Kenavenster oktober - november - december 2011

Een gelukkig2012

Tij

dsc

hri

ft v

an

Ken

a v

zw

- v

ers

chij

nt

dri

em

aan

deli

jks

- 1

6de j

aarg

an

g N

R.

4 -

NR.

64 o

ktober

- n

ovem

ber

- d

ecem

ber

Erk

ennin

gsn

um

mer

P708156

België-BelgiqueP.B. – PP

2530 BoechoutBC 30280

Kena

vens

ter

COLOFON

KENAVENSTER

Kena.beEINDREDACTIE&LAYOUT

Koen StindersMargot Van Haegenborgh

Hans [email protected]

REDACTIEVeerle Van Brabant

Ellen Van HaegenborghJulie Van Dooren

[email protected]

FOTO’SMaud (o.a. cover), Margot, Joke,

Hans, Jorn, Ilse, Veerle

VRIJE BIJDRAGENJoke Van Dooren

Leo JacobsJeroen Hendrickx

Lars JacobsJessie Van Dooren

Joris Van CampWim, Iris, Hendrik, Jorn en Ilse

HOE ONS BEREIKEN?JVC HEUVELSVEN

Heuvelsven 13650 Dilsen-Stokkem

[email protected]: 089/36 45 31Online www.kena.be

Facebook: /kenakamp

Bijdragen, reacties en foto’s mogen gemaild worden naar [email protected]

Kenavenster verschijnt driemaande-lijks. Verantwoordelijke uitgever is Hendrik Stinders, Schransstraat 37, 2550 Boechout. Tel. 03 455 14 23.

De volledige inhoud © 2011 door Kena vzw tenzij anders vermeld in de speci-fieke artikels. Alle rechten voorbehou-den.

Hoofdvogels

p. 16

p. 10

p. 21

december 2011 - Kenavenster 3

REDACTIONEELDe redactie heeft zich weer goed geamuseerd en wenst jullie een zalig kerstfeest en veel lees-plezier.

COLUMNSEllen droomt al van warm weer. Julie gaat je binnenkort om hulp vragen.

ER RONDKena was in november meer dan ooit in Heu-velsven. De ‘Er rond’ zet de verschillende acti-viteiten op een rij.

WIST-JE-DATJESIets minder, maar daarom niet minder informa-tief dan die van vorige keer.

ONDER DE APPELBOOMDe boze wolf vertelt zijn versie van het beken-de verhaal.

WOORDJE VAN DE VOORZITTERJeroen blikt terug op het vitamineweekend.

DE KAMPENHet herfstkamp genoot van een bijna lege vij-ver. Jessie deed voor het eerst een -12 kamp. Liep dit zoals verwacht?

VRIJ PODIUMWaarom kom je wel naar een vitamineweek-end? Lars, Ellen en Joris hebben er zo hun redenen voor.

(INTER)NATIONALE VORMINGENJoke zet een deel van het vormingsaanbod voor jeugdwerkers op een rij.

ZOEK DE 7 VERSCHILLENEllen tekende er weer op los en liet zich inspire-ren door het instructorenweekend.

P.04

P.05

P.09

P.08

P.18

P.06

P.09

P.16

P.13

P.20

WINTER_________________

winterkampmaandag 26 tot vrijdag 30

december

vitamineweekend 118 - 19 februari

fietsweekend10 - 11 februari

instructorencursus deel 22 maart tot 4 maart

LENTE_________________

monitorencursus animator - uitdieping - hoofdanimator

31 maart tot 6 april

paaskamp -127 april tot 14 april

InhoudKENAVENSTER DECEMBER 2011

Van de redactie

Vrije bijdragen

Kenagenda

4 Kenavenster - december 2011

Stil staan én vooruitblikken

RedactioneelLezers van het Kenavenster

“Voila, we zijn er weer!” Deze uitspraak geldt niet enkel voor het nieuwe Kenavenster. De voorbije maanden had Kena zowat elk weekend wel iets in Heuvelsven te zoeken. Naast het Kenafeest en het herfstkamp, was er ook de eerste vernieuwde algemene vergadering, een ledenverga-dering en een vitamineweekend waar de oudledenvereniging ([email protected]) keukenploeg van dienst was. Bovendien vond in november het eerste weekend van de nieuwe instructorcursus plaats. Binnen een week zijn we er terug en kunnen monitoren en deelnemers zich weer helemaal uitleven op het winterkamp.

Tijdens kerstmis worden we uitgenodigd om even stil te staan en terug te blikken op het voorbije jaar. Wat hebben we ermee gedaan? Welke kansen hebben we benut? Werpen de organisa-torische hervormingen en het denkwerk hun vruchten af? Naast denkwerk blijft Kena met haar werkgroepen steeds de focus bewaren op het veldwerk. Eén ding is zeker: we hebben weer goed gewerkt én we hebben ons weer hard geamuseerd! Het Kenavenster bundelt enkele vruchten, overgoten met een sfeervolle saus. De redactie is telkens trots als de Kena-activiteiten van een kwartaal naast elkaar komen te staan. We hopen dat jullie even hard van het voorbije jaar hebben genoten als wij! Een zalig kerstfeest en een uitdagend, gelukkig 2012!

de [email protected]


HERFST & WINTERHallo lieve vrienden Vandaag wil ik het met jullie hebben over herfstmelan-cholie. Al eens van gehoord? Ik eerst niet, tot wanneer ik tegen iemand vertelde hoe jammer ik het vond dat de zomer al voorbij was. Het gevoel aan het begin van de herfst - en ook later - wanneer alles donker en grijzer begint te worden en de winter eindeloos lang in het voor-uitzicht ligt. Dan durft er mij wel eens een gevoel van somberheid te overvallen, zonder dat ik echt kan vertel-len waar dat juist vandaan komt. “Ah, maar dan heb jij gewoon last van herfstmelancho-lie,” was wat ik toen te horen kreeg. Dit vreemde woord is sindsdien uitgegroeid tot een van mijn favoriete omschrij-vingen van de herfst en dat komt helemaal niet door de “donkere kant” die het ervan belicht. Integendeel. Juist door me bewust te worden van bepaalde gevoelens en stemmingen die de herfst en winter met zich meebren-gen, krijgt wat ik zie en voel opeens veel meer waarde. Want wat is ze echt, de herfst, zo levend! Vraag het maar aan iedereen die op herfstkamp was of aan iedereen die tijdens de herfst op weekend in Heuvelsven was, hoe - ook met wat minder bomen en vijver - het domein spreekt. Het was er weliswaar wat frisser dan in de zo-mer, maar daarom zeker niet minder mooi, toch? Voor al wie de herfst soms met heimwee naar warmere tijden beleeft, hoop ik dat dit veel te vaak onderschatte seizoen, alles kan laten zien wat het te brengen heeft en meer. Tot de volgende…en durf eens een blaadje laten vallen!

Ellen

COLUMN JULIE

COLUMN ELLEN

AL JE KRACHTEen kleine jongen wandelt na school met zijn moe-der door het park. Wanneer ze een enorme steen passeren, vraagt de jongen: ‘Mama, zou ik die grote steen kunnen oppakken?’. Zijn moeder knikt overtuigend. ‘Ja’, zegt ze. ‘Als je al je kracht gebruikt, dan zal je hem zeker kunnen oprapen’. En ze lacht hem bemoedigend toe.De kleine jongen probeert het uit maar het lukt hem niet.

‘Lieve schat, je moet werkelijk al je kracht gebrui-ken’, herhaalt zijn moeder. Waarop de jongen het opnieuw probeert. Maar de enorme steen weegt te zwaar voor hem en na enkele pogingen geeft hij het weer op. ‘Ik ben niet sterk genoeg voor zo’n grote steen’, jammert de jongen teleurgesteld. Zijn moeder glimlacht, wandelt naar hem toe en sa-men rapen ze de steen op.

‘Zie je wel’, zegt zijn moeder. ‘Als je àl je krachten gebruikt, dan lukt het je wél! Maar soms betekent àl je krachten gebruiken, dat je daarvoor anderen om hulp moet vragen.

Julie


TOEKOMSTEEN DEUR NAAR DE

“ EN DAT ER EEN VERANDERING ZIT AAN TE KOMEN WAS BIJ DE ENTHOUSIASTE PLOEG ZONDER ENIGE TWIJFEL.

Samen bekijken op welke wijze wij een vernieuwde concrete invulling kun-nen geven aan onze tradities. Dit was de uitdaging van het voorbije vitamine-weekend. Niet veranderen om te veranderen. Veranderen om jezelf te blijven. Steeds opnieuw, in een snel evoluerende omgeving, de balans zoeken tussen het behoud van onze waarden en normen en de vertaling naar de werking van onze kampen. En dat er een verandering zit aan te komen was bij de enthou-siaste ploeg van KENA-medewerkers op het vitamineweekend zonder enige twijfel.

De aanzet die gegeven is krijgt nu tijd om te bezinken, langzaam door te dringen in alle geledingen. Op onze volgende bijeenkomst, februari 2012, kunnen wij dan verder samen bekijken op welke wijze wij, een komende tijd, concreet gestalte zullen geven aan onze Christelijk geïnspireerde rituelen.Over de principes binnen onze werking, wat veruit het belangrijkste is, zijn we het gelukkig eens. Dit is een sterk begin. Echter niet voldoende. Leo zei ons bij zijn overdracht als voorzitter van Kena:” Een visie ontwikkelen los van de werking op het terrein, wordt al gauw luchtkastelen bouwen.”

Een oud Chinees spreekwoord zegt dat de weg het doel is. Met het in vraag stellen van onze werking op het terrein betreden we delicate paden. We heb-ben niet de ambitie om één welbepaald resultaat te behalen. Zolang wij onze stijl van Heuvelsven getrouw zijn, is het van ondergeschikt – niet bijkomstig - belang met welk resultaat wij naar buiten komen. We beogen wel een resul-taat dat voldoende gedragen wordt door onze trouwe medewerkers.Op het vitamineweekend hebben we ook kunnen ervaren dat er niet altijd da-delijk besluiten hoeven genomen te worden om een meerwaarde te creëren. Het feit dat we open van gedachten kunnen wisselen brengt ons zeker dichter bij elkaar. Blijvend samen zoeken naar de waarheid wordt dan echt belangrij-ker dan denken dat je de waarheid gevonden hebt.

Jeroen

WOORDJE VAN DE VOORZITTER

ANNONCEKE

Spelbundels

de werkgroep publicaties

… het heel erg goed weer was tijdens het herfstkamp.… er wel vijf bosspelen gespeeld zijn tijdens de thema-dag.… Tomasz een tijdje in de boom heeft gehan-gen.… de deelnemers hem daar zelf in én uit ge-haald hebben.… Jessie graag sketches doet tijdens een bonte ring.… ze liefst wel sketches doet waar niet meteen een fijne motoriek voor nodig is.… de schoen bijna uit het raam vloog.… de verre reis uiteindelijk minder ver bleek te zijn dan oorspronkelijk gedacht.… de keuken op het herfstkamp pudding maak-te in vier of vijf kleuren met garnituur.… de wedstrijd ‘wie kan zijn pudding opeten zonder dat zijn puddingtorentje omvalt’ een groot succes was.… Maud een lippenpiercing van letterkoekjes had.… er wel meer kosten aan zijn.… Tomazs veel nootjes, popcorn, … eet.… dat ook een serieuze kost was.… Ellen meer fan is van chips.… chips heel wat goedkoper zijn.… Jessie geen chapeau kent.… Hans dit zogezegd ingewikkeld uitlegd.… Hans Jessie tenminste kent.… dit bij Bert na drie dagen kamp niet het ge-val was.… Jessie nochtans zijn vendelleidster was.… er een everzwijn gezien is op het (vroegere) handbalveld.… dit veld nu vooral bekend staat om zijn on-zichtbare plassen en putten.… Google Street view ook heel wat Kena-affi-ches gefotografeerd heeft. … er o.a. affiches bij Yannick De Winter, Veerle, Eline, Joke, … te zien zijn.… Yannick de Kenavensterredactie hierover ingelicht heeft.… de redactie grote fan is van spontane bijdra-gen.… er nu nog altijd affiches zijn.… er ook flyers zijn.… die moeten verspreid worden onder het motto ‘Ga en vermenigvuldig u!’… [email protected] oftewel Eline een prima aanspreekpunt is om aan promomateriaal te geraken.... Anne eigenlijk wel op de algemene vergade-ring was.... Maxime een klein foutje maakte in het ver-slag.... Anne van hem dus nog iets te goed heeft.... Onze site nu ook in het Frans te bekijken is.... Kampleiders een agenda nodig hebben om een datum af te spreken.... Bijna iedereen de agenda bij had.... Hilde deze niet bij had.... Dit vreemd was omdat de vergadering bij Hilde thuis was.... Haar drie biggetjes de agenda verstopt had-

den in de linnenkoker.... Wij niet zo goed weten wat ze met die lin-nenkoker bedoelde.... Hilde vindt dat ze te vaak aan bod komt in de wist-je-datjes.... zij een grote fanclub heeft..... de redactie nog altjd wacht op haar klach-tenbrief. ... we een oudledenvereniging hebben.... Jan Avonds daar het opperhoofd van is.... Zij hun eigen mailadres hebben nl. [email protected].... Zij wachten op jullie kerst- en nieuwjaars-wensen.... We na de algemene vergadering, in de volle zon, samen gegeten hebben.... Eline Vollens lekkere pompoensoep kan maken.... Het ook wortelen kunnen geweest zijn.

Wist

-je-

dat..

.


‘HERFSTKAMP’Mijn eerste gedachte toen ik hoorde dat er 23 kindjes mee-gingen op herfstkamp was: ‘Dit wordt gemakkelijk!’. Maar van de 4 kampen die ik al deed als animator, was dit veruit het zwaarste! Na 2 dagen had ik niet meer de helft van de energie waarmee ik vertrokken was (nvdr. Ze was dan ook al redelijk moe vertrokken. Engagementen ... )!

7 jongens die ‘s morgens om half 7 begonnen te praten met elkaar, een vendel dat bij het ontbijt al helemaal wakker was en bij elke maaltijd actiever werd, véél activiteiten, 23 kin-deren die heel de dag hun domme blondjes-moppen wilden vertellen, elke avond nog een bontering waar je ‘u’ tegen kon zeggen en dan terug 7 jongens stil in hun bed krijgen! Nooit gedacht dat het zo zwaar zou zijn!

Maar anderzijds krijg je heel veel liefde terug van de groep! Elke dag stonden ze er met hun lachende gezichtjes, helemaal klaar om er weer enthousiast in te vliegen! Het leukst van al vond ik de inleving van de kinderen: Of je nu komt met een verhaal dat we vast zitten in een tussenwereld of dat je be-vriend bent met God die de donder veroorzaakt, ze gaan er sowieso helemaal in op! Héérlijk!Ondertussen belde Hendrik Stinders hier aan, om zijn palm-bomen van de kenafuif te komen halen. Perfecte timing want er was nog 1 belangrijk onderdeel dat ik vergat te melden: De keuken!

Altijd kreeg ik al heel lekker eten op kena, maar dit overtrof alles! Van vogelnestjes tot pudding in 5 lagen, elk met een verschillende kleur! Het was echt een top team daar beneden in de keuken, bedankt!En bedankt aan de 23 kinderen van het herfstkamp die me weer een spetterend kamp hebben bezorgd!

Jessie


Dit is nu het vijfde jaar dat jullie met dezelfde

ploeg koken. Wat gaat er na vijf jaar veel vlotter

dan in het begin?

We kunnen al veel beter alle hoeveelheden in-

schatten, vogelnestjes maken, de oven aanzetten,

pizza bestellen, bukken voor de te lage poutrel en

natuurlijk ook de bouw van ons hamburgerkraam

gaat steeds vlotter.

Wat gaat er niet vlotter?

Het internet

Zijn er ook nadelen aan telkens met dezelfde

mensen te koken?

Het verdwijnen van Pikkeltje (Stijn Vloebergs) na

het eerste jaar was een zware klap maar heeft ons

als ploeg dichter bij elkaar gebracht. Echte nade-

len zijn er niet want we zijn eigenlijk meer een

groep vrienden die er een weekje op uit trekt om

lekker eten te maken voor een bende jonge kamp-

gangers en hun leiding.

Op welk gerecht zijn jullie het meest trots?

Onze millefeuile van aubergines en Finettes op

een bedje van pastinaakpuree is elk kamp weer

een schot in de roos!

Dit zijn nog enkele toppers uit ons menu: Oven-

schotel met spinazie, pastasalade, verse fruit-

salade, appelcrumble met ijs, Thaïs rijstgerecht,

bruschetta’s, vogelnestjes (nvdr. jaja, vierde keer,

goede keer!), regenboogpudding, verse cake met

milkshake, verse hamburgers uit het hamburger-

kraam, wentelteefjes, gezonde spaghetti bolog-

nese

Heb je ook al eens echt geblunderd?

Je bedoelt geblundeerd? Natuurlijk! Wij blunde-

ren al onze groenten. Wel op de ambachtelijke

wijze aangezien er in de KENA-keuken geen blun-

deermachine aanwezig is.

VRIJ PODIUM - KEUKENINTERVIEW

De redactie schotelde enkele vragen voor aan de keukenploeg van het herfstkamp. On-der het motto ‘een koekje van eigen deeg’, bedachten we enkele gewone, eenvoudige en sobere vragen. Deze keukenploeg heeft het immers moeilijk met nieuwe situaties en verrassende wendingen.


Als keukenploeg die goed op elkaar afgesteld is,

heb je al eens een vrij moment. Waar houden jul-

lie jezelf dan zoal mee bezig?

Wij willen vermijden dat ons privéleven breed

uitgesmeerd wordt in de boekjes en antwoorden

bijgevolg liever niet op deze vraag. Wat we wel

kunnen verklappen is dat er in de keuken heel

wat afgelachen wordt en dat we ons geen secon-

de vervelen!

Met wat zouden we (Kena/O.C.S.) jullie nog een

plezier kunnen doen volgend jaar?

Zorgen voor een veilige infrastructuur zodat we

volgend jaar nog KUNNEN terugkomen.

Een standbeeld van onze goddelijke lichamen en

briljante breinen lijkt ons ook niet overdreven.

Plaats genoeg…

Hoe lang blijven jullie nog koken? Zijn zomer-

kampen ook ooit een optie?

Zolang we het leuk vinden en Hans kampchef is

blijven wij met plezier koken voor de kleine rak-

kers. Zomerkampen zijn geen optie want de sei-

zoensgroenten passen dan niet in ons menu.


Soms heeft een mens geluk door op het juiste moment op de juiste plek te zijn. Enkele maanden geleden kwam ik zo een unieke kans tegen die ik met mijn twee handen heb gegrepen. Op 18 oktober trok ik voor tien dagen naar Turkije voor TOTEM II, een internationale instructorencursus. Het doel van deze cursus is om in-structoren te vormen die internationale vormingspro-jecten op poten zetten voor jongeren uit Europa en de Maghreb-landen. Ik was dan ook enorm gelukkig toen ik het verlossende bericht kreeg dat ik naar Tur-kije mocht. Gedurende 10 dagen leefde en werkte ik er samen met 19 andere Europeanen (ik was de enige Belg!) en 18 mediterraanse jeugdwerkers. Tijdens de eerste dagen was er tijd voor kennismaking en teambuilding, kregen we meer informatie over de subsidieprogramma’s, leerden we elkaars context be-ter kennen, reflecteerden we over onze drijfveren, spraken we over non-formeel leren en belang van eva-luatie, wisselden we methodieken uit, oefenden we onze verbale en non-verbale expressie en kregen we nog enkele tips van experts mee. Een gigantische bo-terham! Gelukkig was er na 5 dagen non-stop kennis

absorberen even tijd voor ontspanning. We trokken met de bus naar Antalya en maakten een boottrip met een echte piraten-party-boot. Misschien iets voor een volgende Kenafuif? ‘s Avonds gingen we gezellig met zijn allen uit eten en dansten we op Turkse volksmu-ziek. Na deze welverdiende break, zijn we er meteen weer ingevlogen. We besteedden twee dagen aan het voor-bereiden, uittesten en evalueren van workshops. Daarna begon pas het echte werk. Samen met deelne-mers uit Letland, Tunesië en Jordanië heb ik een vor-mingsproject ingediend rond ‘religie als rode draad in internationale jongerenprojecten’. Als het wordt goed-gekeurd, zal het doorgaan in Jordanië in maart 2012. Meer nieuws volgt nog hierover. Ik ben ontzettend blij om deze ervaring te mogen mee-maken en ik kijk al uit naar de komende projecten! Ik hou jullie alvast op de hoogte!

Joke

Bringing both sides together...


NATIONAAL

organisatie thema datum site voor info

Jeugdwerknet vzw • Masterclass: SOS Lay-out 27 januari www.jeugdnetwerk.be

• digitale fotobewerking 3 februari

• digitale nieuwsbrieven 10 februari

• masterclass: online enquêtes maken

2 maart

• brochures maken met gratis programma’s

13 maart

• Indesign voor beginners 14 maart

Crefi vzw • grime nog niet bekend www.crefi.be

• vertelanimator

• drama/meespeeltheater

• spelborrel

• beeldend concept

• groepsdynamica

Koning Kevin vzw • nourriture: voeding voor crea-tiviteit

nog niet bekend www.koningkevin.be

Wisper vzw • Clownerie voor beginners 8 donderdagavonden in februari en maart

www.wisper.be

• vertellen voor beginners 5 woensdagavonden in februari en maart

Het firmament • kompas: workshop figuren-theater voor beginners

zaterdag 3, 10, 17, 24 en 31 maart

www.hetfirmament.be

INTERNATIONAAL

organisatie thema datum site voor info

JINT vzw • TIC TAC: sleutel aan de kwaliteit van je internatio-naal project - TURKIJE

10 - 16 maart www.jint.be

JINT vzw • infosessie vrijwilligerswerk in het buitendland @ Brussel

18 januari, 15 februari, 21 maart, 18 april

www.jint.be

VORMINGSAANBOD NATIONAAL - INTERNATIONAAL

Hieronder vind je een selectie uit het vormingsaanbod van verschillende organisaties. Op hun website vind je hun volledige aanbod. Schrijf je in op de digitale nieuwsbrieven van JINT indien je op de hoogte wil blijven van het internationale aanbod. Heb je vragen over één van deze organisaties of ben je op zoek naar iets specifieks, stuur dan een mailtje naar [email protected] of [email protected] en je krijgt zo snel mogelijk een antwoord op je vraag.


Did you know that ...

• de kwispels die we op kamp vertellen in het engels ‘Black stories’ heten en deze raadsels zijn uitgegeven in de vorm van een kaartspel?• ze het weerwolvenspel ook in het buiten-land spelen?• de volksdans “Gouden aren” eigenlijk oor-spronkelijk uit Israël komt? De Israëlische deelnemers hebben me hun variant aange-leerd (nvdr. eigenlijk dachten zij dat wij het fout deden. Wanneer gaan we hen hun volks-dans aanleren in Israël?)• spelletjes als pen-in-de-fles en woorden-schrijven-met-je-poep voor heel wat intercul-turele gespreksstof kunnen zorgen? Sommige spelletjes die bij ons zeer populair zijn, kunnen in andere culturen als ‘sociaal onaanvaard-baar’ worden beschouwd.• amateuristische buikdanseressen in het restaurant voor nog meer interculturele ge-spreksstof hebben gezorgd?• we bij Kena echt wel een expertise heb-ben omgebouwd rond ‘avondtechnieken’? Een sketchke brengen voor een grote groep... a piece of cake!• een heel aantal deelnemers zeer geïnte-resseerd zijn in de Belgische politiek? Voor de gemakkelijkheid heb ik het YouTube-filmpje “Belgium for Dummies” getoond.• er in België 3 verschillende (!) jeugdbelei-den zijn? En dat België in het algemeen zeer ver staat op dit vlak? In veel MEDA-landen is

er geen apart jeugd(werk)beleid en zelfs ten opzichte van veel Europese landen is het Bel-gische jeugdbeleid vooruitstrevend.• het in Turkije niet altijd warm is?! Tijdens onze ‘poolparty’ zaten we allemaal te bibbe-ren.• een deelneemster uit Libanon de volgende keer wel twee keer gaat nadenken alvorens ze valsspeelt tijdens een quiz. Bij één van de vragen had ze een sms-je gestuurd naar een andere deelnemer met daarin “appel met ho-ning uit Israel”. Die sms is nooit aangekomen. Die avond zat ik met een kamergenoot die schrik had dat de geheime politiedienst van Israel haar sms-je onderschept heeft. Ja, vals-spelen binnen een Euromed-context is eens iets anders!• mensen slechts 10% onthouden van wat ze lezen, 20% van wat ze horen, 30% van wat ze zien, 50% van wat ze horen én zien, 70% van wat ze met anderen bespreken, 80% van wat ze evalueren en nabespreken en 90% van wat ze anderen uitleggen? Goed argument om jezelf te verdedigen wanneer je leerkracht je betrapt op het babbelen met je buur tijdens de les!• je dankzij het Youth in Action en Euromed Jeugd programma voor (bijna) geen geld kan deelnemen aan internationale vormingscur-sussen voor jeugdwerkers?• wanneer je hier meer over wil weten, steeds een mailtje kan sturen naar [email protected] ?


LIEF EN LEED

Peggy en Dieter zijn onlangs trotse ouders geworden. Naar verluidt ge-bruiken kampleiders wel vaker namen uit de bonte ring. Omdat tante Fien (Stien), Marie (van de Louise), Tina (Tine), Loes met de zevenling (Lies), Joppe (Joepie joepie Jee) ... al gebruikt waren, dacht de redactie ook met-een aan Jef (bekend van de Capucienen en van cullinaire programma’s op TV).

‘Jef zat in de keuken met Tina’ was dan ook het eerste liedje dat Dieter en Peggy samen brachten op een bonte ring. Voor nummer twee voorspel-len we een Billy (Boem), Jan, Piet, Joris, Corneel of de nu al legendarische Laurentia.

BESTUURLIJK

Vragen aan of over het bestuur? - [email protected]

Algemene vragen: MaximeHeel belangrijke vragen: JeroenVragen in andere talen: JokeVragen over competenties: KoenVragen over luchtreclame of vuurwerk: Eline

Printbare vragen met bedenkelijke opmaak: HansVragen over uw eindejaarsfeestje: Veerle Zeer praktische vragen: HildeOnmogelijke vraagstukken: PeterVragen over herbruikbare materialen: Geert

We vernamen het heengaan van Julienne De Pooter, de moeder van Jeroen en echtgenote van Paul Hendrickx. Via deze weg willen we ons medeleven betuigen aan Jeroen, zijn kinderen en familie.

Staat jouw naam in dit lijstje? Weet je ook waarom? Wij vonden het ook tof dat je erbij was!

Eline Vollens, Margot Van Hae-

genborgh, Dieter Jacobs, Peggy

Van Hees, Jef Jacobs, Mieke Van

De Paer, Fred Jacobs, Koen Stin-

ders, Peter Vandewal, Leo Jacobs,

Veerle Van Brabant, Hans Jacobs,

Maxime Penen, Wim Goossens


VitaminenweekendElk jaar organiseert Kena twee “vitamineweek-ends”. Dit zijn momenten waarop kampleiders, adjuncten en bestuursleden van gedachten wisselen over de werking van Kena. De redac-tie viste drie adjuncten op die voor het eerst op een vitamineweekend waren. We vroegen Ellen Van Haegenborgh, Joris Van Camp en Lars Jacobs hoe ze het vitamineweekend vonden.

Dit was je eerste vitamineweekend, wat hield je de vorige keren tegen?

Ellen: In het begin had ik geen idee wat een vitamine-weekend eigenlijk was. Ik dacht: “Dat is sowieso nog niks voor mij! Een weekend voor bestuur, kampleiders en adjuncten, brrrr nee.” Maar dan opeens word je ad-junct en denk je: “Misschien zou ik toch ook eens mee op weekend moeten gaan?” Hiervoor was ik nog wat bang om geen aansluiting te vinden bij de onderwer-pen en ‘oudere’ groep.

Joris: Ik ben er enkele jaren tussenuit geweest, de Ke-na-microbe leek echter meer een virus dat niet weg te krijgen is. Sinds twee zomers ga ik terug mee op kamp als leiding. Ik werd dit jaar pas adjunct en pik dus nu aan bij de vitamineweekends.

Lars: In het weekend heb ik vaak activiteiten met Ura-nia. Hierdoor kon ik de vorige weekends niet. Toch moet ik eerlijk toegeven dat er één weekend was dat wel min of meer vrij was. Het enige dat ik moest doen om mee te kunnen was één activiteit verschuiven. Mijn beeld van een vitamineweekend was toen nog anders. Ik dacht dat dit serieuze weekends waren die vooral gevuld werden met praten. Daar had ik niet zoveel zin in, dus verschoof ik de activiteit niet. Toen ik achteraf de foto’s zag, had ik veel spijt. Er was dat weekend veel aan teambuilding gewerkt, iets waar ik eigenlijk enorm veel zin in had! Ik had mijn lesje geleerd en was er dit weekend wel bij.

Jij was (toevallig?) ook op de instructorcursus. Heeft dit je keuze om naar het vitamineweekend te komen beïnvloed?

Ellen: Ja, ergens wel. Het instructorweekend had me in Kenasfeer gebracht, waardoor ik (voor de eerste keer) gewoon écht zin had om op vitamineweekend te trek-ken. Dus ik dacht: “Nu is het moment”.

Joris: Neen, dit heeft mijn keuze niet beïnvloed. Ik had me voordien al ingeschreven op aanraden van Geert. Ik was wel erg blij dat er veel bekende gezichten waren van op de cursus.

Lars: Nee, helemaal niet. Ik merkte op dat ik de laatste tijd nog maar aan weinig Kena activiteiten deelnam. Dat wilde ik dringend veranderen, want ja, ik kom graag in Heuvelsven. Dus deze twee weekends waren daar ideaal voor! Voldeed het vitamineweekend aan jouw verwachtin-gen? Wat heeft je verrast?

Ellen: Het voldeed helemaal aan mijn verwachtingen. Het was letterlijk een weekend dat mij “vitamientjes” heeft gegeven. Ik heb er van genoten om gewoon te spelen, te sleutelen aan liedjes, in gesprek te treden en mee een deel van het Kena-geheel te zijn.

ER ROND


Joris: Ik had eigenlijk niet veel verwachtingen op voor-hand, ik wilde wel kennismaken met het concept en het heeft me aangenaam verrast. Het verruimt je (kri-tische) blik op de organisatie en je krijgt de kans om bepaalde zaken aan te kaarten of in vraag te stellen. Daarnaast gebeurt er al dan niet bewust ook veel uit-wisseling tussen de aanpak van de verschillende kam-pen en kampleiders. Erg boeiend om de verschillen en gelijkenissen te zien.

Lars: Ik ben niet echt vertrokken met verwachtingen. Het enige dat ik wist was dat we dingen zouden be-spreken en dat we ons zouden amuseren. Over dingen spreken is een ding, maar resultaten boeken is nog een stap verder! Dat verraste me bijzonder aan dit week-end. Het bleef niet enkel bij bespreken, er kwamen al snel concrete dingen op tafel. De tweede dag was er ook wat ruimte voor amusement en een super leuke spelronde. Dit maakte het weekend afwisselend, amu-sant en productief! Welk moment blijft jou het sterkste bij?

Ellen: De groepsdiscussies. Ik vond dat ze enorm rus-tig en productief verliepen. Toen er bij de start van het weekend werd aangekondigd dat er ook gediscus-sieerd zou worden, dacht ik: “Ai!”. Ik vind discussië-ren soms helemaal niet leuk, wanneer niet iedereen aan het woord geraakt of wanneer over ideeën wordt doorgedramd. Dit was deze keer niet het geval. Me-ningen mochten naast elkaar bestaan en er werd echt geluisterd.

Joris: Het herwerken van de liedjesteksten blijft mij het sterkste bij. Deze opdracht was niet gemakkelijk maar erg leuk. Door het vele rijmen en dichten sluipen hier automatisch grappige momenten in.

Lars: Er zijn wel meerdere momenten die mij sterk bij blijven, zoals het zingen in de kapel.Maar toch een nog sterker beeld dat blijft hangen is eentje vanuit de spelronde. Kampleiders die vechten tot het uiterste om een ping-pongballetje in de emmer te krijgen. Jaja, kampleiders zijn zeer competitief! Wat zou je willen zeggen aan alle adjuncten/kamplei-ders/kaderleden die nog nooit een vitamineweekend meemaakten?

Ellen: Zet je argumenten om niet mee te komen maar opzij. Het is echt heel leuk om op deze manier bij te dragen aan de Kenawerking!

Joris: Het is echt de moeite om hierop aanwezig te zijn. Het is een leuk weekend voor de deelnemers én be-langrijk voor Kena. Het volgende weekend is op 18 en 19 februari 2012, tot dan!

Lars: Gewoon meegaan! Als je geen tijd hebt om in het bestuur of werkgroepen te zetelen, is dit een perfecte kans om toch je eigen steentje bij te dragen aan het toekomstige Kena!

Na vele jaren van twijfel en onzekerheid werd het eindelijk tijd om een onderzoek te voeren tot op het bot! Koen kwam, zag en overwon.

Omdat er in dit venster toch echt veel over het vi-tamineweekend wordt gesproken, heb ik het even opgezocht: zonder -e-, en zonder tussenletter -n-“vitamineweekend”“vitamientje” mag ook.

Proficiat aan diegenen die het juist hadden.

bron: http://woordenlijst.org (leidraad/8/1/ en leidraad/15/3/)

een terminologietjeAnnelies, Lars, Geert, Eline, Max, Ellen, Hilde, Hans, Eline, Margot, Veerle, Jeroen, Liselotte, Joris, Eline en Peter… zullen binnenkort de hoofdrol spelen in onze nieuwe Kenafilm. Tijdens het voorbije vita- m i -neweekend werden deze Kenagangers na-melijk gespot op ons domein.

Ben jij adjunct, lid van de ledenvergadering, instructor, … en nog nooit mee geweest op vitamineweekend? Je mist wat! En wat je juist mist, dat zal je binnenkort zien in een filmpje…

Veerle


De boze wolf vertelt ...

“Ik heb het altijd heerlijk gevonden

om in het bos te wonen. Het is mijn

thuis en ik heb geprobeerd om het

schoon en netjes te houden. Op een

mooie zonnige dag, terwijl ik bezig

was met de rotzooi op te ruimen

die mensen na een picknick hadden

achter gelaten, hoorde ik voetstap-

pen. Toen ik vanachter een boom

het bos in gluurde, zag ik een klein

meisje het pad aflopen met een

mand in haar handen. Ik vond het

meteen verdacht, want ze had zulke

vreemde kleren aan: helemaal in het

rood en haar hoofd was bedekt. Het

was net alsof ze niet herkend wilde

worden. Nu, ik weet wel dat je men-

sen niet op hun uiterlijk moet be-

oordelen, maar ze liep in mijn bos

en ik vond dat ik het recht had om

iets meer over haar te weten te ko-

men. Dus ik vroeg haar wie ze was,

waar ze vandaan kwam, je weet

wel, van die dingen. Eerst zei ze dat

ze niet met vreemden wilde praten.

Dat bracht mij nogal van mijn stuk.

Ik een vreemde? Ik heb verdorie

mijn kinderen groot gebracht in dit

bos. Daarna werd ze wat rustiger en

vertelde me dat ze op weg was naar

haar oma, omdat die ziek was en

dat in de mand eten voor oma zat.

Ze leek mij een eerlijk mens, maar

ik denk toch dat ze het zou moeten

afleren om zomaar door iemands

woonplaats te lopen, met zulke rare

kleren aan.

Ik liet haar gaan en ging snel naar

het huis van haar oma toe. Toen ik

bij die onaardige oude dame aan-

kwam, vertelde ik haar wat er net

was gebeurd en ze was het met mij

eens dat haar kleindochter zou moe-

ten leren zich beter te gedragen. We

bedachten het plan dat de oma zich

zou verbergen, totdat ik haar zou

roepen. Ze verstopte zich onder het

bed.

Toen het meisje met die rare rode

hoed binnen kwam, vroeg ik haar om

naar de slaapkamer te komen, waar

ik in het bed van oma lag. Ze kwam

opgewonden binnen en maakte

meteen een beledigende opmerking

over mijn grote oren. Nu heb ik wel

vaker een nare opmerking gekregen

dus ik probeerde er het beste van te

maken door te zeggen dat ik daar be-

ter mee kon horen. Wat ik eigenlijk

bedoelde te zeggen was dat ik haar

best aardig vond, maar dat ze beter

op haar woorden zou moeten let-

ten. Maar toen maakte ze weer zo’n

opmerking, ditmaal over mijn grote

ogen.

Je kunt je misschien wel voorstellen

hoe ik zo langzamerhand ging den-

ken over dit kleine meisje dat zich zo

aardig voordeed, maar eigenlijk een

vals kreng bleek te zijn. Maar, aardig

als ik ben, antwoordde ik haar dat ik

met mijn grote ogen beter kon zien.

Haar volgende belediging was echter

teveel. Ik heb mijn hele leven al last

van mijn tanden, een gevoelig punt,

en dat kleine meisje moest daar zo

nodig een opmerking over maken.

Ik weet dat ik mij had moeten be-

heersen, maar ik ben kwaad uit bed

gesprongen en heb gegromd dat ik

haar met die tanden beter op zou

kunnen eten.

Laten we eerlijk zijn, een wolf zou

nooit zo’n klein meisje opeten. Ieder-

een weet dat, maar dat stomme kind

begon te schreeuwen en rende door

het huis. Ik volgde haar om haar te

kalmeren. Ik had zelfs de kleren van

oma uitgetrokken, maar dat leek het

alleen maar erger te maken. Toen

vloog plotseling de voordeur op en

een boomlange boswachter kwam

naar binnen met een bijl in zijn han-

den. Ik keek hem aan en realiseerde

mij dat ik diep in de problemen zat.

Ik ben door een open raam gespron-

gen en maakte dat ik wegkwam.

Ik had gehoopt dat hiermee de el-

lende voorbij zou zijn, maar dat

grootmoeder-mens heeft nooit mijn

kant van het verhaal verteld. Al snel

deed het gerucht de ronde dat ik een

afschuwelijk, onbetrouwbaar boos

beest zou zijn. Ik weet niet hoe het

is afgelopen met dat kleine meisje in

dat rare rode pakje, maar ‘hij leefde

nog lang en gelukkig’ ging voor mij

niet op.”

Bron: Intercultureel Spelenboek

Onder de appelboom(die wegens de vertraging van de kapwerken er nog steeds staat!))


INSTRUCTORCURSUS Een nieuwe lichting instructoren staat in de startblokken. Een groep van jonge en oude vrienden van Kena wordt klaargestoomd om animatoren op te leiden en te begeleiden (zie afbeelding voor associaties, we hebben ons huiswerk flink gemaakt, Geert!). Een gevarieerd publiek dus: adjuncten, kampleiders, bestuurs-leden, hoofdanimatoren, mensen die tijdens de paascursus al lessen gegeven hebben en personen die àlle cursussen van Kena gevolgd hebben (puntje voor Bartje, meester in verkleinwoordjes). Alles wijst er op dat dit het meest kritische publiek is. Een hele uitdaging dus om de doelstellingen te bereiken en niet te zondi-gen tegen de vooropgestelde didactische principes. Het eerste weekend was alvast een succes. Nog maar één weekend om ons alle Kena-instructor-wijsheid bij te brengen. Daarna kan onze marathon van stage lopen en ervaring opdoen beginnen. Wie weet waar staan wij over vijf jaar binnen de vereniging… Op naar een boeiend Kena-avontuur!

Margot

INSTRUCTORENCURSUS WEEKEND 1ALLES WIJST ER OP DAT DIT HET MEEST KRITISCHE PUBLIEK IS.


Zoek de 7 verschillen


>> KWISPELSEen kwispel is een kruising tussen een kwis, een raadsel en een spel. Kwispels zijn sfeermakers en erg groepsbevorde-rend. Deelnemers leren luisteren en communiceren met el-kaar. Ook het denken, redeneren, de fantasie en het visueel inlevingsvermogen worden getraind.

Kwispels passen in het Kenavenster bij de rubriek ‘Geen idee’ omdat ze zeer geschikt zijn voor het invullen van dode momenten op kamp (nvdr: of familiefeesten of op school…). Ze vragen namelijk geen materiaal of voorbereiding. HOE SPELEN?Een kwispel spelen doe je minstens met twee. Eén per-soon vertelt de raadselachtige situatie en vraagt: “Wat is er gebeurd?”. Vervolgens moeten de andere deelnemers proberen te raden wat er gebeurd is aan de hand van ja/nee-vragen. De kwispel is opgelost als de groep de situatie kan verklaren door de verschillende antwoorden te combi-neren. ENKELE VOORBEELDENVeel plezier ermee!________________________________________________

Kwispel 1: In een park leest een man de krant. ‘Dood op zee’, luidt een krantenkop. Hij weet meteen dat er een moord gepleegd is. Hoe kan hij, duizenden kilometers van de plaats waar het gebeurd is, dat weten? Kwispel 2: Een man kan niet slapen. Wanhopig pakt hij de telefoon en draait een nummer. Hij zegt niets, hangt terug op, stapt in bed en valt lekker in slaap. Hoe speelt hij dat klaar? Kwispel 3: Twee mannen slaan op een deur. Daardoor be-gint een hond te blaffen. Een half uur later klimmen twee mannen lachend door een raam naar buiten. ‘s Avonds komt er door de voordeur een vrouw het huis binnen. Ze schrikt en brengt de hond naar de dierenarts. Wat is er gebeurd? Kwispel 4: Een man lost een schot en zegt dan tegen zich-zelf: “Dat was dom!”. Korte tijd later sterft hij. Wat is er ge-beurd?

Kwispel 5: Een man gaat een café binnen, legt twee euro op de bar en zegt: “Een pintje, alsjeblieft”. De barman vraagt: “Maes of Jupiler?” De man vraagt een Maes. Even later komt er een andere man het café binnen. Hij legt twee euro op de bar en zegt: “Een pintje, alsjeblieft”. De barman schenkt hem meteen een Maes in. Hoe weet de barman welk soort bier de man wil hebben? OPLOSSINGEN________________________________________________Oplossing kwispel 1: De man is een reisagent. Hij herkent in de krant de naam van de vrouw die ‘per ongeluk’ overboord zou gevallen zijn. De naam van de vrouw is dezelfde als die van de man waaraan hij twee kaartjes voor een cruise ver-kocht: één rondreis en één enkele reis. Oplossing kwispel 2: De man kan niet slapen door het ge-snurk van zijn buur in de hotelkamer naast de zijne. Hij belt hem wakker en hangt snel weer op om zonder gesnurk in slaap te kunnen geraken. Oplossing kwispel 3: De twee mannen zijn dieven. De waak-hond loopt los door het huis om mogelijke inbrekers aan te vallen. Hij is getraind om enkel eten van zijn bazin aan te ne-men. De inbrekers weten echter dat de hond ook getraind is om de krant te halen. Ze lokken de hond naar de deur en doen dan een krant vol superlijm in de bus. Daarna breken ze in. De hond achtervolgt hen wel, maar kan niet bijten. Zo kunnen de twee dieven lachend met de buit ontsnappen. De bazin komt thuis en ziet dat er ingebroken is. Ze brengt haar hond naar de dierenarts. Die man had bijna dertig mi-nuten nodig om het arme dier te bevrijden. Oplossing kwispel 4: De man is een jager. Hij jaagt illegaal in de bergen op wolven, rendieren en beren. Door zijn schot veroorzaakt hij een lawine, waaronder hij terecht komt.

Oplossing kwispel 5: De barman kent geen van beide man-nen en zijn Jupiler is evenmin uitverkocht. De twee soorten bier zijn niet even duur. Achter de bar hangt een prijslijst waarop staat: ‘Maes 2 euro’ en ‘Jupiler 1,90 euro’. De eerste man legt een muntstuk van twee euro op de bar. Daaruit kan de barman niet opmaken welk soort bier de klant wil hebben. De tweede man legt een munt van één euro, een munt van vijftig cent, twee van twintig en een munt van tien cent op de bar. Deze man wil kennelijk een Maes, anders had hij de munt van tien cent in zijn zak gehouden.

Geen idee?


De kabouters waren deze herfst in ‘grote form’! Vooral in Lesterny! Het einde is in zicht en we mogen stellen dat vanaf 2012 ons centrum in de Ardennen operationeel zal zijn. We gaan niet op-sommen wat er gebeurd is, maar wel wat er nog moet gebeuren…

zolder: plinten en deuren plaatsen en meubels…eerste verdieping: in drie kamers de vloer nog leggen en plinten en deuren plaatsen, douches verder afwerken en meubels…gelijkvloers: schilderen, plinten, houten vloer en deuren plaatsen, nog een keuken en meubels…

Tegen het volgende Kenavenster zal dit lijstje heel wat korter zijn, en wie weet zal Kena er al een eerste activiteit op zitten hebben. In Heuvelsven gaan de natuurwerken gewoon door maar niet op het voorziene tijdschema. De houthakker heeft, door later dan afgesproken zijn werken te hervatten, voor vertraging gezorgd. De graafwerken rond het ven worden pas half januari uitgevoerd. Maar alle nadeel hebbe een

voordeel. Doordat de graafwerken na nieuwjaar doorgaan, zullen ze in betere omstandigheden worden uitgevoerd, omdat het meeste kaphout dan opgeruimd zal zijn. Ondertussen is de afsluiting al bijna helemaal vervangen door een takkenwand. Verder krijgt de verroeste, scheef hangende ‘driepaalhoeve-poort’ ook nog een facelift. Voor het overige gaat alles zijn gewone gangetje. Het meest opval-lende is dat in de keuken de elektrische boiler vervangen wordt door een geiser. Ondertussen zijn de kabouters-klerken bezig om het dossier van de nutsvoorzieningen (water, elektriciteit en riolering) in orde te brengen. Loodzwaar blijft de zoektocht naar een duurzame oplossing voor de financiering van de werken aan de gebouwen.

Omdat wie bang is ook slaag krijgt, geven we niet op. We hebben het gevoel dat 2012 de om-slag kan betekenen. Daar gaan we voor. Geluk-kig Nieuwjaar… hé ho, hé ho …..

LESTERNY, NATUURWERKEN FINANCIERING

Anciensjaaltjes

Door het invoeren van kortere kampen moest ook het uitreiken van de anciensjaaltjes herbekeken worden. Vanaf de start van de kampen in Heuvelsven, kreeg je na 12 weken kamp het anciensjaaltje. Kampen duurde toen nog 14 dagen. Later duurde de kampen nog 11 dagen en telde ook het paaskamp mee voor 1 week.

Vanaf nu telt elk kamp mee voor één week. Ieder-een krijgt het anciensjaaltje na 12 kampen. Ook de terugkomkampen tellen mee (herfst-, winter-, en len-tekamp). Er wordt geteld vanaf het eerste +12-kamp waar je aan deelneemt.

oplossingen van de zeven verschillen:1. Uitroepteken ; 2. Balletjes Kim ; 3. Kena T-shirt Lars ; 4. Sterretje ; 5. “In de” Middeleeuwen ; 6. Vinger Koen ; 7. Stipjes in huis naast Liselotte


HeuvelsvenSpreekt

www.kena.bewww.heuvelsven..bewww.vlp.scholennetwerk.bewww.jeugddienstdonbosco.be

www.steunpuntjeugd.bewww.vlaanderen.be

MonitorencursusBinnenkort

Word je zestien? Heb je al een brevet animator?Heb je zin om te leren hoe je jongeren met verschillende achter-

gronden een toffe tijd kan bezorgen?Wil je de andere monitoren terugzien en samen verder groeien?

Dan is onze cursus animator, uitdieper of hoofdanimator op jouw lijf

geschreven. Schrijf je dan nu in via de site.

Word (hoofd)animator

in het jeugdwerk!

WIN

TERK

AMP +

12 2

6 - 30

/12

FIETS

TOCH

T

10 -

11/3

LENTE

KAMP

-12

7 -

13/4

31 M

AART

TO

T 06

APR

IL IN

HEU

VELS

VEN

Kenavenster oktober - november - december 2011

Documents

Transcript of Kenavenster oktober - november - december 2011