FESTIVAL ΜΗ∆ΕΝ 2013 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Πέµπτη 4/7/2013 Πλατεία Αµφείας, 21.30

Προβολή Α (κεντρική)

• Breathe water in... breathe water out... (38 λεπτά)

• Cheer up (22 λεπτά) • Perform like the wind and the solid ground

(60 λεπτά) Συνολική διάρκεια: 120 λεπτά (10 λεπτά διάλειµµα µετά το

Cheer up)

Προβολή B (παράλληλη)

• Video Art Network Lagos, Νιγηρία (27 λεπτά)

• Where Dreams Cross, Σουηδία (34 λεπτά) • Red Nomade, Ισπανία (16 λεπτά) • Mother (65 λεπτά)

Συνολική διάρκεια: 142 λεπτά (χωρίς διάλειµµα)

Παρασκευή 5/7/2013 Πλατεία Αµφείας, 21.30

• Όνειρο µέσα σε όνειρο (87 λεπτά)

• Anima Planet I (40 λεπτά)

Συνολική διάρκεια: 127 λεπτά (ανάµεσα στις ενότητες 10

λεπτά διάλειµµα)

• Every sentence is an unfinished sentence

(57 λεπτά)

• Digitize (80 λεπτά)

Συνολική διάρκεια: 137 λεπτά (χωρίς διάλειµµα)

Ταυτόχρονα θα παρουσιάζεται η εγκατάσταση

Banopticon των Personal Cinema

Σάββατο 6/7/2013 Πλατεία Αµφείας, 21.30

• All about work (45 λεπτά)

• Come as you are (68 λεπτά)

Συνολική διάρκεια: 113 λεπτά (ανάµεσα στις ενότητες 10

λεπτά διάλειµµα)

• Local Calling! (44 λεπτά)

• Anima Planet II (43 λεπτά)

• Videoplay, Αργεντινή (46 λεπτά)

Συνολική διάρκεια: 133 λεπτά (χωρίς διάλειµµα)

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚ∆ΗΛΩΣΕΙΣ FESTIVAL MΗ∆ΕΝ 2013

4-6/7/2013 Ιστορικό Κέντρο Καλαµάτας_

Πέµπτη 4/7/2013 • animateCOLOGNE,

Γερµανία (64 λεπτά) • Now&After, Ρωσία (58 λεπτά)

Παρασκευή 5/7/2013 • Visualcontainer, Ιταλία

(45 λεπτά) • FONLAD, Πορτογαλία

(29 λεπτά) • Manipulated Image, ΗΠΑ

(36 λεπτά)

Σάββατο 6/7/2013 • Kids Company, Μ.Βρετανία,

έργα παιδιών (25 λεπτά) • Βόλτες στην πόλη, Κέντρο

Κοινοτικής Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα Καισαριανής (44 λεπτά)

• Lasting (18 λεπτά)

Ωράριο: 11.00-15.00 (ο ακριβής χώρος θα ανακοινωθεί σύντοµα)

4-6/7/2013 Καλλιτεχνικό Στέκι_

Πέµπτη 4/7/2013

• It needs some silence to make sound (62 λεπτά) • Street views (68 λεπτά)

Παρασκευή 5/7/2013 & Σάββατο 6/7/2013

• JOUR DE FÊTE, Ισπανία (93 λεπτά)

Ωράριο: 18.00-21.00

5/7/2013 DK design studio_

X & wine after party (µετά τις προβολές στην πλατεία Αµφείας, γύρω στα µεσάνυχτα)----------πληροφορίες σύντοµα!

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ CAMP

4-6/7/2013 CAMP [Contemporary Art Meeting Point] ισόγειο, 21.00_

Πέµπτη 4/7/2013 • Move In(space) (63 λεπτά)

Παρασκευή 5/7/2013 • Wherever I go, I find me

(32 λεπτά) • [Inter]mission possible

(30 λεπτά)

Σάββατο 6/7/2013 • wAnderland (53 λεπτά)

_ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ_

ανοικτές προβολές στην πλατεία Αµφείας

Ιστορικό Κέντρο Καλαµάτας 4-7/7/13, ώρα έναρξης 21.30

ΠΕΜΠΤΗ 4/7/2013

Πέµπτη 4/7/2013- Προβολή Α- Ενότητα 1 Breathe water in... breathe water out... ∆ιάρκεια: 38 λεπτά Επιµέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου

Μια υδάτινη, δροσερή ενότητα µε καλοκαιρινή αλλά και ...φιλοσοφική διάθεση, µε βασικούς πρωταγωνιστές το νερό και τη θάλασσα.

1. Pierre et Jean Villemin, Lac, Γαλλία 2012, 5.30 2. Marlijn Franken, Into the Woods, Ολλανδία 2013, 6.12 3. Maria Korporal, ... in-volo-quadrato ..., Ιταλία 2012, 2.12 4. Isabella Gresser, Nietzsche à Nice, Γερµανία 2013, 5.00 5. Azahara Cerezo, The wee giant model, Μ.Βρετανία 2012, 1.08 6. Beata Pantya, Transit, Ουγγαρία 2012, 3.31 7. Jeroen Nelemans, In Search of the Miraculous, ΗΠΑ 2010, 1.38 8. Tetsuka Niiyama, HINODE, Ιαπωνία 2012, 3.00 9. José Manuel Silvestre, Mar, Ισπανία 2012, 1.27 10. Azahara Cerezo, Sample pool, Μ.Βρετανία 2012, 1.51 11. Marcia Beatriz Granero, Trip Paulista, Βραζιλία 2011, 5.45 Πέµπτη 4/7/2013- Προβολή Α- Ενότητα 2 Cheer up ∆ιάρκεια: 22 λεπτά Επιµέλεια: Μαρία Μπουρίκα

Μια ενότητα όπου ο θεατής αποφασίζει τι θα κρατήσει. Τι γεύση έχει; είναι γλυκό, είναι πικρό, είναι χαρούµενο; You choose. 1. NEOZOON, Unboxing Eden, Γερµανία/Γαλλία 2013, 4.54 2. Alessandro Sau, Relic, Ιταλία 2011, 01.55 3. Anna Macdonald & Paul Rogers, I will not hope, I cannot bear it, Μ.Βρετανία 2013, 7.29 4. Nadezhda Krylova, 16, Ρωσία 2011, 3.07 5. Diran Lyons, 99 Problems (Explicit Political Remix), ΗΠΑ 2012, 02.35 6. Εντίτα Μόνσιορ, Πεταλούδα, Ελλάδα 2009, 1.54 Πέµπτη 4/7/2013- Προβολή Α- Ενότητα 3 Perform like the wind and the solid ground ∆ιάρκεια: 60 λεπτά Επιµέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη

Έµπνευση της ενότητας, η υλική υπόσταση των πραγµάτων. Η ύλη που δηµιουργεί, αποκαλύπτει, ενδυναµώνει, ή µετατρέπει και αναιρεί το νόηµα των πραγµάτων. Ένα κουστούµι, ένα ενδυµατολογικό στοιχείο, ένα σκηνικό αντικείµενο υποκινούν την ποιητική διάθεση και βοηθούν τη µετάβαση στο όνειρο. 1. Ines Von Bonhorst, Clow-Worm, Μ.Βρετανία 2012, 10.00 2. Anton Slisko & Tijana Stevanovic, Cloudspotting, Σερβία 2012, 4.37 3. Σοφία Σιµάκη, Άννα 1, Ελλάδα 2011, 1.45 4. Krum Yankov & Katelina Kancheva , The Time Of Clouds And Rain, Βουλγαρία 2012, 6.59 5. David Heart, Sturqen – Toxinas, Πορτογαλία 2013, 2.52

6. Draga Jovanovic, I am Draga, Καναδάς 2011, 7.00 7. Evy Schubert, Celebration of Post-Soviet Bondage, Γεωργία 2012, 1.53 8. Marcia Beatriz Granero, MUNDUM, Βραζιλία 2012, 5.00 9. Céline Trouillet, SONG N°18, Γαλλία 2012, 3.30 10. Margarita Novikova, Cinderella 2.0, Ρωσία 2011, 1.44 11. Mute/Luka Kito and Megan Boyd, Grab 1, ΗΠΑ 2012, 4.22 12. Olga Martí, Memoria-La novia viuda, Ισπανία 2013, 9.08 Πέµπτη 4/7/2013- Προβολή B- Ενότητα 1 Video Art Network Lagos, Νιγηρία ∆ιάρκεια: 27 λεπτά www.vanlagos.org

Το VAN Lagos παρουσιάζει στο Festival Μηδέν µια ενότητα έργων από Νιγηριανούς βιντεο-καλλιτέχνες που ζουν και εργάζονται στο Λάγος, Μ.Βρετανία και ΗΠΑ. Οι καλλιτέχνες και τα έργα που επιλέχθηκαν µιλούν εύγλωττα για την πολυπλοκότητα της ηπείρου, εγείροντας καίρια ερωτήµατα και έναν διάλογο για θέµατα που σχετίζονται µε τις ποικίλες ιδιαιτερότητες, τις πορείες και τις συνθήκες µιας ηπείρου πλούσιας σε ιστορία και κοινωνικο-πολιτικές, πολιτιστικές και οικονοµικές συνθήκες. -Kaneng Lolang (Νιγηρία) - Nshi Hwa 1:50 | The Promise 0:53 -Jude Anogwih (Νιγηρία) – It is Well III 02:10 | Simultaneity 04:16 -Omoligho Udenta (Νιγηρία) – Oil, Blood, Tears 06:30 -Wura-Natasha Ogunji (ΗΠΑ/ Νιγηρία) – We too 03:08 secs | The epic crossings of an Ife head 02:05 -Emeka Ogboh (Νιγηρία) – [dis]connect II 03:00 | 0730hrs 02:32 Το VANLagos είναι µια µη-κερδοσκοπική οργάνωση µε έδρα το Λάγος, Νιγηρία, η οποία ιδρύθηκε µε τη συνεργατική

πρωτοβουλία των εικαστικών καλλιτεχνών Emeka Ogboh και Jude Anogwih και της πολιτιστικής παραγωγού

Oyindamola Fakeye. Στόχος του οργανισµού είναι η ανάπτυξη της τέχνης των νέων µέσων και ειδικότερα της

βιντεοτέχνης, η ενθάρρυνση της δικτύωσης και η υποστήριξη συνεργασιών ανάµεσα σε καλλιτέχνες των νέων µέσων,

επιµελητές και πολιτιστικούς παραγωγούς στη Νιγηρία, την Αφρική και στον υπόλοιπο κόσµο.

Πέµπτη 4/7/2013- Προβολή B- Ενότητα 2 Where Dreams Cross, Σουηδία ∆ιάρκεια: 34 λεπτά www.wheredreamscross.com

Το Where Dreams Cross παρουσιάζει στο Festival Μηδέν 3 ανερχόµενους Βόρειους καλλιτέχνες: τη Victoria Skogsberg (Σουηδία), την Clara Bodén (Σουηδία) και την Ingrid Torvund (Νορβηγία). Τα έργα τους είναι εντελώς διαφορετικά τόσο σε περιεχόµενο όσο και σε φόρµα, αλλά όλοι µοιράζονται ένα ενδιαφέρον για µια διερευνητική και παιχνιδίζουσα προσέγγιση στη δουλειά τους. Το πρόγραµµα επιµελείται η Åsa Falewicz Segerstedt.

-Victoria Skogsberg, Room Study (Possession), Σουηδία 2013, 3.10 -Clara Bodén, “Driving under the influence of”, Σουηδία 2009, 7.30 -Ingrid Torvund, Magic Blood Machine, Νορβηγία 2012, 22.00 Το καλλιτεχνικό project Where Dreams Cross, µε έδρα τη Στοκχόλµη, βασίζεται στην ιδέα να κάνει το φιλµ και τη

βιντεοτέχνη πιο προσιτό και πιο ανοικτό στο κοινό, αναζητώντας συνεχώς νέες ευκαιρίες για έκθεση και προβολή σε

ανοιχτούς χώρους, ώστε να προσεγγίζει κοινό που ενδεχοµένως δεν έχει σχέση µε τον κινηµατογράφο και τη

βιντεοτέχνη. Η λειτουργία του Where Dreams Cross είναι να βγάλει λοιπόν αυτή τη µορφή τέχνης έξω από τους

κλειστούς χώρους, τις γκαλερί και τα µουσεία, µε βασικό στόχο να δηµιουργεί πιο ελεύθερες, αυθόρµητες και

απρόσµενες εµπειρίες για τους θεατές. Αυτό επιτυγχάνεται µε προβολές σε δηµόσιους χώρους, σε όψεις κτιρίων,

διασταυρώσεις δρόµων, πάρκινγκ, αποθήκες και σε διάφορα άλλα κτίρια ή ανοικτούς χώρους, µέσα και έξω από την

πόλη. Το project έχει τη δηµοκρατική πίστη ότι η τέχνη θα έπρεπε να είναι προσιτή σε όλους, ανεξάρτητα από την

προηγούµενη γνώση ή το πολιτισµικό υπόβαθρο του καθενός.

Πέµπτη 4/7/2013- Προβολή B- Ενότητα 3 Red Nomade: WAW (Women at work), Ισπανία ∆ιάρκεια: 16 λεπτά rednomade.wordpress.com

“Από το 1970 περίπου, ήταν οι φεµινιστικές αντιδράσεις και προσεγγίσεις ως προς τις οπτικές εικόνες που

έδωσαν µερικές από τις πιο δυνατές, πιο πολεµικές και πιο παραγωγικές θεωρίες και κριτικές στρατηγικές

που προέκυψαν σε όλα τα πεδία ή µοντέλα ανάλυσης που σχετίζονται µε την οπτική κουλτούρα.”(1) Amelia Jones στο The Feminism and Visual Culture Reader, 2003

Η Video Art στη δουλειά γυναικών καλλιτεχνών χρησιµοποιείται ως καθρέφτης των κοινωνικών στερεοτύπων ώστε να εµπνεύσει την κοινωνική αλλαγή. Σε αυτή την ενότητα, η οµάδα Red Nómade παρουσιάζει έργα βίντεο από γυναίκες καλλιτέχνες από διαφορετικές γενιές και κουλτούρες: Αργεντινή, Βραζιλία και ΗΠΑ καθώς και Ισπανία, συνεισφέροντας η κάθε µια την ιδιαίτερη µατιά της για τον κόσµο και τον τρόπο ζωής που επιλέγουν να ζουν µέσα σ’ αυτόν. -Iona Pergo, Ισπανία: Vital Tranzfer, 2013, 4’ 35’’ -Alette Simmons-Jimenez, ΗΠΑ: “Revolution&Evolution”, 2013, 2’ 20’’ -Tatiana Travisani, Βραζιλία: "Leave", 2013, 2’ 26’’ -Cristina Ghetti, Αργεντινή: “Understanding abstraction”, 2013, 4’ 29” -Virginia Paniagua, Ισπανία: “Luna”, 2012, 1' 32'' Το RED NOMADE είναι ένα διεθνές συνεργατικό project που εστιάζει στην καλλιτεχνική ανταλλαγή και στη

συνεργασία καλλιτεχνών και διανοητών στο χώρο της σύγχρονης τέχνης. Στόχος της οµάδας είναι η διοργάνωση

καλλιτεχνικών, πολιτιστικών και ακαδηµαϊκών συναντήσεων σε διάφορες πόλεις, ενθαρρύνοντας συναντήσεις

εικαστικών καλλιτεχνών, τεχνοκριτικών, συγγραφέων και διανοητών µε workshops, εκθέσεις και ανοικτές

δραστηριότητες που προσεγγίζουν άλλες οµάδες, αλλά και ένα ευρύτερο κοινό, µέσα από ένα δηµιουργικό παιχνίδι.

Πέµπτη 4/7/2013- Προβολή B- Ενότητα 4 Mother ∆ιάρκεια: 65 λεπτά Επιµέλεια: Ιωάννα ∆ηµητρακοπούλου-Κουταβά

& Τέρψη Κονταργύρη

Τι θα ΄λεγε η µητέρα σου γι' αυτό; 1. Fred. L’Epee & ∆ήµητρα Πουλιοπούλου, The Testament, Ελβετία-Ελλάδα 2013, 8.02 2. Valerio DE BONIS, Un Cadeau pour... , Ιταλία 2007, 6.16 3. Rhayne Vermette, Take My Word, Καναδάς 2012, 0.49 4. Gerard Cairaschi, Storia, Γαλλία 2013, 6.45 5. Aaron Zeghers, Ι See a Light, Καναδάς 2011, 1.36 6. Rian, Death to Birth, Ελλάδα 2012, 1.24 7. Djamo Daniel Nicolae, The Fat Lamb, Ρουµανία 2011, 6.29 8. Adam Rosenberg, Our Precious Bombs, ΗΠΑ 2013, 1.35 9. Aaron Zeghers, Living on the Edge, Καναδάς 2013, 2.35 10. Silvio De Gracia, El silencio, Αργεντινή 2012, 1.54 11. Georgie Roxby Smith, Uncomposed (after Titian after Giorgione), Αυστραλία 2012, 5.03 12. Marissa Viani Serrano, Lunaticus, Γαλλία 2012, 2.20 13. Juhani Koivumäki, Reflection, Φιλανδία 2013, 6.47 14. movimentomilc – Nascita di un maiale elettronico, Ιταλία 2012, 4.02 15. Gilivanka Kedzior & Barbara Friedman, [ The Secret ], Γαλλία 2011, 3.18 16. Rusaila Bazlamit, My Homelands, Αυστραλία 2013, 3.34 17. Krister Kennedy, Mor/mother, Σουηδία 2002, 1.40

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5/7/2013 Παρασκευή 5/7/2013- Προβολή Α- Ενότητα 1 Όνειρο µέσα σε όνειρο ∆ιάρκεια: 87 λεπτά Νέα Κινηµατογραφική Λέσχη Καλαµάτας FILMHOUSE (www.filmhouse.gr)

Η Νέα Κινηµατογραφική Λέσχη Καλαµάτας FILMHOUSE (η οποία ξεκίνησε φέτος δυναµικά τη λειτουργία της µε εβδοµαδιαίες προβολές στην Καλαµάτα) ετοίµασε ειδικά για το Festival Μηδέν µια ενότητα κινηµατογραφικών ταινιών µικρού µήκους, σε µια προσπάθεια να συνδεθεί η βιντεοτέχνη µε ιστορικές ή σηµαντικές εκδοχές εικαστικών προσεγγίσεων από σηµαντικούς δηµιουργούς της 7ης τέχνης. Προσωπικά οράµατα, πυρετώδη όνειρα και παράδοξες ιστορίες συναντιούνται για πρώτη φορά, ξετυλίγοντας γραµµικά την έµπνευση και τα µέσα από την γέννηση της κινηµατογραφικής τέχνης µέχρι

σήµερα. Στην θεµατική τους, η πραγµατικότητα τέµνεται µε πρωτόγνωρο τρόπο µε την φαντασία, αναγκάζοντας τον θεατή να δει την καθηµερινότητά του µέσα από ένα διαφορετικό οπτικό πρίσµα. Είναι εποχές που η πραγµατικότητα είναι τόσο αλλοιωµένη, που χρειάζεσαι έναν παραµορφωτικό καθρέφτη για να αντικρίσεις την καθαρή εικόνα της.

1. Georges Melies, Le Voyage Dans Le Lune (1902) , 13 λεπτά Γυρισµένο το 1902 από τον γάλλο Georges Melies,θεωρείται το πρώτο φιλµ µυθοπλασίας, ο αδιαµφισβήτητος πρόγονος των ταινιών επιστηµονικής φαντασίας, και πάνω απ’ όλα ένα ονειρώδες πρωτοποριακό επίτευγµα. 2. Luis Bunuel, Un ChienAndalou (1929), 16 λεπτά Εκεί που ο εικονοπλαστική αλληγορία του Salvador Dali συναντά την αναρχική αποδόµηση του Louis Bunuel, ο Ανδαλουσιανός Σκύλος αποτελεί ένα avant-garde σουρεαλιστικό µανιφέστο που καταργεί κάθε γνωστό φορµαλισµό για να δείξει στο θεατή αυτό που όφειλε να δει, στο δεδοµένο περιβάλλον: ένα όνειρο, αποσπασµατικό, ασύνδετο και βασανιστικά δυσερµήνευτο.

3. Dominique Monféry / Walt Disney / Salvador Dali, Destino (1945 -2003), 7 λεπτά Μια γυναίκα µπροστά σ’ ένα άγαλµα αναπολεί τον αγαπηµένο της για να ξυπνήσει κρυµµένες µεταφορές και αλληγορίες που ξεπηδούν από τον φανταστικό animated κόσµο του Walt Disney και του Salvador Dali µέχρι την ολοκλήρωσή του, από τον Dominique Monfery, 58 χρόνια µετά.

4. Chris Marker, La Jetee (1962), 28 λεπτά Μια αριστοτεχνική συνδιαλλαγή από στατικές εικόνες και αφηγηµατικά voice-over πλάθουν ένα δυστοπικό οπτικοακουστικό ποίηµα, µια εµβληµατική σπουδή στο µοντάρισµα και στην µνήµη, που συναντιέται ακόµη και σήµερα στις λίστες µε τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

5. Juan Diego Solanas, L'Homme Sans Tete (2003), 18 λεπτά Με την διάκριση του Φεστιβάλ Καννών να την συνοδεύει, η ιστορία του Ανθρώπου χωρίς Κεφάλι µπορεί να εκτυλίσσεται σε µια µελλοντική κοινωνία, το κεντρικό της όµως µήνυµα παραµένει διαχρονικό και αθεράπευτα αισιόδοξο.

6. Josh Mahan / Joey Ingram, Awaken (2005), 5 λεπτά Ακόµη και αν τα εκφραστικά µέσα έχουν εξελιχθεί τόσο, που σου επιτρέπουν να εκφραστείς µινιµαλιστικά µε τα απολύτως απαραίτητα, η καθηµερινότητα δεν παύει µέχρι και σήµερα να είναι µια συνεχής µάχη ανάµεσα στο καλό και το κακό.

Παρασκευή 5/7/2013- Προβολή Α- Ενότητα 2 Anima Planet I ∆ιάρκεια: 40 λεπτά Επιµέλεια: Ιωάννα ∆ηµητρακοπούλου-Κουταβά

& Τέρψη Κονταργύρη

Ένας άντρας και µια γυναίκα, ή απλά δυο πίξελς. Σε µια πορτογαλική φυλακή ένα κόκκινο φως αναβοσβήνει τα χρώµατα του Φίλιπ Άρτους γυαλίζουν και ένας πρόχειρα σκιτσαρισµένος ελέφαντας τρέχει απ'τη µια άκρη του µυαλού µου στην άλλη.

Στον πλανήτη Άνιµα τα χρώµατα διαρκώς αλλάζουν! 1. Anno Bergmann, Liebe, Γερµανία 2012, 0.26 2. Inês Freitas & Miguel Mendes (Oneness Team), Incredulous Voice, Πορτογαλία 2012, 6.18 3. Philipp Artus, Snail Trail, Γερµανία 2012, 3.00 4. Ezra Wube, Hidar, Αιθιοπία/Γαλλία/ΗΠΑ 2012, 6.41 5. Sara Koppel, Memories of an absent presence, ∆ανία 2013, 1.17 6. Ornana, (notes on) biology, ΗΠΑ 2012, 5.38 7. Μάρθα Κουµαριανού, Pixel in the rain, Ελλάδα 2008, 2.44 8. Veronika Göttlichová, First Fish, Τσεχία 2012, 13.25 Παρασκευή 5/7/2013- Προβολή Β- Ενότητα 1 Every sentence is an unfinished sentence ∆ιάρκεια: 57 λεπτά Επιµέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου

Οπτικά "κείµενα" και "κρυµµένα κείµενα" που προκαλούν τη φαντασία µέσα από εικόνες και κινήσεις που περιµένουν να αποκρυπτογραφηθούν. Ή και όχι. 1. SIRO, Improvement, Ισπανία 2013, 4.13 2. Vika Ilyushkina & Popova Mayya, Acrobatic sketch, Ρωσία 2012, 7.28 3. Blanca Giménez, Un mar de lágrimas, Ισπανία 2011, 5.01 4. Brigitte Perroto, presence, Γαλλία 2009, 2.00 5. Christina Gangos, LANDLOCKED/PADDY, Ιρλανδία/Ελλάδα 2013, 10.00 6. Liu, Fan Tzu, Eternal Return, Ταϊβάν 2012, 6.00 7. John Lui, On Monumentality, ΗΠΑ 2012, 1.32 8. Marjorie Lemay, Auscultation of the Heart, Καναδάς 2011, 2.22 9. Μάρθα Ζούπα, Μετα-ποίησις, Ελλάδα 2012, 9.13 10. Ανδρέας Σιτορέγκο, Soul breath, Ελλάδα 2001, 1.46 11. Ιωάννα Μπίτου, Λήθη, Ελλάδα 2013, 3.35 12. Ιωάννα Μύρκα, Kaiwa, Ελλάδα 2007, 3.34 Παρασκευή 5/7/2013- Προβολή Β- Ενότητα 2 Digitize ∆ιάρκεια: 80 λεπτά Επιµέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου

Ψηφιακά τοπία που οπτικοποιούν το ανέφικτο. Ό,τι δε µπορεί να υπάρξει στον πραγµατικό κόσµο, βρίσκει τη θέση του σε µια κατασκευασµένη εκδοχή, που συµπληρώνει, ανατρέπει ή αναβιώνει αµείλικτα την "πραγµατική" ζωή. Ώσπου στο τέλος, η εικόνα ανοίγει και βλέπουµε τι συµβαίνει. Ή µήπως τίποτα δεν έχει συµβεί;

1. Belen Paton, City of Caves, Μ.Βρετανία 2012, 6.45 2. Alessandro Amaducci, Anatomy Theater, Ιταλία 2012, 3.27 3. Francesca Fini, Wombs, Ιταλία 2012, 6.09 4. IP Yuk-Yiu, Another day of depression in Kowloon, Κίνα 2012, 15.00 5. Jeannette Louie, "Sonia, Interlude", ΗΠΑ 2013, 08.24 6. Jonathan Monaghan, Rainbow Narcosis, ΗΠΑ 2013, 8.44 7. Pikiproductions (Rui Filipe Antunes & Joanna Pylak), xTNZ, Μ.Βρετανία 2006, 5.10 8. Sandrine Deumier & Alx P.op, Un.reality, Γαλλία 2012, 0.55 9. Susanne Wiegner, Inside my room, Γερµανία 2013, 4.00 10. Βαγγέλης Παπαευαγγελίου, Mass Society, Ελλάδα 2012, 4.35

11. Tommi Matikka, Small Heroes, Φιλανδία/Σενεγάλη 2013, 2.17

12. Μάκης Κυριακόπουλος,`WARFARE NOW`, Ελλάδα 2011, 5.00 13. Tomasz Wlaźlak, Pirx – Hunting, Πολωνία 2012, 2.32

14. Benjamin William Rogers, Nonhappening, Σκωτία 2013, 6.40 Παρασκευή 5/7/2013 Personal Cinema: Banopticon, the game Παρουσίαση-εγκατάσταση www.personalcinema.org

Τα videogames µπορούν να είναι είτε µίντια, είτε παιχνίδια. Αλλά µερικές φορές µπορούν να είναι και τα δύο. Σαν µίντια, µεταφέρουν µια ιδέα από ένα σηµείο σε ένα άλλο. Σαν παιχνίδια, θέτουν µια σειρά από συνθήκες µέσα στις οποίες οι άνθρωποι παίζουν. Οποιοδήποτε νόηµα ή µήνυµα βγαίνει µέσα από το παιχνίδι παράγεται από τους παίκτες, και δεν είναι απαραίτητο να προυπάρχει στο σχεδιασµό του παιχνιδιού. Το videogame Banopticon, ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2010, και θα ολοκληρωθεί – σε πρώτη φάση- τον Μάρτιο του 2013, µέσα στο πλαίσιο του MIG@NET, ενός Ευρωπαικού ερευνητικού προγράµµατος. Το πρόγραµµα, συντονίζει το Πάντειο Πανεπιστήµιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστηµών, Κέντρο Σπουδών Φύλου και συµπεριλαµβάνει συνεργάτες, κυρίως πανεπιστήµια, από επτά Ευρωπαϊκές χώρες. Το πρόγραµµα MIG@NET, εξερευνά τον τρόπο µε τον οποίο οι µετανάστες -ως µεµονωµένα άτοµα αλλά και ως κοινότητες- συµµετέχουν στην παραγωγή και διαµόρφωση των ψηφιακών δικτύων σε διεθνική κλίµακα και την επιρροή των τελευταίων στην µεταναστευτική κινητικότητα και ενσωµάτωση. Το πεδίο έρευνας περιλαµβάνει επτά θεµατικές περιοχές διερεύνησης: Συνοριακές ∆ιελεύσεις, Επικοινωνιακές και Πληροφοριακές Ροές, Εκπαίδευση και Γνώση, Θρησκευτικές Πρακτικές, Σεξουαλικότητες, Κοινωνικά Κινήµατα, ∆ιαπολιτισµική Σύγκρουση και ∆ιάλογος. Ο στόχος του videogame Banopticon είναι η συλλογή δεδοµένων από το ερευνητικό πεδίο, η οργάνωσή τους ως στοιχεία παιχνιδιού, (game elements ) η δηµιουργία διαφορετικών χώρων (game spaces) και τέλος η ελεύθερη διανοµή τους στο διαδίκτυο. Το παιχνίδι στην πρώτη φάση του, σχεδιάζεται σαν ένα online single user, τρισδιάστατο videogame. Περιέχει τα αποτελέσµατα των ερευνών µε τη µορφή: βίντεο, ήχων, ιστοσελίδων, φωτογραφιών , διαλόγων και κειµένων. Το υλικό και τα συµπεράσµατα των ερευνών ενσωµατώνονται σε περιβάλλοντα που αντιστοιχούν στα πεδία έρευνας, στις σύγχρονες καταστάσεις που αφορούν στη µετανάστευση, τον φυσικό ή ηλεκτρονικό έλεγχο της και συνεπώς τον καθορισµό των γεωγραφικών και των ψηφιακών συνόρων, τις

µορφές εργασίας και παραγωγής που διαµορφώνονται σήµερα, αλλά και τις πράξεις αποκλεισµού, βίας ή αντίθετα της συνύπαρξης των µεταναστών µε τους -θεωρούµενους ως νόµιµους- κατοίκους της Ευρώπης. Η εργασιακή οµάδα του Banopticon αποτελείται από το Personal Cinema: Γιάννης Σκουλιδάς (καλλιτέχνης-

προγραµµατιστής) , Ηλίας Μαρµαράς (media artist), Ξένια Κολιοφώτη (συνεργασία στο σενάριο και επιµελήτρια

κειµένων), ∆άφνη ∆ραγώνα (επιµελήτρια Νέων Μέσων) και από τους συνεργάτες ∆ηµήτρη Φωτίου (γλύπτης- 3D

designer) και Αλέξανδρος Σαλαπάτας (προγραµµατιστής).

ΣΑΒΒΑΤΟ 6/7/2013 Σάββατο 6/7/2013- Προβολή Α- Ενότητα 1 All about work ∆ιάρκεια: 45 λεπτά Επιµέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου

Μια κριτική, "σισύφεια" ενότητα που θα µας αποκαλύψει τα πάντα για τη ...δουλειά, ανατέµνοντας -µε εναλλαγές χιούµορ και σκληρής πραγµατικότητας- την έννοια της εργασίας, και όχι µόνο. 1. Angelika Herta, Man of Iron, Πολωνία 2011-12, 1.53

2. Lawrence F Mesich, Aphorisms, ΗΠΑ 2012, 3.52 3. Andreas Goldfuss, Independent Film Maker, Καναδάς 2013, 0.20 4. Jonas Nilsson, Suburbian suntan, Σουηδία 2012, 1.20

5. Jun'ichir Ishii, C, Τσεχία 2013, 2.17

6. Adam Forrester, The Collapse of Order, ΗΠΑ 2012, 3.00 7. Liu Wei, Hopeless Land, Κίνα 2008, 7.36

8. Jonas Nilsson, Battlefield, Σουηδία 2012, 1.27 9. Tushar Waghela, The Ghost Taxonomy, Ινδία 2013, 4.57

10. Jorge Catoni, “Coreutica A”, Χιλή 2013, 10.00

11. Silvia De Gennaro, Monno Monnezza, Ιταλία 2012, 4.05 12. Kent Tate, Containers, Καναδάς 2012, 1.57

13. Eva Olsson, Time Loop, Σουηδία 2012, 2.02

14. Εύα Μπαλάση, Ο Χρόνος, Ελλάδα 2012, 1.10 Σάββατο 6/7/2013- Προβολή Α- Ενότητα 2 Come as you are ∆ιάρκεια: 68 λεπτά Επιµέλεια: Manuela Gascon

Ένας πλανήτης, 7.129.317.147 κάτοικοι το 2013. Πέρα από ένα πολιτιστικό υπόβαθρο, µια χώρα ή µια πίστη, ο καθένας έχει το δικό του προσωπικό παρελθόν, παρόν και µέλλον, και δηµιουργεί τη δική του εµπειρία µέρα µε τη µέρα. Αυτό είναι που κάνει

τον καθένα από µας τόσο βαθιά διαφορετικό από τους άλλους. Η ταυτότητα µας εν µέρει χτίζεται από τη συµπεριφορά των άλλων προς εµάς. Ξεκινώντας από το γνωστό "ο καθένας είναι µοναδικός", ας καλωσορίσουµε όποιον θέλει να έρθει, όπως είναι. 1. Tim Hill, People Squeezing Through Small Gaps, Μ.Βρετανία 2012, 3.28 2. Cat Del Buono, Now I’m Beautiful!, ΗΠΑ 2011, 1.31 3. Rosario Cobo, The permanent Certainty, Χιλή 2012, 14.00 4. Marta Ivanova, Neckties, Λιθουανία 2012, 3.00 5. Céline Trouillet, SONG N°20, Γαλλία 2012, 3.40 6. Filip Gabriel Pudło, The Collection, Πολωνία 2010, 3.38 7. Gilivanka Kedzior & Barbara Friedman, [ AVRIL 2010 ], Γαλλία 2010, 6.31 8. Jared Katsiane, Big Willow, ΗΠΑ 2013, 10.29 9. Aleksandra Godlewska, The Parable, Πολωνία 2012, 3.37 10. Elena Gaztelumendi, Digital artist in 60.000 inhabitants town (Serie: I’m compressed signal, I’m technologic trash), Ισπανία 2007, 0.35 11. Céline Trouillet, SONG N°15, Γαλλία 2012, 4.40 12. Jolene Mok, SALGUOD SELYORB, ΗΠΑ 2012, 8.18 13. Anton Hecht, Bus station sonata, Μ.Βρετανία 2012, 4.00 Σάββατο 6/7/2013- Προβολή Β- Ενότητα 1 Local Calling! ∆ιάρκεια: 44 λεπτά

Έργα καλλιτεχνών και δηµιουργών που κατάγονται, έχουν ζήσει ή έχουν οποιαδήποτε σχέση αγάπης-µίσους µε την Καλαµάτα. Μια καθιερωµένη πλέον ενότητα του Festival Μηδέν, που έχει στόχο να δηµιουργηθεί ένα δίκτυο επικοινωνίας και να αναδειχθεί ένα πολύµορφο καλλιτεχνικό δυναµικό που έχει ως αφετηρία την Καλαµάτα µε τον έναν ή τον άλλον τρόπο. 1. Inside Noise, Χωρίς Προσδοκία, Ελλάδα 2012, 5.40 2. Κώστας Λαλές, χωρίς τίτλο, Ελλάδα 2013, 2.05 3. James M. Lane, Επιστροφή, Ελλάδα, 2012, 5.26 4. Πέτρος Λαλές, Μυστικός ∆ύπνος, Ελλάδα 2013, 3.43 5. Εύη Μίνου, Brioche dynasty, Ελλάδα 2012, 2.10 6. Γιώργος Μπούγας – Παναγιώτα Σαµπάνη – Βασίλης Ηλιόπουλος , “Mind The Gap”, Ελλάδα 2013, 4.21 7. Λουκάς Μπουσούνης, Άκουσέ την, Ελλάδα 2013, 2.14 8. Ναταλία Σκλήκα, Αναπνοή, Ελλάδα 2013, 1.22 9. Γιώργος Λουριδάς, Tiny Space, Ελλάδα 2012, 4.46 10. Jan Brand, Kalamata 2000 bus-station, Ελλάδα 2013, 4.01 11. Βασιλική Λευκαδίτη,”Βig Acrobats”, Ελλάδα 2013, 8.01

Σάββατο 6/7/2013- Προβολή Β- Ενότητα 2 Anima Planet II ∆ιάρκεια: 43 λεπτά Επιµέλεια: Ιωάννα ∆ηµητρακοπούλου-Κουταβά

& Τέρψη Κονταργύρη

Ένας άντρας έπεσε στις γραµµές του µετρό, λίγο πιο πριν η υποµονή είχε φτάσει στα όρια της, διαδηλωτές συγκρούονταν µε την αστυνοµία κι οι τοίχοι µιλούσαν όσο οι ταύροι πέθαιναν στις αρένες... ώσπου η κασέτα χάλασε. Άλλες αφηγηµατικές, άλλες πιο λακωνικές, άλλες ρεαλιστικές κ άλλες πιο αφηρηµένες. 9 κινούµενες πραγµατικότητες αποδοµένες µε διαφορετικές τεχνικές animation σε µια οθόνη για 43 λεπτά. 1. Eva Olsson, Patience Dear, Σουηδία 2012, 3.18 2. Sandra Araújo, tape loading error, Πορτογαλία 2012, 2.55 3. José Manuel Silvestre, Toro, Ισπανίαn 2012, 1.06 4. Milena Jovicevic, video animation Adam i..., Μαυροβούνιο 2011, 5.42 5. Karolien Soete, Talking Walls – Bozar, Βέλγιο 2012, 4.10 6. Emilio Rizzo, No Tav, Ιταλία 2013, 2.51 7. Valentin Gagarin, Shujun Wong and Robert Wincierz, "Reverie", Γερµανία 2012, 12.28 8. Max Hattler, Shift, Γερµανία/Μ.Βρετανία 2012, 3.00 9. Rhuturaje, Vallu, Ινδία 2013, 6.45 Σάββατο 6/7/2013- Προβολή Β- Ενότητα 3 Videoplay: Beyond Fragility, Αργεντινή ∆ιάρκεια: 46 λεπτά videoplay-platform.weebly.com

Το Videoplay project συνεργάζεται για δεύτερη φορά µε το Festival Μηδέν, παρουσιάζοντας την ενότητα "Beyond Fragility", µια επιλογή έργων video-performance σε επιµέλεια των Silvio De Gracia [Αργεντινή] & Andrés Abreu [Κούβα]: -Julieta María [Κολοµβία-Καναδάς] “Exercises in Faith: soil” 00:04:05 -Deng Dafei [Κίνα] “China Astronaut” 00:07:26 -Baggenstos-Rudolf [Σουηδία] “Balloons” 00:03:48 -Miguel Rodríguez Sepúlveda [Μεξικό] “Cachetada” 00:05:08 -Adonis Flores [Κούβα] “Honras fúnebres” 00:03:00 -Carlos Martiel [Κούβα] “A donde mis pies no lleguen” 00:04:00 -Catherine Baÿ [Γαλλία] “Blanche-Neige, Episode#1” 00:12:00 Το Videoplay είναι µια διεθνής πλατφόρµα βιντεοτέχνης που έχει σα βάση την Αργεντινή. Ξεκίνησε το 2004 από τον

εικαστικό και επιµελητή Silvio De Gracia. Το Videoplay εστιάζει κατά κύριο λόγο στη videoperformance και σε

δουλειές που, αν και δεν κατατάσσονται άµεσα την κατηγορία των εικαστικών δράσεων, αντανακλούν µια βαθιά σχέση

µε τη σφαίρα των παραστασιακών τεχνών. Ο βασικός στόχος είναι η διάδοση της videoperformance µε έργα απ' όλο

τον κόσµο, αλλά και πιο εξειδικευµένα από καλλιτέχνες της Λατινικής Αµερικής.

________________________

Πληροφορίες: www.festivalmiden.gr | info@festivalmiden.gr Καλλιτεχνική οµάδα Festival Mηδέν 2013: Κεντρική επιµέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου – Μαργαρίτα Σταυράκη Επιµέλεια ενοτήτων: Μαρία Μπουρίκα, Ιωάννα ∆ηµητρακοπούλου-Κουταβά, Τέρψη Κονταργύρη, Manuela Gascon, Νέα Κινηµατογραφική Λέσχη Καλαµάτας (Filmhouse) Αφιερώµατα & συνεργασίες: Γιούλα Παπαδοπούλου Επεξεργασία DVD/βίντεο: Σταύρος Καπέτης Γραφιστικός σχεδιασµός: T.N. Ιστοσελίδα: Χρήστος Τσαµαρδάς Συνεργάτες: Γιώργος ∆ηµητρακόπουλος, Φιλάρετος Βούρκος, Βασίλης Παπαευσταθίου, Ντάνυ Κάργας, Σταυρούλα Μπάκα, Νίκος Συρίγος Ευχαριστούµε επίσης τους: Νίκο Ηλιόπουλο και το Καλλιτεχνικό Στέκι, όλη την οµάδα της Νέας Κινηµατογραφικής Λέσχης Καλαµάτας (Filmhouse), το Κέντρο Νέων Καλαµάτας, τη Μαίρη Τσουλάκου, την Κατερίνα Τζαµουράνη και το Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας, τον Νίκο Γιαβρόπουλο και το CAMP, και τον Γιάννη Μουργή για τη βοήθεια και τη συνεργασία.

Συνεργαζόµενα φεστιβάλ, οµάδες, φορείς:

ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ - ΧΟΡΗΓΟΙ:

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ: