www.extranewspapers.com Date, Month Day, Year Faithful since (Year) Another Small Text

Name for the picture above.

Recenzja �lmu

Biegnij, chłopcze, biegnij

Internetowa miłośćMaria MrowiecPaulina Żochowska

‚Biegnij chłopcze, biegnij’ jest odą na cześć życia, wiary i nadziei” – napisali producenci filmu, Susanne Kusche i Uwe Spiller.

Życie i twórczość George’a Gordona Byrona

gazetka magellana

Fabuła do filmu „Biegnij, chłopcze, biegnij” jest oparta na prawdziwej historii chłopca, który nigdy nie stracił nadziei i dokonał rzeczy niemożliwych.

Reżyserem filmu jest zdobywca Oscara Pepe Danquart. W międzynarodowej obsadzie została ukazana plejada gwiazd polskiego kina. W roli głównej, zagranej wspólnie z bratem bliźniakiem, Andrzej Kamil Tkacz, którego debiut w głośnym i wielokrotnie nagrodzonym "Chce się żyć" Macieja Pieprzycy zachwycił cały świat. " Biegnij chłopcze biegnij " to ekranizacja przetłumaczonego na 15 języków bestsellera Uriego Orleva.Ekranizacja przedstawia poruszające losy ośmioletniego uciekiniera z warszawskiego getta, który stracił całą rodzinę i był zdany na pomoc obcych mu ludzi. Najpierw trafia do domu życzliwej Polki ( Elizabeth Duda ). Kobieta decyduje się go przygarnąć i namawia, by dla bezpieczeństwa przyjął nową tożsamość - osieroconego Polaka, wyznania rzymskokatolickiego. Wskutek dramatycznego splotu wydarzeń, niebawem Srulik musi opuścić gościnny dom i rusza w pełną przygód, ale przede wszystkim niebezpieczeństw wędrówkę przez ogarnięty wojną kraj. Korzystając z pomocy polskich rodzin i przybranej tożsamości, próbuję przetrwać koszmar okupacji.

Kilka scen z tego filmu głęboko poruszyło mnie, szczególnie te momenty wędrówki chłopca, które przedstawiały zmagania ze sobą podczas samotnego przebywania w lesie. Ciężko sobie wyobrazić jak ten chłopiec przetrwał tak surowe warunki, gdzie sam zdobywał pożywienie, a dom stanowiła dla niego szata roślinna. Podziwiam jego chęć walki, wnikliwie

oceniałem jego prace u poszczególnych gospodarzy. iNie wiem, jaki to rodzaj wielkiej determinacji, siły pchającej w kierunku przetrwania, życia… Z tego też powodu nie mogłem pogodzić się z utratą jego ręki. To ważny moment w tym filmie. Srulik, pomimo charakterystycznego na samym początku niepogodzenia, później

godzi się z tą odmiennością swojego wyglądu, co przekłada się na powrót do zdrowej kondycji psychicznej. Ciężkie losy małego chłopca pośród okropieństw wojny są tak nieprawdopodobne, że naprawdę ciężko uwierzyć w prawdziwość tej historii. Z końcowych scen dowiedzieliśmy się, że chłopiec przeżył i jest w tym momencie starszym panem chętnie opowiadającym o swoim życiu.

nunc, lacinia nec, placerat vel, rhoncus id, lacus. Proin sodales.

Aliquam commodo. Nullam in ligula non diam sodales consequat. Nunc sapien lorem, vestibulum vel, rhoncus ut, facilisis et, nunc. Aenean ut tortor eget pede consectetur cursus. Morbi rutrum justo nec eros. Aliquam vitae tellus in turpis pellentesque aliquet.

str. 2

Słynni ludzie,słynne dzieła

George Gordon Byron był wybitnym brytyjskim poetą i dramaturgiem romantycznym ur. w 1788 roku i zm. w 1824 roku. Podróżował po Europie i dotarł do takich miejsc jak Portugalia, Hiszpania i Bałkany. Walczył również o niepodległość Grecji, która w tamtych czasach była pod zaborami.Byron zasłynął z tego że wprowadził do literatury nowy typ bohatera. Bohater byroniczny jest przeciwieństwem bohatera werterycznego, wprowadzonego przez niemieckiego poetę, Johana Wolfganga Goethego. Typ byroniczny charakteryzował się tym, że potrafił walczyć o to, na czym mu zależało, nie użalał się nad sobą, ale brał sprawy w swoje ręce i podejmował decyzje, które niekoniecznie miały być zgodne z zasadami, które reprezentowała wiara bohatera. Bohatera byronicznego możemy dostrzec w utworze pod tytułem „Giaur”.

Giaur” jest to opowieść o chrześcijaninie mieszkającym na terenie Grecji w czasie zaborów tureckich. Mężczyzna zakochał się w Leili, która była jedną z żon należących do haremu muzułmanina o imieniu Hassan. Tytułowy bohater doznaje odwzajemnionego uczucia ze strony Leili. Niestety ich romans był z góry skazany na niepowodzenie. Ich jedyną szansą była wspólna ucieczka jak najdalej od Hassana i fakt, ze Giaur decyduje się na takie rozwiązanie jest jednym z przykładów na to, że jest on postacią byroniczną. Hassan jednak dowiaduje się o tym i topi żonę w falach morskich, a Giaur mści się zabijając go,

po czym wstępuje do klasztoru, gdzie umiera w niewyjaśnionych okolicznościach. „Giaur” jest to opowieść o chrześcijaninie mieszkają-cym na terenie Grecji w czasie zaborów tureckich. Mężczyzna zakochał się w Leili, która była jedną z żon należących do haremu muzułmanina o imieniu Hassan. Tytułowy bohater doznaje odwzajemnionego uczucia ze strony Leili. Niestety ich romans był z góry skazany na niepowodzenie. Ich jedyną szansą była wspólna ucieczka jak najdalej od Hassana i fakt, ze Giaur decyduje się na takie rozwiązanie jest jednym z przykładów na to, że jest on postacią byroniczną. Hassan jednak dowiaduje się o tym i topi żonę w falach morskich, a Giaur mści się zabijając go, po czym wstępuje do klasztoru, gdzie umiera w niewyjaśnionych okolicznościach.

„Ciężkie losy małego chłopca pośród okropieństw wojny są tak nieprawdopodobne, że ciężko uwierzyć w to, że naprawdę miały miejsce. Jednak jest to prawda. Chłopiec przeżył, jest obecnie starszym panem i chętnie opowiada swoją historię” – powiedział Pepe Danquart, reżyser.

W „Giaurze” ukazuje się motyw ognia, który symbolizuje zemstę i nienawiść do końca dni naszego bohatera. Byron napisał tę książkę chcąc oddać hołd Grecji uciskanej ze strony Turcji. Dzieło to było bardzo pożądane. W Polsce przełożył je Mickiewicz.Byron był bardzo znany i ceniony w romantyzmie, nie tylko w Anglii, lecz w całej Europie. Szanowali go inni, wybitni przedstawiciele epoki, a chcąc potwierdzić te słowa pozwoliłem sobie przytoczyć fragment z wykładów Adama Mickiewicza w College de France: „On pierwszy dał ludziom odczuć całą powagę poezji, ujrzano, że należy żyć tak, jak się pisze, że pragnienia, słowa nie wystarczają, ujrzano jak ten poeta bogaty i wychowany w kraju arystokratycznym porzuca parlament i ojczyznę, aby służyć sprawie greckiej. Ta potrzeba upoetyzowania swego życia, a przez to zbliżania ideału do rzeczywistości stanowi całą zasługę poetycką Byrona.”Ciekawostką jest to, że z jednej strony był to człowiek o niezwykłym talencie pisarskim, walczącym o wolność Grecji, bardzo przejęty jej losem. Był również lordem, który lubił wydawać wiele pieniędzy na zabawy, stroje i wdawał się w liczne romanse, przez co było o nim wiele plotek i stawał się postacią kontrowersyjną. Można powiedzieć, że był jak dzisiejsze gwiazdy, celebryci. Zakończył swoje burzliwe I pełne przygód życie w obozie wojskowym w jednej z greckich miejscowości.

Jego inne dzieła to m. in.

„Korsarz”, „Wędrówki Childe Harolda”, „Kain”, „Manfred”, „Don Juan”.

O treningu maturalnymW dniach 8.01. -10.01 2014 roku, w naszej szkole odbywał się trening maturalny.

MAGELLANUM:Ciekawość, mądrość, wiedza, odwaga, otwartość...

str. 2

STYCZEŃ 2014

REDAKCJA uczniowie: Maria Mrowiec, Paulina Żochowska, Łukasz Stiewa, Jan Kępińskinauczyciele : Anna Zabuska, Karol Patoleta

Łukasz Stiewa

Maria MrowiecPaulina Żochowska

Maria Mrowiec Paulina Żochowska

Internetowa miłość

gazetka magellanaInternetowa miłość

LPamiętam pierwszy dzień świąt, kiedy usiadłam przed komputerem wraz z Nataszą. Chciałyśmy zobaczyć, co dzieje się na Facebooku. Nagle napisał do mnie Adam. Po zauważeniu tej wiadomoś-ci, coraz bardziej opierając się o krzesło ze zdziwienia, czułam jak zaczęło mnie wiercić w brzuchu z powodu ekscytacji. „ Dawno się nie odzywał…” – pomyślałam, kładąc ręce na klawiaturze, żeby odpowiedzieć na jego wiadomość. A brzmiała ona następująco: „ Cześć ślicznot-ko! Co tam u Ciebie?” Pamię-tam, że wtedy odpisałam: „hej, u mnie wszystko w porządku, właśnie siedzę teraz z Nataszą”. Długo czekałam, aż odpisze i nagle pojawił się tekst: „ Niedługo będę w Polsce, więc możemy się spotkać”. Siedząc cały czas w bezruchu, zastanawi-ałam się, co mu odpisać. Pomyślałam wtedy, że warto

byłoby spotkać się po tak długim czasie. Po chwili, Natasza nie patrząc na moją reakcję napisała mi, że z chęcią mogę się spotkać.

Natomiast ja ze zdziwieniem popat-rzyłam na nią i krzyknęłam: „ Ej, co ty robisz?” – Natasza podnosząc brew stwierdziła, że będzie miała fajną randkę i nie muszę się martwić o chłopaka, bo się nie

dowie. Wieczór minął, a ja skończyłam pisać z Adamem. Wraz z Nataszą położyłyśmy się spać.Minął kolejny dzień pisania, z każdym nowym dniem, czułam, że to nie była już zwykła rozmowa, ani flirt. Mówiłam mu o

wszystkim… Rozmawialiśmy o naszych poprzednich związkach, które okazały się niefartem. Codziennie, kiedy wracałam do domu, odliczałam dni do momentu naszego spotkania. W myślach wyobrażałam sobie jego twarz, a dokładniej jego oczy, usta, brwi oraz policzki. W końcu nadszedł ten ważny dzień, byliśmy umówieni o 10.00 na dworcu w Gdańsku. Zobaczyłam go jak szedł w czarnych spodni-ach z łańcuchami i w glanach. Niósł kwiaty. Wręczył mi je, mówiąc: „Oby już tak zostało na stałe”.

Maria Mrowiec Paulina Żochowska

Jeśli w świecie realnym nie jest to takie proste, zawsze można poszukać miłości w Internecie.

Jan Kępiński

O treningu maturalnymW dniach 8.01. -10.01 2014 roku, w naszej szkole odbywał się trening maturalny.

Wszyscy ubrali się jak na prawdziwą maturę w eleganckie stroje. Atmosfera, jaka panowała przez ten czas była dość nerwowa. Każdy stresował się ze względu na to, że wyniki miały wpływ na ocenę semestralną. Największą obawę uczniów wywołały matury ustne z języka polskiego oraz języka angielskiego. Moim zdaniem najgorszym momentem było

oczekiwanie na swoją kolej. Czułem się jakbym czekał na wyrok śmierci. Za każdym razem, gdy ktoś wychodził z sali, gdzie odpowiadało się przed komisją, wszyscy oble-gali tę osobą, wypytując o przebieg spotkania.

W końcu nadeszła moja kolej. Zostałem poproszony przez Panią Pol do sali. W środku znajdowały się zestawione ławki, przy których siedziała czteroosobowa komisja składająca się ze wszystkich polonistów w naszej szkole, w tym również Pani Dyrektor. Musiałem wylosować temat i udać się z Panią Pauliną do innej sali, gdzie miałem 15 minut na przygotowanie się do wypowiedzi., która miała trwać 10 minut. Na moje szczęście dostałem łatwy temat. Musiałem na podstawie obrazu oraz lektury pt. „Król Edyp” scharakteryzować głównego

bohatera. Pamiętam, że kiedy przyszedł czas , abym stawił się z powrotem przed komisją serce podskoczyło mi do gardła, ręce zaczęły mi się pocić, a wszystko, co ułożyłem sobie w głowie zaczęło się mieszać ( dobrze, że zrobiłem notatkę pomocniczą ). Wydawało mi się, że trwało to całe godziny, choć tak naprawdę było to tylko kilka minut.

Wreszcie nadszedł koniec moich udręk i wyszedłem na korytarz. Odetchnąłem z ulgą, mimo tego, że nie byłem przekonany o poprawności swoich odpowiedzi. Kiedy miałem pójść na ustny angielski było już znacznie łatwiej. Zawsze najgorszy jest ten pierwszy raz.