metropolis@metropolisnews.gr

www.metropolispress.gr

2

Ιδιοκτησία - Εκδοση: ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ EΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Εδρα: Κύπρου 12Α Τ.Κ. 183 46 - Μοσχάτο, τηλ. 210 4823977 Διεύθυνση Eκδoτικής & Επιχειρηματικής Ανάπτυξης: Κώστας Τσαούσης

Project Manager: Βίκτωρας Δήμας

Διεύθυνση Εκδοσης: Νατάσα Μαστοράκου, Νικήτας Καραγιάννης Ειδικός σύμβουλος: Θά-νος Τριανταφύλλου Σύνταξη: Ανδρέας Γιαννόπουλος, Ντίνος Ρητινιώτης, Χρήστος Τσαπα-κίδης Στην έκδοση συνεργάζονται οι: Λένα Βλασταρά, Αθηνά Δεληγιάννη, Αθως Δημουλάς, Τάσος Θεοδωρόπουλος, Μαρίνα Κατσάνου, Ηλίας Κολοκούρης, Κίκα Κυριακάκου, Βασίλης Νέδος, Χρήστος Ξανθάκης, Σταύρος Πετρόπουλος, Μαργαρίτα Πουρνάρα, Γιώργος Ρομπό-λας, Κωνσταντίνος Σινάτρα, Ειρήνη Σουργιαδάκη, Βούλα Σουρίλα, Αλέξανδρος Χαντζής Δημιουργικό: Θάνος Κατσαΐτης Διαφήμιση: Χρήστος Τσαούσης, Εμμανουέλα Χειρακάκη

Φωτογραφίες: AFP Εκτύπωση: «Καθημερινές Εκδόσεις» Α.Ε.

INDEX

4

8

28

29

Η κάμερα των Mstories «στρατοπέδευσε» στην Αβραμιώτου και κατέγραψε όλα όσα συνέβησαν κατά το τριήμερο του Φεστιβάλ Πολλής Μουσικής.

Κάτσε καλά...

... Γεράσιμε!

μερα των Mstories «στρατοπέδευσε» στην Αβραμιώτου και κατέγρ

Μίλαγα τις προάλλες με τον φίλο μου τον Μπά-μπη και προσπαθούσα να του εξηγήσω την αισιο-δοξία μου για το μέλλον της φυλής. Του ’λεγα, του ’λεγα, του ’λεγα και κάποια στιγμή τον ρώτησα: «Εδώ ρε επιβίωσαν οι Σέρβοι και δεν θα επιβιώ-σουμε εμείς;» Ο Μπάμπης με κοίταξε και απάντη-σε: «Ναι, αλλά οι Σέρβοι επιβίωσαν με πατέντες». «Με πατέντες θα επιβιώσουμε κι εμείς» κατέληξα και πήγαμε για τα πρώτα μπιρόνια της σεζόν.

Δεν γίνεται και αλλιώς. Βιομηχανία δεν έχουμε, παραγωγή δεν έχουμε, σκληρό νόμισμα έχουμε, όπως όπως θα τη βγάλουμε. Παράδειγ-μα χαρακτηριστικό; Τι άλλο από τα «Θελήματα»! Την υπηρεσία εξυπηρέτησης που κάνει ακριβώς ό,τι λέει το όνομά της. Τους παίρνεις τηλέφω-νο, τους εξηγείς τι θέλεις και αυτοί σπεύδουν να διεκπεραιώσουν την υπόθεσή σου. Από ΔΕΚΟ και Εφορίες ως ΙΚΑ και Τράπεζες, από σούπερ μάρκετ και περίπτερα ως φούρνους, φαρμακεία και pet shop, όλα τα αποστέλλουν, όλα τα πα-ραλαμβάνουν, ακόμα και παράδοση φαγητού σε φοιτητές και φοιτήτριες που τους λείπει η μαγειρική της μανούλας τους. Μέχρι και σέρβις ηλεκτρικών συσκευών πε-ριλαμβάνει το μενού και, αν δεν έχουν σκεφτεί κάτι αυτοί, μπορείτε να το σκε-φτείτε εσείς και να το ζητήσετε. Αρμο-δίως στην ιστοσελίδα www.thelimata.tv, από πέντε ευρώ και όσο πάει βε-βαίως, ανάλογα με την επιθυμία του πελάτου. Μόνο στην Αττική για την ώρα, εδώ, στο κλεινόν άστυ, εξού το γράφω και εγώ.

Εν τω μεταξύ, καλό είναι να προ-ετοιμαζόμαστε για επετείους, καθώς έρχονται τα 100 χρόνια του Κτιστάκη και ο ένας χρόνος του Ποιήματα και Εγκλήματα. Για το θρυλικό λουκου-ματζίδικο σας τα έχω πει, μην επα-ναλαμβάνομαι, για τα Ποιήματα και Εγκλήματα να σημειώσω ότι είναι ένα πολύ καλοστημένο art bar που λει-τουργεί από τις 9 το πρωί ως τις 2 το βράδυ, χωμένο στρατηγικά στην οδό Αγίας Ειρήνης, αριστερά όπως βγαί-νεις από το Six d.o.g.s και τη Λέσχη Φίλων των Κόμικς. Οι βιτρίνες του, στολισμένες με βιβλία ποίησης και μυστηρίου, με συνεπήραν. Για τις ουκ ολίγες εκδηλώσεις του, θα πάρετε ένα τηλέφωνο στο 210 3228839 και θα χαρούν να σας εξυπηρετήσουν.

Ας επιστρέψω όμως στις πατέντες. Μόλις προ ολίγων ημερών ανακάλυψα το καταπληκτικό flyer (φυλλάδιο για τους γνώστες της αγγλικής) ξενοδοχείου για ραντεβού στα Πατήσια. Και για-τί είναι καταπληκτικό; Διότι προσφέρει στη νέα γενιά μια ευκαιρία να διατηρήσει ακμαιότατο το ηθικό της, δίχως να ξηλώσει την τσέπη της.

Εξηγούμαι: Αν είσαι νέος από 18 ως 30 ετών, εμπίπτεις στο σλόγκαν «Κάτι ROCK γίνεται στην πόλη» και μπορείς με 10 ευρώ να αποκομίσεις δίωρη ημιδιαμονή, συν welcome drink, συν παροχές video και δορυφορικής TV, συν air condition, συν είδη ατομικής υγιεινής (σαπού-νια, σαμπουάν και προφυλακτικά), συν δωμάτιο με ROCK θεματικότητα.

Τι σημαίνει αυτό ακριβώς, δεν μπορώ να σας πω, καθότι δεν έχω επισκεφθεί το συγκεκριμένο ξενοδοχείο. Στο φυλλάδιό του πάντως εικονίζεται μια ηλεκτρική κιθάρα, οπότε κάτι ανάλογο θα πε-

ριλαμβάνει το ντεκόρ. Το καλύτερο; Σύμφωνα με το φυλλάδιο, οι επισκέπτες (πάντα από 18 ως 30 ετών) θα συμμετέχουν σε κληρώσεις για smart phones και ιντερνετικές ταμπλέτες, ενώ θα έχουν και αποκλειστικές προσβάσεις σε ROCK εκδηλώσεις. Εκεί που φτάσανε τα πράγματα, υποθέτω ότι μιλάνε για προεκλογι-κές συγκεντρώσεις του Αλέξη Τσίπρα!

ΥΓ 1: Ονομα ξενοδοχείου δεν γράφω, γιατί εί-μαστε οικογενειακό free press και αυτά τα θέ-ματα μπορεί να σοκάρουν το αναγνωστικό μας κοινό.

ΥΓ 2: Δεν ξεχνώ φυσικά το αγαπημένο μου θέμα, την τιμή του καφέ. Πριν από δύο εβδο-μάδες, πήγα το φρεσκότερο των γάτων μου, τον Σουπιό, για στείρωση. Εμεινα ως την ώρα που του έκανε την ολική ο γιατρός, σιγουρευ-τήκαμε ότι δεν υπήρχαν επιπλοκές και έφυ-γα για καφέ, γιατί τα αίματα δεν τα αντέχω. Επειδή ο γιατρός έχει το γραφείο του δίπλα στο Υγεία, κατέπλευσα σε τοπικό καφέ γνω-στής αλυσίδας. Παρήγγειλα ένα φρέντο εσπρέ-σο στην εξαιρετικά βαριεστημένη σερβιτόρα, περίμενα, περίμενα, περίμενα, μου έφερε ένα φρέντο καπουτσίνο, είπα να μην παραπονεθώ, ήπια τρεις γουλιές, ντριν, ντριν ο τηλέφωνο, ο δόκτωρ ήταν: «Ελα, τελειώσαμε». Σηκώθηκα, έπιασα το χαρτάκι του λογαριασμού, του έριξα μια ματιά και ξανακάθισα. Τόσο μεγάλο ήταν το σοκ από την τιμή: 4 ευρώ και 60 λεπτά, για ένα ρόφημα που κόστισε στο κατάστημα κάπου μεταξύ 4 και 8 λεπτών. Υστερα αναρωτιέται ο Σόιμπλε τι απέγινε η εσωτερική υποτίμηση...

ι -ν --.

ρμωγεσπκ

Υ

ΥΓ

Ο Δημήτρης Σπανός και ο Σπύρος Δοξιάδης ανήκουν στη γενιά των 30άρηδων που επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν το διαδίκτυο για να αναπτύξουν τις επιχειρηματικές ιδέες τους. Εχοντας και οι δύο σπου-δάσει σε σχολές σχετικές με business και computer science, απο-φάσισαν να ανταπτύξουν το ask4food.gr. Για τους μη μυημένους, πρόκειται για ένα community site το οποίο αυτή τη στιγμή φιλοξενεί πάνω από 15.000 κριτικές και βαθμολογίες για εστιατόρια της Αθή-νας και της υπόλοιπης Αττικής. «Σκεφτείτε το σαν ένα πλήρες ευρετή-ριο εστιατορίων, εμπλουτισμένο με χιλιάδες σχόλια και βαθμολογίες από τους ίδιους τους πελάτες των καταστημάτων. Εχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να διευκολύνει τον επισκέπτη που επιθυμεί να βρει στοιχεία ενός εστιατορίου, αλλά και εκείνον που θέλει να αφιε-ρώσει περισσότερο χρόνο για να διαβάσει κριτικές, να δει βαθμολο-γίες και να συμβάλει ο ίδιος στην κοινότητα με τη δική του άποψη», υποστηρίζει ο Σπύρος.

Οι δυο τους εξηγούν πως στην ουσία η πλατφόρμα τους είναι ένα κοινωνικό δίκτυο στο οποίο συμμετέχουν άνθρωποι που τους αρέσει να απολαμβάνουν καλό φαγητό στη σωστή τιμή, με αξιοπρε-πές service και σε έναν ευχάριστο χώρο. Για το σκοπό αυτό, εξάλλου, κάθε χρήστης έχει τη δική του σελίδα με αριθμητικά στοιχεία για τη συνεισφορά του όπου συγκεντρώνονται όλες οι κριτικές και βαθμο-λογήσεις του. Επιπλέον λειτουργεί ένα σύστημα «αυτοδιαχείρισης», με το οποίο οι ίδιοι οι χρήστες επιβραβεύουν και αναδεικνύουν εκεί-νους που συνεισφέρουν με τα πιο καλογραμμένα και χρήσιμα σχόλια, ενώ την ίδια στιγμή ειδοποιούν για νέα καταστήματα, για αλλαγές στοιχείων και για εστιατόρια που έχουν κλείσει.

Το μεγάλο -και δύσκολο- στοίχημά τους, ωστόσο, όπως εξομολο-γείται ο Δημήτρης, είναι «η διατήρηση της ισορροπίας ανάμεσα στην ελευθερία έκφρασης του χρήστη, στη χρησιμότητα του περιεχομένου για τον επισκέπτη και στο σεβασμό προς τον επιχειρηματία του οποί-ου η επιχείρηση εκτίθεται σε κριτική. Ολες οι ιστοσελίδες διεθνώς αντιμετωπίζουν αυτό τον προβληματισμό», λέει. Ετσι εφαρμόζουν αυ-στηρό έλεγχο των κριτικών, ώστε να αντιμετωπίσουν τις ανεπιθύ-μητες ενέργειες, και αν κρίνουμε από τη συμμετοχή του κόσμου που διαρκώς αυξάνεται τα καταφέρνουν καλά. Επιπροσθέτως, πρόσφατα τιμήθηκαν στα βραβεία e-awards με την πρώτη θέση στην κατηγορία «Αποψη-Κριτική-Σχόλιο». Οσον αφορά τους ίδιους, δεν έχουν φτάσει ακόμα στο σημείο να μπορούν να ασχολούνται αποκλειστικά με το ask4food.gr, λόγω της πολύ δύσκολης οικονομικής συγκυρίας.

Είναι όμως πολύ κοντά στο να γίνει η πλατφόρμα η 100% full time δουλειά τους και, όπως τονίζουν, έχουν αποφασίσει να μην κάνουν καμία έκπτωση στην πρόοδό της. «Προτιμάμε καλύτερα να κάνουμε έκπτωση στον ύπνο», λέει γελώντας ο Σπύρος. Αναφερό-μενοι, τέλος, στα μελλοντικά τους σχέδια, δηλώνουν ότι εντός του Ιουνίου θα ξεκινήσουν να γίνονται ορατά τα πρώτα αποτελέσματα από τη συνεργασία που πρόσφατα εγκαινίασαν με τη mobile εφαρμογή Athensbook. Παράλληλα, θέλουν να ενισχύσουν τα στοιχεία της τοπι-κής κοινότητας στη σελίδα, αλλά και να πείσουν «τους επιχειρηματί-ες-ιδιοκτήτες των εστιατορίων να συμμετάσχουν στην πλατφόρμα με δυνατότητες διαχείρισης και επικοινωνίας προς τους χρήστες». Εμείς δεν έχουμε παρά να τους ευχηθούμε καλή επιτυχία!

Με κεντρικό του σύνθημα «μεταξύ καλοφαγάδων... ειλικρίνεια», το ask4food.gr προσφέρει τις κριτικές των χρηστών του για να σε βοηθήσει να επιλέξεις το καλύτερο εστιατόριο για φαγητό.

Το χρησιμοποιούν πολλοί που αδυνατούν να καταλά-βουν ότι ποσταρίσματα του τύπου «μόλις έφαγα σαλάμι μπίρας και πάω για ύπνο» ελάχιστα μας ενδιαφέρουν. Το Twitter, όμως, χρησι-μοποιείται και από πλεί-στους ατακαδόρους που με ένα τους σχόλιο θα σε κάνουν να γελάσεις μετά δακρύων ή θα σε προβληματίσουν με την περιεκτική κριτική τους. Η ιστοσελίδα του περιοδικού “Time”, στρέφοντας την προσοχή της στην πνευματώδη πτυχή του Twitter, αναρωτιέται τι θα γινόταν αν ορισμέ-να από τα μεγαλύτερα ονόματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας προσπαθούσαν να περικλείσουν λίγη από τη σοφία και τη φαντασία τους μέσα σε 140 μόλις χαρακτήρες.

«Η Αγγλίδα συγγραφέας του ‘Περηφάνια και Προκατάληψη’ Τζέιν Οστιν θα ήταν ανάμεσα σε αυτούς. Αν και φοβάμαι πως θα χρησιμοποιούσε το Twitter περισσότερο ως εργαλείο για γνωριμίες», αναφέρει χαιρέκακα η αρθρογράφος. Η τελευταία θα ήθελε να διαβάζει μέσα από το smartphone της τόσο τις ατάκες του Ερνεστ Χέμινγουεϊ -«ιδιοφυΐα στο να παρουσιάζει λεπτομέρειες μέσα από μικρές, λιτές προτάσεις»-, όσο και τα ευφυολογήματα του Αμερικανού συγγρα-φέα Μαρκ Τουέιν, όπως το σκωπτικό: «Ολες οι γενικεύσεις είναι ψευδείς. Ακό-μη και αυτή». #elaomospoudenginetai

Οσοι κάνουν μια βόλτα σε χώρες της Ευρώπης θα καταλάβουν ότι αυτά που λέγονται για το κλείσιμο των συνόρων σε περίπτωση που η Ελλάδα βγει από το ευρώ δεν είναι καθόλου «σενάρια τρόμου». Τέτοια μέτρα, όχι μόνο συζητιούνται, αλλά σχεδιάζονται. Σε καιρούς κρί-σης οι άνθρωποι έχουν ανάγκη για «αποδιοπομπαίους τράγους» και η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή, κάνει το παν να ικανοποιήσει αυτή τη διεστραμμένη ανάγκη.

Η «ελληνική γύμνια» όμως δεν μπορεί να κρύψει τη γύμνια της ευρωζώνης. Το ευρώ δεν ήταν μια οικονομι-κή ανάγκη, είπε τις προάλλες ο Γιόσκα Φίσερ. Ηταν ένα πολιτικό όραμα - η βάση μιας πραγματικής πολιτικής ένωσης. Το όραμα εγκαινιάστηκε με βιασύνη, υπερβο-λικό ενθουσιασμό και σε ιδανικές οικονομικές συνθή-κες. Ηρθε όμως η οικονομική κρίση και έθεσε το ευρώ απέναντι σε μια ανελέητη πραγματικότητα: η ευρωζώνη είτε θα προχωρήσει προς μια πραγματική οικονομική και πολιτική ενοποίηση είτε θα διαλυθεί. Κανείς δεν αρέσκεται να φανταστεί τη δεύτερη περίπτωση, γιατί όλοι γνωρίζουν τις συνέπειες: κλειστά σύνορα, κοινωνικό χάος και φτώχεια, οικονομικός πόλεμος ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης, άνοδος του εθνικισμού και του φονικού ρατσισμού, εμφύλιες συρράξεις.

Ολοι, αυτή τη στιγμή, δείχνουν με το δάκτυλο τη Γερμανία, στο λαιμό της οποίας κρέμεται το μέλλον της ευρωζώνης. Ολοι ασχολούνται με τη γερμανική ακαμψία και έτσι χάνουν μερικές σημαντικές λεπτομέρειες. Πριν από κάποιες μέρες, ο κυβερνήτης της Bundesbank, ο Jens Weidmann, στη γαλλική εφημερίδα “Le Monde” κάλεσε τη Γαλλία να προχωρήσει μαζί με τη Γερμανία σε μια ομοσπονδιακή Ευρώπη που θα ξεπεράσει την αυτάρ-κεια του ένθους-κράτους και θα αναλάβει τα χρέη των χωρών της Ευρωζώνης. Η σιωπή του Παρισιού σε αυτή την πρόταση είναι εκκωφαντική.

Η σημερινή Γερμανία μπορεί να έκανε λάθη. Η πολιτική της Μέρκελ μπορεί να είναι κοντόφθαλμη, σε ένα σημείο όμως έχει απόλυτο δίκιο η Μέρκελ: πολιτική και οικονομική ένωση όμως χωρίς βαθιές πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να υπάρχει. Η πραγματική πολιτική ένωση είναι μια διαδικασία που θα πάρει τουλάχιστον μια γενιά. Για αυτό, το ζήτημα για την Ελλάδα δεν είναι εάν θα παραμείνει στην ευρωζώνη, αλλά εάν είναι διατεθειμένη και μπορεί να κάνει βαθιές μεταρρυθμίσεις σε περίπτωση που η ευρωζώνη προχω-ρήσει. Τέτοιες μεταρρυθμίσεις, όμως, χρειάζονται χρόνο. Αυτό πρέπει να απαιτούν από την ευρωζώνη οι Ελληνες πολιτικοί, αντί να δημαγωγούν ασύστολα και να παίζουν στα ζάρια το μέλλον της χώρας τους. Η ευρωζώνη είτε θα αποκτήσει ομοσπονδιακή οντότητα είτε θα διαλυθεί. Η Ελλάδα είτε θα αποκτήσει σύγχρονες οικονομικές δομές και κράτος δικαίου είτε σύντομα θα μπει σε μονοπάτια χωρίς επιστροφή...

Ο πρώην Αγγλος διεθνής Σολ Κάμπελ καλεί τους συμπατριώτες του να μην τα-ξιδέψουν στα γήπεδα της Ουκρανίας, διότι «ενδέχεται να γυρίσουν με φέρετρο». Το Foreign Office εφιστά την προσοχή σε Ασιάτες και Αφρικανούς φιλάθλους

έναντι πιθανών επιθέσεων ρατσιστικού χαρακτήρα. Ευρωπαίοι ηγέτες στρέφονται κατά του προέδρου της Ουκρανίας Γιανούκοβιτς για τους χειρισμούς του στο θέμα της Τιμοσένκο. Ο Πλατινί διαμαρτύρεται για την εκτίναξη των τιμών των ξενοδοχείων στα ύψη. Γυμνό-στηθες ακτιβίστριες αρπάζουν το τρόπαιο φωνάζοντας «γ...ώ το Euro», διαμαρτυρόμενες για την επικείμενη εκτίναξη του σεξουαλικού τουρισμού κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης. Τα πάντα φαντάζουν ειδυλλιακά και ιδανικά πριν από την έναρξη της πλέον δημοφιλούς διοργάνωσης της γηραιάς ηπείρου...

«Ποιος πρέπει να κατηγορηθεί για αυτό το χάλι;» αναρωτιέται ο αρθρογράφος του “Guardian” Λουκ Χάρντινγκ. «Ως ένα βαθμό, ο ίδιος ο πρόεδρος της χώρας, ο οποίος από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2010 επέδειξε αυταρχικές τάσεις. Η UEFA έδωσε τη διοργάνωση στις δύο χώρες για να αποδείξουν ότι έχουν αλλάξει. Και αν η Πολωνία αποτελεί το νέο υποδειγματικό μαθητή της ΕΕ, η ηγεσία της Ουκρα-νίας παραμένει ανυπάκουα σοβιετική». Πάλι καλά που δεν είπε ότι φταίει ο Τσίπρας...

αΧχώτοτηόυνπ

«Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω». Σε πρόσωπο των ημερών εξελίσσεται ο Σωκράτης, ο οποίος, αφού αθωώθηκε στην πολυδιαφημισμένη του δίκη, έπαιξε και το συμβολικό του ρόλο ως αρνητής, αυτή τη φορά, της ευρωπαϊκής κατηγορίας, στο ποίημα που έγραψε ο Γκίντερ Γκρας ως άρμα υποστήριξης για την Ελλάδα. Μια ιστορία που μας παραπέμπει κατευθείαν στο πνευματικό έργο των φιλελ-λήνων τον καιρό της επανάστασης, με μόνη διαφορά ότι εδώ δεν έχουμε επανάσταση, αλλά είμαστε, ακόμα, ένα στάδιο πριν. Τέλος πάντων, το ποίημα το ακολούθησε μια κάπως παράλογη ουρά δημοσιευμάτων που ορκίζονταν ότι επρόκειτο για φάρσα, μέχρι που η πλευρά του Γερμανού νομπελίστα επιβεβαίωσε την αυθεντικότητά του.

«Στερημένη από πνεύμα, Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε», καταλήγει ο Γκρας απευθυνόμενος στην Ευρώπη. Είναι πολύ ωραία και συ-γκινητικά όλα αυτά, ειδικά από τη στιγμή που ο Γκρας είναι από τους σπουδαιότερους εν ζωή λογοτέχνες παγκοσμίως. Ωστόσο, πρέπει να εκφράσω μια αμφιβολία και έναν προβληματισμό. Εστω ότι η Ευρώπη δεν επιθυμεί την Ελλάδα στο ευρώ (γεγονός για το οποίο πολύ αμφιβάλλω, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο τώρα), έστω ότι θεωρεί ότι έχουμε καταστρέψει την οικονομία μας και την εικόνα της ευρωζώνης, ότι έχουμε θέσει τις ισορρο-πίες σε κίνδυνο. Δικαίως ή αδίκως, δεν έχει σημασία. Ολα αυτά πώς μπορεί να έχουν σχέση με την ιστορία και τον πολιτισμό μας; Τι άλλοθι μας δίνουν οι μεγάλοι φιλόσοφοι και πολιτικοί της αρχαίας Ελλάδας δυόμισι χιλιάδες χρόνια πίσω; Θα πρέπει, τιμής ένεκεν, η Ελλάδα να αθωώνεται χάρη στο παρελθόν της;

Τα γράφω αυτά με αφορμή το ποίημα του Γκρας κυρίως και όχι για το ίδιο το ποίημα, το οποίο στο κάτω κάτω νομι-μοποιείται να εκφράζεται με συμβολισμούς ή υπερβολές, με συναισθηματικές και όχι με οικονομικές αξίες. Τα γράφω επειδή κυκλοφορεί συχνά αυτή η άποψη. Η περηφάνια μας για τους προγόνους μας και τον τόπο όπου ζούμε δεν μπορεί να εξελίσ-σεται συμφεροντολογικά, δεν μπορεί να αποτελεί μαξιλαράκι ασφαλείας για τη σύγχρονη Ελλάδα. Οσες φορές και αν αθωω-θεί ο Σωκράτης, το έλλειμμα είναι έλλειμμα, η ανεργία ανεργία και το δράμα μοντέρνο και αυτόνομο.

Η εικονα του ‘‘cool’’ Τζέιμς Μποντ που κερδίζει πάντα στο πόκερ, εξο-λοθρεύει άρματα μάχης με την Aston Martin του και έχει κάθε βράδυ δια-φορετική γυναίκα (με όνομα τύπου “Iwannalotofya”) να ζεσταίνει το κρε-βάτι του, ανήκει στο παρελθόν. Ο νέος υπερκατάσκοπος δεν είναι καν άνθρωπος· αποτελείται από μηδενικά και άσους και ονομάζεται Flame. Ενα πανίσχυρο κακόβουλο λογισμικό που μπορεί να συγκεντρώσει φακέλους αρχείων, να αλλάξει εξ αποστάσεως ρυθμίσεις του υπολογι-στή, να ανοίξει το μικρόφωνο του PC και να καταγράψει τη συνομιλία των παρισταμένων, να τραβήξει screen shots και να αντιγράψει τα μηνύματα στο chat, όπως μας διευκρινίζει η βρετανική εφημερίδα “Telegraph”. Προς το παρόν, έχει μολύνει συστήματα των κυβερνήσεων της Μέσης Ανατολής. Πρόκειται για το τρίτο κατά σειρά κατασκοπευτικό πρόγραμμα που πλήττει την περιοχή, μετά τον Stuxnet, που έπληξε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν το 2010, και τον Duqu (από τον ομώνυμο «κακό» κόμη του “Star Wars”), που έκλεψε μια σειρά κρίσιμων δεδομένων.

Τσιπάκια που «φυτεύονται» κάτω από το δέρμα μας, ηλεκτρονικές ταυτότη-τες, φοροκάρτες... Η αγαπημένη θεματολογία της κας Ελένης Λουκά γύρω

από συνωμοσίες περί φακελοποίησής μας από τις «σκοτεινές δυνάμεις» θέλγει πολ-λούς. Στην Ελλάδα. Γιατί σε χώρες όπως η Ινδία, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων της δεν διαθέτει βασικά έγγραφα ταυτοποίησης, το φακέλωμα φαντάζει από λυτρωτικό έως και επιβεβλημένο.

Στη δεύτερη πιο πολυπληθή χώρα του κόσμου, μας ενημερώνει το ‘‘BBC’’, βρί-σκεται σε εξέλιξη «η μεγαλύτερη βιομετρική διαδικασία παγκοσμίως». Ενα πρόγραμμα τεραστίων διαστάσεων, που σκοπό έχει να

ταυτοποιήσει εκατομμύρια κατοίκους της χώρας. Εκτιμάται πως μέχρι σή-μερα «περίπου 200 εκατ. Ινδοί έχουν περάσει από τις αρμόδιες υπηρεσίες για να δώσουν τα στοιχεία τους, τα δακτυλικά τους αποτυπώματα και να φωτογραφηθούν. Εως το 2014 άλλα 400 εκατ. άτομα θα ενταχθούν στο σχέδιο με την ονομασία ‘Μοναδική Ταυτότητα’». Και εμείς εδώ δεν μπο-ρούμε να καταγράψουμε τους δημοσίους υπαλλήλους...

Τo καλοκαίρι μπήκε πλέον επίσημα και η Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων υποδέ-χεται δυναμικά την αγαπημένη της εποχή. Σήμερα, Παρασκευή 1 Ιουνίου, το Jumping Fish της Cosmote μας καλεί να αναδεί-ξουμε το support act για τη συναυλία των Red Hot Chilli Peppers που θα πραγματο-ποιηθεί στις 4 Σεπτεμβρίου στο ΟΑΚΑ. Τα συγκροτήματα και οι καλλιτέχνες που θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους είναι οι Puta Volcano με το τραγούδι “Thirty Four”, o George Gaudy με το “Millionaire” και οι Sunny Side of the Razor με το “Jump on the Polar Express”, που έχουν επιλεγεί από την κριτική επιτροπή, και οι Schooldrivers με το τραγούδι “Enjoy” και οι Nemionis με το «Μι-κρό Μυστικό», που αναδείχθηκαν από την ψηφοφορία του κοινού. Πρόκειται για την ημιτελική φάση του διαγωνισμού, καθώς την Παρασκευή θα προκύψουν τα τρία ονό-ματα που θα σταλούν στο managemet των RHCP για την τελική επιλογή. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη, ενώ special guests θα είναι οι Μπλε.

Αύριο, Σάββατο 2 Ιουνίου, ο ραδιοφω-νικός σταθμός Αθήνα 9.84 γιορτάζει τα 25 του χρόνια και υποδέχεται τους ακροατές και φίλους του στην Κεντρική Αυλή της Τεχνό-πολις με ελεύθερη είσοδο, ενώ την Τρίτη 5 Ιουνίου ο Λάκης Παπαδόπουλος θα μοιρα-στεί μουσικές με όλους τους αγαπημένους φίλους του και μια μέρα μετά, ο Γιάννης Χα-ρούλης με τις «Μαγγανείες» του αναμένεται να κάνει το πρώτο sold out του καλοκαιριού!

Τέλος, την Πέμπτη 7 Ιουνίου η Ανοι-χτή Θεραπευτική Κοινότητα για έφηβους και νεαρούς ενήλικους χρήστες ναρκωτικών μς προσκαλεί σε μια μεγάλη συναυλία με τους Φοίβο Δεληβοριά, Νατάσσα Μποφίλιου, Στάθη Δρογώση, Μαριέττα Φαφούτη, Tareq και Αngry Birds με Ματούλα Ζαμάνη.

Οι Μani Deum αποχαιρετούν αύριο, 2 Ιουνίου, τη σε-ζόν έπειτα από μια χρονιά γεμάτη ενδιαφέρουσες εμφανίσεις διπλά σε μεγάλα ονόματα της διεθνούς και εγχώριας σκη-νής, και αυτή τη φορά υποδέχονται το δικό τους καλεσμένο στο Gig Space του Six d.o.g.s (Αβραμιώτου 6-8, Μοναστη-ράκι). Εν αναμονή ενός δίσκου βινυλίου και ενός 7ιντσου, θα απολαύσουν την παρουσία ενός αγαπημένου τους μουσι-κού και φίλου στην ίδια σκηνή, του Hior Chronik, ο οποίος μοιράζει τη ζωή και τη μουσική του ανάμεσα στην Αθήνα και το Βερολίνο, ταυτόχρονα παρών και απών, όπως όλοι μας.

Την Τετάρτη 6 Ιουνίου στην Αρχιτεκτονική (Πειραιώς 116, Γκάζι) πραγματοποιείται μια συναυλία με σκοπό. Καλλιτέχνες από όλο το χώρο της σύγχρονης ελληνικής σκηνής, χωρίς να ανήκουν σε κάποιο φορέα, αλλά με συλλογικό πνεύμα, επέλεξαν να πραγ-ματοποιήσουν μια από κοινού ζωντανή εμφάνιση για να στηρί-ξουν την Ελληνική Ομοσπονδία Αθλητισμού Κωφών. Οι μουσι-κοί που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία είναι οι Danger Αngel, Strawberry Street, Κandinsky, Transistor, Cyanna, Mani Deum, Bella Fuzz, GAD., Aλκή, Αντίπερα Oχθη, Δραμαμίνη, Ζωή Παπα-δοπούλου και Poem, ενώ στο live θα παρευρεθούν προσωπικότη-τες από το χώρο του αθλητισμού και των ΜΜΕ.

Η ανατρεπτική μπάντα των Burger Project επιστρέφει σήμερα στο Floral (Θεμιστοκλέους 80, Εξάρχεια) οπλισμέ-νη όπως πάντα με χιούμορ και διάθεση για σχολιασμό των κακώς κειμένων αυτού του τόπου. Οι Al the X-king (κιθάρα και φωνητικά), Kosmic Communist (πλήκτρα και φωνητικά), General ConZou (κοντραμπάσο και φωνητικά) και Mosch Holiday (ντραμς και φωνητικά) θα μας παρουσιάσουν στο αγαπημένο στέκι της πλατείας για ακόμα μία φορά τη δική τους απολαυστική και ιδιαίτερη οπτική για τα πράγματα και τις μουσικές, διασκευάζοντας τα πάντα με σκοπό να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Στα decks του Floral θα βρίσκεται ο dj Karamix, το live ξεκινάει στις 10 και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Η πρώτη ακρόαση του μουσικού ντουέτου με το όνομα Your Hand In Mine πριν από λίγα χρόνια ήταν για πολύ κόσμο μια ευχάριστη έκπληξη. Ο Μάνος Μυλωνάκης και ο Γιώργος Παπαδόπουλος -το σχήμα από τη Θεσσαλονίκη- θα βρίσκονται στο Six d.o.g.s (Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι) την Κυρια-κή 3 Ιουνίου, για να παρουσιάσουν ζωντανά το νέο άλμπουμ τους με τίτλο “The Garden Novels”, αλλά και κομμάτια από τις παλαιότερες δουλειές τους. Ξεκινώντας από τη σύγχρονη δυ-τικοευρωπαϊκή φολκ, συνθέτουν τις μουσικές τους ιστορίες με συνηθισμένα, ασυνήθιστα και αυτοσχέδια όργανα, δημιουργώ-ντας μια ιδιότυπη «ορχήστρα» αφηγήσεων.

Μπορεί το όνομα του Γιάννη Χρήστου να μην είναι γνωστό σε πολλούς, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους και πρωτοπόρους Ελληνες συνθέτες. Γεννη-μένος το 1926, σκοτώθηκε το 1970, ανήμερα των γενεθλίων του, έχοντας μέσα σε αυτά τα χρόνια γράψει συμφωνίες, μου-σική για θέατρο, μαγνητοταινίες και φιλμ και έχοντας μελετή-σει φιλοσοφία με δασκάλους όπως ο Λούντβιχ Βιτγκενστάιν ή ο Μπέρτραντ Ράσελ. Μια έρευνα που ξεκίνησε πριν από εννιά χρόνια ο πιανίστας Κώστας Ζουλιάτης οδήγησε στη δημιουργία από τον ίδιο της ταινίας-ντοκιμαντέρ “Anaparastasis” με σκοπό να παρουσιαστεί μια συνολικότερη εικόνα της δουλειάς του Χρήστου πάνω στη μουσική και τη φιλοσοφία, συμπεριλαμβανομένου και σπάνιου αρχειακού υλικού. Το πρώτο cut της ταινίας παρουσιάστηκε στο Βερολίνο τον Απρίλιο, ενώ η επίσημη πρώτη προβολή για το αθηναϊκό κοινό θα πραγματοποιηθεί με τη νέα σεζόν.

ή

Παραγωγός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, αλλά και πρωταγωνιστής ο Γιώργος Πυρπασόπουλος στην ταινία “4ever”, που αποτελεί διασκευή ενός βραβευμένου θεατρικού έργου του Γιώργου Ηλιό-πουλου και προβάλλεται από την Πέμπτη στις αί-θουσες. Ενα παντρεμένο ζευγάρι αρχιτεκτόνων θα βγάλει τα εσώψυχά του σε μια μάχη μέχρι τελικής πτώσεως, με αφορμή μια επαγγελματική τους δια-φωνία ένα βράδυ στη σουίτα ενός ξενοδοχείου. Συ-μπρωταγωνιστεί η Μόνικα Μακ Σέιν, ενώ, άγνω-στο για ποιο λόγο, οι διάλογοι είναι στα αγγλικά.

Ρόκι και Οργισμένο Είδωλο. Και οι δυο τους έχουν παίξει (εννοείται με διαφορά κλάσης) τους κινηματογραφικούς μπο-ξέρ, αυτή τη φορά όμως θέλησαν να βρεθούν στο ίδιο ρινγκ-πλατό υποδυόμενοι παλαίμαχους αθλητές του μποξ που απο-φασίζουν να αναμετρηθούν σε έναν τελευταίο αγώνα. Ναι, για την περίπτωση του Ρόμπερτ Ντε Νίρο φαίνεται ότι η κατρακύλα, προκειμένου να εξασφαλίσει ακόμα μερικά εκατομμύρια δολά-ρια για τα γεράματά του, δεν έχει σταματημό, εφόσον δέχτηκε να συμπρωταγωνιστήσει με τον Σιλβέστερ Σταλόνε στην κω-μωδία “Grudge Match” που θα ξεκινήσει σύντομα γυρίσματα. Παρά τους καλούς συντελεστές (σκηνοθετεί ο Πίτερ Σίγκαλ του “Get Smart” και γράφει ο Νταγκ Ελιν του “Entourage”), δεν ακούγεται σαν το πιο αξιοπρεπές κινηματογραφικό όχημα του κόσμου, για έναν τέτοιο ηθοποιό. Εκτός και αν θεωρείς αστείο το να βλέπεις 60χρονους να μπουνίζονται, οπότε πάω πάσο.

Η Βανέσα Ρεντγκρέιβ, η Ρέιτσελ Βάιζ και η Μόνικα Μπελούτσι -υπέροχες και οι τρεις τους- συμπρωταγωνιστούν στην ταινία «Επικίνδυνη Σιωπή» (“The Whistleblower”), η οποία μυ-στηριωδώς, ενώ ως ημερομηνία παραγωγής έχει τη χρονολογία 2010, εμείς τη βλέπουμε φέτος πρώτη φορά στις αίθουσες, κάτι που δεν το λες για καλό. Η υπόθεση αφορά τις πραγμα-τικές εμπειρίες μιας Αμερικανίδας αστυνομικού στις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ στη Βο-σνία, η οποία ανακάλυψε ένα μεγάλο κύκλωμα εμπορίου λευκής σαρκός με συμμετοχή σε αυτό πολιτικών παραγόντων, αλλά και στελεχών των Κυανόκρανων. Σκηνοθετεί η Λαρίσα Κοντράκι.

Η οικονομική κρίση ήταν απλώς η τελική αφορμή για να αναδειχθούν χίλια μύρια προβλήματα που αφορούν το χώρο της ελληνικής διανομής ταινιών. Η οποία διανομή για άλλη μία φορά αντέδρασε σπασμωδικά: Από τις οκτώ και εννέα ταινίες που κυκλοφορεί κάθε εβδομάδα όπου περισεύουν τα κάθε λογής... «μπά-ζα», την προηγούμενη εβδομάδα πήγε στη μία. Λανθασμένες ως και ανύπαρ-κτες marketing στρατηγικές, διαπλεκό-μενες σχέσεις, υπερεκτιμήσεις της αξίας εντύπων και κριτικών (την ώρα που όλο το παιχνίδι παίζεται πια στο διαδίκτυο) και πάνω από όλα η λογική του μπακάλη με το καλλιτεχνικό άλλοθι, δεν χωράνε πλέον σε μια ετοιμοθάνατη αγορά.

Μόλις 69.590 Ελληνες αποφάσισαν να πάνε το προηγούμενο τετραήμερο σε μια αίθουσα για να δουν σινεμά. Δεν υπάρχει αυτό το νούμερο. Ή μάλλον όχι, υπάρχει. Και ακριβώς επειδή υπάρχει, το ερώτημα είναι αν υπάρχουμε όλοι εμείς που γράφουμε, παράγουμε ή κάνουμε δι-ανομή στο σινεμά. Τελικά, ποιον αφορά αυτό που γράφουμε; 69.590 άτομα; Σε κάθε περίπτωση, όσο δύσκολες είναι οι ερωτήσεις, άλλο τόσο δύσκολες είναι οι απαντήσεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθούν με πράξεις και έργα τα οποία να ακολουθούν τις επιταγές των καιρών και της ελληνικής οικονομικής κρίσης.

Πιο αναλυτικά, για το τετραήμερο 24-27/5, οι πέντε πρώτες ταινίες στις ελληνικές αίθουσες ήταν:1. “Dark Shadows”: 26.325 εισιτήρια2. «Οι άντρες με τα μαύρα 3»: 23.572

εισιτήρια3. «Οι Εκδικητές»: 5.244 εισιτήρια

(232.029 σύνολο)4. «Αθικτοι»: 2.383 εισιτήρια (110.933

σύνολο)5. «Η Τιμωρός»: 2.217 εισιτήρια

(22.905 σύνολο)

Ο σκηνοθέτης του “V For Vendetta” αναλαμβάνει να μετατρέψει τον διάσημο συγγραφέα Εντγκαρ Αλαν Πόε σε Σέρλοκ Χολμς στο περιπετειώδες θρίλερ επο-χής «Το Κοράκι» (“The Raven”), που κυκλοφορεί από την Πέμπτη στις αίθουσες. Στην ομιχλώδη Βαλτιμόρη του 1849, ένας μανιακός δολοφόνος ξεσπλαχνίζει τους διαβάτες αντιγράφοντας φόνους από τα βιβλία του δι-άσημου συγγραφέα, οπότε και η Aστυνομία απευθύνε-ται στον ίδιο προκειμένου να πιάσουν τον αυτοσχέδιο χειρουργό. Ατμόσφαιρα, λογοτεχνικές αναφορές, αίμα, αλλά και μαύρο χιούμορ σε έναν ιδιόμορφο και όχι πά-ντα εντελώς πετυχημένο, καλοδεχούμενο παρόλα αυτά, συνδυασμό μυθοπλασίας, μυστηρίου και βιογραφίας. Στο ρόλο του συγγραφέα ο Τζον Κιούζακ.

Το «Abacus, ένα παιχνίδι απληστίας» (εκδ. Κέδρος) είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Ναταλίας Δαδίδου και πρόκειται για ένα χρηματοοικονομικό θρίλερ. Για εμένα, που η σχέση μου με τα οικονομικά είναι σαν να προσπαθώ να κατανοήσω πυρηνική φυσική, φαντάζει στα μάτια μου άθλος το να γράψεις ένα κοινωνικο-οικονομικό μυθιστόρημα. Από ό,τι φαίνεται, όμως, δεν ισχύει το ίδιο για τη συγγραφέα, η οποία έχει σπουδάσει Οικονομικά στην Ελλάδα και στο Λονδίνο, τα δύο μέρη που επιλέγει και για το μυθιστόρημά της. Το 2010 η Μαρκέλλα, η οποία έχει κάνει μεταπτυχιακές οικονομικές σπουδές στο Λονδίνο, ετοιμάζεται να ξεσκεπάσει το στημένο παιχνίδι με τα δομημένα ομόλογα. Μια κατηγορία εναντίον της όμως ανατρέ-πει τα πάντα. Η προσπάθειά της να αποδείξει ότι κατηγορείται άδικα τη ρίχνει στη δίνη μιας υπόθεσης χρηματοοικονομικής απάτης και διαφθοράς που ξεπερνάει τα σύνορα της Ελλάδας, αγγίζει τράπεζες, θεσμούς και ανθρώπους που βρίσκονται στο απυρόβλητο.

Μην ξεχνιόμαστε! Την Τετάρτη 6 Ιουνίου θα γίνει η απονομή των Βραβείων Διαβάζω στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής. Η βραδιά όμως δεν θα τελειώσει εκεί! Στις 9 μμ., αμέσως μετά την απονομή, θα ακο-λουθήσει ένα αφιέρωμα στον Κων-σταντίνο Καβάφη με ελεύθερη είσο-δο για το κοινό. Οι ποιητές Γιάννης Δάλλας, Κική Δημουλά, Τίτος Πα-τρίκιος, Κυριάκος Χαραλαμπίδης, καθώς και ο Δημήτρης Μαρωνίτης θα διαβάσουν σε ελληνική μετάφρα-ση δείγματα «καβαφογε-νούς» ποί-ησης, έργα που έχουν γραφτεί είτε με το ύφος του Καβάφη είτε μιλούν για τον Κα-βάφη ως ποιητή και ως άνθρωπο.

Την εκδήλωση θα συντονίσει ο καθηγητής πανεπιστημίου και ποι-ητής Νάσος Βαγενάς, ο οποίος έχει επιμεληθεί την ανθολογία ξένων καβαφογενών ποιημάτων, με τίτ-λο «Συνομιλώντας με τον Καβάφη», αποτέλεσμα ερευνητικού προγράμ-ματος και έκδοση του Κέντρου Ελ-ληνικής Γλώσσας.

«Από όσο γνωρίζω», γράφει ο Βαγενάς, «δεν υπάρχει άλλος ποιη-τής στον αιώνα μας που η ποίησή του να έχει εμπνεύσει τόσους ξένους ποιητές...

Ο Καβάφης εμπνέει τους ποι-ητές όχι για κάποιο συγκλονιστικό γεγονός του βίου του, αλλά κυρίως για την ποίησή του... Ο Καβάφης είναι, μαζί με τον Αργεντινό Μπόρ-χες και τον Πορτογάλο Πεσόα, ένας από τους τρεις ποιητές της λογοτε-χνικής περιφέρειας που, παρότι δεν βρίσκονται εν ζωή, έχουν σήμερα παγκόσμια απήχηση, αποτελούν σημεία αναφοράς για την καλλιτε-χνική ιδιοτυπία τους. Ραντεβού την Τετάρτη στο γρασίδι του Μεγάρου, λοιπόν!

Λ.Β.

Πορτογαλική πεζογραφία. Φερνάντο Πεσόα. Ζοζέ Σαραμάγκου. Αλλος; Αν νομίζετε ότι η πορ-τογαλική πεζογραφία συνοψίζεται σε αυτά τα δύο ονόματα, έχετε άδικο. Εχετε δίκιο, όμως, στο ότι η πεζογραφία της Πορτογαλίας παραμένει σχε-τικά άγνωστη στην Ελλάδα. Οι εκδόσεις Νήσος φροντίζουν για αυτό· εξέδωσαν τρία μεγάλα έργα της, χαρακτηριστικά τριών εποχών, του Ρεαλι-σμού, του Μοντερνισμού και του Σύγχρονου Μυθιστορήματος. Πρόκειται για τα βιβλία «Ο Μανδαρίνος» του Εσα ντε Κεϊρός σε μετάφραση Νίκου Πρατσίνη, «Η απολογία του Λούσιο» του Μάριο ντε Σα-Καρνέιρο σε μετάφραση Κρίτω-νος Ηλιόπουλου και «Βιολέτα ή Γνωρίζω την αγάπη εξ ακοής» της Ντούλτσε Μαρία Καρντόσο σε μετάφρα-ση Μαρίας Παπαδήμα. Την Παρασκευή 8 Ιουνίου στις 8 μμ. στο Abanico (Κολοκο-τρώνη 12, Αθήνα) γίνεται η παρουσίαση των βιβλίων με τη συμμετοχή των τριών μετα-φραστών.

Ηλεκτρονικό περι-οδικό, ηλεκτρονικές εκδόσεις ποίησης

και λογοτεχνίας, ηλεκτρονικό ραδιόφωνο και ένα blog που ανανεώνεται συστηματικά. Το Vakxikon.gr είναι τα πάντα για την ηλεκτρονική λογοτεχνία σε ένα site. Τα ηλεκτρονικά τεύχη του περιοδικού φιλοξενούν συνεντεύξεις, διηγή-ματα, ποίηση, άρθρα, απόψεις και αφιερώματα στην ελληνική και την παγκόσμια λογοτεχνία. Οι ηλεκτρονικές εκδόσεις του Vakxikon είναι βιβλία ποίησης ή λογοτεχνίας που προσφέρονται δωρε-άν στο αναγνωστικό κοινό, το οποίο μπορεί να τα «κατεβάσει» στον υπολογιστή του με ένα μόνο κλικ. Οσο για το ραδιόφωνο, κάθε Παρασκευή 4-6 το απόγευμα μπορείτε να συντονιστείτε στο clipart radio για να ακούσετε τον Τάσο Ρήτο να παίζει μουσική, να απαγγέλλει ποίηση και να μεταδίδει όλα τα βακχικά νέα στην εκπομπή «Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα». Αν λοιπόν μέχρι σήμερα αγνοούσατε την ύπαρξη της υπερδρα-στήριας ομάδας του Vakxikon, καλά θα κάνετε να τους επισκεφτείτε και να περιηγηθείτε στις σελίδες τους, οι οποίες φροντίζουν για τις λογο-τεχνικές σας αναζητήσεις.

ε

Ο Δημήτρης Θ. Τσάτσος έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 2010. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης ένα «διαφορετικό» βιβλίο του με τίτλο «Υστερόγραφα» και τον υπότιτλο «Σκόρπιοι στοχασμοί γύρω από όσα δεν κατάλαβα, δεν μπόρεσα, δεν πρόλαβα ή δεν άντεξα όσο ήμουν ακόμη εδώ». Πρόκει-ται για ένα βιβλίο που θα μπορούσε να θεωρηθεί και διαθήκη ή, ακόμα καλύτερα, παρακαταθήκη, εφόσον ο συγγραφέας είχε δώσει εντολή να κυκλοφορήσει μετά το θάνατό του. «Στα βιβλία που έγραφα έως τώρα, δηλαδή στα δημοσιευθέντα εν ζωή (αναρωτιέμαι σήμερα, για ποιον αλήθεια λόγο έγραφα;) διατύπωνα τον πρόλογο όταν μπροστά μου πια είχα το ολοκληρωμένο κείμενο. Αυτόν τον εύλογο συγγρα-φικό κανόνα, για λόγους λογικά αυτονόητους, δεν μπορώ βέβαια να τηρήσω αυτή τη φορά. Αλλωστε το βιβλίο αυτό δεν υπόκειται σε ολοκλήρωση, μια που θα έχει τελειώσει την ώρα που θα έχω τελειώσει και εγώ. Ετσι κι αλλιώς είναι από τα βιβλία που τελειώνουν με την τελευταία σου πνοή», γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας...

(όφτητεπ

Οι Bijoux de Kant επανέρχονται με την ιστορία του καταραμένου Κόμη του Λωτρεαμόν στη σκηνι-κή σύνθεση «Lautreamont-Maldoror: Το εγκώμιο μιας Μεταμόρφωσης», που ανεβαίνει στις 5 Ιουνίου στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος). Ο Βούλγαρος performer Κρις Ραντάνοφ εν-σαρκώνει τον Ρεμπώ της Ουρουγουάης του 1840: τον Ιζιντόρ Ντυκάς, την ιδιοφυία που στα 24 του χρόνια έγραψε το ένα και μοναδικό του έργο «Ασματα του Μαλντορόρ», έργο λογοκριμένο που δεν εκδόθηκε ποτέ όσο ήταν εν ζωή. Στη συνέχεια όμως έγινε μία «Παλαιά Διαθήκη» για τους σουρεαλιστές. Με αφορμή την πολυσχιδή προσωπικότητά του και το συγγραφι-κό του έργο, η ομάδα και ο performer εξερευνούν το πεδίο ανάμεσα στην ομοιότητα και τη διαφορά, στο οικείο και το αλλότριο και, τελικά, το κατά πόσο η με-ταμόρφωση είναι θέμα επιλογής.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάν-νης Χουβαρδάς, σε συνεργασία με την Εταιρεία Λυκόφως και μία καταξιωμένη ομάδα καλλιτεχνών, ανεβάζει ένα από τα τελευταία έργα του Iψεν, τον «Αρχιμάστορα Σόλ-νες» από τις 6 Ιουνίου στη σκηνή Αντιγόνη του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος (Πειραιώς 254, Ταύρος). Τον κεντρικό ήρωα αυτού του αφιερωμένου στην ελευθε-ρία έργου θα ενσαρκώσει ο Ακύλλας Καραζήσης, με συνο-δοιπόρους τους Γιάννη Περλέγκα, Αλκηστη Πουλοπούλου, Λυδία Φωτοπούλου, Νίκο Χατζόπουλο και Αργυρώ Χιώτη. Ο σκηνικός χώρος, διά χειρός Γ. Χουβαρδά, θα είναι από-λυτα κλειστός, όμοιος με σφραγισμένο μαύρο κουτί, ενώ οι θεατές θα βρίσκονται επί σκηνής.

Ενας θίασος 13 νέων ηθοποιών υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Λαέρτη Βασιλείου θα βρεθεί από τις 7 έως τις 12 Ιουνίου στο Θέα-τρο Ανεσις (Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι), για να αφηγηθεί «από καρδιάς» εφηβικές ιστορί-ες ενηλικίωσης. Το έργο του Τέρενς Μακ Νάλι “Corpus Christi”, το οποίο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, πραγματεύεται όλο το φάσμα από την αθωότητα στην πραγματικότητα, με αφορμή μία παρέα 13 νέων αντρών που ερω-τεύονται, προδίδουν, επιτυγχάνουν και θυσιάζο-νται. Η ομάδα και ο σκηνοθέτης ενδιαφέρονται να συνδέσουν το έργο με τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, σε μια προσπάθεια επαναπροσ-διορισμού αξιών.

Η ομάδα Κώδικας και ο σκηνοθέτης Πάνος Παπαγεωρ-γόπουλος παρουσιάζουν την τέταρτη κατά σειρά δουλειά τους από την 1η Ιουνίου ως την 1η Ιουλίου στο Πολιτιστι-κό Κέντρο Ακαδήμεια (Μαραθωνομάχων 8, Ακαδημία Πλάτωνος). Πρόκειται για μία, όπως λένε, «νέα, απελπι-σμένα αισιόδοξη ανάγνωση» των «Τρωάδων» του Ευρι-πίδη. Οι γυναίκες της Τροίας, ολομόναχες μετά τη σφαγή των ανδρών τους, βρίσκονται συγκεντρωμένες στον ιερό τόπο μιας μικρής εκκλησίας στο αεροδρόμιο όπου περιμέ-νουν για να επιβιβαστούν αιχμάλωτες στα τελευταία αερο-πλάνα για την Ελλάδα. Τι γεύση άραγε να έχει το κενό; Και όσο πιο βαθύ το σκοτάδι, τόσο πιο εκτυφλωτικό το φως;

Η εκ Κύπρου ορμώμενη παραγωγή «Ιφιγένεια εν Ορεμ», ύστερα από πε-ριοδεία στις πόλεις του Λονδίνου, της Δαμασκού και του Παρισιού, επισκέ-πτεται την Αθήνα και το Ιδρυμα Μι-χάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος). Ο μονόλογος, σε ερμηνεία Ανδρέα Αραούζου, αποτελεί απόσπα-σμα του θεατρικού έργου “Bash” του Αμερικανού συγγραφέα Νιλ Λα Μπουτ και πρόκειται για μετεγγραφή του κλα-σικού αρχαιοελληνικού μύθου. Στην εκδοχή αυτή, ο ήρωας τοποθετείται στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, όπου εξομολογείται με λόγο ψυχρό και κα-θημερινό την τραγική ζωή του σε έναν άγνωστο. Η παράσταση θα δοθεί στα αγγλικά με ελληνικούς υπέρτιτλους.

Από τη Σουηδία με Αγάπη! Στις 2 Ιουνίου στη σκηνή του Βασιλικού Θε-άτρου της Στοκχόλμης, η σκηνοθέτις Ελένη Ευθυμί-ου και η ηθοποιός Βασιλι-κή Τρουφάκου θα βρεθούν στο Διεθνές Φεστιβάλ Ινγκμαρ Μπέργκμαν. Η ελληνική ομάδα, υπό την ομπρέλα του Φεστιβάλ Δη-μητρίων, συμμετέχει ως μέλος του δικτύου Mitos21, μίας πλατφόρμας συνεργασίας μεταξύ σημαντικών ευρωπαϊκών θεάτρων. Το Mitos21 θα παρουσιάσει τη σπονδυλωτή παράσταση/performance “I was hit at four forty-five” («Με χτύπησε στις 16:45»), η οποία βασίζεται στο βιβλίο της Ελεονόρ Μερσιέ «Με χτύπησε πολύ άσχημα», μία συλλογή 1.653 επιλεγ-μένων φράσεων που η συγγραφέας κατέγραψε όσο εργαζόταν σε τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης θυ-μάτων ενδοοικογενειακης βίας. Η ελληνική συμμετο-χή εστιάζει στο ζήτημα της ανωνυμίας, που αφενός προκύπτει ως αίτηση των θυμάτων, αλλά λειτουργεί και ως κοινωνικό άλλοθι. Η σκηνοθέτις εκθέτει τον προβληματισμό ότι, παρά το ότι αυτές οι ιστορίες γί-νονται θέαμα, δεν παύουν να συμβαίνουν ακόμα και να βρίσκονται «ανάμεσά μας», ενώ συνακολούθως διερωτάται για τον κοινωνικό ρόλο του θεάτρου.

Η επιμελητική ομάδα QW3RTY, απoτελούμενη από τις Μαρκέλλα Ανδρικάκη, Ρινέττα Κοσκινίδου, Κα-τερίνα Νίκου, Αντωνία Πυλαρινού και Εβίτα Τσο-κάντα, παρουσιάζει την έκθεση των GPO «Αστρικοί Ταξιδιώτες». Οι Αστρικοί Ταξιδιώτες είναι ουσιαστι-κά οι Hard, Taxis, Quits, Ejay, Palms, Tales, Lie, Krime, Iron Wolf, Ners, Ηλίας Καφούρος, Ozone, Fantomas, Ιcos και Mufa, ενώ το πρωτότυπο project θα εγκαινιαστεί την Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012 στο Art Factory (Λαμίας 6, Ταύρος).

Η Κατερίνα Νίκου, εκπροσωπώντας τις συνερ-γάτιδές της, μας εξήγησε τι ακριβώς πρεσβεύουν οι Αστρικοί Ταξιδιώτες. «Οι Αστρικοί Ταξιδιώτες είναι η ελπίδα ότι το ταξίδι δεν θα υποταχθεί ποτέ, οι Αστρικοί Ταξιδιώτες είναι οι συνεπιβάτες με τον ελεύθερο εαυτό σου, οι Αστρικοί Ταξιδιώτες δεν χρησιμοποιούν λέξεις για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Οι Αστρικοί Ταξιδιώτες υπάρχουν και θα υπάρχουν για πάντα! Σε αυτή την έκθεση θα δείτε ένα παράδειγμα οπτικής ελευθερίας».

Ποιες είναι, ωστό-σο, οι προκλήσεις που τίθενται σε διοργανω-τικό και δημιουργικό επίπεδο σε περιόδους κρίσης, όπως αυτή που βιώνουμε; «Βα-σική αντίληψη της ομάδας QW3RTY είναι ότι ο ρόλος της σύγχρονης τέχνης πρέπει να είναι στα-θερός: Η τέχνη πρέπει να προκαλεί τη σκέψη, να ενθαρρύνει τη γνώση, να δημιουργεί συναίσθημα και κυρίως να εξελίσσει το άτομο πνευματικά. Θε-ωρούμε πως σε αυτή την περίοδο κρίσης η ανά-γκη να επιδιώξουμε την επίτευξη αυτών των στό-χων είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Σε ό,τι αφορά τη σύγχρονη τέχνη, οι προκλήσεις διοργάνωσης πα-ραμένουν μεγάλες, ανεξάρτητα των τωρινών οικο-νομικοπολιτικών συνθηκών, δεδομένης της φτω-χής υποδομής στήριξης που προϋπήρχε στη χώρα μας. Ασχολούμαστε με την τέχνη που συμβαίνει τώρα, που δεν έχει κριθεί από την ιστορία και που δύσκολα μπορούμε να επεξεργαστούμε και να απο-κωδικοποιήσουμε. Αντίστοιχα, ένα από τα μεγαλύ-τερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε συλλογικά στην κρίση είναι ακριβώς αυτή η δυσκολία κατανό-ησης και αποκωδικοποίησης αυτού που συμβαίνει τώρα. Αρα σε επίπεδο επιμέλειας η δυσκολία είναι να μπορέσεις να εξοικειώσεις το κοινό σου με αυτό που προτείνεις και να το βοηθήσεις να αφομοιώσει σωστά την πληροφορία που του παρέχεις εν μέσω μιας γενικότερης συνθήκης σύγχυσης και ιδεατά να προσφέρεις την καλλιέργεια του μέσου αντίληψης που αυτή τη στιγμή απαιτείται».

Η έκθεση «Αστρικοί Ταξιδιώτες» των GPO σε επιμέλεια της ομάδας QWERTY έχει διάρκεια μέ-χρι τις 20 Ιουνίου, ενώ περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα www.qw3rtyteam.blogspot.com.

� Το Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138, Αθήνα) παρουσιάζει μια έκθεση αφιερωμένη στο έργο του γνωστού Ελληνα αρχιτέκτονα και ζωγράφου Κυριά-κου Κρόκου. Το πολύπλευρο έργο του παρουσιάζεται μέσα από ζωγραφικά έργα, πρωτότυπα σχέδια, σκίτσα και μακέτες από τις μελέτες, καθώς και φωτογραφίες από κτίρια. Στο πλαίσιο της έκθεσης παρουσιάζονται στοιχεία από το έργο του καλλιτέχνη όταν εκπροσώ-πησε την Ελλάδα στην VΙ Biennale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας το 1996, καθώς και το βίντεο με τίτλο «Κυ-ριάκος Κρόκος - αρχιτέκτων και ζωγράφος», το οποίο

αποτελεί μια σύνθεση εικόνων και ήχων για τη ζωή και τα έργα του Κυριάκου Κρόκου από τον σκηνοθέτη Γιάννη Τριτσιμπίδα. Την έκθεση επιμελήθηκε η σύζυγος του αρχιτέκτονα Λέτη Αρβανίτη Κρόκου, τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό η Λίλη Πεζανού, ενώ συνοδεύεται από μονογραφία αφιερωμένη στον Ελληνα δημιουργό.

� Η Χριστίνα Ανδρουλιδάκη, ιδιοκτήτρια και επιμελήτρια της γκαλερί CAN Christina

Androulidaki Gallery (Αναγνωστοπούλου 42, Κολωνάκι), εγκαινιάζει τον καινούργιο εκθεσιακό χώρο με την ατομική έκθεση “Great Moments in History” του Στέλιου Καραμανώλη. Στο πλαίσιό της ο καλλιτέχνης παρουσιάζει μια σειρά από φω-τογραφίες και τυπώματα, που λειτουργούν ως μια προσπάθεια χαρτογράφησης διαφορετικών ιστο-

ρικών σεναρίων και ως μια απόπειρα σχολιασμού του τρόπου με τον οποίο εκφράζεται η ιστορία

μέσα από εικόνες και από την οπτική μας κουλτού-ρα. Η έκθεση έχει διάρκεια μέχρι τις 7 Ιουλίου.

� Από τις 24 Μαΐου μέχρι τις 9 Ιουνίου η αίθουσα τέχνης K-art (Σίνα 54, Κολωνάκι) παρουσιάζει την

έκθεση “BOOTH E4” όπου συμμετέχουν οι καλλιτέχνες Ανδρέας Βούσουρας, Δημήτρης Γκιζίνος και Εμμανουήλ Μπιτσάκης. Ουσιαστικά πρόκειται για τη συμμετοχή του

χώρου στο περίπτερο της Art-Athina 2012, η οποία δεν θα πραγματοποιηθεί. Τα έργα που θα εκτεθούν

αποτελούν πρόσφατη δουλειά των καλλιτεχνών που συμμετέχουν και παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο

κοινό. Συγκεκριμένα στην έκθεση περιλαμβάνονται κολάζ από τη σειρά “Art Hell” του Ανδρέα Βούσουρα,

φωτογραφικά έργα της ενότητας “Urbanscapes” του Δη-μήτρη Γκιζίνου, καθώς και πορτρέτα διάσημων συνθε-

τών από τον Εμμανουήλ Μπιτσάκη.

� Στο φουαγιέ του Goethe-Institut (Ομήρου 14-16, Κολωνάκι) θα φιλοξενείται μέχρι τις 25 Ιουλίου η έκθεση «Infographics, Tα Γραφήματα στην ενημέρωση». Οι σχεδιαστές infographics Πάνος Κωνσταντόπουλος και Ζωή Κατσιγιάννη εκθέτουν μια σειρά από γρα-

φήματά τους τα οποία έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τα γραφή-ματα αποτελούν ουσιαστικά έναν πρωτό-τυπο τρόπο αφήγησης της πληροφορίας, ο οποίος μέσω της οπτικοποίησης περιγρά-φει ένα γεγονός με εικόνες και λέξεις και έχει στόχο τη συντομότερη και καλύτερη κατανόησή του. Λειτουργούν ως ένα πολυ-εργαλείο στην υπηρεσία της επικοινωνίας

και της δημοσιογραφίας, αποκωδικοποιώντας άμεσα λέξεις και εικόνες και ενημερώνοντας σε βάθος τον αναγνώστη. Παράλληλα, στην έκθεση παρουσιάζονται infographics από το γερμα-νικό Τύπο βραβευμένα με το European Newspaper Design Award, καθώς και γραφήματα των σπουδαστών των ΙΕΚ ΞΥΝΗ.

ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Σε

πεί

σμ

α τ

ων

κα

ιρώ

ν η

Αθ

ήνα

ανθ

ίζει

. Οξύ

μω

ρο.

Κα

ι το

«πεί

σμ

α»

κα

ι το

«ανθ

ίζει

», α

ν τα

βά

λει

ς

δίπ

λα

στη

ν Ε

λλ

άδ

α κ

αι τ

ον κ

αιρ

ό π

ου δ

ιανύ

ουμ

ε. Κ

αι ό

μω

ς η

Αθ

ήνα

ανθ

ίζει

κα

ι εμ

είς

έχου

με

ανά

γκη

να ε

ίμα

στε

αισ

ιόδ

οξοι

. Οχι

με

τη σ

τείρ

α έ

ννοι

α τ

ου ο

νειρ

οβά

τη π

ου δ

εν έ

χει σ

υνα

ίσθ

ησ

η τ

ου τ

όπ

ου,

το

υ

χρόν

ου κ

αι τ

ης

κα

τάσ

τασ

ης,

αλ

λά

με

αυτ

ή τ

ου α

νθρ

ώπ

ου π

ου ζ

υγίζ

ει τ

ις δ

υνά

μει

ς το

υ π

ροκ

ειμ

ένο

υ να

επιβ

ιώσ

ει. Ε

χουμ

ε υπ

οχρ

έωσ

η ν

α ε

ίμα

στε

αισ

ιόδ

οξοι

απ

ένα

ντι σ

το μ

έλλο

ν μ

ας,

απ

ένα

ντι σ

τις

μά

χες

πο

υ

θα κ

λη

θούμ

ε να

δώ

σου

με

πρ

οκει

μέν

ου ν

α δ

ιασ

ώσ

ουμ

ε τη

λογ

ική

, τη

ν α

ξιοπ

ρέπ

εια

, τη

ν ελ

πίδ

α γ

ια κ

άτι

κα

λύτε

ρο.

Η α

ισιο

δοξ

ία δ

εν ε

ίνα

ι πλ

έον

τόσ

ο η

πολ

υτέλ

εια

εκ

είνο

υ π

ου έ

χει π

ροο

πτι

κές

, όσ

ο η

ανά

γκη

εκεί

νου

που

τις

χά

νει.

Είν

αι ο

μον

αδ

ικός

τρ

όπος

να

δια

τηρ

ήσ

ει τ

ο π

λοίο

τη

ν ισ

ορρ

οπία

του

μέσ

α σ

τη

φου

ρτού

να, σ

την

οποί

α β

ρισ

κόμ

ασ

τε ε

δώ

κα

ι τόσ

ο κ

αιρ

ό.

Για

αυτ

ό κ

αι σ

ε το

ύτο

το τ

εύχο

ς τω

ν ερ

ώτω

ν π

ροσ

πα

θή

σαμ

ε να

απ

οτυπ

ώσ

ουμ

ε όσ

ο π

ιο π

ιστά

μπ

ορού

σαμ

ε τη

ν α

νοιξ

ιάτι

κη

Αθ

ήνα

. Μέσ

ω α

λλ

επά

λλ

ηλ

ων

κα

ρέ

επιχ

ειρ

ήσα

με

να α

ποδ

ώσ

ουμ

ε κ

άπ

ου

την

επιμ

ονή

μια

ς π

λη

γωμ

ένη

ς π

όλη

ς να

ανθ

ίζει

μέσ

α σ

ε τό

σο

αντ

ίξοε

ς σ

υνθ

ήκ

ες. Ο

ι 20

+ φ

ιλο

ξενο

ύμεν

οι

συμ

φώ

νησα

ν να

πα

ίξου

ν μ

αζί

μα

ς το

πα

ιχνί

δι τ

ης

ανα

ζήτη

ση

ς κ

αι δ

έχτη

κα

ν να

ανθ

ίσου

ν κ

αι ε

κεί

νοι

με

τη σ

ειρ

ά τ

ους

στο

όνο

μα

τη

ς λ

αμ

περ

ής

Ανο

ιξη

ς μ

ιας

σκ

οτει

νής

περ

ιόδ

ου. Ο

ι φω

τογρ

αφ

ίες

πο

υ

ακ

ολου

θούν

είν

αι τ

α π

ορίσ

μα

τα τ

ης

απ

όπει

ρά

ς μ

ας

κα

ι μπ

ορεί

τε, ε

ξετά

ζοντ

άς

τα, ν

α β

γάλ

ετε

τα δ

ικά

σας

συμ

περ

άσ

μα

τα. Ε

μεί

ς εί

δα

με

μια

Αθ

ήνα

ζω

ντα

νή, α

λη

θινή

κα

ι φω

τειν

ή ό

πω

ς τη

θυμ

όμα

στε

απ

ό τ

α

πα

ιδικ

ά μ

ας

χρόν

ια κ

αι σ

κεφ

τήκ

αμ

ε π

ως

για

να

επ

ιβιώ

νει τ

όσο

κα

ιρό

μέσ

α σ

ε τέ

τοιε

ς δυ

σκ

ολίε

ς -δ

εν

μπ

ορεί

- κ

άπ

οιο

τρόπ

ο θα

έχε

ι βρ

ει ν

α τ

η β

γάζε

ι κα

θαρ

ή. Κ

αι ί

σω

ς α

υτή

η α

ντίσ

τασ

η σ

τη μ

ιζέρ

ια π

ου

μα

ς

περ

ιβά

λλ

ει ν

α μ

ην

είνα

ι πα

ρά

μια

μορ

φή

επ

ανά

στα

ση

ς εν

άντ

ια σ

την

επιβ

εβλ

ημ

ένη

σκ

οτει

νιά

.

Αν

το σ

κεφ

τεί κ

ανε

ίς κ

άπ

ως

κα

λύτε

ρα

, απ

οκλ

είετ

αι ν

α μ

ην

ανα

γνω

ρίσ

ει τ

η λ

ογικ

ή α

υτή

ς τη

ς

αντ

ίστα

ση

ς: η

Ανο

ιξη

υπ

ήρχ

ε α

πό

πά

ντα

. Η φ

ύση

ανθ

ίζει

στα

θερ

ά κ

αι μ

όνιμ

α γ

ια ν

α γ

ιορτ

άσ

ει τ

η

βεβ

αιό

τητα

του

τέλ

ους

του

χειμ

ώνα

, το

τέλο

ς το

υ θα

νάτο

υ. Α

υτή

τη

χρ

ονιά

που

νιώ

θουμ

ε β

υθισ

μέν

οι σ

ε

ένα

ν α

τέλ

ειω

το χ

ειμ

ώνα

μια

δύν

αμ

η ε

πιμ

ένει

να

μα

ς δ

ιαψ

εύδ

ει. Ε

ίνα

ι η ίδ

ια δ

ύνα

μη

που

μα

ς δ

ιαψ

εύδ

ει

αιώ

νες

τώρ

α. Α

πό

την

αρχ

ή τ

ου κ

όσμ

ου. Π

ώς

μπ

ορού

με,

λοι

πόν

, εμ

είς

στη

ν π

ρώ

τη δ

υσκ

ολία

να

αμ

φισ

βη

τήσ

ουμ

ε μ

ια α

λή

θεια

που

ανθ

ίζει

κά

θε χ

ρόν

ο, δ

ίχω

ς δ

ιακ

οπή

, απ

ό τη

ν α

ρχή

του

κόσ

μο

υ;

Γερά

σιμο

ς Ευα

γγελ

άτος

Edito

rial

3

Ανοι

ξη εί

ναι α

υτό

που

ξεπη

δά α

πό το

υς χ

ειμώ

νες τ

ων

φόβ

ων

μας.

Η α

υθάδ

ης μ

ας α

υτοπ

εποί

θηση

.Η

αυτ

απάτ

η ότ

ι δεν

πρό

κειτα

ι να

την

«ξαν

απατ

ήσου

με».

Το να

κάν

ουμε

πω

ς δεν

είδα

με το

λάθ

ος το

υ άλ

λου.

Να

θυμη

θούμ

ε αυτ

όν π

ου το

υ λε

ίπου

με α

λλά

δεν

μας ε

κλιπ

αρεί

για

αγάπ

η.Ν

α ακ

ούμε

περ

ισσό

τερο

.Αν

οιξη

είνα

ι η ευ

καιρ

ία π

ου δ

ίνουμ

ε στη

ν πα

ιδικ

ή εκ

δοχή

του

εαυτ

ού μ

ας.

Το να

απο

δίδο

υμε σ

τον

έρωτ

α το

δικ

αίω

μα το

υ να

είνα

ι πρω

τόγο

νος.

Ανοι

ξη εί

ναι τ

ο χα

λί π

ου η

ζωή

μάς τ

ραβά

κάτ

ω α

πό τα

πόδ

ια.

Ανοι

ξη εί

ναι τ

α χα

νζαπ

λάστ

στα

πόδ

ια τω

ν κο

ριτσ

ιών

που

βιάσ

τηκα

ν να

βάλ

ουν

τα σ

ανδά

λια.

Φαν

ή Σπ

υριδ

άκη

Ηθο

ποιό

ς

Ητα

νε μ

ια φ

ορά.

.. Κ

αι τ

ι δεν

ήτα

νε...

Μα

τι ν

α πω

; Τρι

γύρω

δες

τη

φύσ

η.Τό

σα μ

εγάλ

α κι

όμο

ρφα,

κι ε

χάθη

καν.

Και

το μ

ικρό

τραγ

ούδι

μου

θα

ζήσε

ι;

Ναπ

ολέω

ν Λ

απαθ

ιώτη

ς

Λέν

α Δρ

οσάκ

ηΗ

θοπο

ιός

5

Αλε

ξ Δρ

άκος

Κτι

στάκ

ηςΜ

ου α

ρέσε

ι η Α

νοιξ

η, γ

ιατί

με β

οηθά

ει να

μην

ξεχν

άω π

οτέ ό

τι -ό

πως ο

ι επ

οχές

- τα

πάντ

α με

ταβά

λλον

ται,

κινο

ύντα

ι και

αλλ

άζου

ν ακ

ολου

θώντ

ας το

δι

κό το

υς ρ

υθμό

. Αυτ

όν το

ρυθ

μό θ

έλω

πάν

τα ν

α υπ

ηρετ

ώ μ

ε τη

μουσ

ική

μου.

..Μ

ουσι

κός

από

αρισ

τερά

Τελε

ιόφ

οιτο

ι της

Δρα

ματι

κής

Σχολ

ής Α

θηνώ

ν Γι

ώργ

ου Θ

εοδο

σιάδ

η

Ω α

γαπη

μένε

νέε

, που

’χεις

την

εξου

σία

του

θερι

στή

χρόν

ου ν

’ ανα

κόπτ

εις τ

ην π

ορεία

,πο

υ, ό

σο μ

εγαλ

ώνε

ις, π

ιότε

ρο α

νθείς

,έτ

σι π

ου ο

μαρ

ασμό

ς μου

να

δείχ

νει π

ιο π

ολύς

.Αν

η κ

ρατα

ιά Φ

ύση,

που

νικ

άει τ

ην π

αρακ

μή,

στο

διάβ

α το

υ κα

ιρού

τη

νιότ

η σο

υ συ

ντηρ

εί,το

κάν

ει επ

ί σκο

πού

το χ

ρόνο

να

ντρο

πιάσ

ει,τι

ς άθλ

ιες σ

τιγμ

ές το

υ αγ

ωνί

ζετα

ι να

ρημά

ξει.

Ομω

ς να

τη φ

οβάσ

αι, δ

ιότι

όσο

κι α

ν σ’

αγα

πά,

τους

θησ

αυρο

ύς τ

ης δ

εν κ

ρατά

ει πα

ντοτ

ινά!

Ουί

λιαμ

Σαί

ξπηρ

, «Σο

νέτα

»

Μαρ

ία Α

γγελ

οπού

λου

Αλέ

ξανδ

ρος Χ

ούντ

αςΤ

ιμόθ

εος Θ

άνος

Μ

αρία

Νάκ

ου

7

Yπεύ

θυνο

ς το

υ A

rt B

ar P

oem

s &

Cri

mes

Σε π

αλιό

τερα

λεξ

ικά

το λ

ήμμα

«Αν

οιξη

» δε

ν πρ

οσδι

όριζε

μόν

ο τη

ν επ

οχή.

Σήμ

αινε

μετ

αφορ

ικά

την

ηλικ

ία τ

ης ν

εότη

τας.

Ακό

μα σ

ήμαι

νε το

άνο

ιγμα

κα

ι τον

ανο

ιχτό

ορί

ζοντ

α. Τ

ώρα

χρε

ιαζό

μαστ

ε να

ενερ

γοπο

ιηθο

ύν ο

ι δύο

τελε

υταί

ες σ

ημασ

ίες τ

ης.

Φοί

βος Β

λάχο

ς

Los M

ujer

os

Συγκ

ρότη

μα

H Α

νοιξ

η είν

αι έν

ας π

ολύ

χαρα

κτηρ

ιστι

κός τ

ρόπο

ς για

να

εκφ

ραστ

εί η

εσω

τερι

κή α

στικ

ή δι

αμάχ

η αν

άμεσ

α στ

ο «θ

έλω

» κα

ι το

«πρέ

πει»

, για

τί κ

άθε ά

νοιξ

η η

φύσ

η συ

νωμο

τεί

ενάν

τια

στις

υποχ

ρεώ

σεις

και σ

ου κ

λείν

ει σα

ν ερ

ωμέ

νη το

μάτ

ι και

σε ο

δηγε

ί εκε

ί που

στ

αματ

άει ο

χρό

νος..

. Δυσ

τυχώ

ς, η

επαν

αφορ

ά συ

νήθω

ς είν

αι ά

μεση

και

το ά

χρω

μο κ

αι

ανέρ

αστο

«πρ

έπει»

σε π

αίρν

ει απ

ό το

αυτ

ί και

σε ξ

ανακ

λείν

ει στ

ο κα

βούκ

ι σου

...

9

Γιώ

ργος

Γεω

ργόπ

ουλο

ςΣκ

ηνοθ

έτης

Aνο

ιξη. O

σο κ

αι α

ν στ

ο μυ

αλό

μου

είναι

συν

δυασ

μένη

με

την

άνθ

ιση,

την

ανα

γένν

ηση

και τ

ην ελ

πίδα

, στ

η ζω

ή μο

υ είν

αι σ

υνυφ

ασμέ

νη μ

ε τη

ρινί

τιδα

, την

επ

ιπεφ

υκίτι

δα κ

αι το

Ζιρ

τέκ.

Φίλ

ιππο

ς Καν

ακάρ

ηςΗ

θοπο

ιός-

Σκην

οθέτ

ης

Στο

ανοι

ξιάτι

κο το

πίο

δεν

υπάρ

χει κ

αλύτ

ερο

και

χειρ

ότερ

ο. Τα

ανθ

ισμέ

να κ

λαδι

ά απ

’ τη

φύσ

η το

υς

είναι

απλ

ώς ά

λλα

μεγά

λα κ

ι άλλ

α μι

κρά.

Παρ

οιμί

α ΖΕ

Ν

11

Kίκ

α Κ

υρια

κάκο

υΥπ

εύθυ

νη Ε

πικο

ινω

νίας

στο

CA

MP

Her

e com

es th

e sun

Her

e com

es th

e sun

, and

I sa

yIt’

s all

righ

tLi

ttle d

arlin

g, it

’s be

en a

long

cold

lone

ly w

inte

rLi

ttle d

arlin

g, it

feels

like

yea

rs si

nce i

t’s b

een

here

“Her

e com

es th

e sun

” από

το ά

λμπο

υμ τω

ν Be

atles

“Abb

ey R

oad”

(196

9)

13

Ilia

Dar

lin Τρ

αγου

δίστ

ρια

Η π

ιο κ

ινημ

ατογ

ραφ

ική

εποχ

ή. Ο

λα ξε

κινά

νε κ

αι π

άλι,

βγαί

νουν

απ

ό το

λήθ

αργο

και

εσύ

είσαι

έτοι

μος ν

α ζή

σεις

έναν

εφηβ

ικό

έρω

τα. Α

ρωμα

τισμ

ένος

αέρ

ας π

ου σ

ε σπρ

ώχν

ει να

ζήσε

ις.

Ιάσο

νας Κ

οντο

βράκ

ηςΕικ

αστι

κός

Επι

μελη

τής

και Π

αραγ

ωγό

ς

Spri

ng a

dds n

ew li

fe a

nd n

ew

beau

ty to

all

that

is. I

n sp

ring

, at

the e

nd o

f the

day

you

sh

ould

smell

like

dir

t

15

Μαν

τλέν

Ανη

ψητ

άκη Μ

ηχαν

ικός

Περ

ιβάλ

λοντ

ος

Tα

φύλ

λα γ

ίναν

ε φιλ

ιά

Ανοι

ξη, Κ

αλοκ

αίρι

.

Mar

ina

Satti

You

can

cut a

ll th

e flo

wer

s, bu

t you

cann

ot

keep

spri

ng fr

om co

min

g.Τρ

αγου

δίστ

ρια

17

«Κάπ

οιο

πρω

ινό

ένα

πουλ

ί κάθ

ισε σ

το α

ντικ

ρινό

δέν

τρο

και

κάτι

σφ

ύριξε

. Ω, α

ν κα

ταλά

βαιν

α τι

ήθε

λε ν

α μο

υ πε

ι, ίσ

ως

να εί

χα β

ρει τ

ο νό

ημα

του

κόσμ

ου».

Τάσο

ς Λειβ

αδίτη

ς, απ

όσπα

σμα

από

το π

οίημ

α «Τ

ο Π

ουλί

με τ

ις Α

λήθε

ιες»

Δημή

τρης

Χαλ

ιώτη

ςΔ

ημοσ

ιογρ

άφος

-Συγ

γραφ

έας

Ηθο

ποιο

ί της

παρ

άστα

σης

«Ρω

μαίο

ς κα

ι Ιου

λιέτ

τα»

που

παρο

υσιά

ζετα

ι στο

Χώ

ρο Τ

έχνη

ς κα

ι Δρά

σης

«Βρυ

σάκι

»

Καλ

ηνύχ

τα, α

γαπη

μένε

. Μπο

ρεί ο

έρ

ωτά

ς μας

που

τώρα

μπο

υμπο

υκιά

ζει

να μ

εστώ

σει μ

ε την

αύρ

α το

υ κα

λοκα

ιριο

ύ κα

ι όμο

ρφο

λουλ

ούδι

να

έχει

γίνε

ι ότα

ν ξα

νασυ

ναντ

ηθού

με.

Από

σπασ

μα α

πό το

«Ρω

μαίο

ς και

Ιουλ

ιέττα

»

Αθη

νά Δ

ελιά

δη, Κ

έλλυ

Αλε

ξοπο

ύλου

,Μ

αρίν

α Κ

ανελ

λοπο

ύλου

, Αση

μένι

α Π

απαδ

οπού

λου,

Χ

ρυσά

νθη

Παπ

αγεω

ργίο

υ, Δ

ήμητ

ρα Δ

ερμι

τζάκ

η,

Τζο

ύλια

Δια

μαντ

οπού

λου,

Στ

αύρο

ς Δάλ

κος,

Γιώ

ργος

Φλω

ράτο

ς

από

αρισ

τερά

19

Γιάν

νης Τ

σιγκ

ρής

Η κ

αθημ

εριν

ή χε

ιμω

νιάτ

ικη

μονο

τονί

α το

υ γκ

ρι π

ήρε χ

ρώμα

... σ

τους

τοίχ

ους,

στη

φύσ

η, σ

τις ζ

ωές

μας

. Eνα

λου

λούδ

ι άν

θισε

, το

έκοψ

α κα

ι πέτ

αξα

μαζί

του.

..Xο

ρευτ

ής

Κηπ

ουρο

ί του

Meg

a

Η κ

ηπου

ρική

είνα

ι ένα

φθη

νό

hobb

y πο

υ αν

ταμε

ίβει.

Ζητ

άει λ

ίγα

και δ

ίνει

πολλ

ά! Ε

ίναι

πολ

ύ κα

λή

μορφ

ή ψ

υχοθ

εραπ

είας,

βελτ

ιώνε

ι τη

ν υγ

εία, β

οηθά

το π

εριβ

άλλο

ν. Γί

νε κ

ηπου

ρός,

φύτ

εψε μ

ερικ

ά φ

υτά,

φτι

άξε τ

η δι

κή σ

ου π

ράσι

νη

γωνι

ά κα

ι δεν

θα

χάσε

ις.

&Σωτή

ρης Β

ρεττ

όςΜ

άκης

Τσό

κας

Γιάν

νης Π

αναγ

ιωτό

πουλ

ος

από

αρισ

τερά

Σύλβ

ια Λ

ιούλ

ιου

Σκην

οθέτ

ις

Ανθη

κι ά

νθη

βαστ

ούνε

στο

χέρ

ι.(..

.)Ν

αι, χ

αρείτ

ε του

χρό

νου

τη ν

ιότη

!

Διον

ύσιο

ς Σολ

ωμό

ς

Δημή

τρης

Ιμπρ

αήμ

Συντ

ονισ

τής

εκστ

ρατε

ιών

του

ελλη

νικο

ύ γρ

αφεί

ου τ

ης G

reen

peac

e

Ανθη

-φυτ

ά...

το δ

ικό

μου

Proz

ac, η

στ

ρατη

γική

εξόδ

ου μ

ου κ

αι η

“get

out

of

jail

free

” κάρ

τα μ

ου.

23

Το Χ

ειμώ

να έκ

ανα

ξεκα

θάρι

σμα

στα

λουλ

ούδι

α στ

ο μπ

αλκό

νι μ

ου. Ο

λα

ήταν

δυν

ατά

εκτό

ς από

ένα

γιασ

εμί.

Το έβ

αλα

σε μ

ια γ

ωνί

α κα

ι το

ξέχα

σα

χωρί

ς να

το π

οτίζω

. Ενα

ωρα

ίο β

ραδά

κι τ

ης Α

νοιξ

ης μ

ε πλη

μμύρ

ισε μ

ια

όμορ

φη

μυρω

διά

από

το ξε

χασμ

ένο

γιασ

εμί π

ου μ

ε γύρ

ισε κ

ατευ

θεία

ν χρ

όνια

πίσ

ω σ

το σ

πίτι

της

για

γιάς

. Οτα

ν ρώ

τησα

το ο

λάνθ

ιστο

για

σεμί

πώ

ς τα

κατ

άφερ

ε και

επιβ

ίωσε

, μου

είπε

χαμ

ογελ

ώντ

ας: «

Με ε

πανά

στασ

η!»

Balk

ana

Mam

aM

elios

Συγκ

ρότη

μα

H Φ

ανή

Σπυ

ριδά

κη ε

ίνα

ι ηθο

ποι

ός

κα

ι

υπεύ

θυν

η δ

ημ

ιουρ

γία

ς το

υ π

ολυχ

ώρ

ου

Bo

oze

Co

op

erat

iva.

face

book

.com

/Fan

iSpy

rida

ki

Η Λ

ένα

Δρο

σάκη

είν

αι η

θοπ

οιός

.

Συμ

μετ

είχε

πρό

σφα

τα σ

την

πα

ράσ

τασ

η

“Ven

ison

”, σ

ε σ

κην

οθεσ

ία Θ

άνο

υ

Πα

πα

κω

νστα

ντίν

ου α

λλά

κα

ι σε

επιτ

υχημ

ένη

δια

φημ

ιστι

κή

καμ

πά

νια

ετα

ιρεί

ας

κινη

τής

τηλε

φω

νία

ς.

face

book

.com

/elen

idro

saki

O A

λεξ

Δρά

κος

Κτι

στάκ

ης ε

ίνα

ι

ντρ

άμ

ερ κ

αι έ

χει σ

υνερ

γασ

τεί μ

ε

ση

μα

ντικ

ούς

εκπ

ρο

σώ

πο

υς τ

ης

jazz

σε

όλο

τον

κόσ

μο.

Αυτ

ή τ

ην

περ

ίοδ

ο

εμφ

ανί

ζετα

ι σε

μου

σικ

ές σ

κη

νές

της

Αθ

ήνα

ς μ

ε το

συγ

κρ

ότη

μά

του

Ale

x

Dra

ko T

rio.

Είν

αι δ

ιευθ

υντή

ς σ

που

δώ

ν

στο

Mo

der

n M

usi

c S

cho

ol τ

ης

Αθ

ήνα

ς

κα

ι έχε

ι ιδρ

ύσει

το

Mo

der

n M

usi

c

Sch

oo

l Her

akli

o.

ww

w.m

yspa

ce.co

m/a

lexan

derd

rako

s

H Μ

αρία

Αγγ

ελοπ

ούλο

υ, o

Αλέ

ξανδ

ρος

Χού

ντας

, o Τ

ιμόθ

εος

Θάν

ος κ

αι η

Μαρ

ία Ν

άκου

είν

αι

ηθο

πο

ιοί,

τελ

ειό

φοι

τοι τ

ης

Δρ

αμ

ατι

κή

ς

Σχο

λή

ς Α

θη

νών

Γιώ

ργο

υ Θ

εοδ

οσ

ιάδ

η.

ww

w.at

hens

dram

a.co

m/t

heod

osia

dis

O Φ

οίβο

ς Βλ

άχος

είν

αι υ

πεύ

θυν

ος

του

Art

Bar

Po

ems

& C

rim

es τ

ων

εκδ

όσ

εων

Γαβ

ριη

λίδ

η.

ww

w.po

emsa

ndcr

imes

.gr

Οι L

os Μ

ujer

os ε

ίνα

ι συγ

κρ

ότη

μα

που

πα

ίζει

bal

kan

κα

ι reg

gae

μου

σικ

ή κ

αι

έχει

έδρ

α σ

τη Θ

εσσα

λονί

κη

.

Απ

οτελ

είτα

ι απ

ό το

υς: Δ

ημ

ήτρ

η

Κα

λα

ϊτζό

πο

υλο,

Χρ

ήσ

το

Κα

λα

ϊτζό

που

λο, Ν

άσ

ο Π

ατσ

ίκα

,

Λά

ζαρ

ο Β

αλ

αβ

άνη

, Αλ

έξη

Μα

κα

τσέλ

ο, Σ

άκ

η Τ

σιά

μη

, Μιχ

άλ

η

Κα

ρα

νίκ

ο, Κ

ώσ

τα Κ

ωσ

τόπ

ουλ

ο.

ww

w.m

yspa

ce.co

m/l

osm

ujer

os

Ο Γ

ιώργ

ος Γ

εωργ

όπου

λος

είνα

ι

σκ

ηνοθ

έτης

. Η π

ρώτη

μεγ

άλο

υ μ

ήκου

ς

ταιν

ία τ

ου “

Τu

ngs

ten

” ήτ

αν

υποψ

ήφια

για

Βρα

βεί

ο Π

ρωτο

εμφ

ανι

ζόμ

ενου

Σκ

ηνοθ

έτη

και Β

ραβ

είο

Β΄

Ανδ

ρικο

ύ

Ρόλο

υ σ

τα β

ραβ

εία

της

Ελλ

ηνικ

ής

Ακα

δημ

ίας

Κιν

ημα

τογρ

άφ

ου. Π

ριν

απ

ό

λίγο

κα

ιρό

ολοκ

λήρω

σε τ

α γ

υρίσ

μα

τα

του

ντοκ

ιμα

ντέρ

με

τίτλ

ο “T

he

Ou

tcas

ts”,

γυρ

ισμ

ένο

στη

ν Γκ

άνα

, σε

πα

ραγω

γή τ

ης A

ctio

nA

id H

ella

s.

ww

w.tu

ngste

n.gr

Ο Φ

ίλιπ

πος

Καν

ακάρ

ης ε

ίνα

ι

ηθο

πο

ιός

κα

ι σκ

ηνο

θέτη

ς. Π

ρό

σφα

τα

σκ

ηνο

θέτη

σε

την

πα

ρά

στα

ση

«Μ

ήδ

εια

wo

rk in

pro

gres

s».

face

book

.com

/filip

posk

anak

aris

H K

ίκα

Κυρ

ιακά

κου

είνα

ι

δη

μο

σιο

γρά

φος

κα

ι ερ

γάζε

ται ω

ς

υπεύ

θυν

η ε

πικ

οινω

νία

ς σ

το C

AM

P.

face

book

.com

/kik

amod

Η I

lia

Dar

lin

είνα

ι τρ

αγο

υδίσ

τρια

.

Eχε

ι συμ

μετ

άσ

χει σ

την

τα

ινία

το

υ

Νίκ

ου

Περ

ρά

κη

“A

rth

erap

y”.

Τα

τελ

ευτα

ία τ

ης

τρα

γούδ

ια “

Hit

Me”

κα

ι “E

ven

wh

en I

lo

se”

«ακ

ούγ

οντ

αι»

σε

όλη

τη

ν π

όλη

.

ww

w.ili

adar

lin.co

m

Ο Ιά

σονα

ς Κ

οντο

βράκ

ης ε

ίνα

ι

εικ

ασ

τικ

ός ε

πιμ

ελη

τής

κα

ι πα

ρα

γωγό

ς.

Πρ

όσφ

ατα

επ

ιμελ

ήθ

ηκ

ε τη

ν έκ

θεσ

η

«Α1»

στο

Χώ

ρο

12Α

.

face

book

.com

/jas

onko

ntov

raki

s

Η Μ

αντλ

έν Α

νηψ

ητάκ

η εί

ναι

μη

χανι

κός

περ

ιβά

λλο

ντος

κα

ι

πρ

όσφ

ατα

τιμ

ήθ

ηκ

ε μ

ε το

δεύ

τερ

ο

βρ

αβ

είο

στο

δια

γωνι

σμ

ό «i

-ban

k

κα

ινοτ

ομία

κα

ι τεχ

νολο

γία

» τη

ς

Εθ

νικ

ής

Τρ

άπ

εζα

ς γι

α τ

ις π

ροτ

άσ

εις

της

στα

φω

τοβ

ολτα

ϊκά

συσ

τήμ

ατα

.

face

book

.com

/Mad

lenA

nips

itaki

Η M

arin

a Sa

tti ε

ίνα

ι τρ

αγο

υδίσ

τρια

.

Είν

αι α

πόφ

οιτο

ς το

υ B

erk

lee

Co

lleg

e of

Mu

sic,

όπ

ου σ

πού

δα

σε

Co

nte

mp

ora

ry

Wri

tin

g an

d P

rod

uct

ion

.

ww

w.m

yspa

ce.co

m/m

arin

asat

ti

Ο Δ

ημήτ

ρης

Χαλ

ιώτη

ς εί

ναι

δη

μοσ

ιογρ

άφ

ος κ

αι σ

υγγρ

αφ

έας,

ιδρ

υτή

ς κ

αι δ

ιαχε

ιρισ

τής

του

tott

blo

g.

ww

w.to

ttblo

g.co

m

Οι Α

θηνά

Δελ

ιάδη

, Κέλ

λυ

Αλε

ξοπο

ύλου

, Μαρ

ίνα

Καν

ελλο

πούλ

ου, Α

σημέ

νια

Παπ

αδοπ

ούλο

υ, Χ

ρυσά

νθη

Παπ

αγεω

ργίο

υ, Δ

ήμητ

ρα

Δερ

μιτζ

άκη,

Τζο

ύλια

Δ

ιαμα

ντοπ

ούλο

υ, Σ

ταύρ

ος Δ

άλκο

ς,

Γιώ

ργος

Φλω

ράτο

ς εί

ναι η

θοπ

οιο

ί

πο

υ σ

υμμ

ετέχ

ουν

στη

ν π

αρ

άσ

τασ

η

«Ρω

μα

ίος

κα

ι Ιο

υλιέ

ττα

» π

ου

πα

ρο

υσιά

ζετα

ι στο

Χώ

ρο

Τέχ

νη

ς κ

αι

Δρ

άσ

ης

«Βρ

υσά

κι»

.

ww

w.vr

yssa

ki.g

r

Ο Γ

ιάνν

ης Τ

σιγκ

ρής

είνα

ι χορ

ευτή

ς

στη

ν Ε

θνι

κή

Λυρ

ική

Σκ

ηνή

.

φac

eboo

k.co

m/G

iann

isTsig

kris

O Σ

ωτή

ρης

Βρε

ττός

, ο

Μάκ

ης Τ

σόκα

ς κ

αι ο

Γιά

ννης

Π

αναγ

ιωτό

πουλ

ος ε

ίνα

ι γεω

πό

νοι

κα

ι πα

ρο

υσιά

ζουν

τη

ν ε

κπ

ομ

πή

«Ο

ι

κη

πο

υρο

ί το

υ M

ega»

.

ww

w.m

egat

v.com

/oik

ipou

roi

Η Σ

ύλβι

α Λ

ιούλ

ιου

είνα

ι σκ

ηνο

θέτι

ς.

Στο

πλ

αίσ

ιο τ

ου Φ

εστι

βά

λ Α

θη

νών

θα π

αρ

ουσ

ιάσ

ει τ

ην

πα

ρά

στα

ση

«Λά

μπ

ρος

» β

ασ

ισμ

ένη

στο

ποί

ημ

α τ

ου

Διο

νυσ

ίου

Σολ

ωμ

ού.

face

book

.com

/syl

via.

lioul

iou

O Δ

ημήτ

ρης

Ιμπρ

αήμ

είνα

ι υπ

εύθ

υνος

εκσ

τρα

τειώ

ν το

υ ελ

λη

νικ

ού γ

ρα

φεί

ου

της

Gre

enp

eace

.

ww

w.gr

eenp

eace

.org

/gre

ece

Το

συγ

κρ

ότη

μα

Mel

ios

Bal

kana

M

ama

πα

ίζει

bal

kan

κα

ι eth

nic

μου

σικ

ή κ

αι α

υτή

τη

ν π

ερίο

δο

ολοκ

λη

ρώ

νετα

ι ο π

ρώ

τος

του

δίσ

κος

.

face

book

.com

/meli

osba

lkan

amam

a

το C

V

38 9 10 11

14 15 16 17 18

19 20 21 22 23

12

4 5 6 7

Τις ημέρες αυτές συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τότε που ο Αλέκος Παπαδόπουλος αποχωρούσε αηδι-ασμένος από το Υπουργείο Υγείας, καταγγέλλοντας τα «πιράνχας» του χώρου. Ως ένας από τους ελάχιστους «καλβινιστές» της πολιτικής, σε μια περίοδο που μεσουρανούσε το lifestyle της «σφυρίδας στο κότε-ρο», ο Παπαδόπουλος ουσιαστικά παραδέχτηκε ότι η σύγκρουση ενός ανθρώπου με αυτό το λόμπι ήταν αδύνατη. Ο Κώστας Σημίτης δεν τα κατάφερε, όπως και καμία κυβέρνη-ση πριν από τη δική του. Από τον κανόνα δεν εξαιρείται βέβαια ούτε η περίοδος του Κώστα Καραμανλή.

Μετά ήρθε το Μνημόνιο, στο οποίο όλοι αποδίδουν τα κακά των κλάδων τους. Εκεί αποδίδουμε και τα προβλήματα των νοσοκομείων. Εν μέρει αυτό είναι πραγματικό. Εξίσου πραγματικά ήταν όμως και τα πιράνχας που επί 30 χρόνια λυμαίνονταν κρα-τικό χρήμα, για τα οποία δεν μιλά κα-νείς. Τα παραδείγματα είναι γνωστά (οι υπερτιμολογήσεις νοσοκομειακού και φαρμακευτικού υλικού έφθαναν ως και το 1.500%). Σήμερα, ολόκληρος ο κλάδος της Υγείας συρρικνώνεται σε ένα μέγεθος το οποίο διαλύει τους αδύναμους. Τα νοσοκομεία, ιδιαίτερα στην επαρχία, μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με κενά κελύφη. Λείπουν φάρμακα, γάζες, οινόπνευμα, τα απο-λύτως χρειώδη. Αυτό που κάποτε λέγα-με χάριν αστεϊσμού, ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική αφρικανική χώρα στην ΕΕ, τείνει να λάβει σάρκα και οστά στον ευαίσθητο χώρο της Υγείας.

Η ευθύνη για αυτή την κατάστα-ση βαραίνει όλους όσοι θήτευσαν στο Υπουργείο Υγείας τα τελευταία 25 χρόνια. Είτε αφέθηκαν στο γλυκό τραγούδι των σειρήνων του χώρου, είτε τσακίστηκαν από τα «πιράνχας» της Υγείας, πρέπει να λογοδοτή-σουν. Υπουργοί, υφυπουργοί, οι συνεργάτες τους, γενικοί και ειδικοί γραμματείς, διορισμένοι επικεφα-λής παραρτημάτων και εποπτευό-μενων φορέων πρέπει αναδρομικά να ελεγχθούν, ώστε να δούμε σε τι οικονομική κατάσταση εισήλθαν και με ποια εξήλθαν από το Δημόσιο. Ιδού, λοιπόν, ένα πεδίο όπου μπο-ρεί η όποια κυβέρνηση προκύψει να αναζητήσει ευθύνες και να βοηθήσει στην αποκατάσταση της εμπιστο-σύνης στο πολιτικό σύστημα. Από κάπου πρέπει να αρχίσει το έργο καθαρισμού αυτού του κοπρώνα.

ΥΓ: Υπάρχει άραγε θέση για τα λαοφιλή κοινωνικά δίκτυα στη Λαϊκή Εξουσία του ΚΚΕ;

Τι αποπειράται ο καλλιτέχνης επιστρέφοντας στη σκηνή σε στε-νό εναγκαλισμό με ένα σύμβολο αρχέγονο, όπως το γυμνό ανδρι-κό σώμα; Σε αυτό το ερώτημα καλείται να απαντήσει ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο οποίος επιστρέ-φει στο Φεστιβάλ Αθηνών με μια λιτή παράσταση. Στη σκηνή του Κτιρίου Α της Πειραιώς 260 θα εμφανιστεί ο ίδιος μαζί με τον Tadeu Liesenfeld και θα επιχει-ρήσει έναν αναστοχασμό πάνω στην προσωπική αλλά και την ελληνική ταυτότητα, με εργαλεία ένα τελάρο, ένα σκουπιδοτενεκέ και ένα ανδρικό σώμα.

«Πρώτη ύλη»Πειραιώς 260

30 Ιουνίου - 3 Ιουλίου στις 9 μμ.

Ο The boy, το αεικίνητο παιδί αυτής της πόλης, θα βρεθεί στο στέκι της Αβραμιώτου για μία μόνο βραδιά με μοναδικό του στόχο να μας παρουσιάσει διασκευές αγγλόφωνων τρα-γουδιών. Κομμάτια που θεωρούνται πλέον κλασικά ξαναδη-μιουργούνται από τον The Boy και αποκτούν τη δική του ιδι-αίτερη οπτική. Μια βραδιά γε-μάτη εκπλήξεις στο αγαπημέ-νο στενό της Αβραμιώτου, που μάλλον θα αποτελέσει και μία από τις πιο απρόβλεπτες καλο-καιρινές εμπειρίες.

«O The Boy διασκευάζει τα κλασικά»

Six d.o.g.s (Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι)

Πέμπτη 14 Ιουνίου στις 10 μμ.Είσοδος ελεύθερη

Ο Γιάννης Χαρούλης με το νέο του δίσκο «Μαγγανείες» εμφανίζεται στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων για μια συναυλία που για πολλούς θα σηματοδοτήσει την έναρξη του καλοκαιριού και θα φέρει στο μυαλό νησιά, θάλασσες, φεγγάρια και λοιπά δαιμόνια. Ο αγαπημένος τραγουδο-ποιός από την Κρήτη θα μαγέψει για ακόμα μία φορά το κοινό του με τη συνοδεία των εξαιρετικών μουσικών του, του Κωνσταντή Πιστιόλη (πνευστά), του Μιχάλη Πορφύρη (τσέλο), του Παύλου Συνοδινού (κιθάρες) και του Πάνου Τόλιου (τύμπανα). Προετοι-μαστείτε να ακούσετε τόσο τα δικά σας, όσο και τα δικά τους αγαπημένα τραγούδια, αλλά και τα ολοκαίνουργια του νέου άλμπουμ.

Γιάννης Χαρούλης liveΤεχνόπολις

(Πειραιώς 100, Γκάζι)Τετάρτη 6 Ιουνίου στις 9:30 μμ.

Είσοδος: 15 ευρώ (10 ευρώ στην προπώληση)Μια πλειάδα Ελλήνων και ξένων εικαστικών καλλιτεχνών δη-

μιουργούν και εκθέτουν στο κτίριο της Πειραιώς 260 από τις 8 Ιουνίου μια αφίσα για την Ελλάδα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Κάθε αφίσα-έργο συγκεντρώνει πάνω της βιώματα και αναμνήσεις και λει-τουργεί ως χώρος πάνω στον οποίο θα προκύ-ψουν όλες οι αναφορές μέσα από κάθε τύπου παρέμβαση. Η έκθεση επιχειρεί μια διερεύνη-ση του θέματος της ταυ-τότητας, επιλέγοντας τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο στη διάρκεια της οποίας τα σύμβολα χρησιμοποιούνται με τρόπο προκλητικό, θεωρώντας τη χώρα ως το εναρκτήριο παράδειγμα για την αναπαράσταση των δια-δικασιών της μνήμης και της παραγωγής νοήματος.

“Α gathering”Πειραιώς 260, Ταύρος8 Ιουνίου - 17 Ιουλίου

Είσοδος ελεύθερη

Στα «Ασματα του Μαλντορόρ», το ποιητικό έργο του Κόμη του Λωτρεαμόν -που δεν εκδόθηκε ποτέ όσο εκείνος βρισκόταν εν ζωή-, είναι βασισμένη η νέα πα-ράσταση της ομάδας Bijoux de Kant. To έργο, που θε-ωρήθηκε από τους εκδότες της επο-χής προκλητικό και ικανό να επισύρει ποινικές διώξεις, εξερευνάται εκ νέου από την ομάδα και τον ηθοποιό Κρις Ραντάνοφ.

«Lautréamont-Maldoror: Εγκώμιο μιας μεταμόρφωσης»

Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης - Υπόγειο γκαράζ (Πειραιώς 206, Ταύρος)

5-11 Ιουνίου στις 9:30 μμ. Είσοδος: 10 ευρώ

www.bijouxdekant.com

Τιμώντας τα 100 χρόνια από το θάνατο του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, το Φεστιβάλ Αθηνών επιλέγει τον Δημήτρη Λιγνάδη για να «διαβά-σει» αλλιώς τη μάχη των δύο φύλων μέσα από το έργο «Δεσποινίς Τζούλια». Το βασικό ερώτημα της παράστασης είναι «πού βρίσκεται ο άντρας και η γυναίκα» σύμφωνα με το σκηνοθέ-τη. Το περίφημο ζευγάρι Τζούλια-Ζαν ερμηνεύουν η Στεφανία Γουλιώτη και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ενώ την αινιγματική Κριστίν υποδύεται η Μαρία Πρω-τόπαππα.

«Δεσποινίς Τζούλια»Πειραιώς 260

Παρασκευή 8 Ιουνίου στις 9 μμ.

Είσοδος: 25 ευρώ, 15 ευρώ (φοιτητικό)

1 4

5

6

2

3

Λίγους μόνο μήνες πριν κυκλοφορήσουν την καινούργια τους δου-λειά “Pieces”, οι Baby Guru θα βρεθούν στη σκηνή του ΑN για να ανοίξουν τη συναυλία των Aμερικανών Thee Oh Sees. Οι τρεις παιδικοί φίλοι (Sir Kosmische, Prins Obi, King Elephant) βρέθη-καν ξανά πριν από χρόνια και ξεκί-νησαν τους αυτοσχεδιασμούς. Λίγο καιρό μετά προέκυψε ο πρώτος τους δίσκος -με τίτλο το όνομά τους- και μια σειρά live εμφανίσεων που θύ-μιζαν την garage σκηνή, αλλά και την Κοσμική Γερμανική Μουσική της δε-καετίας του ’70. Αυτή τη στιγμή βρί-σκονται στο homemade στούντιο του Γιάννη στο Μαρούσι και ετοιμάζουν το δεύτερο δίσκο τους που οι ίδιοι θέλουν να αφιερώσουν στην ψυχεδέ-λεια του ’60.

Baby GuruΑΝ Club (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια)

Δευτέρα 4 Ιουνίου στις 9 μμ. Είσοδος: 15 ευρώ

Ο Δημήτρης Σωτάκης επιστρέφει με το νέο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος των ανθρώπων» για να ξεδιπλώσει μέσα από την αφήγησή του την πα-ραδοξότητα της ανθρώπινης φύ-σης. Οι άνθρωποι ενός παράξενου τόπου ζουν καλλιεργώντας τη γη και χωρίς να έχουν αισθανθεί τι πάει να πει πόνος και δυστυχία. Μέχρι που ο θάνατος καταφθάνει χωρίς αιτία και χωρίς εξήγηση. Προσπαθώντας να επιβιώσουν αλλά και να λύσουν το μυστήριο, θα βιώσουν τον παρα-λογισμό και τον αδιανόητο τρόμο του αφανισμού τους...

Δημήτρης Σωτάκης«Ο θάνατος των ανθρώπων»

Εκδόσεις Κέδρος

Η πρώτη κινηματογραφική απόπειρα του Γιώργου Πυρπασόπουλου “4ever” προβάλλεται στην ταράτσα της Ταινιοθήκης. Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βραβευμένου θεατρι-κού έργου του Γιώργου Ηλιόπουλου, η οποία προβλήθηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ «Νύχτες Πρεμιέρας» το 2011. Εκτός από τη σκηνοθεσία και την παραγωγή, ο Γιώργος Πυρπασό-πουλος υποδύεται -μαζί με τη σύζυ-γό του Μοnica McShane- ένα παντρε-μένο ζευγάρι με δύο παιδιά που, ενώ φτάνει στα όρια του χωρισμού, φαίνε-ται να μένει ενωμένο.

“4ever”Θερινός Κινηματογράφος «Λαΐς»

(Ιερά Οδός 48 & Μ. Αλεξάνδρου 134-136, Γκάζι)31 Μαΐου - 6 Ιουνίου στις 9:15 και 11 μμ.

7 10

11

12

8

9

Τον «Μικρό Εγιολφ» του Ερρί-κου Ιψεν θα παρουσιάσει ο Δη-μήτρης Καραντζάς και η ομάδα Grasshoper στο φετινό Φεστι-βάλ Αθηνών. Το έργο εστιάζει στα βάθη της ανθρώπινης ψυ-χής, αφήνοντας σε δεύτερο πλά-νο την κοινωνική καταγγελία. Στην παράσταση τα σκηνικά απουσιάζουν, υπάρχουν μόνο κάποια αντικείμενα απαραίτητα για να προκληθεί η συνέχεια της ιστορίας, ενώ οι ηθοποιοί κινούνται κατά τέτοιο τρόπο στο χώρο, ώστε οι κινήσεις του ενός να επηρεάζουν αυτές του άλλου.

«Μικρός Εγιολφ»Θέατρο Πόρτα (Μεσογείων 59, Αμπελόκηποι)

14-16 και 18-20 Ιουνίου στις 9 μμ.

Ο Γιάννης Καλαβριανός αναζητάει... την ευτυχία στις 15 Ιουνίου στην Πειραιώς 260. Η παράσταση «Γιοι και κό-ρες», σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού, βασίζεται στο υλικό 80 συνεντεύξεων που πήραν πέντε νέοι ηθοποιοί από τους νέ-ους του παρελθόντος, παππούδες και γιαγιάδες δηλαδή από όλη την Ελλάδα, στους οποίους ζητήθηκε να θυμηθούν την ιστορία που ση-μάδεψε τη ζωή τους. Οι επιλεγμέ-νες ιστορίες μεταφέρονται σκηνικά -με τον κάθε ηθοποιό να ενσαρκώ-νει τον ηλικιωμένο με τον οποίο συνομίλησε- και εκτείνονται χρο-νικά από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλε-μο έως το Ευρωμπάσκετ και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας του 2004.

«Γιοι και κόρες»Πειραιώς 260

15, 16 και 18 Ιουνίου στις 9 μμ.Εισιτήρια: 20 ευρώ, 15 ευρώ (φοιτητικό)

Με τζαζ μελωδίες και χαλαρή διάθεση εμφανίζονται κάθε Τρίτη στο Cafe Boheme ο Κάρολος Μαυρογένης και οι Βeware of the Cats. Ο Κάρολος στη φωνή και το πιά-νο, μαζί με την παρέα του παίζουν blues, μπόζα νόβα, ροκ αλλά και ποπ κομμάτια, όλα με μια τζαζ διάθεση. Ο ίδιος ξεκί-νησε από το κλασικό πιάνο, γρή-γορα όμως ασχολήθηκε με την τζαζ και έχει εμφανιστεί μαζί με τον κιθαρίστα Jamie McCredie σε πολυάριθμες σκηνές της Βόρειας Αγγλίας.

Beware of the Cats & KarolosCafe Boheme

(Ομήρου 36, Κολωνάκι)Ωρα έναρξης: 9:30 μμ.

υ αφανισμού τους

Λίγο πριν αποχαιρετίσουμε τους κλειστούς συναυλια-κούς χώρους λόγω θέρους, μια από τις πιο επιτυχημέ-

νες ποπ μπάντες της ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής παρουσιάζει στο Gagarin το νέο της δίσκο.

Ο Αρης Σιάφας (φωνητικά) επέστρεψε στους Matisse το καλοκαίρι του 2011 και μαζί με τον Γρηγόρη Κόλλια (κιθάρα, φωνητικά), τον Βασί-λη Ζερβό (κιθάρα), τον Γιάννη Μασσούρα (φω-νητικά, μπάσο) και τον Νίκο Μανουσόπουλο (τύμπανα) ετοιμάζονται να μας ταξιδέψουν με το νέο τους άλμπουμ “Paper Door”, αλλά και με παλαιότερα αγαπημένα κομμάτια τους, ορίζοντας ως τόπο συνάντησης το Gagarin 205 (Λιοσίων 205) και ημερομηνία τη 2η μέρα του Ιουνίου.

Ο νέος δίσκος που θα μας παρουσιάσουν περιλαμβάνει 12 ολοκαίνουργια κομμάτια που θα μπορούσαν αντί για τραγούδια να είναι δι-ηγήματα. Το “Paper Door” είναι το τέταρτο άλ-μπουμ της μπάντας και περιέχει μια σειρά από σκοτεινά παραμύθια για μεγάλους, μια χάρ-τινη πόρτα που κά-ποιος τη ζωγράφισε - ή μήπως όλοι μας μαζί; «Κάποια από τα τρα-γούδια μας, όπως το ‘Bedroom eyes’, μπο-ρεί να θέλουν να πουν μια αυτοτελή ιστορία, αλλά λόγω της φόρμας του τραγουδιού που κάνουμε αυτό γίνεται με ελλειπτικό λόγο και μη γραμμική εξέλιξη», απαντούν στον παραλ-ληλισμό των τραγου-διών τους με μικρά αφηγήματα.

Η ιδέα των Μatisse γεννήθηκε στα club όπου έπαιζαν indie μουσική στο τέ-λος του 1999. Για την ακρίβεια, στο Plan B και στο Mad. «Ηταν ένα είδος όσμωσης», εξηγούν οι ίδιοι. «Βρε-θήκαμε μαζί άνθρωποι που θέλαμε να παί-ξουμε μουσική, όπως ακριβώς και τα αγαπη-μένα μας συγκροτήματα». Αρχικά το είδαν σαν χόμπι, σύντομα όμως κατάλαβαν πως υπήρ-χε ενδιαφέρον από το κοινό, ενώ παράλλη-λα αντλούσαν μια μικρή αισιοδοξία βλέποντας άλλα ελληνικά συγκροτήματα, όπως τους Closer, τους Raining Pleasure, τους Bokomolech και άλ-λους να καταφέρνουν πράγματα.

«Κάπου εκεί είναι που λες ‘ας κάνουμε και εμείς ένα demo να το στείλουμε σε κάποια δι-σκογραφική και ποτέ δεν ξέρεις’. Κάπως έτσι μας απέρριψαν όλες οι τότε μικρές ανεξάρτη-τες και αναπάντεχα έδειξαν ενδιαφέρον για εμάς οι πολυεθνικές. Εν τέλει υπογράψαμε στη Sony Music», περιγράφουν με λίγα λόγια πώς ξεκίνη-σαν όλα. Το όνομά τους ήταν μια έμπνευση της στιγμής. «Ακούγεται όμορφα, φαίνεται ωραίο γραμμένο. Είμαστε, άλλωστε, μια ποπ μπάντα.

Μας φάνηκε ωραίο αισθητικά. Ναι, ναι, ξέρου-με, είναι ένας εμβληματικός ζωγράφος», εξη-γούν, «αλλά η επιλογή του συγκεκριμένου ονό-ματος δεν έχει κάποιο κρυφό νόημα, ούτε υπο-δηλώνει κάποια μανία με το φωβισμό ή τη ζω-γραφική γενικότερα».

Εντοπίζουν δύο σημαντικά σημεία στη μέ-χρι τώρα πορεία τους. Το ένα είναι η κυκλοφο-ρία του πρώτου τους CD, που λεγόταν «4» και περιείχε τέσσερα τραγούδια. Τότε ήταν που άρ-χισε σταδιακά να τους μαθαίνει ένα ευρύτερο κοινό, αφού το ένα από αυτά τα τραγούδια, το “Great Sleep”, ξεκίνησε να παίζει δειλά δειλά στα ραδιόφωνα λίγο μετά την κυκλοφορία του. Αυτά συνέβησαν την άνοιξη του 2003. «Την

αρχή δεν την ξεχνάς ποτέ, είναι άλλωστε το ήμι-συ του παντός», σχολιάζουν σχετικά. Η επόμε-νη σημαντική στιγμή τους ήταν μάλλον επώδυ-νη, αλλά τώρα πια τη βλέπουν διδακτική. «Βγή-καμε να παίξουμε στο Rockwave του 2005 μαζί με τον Marylin Manson και τους Garbage - υπό όχι καλές ηχητικά συνθήκες. Η αλήθεια είναι όμως πως δεν είχαμε προετοιμαστεί κατάλλη-λα, κάπου είχαμε υπερεκτιμήσει τις δυνατότη-τές μας. Εκεί καταλάβαμε ότι το θέμα live θέ-λει απλά πολλή, πολλή δουλειά για να βγει αξι-οπρεπές».

Θα ήθελαν άραγε να φύγουν από την Ελλά-δα και να δοκιμάσουν την τύχη τους στο εξωτε-ρικό; Θεωρούν πως στην εποχή της παγκοσμι-οποίησης μπορείς κάλλιστα να είσαι στην Αθή-να ή στο Καράκας και να κάνεις ένα είδος διε-

θνούς καριέρας και πως «όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι ούτως ή άλλως»! Εξάλλου για τους Μatisse, αν είσαι δημιουργικός, μπορείς να εί-σαι αισιόδοξος.

Δηλώνουν ενθουσιασμένοι με το νέο άλ-μπουμ, μια και πρόκειται για ένα δίσκο ολοδικό τους, από την αρχή μέχρι το τέλος. Η παραγω-γή έγινε από τους ίδιους και τα έξοδα καλύφθη-καν με τον ίδιο τρόπο. «Ενας δίσκος είναι κα-λός αν αντιπροσωπεύει τον καλλιτέχνη την πε-ρίοδο που τον έγραψε και το ‘Paper Door’ είναι όλα αυτά που είμαστε σήμερα ως μουσικοί και άτομα», λένε. 

Για τους Matisse ο τίτλος του δίσκου είναι άμεσα συνυφασμένος τόσο με προσωπικές όσο

και με κοινωνικές αλήθειες. «Εφόσον η χάρτι-νη πόρτα συμβολίζει τους αδιέξοδους τρόπους με τους οποίους επιλέγουμε να αντιμετωπίσου-με τους φόβους μας, αν μπορούσε κανείς να την ανοίξει, θα βρισκόταν είτε μπροστά σε τοίχο είτε θα έπεφτε στο κενό».

Το θέμα όμως είναι πως συνεχίζουμε να φτιάχνουμε τέτοιες πόρτες και να νομίζουμε κα-μιά φορά πως είμαστε ασφαλείς όταν αυτές είναι κλειστές. «Η χάρτινη πόρτα δεν είναι καν πόρ-τα. Είναι παραίσθηση πόρτας που νομίζουμε ότι από πίσω της είμαστε προστατευμένοι, αλλά αρ-κεί μια γερή μπόρα για να τη μουλιάσει και να τη διαλύσει», ξεδιπλώνουν τη «θεωρία της χάρ-τινης πόρτας».

Η πόρτα του Gagarin πάντως το Σάββατο θα ανοίξει στις 8:30. Να είστε εκεί.

«Αν τα παραμύθια ξεκινούν με τα προβλήματα των ηρώων και τελειώνουν με το ‘ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα’, το βιβλίο μου ξεκινάει με το ‘ζήσα-με εμείς καλά’ και τελειώνει με τα προβλήματα».

Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος δεν χρειά-ζεται συστάσεις. Στα 33 χρόνια που μετράει στην ελληνική λογοτεχνία τον έχουν χαρακτηρίσει αιρετικό, προκλη-τικό, ενοχλητικό. Εγώ θα τον έλεγα απλά σκεπτόμενο. Τον συνάντησα στις εκδόσεις Ικαρος. Αφορμή το νέο του βιβλίο «Η υψηλή τέχνη της αποτυχί-ας». Ενα «δημόσιο ημερολόγιο» για τη δεκαετία του 2000. Ενα «ντοκιμαντέρ» για την ελληνική κοινωνία στη δεκαετία που πέρασε. Από τη θριαμβολογία της εισόδου μας στο ευρώ μέχρι την αρχή της οικονομικής κρίσης. Από το “Big Brother”, το Mall και το Μπουρνάζι μέχρι τα Δεκεμβριανά του 2008, τους Αγανακτισμένους και το τέλος της αυ-ταπάτης. Παράλληλα, ένα «λογοτεχνικό ημερολόγιο» για τη μαθητεία του δίπλα στον Σαμαράκη, τον Ταχτσή, τον Κου-μανταρέα, αλλά και για τη σχέση του με νεότερους από αυτόν συγγραφείς.

Μια σειρά από προσωπικές κατα-θέσεις και εξομολογήσεις φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους, από το Σεπτέμ-βριο του 2001 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2011, συνθέτουν το παζλ μίας κοι-νωνίας πεπεισμένης ότι θα είναι για πάντα η «εκλεκτή».

Η πτώση των τειχώνΑυτή η ιστορία νομίζω ότι άρχισε

πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά με την πτώση του τείχους το 1989. Ουσι-αστικά τη δεκαετία του ’90 στήθηκαν οι βάσεις για αυτό που έφτασε στο αποκο-ρύφωμά του τη δεκαετία του 2000. Με την επικράτηση της ελεύθερης αγοράς και του ατομικισμού οι άνθρωποι πα-ραδόθηκαν στον καταναλωτισμό, οτι-δήποτε είχε να κάνει με το συναίσθη-μα, δηλαδή ό,τι δεν μπορούσε να γίνει αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής, πέρασε βαθιά κρίση, δημιουργήθηκε η αυταπάτη της παγκοσμιοποίησης και η απουσία της εθνικής ταυτότητας, ενώ υπήρχε (και υπάρχει) στην πραγματι-κότητα, έστω και κουτσουρεμένη.

Μαζί τα φάγαμε;Ο Πάγκαλος δεν έπρεπε να μιλά-

ει. Είναι από τους κατέχοντες. Αυτός φταίει που φάγανε και οι πάνω και οι κάτω και αυτός σίγουρα έφαγε περισ-σότερο. Το θέμα όμως δεν είναι αν η τάξη των νεόπλουτων ήταν κυρίαρχη αριθμητικά. Το θέμα είναι ποιο ήταν το κυρίαρχο γούστο. Ακόμα και οι πα-ραδοσιακοί αστοί έμειναν ανήμποροι. Η δυναμική των πραγμάτων έφερε νέα «τζάκια» στην επιφάνεια, δείτε για πα-ράδειγμα τη διαφήμιση και τα media που κυριάρχησαν σε αυτές τις δεκαε-τίες. Και μπορεί φυσικά «το ψάρι να

βρομάει πάντα από το κεφάλι», αλλά οπωσδήποτε φταίμε και όλοι. Δεν έμεινε άθικτος ο λαϊκός κόσμος. Εγώ, ας πούμε, μεγάλωσα στο Περιστέρι, μια λαϊκή συνοικία που με αυτή την οι-κονομική άνθηση γέννησε και έθρεψε το περίφημο Μπουρνάζι. Η χυδαιότη-τα που επικράτησε ήταν τρομακτική. Οι λαϊκοί άνθρωποι έχασαν τις όποιες αρχές, αξίες, μια μπέσα, ένα φιλότι-μο που είχαν και οδηγήθηκαν σε ένα μιμητισμό του ξένου και μια «κούφια» διασκέδαση. Αυτό καθρεφτίστηκε και στην τηλεόραση, η οποία δίνει πάντα στο κοινό της αυτό που του αρέσει.

Επόμενη στάση;Από ένα σημείο και έπειτα δεν θα

έχει νόημα ο ανταγωνισμός, θα πρέ-πει να στηριχτείς στον άλλο. Το μεί-ζον ερώτημα, ωστόσο, δεν είναι κατά πόσο θα δημιουργηθούν συλλογικό-τητες, αλλά τι θα αντικαταστήσει αυτό τον ασύδοτο χρηματοπιστωτικό καπι-ταλισμό που μας οδήγησε σε αυτή την κατάσταση. Διότι βλέπουμε ότι, ενώ έχει αποτύχει, δεν φαίνεται να υπάρ-χει εναλλακτική λύση στον ορίζοντα. Αυτό είναι και το αδιέξοδο της επο-χής μας. Εχω την αίσθηση ότι το κο-ντινότερό μας αντίστοιχο σε αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι το οικονομι-κό κραχ του 1929. Μέσα στη δεκαε-τία που ακολούθησε του κραχ είδα-με παρόμοια φαινόμενα με αυτά που συζητάμε σήμερα, δηλαδή άνοδο των κομμουνιστικών κομμάτων από τη μία και του φασισμού από την άλλη. Και όλο αυτό οδήγησε σε παγκόσμιο πό-λεμο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρ-ξει αναλογία, διότι μπορεί να γίνουν και πολύ χειρότερα τα πράγματα για να φτάσουμε σε κάτι καλύτερο.

Αυτοκριτική και... αυταπάτηΤις δεκαετίες του 1990 και του

2000 βαυκαλιστήκαμε όλοι μας ότι συ-νεχώς θα κερδίζουμε λεφτά, δύναμη, καριέρα... Για αυτό τιμωρούμαστε, για την αυταπάτη μας. Επειδή δεν συνει-δητοποιήσαμε ότι πρέπει να υπάρχει μία διακύμανση σε όλο αυτό. Δεν μπο-ρείς να κερδίζεις μόνο. Αυτό το ήξεραν οι αρχαίοι Ελληνες, το ήξεραν παλιά οι λαϊκές τάξεις... Αυτή η ηθικολογική εξισορρόπηση των πραγμάτων έχει μια αλήθεια, αλλά την ξεχάσαμε τα τε-λευταία 20 χρόνια. Ως εκ τούτου, ένα μεγάλο μέρος της απελπισίας μας αυτή τη στιγμή οφείλεται στο ότι είμαστε ανίκανοι να αντιμετωπίσουμε με κά-ποια σοφία τη δυστυχία που μας ήρθε. Κάτι τέτοιο υπαινίσσεται και ο τίτλος του βιβλίου μου.

Οι διοργανωτές του Gay Pride της Αθήνας προετοιμάζουν τη μεγά-λη γιορτή της ομοφυλόφιλης υπερηφάνειας που θα γίνει το Σάββατο

9 Ιουνίου στην πλατεία Κλαυθμώνος. Ανάμεσα σε άλλα, προχωρά-ει και το γύρισμα ενός βιντεοκλίπ με θέμα το δικαίωμα στην αγάπη,

το οποίο σκηνοθετεί αυτές τις μέρες ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης.

Υπάρχει ζωή και πέρα από την πολιτική; Ετσι λέω, εσείς δεν συμφωνείτε;

Τι κακό είναι αυτό που έχουμε πάθει; Δεν λέω ότι δεν είναι κρίσιμη η κατάσταση και ότι είναι εύκολο να μην ασχολούμαστε όλοι με την πολιτική κατάσταση. Αλλά, να μην πω ότι είναι λίγο υπερβολή πια να μην μπορούμε να συζητήσουμε και κάτι άλλο;

Πίναμε το ποτό μας μια παρέα τεσσά-ρων φίλων προχτές και είχαμε κάνει συμ-φωνία να μην πούμε τίποτα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Καμμένο - ούτε για τη Μέρκελ! Ε, λοιπόν, οι πάντες γύρω μας για αυτά μιλού-σαν. Στο Facebook τα ίδια. Πάνε οι χρυσές εποχές που έβλεπες ωραία βιντεάκια, σέξι φωτογραφίες και σχόλια για ηθοποιούς. Ολοι πια μιλάνε για τη δραχμή και το ευρώ. Και δεν μιλάνε απλώς, έχουν άποψη και την υποστηρίζουν με φανατισμό.

Τα πήρα χτες το βράδυ (είχα και τα νεύρα μου από τη δουλειά) με μια φίλη μου. Καλό κορίτσι και μια χαρά παρέα για χαβα-λέ. Πώς να ξεχάσω όμως ότι το 2009, στις ευρωεκλογές (όταν η κρίση είχε αρχίσει, για όποιον καταλάβαινε) ανέβαζε status από τη Μύκονο όπου είχε πάει για το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος; «Εσύ δεν κορόιδευες εμάς που είχαμε μείνει να ψηφίσουμε; Δεν μου είχες γράψει ότι ασχολούμαι με λάθος πράγ-ματα και ότι η ζωή είναι αλλού;» της θύμισα. Δεν απάντησε. Ηταν πολύ απασχολημένη να κάνει share τσιτάτα με τίτλο «Δεν φοβόμα-στε - δεν θα μας τρομοκρατήσετε» και ...δεν συμμαζεύεται.

Οσο σοβαρά και αν είναι τα πράγματα, είναι καλύτερα να αφήνουμε λίγο χώρο και στην υπόλοιπη ζωή, λέω εγώ. Ας μιλήσου-με και για κανένα τραγουδάκι, για καμιά ταινία, κανένα ματς. Δεν είναι ανάγκη να ασχολούμαστε όλοι με τον Λαπαβίτσα και τον Βαρουφάκη 24 ώρες το 24ωρο.

Ιδίως όταν (μεταξύ μας τώρα) μέσα σε δύο χρόνια αποκλείεται να έχουμε προ-φτάσει να μελετήσουμε Ευρωπαϊκή Ιστορία και Θεωρίες της Οικονομικής Επιστήμης! Αλλωστε, άλλα διαβάζαμε στην ξαπλώστρα στο Super Paradise! Μην τρελαθώ τώρα τελείως...

Ο προαύλιος χώρος του Ζαππείου γέμισε με μικρούς και μεγάλους φίλους της κηπουρικής που έμαθαν από τους ειδικούς των Φυτωρί-ων Αντεμισάρη πώς να κάνουν πράσινη όχι μόνο τη βεράντα, αλλά και... τη ζωή τους. Ση-μαντικό ρόλο στο event είχε η εφημερίδα μας.

ΧΧ

Λατρεμένη φαντασίωση του φιλοθεάμονος πλήθους και δη του ελληνικού αυτή που θέλει το λαϊκό τύπο, το «μάγκα», τον μπρούτο, να εισβάλει στα σαλόνια της αριστοκρατίας και να βάζει τα γυαλιά σε όλους με τη λεβεντιά του. Και πώς εισβάλλει στα σαλόνια ο εν λόγω; Μέσω του έρωτα. Πέφτει ξερή στη θέα του η ωραία και ζάπλουτη κόρη, που είναι πολύ αριστοκρατικής καταγω-γής μεν, αλλά γουστάρει αντριλίκι και τη λεβεντιά που λέγαμε και με το έτσι θέλω επιβάλλει τον εκλεκτό της στον κόσμο της.

Κάτι τέτοιες ιστορίες έκαναν πάντα σουξέ και στο σινεμά και στην τηλεόραση. Στην αληθινή ζωή μάλ-λον δεν πετύχαινε ποτέ ο αχταρμάς. Ελα όμως που οι «μάγκες» αφθονούν! Τίγκα ο τόπος! Και τα θέλουν όλα. Ετσι μεγαλώνουν. Ξεκινούν από μικρά θαύματα. Καμά-ρια γονιών που ό,τι πει και ό,τι κάνει ο κανακάρης εί-ναι καλά καμωμένο. Κάνουν τους αρχηγούς παντού. Να μην περιοριστεί το παιδί. Να τα έχει όλα. Να μην έχει ο γονιός, να έχει ο γιος. Το ακριβότερο ηλεκτρονικό. Το καλύτερο κινητό. Να τα σπάνε όλα και να καμαρώνει ο πατέρας για το «αντριλίκι» που μεγάλωνε στον κόρφο του. Να πάρει «εκδίκηση» ο γιος για όλες τις «ταπεινώ-σεις» του πατρός. Διότι και ο πατέρας όλο «ταπεινωμέ-νος» ένιωθε. Γιατί ήταν υπάλληλος και όχι διευθυντής. Γιατί μπορεί να λούφαρε στη δουλειά, αλλά όλο υπήρχε ένας μεγαλύτερος λουφαδόρος. Γιατί έκανε μικρολα-μογιές, αλλά όλο υπήρχαν μεγαλύτερα λαμόγια. Εριχνε εκείνο το πανωσήκωμα στο αυθαίρετο, αλλά ήταν τίγκα οι παραλίες με αυθαίρετες βιλάρες που του ’διναν στα νεύρα. Και οι νόμοι; Ε, όχι και να υπακούσει! Αυτός εί-ναι ελεύθερος άνθρωπος, δεν θα υπομείνει το ζυγό των νόμων. Εκείνοι δηλαδή, οι «σαλονάτοι», οι «κοστουμά-τοι», σε ποιους νόμους υπάκουαν; Ετοιμο το μπαϊράκι. Είχε και το βουλευτή του. Στην καλύτερη, τον υπουργό του. Να κανονίσει επιδόματα, μετάθεση, θεσούλα, ό,τι τραβούσε η όρεξή του. Αυτός τον ψήφιζε. Μεγάλωνε και τον παλικαρά του. Καμάρωνε που έκανε κατάληψη στο σχολείο, γιατί το «σύστημα» ήθελε να σπάσει τον τσαμπουκά στους αυριανούς «ελεύθερους Ελληνες».

Και στο πανεπιστήμιο, έσφιγγε το ζωνάρι ο πατήρ για να περάσει μερικά χρόνια ζάχαρη το αγόρι του. Στις καταλήψεις. Για να υπερασπιστεί τις αρχές της «ελευθερίας» που του έμαθε ο πατέρας του. Αδού-λωτος! Και μετά; Το χάος. Πτυχία χωρίς αντίκρισμα. Φταίει το «σάπιο» σύστημα. Ο καλομεγαλωμένος «μάγκας» όμως περιμένει να στρωθούν τα «χαλιά» και να του πουν «περάστε» στα μεγαλεία για τα οποία τον είχαν ετοιμάσει ο γονιοί. Αμ, δε. Ερχεται η ταπείνω-ση! Και ο θυμός. Πολύς θυμός. Τόση «λεβεντιά» να πάει χαμένη! Χαμένη. Μια γενιά, δυο. Μια Ελλάδα με «λεβέντες» που ούτε για ρόλο στο σινεμά δεν κάνουν. Γιατί ούτε καν ερωτεύονται.

Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης με περίμενε ένα μεσημέρι στο ρετιρέ μιας φίλης που βρίσκεται στο πιο λούμπεν σημείο της Αισχύλου. Μέχρι να ανοίξει η πόρτα, με είχαν πλησιάσει όλοι οι έμποροι ναρκωτικών της γειτονιάς ρωτώντας με -ευγενικά, δεν λέω- τι stuff θέλω. Δεν ενδιαφερόμουν. Ηθελα μόνο να συναντήσω το φίλο μου για να τα πούμε. Σε λίγο, ο παλιός ανελκυστήρας με ανέβασε στην ασφάλεια της παρέας. Μετά τις χαιρετούρες, ξεμο-νάχιασα το σκηνοθέτη και αρχίσαμε να μιλάμε για την κρίση και τη σημερινή Ελλάδα.

«Το περίμενες όλο αυτό που συμβαίνει;» τον ρωτάω. «Ναι, ήταν ένα ατύχημα που φαινόταν από πολύ παλιά, που όταν όμως τελικά συμβαίνει είναι σοκαριστικό», αρχίζει να λέει ο «πο-ταμός» Γιάνναρης. «Δεν είναι δυνατόν να διατηρήσεις όλο αυτό το χάλι ούτε στην Ελλάδα, αλλά ούτε και στην Ευρώπη. Διαφθο-ρά, ρουσφέτια, οικογενειοκρατία, μίζες, ασήμαντοι, ανίκανοι, η απόλυτη μετριότητα! Τελικά, ήρθαν οι επόμενοι κληρονόμοι των πολιτικών δυναστειών και μας ξέκαναν». Βλέπει άραγε πουθενά κάτι θετικό; «Οι προσπάθειες που γίνονται με τη συλλογή τροφί-μων και ρούχων είναι κάποιες μορφές συμπαράστασης, ωστόσο

πιστεύω ότι γενικά υπάρχει έλλειψη αλλη-λεγγύης. Οι κοινωνικοί δεσμοί καταρρέουν τόσο εύκολα».

Τι πιστεύει για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούν πολλοί το μεταναστευτι-κό; «Το σιχαίνομαι αυτό! Θεωρώ ότι κατά το ήμισυ οφείλεται στο ότι δεν θέλουν οι Ελληνες να βλέπουν μαύρες φάτσες. Η εγκληματικότητα, είναι αναπόφευκτη όταν στοιβάζεις 50 ανθρώπους σε μια τρώγλη στο Κέντρο, δεν τους αφήνεις να φύγουν, ενώ τους έχεις υπό διωγμόν. Ζώντας εδώ δεν έχω βιώσει ποτέ αυτόν το φόβο που μας καλλιεργούν τα μίντια. Αποτρόπαια πράγματα έγιναν και γίνονται, αλλά δεν είναι όλη η κατάσταση έτσι. Κοίτα, πάντα υπήρχε η άκρα Δεξιά, είχε όμως ενσωμα-τωθεί στη δεξιά παράταξη. Τώρα με όλη τη ‘γύμνια’ των αστών πολιτικών βγαίνει

αυτό το απαίσιο κομμάτι. Είναι παλιοί χουντικοί, αλλά και νέα -δυστυχώς- παιδιά που έχουν ποτιστεί με μίσος και ρατσισμό. Βλέπουν σαν απειλή και την εικόνα του Κέντρου δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα. Η ψήφος ήταν ένα σοκ αντίδρασης, ελπί-ζω όμως ότι το ναζιστικό φαινόμενο θα μειωθεί. Δεν είναι καν σαν τη Μαρί Λεπέν, είναι καθαρά νεοναζί, πολύ πρωτόγονης μορφής, σαν τον Μπρέιβικ στη Νορβηγία».

Τώρα τι πρέπει να γίνει; «Να εκμεταλλευτούμε τη φάση με έναν έξυπνο τρόπο. Οι εμφανίσεις του Τσίπρα στην Ευρώπη δεν ήταν, δυστυχώς, πολύ επιτυχημένες. Πρέπει να πείσει με σοβαρότητα. Μιλούσε για πυρηνικά και χαμογελούσε ειρωνικά. Αυτό το στιλάκι δεν είναι ακριβώς ό,τι χρειαζόμαστε. Θέλω να μείνουμε στην Ευρώπη και στο ευρώ. Πριν δεν ήμασταν έτοιμοι ως κοινωνία να μπούμε, αλλά τώρα αν βγούμε, θα είναι χειρότε-ρα, πιο μεγάλη καταστροφή».

Αναρωτιέμαι αν με όλα αυτά έχει διάθεση για δουλειά. «Ναι, πάρα πολλή! Είναι φυγή. Γράφω σενάρια, έχω πολλή ενέρ-γεια. Χρειάζεται, για να αισθανθείς ότι έχεις σώας τας φρένας».

λτό

χκτοΕεσσεδμπευτωτη

Και όμως, ζει και ωρύεται ακόμα κοντά μας! Η παλιά καλή ντου-ντούκα έχει επιστρατευτεί πάλι αυτή την περίοδο, μπας και πεί-

σει όσους δεν «μασάνε» από τα δελτία Τύπου.

H Marieke Meijer & The Band-its τα έδωσαν όλα πα-ρουσιάζοντας το “Showtime” στο Κ44! Ωραία έκπλη-

ξη σε μια ήσυχη βραδιά, όπου βγαίνοντας έξω πα-ρακαλούσες κάτι να γίνεται σε αυτή την πόλη.

Ριζικά έχει αλλάξει το τοπίο της συνδρομητι-κής τηλεόρασης το τελευταίο διάστημα, καθώς τόσο η κρίση όσο και το συμμάζεμα των οικο-γενειακών προϋπολογισμών έχουν πυροδο-τήσει τον ανταγωνισμό μεταξύ των τριών βα-σικών παικτών που είναι ο ΟΤΕ, η NOVA και η HOL. Ανταγωνισμός ο οποίος προς όφελος του καταναλωτή οδηγεί σε καλύτερη ποιότητα προγράμματος και κυρίως σε χαμηλότερες τι-μές στα προσφερόμενα πακέτα.

Ετσι, σε αυτό το πλαίσιο και με στόχο τη μεγαλύτερη προσέλκυση συνδρομητών, ο ΟΤΕ ανακοίνωσε μια νέα προσφορά για την ΟΤΕ TV, η οποία ξεκινά από 14,90 ευρώ μηνιαία και περιλαμβάνει και την τοποθέ-τηση δωρεάν αποκωδικοποιητή και δορυ-φορικού πιάτου συνολικής αξίας 175 ευρώ. Ειδικότερα, με βάση τη νέα προσφορά, οι συνδρομητές της OTE TV μπορούν με 14,90 ευρώ το μήνα να αποκτήσουν το πακέτο που περιλαμβάνει περισσότερα από 45 ψηφιακά θεματικά κανάλια (κανάλια με ταινίες και σειρές, αθλητικά, ντοκιμαντέρ, lifestyle, παιδικά, μουσικά, ειδησεογραφικά), καθώς και το πλουσιότερο HD περιεχόμενο στην

Ελλάδα, με δέκα κανάλια υψηλής ευκρίνει-ας, αλλά και όλα τα μεγάλα κανάλια εθνικής εμβέλειας.

Για όσους είναι ήδη πελάτες του ΟΤΕ το Full Pack κοστίζει 19,90 ευρώ, ενώ επίσης προσφέρεται Adult Pack με επιπρόσθετο κό-στος 6 ευρώ το μήνα. Επιπλέον ο ΟΤΕ έχει δημιουργήσει το OTE Club On Demand με κόστος 5 ευρώ. Το OTE TV προσφέρεται είτε μέσω διαδικτύου (Conn-X) είτε δορυφορικά (χωρίς τις υπηρεσίες Video On Demand).

Η NOVA, από την άλλη, εξακολουθεί να έχει ένα δυνατό αθλητικό πακέτο με τους αγώνες της ελληνικής Super League, του Champions League και του Europa League ως τις σεζόν 2014-15. Το Full Pack με το σύνολο των καναλιών κοστίζει 61,92 ευρώ, το Sports+Value Pack τιμάται προς 52 ευρώ, το Cinema+Value Pack προς 51,68 ευρώ, το Value Pack 30,90 ευρώ και το Start Pack 20,56 ευρώ. Το Adult Pack προσφέρεται με ένα επιπλέον κόστος 9,99 ευρώ σε όσους έχουν ήδη συνδρομή. Το κόστος του εξο-πλισμού ανέρχεται στα 59 ευρώ με 12μηνη δέσμευση, ενώ χωρίς χρονική δέσμευση πα-

ραμονής στην υπηρεσία το κόστος φθάνει τα 139 ευρώ συν 50 ευρώ για την επίσκεψη του τεχνικού. Για συνδυαστικές υπηρεσίες με Forthnet, παρέχεται δωρεάν ο εξοπλισμός και 20% έκπτωση και στις δύο υπηρεσίες τη-λεφωνίας και τηλεόρασης ότι και αν επιλεγεί.

Οι υπηρεσίες της Hol TV προϋποθέτουν συνδρομή σε ένα από τα πακέτα Hol double-play, Hol double-play GR, Hol adsl plus ή Hol double-play lite και 12μηνη παραμο-νή στο πρόγραμμα, ειδάλλως υπάρχει τέλος διακοπής στα 35,90 ευρώ. Προσφέρει ένα πακέτο με διεθνή δίκτυα (Euronews, CNBC, Bloomberg, ESPN κά.), τα κανάλια της ΕΡΤ και (δωρεάν) το Warner TV. Παράλληλα, ο εξοπλισμός είναι δωρεάν, ωστόσο πρέπει να επιστραφεί στην Hellas Online μετά τη δια-κοπή της υπηρεσίας. Σε αντίθετη περίπτωση, χρεώνεται επιπρόσθετο τέλος αποσύνδεσης, το οποίο ανέρχεται στα 80 ευρώ. Το κόστος, τέλος, για το Hol my TV είναι 8 ευρώ το μήνα, με την εταιρεία να έχει επενδύσει πολλά στο ηλεκτρονικό «βιντεοκλάμπ» της.

Η οικονομική προσφορά της ΟΤΕ TV πυροδοτεί τον ανταγωνισμό.

Πριν από κάνα δυο χρόνια που είχα πάει Νέα Υόρ-κη, επάνω σε μια κρίση του τζετ λαγκ έβλεπα μετα-μεσονύκτια τηλεόραση. Κάποιο τοπικό κανάλι, που μετέδιδε εκπομπή προβλέψεων για το ΝΒΑ. Είχε έρ-θει η ώρα των Lakers, και την ανάλυση την έκανε ο Κέβιν Μακ Χέιλ, γνωστή εγκληματική φυσιογνωμία του παρκέ. Είπε για τον Κόμπι Μπράιαντ, είπε για τον Ρον Αρτέστ (ακόμη έτσι τον έλεγαν εκείνη την εποχή), είπε για τον Ντέρεκ Φίσερ (ακόμη δεν είχε αλλάξει ομάδα εκείνη την εποχή), έφτασε και στον Πάου Γκασόλ.

Οπως ήταν λογικό, ασχολήθηκε τόσο με τη φινέτσα του παίκτη όσο και με την απροθυμία του να σπρώξει, να παλέψει, να καυγαδίσει. Παρέθεσε μάλιστα και το σχετικό ανέκδοτο, από την πρώτη παρουσία του Γκασόλ σε τελικούς του ΝΒΑ. Είχαν συναντηθεί οι Lakers με τους Celtics και γίνονταν μάχες ομηρικές μέσα στη ρακέτα. Γύρισε τότε λοιπόν ο Γκασόλ στους διαιτητές και παραπονέθηκε: «Ρε παιδιά, με δέρνουν!» Και του απάντησαν αυτοί, με σοφία: «Και λοιπόν; Δείρε τους κι εσύ...»

Ο ανωτέρω διάλογος πάντοτε μου φέρνει στον νου τον Κώστα Καϊμακόγλου. Οχι μόνο γιατί ο φόρ-γουορντ του Παναθηναϊκού δεν πρόκειται ποτέ να παραπονεθεί ότι τις έφαγε, αλλά και διότι, ως άλλος Μακ Χέιλ, θα χρησιμοποιήσει κάθε εκατοστό των μυών και των οστών του για να κατακτήσει τη νίκη. Κάτι που δεν το συναντάς συχνά στο σύγχρονο μπά-σκετ, που βρίθει υπεραθλητών με καρδιά λαγού. Οι καλαθοσφαιριστές του 2012 τρέχουν πολύ πιο γρή-γορα, πηδάνε πολύ πιο ψηλά, καρφώνουν πολύ πιο θεαματικά. Αμα τους πεις όμως να μπουκάρουν στη ρακέτα ισοπεδώνοντας κάθε αντίσταση (ή να κρατή-σουν τη θέση τους στη ρακέτα, αποκρούοντας κάθε αντίσταση), θα σε κοιτάξουν με βλέμμα απλανές και θα σου πουν: «Ορίστε;»

Ο Καϊμακόγλου, από την άλλη, για αυτά τα πράγματα είναι φτιαγμένος. Είναι ένας banger πα-λαιού τύπου, που θα έλεγαν και οι Αμερικάνοι, απαραίτητος σε κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της και την ιστορία της. Και αν είχε την ευτυχία να πέσει νωρίτερα πάνω στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, μπορεί να είχε γίνει καλύτερος και από τον μέγιστο Αντώνη Φώτση.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες το σημερινό κείμενο θα έπρεπε να είναι μία χειμαρρώδης απά-ντηση σε όσους μιλούσαν για «παππούδες», νίκη-περίπατο και εύκολη κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό μέσα στο ΟΑΚΑ. Επειδή όμως θέλω πρώτα να καταλήξει η κούπα σε αυτόν που δικαιωματικά ανήκει, τον Παναθηναϊκό, θα κάνω υπο-μονή μέχρι το Σάββατο, θα αφήσω τον Ρωμαίο Γκίγκλη στην πρίζα και θα αναφερθώ στις δηλώσεις του μεγαλύτε-ρου προπονητή που γνώρισε το ευρωπαϊκό μπάσκετ τα τε-λευταία 20 χρόνια, του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.

Οπως λοιπόν είχε κά-νει γνωστό εδώ και καιρό, το παιχνίδι στο κλειστό του Αμα-ρουσίου ήταν κατά μεγάλη πιθανότητα το τελευταίο του. Οσο και αν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε, φαίνεται πως σε λίγες μέρες οι δρόμοι μας θα χωρίσουν βάζοντας τέλος σε μία ένδοξη εποχή για την ιστορία του συλλόγου. Οι λόγοι της απόφασής του παραμένουν άγνωστοι, ωστόσο όλοι υπο-ψιαζόμαστε πως σχετίζονται άμεσα με την απόφαση των αδελφών Γιαννακόπουλων να παραμείνουν ή όχι στην προ-εδρία της ομάδας και με ποιο μπάτζετ. «Τίποτα δεν εξαρτάται από μένα. Δεν τίθεται θέμα αν θέλω να συνεχίσω. Ποτέ δεν ήταν αυτό το θέμα», δήλωσε

χαρακτηριστικά και πρόσθε-σε: «Ο Φέργκιουσον είναι 25 χρόνια στη Γιουνάιτεντ και εγώ θα ήθελα να είμαι 36 χρόνια. Δεν είναι δική μου όμως η απόφαση. Αγαπώ τον Παναθη-ναϊκό και δεν είναι μια σχέση προπονητή-ομάδας». Ας ελ-πίσουμε πως έστω και την τε-λευταία στιγμή τα δεδομένα θα αλλάξουν, θα βρεθούν λεφτά για παίκτες και θα μπορέσει ο πολυαγαπημένος μας Ζέλικο να ξεπεράσει τον Σερ Αλεξ σε διάρκεια.

Μαζί του θα θερμοπαρα-καλέσω τους προέδρους να κρατήσουν τον τεράστιο παί-κτη που ακούει στο όνομα Σα-

ρούνας Γιασικεβίτσιους. Ξέρω ότι είναι μεγάλος σε ηλικία, ότι είναι αργός, πως δεν μπορεί να μαρκάρει και πως ίσως έχει ένα σωρό ακόμα κουσούρια. Οταν όμως τον παρακολουθώ αλλού να κοιτάει και αλλού να πασάρει, χαζεύοντας τους αντι-πάλους του, νιώθω μεγαλύτε-ρη ικανοποίηση και από ένα θεαματικό κάρφωμα του Μάικ Μπατίστ. Το μικρό παιδί μέσα μου βλέπει έναν... μπασκετικό Ροναλντίνιο να οργιάζει και απολαμβάνει ένα άθλημα που κατά βάθος ίσως να μην εκτιμά ιδιαίτερα.

Η πιθανή φυγή του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς από τον πάγκο του Παναθηναϊκού βάζει τέλος σε μία ιστορική περίοδο για το σύλλογο.

Τα άστρα σε κινούν μαζί τους, Κριέ, να κάνεις σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής σου, να τα σπάσεις και να ξαναρίξεις, να τη δεις αλλιώς, βρε αδερφέ. Κάνε μικρά βήματα αλλαγής αυτή την εβδομάδα και θα σου βγουν σε καλό στο μέλλον. Και, αν μη τι άλλο, βάζε αντηλιακό.

Πιες καμιά τετρακοσαριά ποτά το Σαββατοκύ-ριακο σε ταράτσα της Πλάκας, Ταύρε, και απόλαυ-σε τις ημέρες της ηρεμίας σου, γιατί από Δευτέρα τα ερωτικά σου θα γίνουν τόσο μπερδεμένα, που θα προτιμούσες να ήξερες κώδικα και να ξεκινού-σες να φτιάξεις το Facebook από την αρχή από το να βγάλεις άκρη με τα γκομενικά σου.

Θα σε πλησιάσει ένας συνάδελφός σου, Δί-δυμε, θα σε κοιτάξει στα μάτια, θα σου πει: «Δε χρειάζεται να πάρεις αυτή την προαγωγή, Δίδυμε» και θα κάνει ένα νεύμα μπροστά σου σαν να κα-θαρίζει κάποια φανταστική μπάλα μπάσκετ. Είναι κόλπο Jedi, μη μασήσεις. Προφυλάξου καλά από συναδέλφους Jedi.

Είναι η ώρα της εξωστρέφειας, Καρκίνε, είναι η ώρα να δείξεις σε κάποιον πόσο πολύ νοιάζε-σαι και να κάνεις για αυτόν κάτι πολύ σπέσιαλ. Από μακαρόνια στο Κολιμπρί μέχρι σουλατσάδα στη θάλασσα, ξέρεις εσύ τι πρέπει να κάνεις. Κάνε καλό και θα γυρίσει σε εσένα - και, αν δεν γυρνού-σε αρκετά σύντομα, δεν θα σου το έλεγα καν.

Που λες, Λέοντα, είναι μία από αυτές τις εβδο-μάδες που πρέπει να προετοιμάζεις τις κινήσεις σου καλά, γιατί, από ό,τι φαίνεται, κάθε λεπτομέ-ρεια μπορεί να έχει επιπτώσεις χαμένες στα πέ-ρατα του χρόνου και του χώρου. Κοίταξε να μην είσαι και πολύ χαλαρός. Μην παρασφιχτείς όμως κιόλας, γιατί θα μυρίσει και μετά αυτό και αν θα έχει επιπτώσεις.

Εσύ, Παρθένε, από την άλλη, χαλάρωσε και δες τις απολαβές των κόπων σου να διαφαίνονται στον ορίζοντα και να πλησιάζουν με σταθερό, αργό βηματισμό, σε παράταξη, ζυγισμένες και στοιχι-σμένες. Καθώς απολαμβάνεις το θέαμα, σκέψου έτσι χαλαρά πώς θα τις αξιοποιήσεις καλύτερα. Μπαμπάααατσααααα.

Οι κεραίες σου, Ζυγέ, αχ αυτές οι κεραίες σου. Είσαι σε καλή φάση ώστε να πιάνεις τα πάντα δι-αισθητικά απλώς με τον τρόπο που χρωματίζεται ο αέρας, αλλά έχεις καιρό να τις ανοίξεις και έχουν σκουριάσει. Κοίτα να τις βάλεις γρήγορα μπρος, γιατί αυτή την εβδομάδα είναι που θα τις χρεια-στείς περισσότερο.

Θέλεις με το ζόρι να βάλεις το τζιτζιφλέκι σου σε κανένα λουλουδάκι, Σκορπιέ, σε έχει παραπιά-σει όμως αυτή η κρυμμένη άνοιξη και νομίζεις ότι το ζιμπλαφόν γίνεται τσακ-μπακ. Ε, δεν γίνεται, θυμήσου λοιπόν την αξία της υπομονής και πρά-ξε τα δέοντα. Θυμήσου τη μάλιστα γρήγορα, πριν κουραστούν όλοι με τις τζιτζιφλεκιές σου.

Η τύχη σου δεν σε ευνοεί, Τοξότη; Νιώθεις κάπως κουτσουλισμένος από κάονες και γλειμμέ-νος από ζάμπες; Είναι ώρα να το βάλεις καλά στο μυαλό σου, είσαι υπεύθυνος για τις πράξεις σου και για όσα είσαι μπλεγμένος δεν φταίει κανένας άλλος από τον εαυτό σου. Και μην αφήσεις ξανά τα αβγά στο ντουλάπι.

Η Κυριακή, Αιγόκερε, είναι η μέρα που θα αφήσεις τον εαυτό σου να χαλαρώσει. Αν το κατα-φέρεις, κοίταξε η χαλάρωση να κρατήσει, εξάλλου για μία φορά η εβδομάδα σου θα έχει soundtrack Radiohead “No alarms and no surprises”. Πολύ καλύτερα από το “War ensemble” που ταιριάζει συνήθως.

Μπορεί το Σαββατοκύριακό σου να μην αστρά-φτει κιόλας από το γκλάμουρ, Υδροχόε, αλλά από Δευτέρα θα λάμπεις σαν το Aστρο της Γέννησης. Δώρο άδωρο, θα μου πεις, αλλά σίγουρα θα βρεις κάτι να το κάνεις. Λίγη αστραφτάδα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, έστω και αν κερδίζεις μόνο το σφύ-ριγμα κανενός ή καμιάς οικοδόμου.

Τα εν οίκω σου θα έχουν θεματάκια αυτή την εβδομάδα, Ιχθύ, όπως και το χιούμορ σου. Σε συνδυασμό, για να σου δώσω να καταλάβεις, θα πηγαίνεις σε φίλους σου, θα λες: «Φεύγω, έχω να λύσω κάποια θέματα στη γυάλα μου» και θα γελάς μόνος σου. Αλλά το γέλιο δεν θα σώζει τη γυάλα.

Ενα ταξίδι στην Ιμπιζα για τέσ-σερις κληρώνει το F2G με το διαγωνισμό “Join the Party”, ενώ όλοι κερδίζουν 300 λεπτά δωρεάν χρόνο ομιλίας προς Wind και Q, απλά δηλώνοντας συμμετοχή. Για να λάβεις και εσύ μέρος θα πρέπει να κά-νεις like στη σελίδα του F2G στο Facebook, να στείλεις προσκλήσεις στους Facebook φίλους σου και να συμπληρώσεις τα στοιχεία σου στην ειδική φόρμα συμμετοχής. Οταν τουλάχιστον 15 φίλοι σου αποδεχτούν την πρόσκληση, τότε αυτόματα συμμετέχεις στην κλήρωση για το ταξίδι στην Ιμπιζα. Ο μεγάλος νι-κητής θα επιλέξει τρία άτομα που θα τον συνοδεύσουν στο ταξίδι, ενώ από το διαγωνισμό όλοι θα κερδίσουν 300 δωρεάν λεπτά χρόνο ομιλίας προς Wind και Q για το F2G κινητό τους.

Τη δυνατότητα να αναδείξεις το support group που θα ανοίξει τη συναυλία των Red Hot Chili Peppers, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 4 Σεπτεμβρίου 2012 στο ΟΑΚΑ, θα έχεις εάν βρεθείς σήμερα, Παρα-σκευή, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στην εκδήλωση του Jumping Fish της Cosmote. Σε μια μεγάλη μουσική βραδιά τα πέντε συγκροτήματα που έχουν προκύψει από την ψηφοφορία του κοινού στο www.jumpingfish.gr και της κριτικής επιτροπής θα παρουσιάσουν live τα τραγούδια τους, για τη δεύτερη φάση του διαγωνισμού. Στο τέλος θα προκύψουν τα τρία γκρουπ, τα τραγούδια των οποίων θα σταλούν στο management των Red Hot Chili Peppers για την τελική επιλογή. Η είσοδος στην εκδήλω-ση, την οποία θα πλαισιώσουν ως special guests οι Μπλε, θα είναι ελεύθερη για το κοινό.

Οι Evanescence, το ροκ συγκρότημα με τους εκα-τομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο, έρχονται στην Αθήνα για μια μεγάλη συναυλία που θα πραγματοποιηθεί με χορηγό το Δίκτυο Καταστη-μάτων Γερμανός στις 20 Ιουνίου 2012 στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη». Η προπώληση των εισιτηρίων έχει ήδη ξεκινήσει και οι φίλοι του συ-γκροτήματος, με το ανατρεπτικό gothic style τους, που θέλουν να ζήσουν από κοντά αυτή τη μοναδι-κή μουσική εμπειρία μπορούν να προμηθευτούν το πολυπόθητο εισιτήριο από όλα τα καταστήμα-τα της αλυσίδας, μέσω της υπηρεσίας G-Tickets. Περισσότερες πληροφορίες μπορείς να βρεις στην ιστοσελίδα www.e-germanos.gr. Για τα πιο δυνατά live... Γερμανός και είσαι μέσα!

Την αγαπημένη μου τεχνολογική είδηση με τον τίτλο «Αποφάγια αρχαίου δείπνου εκτοξεύονται από τη μαύρη τρύπα του Γαλαξία». Καταρχάς, με τέτοιο τίτλο ήταν αδύνατον να μην προσέξω την είδηση. Μόνο η εικόνα με αποφάγια από κάποιο δείπνο να εκτοξεύονται στο σύμπαν ήταν αρκετή για να μου εξάψει την περιέργεια. Βέβαια, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Οι αστρονόμοι, έλεγε η είδηση, καταγράφουν πίδακες πανίσχυρων ακτίνων γάμμα, οι οποίες πιθανότατα είναι ό,τι απέμεινε από ένα αρχαίο δείπνο με μάζα 10.000 φορές μεγαλύτερη του Ηλιου. Οι πίδακες που κατέγραψε τoν περασμένο Απρίλιο το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi είναι οι πρώτοι που εντοπίζο-νται στο δικό μας Γαλαξία. Κάπου εκεί εγκατέλειψα. Προτιμούσα την εικόνα που είχα πλάσει μόνη μου. Πίδακες, φυσαλίδες, μαύρες τρύπες και ένας Τοξότης Α* μου δημιούργησαν μια σύγχυση. Υπόσχομαι να επανέλθω.

Καμία συζήτηση με φίλαθλο του Ολυμπιακού σχετικά με τους αγώνες των play off. Η αλήθεια είναι ότι έχω κουραστεί να ακούω παράπονα για τη διαιτησία. Δεν ξέρω τόσο καλό μπάσκετ για να μπορώ να κρίνω, αλλά σε κάθε περίπτω-ση θεωρώ υπερβολικό μια ομάδα που κερδίζει το πρωτάθλημα επί σειρά ετών να στηρίζεται μόνο στη βοήθεια των διαιτητών. Οπως επίσης θεωρώ άδικο, έπειτα από έναν αγώνα μπάσκετ, να έχουμε μόνο να συζητάμε για αγκωνιές, αγγίγματα, φάουλ και τεχνικές ποινές. Ολα αυτά όμως στο δικό μου μυαλό. Διότι στο μυαλό των υπολοίπων είναι αυτό που έχει σημασία. Και ενώ στον αγώνα της Κυριακής κανένας φίλα-θλος του Παναθηναϊκού δεν παραπονέθηκε για τίποτα -δεν παίξαμε καλά και χάσαμε-, είμαι σίγουρη ότι για τον αγώνα της Τετάρτης θα έχουν βρει τις φάσεις που θα προτάσσουν σε κάθε συζήτηση ως «στημένες». Θέλω το Σάββα-το να δω έναν ωραίο αγώνα. Δεν θέλω να δω επεισόδια. Και θέλω μία φορά να ακούσω τους φιλάθλους της μίας ή της άλλης ομάδας να λένε «χάσαμε επειδή δεν παίξαμε καλά».

Την ταινία ‘‘Dark Shadows’’ του Τιμ Μπάρτον με ενθουσιασμό. Τόσο ο σκηνοθέτης όσο και ο Τζόνι Ντεπ που πρωταγωνιστεί στην ταινία είναι από τους αγαπημένους μου. Ο συνδυασμός τους είναι αδύνατον να μη με οδηγήσει στην κινηματογραφική αίθουσα. Αυτή τη φορά όμως δεν ενθουσιάστηκα. Το πρώτο μέρος ήταν εξαιρετικό, με την αισθητική του Μπάρτον να δημιουργεί μαγικές εικόνες και τη δεκαετία του ’70 να είναι τέλεια απεικονισμένη. Κάπου εκεί, στα τελευταία 20 λεπτά, είχα αρχί-σει να εγκαταλείπω. Ενας λυκάνθρωπος ήρθε να προστεθεί στο ήδη επίφοβο -για μένα- θέμα του βαμπίρ. Μια βίλα να καίγεται με εντυπωσιακά εφέ και σκηνές που θύμιζαν πάρα πολύ την ται-νία «Ο θάνατος σου πάει πολύ». Ευκο-λίες, δηλαδή, που δεν ταιριάζουν στον Μπάρτον και που δύσκολα σώζονται με τις εξαιρετικές ερμηνείες του Τζόνι Ντεπ και της Μισέλ Φάιφερ. Κρίμα!