Fragmentos 1

L. Livius Andronicus. Odyssia (Fragmenta Poetarum Latinorum

Epicorum et Lyricorum praeter Ennium et Lucilium, ed. W.

Morel, 1927). 

ODYSSIA

Virum mihi, Camena, insece versutum.

Pater noster, Saturni filie . . .

Mea puera, quid verbi ex tuo ore supera fugit?  

argenteo polubro, aureo eclutro.

tuque mihi narrato omnia disertim.

quae haec daps est, qui festus dies, . . . ?

matrem <proci> procitum plurimi venerunt.

in Pylum devenies; <h>aut ibi ommentans  

Cn. Naevius. Bellum Punicum (Fragmenta Poetarum Latinorum Epicorum

et Lyricorum praeter Ennium et Lucilium, ed. W. Morel, 1927).

BELLUM PUNICUM

Novem Iovis concordes filiae sorores

Postquam avem aspexit in templo Anchisa,

sacra in mensa penatium ordine ponuntur;

immolabat auream victimam pulchram.  

    amborum uxores

noctu Troiad exibant capitibus opertis,

flentes ambae, abeuntes lacrimis cum multis.

1

eorum sectam sequuntur multi mortales . . .

multi alii e Troia strenui viri . . .

Cn. Naevius. palliatae (Scaenicae Romanorum Poesis Fragmenta. Vol.

2, ed. O. Ribbeck, 1898). 

TARENTILLA

Quae ego ín theatro hic meís probaui plaúsibus,

Ea nón audere quémquam regem rúmpere:

Quantó libertatem hánc hic superat séruitus!

Quáse in choro ludéns datatim dát se et communém facit.

Álii adnutat, álii adnictat, álium amat, aliúm tenet.

Álibi manus est óccupata, álii percellít pedem,

Ánulum dat álii spectandum, á labris alium ínuocat,

Cum álio cantat, át tamen alii suó dat digito lítteras.  

2