimedia εφαρµογές για µνηµεία

– Συνεργασία µε ειδικές εφαρµογές document processing– Η λύση Internet– Τεκµηρίωση µνηµείων – Πολυµέσα– Γεωγραφικά Συστήµατα Πληροφοριών: Συµβολή στην ανάδει-

ξη µνηµείων– Γεωγραφικά Συστήµατα Πληροφοριών: Γεωγραφικά ευρετή-

ρια µνηµείων– ΓΣΠ – ∆υναµικοί χάρτες σε συνδυασµό µε την αξιοποίηση

πολλαπλών µέσων.

61

Βασική βιβλιογραφία1 Multimedia στη θεωρία και στην πράξη. Από την οµάδα του εργαστηρίου Πολυµέσων, Τµήµατος

Πληροφορικής, ΑΠΘ, εκδόσεις A. Τζιόλα, Θεσσαλονίκη.2 Web site: http: //www.yahoo.com/Computers_and_

Internet/Software/Multimedia3 Ulaby, F. T., Moore, R. K. and Fung, A. K., Microwave Remote

Sensing, v. I–III, Artech House, Norwood MA 1986.4 Woodhead, N., Hypertext & Hypermedia: Theory &

Applications Wilmslow, Sigma Press, England 1991.5 Blattner, M. M. & Dannenberg, R. B. (eds), Multimedia

Interface Design. Reading, MA: Addison Welsey 1992.6 Nielsen, J., Multimedia & Hypertext – the Internet & beyond,

Academic Press, London 1995.7 Μπάντελας, Α., Σαββαΐδης, Π., Υφαντής, Ι., ∆ούκας, Ι.,

Σύγχρονα συστήµατα µετρήσεων και επεξεργασίας γεωδαιτικών δεδοµένων, Πανεπιστηµιακές σηµειώσεις.

62

Τεχνολογία Κεραµικών Οικοδοµικών Υλικών

Σκοπός του µαθήµατος είναι η εκπαίδευση στην επιστήµη και τεχνο-λογία των κεραµικών οικοδοµικών υλικών και ειδικότερα στις κερα-µικές πρώτες ύλες, στις διεργασίες παραγωγής των κεραµικών και στις ιδιότητές τους τις σχετιζόµενες µε την προστασία, συντήρηση και αποκατάσταση των µνηµείων πολιτισµού.

Στόχος του µαθήµατος είναι η εξειδίκευση επιστηµονικού προσωπικού στα κεραµικά οικοδοµικά υλικά για την αποτελεσµατι-κότερη αντιµετώπιση της προστασίας, συντήρησης και αποκατάστα-σης µνηµείων.

Στα µαθήµατα θα αναλυθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Εισαγωγή γενικώς στα κεραµικά και ειδικότερα στα κεραµικά

οικοδοµικά υλικά – Φυσικές κεραµικές πρώτες ύλες

• Προέλευση • ∆οµή, χηµική και ορυκτολογική σύσταση • Ιδιότητες – επιθυµητές και ανεπιθύµητες ανάλογα µε την

εφαρµογή • Μέθοδοι προσδιορισµού της χηµικής και ορυκτολογικής σύ-

στασης και των ιδιοτήτων • ∆ιεργασίες προετοιµασίας, βελτίωσης και βελτιστοποίησης φυ-

σικών κεραµικών πρώτων υλών, ανάλογα µε τις εφαρµογές.– ∆ιεργασίες παραγωγής κεραµικών υλικών εν γένει και ειδικό-

τερα των οικοδοµικών κεραµικών. Βελτίωση και βελτιστοποί-ηση των διεργασιών παραγωγής ανάλογα µε την εφαρµογή

– Φυσικοχηµικές και µηχανικές ιδιότητες των κεραµικών • Επιθυµητές και ανεπιθύµητες ιδιότητες • Συσχέτιση των ιδιοτήτων µε τη µικροδοµή και της µικροδο-

µής µε τη διεργασία παραγωγής

Ε06


∆ιδάσκοντεςΙ. Παπαγιάννη, Β. Ρηγοπούλου-Κασελούρη, Μ. ΣτεφανίδουΒοηθοί για τα Εργαστηριακά ΘέµαταΣ. Κονοπίση, Β. Πάχτα, Μ. Στεφανίδου


63

• Βελτίωση και βελτιστοποίηση των χαρακτηριστικών των κεραµι-κών µέσω των πρώτων υλών και των διεργασιών παραγωγής

• Μέθοδοι ανάλυσης και χαρακτηρισµού των κεραµικών • Αντοχή και φθορά των κεραµικών. Επίδραση της µηχανικής

και χηµικής καταπόνησης, του νερού και της ατµόσφαιρας.– Αποκατάσταση των µνηµείων

• Προσδιορισµός των χαρακτηριστικών του προς αντικατάστα-ση οικοδοµικού κεραµικού

• Καθορισµός των κριτηρίων επιλογής του αναστηλωτικού κεραµικού

• Μέθοδοι συντήρησης και αποκατάστασης.– Τεχνολογικός σχεδιασµός και παραγωγή του κατάλληλου

αναστηλωτικού κεραµικού – Εργαστήριο, Βιοµηχανία.

Βασική Βιβλιογραφία1 Norton, F. H., Elements of Ceramics, Addison-Wesley

Publishing Co, Reading Massachusetts.2 Kingery, W. D., Bowen, H. K., Uhlmann, D. R., Introduction to

ceramics, John Willey and Sons, NY.3 Komar, A., Building Materials and Components, MIR

Publishers, Moscow.4 Worrall, D., Ceramic Raw Materials, Institute of Ceramics,

Stoke-on-Trent.

64

Επιστήµη και Τεχνολογία Κονιαµάτων µε Βάση την Άσβεστο

Σκοπός του µαθήµατος είναι να µεταφερθεί γνώση και εµπειρία για την επιλογή κονιαµάτων για τις επεµβάσεις στα µνηµεία, συµβατών µε τα υπάρχοντα ώστε να µην προκαλούνται µε την πάροδο του χρόνου επιπλέον φθορές από την προσθήκη σύγχρονων υλικών.

Στόχοι του µαθήµατος είναι η εξοικείωση του σπουδαστή µε την άσβεστο και το ασβεστοκονίαµα, καθώς και τη λειτουργικότη-τα των κονιαµάτων αυτών στο δοµικό φορέα, η ανάπτυξη κριτηρί-ων επιλογής αρχικών υλικών και σύνθεσης συµβατών κονιαµάτων επεµβάσεων και, τέλος, η εξοικείωση των σπουδαστών µε µεθό-δους ελέγχου ιδιοτήτων υλικών.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:∆οµή και σύσταση κονιαµάτων που βασίζονται στην άσβεστο,

παλαιά και σύγχρονα. Tαξινόµηση. Παράµετροι που επηρεάζουν τα µηχανικά χαρακτηριστικά και τις φυσικοχηµικές ιδιότητες. Σχεδια-σµός µειγµάτων ασβεστοκονιαµάτων συµβατών µε τα υπάρχοντα πρωτογενή υλικά. Έλεγχος και προδιαγραφές. Tρόποι βελτίωσης των τεχνικών χαρακτηριστικών. Πρακτική άσκηση παρασκευής και ελέγχου κονιαµάτων.

Τα µαθήµατα θα γίνουν υπό µορφή διαλέξεων (περιορισµέ-νου αριθµού, 1–3) και µε την εκπόνηση θεµάτων από τους φοιτητές, υπό την επίβλεψη της Ι. Παπαγιάννη και άλλων διδασκόντων, πάνω στα οποία θα γίνει η αξιολόγηση των φοιτητών.

Βασική Βιβλιογραφία1 Technical Advice Notes No 1, Preparation and Use of Lime

Mortares, Scottish Conservation Bureau, Edinburg, Scotland.

Ε07


∆ιδάσκοντεςΙ. ΠαπαγιάννηΒοηθοί για τα Εργαστηριακά ΘέµαταΣ. Κονοπίση, Β. Πάχτα, Αι. Στεφανίδου


65

Σύγχρονα Υλικά και Τεχνολογίες Συντήρησης

Σκοπός του µαθήµατος είναι η παροχή σύγχρονης γνώσης για ανα-βαθµισµένα ή νέα υλικά που χρησιµοποιούνται στη συντήρηση/ αποκατάσταση των µνηµείων και των ιστορικών κτισµάτων.

Στόχοι του µαθήµατος είναι η ανάπτυξη κριτηρίων επιλογής για την καταλληλότητα των υλικών που διατίθενται στην αγορά προ-κειµένου να χρησιµοποιηθούν στις αναστηλωτικές εργασίες, καθώς και των τεχνολογιών που χρησιµοποιούνται στις εργασίες αυτές.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:Aναβαθµισµένα ή τροποποιηµένα παραδοσιακά υλικά. Σύγχρο-

να υλικά σε επεµβάσεις αποκατάστασης. Yλικά καθαρισµού, εµποτι-σµού, προστασίας (πυριτικά και σιλικόνες). Ρητίνες – πολυµερή υλι-κά. Σύγχρονα υλικά και µέθοδοι ενίσχυσης–στερέωσης των κατα-σκευών. Mεθοδολογίες ελέγχου αποτελεσµατικότητας επεµβάσεων.

Τα µαθήµατα θα γίνουν υπό µορφή διαλέξεων (περιορισµέ-νου αριθµού, 1–3) και µε την εκπόνηση θεµάτων από τους φοιτητές, υπό την επίβλεψη της Ι. Παπαγιάννη και άλλων διδασκόντων, πάνω στα οποία θα γίνει η αξιολόγηση των φοιτητών.

Βασική Βιβλιογραφία1 Synthetic Materials Used in the Conservation of Cultural

Property, ICCROM Editions.

Ε08


∆ιδάσκοντεςΙ. Παπαγιάννη, Κ. ΠαναγιώτουΒοηθοί για τα Εργαστηριακά ΘέµαταΣ. Κονοπίση, Β. Πάχτα, Αι. Στεφανίδου


66

Πρόβληµα ένταξης Υδραυλικών και Μηχανολογικών Εγκαταστάσεων σε Μνηµεία και Ιστορικά Κτίρια. Φωτισµός Μνηµείων

Σκοπός του µαθήµατος είναι η παροχή εξειδικευµένων γνώσεων που θα δώσουν τη δυνατότητα της ανάδειξης των µνηµείων και ιστο-ρικών κτιρίων µε ελαχιστοποιηµένες παρεµβάσεις στη δοµή τους.

Στόχος του µαθήµατος είναι η παρουσίαση των αρχών σχεδια-σµού των ηλεκτρο-µηχανολογικών εγκαταστάσεων έτσι ώστε να γίνο-νται κατανοητά τα προβλήµατα ένταξής τους στα µνηµεία και κτίρια.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Εισαγωγή. Ταξινόµηση των ιστορικών κτιρίων και µνηµείων

ως προς τον ηλεκτροµηχανολογικό εξοπλισµό τους – Συνεργασία Ηλεκτρολόγων–Μηχανολόγων µε άλλες ειδικότητες.– Αρχές σχεδιασµού των µηχανολογικών εγκαταστάσεων όπως

υδραυλικά, θέρµανση, κλιµατισµός κτλ.– Αρχές σχεδιασµού ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων όπως

φωτισµός, τηλέφωνα, ενδοεπικοινωνία κτλ.– Βασικές έννοιες φωτοµετρίας και τεχνητού φωτισµού– Εξωτερικός φωτισµός ανάδειξης κτιρίων– Εσωτερικός φωτισµός αιθουσών ειδικής χρήσης (µουσεία,

εκκλησίες κτλ.)– Ανάγκες χώρων και χωροταξικός σχεδιασµός των εγκατα-

στάσεων – Παραδείγµατα από την πράξη– Γενικά συµπεράσµατα.

Βασική Βιβλιογραφία1 Κουρής, Σ., Σωτηρόπουλος, Βλ., Ηλεκτρολογικές και

Μηχανολογικές εγκαταστάσεις σε κτίρια, Σύγχρονη Παιδεία, Θεσσαλονίκη.

Ε09


∆ιδάσκοντεςΘ. Ξένος, Κ. Παπακώστας

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΘ. Ξένος

67

2 Phillips, D., Lighting in Architectural Design, McGraw-Hill 1964.

3 Hopkinson, R. G., Key, J. D., The Lighting of Buildings, Feber + Feber (1973).

68

Ειδικά Θέµατα Οικοδοµικής των Ιστορικών Κατασκευών

Σκοπός του µαθήµατος είναι η απόκτηση ειδικής και εφαρµοσµένης γνώσης σε επιλεγµένα ειδικά ζητήµατα της οικοδοµικής των ιστορι-κών κατασκευών.

Στόχος του µαθήµατος είναι η εξοικείωση και εµβάθυνση του φοιτητή σε θέµατα, περιβαλλοντικής προστασίας, τεχνικοοικονο-µικής αξιολόγησης, οργάνωσης και διαχείρισης της πληροφορίας, έρευνας αγοράς, χρήσης υλικών κτλ. σε ιστορικές κατασκευές.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Οι κτιριοδοµικές απαιτήσεις των χρηστών των ιστορικών κτιρίων

• Κανονισµοί και προδιαγραφές• Χρηστικές απαιτήσεις

– Περιβαλλοντική προστασία των ιστορικών κατασκευών– Προγραµµατισµός και οργάνωση του επεµβατικού έργου– Τεχνικοοικονοµικές παράµετροι αξιολόγησης των οικοδοµι-

κών επεµβάσεων σε ιστορικές κατασκευές• Κοστολόγηση. Έρευνα αγοράς• Τεχνικές περιγραφές

– Οργάνωση και διαχείριση της πληροφορίας• Ηλεκτρονικές βάσεις δεδοµένων και πληροφορικά συστήµατα

– Τεχνικά συστήµατα – Εγκαταστάσεις• Συντήρηση, ανανέωση, αντικατάσταση στοιχείων και συστηµάτων

– Σύγχρονες τεχνολογίες και υλικά οικοδοµικών επεµβάσεων.

Ε10


∆ιδάσκοντεςΚ. Ευµορφοπούλου, Α. Κοκκινάκη, ∆. Μπίκας, Ν. Οικονόµου

Υπεύθυνος Μαθήµατος∆. Μπίκας

69

Πυροπροστασία Ιστορικών Κτιρίων και Συνόλων

Σκοπός του µαθήµατος είναι η επιστηµονική προσέγγιση του προ-βλήµατος της πυροπροστασίας σε ιστορικό κτίριο ή κτίρια που φυ-λάσσονται πολιτισµικοί θησαυροί (µουσεία κτλ.) και σε ιστορικούς οικισµούς ή σύνολα.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Βασικές αρχές και έννοιες του γνωστικού αντικειµένου της

πυροπροστασίας – Ανάλυση του ειδικού ζητήµατος των ιστορικών κτιρίων – Σύγχρονη µεθοδολογία αντιµετώπισης του προβλήµατος – Φωτιά–Πυρκαγιά: Το φυσικοχηµικό φαινόµενο– Αντικείµενα πυροπροστασίας– ∆ιαµερισµατοποίηση–Πυροαντίσταση– Οδεύσεις διαφυγής– Τα υλικά απέναντι στη φωτιά και τις υψηλές θερµοκρασίες– Ειδικά προβλήµατα πυροπροστασίας ιστορικών κτιρίων– Συναγερµός–Πυρανίχνευση και κατασβεστικά µέσα– Η σύγχρονη θεωρία του πυροπροστατευτικού σχεδιασµού

(ISO – Fire Performance Codes) – “Fire Safety Engineering”– Παραδείγµατα (case studies)– Μεθοδολογία αποκατάστασης κτιρίων µετά από πυρκαγιά.– Πυροπροστασία ιστορικών συνόλων.

Βασική Βιβλιογραφία1 Σηµειώσεις Κ. Παπαϊωάννου.2 Fielden, B. M., Conservation of Historic Buildings, Oxford 1998.3 Moniteur, Guide Veritai du Batiment, τ. 4.4 Gestion technique du patrimoine – Réhabilitation et maintenance.

Ε11


∆ιδάσκοντεςΚ. Παπαϊωάννου

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΚ. Παπαϊωάννου

70

Ε12 Προσδιορισµός και ∆ιαχρονική Παρακολούθηση Παραµορφώσεων Ιστορικών Κατασκευών και του Περιβάλλοντα Χώρου τους

Σκοπός του µαθήµατος είναι η εξοικείωση των φοιτητών µε τα προ-βλήµατα των παραµορφώσεων και η αναλυτική διδασκαλία των µε-θόδων αναγνώρισης και παρακολούθησης αυτών.

Στόχος του µαθήµατος είναι να αποκτήσει ο φοιτητής την ικανότητα και τη γνώση για την αναγνώριση–εντοπισµό του προ-βλήµατος και την πλήρη κατάρτιση προγράµµατος παρακολούθη-σης της διαχρονικής µεταβολής του µνηµείου ή/και του περιβάλλο-ντα χώρου.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:Παραµορφώσεις δοµικών έργων, µικροµετακινήσεις εδα-

φών και γεωδαιτικές µετρήσεις. Παραµορφώσεις που παρατηρού-νται στις ιστορικές κατασκευές. Eντοπισµός και καταγραφή υφι-σταµένων παραµορφώσεων (αποτύπωση ρωγµών, αποκλίσεις από την κατακόρυφο κτλ.). ∆ιαχρονική παρακολούθηση της εξέλι-ξης των παραµορφώσεων σε ιστορικές κατασκευές και στον περι-βάλλοντα χώρο τους. Oριζοντιογραφικά και υψοµετρικά γεωδαιτι-κά δίκτυα ελέγχου. Σηµάνσεις και επισηµάνσεις σηµείων ελέγχου κατάλληλες για µετρήσεις ακριβείας. Όργανα και µέθοδοι µετρή-σεων υψηλής ακριβείας. Eπεξεργασία, ανάλυση και ερµηνεία των γεωδαιτικών µετρήσεων για τον εντοπισµό παραµορφώσεων και µικροµετακινήσεων.

Aκρίβεια των µετρήσεων και αξιοπιστία των συµπερασµά-των. Aποκλίσεις δοµικών στοιχείων από ιδανικές επιφάνειες. Mο-ντέλα πρόγνωσης παραµορφώσεων. Tεχνικές µέτρησης σε περι-πτώσεις αντιµετώπισης ειδικών προβληµάτων. Παραδείγµατα µε-τρήσεων παραµορφώσεων και ειδικών µετρήσεων ακριβείας σε ιστορικές κατασκευές.


∆ιδάσκοντεςI. ∆ούκας, ∆. Pωσσικόπουλος, Π. Σαββαΐδης, I. Yφαντής

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΠ. Σαββαΐδης

71

Βασική Βιβλιογραφία1 Μπαντέλας, Α., Σαββαΐδης, Π., Παρακολούθηση

Παραµορφώσεων Τεχνικών Έργων και Κατολισθήσεων εδαφών µε Γεωδαιτικές Μεθόδους, Εκδόσεις Παπαγεωργίου, Θεσσαλονίκη 1990.

2 Ρωσσικόπουλος, ∆., Γεωδαιτικές Μέθοδοι Ελέγχου Παραµορφώσεων, Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1998.

3 Milev, G., Geodatiche Methoden zur Untersuchung von Deformation, Vermessungwessen dei Konrad Wittwer.

72

Φωτογραµµετρία, Γεωπληροφοριακά Συστήµατα και Φωτοερµηνεία, Τηλεπισκόπηση στη Μελέτη Μνηµείων και Ιστορικών Κέντρων

Σκοπός του µαθήµατος είναι η παρουσίαση θεµάτων µελέτης µνη-µείων και ιστορικών κέντρων και του περιβάλλοντος αυτών µε τη βοήθεια µεθόδων φωτοερµηνείας, φωτογραµµετρίας, τηλεπισκόπη-σης και γεωπληροφοριακών συστηµάτων.

Στόχος του µαθήµατος είναι να καταστεί ικανός ο φοιτητής:

– να ερµηνεύει–µελετά εικόνες (αεροφωτογραφίες, δορυφο-ρικές εικόνες) που περιλαµβάνουν το περιβάλλον του ιστο-ρικού κέντρου, το ιστορικό κέντρο καθαυτό και το κάθε µνη-µείο µέσα στο ιστορικό κέντρο

– να λάβει κάθε πληροφορία που δίδει η ερµηνεία της εικό-νας–φωτοερµηνεία και να προγραµµατίσει περαιτέρω µετρη-τικές διαδικασίες µε φωτογραµµετρικές µεθόδους.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο προκύπτει µια σηµαντική ποιοτική και µετρητική προσέγγιση µνηµείων και ιστορικών κέντρων, η οποία µπορεί να αναφέρεται σε µεγάλο αριθµό µνηµείων σε τοπικό, περι-φερειακό ή εθνικό επίπεδο, να εκτείνεται διαχρονικά και να οδηγή-σει στη σύνταξη κατάλληλου άτλαντα.

Ανάλυση του Μαθήµατος ∆ίνονται οι απαραίτητες για την παραπάνω θεώρηση, γνώσεις φω-τογραµµετρίας, φωτοερµηνείας, τηλεπισκόπησης, γεωπληροφορι-ακών συστηµάτων (θεωρητικές παρουσιάσεις). Επίσης, δίνεται ιδι-αίτερη σηµασία στην εκπόνηση σχετικών πρακτικών ασκήσεων µε αναφορά σηµαντικά ιστορικά κέντρα του ελλαδικού χώρου, όπως Ολυµπία, Μυστράς, ∆ήλος, κτλ. (εργαστηριακές ασκήσεις).

Ε13


∆ιδάσκοντεςΜ. Λαζαρίδου

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΜ. Λαζαρίδου

73

Ενότητες και Περιεχόµενο ∆ιαλέξεων κατά ∆ιδάσκοντα– Θεωρητική παρουσίαση 1. Εργαστηριακή άσκηση 1 – Θεωρητική παρουσίαση 2. Εργαστηριακή άσκηση 2 – Θεωρητική παρουσίαση 3. Εργαστηριακή άσκηση 3 – Θεωρητική παρουσίαση 4. Εργαστηριακή άσκηση 4.

Εργασία ή ΆσκησηΟι πρακτικές ασκήσεις αφορούν µνηµεία και ιστορικά κέντρα του ελλαδικού χώρου (αεροφωτογραφίες, δορυφορικές εικόνες).

Επιδιώκεται το µεγαλύτερο µέρος της άσκησης να ολοκληρώ-νεται στο εργαστήριο.

ΑξιολόγησηΕξετάσεις 50%, ασκήσεις 50%.

74

Φωτογραµµετρία και Συστήµατα Πληροφοριών Χώρου στην Τεκµηρίωση του Μνηµειακού Πλούτου

Σκοπός του µαθήµατος είναι η εξοικείωση µε τις φωτογραµµετρικές διαδικασίες αποτύπωσης, µε έµφαση στην ψηφιακή τεχνολογία και η εκπαίδευση στη χρήση εξοπλισµού και λογισµικού για αποτύπωση και τεκµηρίωση.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Αρχές και µέθοδοι αρχιτεκτονικής φωτογραµµετρίας – Ιδιαιτερότητες των αρχιτεκτονικών και αρχαιολογικών

εφαρµογών – Προδιαγραφές και είδη παραγόµενων φωτογραµµετρι-

κών προϊόντων – Αρχές, όργανα και µέθοδοι ψηφιακής φωτογραµµετρίας – Η ψηφιακή εικόνα (γεωµετρικά, φωτοµετρικά χαρακτηριστικά) – Ψηφιακοί δέκτες – Απλές αποτυπώσεις – Ειδικά θέµατα αποτυπώσεων – Εργαστήριο στη χρήση επίγειων αναλογικών και ψηφια-

κών φωτοµηχανών – Εργαστήριο στην ψηφιακή επεξεργασία εικόνας – Εργαστήριο στην ψηφιακή αναγωγή – Εργαστήριο στη χρήση ψηφιακού φωτογραµµετρικού σταθµού:

• Προσανατολισµοί• Αυτοµατοποιηµένη παραγωγή ψηφιακού µοντέλου επιφάνειας • Παραγωγή ψηφιακών ορθοφωτοχαρτών • Στερεοσκοπική φωτογραµµετρική απόδοση

– Εργαστήριο στη χρήση πολυεικονικού φωτογραµµετρικού λογισµικού:• Θέµατα αεροτριγωνισµού και αυτοβαθµονόµησης• Πολυεικονική φωτογραµµετρική απόδοση

Ε14


∆ιδάσκοντεςΟ. Γεωργούλα, Α. Κουσουλάκου, Ι. Παρασχάκης, Π. Πατιάς

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΠ. Πατιάς

75

– Μοντελοποίηση 3D αντικειµένων – Οπτικοποίηση φωτογραµµετρικών προϊόντων – Χρήση πολυµέσων και του Internet – Εργαστήριο στη µοντελοποίηση και οπτικοποίηση

2D/3D αποτυπώσεων – Συστήµατα πληροφοριών χώρου– ∆ιαχείριση γραφικών, φωτογραφικών και αλφαριθµητι-

κών δεδοµένων– Εργαστήριο στη χρήση Αυτοµατοποιηµένων Συστηµάτων

Πληροφοριών.

76

Τοπογραφική Αποτύπωση Αρχιτεκτονικών Μνηµείων

Σκοπός του µαθήµατος είναι η ανάλυση των µεθόδων µέσω των οποίων επιτυγχάνεται η συστηµατική καταγραφή και απεικόνιση των στοιχείων που ορίζουν αξιόπιστα τη γεωµετρική µορφή και τη θέση στο χώρο των επιµέρους τµηµάτων του µνηµείου.

Στόχοι του µαθήµατος είναι:

– Η αναγνώριση των γεωµετρικών χαρακτηριστικών του µνη-µείου και η τοπογραφική οργάνωση της προσέγγισης των σηµείων που απαιτούνται για τη σύνταξη σχεδίων (ηλεκτρο-νικά αρχεία) κατόψεων, ανόψεων, όψεων και τοµών (οριζο-ντίων και κατακόρυφων)

– Ο οριζοντιογραφικός και υψοµετρικός προσδιορισµός ση-µείων στο ίδιο σύστηµα αναφοράς και µε ενιαία ακρίβεια. Η χρήση τοπογραφικών οργάνων και µεθόδων µετρήσε-ων. Υπολογισµοί

– Η σύνταξη βασικών σχεδίων του µνηµείου σε ψηφιακή µορ-φή. Η χρήση σχεδιαστικού προγράµµατος AutoCAD.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:Πεδίο εφαρµογής των τοπογραφικών αποτυπώσεων αρχι-

τεκτονικών µνηµείων και αρχαιολογικών χώρων. Μέθοδοι προσ-διορισµού σηµείων. Ακρίβειες. ∆ίκτυα ελέγχου των αποτυπώσεων. Χάραξη και αποτύπωση οριζόντιων και κατακόρυφων τοµών µνη-µείου. Σχεδιαστικά προβλήµατα και επιλογές. Βασικά σχέδια και σχέδια λεπτοµερειών. Τοπογραφικά σηµεία αναφοράς για θεµατι-κές συµπληρώσεις.

Ε15


∆ιδάσκοντεςΚ. Τοκµακίδης

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΚ. Τοκµακίδης

77

Βασική Βιβλιογραφία1 Βλάχος, ∆., Τοπογραφία, τ. Β΄, Θεσσαλονίκη 1995.2 Βλάχος, ∆., Τεχνικές προδιαγραφές αποτυπώσεων

µνηµείων, Θεσσαλονίκη 1995.3 Τοκµακίδης, Κ., Μεθοδολογία για την τοπογραφική

αποτύπωση–τεκµηρίωση µνηµείων και αρχαιολογικών χώρων, Θεσσαλονίκη 1986.

78

Το Χρώµα στα Μνηµεία Πολιτισµού και τη Σύγχρονη Τέχνη

Γιατί το ευαίσθητο άτοµο του Kandinsky θα δυσκολευόταν να πα-ροµοιάσει το ροζ ενός χρωµατικού πεδίου του Marc Rothko µε το ροζ ενός εσωρούχου, ακόµη και στην περίπτωση που διέθετε εσώ-ρουχο µε την ίδια απόχρωση, ένταση και φωτεινότητα.

Γιατί ο µέσος πιστός ταυτίζει τις εικόνες των αγιογράφων της οδού Εγνατία µε τις εικόνες του Αγίου Νικολάου του Ορφανού καί-τοι ελάχιστα κοινά έχουν ως προς το κυρίαρχο µήκος κύµατος του χρωµατικού φάσµατος, το βαθµό κορεσµού κτλ.

Το µάθηµα επιδιώκει την εξοικείωση των µεταπτυχιακών φοιτητών µε τα θέµατα χρώµατος και υφής στα µνηµεία πολιτι-σµού, κυρίως µέσω αναφορών σε χαρακτηριστικές περιπτώσεις των εικαστικών τεχνών και πειραµατισµών µε στόχο την κατανόη-ση–αφοµοίωση.

Όπως και στο µάθηµα «Σχέδιο, Ζωγραφική, Βυζαντινή αγιο-γραφία» ισχύουν τα περί εργαστηριακού χαρακτήρα και ανάγκης παρακολούθησης και προτείνεται και εδώ η βιβλιογραφία της προη-γούµενης περιόδου του καθηγητή Γ. Κονταξάκη.

Βασική Βιβλιογραφία 1 Birren, F., Creative Color, 1961. 2 ∆ιονύσιος ο εκ Φουρνά, Ερµηνεία της ζωγραφικής τέχνης. 3 Hesselgren, S., The language of Architecture, 1969. 4 Κονταξάκης, Γ., Αρµονία συνεπίπεδων χρωµάτων: η

συµβολή του σχετικού µεγέθους και του µήκους κύµατος των χρωµάτων.

5 Κονταξάκης, Γ., «Η συµβολή του χρώµατος στην ολοκλήρωση του αρχιτεκτονικού έργου», Κτίριο, 1997.

6 Λιάπης, Ι., Η αίσθηση και η αισθητική του χρώµατος, 1965.

Ε16


∆ιδάσκοντες∆. Φράγκος

Υπεύθυνος Μαθήµατος∆. Φράγκος

79

7 Mangio, G., Cenni sulle teorie cromatiche dei Greci e loro applicazione architettonica, 1961.

8 Μπίρης, Κ. Η., «Το χρώµα στην αρχιτεκτονική του κλασικισµού», Ζυγός τ. 77 (1962).

9 Πικιώνης, ∆., Κείµενα – Το πρόβληµα της µορφής, Μορφωτικό Ίδρυµα Εθνικής Τραπέζης, 1985.

10 Πλίνιος ο πρεσβύτερος, Περί της αρχαίας ελληνικής ζωγραφικής, Άγρα, 1994.

11 Vitruvius, ∆έκα βιβλία, Παρατηρητής, 1997.12 Wallschlaeger, C., Busic-Snyder, C., Basic visual concepts and

principles, 1992.

80

Προστασία, Αποκατάσταση, Αξιοποίηση και Ανάδειξη, Ιστορι-κών Αστικών Περιοχών. Ιστορική Προσέγγιση, Μέθοδοι ∆ιά-γνωσης, Ένταξης σε Πολεοδοµικά Προγράµµατα

Αντικείµενο του µαθήµατος είναι η κατανόηση της εξέλιξης των αστικών σχηµατισµών και των διαδικασιών που διαµορφώνουν την παραγωγή και την τελική εικόνα του αστικού χώρου. Θα εξεταστούν οικισµοί κατά την πορεία διαµόρφωσής τους ως προς το τι παραµέ-νει σταθερό, τι αλλάζει και το προστίθεται, καθώς και οι τρόποι µε τους οποίους επέρχονται αυτές οι αλλαγές.

Η εξέταση της ιστορικής πορείας των οικισµών περιλαµβά-νει όλες τις νεότερες χρονικές περιόδους και αντιµετωπίζει ως πεδίο έρευνας όχι µόνο τους αρχικούς πυρήνες αλλά και τις µεταγενέστε-ρες επεµβάσεις σ’ αυτούς, καθώς και τις κατοπινές φάσεις επέκτα-σης του αστικού χώρου, που απαιτούν νέες αναγνώσεις της ιστορι-κής κληρονοµιάς. Για το σκοπό αυτό επιδιώκεται η γνωριµία µε την ιστορία της εξέλιξης των οικισµών από τους νεότερους χρόνους µέ-χρι σήµερα, και παράλληλα µε την ιστορία της παρέµβασης στην πό-λη µε µελέτες χαρακτηριστικών περιπτώσεων.

Οργάνωση του µαθήµατος:– Θα προηγηθεί εισαγωγή στην ιστορία εξέλιξης των οικισµών

και της µορφολογίας τους στην Ευρώπη και την Ελλάδα από τον ύστερο Μεσαίωνα µέχρι σήµερα. Έµφαση θα δοθεί στα νέα στοιχεία που φέρνει κάθε εποχή και στον τρόπο που αντιµετωπίζεται ο κληροδοτηµένος αστικός χώρος.

– Στη συνέχεια θα συζητηθούν οι αρχές για τη διατήρηση και αποκατάσταση οικισµών και συνόλων, οι οποίες αριθµούν ήδη ζωή ορισµένων δεκαετιών, και οι µεταβολές στη φιλοσο-φία τους κατά την πορεία.

– Τέλος θα παρουσιαστούν οι σύγχρονες πρακτικές µε συγκε-κριµένα παραδείγµατα.

Ε17


∆ιδάσκοντεςΑ. Καραδήµου-Γερόλυµπου, Β. Χαστάογλου

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΒ. Χαστάογλου

81

Βασική Βιβλιογραφία 1 Μπιανκίνι Φ., Πάρκινσον Μ. (επιµ., 1994), Πολιτιστική

πολιτική και αναζωογόννηση των πόλεων. Η εµπειρία της ∆υτικής Ευρώπης, Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης, (πρώτη έκδοση στα αγγλικά, Bianchini, 1993). Το βιβλίο παρουσιάζει τη στρατηγική των πόλεων Γλασκώβης, Ρόττερνταµ, Μπιλµπάο, Μπολόνια, Αµβούργου, Μονπελιέ, Λίβερπουλ και Ρεν.

2 Νοµικός, Μ., Αποκατάσταση, επανάχρηση ιστορικών κτιρίων και συνόλων. Μεθοδολογία–Εφαρµογές, Τµήµα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 1997.

3 Νέες πόλεις πάνω σε παλιές, Επιστηµονικό συνέδριο, Ρόδος, 27–30 Σεπτ. 1993, ∆ήµος Ρόδου 1993.

4 Προστασία και ανάπτυξη των ιστορικών πόλεων στον 21ο αιώνα. Επιστηµονική συνάντηση, Κέρκυρα 18–20 Απριλίου 2002, ICOMOS, ΤΕΕ, ∆ήµος Κερκυραίων.

5 Falini, P., Il recupero rinnovato. Esperienze e strategie urbane degli anni ’80, Edizioni Kappa, Roma, 1986.

6 Ministère de l’Equipement, des Transports et du Logement, Projets Urbains en France, Le Moniteur, Paris 2002 (Έχουµε CD µε την ελληνική µετάφραση, καθώς και µία εκτύπωση που περιλαµβάνει και τις εικόνες).

7 Greed, Cl., Roberts M. (ed. 1996), Introducing Urban Design: Interventions and Responces, Longman (βλέπε τα κεφάλαια “Conservation in the built environment” των S. Manley, R. Guise και “Urban Design and Regeneration” της M. Roberts).

8 Appleyard, D. (ed. 1981), The Conservation of European Cities, The MIT Press, Cambridge, Massachussets, London, England (first edition 1979).

9 Larkham, P. J., Conservation and the City, Routledge, London 1996.

10 Joffroy, P., La réhabilitation des bâtiments. Conserver, améliorer, restructurer les logements et les équipements, Collection Techniques de conception, Le Moniteur, Paris 1999.

11 ∆ικτυακός τόπος του Ινστιτούτου Βρετανών Αρχιτεκτόνων, http://members.riba.org/library/links.htm.

82

Ιστορικές Τεχνικές Φυσικού Φωτισµού Εσωτερικών Χώρων Μνηµείων

Στο µάθηµα αυτό παρουσιάζονται εξειδικευµένες αρχές και τεχνικές φωτισµού των εσωτερικών χώρων µνηµείων, οι οποίες εµφανίζο-νται σε ιστορικές πηγές κατά την αρχαιότητα και ύστερη αρχαιότητα, οι οποίες έχουν στόχο την ανάδειξη της λειτουργίας του µνηµείου και τη δηµιουργία της αρµόζουσας αισθητικής ατµόσφαιρας.

Στο µάθηµα περιλαµβάνονται παρουσιάσεις µνηµείων, δια-σάφηση των µεθόδων προσανατολισµού και φωτισµού των εσω-τερικών τους χώρων, καθώς και αναλύσεις των αρχών σχεδιασµού σχετικών συσκευών και κατασκευών, όπως κατόπτρων και µηχανών χρονοµέτρησης.

Βασική Βιβλιογραφία 1 Ποταµιάνος, Ι., Το φως στη Βυζαντινή Εκκλησία, University

Studio Press, Θεσσαλονίκη 2000. 2 Potamianos, I., Light into Architecture: Evocative Aspects of

Natural Light as Related to Liturgy in Byzantine Churches, PhD Dissertation, University of Michigan, 1996.

Πρόσθετη Βιβλιογραφία 1 Dinsmoor, W. B., “Archaeology and Astronomy”,

Proceedings of the American Philosophical Society τ. 80 (1939), σ. 95–173.

2 Dinsmoor, W. B., The Architecture of Ancient Greece, New York, Norton and Company 1975.

3 Downey, G., “Byzantine Architects, their Training and Methods”, Byzantion τ. 18 (1948), σ. 99–118.

4 Heath, T., A History of Greek Mathematics, Clarendon Press, Oxford 1921.

Ε18


∆ιδάσκοντεςΙ. Ποταµιάνος

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΙ. Ποταµιάνος

83

5 Huxley, G. L., Anthemius of Tralles: A Study of Later Greek Geometry, Mass Eaton Press, Cambridge 1959.

6 Καλλιγάς, Μ., Η Αισθητική του Χώρου της Ελληνικής Εκκλησίας στον Μεσαίωνα, Αθήνα 1946.

7 Mathew, G., Byzantine Aesthetics, John Murray, London 1963. 8 Μιχελής, Π., Αισθητική Θεώρηση της Βυζαντινής Τέχνης,

Ίδρυµα Μιχελή, Αθήνα 1990. 9 Schmidt, W., Heronis Alexandrini Opera Quae Supersunt

Omnia Mechanica et Catoptrica, Druck und Verlag von B.G. Teubner, Leipzig 1900.

10 Τριανταφυλλίδης, Γ., Στοιχεία Φυσικού Φωτισµού των Βυζαντινών Εκκλησιών, Υπηρεσία Αρχαιοτήτων και Αναστηλώσεως, Αθήναι 1964.

84

Γεωτεχνικά και Γεωαρχαιολογικά Θέµατα

Σκοπός του µαθήµατος είναι η συστηµατική παρουσίαση των επι-δράσεων του υπεδάφους στην ανάδειξη και συντήρηση µνηµείων και αρχαιολογικών χώρων και η περιγραφή επεµβάσεων αντιµετώ-πισης προβληµάτων σχετιζόµενων µε ασταθή εδάφη, υπόγεια νε-ρά, κτλ.

Στόχος του µαθήµατος είναι ο µεταπτυχιακός φοιτητής, µε-τά την επιτυχή παρακολούθηση να είναι σε θέση να αντιµετωπίζει σε επίπεδο εφαρµογής εδαφοτεχνικά προβλήµατα που επηρεάζουν την ανωδοµή µνηµείων ή την ανάδειξη υπόγειων αρχαιοτήτων.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:Σηµασία του γεωτεχνικού παράγοντα και η ένταξή του στην

ολοκληρωµένη προσέγγιση της ανάδειξης και συντήρησης µνηµεί-ων και αρχαιολογικών ευρηµάτων. Mνηµεία σε ασταθή ή προβλη-µατικά πρανή. Προβλήµατα υποσκαφών και διάβρωσης. Σταθερό-τητα µετώπου και πυθµένα αρχαιολογικών εκσκαφών. Aποστράγ-γιση σκαµµάτων.

Σύγχρονα έργα σε περιοχές παλαιών πόλεων: H ασφάλεια των νέων κατασκευών και ο περιορισµός της καταστροφής των παλαιών.

Προσαρµογή της λύσης της θεµελίωσης και της αντιστήριξης στα υπάρχοντα γεωαρχαιολογικά δεδοµένα. Aντιστήριξη βαθιών εκ-σκαφών για περιορισµένο ή µακρύ χρόνο. Εµπειρίες από γεωτεχνι-κές επεµβάσεις σε µνηµεία.

Βασική Βιβλιογραφία1 Τσότσος, Σ., Θέµατα Εδαφοµηχανικής και Θεµελιώσεων.2 Μπαντής, Σ., Θέµατα Βραχοµηχανικής.3 Lizzi, F., The Static Restoration of Buildings (Basic criteria –

Case Histories), Sager Publisher, 1981.

Ε19


∆ιδάσκοντεςΝ. Μάνου, Σ. Μπαντής, Σ. Τσότσος

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΣ. Μπαντής

85

Μέθοδοι Στατικής και ∆υναµικής Ανάλυσης Ιστορικών Κατασκευών

Σκοπός του µαθήµατος είναι η παρουσίαση των σύγχρονων µεθό-δων στατικής και δυναµικής ανάλυσης των κατασκευών µε τη βοή-θεια των πεπερασµένων στοιχείων και µε τη χρήση κατάλληλου λο-γισµικού δίδοντας έµφαση στις ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν τις ιστορικές κατασκευές.

Στόχος του µαθήµατος είναι η απόκτηση ευχέρειας στην στα-τική και δυναµική ανάλυση του φέροντος οργανισµού των ιστορι-κών κτιρίων, χρησιµοποιώντας κατάλληλο λογισµικό.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:− Τύποι φερόντων οργανισµών και δοµικών συστηµάτων ιστο-

ρικών κατασκευών. Ανασκόπηση µεθόδων ανάλυσης για στα-τική φόρτιση και δυναµική διέγερση

− Ανασκόπηση βασικών εννοιών της µεθόδου των πεπερασµέ-νων στοιχείων, µε έµφαση στα επιφανειακά στοιχεία (δί-σκου, πλάκας, κελύφους)

− Αναλυτική προσοµοίωση του φέροντος οργανισµού και των δοµικών υποφορέων του. Προσοµοίωση µαζών και φορ-τίων, πλαισιακών υποφορέων, τόξων και τοιχωµάτων από διάφορα υλικά, αλληλεπίδρασης πλαισίων–τοιχωµάτων, διαφραγµατικής λειτουργίας πατωµάτων, πυρήνων τοιχω-µάτων, ελαστικής αλληλεπίδρασης ανωδοµής–θεµελίωσης–εδάφους, υποφορέων µεταβλητής λειτουργίας, δοµικών στοιχείων µε συνδέσεις απλής επαφής, σπονδυλωτών κιό-νων κτλ.

− Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εφαρµογής της µεθόδου των πεπερασµένων στοιχείων µέσω συγκεκριµένου λογισµικού. Μορφή δεδοµένων, αποτελεσµάτων (µετακινήσεις, τάσεις, φορτία διατοµής), αξιολόγηση αποτελεσµάτων.

Ε20


∆ιδάσκοντεςΙ. ∆ουδούµης, Ε. Μητσοπούλου

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΙ. ∆ουδούµης

86

Η αναγκαιότητα της γραφικής απεικόνησης δεδοµένων, αποτελεσµάτων και ελέγχων αντοχής

− Εκµάθηση προγράµµατος Η/Υ για τη στατική και δυναµική ανάλυση ελαστικών (κυρίως) φορέων µε χρήση γραµµικών και επιφανειακών πεπερασµένων στοιχείων. Απλά παρα-δείγµατα εφαρµογής

− Παραδείγµατα στατικής και δυναµικής ανάλυσης ιστορι-κών κτιρίων

− Πρακτική άσκηση, εκπόνηση εργασίας.

Βασική Βιβλιογραφία1 Zienkiewicz, O. C., The Finite Element Method, 4th Edition,

McGraw-Hill.2 MacLeod, I. A., Analytical modeling of structural systems,

Ellis Horwood Ltd, 1990.3 Εγχειρίδια χρήσης προγράµµατος Η/Υ SAP 2000.4 Επιλεγµένες επιστηµονικές δηµοσιεύσεις.5 Σηµειώσεις διδασκόντων µαθήµατος.

87

Μηχανική της Τοιχοποιίας

Σκοπός του µαθήµατος είναι η εµβάθυνση στη µηχανική συµπερι-φορά δοµικών στοιχείων φέρουσας τοιχοποιίας και η σύνδεσή της µε την απόκριση αντίστοιχων κατασκευών µνηµειακού χαρακτήρα κάτω από στατικά φορτία και σεισµικές δράσεις.

Στόχοι του µαθήµατος είναι: Η εξοικείωση µε τις κυρίαρχες παραµέτρους και η σύνδεση τους µε τις διάφορες µορφές αστοχίας. Ο συσχετισµός τους µε πρωτότυπες κατασκευές. Η τριβή µέσω επο-πτικών παρουσιάσεων, που περιλαµβάνουν εκτός των άλλων, την προετοιµασία και εκτέλεση εργαστηριακών δοκιµών.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:– Τύποι δόµησης. Μηχανικά χαρακτηριστικά επιµέρους υλικών

και αντίστοιχες αντοχές (κονιάµατα, λιθοσώµατα). Παρα-µορφώσεις κάτω από στατικά φορτία. ∆ιαγράµµατα τάσε-ων–παραµορφώσεων, µέτρο ελαστικότητας – συντελεστής Poisson. Ο ρόλος του πάχους των αρµών. Χρόνιες παραµορ-φώσεις – λυγισµός

– Απόκριση απλών δοµικών στοιχείων τοιχοποιίας κάτω από στατικές δράσεις και προσδιορισµός των αντοχών τους µέσω εργαστηριακών µεθόδων. Συµπεριφορά σε θλίψη, διαγώνιο εφελκυσµό, καµπτικό εφελκυσµό, διάτµηση

– Συµπεριφορά δοµικών στοιχείων φέρουσας τοιχοποιίας σε συνδυασµένες δράσεις εντός του επιπέδου τους. ∆ιαγράµµα-τα οριακής αντοχής σε συνδυασµένες δράσεις ορθών και δι-ατµητικών τάσεων. Επιρροή του συντελεστή τριβής. Μορφές θραύσης και συσχετισµός τους µε τη µηχανική συµπεριφορά. Επιφάνειες θραύσης – κριτήρια αστοχίας

– Συµπεριφορά φερόντων συστηµάτων τοιχοποιίας στο σύνολο και αναγωγή στη συµπεριφορά επιµέρους δοµικών στοιχείων

Ε21


∆ιδάσκοντεςΧ. Ιγνατάκης, Γ. Μάνος, Κ. Στυλιανίδης

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΓ. Μάνος

88

σε κυρίαρχες δράσεις εντός ή/και εκτός του επιπέδου των φε-ρόντων στοιχείων. Σεισµικές δράσεις και προσοµοίωση τους. Απόκριση φερόντων στοιχείων άοπλης τοιχοποιίας σε συνδυ-ασµό κατακόρυφων στατικών φορτίων και οριζοντίων σεισµι-κών δράσεων. Εργαστηριακές διατάξεις

– Μορφές αστοχίας µνηµειακών κατασκευών από σεισµικές δράσεις. Σηµασία της δυναµικής φύσης του φαινοµένου. Προσοµοιώσεις της συµπεριφοράς τους µε τη χρήση εργα-στηριακών και αριθµητικών µεθόδων. Μετρήσεις της απόκρι-σης και εκτίµησης της δυσκαµψίας.

89

Τεχνολογία Επεµβάσεων στο Φέροντα Οργανισµό Ιστορικών Κατασκευών και ∆ιαστασιολόγησή τους

Σκοπός του µαθήµατος είναι η παροχή γνώσεων πραγµατοποίησης επεµβάσεων σε ιστορικές κατασκευές.

Στόχος του µαθήµατος είναι η πλήρης κατάρτιση στην τεχνο-λογία επεµβάσεων και δυνατότητα εκτέλεσης µελέτης και επίβλε-ψης από τους παρακολουθούντες το µάθηµα.

Στα µαθήµατα θα αναπτυχθούν τα παρακάτω αντικείµενα:Προϋποθέσεις και πεδίο εφαρµογής µεθόδων επεµβάσεων.

Προετοιµασία επεµβάσεων, προστασία και υποστυλώσεις ιστορι-κής κατασκευής.

Τεχνολογικός εξοπλισµός και διακρίβωση επεµβάσεων. ∆ια-στασιολόγηση επεµβάσεων. Αποτελεσµατικότητα επεµβάσεων – συ-νεργασία και έλεγχος αποτελεσµατικότητας µεταξύ ετεροειδών υλι-κών επεµβάσεων.

Αποκατάσταση λιθοδοµών και πλινθοδοµών κτιρίων. Τεχνο-λογία και εκτέλεση επεµβάσεων σε γέφυρες. Επεµβάσεις σε µεταλ-λικές κατασκευές. Τεχνολογία επεµβάσεων σε σκυρόδεµα. Παρα-δείγµατα εφαρµογής.

Ε22


∆ιδάσκοντεςΑ. Αβδελάς, Μ. Καραβεζύρογλου, Χ. Μπίσµπος, Α. Τσώνος

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΜ. Καραβεζύρογλου

90

Βιοµηχανική Κληρονοµιά

Σκοπός του µαθήµατος είναι η εµβάθυνση των µεταπτυχιακών φοι-τητών,-τριών στα ζητήµατα που αφορούν στη µελέτη, προστασία, ανάδειξη και αναβίωση της βιοµηχανικής κληρονοµιάς.

Στόχο του µαθήµατος αποτελεί η παρουσίαση της φιλοσοφί-ας, της ορολογίας των διαφόρων επιστηµονικών πεδίων και των τά-σεων που επικρατούν τα τελευταία χρόνια διεθνώς, µέσα από θεω-ρητικές προσεγγίσεις σε συγκεκριµένα παραδείγµατα. Στα µαθήµα-τα θα αναπτυχθούν οι παρακάτω ενότητες:– ∆ιαµόρφωση και εξέλιξη των απόψεων για την ανάγκη δια-

τήρησης της βιοµηχανικής κληρονοµιάς (ιστορική, κοινωνική, οικονοµική προσέγγιση)

– Η συµβολή των διαφόρων επιστηµονικών πεδίων στην ανάλυση, καταγραφή και προστασία της βιοµηχανικής κληρονοµιάς

– Οι διεθνείς τάσεις για την προστασία και αναβίωση των εγκα-ταλειµµένων βιοµηχανικών εγκαταστάσεων

– Η ελληνική εµπειρία και το καθεστώς προστασίας της βιοµη-χανικής κληρονοµιάς στη χώρα µας.

Βασική Βιβλιογραφία1 Slotta, R., Εισαγωγή στη Βιοµηχανική Αρχαιολογία,

Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυµα ΕΤΒΑ, Αθήνα 1992.2 Alfrey, J. και Putnam, T., Η Βιοµηχανική Κληρονοµιά,

∆ιαχείριση Πόρων και χρήσης, Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυµα ΕΤΒΑ, Αθήνα 1996.

3 Cantacuzzino, Sh., Re/Architecture, Old Buildings/ New Uses, Thames and Hudson, Λονδίνο 1989 (NA2793–C36, 1989).

Ε23


∆ιδάσκοντεςΟ. ∆εληγιάννη, Μ. ∆ούση, Μ. Νοµικός, Α. Πρέπης, Α. Χατζηγώγας

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΜ. Νοµικός

91

4 Powell, K., Architecture Reborn, The Conservation and Reconstruction of Old Buildings, Laurence King Publishing, Λονδίνο 1999 (ΤΗ3401–P6,1999).

5 Stratton, M., Industrial Buildings, Conservation and Regeneration, E & FN Spon, Λονδίνο 2000 (ΤΗ4511–Ι47,2000).

6 Latham, D., Creative Re-Use of Buildings, v. 1, Donhead Publishing Ltd, Shaftesbury 2000 (NA2793–C377, 2000, v. 1).

7 Latham, D., Creative Re-Use of Buildings v. 2, Donhead Publishing Ltd, Shaftesbury 2000 (NA2793–C377, 2000, v. 2).

92

Βιώσιµη Ανάπτυξη, Πολεοδοµική Επέµβαση και Προστασία της Φυσικής και Πολιτισµικής Κληρονοµιάς

Σκοπός του µαθήµατος είναι η παρουσίαση και ανάλυση των χωρο-ταξικών, ανθρωπογεωγραφικών, κοινωνικοοικονοµικών και πολεο-δοµικών θεωρήσεων που αφορούν τον στρατηγικό σχεδιασµό του περιφερειακού χώρου σχετικά µε την προστασία της φυσικής και πολιτιστικής κληρονοµιάς στα πλαίσια της βιώσιµης ανάπτυξης.

Εκπαιδευτικοί ΣτόχοιΑπόκτηση επιστηµολογικών γνώσεων για τη βιώσιµη ανάπτυξη και τον πολιτισµό µε πεδίο εφαρµογής τον αστικό και περιφερειακό γεωγραφικό χώρο στην Ελλάδα. Πολεοδοµική καταγραφή και ορ-γάνωση, πολεοδοµικές παρεµβάσεις σε οικισµό, θεσµικό πλαίσιο – προστασία/αναβάθµιση του φυσικού και πολιτιστικού περιεχοµέ-νου του οικισµού.

Ανάλυση του ΜαθήµατοςΠεριεχόµενο του µαθήµατος είναι η συστηµατική παρουσίαση της µεθοδολογίας των µελετών ως προς την απλή καταγραφή–αξιολό-γηση αλλά και την επέµβαση/προστασία σε οικισµό µε ιστορικό–πολιτισµικό ενδιαφέρον. Θα αναπτυχθούν οι παρακάτω ενότητες που αντιστοιχούν σε διαφορετικά επίπεδα προσέγγισης και διαφο-ρετικές κλίµακες µελέτης.

Ενότητες και Περιεχόµενο ∆ιαλέξεων κατά ∆ιδάσκοντα1 Α.-Φ. Λαγόπουλος (2 ώρες), Ε. Π. ∆ηµητριάδης (1 ώρα) Βιώσιµη ανάπτυξη, πολιτισµός και αστικός Χώρος. Φυσική

και πολιτιστική κληρονοµιά. Προστασία της πολιτιστικής κλη-ρονοµιάς στην Ελλάδα. Θεσµικό πλαίσιο βιώσιµης ανάπτυξης στην Ελλάδα

Ε24


∆ιδάσκοντεςΕ. Π. ∆ηµητριάδης, Α.-Φ. Λαγόπουλος, Π. Σταθακόπουλος

Υπεύθυνος ΜαθήµατοςΑ.-Φ. Λαγόπουλος

93

2 Α.-Φ. Λαγόπουλος (3 ώρες) Βιώσιµη ανάπτυξη, ιστορικό πλαίσιο. Κύρια ανθρωπογενή χα-

ρακτηριστικά του γεωγραφικού χώρου. Ευρύτερο οικογεω-γραφικό περιβάλλον ως πλαίσιο του δοµηµένου χώρου

3 Α.-Φ. Λαγόπουλος (1 ώρα), Ε. Π. ∆ηµητριάδης (2 ώρες) Επιστηµολογική προσέγγιση στον αστικό χώρο. ∆ιάρθρωσή

του. Πολεοδοµική καταγραφή: Χρήσεις, κελύφη, δίκτυα. Χω-ρική, κοινωνική και περιβαλλοντική οργάνωση παραδοσιακού οικισµού. Εκσυγχρονισµός του

4 Π. Σταθακόπουλος (3 ώρες) Πολεοδοµική οργάνωση και παρεµβάσεις στον αστικό χώρο.

Κυκλοφορία πεζών, οχηµάτων, πεζοδροµήσεις, ανοιχτοί χώ-ροι και φυσικό περιβάλλον. Παραδείγµατα

5 Ε. Π. ∆ηµητριάδης (3 ώρες) Προγραµµατισµός – σχεδιασµός και στρατηγικές επέµβασης

– Εναλλακτικά σενάρια – Πρόταση. Τοπική ανάπτυξη – ειδι-κά προγράµµατα (π.χ. ιστορίας και πολιτισµού, εναλλακτικού τουρισµού κ.ά.)

6 Π. Σταθακόπουλος (2 ώρες): Θεσµικά µέτρα στήριξης της πο-λεοδοµικής επέµβασης και της τοπικής ανάπτυξης Εργασία ή Άσκηση• Αντικείµενο: Οικισµός – πολεοδοµική επέµβαση. Προστασία

Φυσικής/Πολιτισµικής κληρονοµιάς • Εκτιµώµενος χρόνος απασχόλησης για την εκπόνηση της

άσκησης 5–10 ώρες 7 Αξιολόγηση

Άσκηση 100%.

95

9.3

9.2

9.1

9 Λειτουργία Προγράµµατος Σπουδών

Παρακολούθηση Προγράµµατος Σπουδών

Οι µεταπτυχιακοί φοιτητές είναι υποχρεωµένοι να παρακολουθούν ανελλιπώς τις παραδόσεις, τα εργαστήρια και τις άλλες δραστηρι-ότητες που προβλέπονται για κάθε µάθηµα. Για αριθµό απουσιών πέρα από το ένα δέκατο του συνολικού αριθµού ωρών διδασκαλίας για ένα µάθηµα, επιλαµβάνεται σχετικά η ΣΕ.

Xρονικός Προγραµµατισµός Μαθηµάτων

Tο ωρολόγιο πρόγραµµα του ∆ΠΜΣ για κάθε κατεύθυνση καθορίζε-ται από τη ΣE µε κριτήρια την καλύτερη εξυπηρέτηση των σπουδα-στών και τις δυνατότητες των Tµηµάτων.

Yποχρεώσεις, Εξετάσεις και Βαθµολογία Φοιτητών

Oι µεταπτυχιακοί φοιτητές είναι υποχρεωµένοι:– να υποβάλλουν µέσα στις προβλεπόµενες προθεσµίες τις

απαιτούµενες εργασίες – να προσέρχονται στις εξετάσεις

Τα µαθήµατα του κάθε εξαµήνου εξετάζονται µετά το τέ-λος του εξαµήνου. ∆εν προβλέπεται δυνατότητα δεύτερης εξετα-στικής περιόδου.

Η αξιολόγηση της επίδοσης και η βαθµολογία των µεταπτυ-χιακών φοιτητών γίνεται από το διδάσκοντα µε βάση τις εργασίες, τις εξετάσεις προόδου και την τελική εξέταση. Ο τρόπος εξέτασης και βαθµολογίας των φοιτητών αποφασίζεται από το διδάσκοντα. Η αξιολόγηση γίνεται σε κλίµακα βαθµολογίας από το 0 έως το 10 και είναι:

Άριστα 9–10Λίαν Καλώς 7–8Καλώς 6Απορρίπτεται ΑΕλλιπώς Ελλ

Ο χαρακτηρισµός Ελλιπώς δίδεται από το διδάσκοντα σε εξαιρετικές περιπτώσεις (π.χ. ασθενείας). Όταν ο φοιτητής εκπλη-

96

ρώσει όλες του τις υποχρεώσεις σε νέα τακτή προθεσµία, ο χαρα-κτηρισµός Ελλιπώς δύναται να αντικατασταθεί από κανονικό βαθµό µετά από έγκριση της Ε∆Ε.

Ο ελάχιστος βαθµός επιτυχίας σε κάθε µάθηµα είναι το έξι.Σε περίπτωση αποτυχίας σε περισσότερα από δύο µαθήµατα

ανά εξάµηνο ο ΜΦ διαγράφεται. Σε περίπτωση αποτυχίας σε ένα ή δύο µαθήµατα ο ΜΦ επανεξετάζεται στα µαθήµατα αυτά κατόπιν συνεννοήσεως µε τον διδάσκοντα. Σε περίπτωση νέας αποτυχίας το θέµα παραπέµπεται στη ΣΕ, η οποία µπορεί να εισηγηθεί τη διαγρα-φή του.

Οι διπλωµατικές εργασίες εξετάζονται στις εξεταστικές περιό-δους Φεβρουαρίου και Ιουνίου του δευτέρου έτους σπουδών. Κατ’ εξαίρεση και κατόπιν τεκµηρίωσης µε απόφαση της ΣΕ επιτρέπεται η εξέταση της διπλωµατικής εργασίας κατά τον Σεπτέµβριο. Σε πε-ρίπτωση απόρριψης ή µη παρουσίασης δίνεται µια τελευταία δυνα-τότητα παρουσίασης της διπλωµατικής κατά τις εξεταστικές περιό-δους του επόµενου κύκλου σπουδών.

∆ιαδικασία Πρακτικής Άσκησης

Κατά τη διάρκεια των σπουδών της Α΄ κατεύθυνσης ο ΜΦ πρέπει να κάνει πρακτική άσκηση.

Η πρακτική άσκηση είναι ατοµική και διεξάγεται σε χώρους µελέτης και εκτέλεσης ανασκαφών και έργων συντήρησης και απο-κατάστασης µνηµείων και έργων τέχνης. Το αντικείµενο και ο χώρος της πρακτικής άσκησης επιλέγεται µε µέριµνα του φοιτητή και µε έγκριση ενός διδάσκοντα του ∆ΠΜΣ.

Η ατοµική άσκηση επιβλέπεται και αξιολογείται από κοινού από τον συγκεκριµένο διδάσκοντα, µέλος ∆ΕΠ, και τον υπεύθυνο του φορέα που προσφέρει την πρακτική άσκηση. Η αξιολόγηση γίνεται µε βάση τις εκθέσεις του σπουδαστή για την πορεία της άσκησης.

Η ατοµική πρακτική άσκηση διεξάγεται κατά τη διάρκεια του Γ΄ εξαµήνου και διαρκεί κατ’ ελάχιστον ένα µήνα.

∆ιαδικασία Εκπόνησης της Μεταπτυχιακής ∆ιπλωµατικής Εργασίας

Κατά τη διάρκεια του β΄ εξαµήνου ο ΜΦ ετοιµάζει από κοινού µε τον προτεινόµενο επιβλέποντα καθηγητή ένα προκαταρκτικό διά-γραµµα εργασίας για την εκπόνηση της µεταπτυχιακής διπλωµα-τικής εργασίας. Στο διάγραµµα αυτό προσδιορίζεται το θέµα που θα µελετηθεί, ο οργανισµός µε τον οποίον ενδεχοµένως θα γίνει η

9.4

9.5

97

απαραίτητη συνεργασία, η µεθοδολογία και η βιβλιογραφία που θα χρησιµοποιηθεί. Η αποδοχή της πρότασης για εκπόνηση της εργα-σίας θα γίνεται µε κριτήρια τη συνάφεια του θέµατος µε το ∆ΠΜΣ, τα αναµενόµενα εκπαιδευτικά οφέλη και τα στοιχεία πρωτοτυπίας στην προσέγγιση. Η πρόταση για την εργασία επικυρώνεται από την ΣΕ του ∆ΠΜΣ.

Κατά την εκπόνηση της εργασίας ο ΜΦ ενηµερώνει τον επι-βλέποντα καθηγητή, ο οποίος παρακολουθεί αν τηρούνται οι στόχοι και οι προδιαγραφές της διπλωµατικής εργασίας.

Με την ολοκλήρωση της συγγραφής της µεταπτυχιακής δι-πλωµατικής εργασίας συγκροτείται από την Ε∆Ε τριµελής εξεταστική επιτροπή, στην οποία ο φοιτητής παρουσιάζει τα κύρια σηµεία της εργασίας και τα συµπεράσµατα. Ένα από τα µέλη της εξεταστικής επιτροπής είναι ο επιβλέπων καθηγητής. Στη συνέχεια η εξεταστική επιτροπή αξιολογεί την εργασία, σύµφωνα µε το σύστηµα αξιολόγη-σης του άρθρου 9.3.

Αξιολόγηση Μαθηµάτων

Με την ολοκλήρωση των δύο εξαµήνων, οι µεταπτυχιακοί φοιτη-τές έχουν την υποχρέωση να συµπληρώσουν ερωτηµατολόγια για την αξιολόγηση των µαθηµάτων, ως προς το περιεχόµενο, τον τρό-πο διδασκαλίας και το βαθµό συσχέτισής τους µε τους στόχους του ∆ΠΜΣ.

Τα ερωτηµατολόγια συµπληρώνονται από τους µεταπτυχι-ακούς φοιτητές και παραδίδονται στη Γραµµατεία του ∆ΠΜΣ κα-τά την τελευταία ηµέρα των µαθηµάτων. Κατόπιν σφραγίζονται σε ειδικό φάκελο, ο οποίος προωθείται στον υπεύθυνο σπουδών της κάθε κατεύθυνσης.

Yποχρεώσεις ∆ιδασκόντων

O υπεύθυνος για τη διδασκαλία µαθήµατος στο ∆ΠΜΣ έχει τις εξής υποχρεώσεις:– καθορίζει σε συνεργασία µε τα άλλα µέλη της διδακτικής

οµάδας το περιεχόµενο του µαθήµατος και το αναµορφώνει σύµφωνα µε τις νεότερες εξελίξεις

– υποβάλλει κατά την έναρξη του εξαµήνου στη Γραµµατεία του ∆ΠΜΣ αναλυτικό πρόγραµµα που καλύπτει σε εβδοµαδι-αία βάση την ύλη για κάθε ενότητα του µαθήµατος

– καταθέτει στη γραµµατεία του ∆ΠΜΣ αντίγραφο των παραδό-σεων του µαθήµατος και σχετικό εκπαιδευτικό υλικό

9.6

9.7

98

10.1

10 ∆ιδακτικό Προσωπικό

Kριτήρια και ∆ιαδικασία Επιλογής ∆ιδασκόντων

Οι διδάσκοντες του ∆ΠMΣ επιλέγονται µε βάση τη συνάφεια του δι-δακτικού και ερευνητικού τους έργου µε το αντικείµενο που καλού-νται να διδάξουν σε συνδιασµό µε την εµπειρία τους.

Eφ’ όσον ικανοποιούνται τα προαναφερθέντα κριτήρια η επι-λογή των διδασκόντων γίνεται κατά προτεραιότητα από τα µέλη ∆EΠ της Πολυτεχνικής Σχολής AΠΘ. Όταν αυτό δεν είναι εφικτό επιλέγο-νται από τη ΣE µέλη ∆EΠ από άλλα Tµήµατα του AΠΘ, από άλλα πα-νεπιστήµια της ηµεδαπής ή της αλλοδαπής ή προσκαλούνται ειδικοί επιστήµονες από σχετικά ιδρύµατα, οργανισµούς ή κρατικούς φο-ρείς που κατέχουν διδακτορικό δίπλωµα ή M∆E ή έχουν αποδεδειγ-µένη επιστηµονική, ερευνητική ή συγγραφική δραστηριότητα.

Ένα µέλος ∆ΕΠ δεν επιτρέπεται να είναι υπεύθυνο σε περισ-σότερο από τρία µαθήµατα σε κάθε κατεύθυνση και να επιβλέπει περισσότερες από τέσσερις διπλωµατικές εργασίες.

– τηρεί το πρόγραµµα των παραδόσεων του µαθήµατος– φροντίζει τη συσχέτιση του θεωρητικού µέρους της διδασκα-

λίας µε την πρακτική εφαρµογής. Η προσπάθεια αυτή ενισχύ-εται, όπου είναι δυνατόν, µε παρουσίαση µελετών περιπτώ-σεων (case studies) και µε αξιοποίηση προσκεκληµένων οµι-λητών, αναγνωρισµένων για την πείρα, τις ειδικές γνώσεις και το επιστηµονικό τους κύρος

– ανακοινώνει τον τρόπο επικοινωνίας των φοιτητών µαζί του για θέµατα που άπτονται των σπουδών τους και του συγκε-κριµένου µαθήµατος

– εκδίδει τα αποτελέσµατα των εξετάσεων µέσα σε εύλογο χρόνο.

100

11.1

11 ∆ιαδικασία Απόκτησης ∆ιδακτορικού ∆ιπλώµατος

Σκοπός

Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η εξειδίκευση και η συµπλήρω-ση του υφισταµένου νοµικού πλαισίου (Νόµος 2083/92, φεκ 159Α/21–09–92) αναφορικά µε τις λεπτοµέρειες της διαδικασίας επιλογής των Υποψηφίων ∆ιδακτόρων (Υ∆) και της εκπόνησης της διδακτορι-κής διατριβής (∆∆).

Αρµόδια Όργανα

– Αρµόδια όργανα για την επιλογή των Υ∆ και την εκπόνηση των ∆∆ είναι η Ειδική ∆ιατµηµατική Επιτροπή του ∆ιατµηµα-τικού Προγράµµατος, η Συντονιστική Επιτροπή και η Τριµελής Συµβουλευτική Επιτροπή (ΤΣΕ).

– Οι εργασίες των οργάνων αυτών υποστηρίζονται από τη γραµµατεία του ∆ιατµηµατικού Προγράµµατος, η οποία τηρεί το αρχείο των Υ∆.

Επιλογή των Υποψηφίων ∆ιδακτόρων

α Ο αριθµός των ανά έτος εισακτέων Υ∆ στο ∆ΠΜΣ ορίζεται στο 20% του αριθµού των ανά διετία εισακτέων µεταπτυχιακών φοιτητών του Προγράµµατος. Με απόφαση της Ε∆Ε, µετά από τεκµηριωµένη εισήγηση της ΣΕ, ο αριθµός αυτός µπορεί να αυξηθεί ή να ελαττωθεί.

β Υποψήφιοι στους οποίους έχουν χορηγηθεί υποτροφίες από ελληνικούς (π.χ. ΙΚΥ) ή αλλοδαπούς δηµόσιους οργανισµούς ή από θεσµοθετηµένους φορείς του ευρύτερου δηµόσιου και ιδιωτικού τοµέα µπορεί να γίνονται δεκτοί καθ’ υπέρβαση των θέσεων που προκηρύχθηκαν. Οι προϋποθέσεις επιλογής της κατηγορίας αυτής των Υ∆ είναι οι ίδιες µε αυτές των υπολοί-πων υποψηφίων, όπως αναλυτικά περιγράφεται παρακάτω.

γ ∆υνατότητα υποβολής αίτησης για επιλογή στο ∆ΠΜΣ έχουν οι διπλωµατούχοι του παρόντος ∆ΠΜΣ ή ισότιµων και αντί-στοιχων ΠΜΣ της ηµεδαπής και της αλλοδαπής.

δ Η προκήρυξη των θέσεων γίνεται εντός του Νοεµβρίου κά-θε έτους. Σε περίπτωση που µετά την ολοκλήρωση της δια-δικασίας επιλογής δεν πληρωθούν οι προβλεπόµενες θέσεις,

11.2

11.3

101

ακολουθεί συµπληρωµατική προκήρυξη εντός του εποµέ-νου Μαΐου.

ε Το έντυπο αίτησης για την εισαγωγή στο ∆ΠΜΣ περιλαµβάνει όλα τα κατά το νόµο στοιχεία, τα οποία απαιτούνται για την επικείµενη κρίση και επιλογή των Υ∆. Συγκεκριµένα: • πτυχίο ή δίπλωµα βασικών σπουδών και δίπλωµα ειδίκευσης

συνοδευόµενα από τα αντίστοιχα πιστοποιητικά αναλυτικής βαθµολογίας. Οι κάτοχοι τίτλου βασικών σπουδών της αλλο-δαπής οφείλουν να προσκοµίσουν την αναγνώριση του τίτ-λου τους από τον ∆ΟΑΤΑΠ.

• πιστοποιητικό γνώσης µιας ξένης γλώσσας που διευκολύνει την πρόσβαση στη διεθνή επιστηµονική βιβλιογραφία (αγγλι-κής, γαλλικής, γερµανικής ή ιταλικής). Η γνώση περισσοτέ-ρων της µιας ξένων γλωσσών αποτελεί πρόσθετο προσόν. Για τους υποψηφίους της αλλοδαπής είναι απαραίτητη η επαρ-κής γνώση της ελληνικής γλώσσας.

• δύο συστατικές επιστολές, εκ των οποίων η µία πρέπει να προέρχεται κατά προτίµηση από µέλος ∆ΕΠ που διδάσκει στο ∆ΠΜΣ.

• βιογραφικό σηµείωµα, στο οποίο θα καταγράφονται όλα τα πρόσθετα προσόντα του, όπως συµµετοχή του σε ερευνητι-κά προγράµµατα, δηµοσιεύσεις, επαγγελµατική εµπειρία και πιστοποιητικά επιµόρφωσης συναφή µε το αντικείµενο του ∆ΠΜΣ, καθώς και περίληψη της διπλωµατικής του εργασίας.

στ Η Συντονιστική Επιτροπή αξιολογεί τις αιτήσεις των Υ∆ κυρίως µε βάση τα κριτήρια που προαναφέρθηκαν, καθώς και τη γε-νική εικόνα του υποψηφίου κατά την προφορική συνέντευξη, αν αυτή κριθεί απαραίτητη.

∆ιάρκεια Σπουδών

Η χρονική διάρκεια για την εκπόνηση της ∆∆ δεν µπορεί να είναι µι-κρότερη από τρία ούτε µεγαλύτερη από έξι έτη από την ηµεροµηνία καθορισµού του θέµατος. Σε ειδικές περιπτώσεις η Ε∆Ε µπορεί να εγκρίνει την παράταση της χρονικής διάρκειας, µετά από αιτιολογη-µένη πρόταση.

Παρακολούθηση Μαθηµάτων

Η ΤΣΕ αποφασίζει τα τυχόν πρόσθετα µαθήµατα βασικών ή µετα-πτυχιακών σπουδών που κρίνει απαραίτητο ότι πρέπει να παρακο-λουθήσει ο Υ∆ προκειµένου να ολοκληρώσει µε επιτυχία τη ∆∆ του.

11.4

11.5

102

Εκπόνηση της ∆ιδακτορικής ∆ιατριβής

α Η ερευνητική δραστηριότητα του Υ∆ παρακολουθείται και ελέγχεται από την ΤΣΕ, η οποία ορίζεται από την Ε∆Ε του Προγράµµατος σύµφωνα µε το νόµο 2083/92.

β Ο επιβλέπων καθηγητής πρέπει να είναι µέλος ∆ΕΠ που διδά-σκει στο ∆ΠΜΣ. Τα δύο άλλα µέλη της επιτροπής µπορούν να είναι είτε µέλη ∆ΕΠ µε αντικείµενο σχετικό µε το αντικείµενο της ∆∆ είτε διδάκτορες ερευνητές από εθνικό ερευνητικό κέ-ντρο – µετά από ειδική αιτιολόγηση – όπως ορίζει ο νόµος. Η σύνθεση της ΤΣΕ προτείνεται από τον επιβλέποντα καθηγη-τή και εγκρίνεται από την Ε∆Ε.

γ Ο Υ∆ οφείλει να υποβάλλει ετησίως (κάθε Σεπτέµβριο) έκθε-ση προόδου του στην ΤΣΕ, η οποία µε τη σειρά της την υπο-βάλλει στη ΣΕ. Η έκθεση αξιολογείται από τη ΣΕ, η οποία όταν διαπιστώσει έλλειψη προόδου του Υ∆ µπορεί να εισηγηθεί στην Ε∆Ε τη διακοπή της ∆∆ και την αφαίρεση της ιδιότητας του Υ∆.

δ Όταν η ΤΣΕ κρίνει ότι η διδακτορική διατριβή του Υ∆ έχει ολο-κληρωθεί, εισηγείται στην Ε∆Ε τη συγκρότηση της Επταµε-λούς Εξεταστικής Επιτροπής.

ε Οι ∆∆ πρέπει να αποτελούν αυτοτελείς και πρωτότυπες επι-στηµονικές εργασίες µε ερευνητικό προσανατολισµό που συµβάλλουν στην πρόοδο της επιστήµης.

στ Η Επταµελής Εξεταστική Επιτροπή (ΕΕΕ) αποτελείται από τα τρία µέλη της ΤΣΕ (εφόσον έχουν την ιδιότητα του µέλους ∆ΕΠ) και τέσσερα πρόσθετα µέλη, που ορίζονται από την Ε∆Ε µετά από εισήγηση της ΤΣΕ. Οι ιδιότητες των µελών της ΕΕΕ καθορίζονται από τη σχετική νοµοθεσία.

ζ Ο Υ∆ αναπτύσσει δηµόσια τη διατριβή του ενώπιον της ΕΕΕ, η οποία στη συνέχεια την κρίνει ως προς την πρωτοτυπία της και τη συµβολή της στην επιστήµη. Για την τελική έγκριση απαιτεί-ται η σύµφωνη γνώµη πέντε τουλάχιστον µελών της ΕΕΕ.

Απονοµή Τίτλου

– Η αναγόρευση του Υ∆ σε διδάκτορα του ∆ΠΜΣ γίνεται από την Ε∆Ε σε δηµόσια συνεδρίαση, κατά την οποία του απονέ-µεται ο τίτλος «∆ιδάκτωρ του ∆ιατµηµατικού Μεταπτυχιακού Τµήµατος (∆ΜΤ) ‹Προστασία Συντήρηση και Αποκατάσταση Μνηµείων Πολιτισµού› της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ».

– Στο δίπλωµα αναγράφεται η διάκριση «άριστα» / «λίαν κα-λώς» / «καλώς».

11.6

11.7

103

Μεταβατικές ∆ιατάξεις

Για τα θέµατα που δεν καλύπτονται από την Υπουργική Απόφαση και τον Εσωτερικό Κανονισµό Λειτουργίας, αποφασίζει η Ε∆Ε µετά από εισήγηση της ΣΕ.

11.8

12 ∆ιοίκηση και Γραµµατεία

Το ∆ΠΜΣ διοικείται από την Ε∆Ε και τη ΣΕ, σύµφωνα µε το Νόµο 2083/92 άρθρο 12.

Η Ε∆Ε, που προβλέπεται από το Ν 2083/92, άρθρο 12, πργρ. 1, εδάφιο γ, συγκροτείται από µέλη των Γενικών Συνελεύσεων Ειδικής Σύνθεσης (ΓΣΕΣ) καθ’ ενός εκ των Τµηµάτων Αρχιτεκτόνων Μηχανι-κών, Πολιτικών Μηχανικών, Αγρονόµων και Τοπογράφων Μηχανι-κών, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπο-λογιστών, Μηχανολόγων Μηχανικών, Χηµικών Μηχανικών και Γενι-κού Τµήµατος.

Ο ∆ιευθυντής του ∆ΠΜΣ ορίζεται από τη ΓΣΕΣ του Τµήµατος Αρχιτεκτόνων και είναι ένας από τους εκπροσώπους του Τµήµατος.

Οι αρµοδιότητες της Ε∆Ε είναι αυτές της ΓΣΕΣ που ορίζει ο Ν 2083/92, άρθρο 12, πργρ. 1, εδάφιο γ.

Η ΣΕ, οριζόµενη σύµφωνα µε το Ν 2083/92, άρθρο 12, πργρ. 1, εδά-φιο δ από την Ε∆Ε του ∆ΠΜΣ, συγκροτείται από τον ∆ιευθυντή του ∆ΠΜΣ και τις Επιτροπές των Κατευθύνσεων Α΄ και Β΄ ως εξής:α Η Επιτροπή Κατεύθυνσης Α΄ απαρτίζεται από

• τον Υπεύθυνο της Κατεύθυνσης Α΄ οριζόµενο από την Ε∆Ε µετά από εισήγηση της ΓΣΕΣ του Τµήµατος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

• ένα µέλος από καθένα των Τµηµάτων Αρχιτεκτόνων Μηχα-νικών, Πολιτικών Μηχανικών, Αγρονόµων και Τοπογράφων Μηχανικών και Mηχανολόγων Μηχανικών. Καθένα από τα 4 αυτά µέλη ορίζεται από την Ε∆Ε µετά από εισήγηση της ΓΣΕΣ του αντίστοιχου Τµήµατος

• στις συνεδριάσεις συµµετέχει χωρίς δικαίωµα ψήφου και ένας εκπρόσωπος του Τµήµατος Αρχαιολογίας.

β Η Επιτροπή Κατεύθυνσης Β΄ απαρτίζεται από • τον Υπεύθυνο της Κατεύθυνσης Β΄ οριζόµενο από την Ε∆Ε µε-

τά από εισήγηση της ΓΣΕΣ του Τµήµατος Χηµικών Μηχανικών

104

• ένα µέλος από καθένα των Τµηµάτων Χηµικών Μηχανικών, Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανολόγων Μηχανικών. Καθένα από τα 4 αυτά µέλη ορί-ζεται από την Ε∆Ε µετά από εισήγηση της ΓΣΕΣ του αντίστοι-χου Τµήµατος

• στις συνεδριάσεις συµµετέχει χωρίς δικαίωµα ψήφου και ένας εκπρόσωπος του Τµήµατος Αρχαιολογίας και ένας του Τµήµατος Χηµείας.

Οι αρµοδιότητες της ΣΕ είναι:– η παρακολούθηση και ο συντονισµός λειτουργίας του ∆ΠΜΣ,

σύµφωνα µε το Ν 2083/92, άρθρο 12, πργρ. 1, εδάφιο δ – όποιες άλλες αρµοδιότητες της αναθέσει η Ε∆Ε.

Οι αρµοδιότητες των Επιτροπών Κατευθύνσεων Α΄ και Β΄ είναι:– η παρακολούθηση και ο συντονισµός λειτουργίας των αντί-

στοιχων κατευθύνσεων– όποιες άλλες αρµοδιότητες της αναθέσει η ΣΕ.

Η Ε∆Ε συγκροτείται σε σώµα και αναλαµβάνει τις ευθύνες και αρ-µοδιότητες του Ν 2083/92 και του παρόντος διατάγµατος ευθύς ως οριστούν τα µέλη της, µε τη διαδικασία της πργρ. 1 του παρό-ντος άρθρου.

Τη ∆ιοικητική υποστήριξη του ∆ΠΜΣ αναλαµβάνει το Τµήµα Αρχιτε-κτόνων Μηχανικών του ΑΠΘ. – Πρόεδρος του ∆ΠΜΣ είναι ο Πρόεδρος του Τµήµατος Αρχιτε-

κτόνων Μηχανικών καθηγητής Νίκος Καλογήρου– ∆ιευθύντρια του ∆ΠΜΣ είναι η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του

Τµήµατος Αρχιτεκτόνων Καλλιρρόη Παλυβού– Υπεύθυνος Προγράµµατος της Α΄ Κατεύθυνσης του ∆ΠΜΣ εί-

ναι ο Αναπληρωτής Καθηγητής Μιχάλης Νοµικός.

Η Γραµµατεία του ∆ΠΜΣ λειτουργεί στα πλαίσια της Γραµµατεί-ας του Τµήµατος Αρχιτεκτόνων και επιλαµβάνεται των διαφόρων θεµάτων λειτουργίας του ∆ΜΠΣ (εγγραφές σπουδαστών, τήρηση αρχείου, φακέλων βαθµολογίας κτλ.). Στεγάζεται στο Νέο κτίριο των Μεταπτυχιακών Προγραµµάτων του Τµήµατος Αρχιτεκτόνων 1ος όροφος.

Η Γραµµατεία αποτελείται από τους:Μαρία Μαυρίδου-ΑλτσιτσιάδουΝανά Τριανταφυλλίδη Αναστασία Κοσκινά

105

Λειτουργεί από 9 π.µ. ως 2 µ.µ. και τα τηλέφωνα είναι: 2310 995 559, 2310 995 483 (+ fax), www.prosynapo.arch.auth.gre-mail: [email protected], [email protected]

Η διεύθυνση της Γραµµατείας είναι: Κτίριο Μεταπτυχιακών Προγραµµάτων Τµήµα Αρχιτεκτόνων (1ος όροφος)ΤΘ 459 Πανεπιστηµιούπολη541 24 Θεσσαλονίκη

13 Υλικοτεχνική Υποδοµή

Για την εύρυθµη λειτουργία του ∆ΠΜΣ από άποψη υλικοτεχνικής υποδοµής απαιτείται η διαθεσιµότητα ηλεκτρονικών υπολογιστών, εξειδικευµένου λογισµικού εφαρµογών καθώς και εξειδικευµένες µηχανικές, µετρητικές και άλλες διατάξεις.

Για την ικανοποίηση των παραπάνω αναγκών χρησιµοποιεί-ται η υλικοτεχνική υποδοµή του ∆ΠΜΣ και της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Επιπλέον µπορούν κατόπιν συµφωνίας να χρησιµοποιη-θούν εξειδικευµένα όργανα και διατάξεις που ανήκουν στο ΑΠΘ γε-νικότερα ή σε φορείς και ιδρύµατα του δηµόσιου ή ιδιωτικού τοµέα. Το κόστος της χρήσης των οργάνων και διατάξεων αυτών βαρύνουν το ∆ΠΜΣ.

107

14

14.1

Οικονοµικά

Πόροι

Οι πόροι του προγράµµατος προέρχονται από:– Κονδύλια κρατικών φορέων– Κονδύλια από τον προϋπολογισµό του ΑΠΘ– Κονδύλια από τον προϋπολογισµό της Κοσµητείας και

των Τµηµάτων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ– Κονδύλια από προγράµµατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης– Χορηγίες Οργανισµών, Ιδρυµάτων και διάφορες άλλες

χρηµατικές εισροές– ∆ικαιώµατα συµµετοχής στα σεµιναριακά µαθήµατα

του ∆ΜΠΣ.Για το πανεπιστηµιακό έτος 2008–2009 οι µεταπτυχιακοί

φοιτητές της Α΄ Κατεύθυνσης καταβάλλουν συµµετοχή για τα σεµι-νάρια που θα προσφερθούν στη διάρκεια των τριών εξαµήνων του προγράµµατος, τις διδακτικές σηµειώσεις, τις προσκλήσεις αλλοδα-πών και ηµεδαπών διδασκόντων, τα αναλώσιµα–εξοπλισµό εργα-στηρίων καθώς και για τη δηµοσίευση των διπλωµατικών εργασιών, των εργασιών του Εργαστηρίου ∆ιεπιστηµονικής Συνεργασίας και του Οδηγού Σπουδών

∆απάνες

Η Ε∆Ε του ∆ΠΜΣ µε εισήγηση του υπευθύνου της αντίστοιχης κα-τεύθυνσης αποφασίζει τη διάθεση οικονοµικών πόρων για αγορά υλικού, εξοπλισµού εργαστηρίων και γραφείων, βιβλίων, αµοιβές έκτακτου προσωπικού γραµµατείας κτλ. Οι αµοιβές των διδασκό-ντων ξένων Πανεπιστηµίων και µη πανεπιστηµιακών καθορίζονται από την Ε∆Ε του ∆ΠΜΣ.

Οικονοµικός Απολογισµός

Στο τέλος κάθε οικονοµικού έτους ο ∆ιευθυντής του ∆ΠΜΣ πα-ρουσιάζει στην Ε∆Ε τον οικονοµικό απολογισµό της διαχείρισης του Προγράµµατος.

14.2

14.3

108

16 Παράλληλες Εκπαιδευτικές και Ερευνητικές ∆ραστηριότητες

Εκτός από τη διδασκαλία µαθηµάτων του ∆ΠΜΣ µπορεί να διενερ-γούνται παράλληλες εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες. Οι δραστηριότητες αυτές µπορεί να περιλαµβάνουν:– διαλέξεις και σεµινάρια γενικού ή εξειδικευµένου χαρακτήρα– εκδόσεις βιβλίων, µονογραφιών, ειδικών µελετών, εκθέσε-

ων κ.ά.Σε όσους παρακολουθούν τα παραπάνω σεµινάρια του προ-

γράµµατος χορηγείται πιστοποιητικό παρακολούθησης.

15 Οικονοµική Υποστήριξη – Υποτροφίες

Το ∆ΠΜΣ υποστηρίζει οικονοµικά τις ερευνητικές δραστηριότητες µεταπτυχιακών φοιτητών και χορηγεί υποτροφίες, ανάλογα µε τις οικονοµικές του δυνατότητες.

17 Συνεργασία µε άλλα Πανεπιστήµια ή Φορείς

Το ∆ΠΜΣ µπορεί να συνεργαστεί µε άλλα Πανεπιστήµια ή φορείς σε θέµατα όπως: εκπαιδευτικά, έρευνας, ανταλλαγής τεχνογνωσίας κ.ά. και ειδικότερα µε:– Το Ίδρυµα Ορµύλια ∆ιαγνωστικό Κέντρο Έργων Τέχνης– Την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Χαλκιδικής και

Αγίου Όρους– Την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης– Την Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων

Θεσσαλονίκης – Το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισµού Θεσσαλονίκης– Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, καθώς και µε

οποιοδήποτε άλλο φορέα θεωρηθεί απαραίτητος µετά από υπογραφή πρωτοκόλλου συνεργασίας µεταξύ των αρµόδι-ων Υπουργών.

109

18 Τροποποιήσεις του Κανονισµού

Oι διατάξεις του παρόντος κανονισµού λειτουργίας του ∆ΠMΣ µπο-ρούν να τροποποιούνται µε απόφαση της E∆E, κατόπιν τεκµηριω-µένης εισήγησης της ΣE του ∆ΠMΣ και έγκρισης από την Σύγκλητο του AΠΘ.

Θέµατα ερµηνείας και εφαρµογής του εσωτερικού κανονι-σµού και ό,τι δεν προβλέπεται από αυτόν λύνεται από την Ε∆Ε.

110

19Α΄ Εξάµηνο

Ηµ. Ηµ/νία 1η ώρα 2η ώρα 3η ώρα 4η ώρα 5η ώρα

∆ε 15/09/08 Υ05 Υ05 Υ08 Υ08 Υ08

Τρ 16/09/08 Υ01 Υ01 Υ01 Υ05 Υ05

Τε 17/09/08 Υ07 Υ07 Υ07 Υ07 Υ07

Πε 18/09/08 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1

Πα 19/09/08

Σα 20/09/08

Κυ 21/09/08

∆ε 22/09/08 Υ05 Υ05 Υ08 Υ08 Υ08

Τρ 23/09/08 Υ01 Υ01 Υ01 Υ05 Υ05

Τε 24/09/08 Υ07 Υ07 Υ07 Υ07 Υ07


Πα 26/09/08

Σα 27/09/08

Κυ 28/09/08

∆ε 29/09/08 Υ05 Υ05 Υ08 Υ08 Υ08

Τρ 30/09/08 Υ01 Υ01 Υ01 Υ05 Υ05

Τε 01/10/08 Υ07 Υ07 Υ07 Υ07 Υ07


Πα 03/10/08 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1

Σα 04/10/08

Κυ 05/10/08

∆ε 06/10/08 Υ05 Υ05 Υ08 Υ08 Υ08

Τρ 07/10/08 Υ01 Υ01 Υ01 Υ05 Υ05

Τε 08/10/08 Υ07 Υ07 Υ07 Υ07 Υ07

Πε 09/10/08 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 Y06α Y06α Y06α

Πα 10/10/08 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1

Σα 11/10/08

Κυ 12/10/08

∆ε 13/10/08 Υ05 Υ05 Υ08 Υ08 Υ08

Ωρολόγιο Πρόγραµµα

111

Α΄ Εξάµηνο


Τρ 14/10/08 Υ01 Υ01 Υ01 Υ06α Υ06α

Τε 15/10/08 Υ03 Υ03 Υ03 Υ02 Υ02

Πε 16/10/08 Ε14 Ε14 Y06α Y06α Y06α

Πα 17/10/08 Y07 Y07 Y07 Y07

Σα 18/10/08

Κυ 19/10/08

∆ε 20/10/08 Υ05 Υ05 Υ08 Υ08 Υ08

Τρ 21/10/08 Υ01 Υ01 Υ01 Υ06α Υ06α

Τε 22/10/08 Υ03 Υ03 Υ03 Υ02 Υ02

Πε 23/10/08 Ε14 Ε14 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1

Πα 24/10/08

Σα 25/10/08

Κυ 26/10/08

∆ε 27/10/08

Τρ 28/10/08 Υ01 Υ01 Υ01 Υ06α Υ06α

Τε 29/10/08 Υ03 Υ03 Υ03 Υ02 Υ02

Πε 30/10/08 Ε14 Ε14 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1

Πα 31/10/08 Υ05 Υ05 Υ08 Υ08 Υ08

Σα 01/11/08

Κυ 02/11/08

∆ε 03/11/08 Υ05 Υ05 Υ08 Υ08 Υ08

Τρ 04/11/08 Υ01 Υ01 Υ01 Υ06β Υ06β

Τε 05/11/08 Υ03 Υ03 Υ03 Υ02 Υ02

Πε 06/11/08 Ε14 Ε14 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1

Πα 07/11/08

Σα 08/11/08

Κυ 09/11/08

∆ε 10/11/08 Ε14 Ε14 Ε14 Υ06β Υ06β

Τρ 11/11/08 Υ01 Υ01 Υ01 Υ06β Υ06β

112

Α΄ Εξάµηνο


Τε 12/11/08 Υ03 Υ03 Υ03 Υ02 Υ02

Πε 13/11/08 Ε14 Ε14 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1

Πα 14/11/08

Σα 15/11/08

Κυ 16/11/08

∆ε 17/11/08 Επέτειος Πολυτεχνείου

Τρ 18/11/08 Υ01 Υ01 Υ01 Y06β Y06β

Τε 19/11/08 Υ03 Υ03 Υ03 Υ02 Υ02

Πε 20/11/08 E02/E13 E02/E13 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1 ΕΡΓ1

Πα 21/11/08 Ε14 Ε14 Ε14 Y06β Y06β

Σα 22/11/08

Κυ 23/11/08

∆ε 24/11/08 Ε14 Ε14 Ε14 Y06β Y06β

Τρ 25/11/08 E11/E15 E11/E15 E11/E15 E11/E15 E11/E15

Τε 26/11/08 Υ03 Υ03 Υ03 Υ02 Υ02


Πα 28/11/08

Σα 29/11/08

Κυ 30/11/08

∆ε 01/12/08 Ε14 Ε14 Ε14 Ε14 Ε14

Τρ 02/12/08 E11/E15 E11/E15 E11/E15 E11/E15 E11/E15

Τε 03/12/08 Υ03 Υ03 Υ03 Υ02 Υ02


Πα 05/12/08 E02/E13 E02/E13

Σα 06/12/08

Κυ 07/12/08

∆ε 08/12/08 Υ03 Υ03 Υ03 E02/E13 E02/E13

Τρ 09/12/08 E11/E15 E11/E15 E02/E13 E02/E13

Τε 10/12/08 Υ03 Υ03 Υ03 Υ02 Υ02



113

Α΄ Εξάµηνο

Ηµ. Ηµ/νία

Πα 12/12/08

Σα 13/12/08

Κυ 14/12/08

∆ε 15/12/08 Εβδοµάδα κενή

Τρ 16/12/08

Τε 17/12/08

Πε 18/12/08

Πα 19/12/08

Σα 20/12/08

Κυ 21/12/08

∆ε 22/12/08 Παρουσίαση εργασιών

Τρ 23/12/08 Γιορτές Χριστουγέννων

Τε 24/12/08

Πε 25/12/08

Πα 26/12/08

Σα 27/12/08

Κυ 28/12/08

∆ε 29/12/08

Τρ 30/12/08

Τε 31/12/08

114

β΄ Εξάµηνο


Τε 04/03/09 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Υ10 Υ10


Πα 06/03/09 Ε17 Ε17 Ε17 Ε23 Ε23

Σα 07/03/09

Κυ 08/03/09

∆ε 09/03/09 Ε09/Ε12 Ε09/Ε12 Υ09 Υ09 Υ09

Τρ 10/03/09 Ε17 Ε17 Ε23 Ε23 Ε23

Τε 11/03/09 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Ε01 Ε01


Πα 13/03/09

Σα 14/03/09

Κυ 15/03/09

∆ε 16/03/09 Ε09/Ε12 Ε09/Ε12 Υ09 Υ09 Υ09

Τρ 17/03/09 Ε17 Ε17 Ε23 Ε23 Ε23

Τε 18/03/09 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Ε01 Ε01

Πε 19/03/09 Ε10 Ε10 ΕΡΓ2 ΕΡΓ2 ΕΡΓ2

Πα 20/03/09

Σα 21/03/09

Κυ 22/03/09

∆ε 23/03/09 Εβδοµάδα κενή

Τρ 24/03/09

Τε 25/03/09 25η Μαρτίου

Πε 26/03/09

Πα 27/03/09 Παρουσίαση εργασιών

Σα 28/03/09

Κυ 29/03/09

∆ε 30/03/09 Ε10 Ε10 Ε23 Ε23 Ε23

Τρ 31/03/09 Ε17 Ε17 Ε05/Ε06 Ε05/Ε06 Ε05/Ε06

Τε 01/04/09 Ε18/Ε22 Ε18/Ε22 Ε01 Ε01 Ε01

Πε 02/04/09 Ε10 Ε10 ΕΡΓ2 ΕΡΓ2 ΕΡΓ2


115

β΄ Εξάµηνο


Πα 03/04/09 Ε23 Ε23 Ε23 Ε23 Ε23

Σα 04/04/09

Κυ 05/04/09

∆ε 06/04/09 Ε10 Ε10 Ε16/Ε21 Ε16/Ε21 Ε16/Ε21

Τρ 07/04/09 Ε08 Ε08 Ε05/Ε06 Ε05/Ε06 Ε05/Ε06

Τε 08/04/09 Ε18/Ε22 Ε18/Ε22 Ε01 Ε01 Ε01

Πε 09/04/09 Ε01 Ε01 ΕΡΓ2 ΕΡΓ2 ΕΡΓ2

Πα 10/04/09

Σα 11/04/09

Κυ 12/04/09

∆ε 13/04/09 ∆ιακοπές Πάσχα

Τρ 14/04/09

Τε 15/04/09

Πε 16/04/09

Πα 17/04/09

Σα 18/04/09

Κυ 19/04/09 Πάσχα

∆ε 20/04/09

Τρ 21/04/09

Τε 22/04/09

Πε 23/04/09

Πα 24/04/09

Σα 25/04/09

Κυ 26/04/09

∆ε 27/04/09 Ε10 Ε10 Ε16/Ε21 Ε16/Ε21 Ε16/Ε21

Τρ 28/04/09 Ε08 Ε08 Ε05/Ε06 Ε05/Ε06 Ε05/Ε06

Τε 29/04/09 Ε18/Ε22 Ε18/Ε22 Ε01 Ε01 Ε01


Πα 01/05/09 Πρωτοµαγιά

Σα 02/05/09

116

β΄ Εξάµηνο


Κυ 03/05/09

∆ε 04/05/09 Ε10 Ε10 Ε16/Ε21 Ε16/Ε21 Ε16/Ε21

Τρ 05/05/09 Ε08 Ε08 Ε05/Ε06 Ε05/Ε06 Ε05/Ε06

Τε 06/05/09 Ε18/Ε22 Ε18/Ε22 Ε01 Ε01 Ε01

Πε 07/05/09 Υ04 Υ04 Υ04 ΕΡΓ2 ΕΡΓ2

Πα 08/05/09 Ε07 Ε07 Ε03 Ε03

Σα 09/05/09

Κυ 10/05/09

∆ε 11/05/09 Ε07 Ε07 Ε16/Ε21 Ε16/Ε21 Ε16/Ε21

Τρ 12/05/09 Ε08 Ε08 Ε24 Ε24 Ε24

Τε 13/05/09 Ε18/Ε22 Ε18/Ε22 Ε01 Ε01 Ε01

Πε 14/05/09 Υ04 Υ04 Υ04 Ε03 Ε03

Πα 15/05/09 Ε03 Ε03 Ε24 Ε24 Ε24

Σα 16/05/09

Κυ 17/05/09

∆ε 18/05/09 Ε07 Ε07 Ε07 Ε19 Ε19

Τρ 19/05/09 Ε08 Ε08 Ε24 Ε24 Ε24

Τε 20/05/09 Ε18/Ε22 Ε18/Ε22 Ε01 Ε01 Ε01

Πε 21/05/09 Υ04 Υ04 Υ04 ΕΡΓ2 ΕΡΓ2

Πα 22/05/09 Ε03 Ε03 Ε24 Ε24 Ε24

Σα 23/05/09

Κυ 24/05/09

∆ε 25/05/09 Ε07 Ε07 Ε07 Ε19 Ε19

Τρ 26/05/09 Ε08 Ε08 Ε24 Ε24 Ε24

Τε 27/05/09 Υ04 Υ04 Υ04 Ε03 Ε03


Πα 29/05/09

Σα 30/05/09

Κυ 31/05/09

∆ε 01/06/09 Ε07 Ε07 Ε19 Ε19 Ε19


117

β΄ Εξάµηνο


Τρ 02/06/09 Ε19 Ε19 Ε19 Ε19 Ε19

Τε 03/06/09 Ε03 Ε03 Ε24 Ε24 Ε24


Πα 05/06/09

Σα 06/06/09

Κυ 07/06/09

∆ε 08/06/09 Αγίου Πνεύµατος

Τρ 09/06/09 Εξετάσεις Υ04

Τε 10/06/09 Εξετάσεις Υ09

Πε 11/06/09 Εξετάσεις Υ10

Πα 12/06/09 Εξετάσεις Ε04/Ε20

Σα 13/06/09

Κυ 14/06/09

∆ε 15/06/09 Εξετάσεις Ε05/Ε06

Τρ 16/06/09 Εξετάσεις Ε07

Τε 17/06/09 Εξετάσεις Ε08

Πε 18/06/09 Εξετάσεις Ε01


Σα 20/06/09

Κυ 21/06/09

∆ε 22/06/09 Εξετάσεις Ε10

Τρ 23/06/09 Εξετάσεις Ε16/Ε21


Πε 25/06/09 Εξετάσεις Ε17


Σα 27/06/09

Κυ 28/06/09

∆ε 29/06/09 Εξετάσεις Ε04

Τρ 30/06/09 Εξετάσεις Ε23


118

20 Ακαδηµαϊκό Ηµερολόγιο

Το ακαδηµαϊκό έτος αρχίζει την 1η Σεπτέµβρη και τελειώνει την 31η Αυγούστου του επόµενου έτους. Το εκπαιδευτικό έργο κάθε ακαδη-µαϊκού έτους διαρθρώνεται σε δύο εξάµηνα. Κάθε εξάµηνο περι-λαµβάνει 15 εβδοµάδες για διδασκαλία ή σεµινάρια και 3 για εξετά-σεις. Τα µαθήµατα, εκτός από τις ηµεροµηνίες των εξετάσεων, δια-κόπτονται από την παραµονή των Χριστουγέννων ως την επόµενη των Θεοφανίων, από την Παρασκευή της Τυροφάγου ως την Καθα-ρή ∆ευτέρα και από τη Μεγάλη ∆ευτέρα ως την Κυριακή του Θω-µά. Μαθήµατα και εξετάσεις (εκτός από επισκέψεις σε µνηµεία και αρχαιολογικούς χώρους) δεν γίνονται τα Σαββατοκύριακα και στις παρακάτω αργίες:– Εθνική εορτή 26ης και 28ης Οκτωβρίου – Επέτειος Πολυτεχνείου 17η Νοεµβρίου – των Τριών Ιεραρχών – του Ευαγγελισµού 25η Μαρτίου – 1η Μαΐου – του Αγίου Πνεύµατος.

119


120


Α΄ Εξάµηνο


∆ε 05/01/09

Τρ 06/01/09

Τε 07/01/09 Συµπληρωµατικά µαθήµατα

Πε 08/01/09 Συµπληρωµατικά µαθήµατα

Πα 09/01/09 Συµπληρωµατικά µαθήµατα

Σα 10/01/09

Κυ 11/01/09

∆ε 12/01/09 Εξετάσεις Υ01


Τε 14/01/09 Εξετάσεις Υ03

Πε 15/01/09 Εξετάσεις Υ05

Πα 16/01/09 Εξετάσεις Υ06α

Σα 17/01/09 Εξετάσεις Υ06β

Κυ 18/01/09

∆ε 19/01/09 Εξετάσεις Υ07


Τε 21/01/09 Εξετάσεις Ε02–Ε13

Πε 22/01/09 Εξετάσεις Ε11–Ε15

Πα 23/01/09 Εξετάσεις Ε14

Σα 24/01/09 Συµπληρωµατικές εξετάσεις

Κυ 25/01/09

∆ε 26/01/09 Συµπληρωµατικές εξετάσεις

Τρ 27/01/09 Ε17 Ε17 Ε17 Ε23 Ε23

Τε 28/01/09 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Υ10 Υ10


Πα 30/01/09 Τριών Ιεραρχών

Σα 31/01/09

Κυ 01/02/09


β΄ Εξάµηνο


∆ε 02/02/09 Ε09/Ε12 Ε09/Ε12 Υ09 Υ09 Υ09

Τρ 03/02/09 Ε17 Ε17 Ε17 Ε23 Ε23

Τε 04/02/09 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Υ10 Υ10


Πα 06/02/09

Σα 07/02/09

Κυ 08/02/09

∆ε 09/02/09 Ε09/Ε12 Ε09/Ε12 Υ09 Υ09 Υ09

Τρ 10/02/09 Ε17 Ε17 Ε17 Ε23 Ε23

Τε 11/02/09 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Υ10 Υ10


Πα 13/02/09

Σα 14/02/09

Κυ 15/02/09

∆ε 16/02/09 Ε09/Ε12 Ε09/Ε12 Υ09 Υ09 Υ09

Τρ 17/02/09 Ε17 Ε17 Ε17 Ε23 Ε23

Τε 18/02/09 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Υ10 Υ10


Πα 20/02/09

Σα 21/02/09

Κυ 22/02/09

∆ε 23/02/09 Ε09/Ε12 Ε09/Ε12 Υ09 Υ09 Υ09

Τρ 24/02/09 Ε17 Ε17 Ε17 Ε23 Ε23

Τε 25/02/09 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Ε04/Ε20 Υ10 Υ10

Πε 26/02/09

Πα 27/02/09

Σα 28/02/09

Κυ 01/03/09

∆ε 02/03/09 Καθαρά ∆ευτέρα

Τρ 03/03/09


Odigos_spoudon Dpms Apokatastash

Documents

Transcript of Odigos_spoudon Dpms Apokatastash