Lucius Annaei Senecae Epistulae (I)
description
Transcript of Lucius Annaei Senecae Epistulae (I)
78 L. ANNjEI SENECiE
EPISTOLA VII.
FUGIENDA EST TUB.BA.
Consortium malorum quum ex pervetusto proverbio vitiositatem aliquam
facillime vel optimis moribus affricare soleat, suadet Lucilio Scneca, ut tur-
bam , sive multorum convcrsationem devitet , qua nihil emendationi morum
periculosius sit. A geuerali boc praecepto devertitur ad spectacula gladiatoria ,
quibus nuper interfuerat. Qua occasione data in illa spectacula, s. munera
gladiatoria ideoque in populum qui iis tanta insania gaudere soleat, acer—
bissime invebitur. Fortasse hujus loci est, qusedam huc pertincntia breviter
delibasse. Haec spectacula pubHca , Graecis liberis diu prorsus incognita , et
quum cognovissent , odio babita , maximopere placuerunt Romanis (Auctor
Diaiogi de Caussis corr. Eloq. c. XXIX ). Originem traxere a more sxvissimo
captivos ad placandos manes suorum in bello csesorum inferiarum loco ma—
ctandi ; qucm et apud Grsecos obtinuisse Homerus tradit. Decimus Junius
Brutus a. U.c. CCCCXC captivos inter se pugnare jussit in honorem defuncti
patris , ideoque munus gladiatorium edidit primus ( Liv. Epit. xvi. Valer.
Max. II , 4 # 7 ) • Mox res in ludum versa mos factus est , ut a magistratibus et
deinceps a Candidatis ad populi favorem sibi conciliandum, ederentur. Quare
lanistie exorti sunt , qui viles bomines et mancipia emta , familiam autem
dixere,sub procuratore sagina gladiatoria alerent, et ludis gladiatoriis se-
cundum dictala et leges exerceri juberent. Quid , quod nobiles iique potentes
gladiatorum adeo familias in ergastulis praediorum suorum , ubi detineban-
tur, alerent , teste bello Spartacio ! Armis et modo pugnandi , quibus uteban-
tur , gcnera gladiatorum cons:ituebantur , et nomina. Ei iis , qui vulgari
modo inter se pugnarent , ordinariis paribus , excerpere hic liceat duo ge—
nera, postulatitios et bestiarios. Quorum quidem priores a principibus pri-
vatim emtos alitosque , ideoque Caesarianos fiscalesque (Kafuapo; fiovofia^ov?
Epictet. Diss. 1 , 20, , 37 ) , nominatos a populo , propter peritiam , qua incla-
ruerant , interdum in arenam fori s. Amphitheatri sibi commodari postulatos
esse legimus , ubi paria inter se componebantur. Bestiariorum , ad mortem
plerumque propter scelera commissa damnatorum , pugna erat cum bestiis e.
c. leonibus , quam vel pcense loco , vel ultro , vel auctoramento s. mercede
conducti pugnarunt : hsec pugna vocata est venatio. Jam vero qui mane cum
leonibus ursisque pugnaverant , meridie inter se depugnare cogebantur , no-
minati inde catervarii s. meridiani , gregatim temere ac sine arte mortis pe
EPISTOLA VII. 79
riculo objecti. Plura dabit Mejerotlo ueber Sitten u. Lebensart der Rcemer
in verschiedenen Zeiten der Republik, Tom. I , p. 127 sqq.
Jam quum haec saevitia velut contagione quadam animi proximum quemque
invadere soleat , cum iis tantummodo versandum csse suadet Seneca , qui
emendatienem dare et recipere possint : sufficere addit , sibi et melioribus
didicisse. Tria egregia dicta Democriti , Heracliti et Epicuri affcruntur buc
facientia :quae nostras Baldc Sylva lyric. lib. VII , 14 , in usum suum con-
vertit , prseclare expressa ab Herdero, in Terpsichore Tora. II , p. 3 12. Allen
immer ge/allen ist ein Gluecksspiel , etc.
SEHECA LUCILIO StJO SALUTEM.
Qtjid tibi vitandum praecipue existimes1 quaeris. —
Turbam ! Nondum illi tuto committeris1. Ego certe con-
fitebor3 imbecillitatem meam. Nunquam mores , quos
extuli , refero : aliquid ex eo , quod composui , turbatur ;
aliquid ex his, quae fugavi, redit^. Quod eegris evenit ,
quos longa imbecillitas usque eo affecit, ut 5nusquam
sine offensa6 proferantur, hoc accidit nobis, quorum animi
ex longo morbo 7 reficiuntur. Inimica est multorum con-
versatio. Nemo non aliquod nobis vitium aut commendat,
i. Existimes, id est, existimare
debeas. Sic commodeed. A. et Bom.
consentientibus msstis Arg. et Par.
aliisque Opsopoei , et melioribus Gru-
teri : nec opus erat ut in existimem
mutaretur, quod nuperin ed. Matth.
factum , cui quidem prseivere ed.
Tarv. et alise ante Muretum , cum
msstis nonnullis Gruterianis. Schw.
i. Nondnm illi tuto committeris.
Sic rursus ed. Rom. cum nostro ms.
b. et optimis quibusque aliis : nec
dissentit nostcr ms. c. aut cd. A. nisi
quod in bis tute , pro tuto scribitur.
Vulgo Nondum enim tuto illi te
commiseris. Schw.
3. Confitebor, non confiteor, de-
dere iidem mss. Arg. et Par. a. b. d.
cum aliis. Schiv.
4. Redit. Nescio an verum sit re-
diit, quod habet ed. Bom. et aliae
ante Muretum , ms. Arg. b. et Par. a.
Illud scio, ssepius pro »7, cum alias,
tum praesertim in tcrtia persona prae-
teritorum , simplicem i vocalera poni
in nostris msstis. Schiv.
5. Nusquam ms. Arg. b. et Par.
b. d. cum aliis a Modio , Opsopoeo et
Gruterolaudatis. Vulgo nunquam.S.
6. Sine offensa , i. noxa , incom-
modo. Ruhk.
7. TLx longo morbo. I. e. vitiositate
EpXXXV, g.Dcclarant Stoici :sicani-
mi nondum emendati sed passionibus
laborantis statum, nonnisi ope Phi-
losophiae purgandum. Cf. Cicer.Tusc.
Qu. IV, 10, coll. IV, 12 , init. Diog.
I.aert. VII, n5. Stob. Eclog. ethic.
p. 177. Tiedemann System der stoi-
schen Philos. III , p. s63, sqq./?uAAr.
8o L. ANNiEI SENEC.S!
aut imprimit , aut nescientibus allinit '. Utique , quo ma-
jor est populus*, cui miscemur3, hoc periculi plus est.
Nihil vero tam damnosum * bonis moribus , quam in ali-
quo spectaculo desidere : tunc enim per voluptatem fa-
cilius vitia subrepunt. Quid me existimas dicere ? Avarior
redeo, ambitiosior, luxuriosior 5, immo vero crudelior
et inhumanior, quia inter homines fui6. Casu in meri-
dianum 7 spectaculum incidi , lusus8 exspectans9, et sa-
les , et aliquid laxamenti , quo hominum oculi ab humano
cruore acquiescant. Contra est : quidquid ante pugnatum
est, misericordia fuit io. Nunc, omissis nugis, mera ho-
micidia sunt ; nihil habent quo tegantur ; ad ictum totis
corporibusexpositi, nunquamfrustramanum mittunt. Hoc
plerique ordinariis paribus et postulatitiis " praferunt.
i. Allinii , vel adlinit cum impres-
sis tenent vetustiores mssti; illinit ,
vel inlinit juniores. Schw.
a.-RyjuVuj.Turba^multi, stoico sen-
su, i. e. stuhi pravique, tpavXot : ideo-
que opponuntur sapientibus s. sapien-
tiae studiosis , airouJcuoic. Ruhk.
3. Miscemur ms. b. et Par. a.Vul-
go commiscemur, quod non minus
ex glossemate natum nobis visum
erat , quam conversamur, quod cst
in ms. c et ed. A. Schw.
4- Tam damnosum, Vulgo , est
tam damn. Delevi verbum cum mss.
b. c. Par. b. d. et aliis. Schiv.
5. Luxuriosior. Post iuaruriosior
poterat interrogationis signum poni,
quo intelligerctur, « An tu hoc solum
me dicere existimas ? Immo vero, etc»
6. Quia inter homines fui , stultos
et nulla philosopbia excultos , tfai—
Xov;. Ruhk.
7. Meridianum. In arena duplex
spectaculum , Matutinum el Meri-
dianum ; ibi cum bestiis : nunc , qui
reliqui inter se depugnabant. MeVi-
de lib. II Saturnalium. Lipsius.
8. Lusus acquiescant ; mimos ,
pantomimosque , elc.
g. Lusus exspectans. Nudum spe-
ctans cum ed. Erasm. tenet quidem
noster ms. b. et Par. a. b, d. aliique.
sed exspectans , a Modio e suis mss.
laudatum, commode reposuit Mu-
retus , consentientibus etiam editt.
vett. inde a Rom. in quibus expe-
ctans scribitur, Ediiio A. quidem
cum ms. c. aspectans prsefert. Schw.
10. Misericordia fuit. Quidquid
anle pugnatum est misericordia fuit :
verbum ante spcctat ad matutina spe-
ctacula in quibus homines feris obji-
ciebantur. Taiibus peractis spectacu-
lis,quum laxamcnta quaedam quae ani-
roum horrore plenum recrearent ex-
spectavisses, longe fcediora spectacula
offerebantur, etquidquid ante pugna-
tum fuerat misericordia videbatur.
11. Ordinariis postula/itiis .
Ordinariis, qui legitimo tcmpore.
EPISTOLA VII. 81
Quidni praeferant ? non galea , non scuto repellitur fer-
rum . Quo munimenta ? quo artes1 ? Omnia ista mortis morae
sunt. Mane leonibus et ursis homines, meridie spectato-
ribus suis objiciuntur. Interfectores interfecturis juben-
tur objici1 ; et victorem in aliam detinent cffidem. Exitus
pugnantium mors est ; ferro et igne res geritur3. Haec
fiunt , dum vacat arena. — Sed latrocinium fecit aliquis!
quid ergo ? meruif* ut suspendatur. Occidit hominem!
loco et apparatu inducuntur, qui pro-
prie et primo gladiatores sunt. At isti,
velutvicarii quidam et subito suffecti,
minus artis, aut pompaehabcbant. Po-
stulatitiis : plus etiam quam ordina-
riis. Nam isti sepositi quidam et velut
principales erant , quos pppulo po-
scenti per gratiam indulgebant. Lips.
i. Quo artes? Sic mss. b. c. et
Par. a. b. d. cum aliis ; non quogla-
dii artes t nonnullis Gruleri codd.
inde a Lipsio vulgatum erat. Me-
diam vocem ignorant etiam editt.
vett. sed quo arces dabat ed. Rom. et
seqq. Arles restituitErasm. quod jam
A ederat eA.A.Schtv.—Quo gladiiar-
ies protulit. Ruhk. Nonnulli, inquit ,
codd. et Erasmi editio omittunt -ro
gladii, quod tamen in multis aliis
additur, idque jure. Spectant autem
hae gladii arles ad dictata et leges
quas lanistae gladiatoribus in ludis
gladiatoriis commentari solebant.
Cic. de Or. — Quo... artes ? [. e. cui
bono suntiis munimenta, e. c. galea,
scutum ? Plura exempla hujus phra—
seos attulit Gronovius ad Senec. Nat.
Qusest. 1 , 16, probatus a Bentleio ad
Horat. I, Epp. 5,13. Exquisitior au-
tem usus est tou quo conjuncti cum
accus. ubi quo antiquus dativus pro
cui esse videtur, intellccto : adhi-
beam , aut simili verbo. Ruhk.
i. Interfectores interfecturis ju-
bentur objici ; jubent scriptum opor-
tebat cum editis ante Erasm. et msstis
Arg. et Par. aliisque apud Opsop.
ct Grut. quod equidem nunc demum,
cuncta denuo circuinspiciens , ani-
madverti.Recte vero interfecturis edi-
tur inde a Lipsio, quam quidem scri-
pturam non nisi recentissimi mssti,
noster^rg'. c. et qui ejusdem familiae
erat codex scholasticus Pinciani, ser-
varunt cum ed. A. Cseteri mssti cum
editt. vett. interfectis dabant ; qaod
suo ex ingenio Muretus in inter se
mutavit. Commode tamen etiam
Gron. in membranis , quibus usus
est , Interfecturis interfectores re-
perit. S.— Sensus esttii homines qut
modo interfecerunt feras, nunc obji-
ciuntur hominibus a quibus ipsi in-
terficiantur. Lagrange vertit : Ils
viennent de terrasser un monstre;
ils vont Vetre par un homme.
3. Ferro et igne res geritur. Do-
nec arcna, s. locus , in quo gladia-
tores pugnabant, vacua sit, omni vi
saeviunt in se invicem. Igne; fugax ,
aut certe retrogradus in adversa-
rium ire cogebatur. Jusjurandum ,
quo lanistae obligabantur gladiato-
res , occurrit ap. Petron. c. 117. Cf.
Horat. II, Serm. 7, 58. Senecse Ep.
xxxvii, 1; uri, vinciri, verbcrari,
nccari non detrectabant. Ruhh.
4. Quid ergo ? meruit, ut sus-
III. 6
82 L. ANNjEI senec^;
qui occidit', ille meruit ut hoc pateretur. Tu quid me-
ruisti miser? uthoc spectes. — « Occide, verbera, ure!
Quare tam timide incurrit in ferrum ? quare parum au-
5 dacter occidit ? quare parum libenter moritur 2 ? » — Pla-
gis3 agitur* in vulnera, ut mutuos ictus nudis et obviis
pectoribus excipiant 5 .— « Intermissum est spectaculum:
interim jugulenlur 6 bomines , ne nihil agatur. »
Age, ne hoc quidem intelligitis, mala exempla in eos
redundare qui faciunt ? Agite Diis immortalibus gratias,
quod eum docetis 7 esse crudelem , qui non potest discere.
pendatur. Sic distincta sunt verba in
ed. Ruhk. et Matth. Commodfor
vero fuerit velus dislinctio , Quid
ergo meruit ? ut susp. Cseterum ipsa
itla verha commode quidem ex ed.
Rora. in alias omnes propagata'sunt;
sed ignorant ea noslri mssti b. c. et
Par. a. b. d. cum ed. A. Schtv.
X. Occidit homineml qui occidit.
In nostro ms. b. sic ista distinguun-
lur : Occidit : horninem qui occidit.
In Par. a. b. d. pro qui scribitur
quia, et hoc ipsum , compendiosc
quidem scriptum , habent ct nostri
b. et c. Schw.
i. Quare parum libenter mori-
iur ? Hae voccs sunt et affectus po-
puli. Cicero pro Milone : « Etenim si
in gladiatoriis pugnis et in infimi
generis hominum condilione atque
fortuna , timidos et supplices , et ut
vivere Kceat obsecrantes odisse so-
lemus ; fortes et animosos et se acri-
ter ipsi morti offerentes servare cu-
pimus , corumque nos magis miseret
qui misericordiam nostram non re-
quirunt, quam qui illam efflagitant ;
quanlo hoc niagis in fortissimis civi-
bus facerc dehemus ? »
3. Plagis.. Id cst ictibus, cum es-
scnt qui timidos ac refugientesseque-
rentur a tergo , ac verberarent , coge-
rentque etiam invitos ruere in fer-
rum. Muretus.
4- Affitur. Sic edd. ante Erasm.
cum Arg. b. c. Par. b. d. et aliis.
Vulgo aguntur. Schtv.
5. Vt excipiant. Sic noster
ms. b. Vulgo et excipiunt, inde
ab ed. Rom. Et indicativum exci-
piunt habct etiam ms. c. cum Par.
et aliis nonnullis : sed excipiant cum
nostro b. recte tuentur duo mssti
Opsopoei. At vero prima vocula ui
ve! et abest plerisque msstis , ac de-
lenda utiquc videlur, ut tota illa pTi-
tnj , Plagis.... excipiant , intelligatur
esse continuata oratio mimica spe-
ctatorum , qui hoc genere spectacu—
lorum delectantur ; scilicet : quare
parum libenter moritur ? ( quare )
plagis agitur in vulnera ? (sive,
Piagis agaturin vulneral ) Mutuos
ictus nudis et obviis pectoribus exci-
piant! lnlermissum est, etc. Schtv.
6. Juguleniur recte edd. vett.
cum ms. b. non , ut vulgo , jugu—
lantur. Schw.
7 . Agite discere. Lipsius et Mu-
retus referunt hjcc ad Neronem , in
cujus clemcntice laudem , blande nec
tamen falso , sub initia quidem im
EPISTOLA VII. 83
Subducendus populo est tener animus , et parum tenax
recti : facile transitur ad plures. Socrati , et Catoni , et
Laelio excutere morem suum 1 dissimilis multitudo potuis-
set : adeonemo nostrum 2 qui quum maxime concinnamus
ingenium , ferre impetum vitiorum tam magno comitatu
venientium potest. Unum exemplum luxuriae3 autavaritiae 6
multum mali facit * : convictor delicatus paulatim enervat
et mollit 5 ; vicinus dives cupiditatem irritat ; malignus
comes quamvis candido et simplici rubiginem suam 6 ad-
fricuit : quid tu accidere bis moribus 7 credis , in quos
publice factus est impetus 8 ? Necesse est aut imiteris , aut
oderis. Utrumque autem devitandum est ; ne vel9 similis
malis fias, quia multi sunt ; neve inimicus multis , quia
dissimiles sunt. Recede in te ipse'° quantum potes; cum 7
his versare , qui te meliorem facturi sunt; illos admitte,
quos tu potes facere meliores ! Mutuo ista fiunt ; et ho-
perii , haec dicta sint. Dncetis , de co-
natu, pro : docere vultis. Ruhk.
l. Excutere morem suum. Com-
modissime editum videri poterat ejc-
cut. mentem suam. At mortem , non
menlem , dabant mssti ; sic quidem
noster b. et Par. a. b. d. quam scri-
pturam , utpote manifeste vitiosam ,
annotare neglcxcrunt viri docti , qui
alios veteres codices excusserunt.Ve-
ram scripturam , morem suum , ser-
vavit noster( levioris alioquin aucto-
ritatis) ms. c. cum ed. A. Eodcm
vero spectat id , quod deinde con-
scntientibus libris lcgitur, quid tu
accidere his moribus cred/s. Schiv.
3. Adeo nemo nosirunt putest.
Lipsius laudat Epictet. Diss. Arrian.
11, 16. Ruhk.
3. Exemplum luxurice. Interpo-
sitam vulgo particulam aut dclevi ex
veterum codicum prascripto. Schw.
i- Facit.Vxofacit , commodeye-
cit prrefcrt ms. c. cum cd A. Vide
not. cd EpUt. iv, p. 9, 13 , el conf.
ibid. 1. g. Ruhk.
5. Mollit ed. Rom. et mss. b. c. et
Par. b. Vulgo emollit. Schw.
6. Rubiginem suam. Eadcm fere
habct Arrian. in Diss. Epict. III , 16,
3, Lipsio laudante. Ruhk.
7. Muribus. Oplime restiluit Gro-
nov. emcmkranis et vett. cdd. expli-
cans his moribus : horum hominum
moribus et borae licct indoli : non
potest ea scrvari in turba , quse om—
nis cam destrucre nata et operata cst.
Cf. Gronovii Obss. I, a^, p. i^Q ,
(cd. Lips. 1755). Ruhk.
8. In quos publice factus est im—
petus. Lagrange vertit : Que sera-ce
donc si tout un peuple vous livre un
assaut general ?
g. Ne vel. Neve ms. b. et Par.
a. b. d. Sehw.
10. Te ipse rccte Arg. b. et Par. a
84 L. ANNjEI SENECffi
mines, dum docent , discunt. Non est ergo1 quod te glo-
ria publicandi ingenii producat in medium, ut recitare
istis velis , aut disputare : quod facere te vellem , si ha-
8 beres isti populo idoneam mercem 2. Nemo est , qui intel-
ligere te possit. Aliquis fortasse unus aut alter 3 incidet :
et hic ipse formandus tibi erit , instituendusque ad intel-
lectum tui. — « Cui ergo4 ista didici ? » — Non est quod
timeas ne operam perdideris : tibi didicisti 3 .
Sed ne mihi soli hodie didicerim , communicabo tecum
quae occurrerunt mihi egregie dicta circa eumdem fere
sensum tria : ex quibus unum haec epistola in debitum sol-
vet ,.duo inantecessum* accipe. Democritus 7 ait: « Unus
mihi pro populo est, et populus pro uno. » Bene et ille,
quisquis fuit (ambigitur enim de auctore) , quum quaere-
retur ab illo, quo tanta diligentia artis spectaret ad paucis-
9 simos perventurae : « Satis sunt , inquit , mihi pauci , satis
est unus , satis est nullus. » Egregie hoc tertium Epicurus ,
quum uni ex consortibus studiorum suorum scriberet :
« Haec , inquit , ego non multis , sed tibi : satis enim ma-
non te ipsum. Vitiose alii te ipso. S.
i. Non est ergo. Deletam velim
postremam vocem , quam cum edd.
vett. ignorant Arg. b. Par. b. d. et
alii apud Opsop. Sclnv.
i. Mercem. SicArg. b. et Par. b. d.
cum aliis. Perperam vulgo mentem ;
olim vero mercedem edebaturt quod
habet noster ms. c. Schw. — Mentem
Buhk. edidit : id est, inquit, si tibi
cum populoconveniret; omnium fere
codd. et edd. lectio, praeterquam quod
nonnulli scripti habcnt : mercem ,
nullo sensu. Undc Gronov. emenda-
bat : artem. Sed vulgata bene habet.
3. Alter incidet. Similia exstant
ap. Persium Sat. 1,7.« Quis leget
ha;c?—Vel duo, vcl nemo. » Ruhk.
4- Cui ergo. Vulgo inquis adjicie-
bant, invitis msstis Arg. Par. aliis-
que. Schiv.
5. Tibi didicisli. Edebatur si tibi
didicisti : at conjunctivam partlcu-
lam rneliores omnes mssti ignorant.
Schw.
6. In an/ecessum. Vox a foro et
argentariis ducta : significat inante
solvi et priusquam dies cessit, elc.
Lipsius.
7 . Democritus. Cf. de Ira II , 10,2.
Heracliti est sequens dictum , si
Symmachum lib. IX , Epp. io5 , sc-
quaris : secundum Heraclitum phy-
sicum , qui summam laudis arbitra—
batur placere uni : is esset optimus ,
qui probaret. Ruhk.
EPISTOLA VIII. 85
gnum aiter alteri theatrum sumus. » Ista, mi Lucili , con-
denda in animum1 sunt, ut contemnas voluptatem ex plu-
rium assensione venientem. Multi te laudant. Et 3 quid
habes cur placeas tibi , si is es quem intelligant multi 3 ?
introrsus* bona tua spectent. Vale.
i. In animum commode edd. in- cum mss. Arg. et Par. Vulgo multi
de ab Erasm. et sic ms. b. cum aliis. inlelligunt. Schw.
Olim inanimo , quod est in ms. c. S. 4- Introrsus bona tua spectenh
a. JEt quid. Sic mss. h. c. et Par. Lagrange vertit : Votre merite, c'est
a. d. nescio an et Par. b. cum edd. en vous-meme qu'on doit le trouver.
vett.Vulgo Ecquid, inde abErasm.^». — Bona tua, abest tua ms. Arg. b.
3. Intelligant multi edd. vett. et Par. a. Schw.
EPISTOLA VIII.
CUI REI SAPIENS OPF.RAM IMPENDERE DEBEAT.
Priori epistolse responderat Lucilius , illum secessum , quem Seneca aaat*
terat , contra Stoicorum esse dogmata , quse imperant in actu mori. Immo
vero , respondet noster , ago quae prodesse possint pluribus : posterorum ne-
gotium ago, conscribendo illis salutaria prsecepta, craae. ipse expertus sum.
Epicuri sententia : libertatem veram a philosopbia dari , bene cum antere—
dentibus cobaerens , claudit epistolam. Vide de Tranquill. An. c. 3 , Argum.
libri de Otio aut Secessu : quibus addas qute Uptonus ad Arrian. Diss. Epi—
ctet. 1, 10, 7 , collegit , ubi Schweighajus. hujus Epistoloe non immemor fuit»
SENECA LDCILIO 8 U O 8ALDTEM.
« Tu me , inquis , vitare turbam jubes , secedere , et
conscientia esse contentum ! Ubi illa pracepta vestra ,
quae imperant in actu mori ? » — Quid ? ego tibi videor
interim sedere 1 ? In hoc me recondidi , et fores clausi ,
l. Quid? ego tibi videor interim inertiam suadere? adoptavit Ruhk.
sedere? Inepte olim : Quod ego tibi Equidem unice probavi Mureti con-
videor inlerim suadere. Gronovii jecturam. Tenent quidem suadere
conjecturam , Quid? ego tibi videor mssti, quos novimus , omnes : sed et
86 L. ANNiEI SENECJE
ut prodesse pluribus possim. Nullus' mihi per otium dies
exit; partem noctium studiis vindico ; non vaco somno ,
sed succumbo ; et oculos , vigilia fatigatos cadentesque ,
in opere detineo. Secessi non tantum ab hominibus , sed
etiam a rebus% et primum a meis3. Posterorum nego-
tium ago : illis aliqua , quae possint prodesse , 4conscribo :
salutares admonitiones , velut medicamentorum utilium
compositiones , litteris mando ; esse illas efficaces in meis
ulceribus 5 expertus , quae , etiamsi persanata non sunt ,
serpere 6 desierunt. Rectum iter, quod sero cognovi et
lassus errando , aliis monstro. Clamo : « Vitate qusecum-
que vulgo placent, quee casus attribuit ! ad omne fortui-
tumbonum7 suspiciosi 8 pavidique subsistite ! Etfera, et
piscis , spe aliqua oblectante decipitur. Munera ista for-
interim tenent. Istud suadere haud
dubie ab homine erat invectum , qui
non meminisset verbum sedere per-
commode a Sencca hic poni potuisse
pro residere , oliosum sedere. Quo
facto , Quid a nonnullis in Quod
mutatum est : sed alii Quid lenent.
Kt cod. c. quidem praHerea pro ego
habet ergo , ne id quidem raale :
Quid ergo ? tibi videor , etc. Schw.
i. Nullus exit. Quisnara Titi
hnperatoris illud celeberrimum non
recordabitur ; dicm non perdidi! Cf.
Plinii Panegyr. LXVHI , a, ibi
Schwarz. Ruhk.
a. Sed etiam a rebus. Ignorant
etiam mss. b. c. ct Par. a. b, d. et ed.
A. nec fortasse injuria; amat enim
illam brevitatem Seneca. Schtv.
3. Primuin a meis. Placct pri-
mum, n ed. Hom. propagatum : nam
imprimis , qnod mssti nostri habent,
ex scholio esse videtur. Tum a rebus
rneis dabat ms. b. curu Par. a. b. d.
et ed. Rom. A meis rcbus ms. c. et
ed. A. Vocem rebus merito (me ju—
dice) delevit Muretus , ut ex scholio
natam. Schw.
4* Illis aliqua conscribo. Spe-
clant haec imprimis , ut opinor, ad
Senccse Moralium libros nunc de—
perditos , in quihus de omni materia
ad Ptiilosophiam morum spectante
fusius disputaverat , ut innuit ipse
Epist. cvi, 2. cviii , 1. Cix, 14. Cf.
Lactant. I , lG. II, 2. VI, 17. Jiuhk.
5. XJlceribus. Vulneribus habet
ms. c. Schw.
6. Serpcre. I. contagione grassari ,
ingravcscere. De ulceribus est vox
propria. liuhk.
7. Ad omnefortuitum bonum
subsistile. Nam Stoicorum dogma
cst , illa tantummodo bona esse in
iisque rcbus ponenda, qua? iu nostra
potestate sint. Arrian. Diss. Kpict.
II, 16, 1. Antonin. VI, 3i. Hinc
foriuita itlcm valcnt , quod aliena
% 8. Cf. Cort. ad Salmst. Jug. I. It.
8. Stuplciosi recte mss. cum edd.
EPISTOLA VIII. 87
tunae putatis ? insidiae sunt. Quisquis vestrum 1 tutam agere
vitam volet, quantum plurimum potest, ista viscata be-
neficia* devitet ; in quibus hoc quoque miserrimi fallimur :
habere nos putamus , haeremus 3. In praecipitia cursus iste
deducit ; hujus eminentis vitae exitus, cadere est. Deinde
ne resistere quidem licet, quum coepit transversos agere
felicitas. Aut saltem * rectis, aut semel ruere 5 ! Non vertit 4
non subsidiosi , quod comraendave-
rat Scaliger. Schw.
i. Vestrum. Mss. cum ed. ^.Vul-
go. nostrum. Schw.
a. Beneficia. Viseata beneficia
bene nominat illa bona , quae nos ab
ofucio avocare , el morbis quos vo-
caut Stoici , i. perturbationibus im-
plicare solent. liuhk.
3. Haremus. Neutiquam sperno
vulgatum habemur, quod a Pinciano
commendatumrecepitMur. etagnos-
cit noster ms. c. cum ed A. Sed grse-
cum verbum c^opeda percommode
exprimebatur latino hceremus , quod
cum cd. Rom. dedit ms b. Par. a. d.
(ncscio an et Par. 6.) et Grutcri co-
diccs omnes : et apte quadrat boc
verbum cum viscatis beneficiis ,.pauln
ante nominatis. Acceditquod etalibi
permutata inter se verba hairere et
habere in msstis noslris reperiuntur,
ut XI, 3i, 3. Schw.'— Ruhk. pro-
tulit habemur, quae vulgata , inquit,
recte defendilur codd. Pinciani ,
Erasmi et Mureti. Accedit quod an-
titbcsin amat noster : eademque sen-
tcntia saepius apud illura fere iisdem
verbis ezpressa reperitur : Ep. Cxix ,
1 1. Sic divitias habent, quomodo ha-
bere dicimusfebrem , quum illa nos
habeat. De Vita Beata , cap. 11 ; ad
postremum diviliat mea sunt , tu di-
vitiarum es. Sic ct Valerius : Procul
dubio hic non possedit divitias , sed
a divitiis posseesus est. Kst Bionis
vctus dictum in avaram; ou^ ou?o;
ttjv ovatav x/xtnTat , oX\ ri ouaca tov—
tov. Non iste bona possidet,sed bona
ipsum.
4- Aut saltem. Tenet saltem ed.
A. cum aliis libris : sed solum habct
rns. c. scilicet ex scholio, et commodo
illo qiiidcm ; nam illa h. 1. vis voca-
bulo saltem (sive saltim malucris
cum ed. Rom. et duobus Opsopcei
codd. ) inest. Schw.
5. Autsemel ruerel Opsopcei hsec
conjcctura erat , quam certissi-
mam equidem judicavi, et rairatus
sum a nemiue receptam. Editt. vctt.
et ms. Par. a. aut temet fruere ,
quod revocavitRuhk. postquamfrue-
ris posuerant alii cum Lipsio, quod
ex nonnullis Gruteri codd< duclum.
Sed seinel fuere dat nosler ms^ b.
cum Par. b. d. et aliis Ops. et Grut.
Jam confer Ep. txxi , ne hoc qui-
dem miserce reip. contingat , semel
ruere ! et xxn , Nemo tam timidus
est, ut malit semper pendere , quam
semel cadere :. nec dubitabis , ruere
h. 1. scripsisse Senecam , alludcntcm.
ad votum a gubernatore navis fieri
solitum : « Contingat raihi , aut sal-
tem rectis (velis) navigare , portum-
que tencre , aut semel ruere! » Conf.
Ep. ixxxv, ibique Lipsium : adde Er-
nest. Clav. Cic. voc. opGav Tav vavv.
Sicperapte cum istis cohaerentproxi-
ma verba : Ndn vertit fortuna (sci-
licct , Qui fortunx in se potestatcnx
88 L. ANNjEI SENECjE
fortuna, sed cernulat' et allidit. Hanc ergo sanam et sa-
lubrem formam 2 vitae tenete3, ut corpori tantum indul-
geatis , quantum bonae valetudini * satis est. Durius tra
facit, ei islud non contingit: saepe
enim fortuna non subito ac semel
evertit navem) ; sed cernulat (i. e.
circumagit eam ) ct allidit : ubi sim-
plex verbum vertit, pro vulgato ever-
tit, dedit ms. b. cum Par.b. d. et
Opsopoei omnibus. Quorum ex codi-
cum consensu delevi etiam verba is-
ta , Quihocfaciunt; quae antc haec,
non vertit fortuna , inserta vulgo
legebantur : scilicet imperite huc in-
culcata ex scholio , quod ad aliam in
prsecedentibus verbis scripturam spe-
ftabat. Nam pro istis , aul sernel
ruere , in ms. c. et in ed. A. scribitur
aut timetfacere eos : et in vetustkire
quodam exemplari ad vocem eos spe-
ctaverat scholion hujusmodi , scil.
gui hbc faciunt, quae ipsa verba in
eodem ms. c. et in ed. A. temere
in contextum recepta sunt. Ineptius
etiavn Par. a. aut temet fruere eos
scilivet, quifaciunt. — Sic Schwei-
ghgeuserus : Ruhkopfius contra : « aid
saftem rectis, aut temet fruere, le-
ctio est, inquit, fcre omnium codd.
et sDc fere Erasmus : Aut rectis sal-
tem , aut temet fruere. H. e. Aut
emendatorum hominum consortio
fruaris , vitatis quae vulgo placeat,
aut, si hoc tibi iuin contingat , re-
cede in tc ipsum , tibi vive. At Mure-
tus bis verbis nullum idoneum sen—
sum inessc putans , e sua conjectura
dedit : aut rectus ista , aut sernel
fuge. Nec Gronovius vulgata conten-
tus emend . : Aul slaturh reclus , aut
ternet tene; non vertet fortuna; se
cernuet tt allidet. EquiJem vulga—
tam teneo , nec hicqijacdam , ex Li—
psii opinione , excidi.sse puto. » —'
Quo de loi o Lipsius dcspcrans : £go
non attollo hunc lorum, imo depono.
I. Sedcernulat. Pro cernulat pra;-
ter rationem cernuat posuit Ruhk.
quod nusquam nisi in ed. Erasra.
reperi(ur. S. — Lipsius : Ergo minus
hoc est quam evertere quod praeivit :
an majus? Sane qui cernuum se ab-
jicit, praecipitat et quod hic addit,
allidit. Cernulat autcm in glossario
explicatur xvtatat^* in caput se jacU
pronum. Ruhk.
a. Formam vitai tenete. Ratio vitse
ita instituatur, ut beneficiis istis for-
tunae bene careas , parum sollicilus ,
utrum domus tua sit casa s. tugu—
if rium , an lapide vario i. marmore va-
rii coloris externo (Plin. XXXIII , \)
exstructa. Marmora antcm Paria , Ca-
rystia, Hymettia , Numidica , etc.
ideoque gentium alienarum domibus
exstruendis ornandisque esse adhi-
bita vel ex Plin. libr. XXXVII, no-
tum est : Italiae enim marmora illis
posthabita sunt, e. c.Lunensemarmor.
(Carrarium nunc vocant), quod etsi
non longe ante Csesarem inventunik
esset.( Strabo, V, a, 5, p. i3o, ed.
Lips. jam memorat. cum laude) ; diu
tamen peregrinis illis cessit honore ,
nec a delicatioribus facile adhibitum
esse videtur. Sed hoc in disquisitionc
de aetate statuae Apollinis ( in Belve-
dcre dicti) ad liquidum deduclum
est. Cf. Les auvres de Raph. Mengs,
T. II , p. q sqq. Ru/tk.
3. Tenete , et indulgeatis , pro
vulgatis tenere rncmento , et indul-
geas, commodc dcdere mss. nostri
b. c. aliique. Schiv.
4. Valetudini. H. 1. et alibi con-
stanter valitudini per/scribunt codd.
nostri. Schw.