IN MEMORIAMAETERNUM

In Memoriam Aeternum In Memoriam Aeternum

26

SIn

Mem

oria

m A

eter

num

/ P

rem

in

, se

pte

mvr

i 2

003 (

str

ana

26)

MITROPOLITOT ANTONIJ MITROPOLITOT ANTONIJ

- EDNA CELA EPOHA- EDNA CELA EPOHA

NA 4 AVGUST GODINAVA, NA OSUMDESET I DEVETGO-

DI[NA VOZRAST, SE UPOKOI VO MIR MITROPOLITOT

NA SURO@SKATA EPARHIJA (VELIKA BRITANIJA) NA

RUSKATA PRAVOSLAVNA CRKVA ANTONIJ (BLUM). ZA

NEGO NEKOJ BE[E REKOL: „MITROPOLITOT ANTONIJ -

TOA E EDNA CELA EPOHA“. VO IZVESTUVAWATA [TO

GO PROSLEDIJA OVOJ NASTAN MO@E[E DA SE ZABE-

LE@I GOLEMATA PO^IT I QUBOV [TO JA IMA CRK-

VATA BO@JA KON OVAA MUDRA LI^NOST. VO EDNO OD

IZVESTUVAWATA ZA NEGO SE VELI DEKA BIL „POZNAT

KAKO VLADIKA“, [TO UKA@UVA NA TOA DEKA OD

SVOITE EPARHIJANI (A I OD MNOGU DRUGI, PRAVO-

SLAVNI I NEPRAVOSLAVNI) BIL DO@IVUVAN KAKO

BLIZOK ^OVEK, KOJ IMA RAZBIRAWE ZA MNOGU ^O-

VE^KI MAKI I RADOSTI. IMENO, OVAA POSLEDNA

KARAKTERISTIKA E MNOGU ZNA^AJNA KOGA ZBORU-

VAME ZA VLADIKATA ANTONIJ.

Antonij Blum e del od onaa ruska emi-

gracija po revolucijata (1917 g.), koja{to dol-

gi godini si bara{e mesto po zapadnoevrop-

skite zemji, bez da zaboravi na svojata rodna

Rusija. Eve kako samiot toj zboruva vo vrska

so ova: „Pred revolucijata vo site prestolni-

ni ima{e crkvi vo ambasadite. Po revolucija-

ta takvite crkvi~ki ve}e gi nema{e, no se za-

rodija molitveni centri vo ostanatite kape-

li i hramovi (kako vo Pariz), ili vo crkvite

po domovite. Niv gi opslu`uva{e duhovni{-

tvo koe{to ve}e `ivee{e zad granicata, ili

nekoi novodojdeni progoneti. Ovie lu|e gi od-

likuva{e krajnata siroma{tija i ognenata

ruska pravoslavna vera vo Boga i Tatkovina-

ta... Ovde Bog ni se otkri kako Progonet, go-

net vo na{ata Tatkovina i ‘Koj nema kade gla-

vata da ja potsloni'. Vo Nego nie, za~udeni, Go

prepoznavme Boga-Progonetiot, Koj s# razbi-

ra, ‘od Kogo nikoj pove}e ne mo`e da bide po-

ni`en'. Vo krajnata siroma{tija na domovite

i hramovite Toj `ivee{e me|u nas, be{e na{a

nade` i sila, uteha i vdahnovenie.“ Ova do`i-

vuvawe e, imeno, kamenot temelnik na pravo-

slavnata ruska emigracija, koja se najde vo si-

tuacija da napravi edna seriozna proverka na

celokupniot svoj hristijanski `ivot, doto-

ga{ zasolnet vo ogromnata i mo}na Rusija, vo

koja pravoslavnoto hristijanstvo u`iva{e

carska za{tita. Od ova nadvore{no i vnatre-

{no soo~uvawe ponatamu se rodi edna dlaboka

smirenost na teloto i umot, eden tolku tota-

len nesamozaborav, koj gi proizvede ~udata na

ruskata pravoslavna emigracija na 20 vek. Ed-

no od tie ~uda e tokmu - Vladikata Antonij

Blum. Toj celiot svoj `ivot ostanuva vo emi-

gracija, nikoga{ ne `iveel vo Rusija za vreme

na sovetskata vlast, osven kratkite povreme-

ni poseti. Od druga strana, specifi~en e po

toa {to ostanuva vo ramkite na Moskovskata

Patrijar{ija, dodeka golemiot del od ruskata

emigracija se priklonuva kon Ruskata Zad-

grani~na Crkva (ovoj raskol me|u Patrijar-

{ijata i Zadgrani~nata Crkva s# u{te osta-

nuva nere{en).

In M

emor

iam

Aet

ernu

m In

Mem

oria

m A

eter

num

In M

emor

iam

Aet

ernu

m In

Mem

oria

m A

eter

num

Andrej Borisovi~ Blum (toa e negovoto

ime po ra|awe) e roden vo Lozana, na 19 juni

1914 godina. Tatko mu bil ~len na ruskiot car-

ski diplomatski kor. Majka mu bila poluses-

tra na kompozitorot Aleksandar Skrjabin.

Svoite najrani godini gi pominal vo Persija,

a po revolucijata celoto semejstvo se seli pre-

ku Kurdistan i Irak vo Britanija, za najposle

da se naseli vo Pariz. Tamu negoviot tatko na-

o|a rabota kako obi~en rabotnik, a Andrej po-

a|a vo u~ili{te. Vo negovata mom~e{ka voz-

rast zapi{uva medicina na Sorbona, a vo 1939

godina se za~lenuva vo Francuskite Medicin-

ski Trupi. Vo 1943 godina Andrej gi zavr{uva

studiite po medicina, dodeka me|uvremeno po-

maga so svojot ve}e utvrden pravoslaven duh na

slu`ewe i so svoeto medicinsko znaewe vo

Francuskoto Dvi`ewe na Otporot. Istata go-

dina tajno se zamona{uva. Svoite mona{ki za-

veti gi dava pred eden monah od Valaamskiot

manastir vo Finska, Atanasij, i go dobiva mo-

na{koto ime Antonij. So ogled na toga{nite

okolnosti, ne zaminuva vo manastir; upaten e

da pominuva osum ~asa dnevno vo molitva i da

prodol`i so medicinskata rabota. Koga poba-

ral poslu{anie, monahot Atanasij mu odgovo-

ril da ja slu{a majka mu.

Vo 1948 godina Antonij e rakopolo`en

za sve{tenik, a slednata godina doa|a vo Lon-

don i kako sve{tenik slu`i vo Anglikansko

/Pravoslavnoto Dru{tvo na Sv. Alban i Sv. Ser-

gij. Vo 1957 e rakopolo`en za episkop, a pet go-

dini podocna za arhiepiskop, odgovoren za Rus-

kata Pravoslavna Crkva vo Velika Britanija

i Irska. 1963 godina e postaven za egzarh na

Moskovskata Patrijar{ija za Zapadna Evropa,

a po tri godini go dobiva ~inot mitropolit.

Vo 1974 godina na sopstveno barawe osloboden

e od funkcijata egzarh, so cel celosno da se po-

sveti na pastirskata gri`a za pastvata vo ne-

govata eparhija - koja postojano raste - i na

site onie {to doa|aat da pobaraat sovet i po-

mo{ od nego.

In Memoriam Aeternum In Memoriam Aeternum

Mit

ropo

lito

t A

nton

ij -

edn

a ce

la e

poha

/ P

rem

in, se

ptem

vri

2003

(st

rana

t 28

)

Mos

kovs

kata

Pat

rija

r{ij

a

Negovoto dejstvuvawe vo Velika

Britanija zapo~nuva vo edna sosema male~-

ka parohija, vo koja pred nego slu`i prviot

pravoslaven sve{tenik Angli~anec, koj-

{to pred da primi sve{teni~ki ~in bil

angliski tutor na sinot na ruskiot car

Nikolaj Romanov. Po~nuvaj}i so edna ta-

kva male~ka parohija, pri krajot na svojot

`ivot toj ja nao|a Crkvata vo Britanija so

sobor od okolu 2000 lu|e vo London, vo So-

bornata crkva na Uspenie i na Site Sveti,

Enismor Gardens, kade {to slu`i, i okolu

dvaeset parohii niz ostatokot od zemjata.

Golem del od pravoslavnite vo nego-

vata eparhija ne se so rusko po-

teklo, bidej}i do krajot na

`ivotot toj uspeva da zadr-

`i podednakov stav kon se-

~ie nacionalno poteklo,

smetaj}i ja kaj sekoj ~ovek

samo uverenosta vo spasi-

telnosta na `ivotot vo

Pravoslavnata Crkva. Kon

sovremenicite toj „se obra}a-

{e so qubov, milosrdnost, dlaboko

razbirawe, stoej}i pred mnogu te{kotii

{to porano gi nemalo, i zaedno so niv ba-

ra{e hristijansko re{avawe na na{ite

problemi. Toj ne go zamenuva{e ~esnoto i

smireno ‘jas mislam' so avtoritetnoto i

neretko fal{livo ‘Crkvata u~i', za{to i

navistina vo mnoguvekovnata crkovna tra-

dicija nema da najdeme odgovori na site so-

vremeni pra{awa. „Kako li~nost koja go

pretvorila Predanieto na Crkvata, no i

sovremeniot `ivot, vo osobeno bogat, uni-

kalen li~en opit, Vladikata Antonij be-

{e sluga Bo`ji, sve{tenik Hristov, pas-

tir na slovesnite ovci“, veli eden negov

prijatel i sorabotnik.

Mitropolitot Antonij e po~esen

doktor: na Aberdinskiot Univerzitet „za

propovedawe na Slovoto Bo`jo i obnova

na duhovniot `ivot vo ovaa zemja“; na Mos-

kovskata Bogoslovska Akademija, za nego-

vata bogoslovska, pastirska i propoved-

ni~ka rabota; na Univerzitetot Kembrix;

i na Kievskata Bogoslovska Akademija.

Avtor e na nekolku knigi bestse-

leri od oblasta na pravoslavniot na~in na

`ivot, od koi edna $ e pretstavena i na na-

{ata ~itatelska publika - knigata „@iva

molitva“ - a tokmu pred negovoto upokoju-

vawe „Premin“ vo prodol`enija po~na da

go izdava zapisot od televiziskiot razgo-

vor me|u mitropolitot Antonij i ateis-

ti~kiot filosof Marganita Laski.

„Mojot prv silen vpe~atok za smrt-

ta be{e eden razgovor so tatko mi,

koj mi ka`a: ‘Ti treba taka da go

pro`ivee{ `ivotot, za da se

nau~i{ svojata smrt da ja

o~ekuva{ kako mlado`e-

necot {to ja o~ekuva svo-

jata nevesta: da ja ~eka{,

da kopnee{ po nea, odna-

pred da $ se raduva{ na

sredbata, i ne`no da ja pres-

retne{'. Mojot vtor vpe~atok

(toa ne se slu~i vedna{ potoa, tu-

ku mnogu podocna) be{e smrtta na tatko

mi. Toj po~ina iznenadejno. Jas otidov kaj

nego, vo bednoto sop~ence na vrvot od na-

{iot francuski dom, kade {to ima{e eden

krevet, stol, taburetka i nekolku knigi.

Vlegov vo negovata soba, ja zatvoriv vrata-

ta i zastanav. I me zaplisna edna takva ti-

{ina, edna tolku dlaboka ti{ina, taka

{to, se se}avam, viknav na glas: ‘I lu|eto

velat deka smrtta postoi!.. Kakva laga!' Za-

{to taa soba be{e prepolna `ivot, i toa

takva polnota na `ivot, kakva {to nadvor

od nea, na ulica, vo dvor, jas nikoga{ ne

sum sre}aval.“

Mitropolitot Antonij Blum ne go

pro`ivea `ivotot so vera vo smrtta, tuku

vo ve~niot `ivot.

pi{uva: I. K.

In Memoriam Aeternum In Memoriam Aeternum

In Memoriam Aeternum In Memoriam Aeternum

Delata

na mitropolitot

Antonij Blum mo`at da se

najdat na internet stranicata

na Suro`skata eparhija (www.met-ropolit-anthony.orc.ru/eng/) vo elek-

tronskata biblioteka Mitro-

polit Antonij Suro`ski,

na ruski i angliski

jazik.

Mitropolitot Antonij - edna cela epoha / Premin, septemvri 2003 )strana 29)