ClassicsFrom the Renaissance to the nineteenth century, Latin and Greek were compulsory subjects in almost all European universities, and most early modern scholars published their research and conducted international correspondence in Latin. Latin had continued in use in Western Europe long a!er the fall of the Roman empire as the lingua franca of the educated classes and of law, diplomacy, religion and university teaching. "e #ight of Greek scholars to the West a!er the fall of Constantinople in 1453 gave impetus to the study of ancient Greek literature and the Greek New Testament. Eventually, just as nineteenth-century reforms of university curricula were beginning to erode this ascendancy, developments in textual criticism and linguistic analysis, and new ways of studying ancient societies, especially archaeology, led to renewed enthusiasm for the Classics. "is collection o$ers works of criticism, interpretation and synthesis by the outstanding scholars of the nineteenth century.

Euripidis Tragoediae Priores QuatuorRichard Porson (17591808) published editions of Euripides Hecuba (1779), Orestes (1798), !e Phoenician Women (1799) and Medea (1801) as individual volumes. "ey were collected and published together in 1826, some years a!er Porsons death, as Euripidis Tragoediae Priores Quatuor, edited by James Schole%eld (17891853). "e volume contains Porsons reconstructed Greek text of the four tragedies accompanied by a detailed Latin commentary. "e volume is introduced by a Latin preface and a supplement expounding Porsons theories on the metrical rules followed by Attic poets. "ese theories about metre lay behind many of the choices of readings found in the critical text of each play. Porsons critical texts of the plays in#uenced generations of scholars, and his commentaries were widely studied, both in Latin and in English translation, for over a century. "e volume remains a key work of classical scholarship.

C A M B R I D G E L I B R A R Y C O L L E C T I O NBooks of enduring scholarly value

Cambridge University Press has long been a pioneer in the reissuing of out-of-print titles from its own backlist, producing digital reprints of books that are still sought a!er by scholars and students but could not be reprinted economically using traditional technology. "e Cambridge Library Collection extends this activity to a wider range of books which are still of importance to researchers and professionals, either for the source material they contain, or as landmarks in the history of their academic discipline.

Drawing from the world-renowned collections in the Cambridge University Library, and guided by the advice of experts in each subject area, Cambridge University Press is using state-of-the-art scanning machines in its own Printing House to capture the content of each book selected for inclusion. "e %les are processed to give a consistently clear, crisp image, and the books %nished to the high quality standard for which the Press is recognised around the world. "e latest print-on-demand technology ensures that the books will remain available inde%nitely, and that orders for single or multiple copies can quickly be supplied."e Cambridge Library Collection will bring back to life books of enduring

scholarly value (including out-of-copyright works originally issued by other publishers) across a wide range of disciplines in the humanities and social sciences and in science and technology.

Euripidis Tragoediae Priores QuatuorEdited by R ichard Porson and James Scholefield

Euripides

CAMBRID GE UNIVERSIT Y PRESS

Cambridge, New York, Melbourne, Madrid, Cape Town, Singapore, So Paolo, Delhi, Dubai, Tokyo

Published in the United States of America by Cambridge University Press, New York

www.cambridge.orgInformation on this title: www.cambridge.org/9781108011204

in this compilation Cambridge University Press 2009

"is edition %rst published 1826"is digitally printed version 2009

ISBN 978-1-108-01120-4 Paperback

"is book reproduces the text of the original edition. "e content and language re#ect the beliefs, practices and terminology of their time, and have not been updated.

Cambridge University Press wishes to make clear that the book, unless originally published by Cambridge, is not being republished by, in association or collaboration with, or

with the endorsement or approval of, the original publisher or its successors in title.

EURIPIDIS TRAG(EDIiEPRIORES QUATUOR.

AD FIDEM MANUSCRIPTORUM EMENDATE

ET BREVIBUS NOTISEMENDATIONUM POTISSIMUM RATIONES

REDDENTIBUS INSTRUCTS.

EDIDIT

RICARDUS PORSON, A.M.GR.SCARUM LITERARUM APUD CANTABRIGIENSES

OLIM PROFESSOR REGIUS.

RECENSUIT SUASQUE NOTULAS SUBJECIT

JACOBUS SCHOLEFIELD, AM.COLLEGII SS. TEINITATIS SOCIUS

ET GRSCARUM LITERARUM PROFESSOR REGIUS.

CANTABRIGIiETYPIS AC SUMTIBUS ACADEMICIS

EXCUDIT JOANNES SMITH.

VENEUNT APUD J. DEIGHTON ET FILIOS, CANTABRIGIJE,C. ET J. RIVINGTON, LONDINI.

M.DCCC.XXVI.

EDITORIS PRiEFATIO.

in hoc opusculo preestiterim, sequus judicetLector; quid praestare conatus sim, paucis accipiat.

Id igitur imprimis curavi, ut quas olim fabulasEuripideas summa eruditione illustraverat, summapurgaverat diligentia Porsonus, ese nunc tandemprodirent accuratius quam antehac, ne dicam ornatius,ipsius Porsoni typis impressa?. Piget enim memorare,quod in omnibus saepissime accidit, id quanto saspiusin libello acciderit Porsoniano; ut scilicet errores,qui in unam irrepserant editionem, sequentibus fereomnibus inurerentur, neque de sede sua socialitercedere essent dignati. Unum e pluribus sume exem-plum, et crimine ab uno disce omnes. In Med. 50.dederat prior editio Lipsiensis (1802.) sensu frustrareclamante, avTtjv. Pulcherrimam hanc lectionem fide-liter servavit editio Londinensis, 1812. Deindeanno 1818. Elmsleius in loc. maculam fcedissimammonstravit; a quo tamen frustra moniti typographiilli, qui anno 1821. Medeam Londini imprimendamsusceperant, eundem publici jviris fecerunt errorem,et ad hunc usque diem lectoribus tradiderunt. Aliahujusmodi, quam vis non desint alia, vix opus enu-merare.

IV EDITORIS PIl^EFATIO.

Porsoni textum, quem omni ex parte adeo elabo-ratum Vir egregius reliquerat, ipse in paucissimis,iisque etiam levissimis, innovandum putavi. Si Eu-ripidem de novo edere instituissem, plura sunt quaepost Schaeferi, Matthiasi, Elmsleii, aliorum curaslimatiora forsan evadere potuissent; pauca quasdam,qua2 e novis subsidiis, quibus caruit Porsonus, arces-sita sunt; pauca, qua? eximia nostrorum temporumdiligentia e tenebris eruta et regulis certioribus con-firmata exhibuit. Neque est cur quis miretur, velid summo Viro vitio vertat, si ipse aliquando autnon viderit, aut minus accurate viderit, quod aliipost eum, ipso praeferente facem, clariori luce ac-ceptum perdidicerunt. Is sane quasi in diluculoharum exortus est literarum, paucioribus praseunti-bus, et nemine fere adjuvante; ut facile sit nobishomunculis gloriari hoc vel illud, quod minus forsanperspectum habuerit Porsonus, hodie vel tironibusnotum esse. Si quis tamen idpropter Porsonumfastidiose contemnat, sciat is quantum inter artisprincipem intersit et imitatorem; sciat quam nondiscipulos deceat magistrum, a quo velut fonteuberrimo sua omnia hauserunt, contemptui habere.Quicquid sane in his rebus profecimus, id oportetvel maxime acceptum referamus Porsono.

Quod ad hujus opusculi rationem attinet, ipsenihil aliud in animo habui, nisi ut Euripidem Por-sonianum lectori in manus traderem, ita emendatumut legi posset, ita quoque ornatum ut Academiamnostram magni Alumni sui non puderet. Cumvero quibusdam id optandum videretur, ut si quid

EDITORIS PRJEFATIO. V

Porsonus infectum reliquisset, id quodammodo sup-pleretur; si quid supplevisset recentiorum industria,id in unum colligeretur; laborem, studiosae forsan ju-ventuti utilem futurum, suscepi, ea tamen lege, non utPorsonianis admiscerentur mea, sed ut Porsoni paginaseparatim exhiberetur, et ab alienis additamentislinea divideretur. Illam igitur supra lineam to turnhabes Porsonum: quicquid est infra, id omne velmeum est, vel a me aliunde petitum. Poteris igitur,si velis, posthabitis aliis, avaai Ti/uqv T*\V p-aicpdv, etinter summum Criticum legendum sedulo cavere,ne vel oculus vel animus alio distrahatur.Talemautem distinctionem commodiorem judicavi, quamqua usus est Dobrseus noster desideratissimus inAristophanicis.

" Interpretandi et illustrandi labore" nemo nescitPorsonum " supersedendum duxisse." Neque, quodomiserat ille, ego suppeditare conatus sum; quodesset novum librum confingere, non veterem recen-sere. Hie illic tantummodo ad interpretis vicemaccessi, ubi qusedam vel paullo difficiliora, vel abaliis male iiiterpretata mihi viderentur.

Qua? in textu immutavi, hasc atque talia feresunt. Pro Porsoni TTITVW scripsi ubique ex Elmsleiimonitu irWvw. (Vid. ad Hec. 23.) Eidem viro doctis-simo assensus sum statuenti secundam dualis numeripersonam a tertia non esse diversam. (ev^atfiovohtjv,Med. 1069-) In scribendis o TI, ab 6'o-m, et simi-libus, Porsono vel typographis ejus nullo modoobsequendum putavi, qui puncto ineptissimo vocemdissecabant (6, n); quasi scilicet nulla alia ratione

VI EDITORIS Pli^EFATIO.

lectori dijudicandum esset inter pronomen et con-junctionem. Quod meo arbitrio facturus eram, idjam antea fecerant Bekkerus, Elmsleius, alii, utinsulsam illam expungerent distinctionem.

Qui vero in aliis a Porsono parce et illibenterdiscessi, in punctis disponendis majorem meo judiciolicentiam permisi. Item per se sane levem, sed adsensum enodandum plurimum facientem, mirumquam neglexerit Vir summus, majoribus, ut vereait Schaeferus, intentus. Hac in parte spero menonnihil gratiaa cum lectoribus initurum; in quatamen cum plurima ipse mihi correxisse visus essem,horum non pauca postea inveni a Schaefero solitasua diligentia et judicio praaoccupata. Hujus igiturgloriolae, si qua sit, socium eum habere non gravabor;vel etiam, si velit eequus Lector, ipse solus habeat.

Inter eos, qui post Porsonum mortuum curas inEuripidem impendere dignati sint, primum sibi locumsine controversia vindicat Matthiaeus; cui soli interrecentiores id obtigit, ut telam, quam orsus fueratPorsonus, pertexeret, et Euripidem totum, pluribusin locis textu emendatiorem, in omnibus praaclaraeruditione illustratum, exhiberet. Miror diligentiamViri egregii, qui, quicquid omnes omnium gentiumde Euripide scripserint, suum fecit, et undique exhac vel ilia Ephemeride collegit quodcunque poetaasuo lucis aliquantulum afferret. Is plerumque meritohonore Porsonum prosequitur, et quse mutuum sum-sit, fatetur: sunt tamen in quibus, ut mihi videtur,vix asquum se judicem et aestimatorem praebuit, imopaullo acerbius errores summi Viri, siqui sunt, per-

EDITORIS PR^EFATIO. VII

strinxit. Id vero nulla alia in re seepius accidit,quam in iis quse ad metra pertinent; in quibus sanequidam harum artium magistri adeo jactanter remgesserunt, et rei leviori tantam tribuerunt dignitatem,ut iratiores fuerint Porsono, si quid in his minutiishie illic offenderit. Quid, quod nee ipsum Euripidemsequo animo ferant, quod metricarum deliciarum adeoimperitus rem tragicam ausus sit tractare ? Audiamusenim Hermannum, Prsefat. ad Hecub. p. 63. " Sihie (Euripides) quaedam sibi indulsit, qua? peritioresvitare sciebant, satis habebimus eum reprehendere,quod invitis Musis ad poesin accesserit."Esto igitur:sed nee usque adeo "invitis Musis" Medeam aliasquefabulas condidit nobilissimas; neque in eo omnisTragoediae vis et dignitas constat, ut nee solutioresnee graviores fluant pedum numeri. Atque hsecscribo, non quasi suum rei metricse, quisquis sit,honorem et auctoritatem derogare velim; nee quasiviris doctissimis, qui Euripidi tantum diligentia suaet doctrina profuerunt, invidiam concitem: sed utsuam quoque Porsono nostro laudem integram etinviolatam reservem, cujus acri et limato judiciogravius videbatur, si mentem poetae in textu puriorifideliter reprsesentaret, quam si metra subtilius adaa-quaret, et versus conficeret alterum alteri accura-tissime respondentes.

Quod ad ipsum attinet Euripidem, non sum egoex illorum numero, qui nihil in eo pulchrum, nihilgrande, nihil cothurno dignum inveniant. Sit sanesuum cuique judicium : me vero judice, qui has ipsasquatuor diligenter perlegerit fabulas, ei dubium esse

V1U EDITOEIS PKJSFATIO.

non potest, quin ilium ipsum in Tragoedia locumoptime occupaverit, quem vacuum fere reliquerantmagni eemuli; ut Musam misericordias vi demulceretsuavissima, et hominibus ob oculos homines, oloie'riv, exhiberet. Eos igitur fructus ex Euripidenostro et prasstantissimo ejus Editore Porsono Lectorvelim reportet, ut ad illam Attica? linguas dulcedinemuberrimam plenius hauriendam excitetur.

Restat ut humanissimorum Preli nostri AcademiciSyndicorum beneficium grate commemorem; quibusequidem gratulor, quod Porsonum dignum censue-rint, qui suis ipse tandem typis ornaretur; gratiasautem ago quam maximas, quod meipsum non indig-num judicaverint, cui tale opus mandaretur.

Corrigat velim Lector benevolus erratum perhumanam incuriam admissum in not. ad Orest. 248.lin. 11. ubi legendum Scolio quivis viderit; quse-cunque autem alia deprehenderit, si possit, ignoscat.

PORSONIPRiE F A T I O

AD

HECUBAM.

Q U I D in hac Euripideas Hecubse editione prse-stare conatus sim, paucis exponam. Nihil hie exquisitiaut reconditi expectandum: tironum usibus haec opellapotissimum destinata est.

Primum hoc operam dedi, ut textus, si non omninoemendatus, plerisque saltern eeteris editionibus puriorexhiberetur. Deinde editoris officium esse judicavi,nihil, nisi monito lectore, novare; praesertim, si qua exconjectura lectio admittenda videretur. Quocirca edi-tionis Aldinae lectionem semper memoravi, nisi fortepaucis in locis, quse ad communem errorum fontempertinerent, cujusmodi est Dorismus iste \xdrr\p promrnp, et terminationis i sive iv additio vel detractio.

Quod ad varias lectiones attinet, plerasque, prae-terquam aperte vitiosas, enotavi; sed auctoritates,quibus singulse nituntur, non semper curiose enume-ravi; propterea quod modo non erat tanti, modo tarnnegligenter in hoc munere versati erant ceteri edi-tores, ut testimonia MStorum neque accurate nume-rari neque ponderari possent. Quotiescunque Euripidisloca ab antiquo quopiam scriptore cum varietatelectionis laudari memineram, sedulo monui. Hujusrei insigne exemplum reperies versu 568.

In vocibus per crasin conjunctis, ut Kan, KUV, KWA

PR4FATI0.

(i. e. KUI iv, KCLI av) et similibus scribendis, rationema vetustioribus MSS. servatam diligenter secutus sum.Iota scilicet nusquam addi oportet, nisi ubi Kal cumdiphthongo crasin efficit, ut in K^ra pro teal elra.Hoc post alios monuit Dawesius. (A) *

'Ael, Piersono jubente, Brunckio non nolente, sem-per sine diphthongo scripsi, idem facturus in deros,,ic\doj, et Kao). (B) "j"

Brunckius secundas futuri passivi indicativi per-sonas in et semper, non in n, terminavit; secundasetiam praesentis ego ad eandem formam reduxi. Ana-logia nempe postulat, ut vocalis corripiatur in indi-cativo, producatur in subjunctivo, TVTn-oixaiTVTTTerai, TinrTw^ai, TVirrri, TVTTTtjrai. INequequicquam est, quare codicum auctoritas objiciatur.In his enim rebus nulla est codicum auctoritas.Satis constanter a pro y prsebent Aristophanis edi-tiones. Pauca tamen loca sunt, ubi altera terminatioin aliquo MS. non exstet. Contra apud Tragicosnon raro diphthongum ei pro JJ offerunt MSS. Quodsi in hac re et similibus aliquoties aut meo aut typo-thetarum errore peccatum est, ignoscet sequus lector,secum reputans, quam facile et mentis et oculorumacies hujusmodi minutiis examinandis hebetetur.Hujus regulffi meipsum oblitum esse video v. 251,ubi Kaicvvei adeo reponendum in addendis monui, etnunc reposui. (C) \

In Hecuba, ut a me edita est, neque omissiverborum augmenti, neque admissi in paribus sena-riorum locis anapsesti, exemplum occurrit. Locusunicus, qui priori licentiae in hoc dramate favet, abipso Brunckio, acerrimo alias hujus licentiee vindice,emendatus est. Et cum rarissima omnino sint talia

Vid. inf. pag. lii. f Pag. IS. + p a g . 1 4.

PRiEFATlO. 3

exempla, quorum tria in Bacchis, corruptissima peneomnium fabula, reperiantur, plane. persuasum habeo,non licuisse in Attico sermone augmentum ab-jicere. (D)*

Altera quaestio, quod ad Hecubam attinet, nonminus faciles explicatus habet. In neutro enim duo-rum exemplorum, ubi anapaestum admisit aut retinuitBrunckius, omnes eonsentiunt MSS. In altero, v. 782.lectio ejus uno tantum codice nititur. In altero, 381.(roivofia pro ovo/ma), satis auctoritatis pro ovo^a stat, siauctoritas in re tantilla desideraretur. (E) f

Brunckius, qui anapaestos in secundo et quartosenarii loco subinde defendit, fatetur tamen Tragicoshanc licentiam, quantum poterant, vitasse. Quidniigitur semper vitarint ? An volebant, et tamen nequi-bant? An casu et incuria eos has maculas fudissearbitrabimur ? Adde quod MSS. auctoritate, scripto-rum citationibus, et criticis argumentis, exemplorum,quae in hanc partem laudari solebant, numerus jamvalde imminutus est.

Aliam ipse rationem adjicio, quse si vera est,omnes, opinor, anapaestum paribus senarii locis semperexcludendum esse ultro agnoscent. Hanc rationem,non plane quidem novam J, plerisque tamen ignotam,quam brevissime explicabo. Tantum scilicet abest,mea sententia, ut anapaestus pro secundo aut quartopede ponatur, ut ne pro tertio quidem aut quintosubstitui possit. Hoc de tertio pede si quis verumsse concedet, concedet a fortiori, ut I^ogici dicunt,de quinto etiam verum esse. Dactylus enim, qui intertia sede creberrime usurpatur, in quinta nun quam

* Pag. 14. t Pag. 15.% Tiraide proposita est ab amico Morelli in Tractatu ejvis

de Grfecorum Metris ante Thesaurum Graecae Poeseos.

PR1FATIO.

apparet *. Anapsestus igitur, si ilia excluditur, hancintrare non potest. Jam loca, quse huic doctrine ad-versantur, tarn pauca sunt, tarn facilia emendatupleraque, ut si unus et alter forte supersint, quibusnos mederi nequeamus, non idcirco sana judicandasint. Equidem omnia, qua; regulae nostrae contrariaobservavi, aut sanare, aut adversariis eripere possevideor. Ea quas Euripidese. fabulae suppeditant, sin-gula, ubi occasio postulabit, examinabo. Quotquot injEschylo et Sophocle occurrunt, hic subjiciam.iEschylus:

Prometh . 246. Keu fxrjv (plXois eXeeii/os eiaopyv eyw.A g a m . 664. ''HpeiKov' al V iroWtov xaicwv.Sophocles:

Ajac. 524. OVK av yevoiTo woff OUTOS evyevrjs dvrip.(Ed. 1 . 248. Ka/cov Ka/cws viv a/jLOipov eKTpfyai (liov.Phlloct . 1288. Ilais etTras; OVK apa oevTepov coXov-

fxeda;A p u d Hesych. V. dvT'nrXaaTov. Toy avTiirXaarov 'ey^ei

VOfXOV KK[Hr]KOTWV.

Horum exemplorum aliqua, quae videntur esse,non sunt versa exceptiones. In Prometh. 246. eXeei-w verbum est Atticis ignotum, qui semper e\en/oSusurpant, alterum ne extra quidem iambos et tro-ch33os. Et tamen quam multo commodius anapsestico

* Dactylum in quinta Tragici senarii nunquam occurreve.ibidem observavit Morellus,

vel dactylico metro aptatur vox quadrisyllaba, quamtrisyllaba ? Trisyllaba est in dactylico metro Sophocl.Phi loct . 1130. 'H KOV eXeivov opqs,

6 PRyEFATIO.

etptj) eKrj\oXf)s, KpewcrTa.9iLi.fi dlCUnt A t t l C l ,sed brevem semper vocalem adhibent. E t ne quisobjiciat, editos libros hanc legem ssepe migrare, sciatlector nusquam hasc aut similia verba apud Pollucemoccurrere, quin in uno saltern MS. o pro &> substitua-tur. Diversa forma est Kpeavofxia, pro qua apudPollucem I. 34. et Clementem Alex. Protr. p. 11,17. male scriptum est Kpewvon'ia. In iEschyli Pers.463. KpeoKOTTodai recte dat Scholiastes. Sed ut redeat,unde digressa est, oratio, Wassius ad Thucyd. n .84. hunc iEschyli locum laudans, KepoTvirovfxevacscribit, judicio an errore, nescio.

Choeph.421. Vel transpone, "EKO^' ''Apeiov KO/U/UOV,vel lege, quod sententiam melius connectit, Ko/u/xov &eKo^js 'Apeiov.

654. Cum Aldus et Robortellus ediderint, levi mutatione legendum,

Hujus erroris similem non raro admisere librarii,nescii scilicet longam vocalem elidi non posse. Dede-TUnt igitur ypd/xfj.' e Ep/u-' efiwoXaie,cum ypannri 'ffTi,. xPeia

PRiEFATIO. 7

Attici semper oii)s dixerunt, non ciitys, olfypds, non6'ifypos; quod monuit Piersonus ad Mcerin. Eodemmodo dixerunt oh, oiaros, OlicXtjs, OlXevs, quanquamin vulgatis libris has voces sine punctis diaereseoshaud temere offendes. Aldina vero iEschyli editiooltyos recte habet. In Euripide usque ad hunc diemsemper editum est oto-Toy, contra versus metrum,contra grammaticorum auctoritatem. (Vide ad Med.634.)

Suppl. 800. Recte Aldus et Robortellus, vecptjo voprjXa.

In fragmento legendum ney ear 'la/xa, quomodo,quod mirere, correxit Grotius *, Excerpt, p. 55 f.

Nunc ad Sophoclem veniamus. In primo loco,nemo non videt quam inconcinne istud wore ponatur,quam in pronunciando prorsus obscuretur. Cum veronihil mendi in singulis verbis haareat, cogitandum estan commoda transpositione metro succurri queat. Ethoc quidem tot modis fieri potest, ut propter copiamdifficilis sit electio. Legi nempe potest vel,

* Correxit Grotius e Scaligeri emendatione.+ Non tamen dissimulabo suspicionem meam, vocabulum lafxa.

serioris sevi esse et veteribus Tragicis ignotum. iEschyli versusest apud Scholiasten Sophoclis ad Electr. 286. OF -re (Brunck.o'l TOI) GTevayfioi rtov irovav ipelafxaTa. Sed Homeri Scholiastesa Villoisono editus ad II. \^. 12. lapa-ru. pro epelafia-ra substituit.Menandri locus apud Stobaeum et Clericum p. 276. ita fertur:

idfia-ra. Ubi hiatus vitium prodit, neque admitti potest crasis,quam fingit Bentleius, -rald/xara. Et hiatus quidem tolli potestope Scholiastae Villoisoniani ad II. O. 393. qui legit Kovipto-fiaTa,quod etiam habet Codex Townleianus. Sed legendum est partimex his Scholiastis, partim ex altero, ad Jischyl. Prom. 378. 'larpmTTIV 6 \oyoi dvQpoinrots voa-wv \^ u^>75 yap ovrc; //oi/oc ixet6eAnTtjpia. Si igitur "ay.a vitiosum esse statues, legendum erit,

[xeytcrTov (papfxaKov woWwv Kauwv.

8 PRJEFATIO

OUK av voff OVTOS euyevtjs yevotr avtjp' vel,QVK av yevoiT dvtjp -rroff OIITOS evyevifs' veljQUK av yevoiff OVTOS TTOT' euyevt/s avijp.

Et huic ordini quodammodo favet Suidae v.nvijo-Tis editio Mediolanensis, quse TTOTB omittit. Sedomnes numeros implet Suidae MS. in Collegii Cor-poris Christi Bibliotheca apud Oxonienses servatus,modo levis et solennis error corrigatur, legendoO'vTTOTe p r O OVTTU),

OvTrOTe yevoiT av OVTOS evyevr/s avr\p. \r ) *(Ed. Tyr. 248. Dignus qui exscribatur, integer locus:

Karevypixai $e TOV SeSpaKor, eire T Efs

PRjEFATIO. 9

vel addunt vel omittunt Tragici. (Ed. T. 822. ape(pui' Katcos; 'Ap ov%l iras avayvos;

In fragmento vonov e%ei quivis legendum viderit.In choris et melicis systematibus, quas librarii et

editores pro arbitrio distribuunt, duas sum potissimumregulas secutus. Primo curavi, ut quodque carmenad nota et lyricis poetis usitata, si facile fieri posset,versuum genera redigeretur; deinde, ut eadem autsimilis versuum species quam saepissime recurreret.Hujus divisionis exemplum vide in hac fabula 931.932. 935. Ejus generis versus plures in primoAjacis Sophoclei choro reperiuntur. Optandum qui-dem erat, ut Strophae Antistrophe ubique accurateresponderet. Sed cum librarii in facillimis metrorumgeneribus toties et tarn turpiter peccarint, quid inpaullo reconditioribus fecisse putabimus, prsesertimubi ad metri difficultatem styli obscuritas accedat?Cautius igitur in hac parte me gessi, et quaedamintacta reliqui, in quibus tamen errorem latere possesuspicatus sim. Hoc semel observandum est, nihiltam frequenter in librarios cadere, quam verborumordinem immutare. Hunc errorem illi quidem, ubianimadverterunt, aliquando literis numeralibus indi-cant. Sed has notas ii, qui postea codicem exscri-bunt, dum ad finem operis properant, ssepe negligunt.Tutissima proinde corrigendi ratio est vocularum, siopus est, transpositio.

Licentiae, quam in dialectis sibi permisere Tragici,fines accurate constituere perdifficile est; lonismostamen quosdam adhibuisse, sed parce et raro, extracontroversiam est. Dixerunt utique ero9 et %e7vo

10 PRJEFATIO.p'aullo facilior est, nee tamen omnino certa. Nullienim codices, ne optimi quidem, Doricas formas inmelicis constanter retinent. Sed hanc regulam ser-vandam putavi, ut eas, ubicunque vel unus, modonon pessimaa notse, codex praeberet, in textu repo-nerem. In plerisque enim MSS. ubi in contextusserie Dorica forma exstat, Attica vel communis su-prascripta est. Hanc igitur scribas quoties alteripraetulisse credibile est ?

Prater Aldi editionem, cujus lectiones plerasquememorandas putavi, utpote ex MSS. fere expressas,usus sum Barnesiana, Kingiana, Musgraviana, Brunc-kiana, Beckiana. Kingius multa loca ex MSS. cor-rexit, sed judicio parum acri, et de emendationibussuis lectorem raro certiorem facit. In re metricamultum se jactat, et Scholiastarum auctoritate, quaenulla est, versus choricos disponit. Interdum exconjectura mera, eaque fallaci, textum interpolavit.Versum 416 post 414 posuit, et 417 delevit. Huncerrorem Thomas Morellus, qui Kingii editionem re-petivit, sustulit; sed ipse, ut fidem et judiciumhominis agnoscas, codicum descriptionem, quam dede-rat Kingius, omisit; et v. 578 pro rotacS' an

P R J E F A T I O . 11

codicem vocat. Verum is, quanquam non omninoinutilis, longe ab Optimo distat, et valde recens est,utpote anno demum 1490 exaratus. Tres priorescontinet fabulas. Alter quoque totidem habet; sedinitio et fine nunc mutilus est, et centum plus minusannis priori antiquior videtur. Criticam subinde ex-ercere voluit scriba; varias enim lectiones nunc inmargine, nunc inter versus aspersit, quas, quo tiesdignas judicavi quas commemorarentur, cum lectorecommunicavi. Usus sum praeterea MS. Harleiano5725, et ipso recenti. Hunc in Notis H voco, Kin*gii optimum scilicet K, alterum R. Verum omnesfere Codices parum ab antiquitate commendabilessunt, et quo frequentius describuntur, eo graviusinterpolantur.

Interpretandi et illustrandi labore, utilissimo sane,supersedendum duxi, partim ne libellus in librumexcresceret. Loca tantum, quse Latini imitati sunt,prout memoria suggessit, adscripsi. Raro sum inter-pretis munere functus, nisi ubi cum critici officioconjunctum esset. Sin autem in ulla re justo parciorvisus fuero, in sequentibus fabulis, si quas posthacedidero, hoc vitium emendare annitar. Hoc enimmonendus est lector, ceteras Euripidis fabulas ordi-ne vulgato singulas mox prodituras, si modo hocspecimen reipublicae literarise non displicere intel-lexero. Si opus ad finem perduxero, addam observa-tiones quasdam in varia Scenicorum Poetarum metra.

P . S. Cum plures postea MSS. contulerim, eoruniIndex Argumentum sequetur.

SUPPLEMENTUMAD

PRiEFATIONEM.

Sic fere ante annos quinque prasfatus sum, cumHecubam Euripideam, velut editionis novae specimen,ederem. Nuper vero, cum Viri doctissimi atque hu-manissimi, quibus Typographei nostri cura demandataest, dignam operam meam judicassent, qua2 ex praeloinclytae Academiae nostrae exiret, hoc saltern facereenisus sum, ut hanc nimis fortasse benignam eorumopinionem non omnino fallerem. In notis igiturqusedam addidi, aut mutavi; nihil autem prorsusdelevi. Qusecunque momenti alieujus esse putavi,seorsum imprimenda curabo, ut ii, qui prioremeditionem possident, quam minimo pretio seeundaebona, si qua tamen bona insunt, sibi compararepossint. Quod in fine praefationis pollicitus sum, sedtempore non prsestituto, partim hodie reprassentareconabor, ut scilicet de Scenicorum Grasciae Poetarummetris quasdam disserenda suscipiam. Hos verocancellos mihi ipse circumdabo, ut ne extra iambico -rum, trochaicorum, atque anapaestorum limites egre-diar. Quod tamen priusquam facio, pauca quasdam,quas brevius dixi, paullo explicatius, si potero,tradam.

(A) A vetustioribus MSS. dixi; quoniam circafinem, ut arbitror, seculi decimi tertii, iota subscri-bere coepere librarii, quod antea vel adscriptum erat,vel omissum. Duae nempe erant Grammaticorum

SUPPLEMENTUM AD PRJEFATIONEM. 13

sectse; hasc iota dativis et infmitivis addebat, iliaomittebat. Sed in hoc omnes vetusti MSS. consen-tiunt, etiam ii qui constanter novarn et paiv retinent,ut Kav, K

14 SUPPLEMENTUM

Quod vero dixi de particulis re et ye, neutram possesecundam pedis syllabam fieri, id de senario accipe.Adde quod neutra in trochaico versu pedis trisyllabiprima esse potest. Sed ut ad ael redeam, aptissimumex MS. Etyraologico apud Koen. ad Gregor. p. 160.locum citavit Hermannus* Praef. p. 23. cujus ultima,ut insanabilia, prastereo; priora proculdubio sic le-g e n d a : 'lareov on 7/3 (pwvui eicri rod del' 'e

AD PR^FATIONEM. 15

quorum utrumque Tragicis familiare;sed TjvexoMv, quod Sophocli, Aristophani, et Platoniobtrudere conatur Piersonus ad Moerin. p. 176,Brunckio assentiente, mera est barbaries. Aldus etmembranes jiw^oV^, Scholia vetera H

16 SUPPLEMENTUM

dammodo exprimere debebat, alienissima, purossenarios scribere, duas licentias excogitabant Iambo-graphi; priorem scilicet, ut spondeum in imparibuslocis admitterent, alteram, ut pro iambo tribrachyn,utpote temporibus aequalem, substituerent: sed haslicentias veteres isti Iamborura scriptores, Archilo-chum dico, Solonem, et Simonidem, parcius sibimdulgebant; raulto frequentius Tragici; Comicidenique, quibus propositum erat, non solum familia-rem, sed etiam familiarissimum sermonem imitari,laxissimos aliquando numeros admittebant.

Tragici igitur, praeter iambum et tribrachyn, quoscum paribus locis communem habebant, spondeumetiam in primo, tertio, et quinto usurpabant. Posteahunc spondeum in primo loco, prout res ferebat,vel in dactylum vel in anapsestum dissecabant, intertio loco tantum in dactylum, in quinto nequein anapaestum neque in dactylum. Ac de dactyloquidem res adeo expedita et facilis est, ut vix triaexempla reperiantur, quae huic regulse obstare velvideantur. Euripidi quidem tribuunt Viri doctitanquam Hippolyti verba, a Zenobio, Diogeniano,Suida, et Apostolio in proverbiorum numerum relata,sed nusquam pro Euripideis citata, ''AKoupos evvoiovSev e'x0/>as (>ia

AD PR.SFAT1ONEM. Yi.

quis hasc esse Comici cujusdam verba dubitet?Versus solus, quern in fabulis integris superessecredo, occurrit Iph. A. 1632. Xprj Se ae, XafiovaavTovSe /xoa-^ov veayevr). Quanquam spurium esse huncversum credo, non tamen de interpolatore ipso adeomale censeo, ut putem eum ita scripsisse. Legen-dum evyevij quivis viderit. Nemo autem a me pos-tulabit, ut emendationes Virorum doctorum, quaehuic regulse adversantur, refellam; satis enim super-que se ipsae refellunt. " Sed Comici hanc regulamsaepissime violant." Certe. Atque hsec ipsa researn a Tragicis servari probabile reddit. Sed deTragicorum et Comicorum versuum discrimine plurasum infra dicturus. Quod si dactylum, qui in primaet tertia sede non infrequens est, quinta semperexclusere Tragici, si etiam anapsestum in tertia sedevitarunt, consequens esse putabam, ut anapaestus equinta semper exulare deberet. Potueram eademopera loca omnia colligere et examinare; sed brevi-tati imprimis studebam: regulam igitur meam detertio senarii pede stabilisse contentus, cetera lectorisindustrise et candori permiseram.

Unam tantummodo exceptionem notare neglexeram,quam nunc paucis attingam, de propriis scilicet nomi-nibus. Sunt enim nomina quasdam, qualia 'Aepoirr),'Avrtyovr], 'Icpiyeveia, AaofieSuov, quag ex iambicis ettrochaicis versibus omnino excludenda essent, nisi *anapaesti aliquando admitterentur. Hanc igiturveniam Tragicis libenter cum auditores, turn lectores,concedebant, ut in quavis senarii sede, praeter ulti-mam, anapaestum, ut in quavis trochaici sede, praater

* Cum propter brevitatem, de Trochaico loquens, anapaestumdico, lector semper de duabus dactyli syllabis cum sequentis pediflonga conjunctis intelligat.

C

18 SUPPLEMENTUMmediam et ultiraam, dactylum usurparent. Ac nullosane discrimine et in impares et in pares senariilocos propria nomina inferunt, ut inde consequiputem, anapaestis in tertia et quarta sede, praeter-quam cum hac sola exceptione, temperasse. Si enimjure suo anapaestos ibi adhibere poterant, debebantita distribuere, ut pares locos effugerent. Ceteranomina, in quibus occurrit anapaestus vel dactylus,cum non ineluctabili necessitate iis pedibus uticogerentur, debebant quidem ita versibus intexere, utanapasstus in diversos pedes dissecaretur.

Iph. A . 507. Aivw ae, Mei/e | \d, on irapa

O r . 4 9 0 . Eirei yo-p e^eirveucrev A^ 0 1 | /J-e/xi/wv piov.!Phoen. 1 3 7 1 . Q TXrjfiov, oTov -rep/uov 'lo I KCtcrTr] (5'iov.

Et hoc certe plerumque faciebant. Verum istamlegem sibi servandam putabant, ut anapaestus ineadem voce totus contineretur. Mendosus igiturest,

Iph . A . 1579- "EXe^e &', to OtjpoKTov ''Aprefii iral AJOS.

E MSS. tribus Parisiensibus dedit Marklandus,EXe^e o, w Atoy ApTe/iis QyjpoKTOve.

Musgravius, quod mirum est, vulgatam tacitus reti-net.

Si me rogas, utra harum vera sit lectio, respon-deo, neutra. Nee quicquam mea refert; quippe quipersuasus sim, totam earn scenam abusque versu 1541spuriam esse, et a recentiori quodam, nescio quando,certe post ^ l i an i tempora, suppositam. Non tamenideo omnia contra sermonis indolem et contra metrileges peccata scriptori ipsi, sed quaedam salternlibrariis, xmputanda censeo. In hoc loco proculdubio

AD PRiEFATIONEM. 19

dederat ille, J'E\ee $', w Qr\poKrov ''Apre/ms AtoV etmox, Ae'fai TO 9vfxa TOVO', 6 croi Sapoviieda' sed, quisequitur, versus,

SxjOaToy T A^cuwv Aya/uLe/xvuv aca 9 ofxov,

vereor ne sit in ipsius Pseud-Euripidis cerebello natus.Marklando legendum videbatur, ST/JOTO? T 'A^mwuKOIVOS, 'Aya/menvwv T ava%. U b i vero Tragici exerci-tum Graecorum hoc epitheto ornant? In hac ipsascena, 1591. ait Marklandus. ^rpareia quidem KWI}erat, aTparos non KOIVOS. Brunckius tamen ad Orest.201. ait: "Tertia in Aya.nefj.vwv produci (lege 'cor-ripi') quidem potest in Canticis. Sed aliud exem-plum afFerendum erat, quam versus ex Iph. A. aMusgravio excitatus. Cum Marklando enim sentio>qui interpolatum ilium afBrmat, et admodum proba-biliter emendat." Verum si totus locus saeculi recen-tioris est, medicina fit mortuo. De quo latius agam,si quando fabulam istam edendam curabo. Alia locapartim e variis lectionibus, partim e conjectura emen-danda sunt. Iph. A. 817. male mutavit Marklandus,licet Qapaakiov praebeant MSS. In 814. 7' delendum,neque de elisione in 'EWaSt, quanquam paullo rariorest, timendum. Alcest. 1140. Kal /xrjv Trporeivw, Top-70V u>

20 SUPPLEMENTUM

TifM crepe HuOtos, acTpairai r e Tlvdiai.Tifia, n/ua, ws fXTf]iror axpeXov cr elcnceiv.

Sed cum hoc impetrassent Tragici, ut scilicet'\ ye AavaoTs, vel e COnjectura AavalSais.Comici igitur, minus mirandum est, si dactylumaliquando in Trochaicis admittebant, cum proprium11 omen occurreret. licet, si paullo plus laboris insumere

AD PRvEFATIONEM. 2 1

vellent, hanc licentiam evitare potuissent. HermippusAthenaei xi. p. 486. A. (male notata 488.)

To) Aiovuaip Trdvra TdfiavTOv dlcco/ui 'XptjpComicus incertus, sed Aristophani aequalis, apud

Plutarch. Polit. Praec. p. 811. F .fxev {yap) oTpaTrjye7, MjjTi'o^os oe rds

obovs,o aprovs evoTTTa, MJ^TJO^OS oe Ta\(piTa,

*

Ideo autem de hac Comicorum licentia mentioneminjeci, quod, cum plures alias Trochaicorum leges,quas servant Tragici, ipsi violent, a dactylo, nisi inpropriis nominibus, caute abstineant. De hac requasdam infra addam, cum de Comici et Tragici tro-chaici discrimine agam.

Nunc de caesuris videamus. Senarius, ut notumest, duas preecipuas caesuras habet, penthemimerim,et hephthemimerim, id est, alteram quam voco A.,quae tertium pedem; alteram, quae quartum dividat.Prioris cassurse quatuor sunt genera: primum est,quod in brevi syllaba fit; secundum, quod in brevipost elisionem ; tertium in longa; quartum in longapost elisionem.Hec. 5. {A a) Kt'i/cWos r^e [ Sopl ireaelv 'EWTJVIKW.

1 1 . (A h) JJctTrjp iv eiiroT [ 'IXlov Tci-^rj Treaoi.2 . (A C) AlTTWV 'lV A'lC)t]S | XWpiS (pKlGTai 9eWf.

42. (A d) Kal Tev^iTai TOVS' j ov() dowpijTos (piXoov.

* Archilochus Herodiani in Villoisoni Anecdot. Grac. T. II.p . 93 . NCi/ AEOJ^IXOC /til/ upxeh Aeo)0i,\o5 S' eTriKpcnei- AewcpiXm leTravru. Keircti, Aeb}

22 SUPPLEMENTUM

Alterius caesura, quam voco B, plura sunt genera.Primum, cum in fine disyllabi vel hyperdisyllabioccurrit sine elisione; secundum, post elisionem;tertium, cum brevis syllaba est enclitica vox; quar-tum, cum non est enclitica, sed talis quae sententiaminchoare nequeat; quintum, cum vox ista ad prae-cedentia quidem refertur, potest vero inchoare sen-tentiam ; sextum, cum syllaba brevis post elisionemfit. Duo alia caesurae hujus genera ceteris minusjucunda sunt, ubi sensus post tertium pedem suspen-ditur, et post distinctionem sequitur vox monosyllaba,vel sine elisione, vel per elisionem facta.Hec. 1. (B a) ''HKW veKpwv KevB/Jidova | /cat UKOTOV TrvXas-

248. {B b) UoWwv Xoyccv evp^/xaO' J UXTTB firj Gavelv.Q66. {JS c) Ke'ivrj yap wXeaev viv j e'ts Tpolav T ayei.319- {B d) Tv/x{iov $e (iovXoi/jtrjv av ) a^wvfxevov.

Soph. E l . 530. (-Z? e) 'E7re m-arrip ovro p> a\ r-

H e c . 387. KevTelre M7 (peiSead' e^co "TKOV lidpiv.355. Fvvai^l TrapQevois T' a7ro'/3Xe7rTos fxera.

Ha3c quasi-caesura apud Tragicos haud est infrequens.Longe rarior est ea licentia, qua integri pedes, ter-

AD P B J E F A T I O N E M . 23

tius et quartus, vel integras voces, vel vocum partesfaciant.Soph. A j . 1 0 9 1 . Mei/eXae, fi.rj yvw/uas vTroaTr/aas

?A SUPPIEMENTDM

Sed ad quaestionem propositam redeo. Gramma-ticorum quorundam erat avovln, sive irailidv vocas,versus scribere tales, ut singulae dipodiae integrisvocibus vel continerentur, vel saltern terminarentur.Athenaeus X. p. 454. F . To tie KacrToplwvos TOV 2o-\ews, (o$ 6 KXeapj(os

AD PRTEFATIONEM. 25

Od. E. 306. Tph /uct'/cajoe? Aai/ao2 ml Terpdicts. Aris-toph. Plut . 851. O'lfioi KctKoSal/mitiv, wg dvoXwXa eelXctWKal Tph KaKo^aifiwv, Kal rerjoa'/cts, Kal irevrdicis, Kal cwoe-Kaicis, Kal /xvpuxKis' iov. Iov. Al iud exemplum prasbetEuripides, qui dicitur, Iph. A. 1595. acr/-t', 0^76 nyS \opw/uevov I IT'UTTK irapijv. Poteram quidem hoc versucorrigendo supersedere; sed ne quis cavilletur, mehanc commodam sane e dumetis erependi viam insti-tuere, ut ea pro spuriis, quae doctrinae meaa repug-nant, deleam, fatebor nihil me dubitare, quin ipseSCl'iptor dederit, QdafJ.', ovye irlans fxrj^' opwfxevoviraprjv.

Sed, si placet, cetera exempla, quae huic regulseobstent, prope inspiciamus. Ea sunt, quea sequuntur.

^Esch. Pe r s . 5 0 1 . HjTpctTos irepa KpucrTaWoirriya oiaTropov.

A g a m . 1261 . 'H Kapr ap av irapecncoTreK "^pr)(Tfiwve/mwv.

Suppl. 252. Kal TaXka TTOXX' eireiKaaai h'ucatov TJV.Soph. A j . 969- Ilfus orJTa TOVC? TreyyeX

26 SUPPLEMENTUM

Exstabat olim in Eurip. Suppl. 168. hie versus,IloXtos avtjp evoaifiovw}/ 'laws "7rapos.

Nisi MSS. Parisienses ad hunc locum collati essent,quis veram lectionem eruere posset? Id tamen, qui-cunque aurem habeat, videre possit, non esse tamimmodulatum senarium ab Euripide profectum. Sedaliud est errorem indicare, aliud corrigere. DeditMarklandus e MSS. IloXios avnp Tvpawos evctai/uwv-wdpoi. Quod si non verum, vero certe proximum puto.Latere enim in Aldinae lectionis ruderibus tenueveritatis vestigium existimo; scilicet a poeta scriptum,noXtos dvrjp Tvpavvos icroSai[t.wv Trdpos, deinde levierrore muta tum la-o^aiiJ-oov in ev$ai/u.wv. Quod monerevolens librarius, aut inter versus aut in margine-notavit l

AD P R J E F A T I O N E M . 27

est ifiSaifxovo'i, quod Typothetae videtur erratum, quiC (id est

28 SUPPLEMENTUM

Et sic habe de rk, TTWS, interrogantibus; ws, ov, Kaket similibus, ut partim monui ad Phoeniss. 1464.

Verum si secunda quinti pedis pars ejus sit gene-ris, ut praecedenti verbo adhaereat, et ambo quasiunam vocem simul efficiant, non jam amplius necesseerit, ut verbum praecedens brevi syllaba terminetur.Ac primo pauca citemus exempla, ubi syllaba iambumprzecedens sit vox enclitica.

Hec . 505. ^irevSay/uev, eyKOVcofiev' ijyov /xoi | yepov.Sophoc. (Ed. C. 982. "ETIKTC yap /n' STIKTSV, ipfxoi

/ULOt | KCtKWV.

Phil. 788. TlpoaepxETai TO(}' e'yyi/s' O'I/JLOI fioi \

Apud Hesych. v. apalo%.O TvpotrOev eXOwv r/v apouos JXOI | V6KV$.

iEsch. Cho. 903 . Kpivto ere VIKO.V. ical Trapaivelsfxoi j KaXw's.

Eur ip . Iph. A . 1222. HeiOeiv kir^ova, waff ofp.oi I ireTpas.

Iph . T . 949- HXavvo/xearda (pvydoes' evOev fxoi IH e l . 479- 11(5? (pri's; T'IV eiTras ftvOov; av9k

(ppacjov.Apud Laert. Iv. 29.

'Q irapOev, el awaaiixi a, e'carei /xoi | yapiv,Ion. 645. % h' kvddS ei-xpv dydff, aKovaov

rirarep.

Msch. Again. 1061. "Eaa> (ppevwv Xiyovo-a ire'Swviv I \6yw.

Prom. 649- Tt trapOevevei Sapov, e%6v aoi J yd/iov.Eurip . E l . 1126. Kal unv e/ceivos oy/ceY ecrrai croi I

(Sap vs.

AD PR^FATIONEM. 29

iEgeo apud Stob. Serm. xxxiv. ed. 1609.Et fiij /caflefets yXwcrtrav, e

30 SUPPLEMENTUM

Soph. Trach. 718. ns ow oXel KUyovv I efirj.

E l . 357. 2u 8 wtv n /uiaodcra, /mareis fiev |(Ed. T . 142. 'AW' ok Ta\i I piov ,

1642. 'Eyco 5e va.'ieiv a OVK eaaaifxav

Androm. 937. BXeVoyo-' av avycis Ta/x*ai/

1187. OVTO? 7 ' av wy e/c TBTO en/ixaT av jye^ ooc.

Bacch. 1272. KXiJots av ovv TI KaTToKp'ivai av j aacpoos ;Herac l . 457- MaXto-Ta 5' EvpvaBevs fxe fiovXoiT

av I \a(3wi>.Acute igitur et probabiliter in Hippol. 296. Twainesa'$e avyKaQidTaivr av voarov, (crvyKaOiaravTai enim M S S . )conjecerat Musgravius, quamvis postea vulgatumovyKaO'uTTavai defenderit. Certa autem Marklandiemendatio Iph. A. 524.

*Ov pn av (ppa^ets, TTWS viroXdfioifx av | Xoyov;In omnibus his exemplis illud observandum est, avsemper verbo suo statim subjungi, idque cum eli-sione. Unde levi mendo laborat versus Erecthei,fyi yap i'jSt] KairorrwcraK av irarpo^, Quanqua m

AD PRiEFATIONEM. 31

3 2 SUPPLEMENTUM

exemplum fortasse secuti. In Pluto certe Aristopha-nis trisyllaba forma quater occurrit, 37- 138. 1116.1183. semel tantum preeterea in Ranis 958. et ibidedisse videtur, Sa^es S' av elirev ov(> av ev. Semelusurpavit Eupolis apud Stobaeum iv. p. 53, 52. Nonigitur Tragicos canones violat (quos saepe in Satyrisviolant) Cyclop. 120. No/males' d/coJet $' ov

AD PRiEPATIONEM. 33

MSS. edidit Marklandus, probante Musgravio. ExAldo quantocyus restitue ywaucos, quod etiam x>pposi-tionem fortiorem facit. Sed levia hujusmodi quivispro se ipse statim corriget.

Ex iis jam, quae restant, locis, quaadam profera-mus. iEschyl. Pers. 321. N,u

34 SUPPLEMENTUM

tellum. Sed pro sua diligentia non notavit Aldumdedisse IK JUST-OVM awfypovwv '/TCO TrpoawTnov, quae veraest lectio, modo cognatarum vocalium sedem mutes'.T o ju.17 (JLCLTCUOV $' eK fieTWTroawippovwv Irwowuaros trap' rjav-^ov. Dicitur autem irpoo-wirairocrurtppova, Ut euVj^ ets yelpes, a NostrO Hipp. 201.KdWixeipes wkevai, a Chaeremone apud Athen. x i n .p. 608. B. et plura similia. In TO nn naraiov intelli-gitur (iXeiros aut aliquod ejusmodi nomen. Aristoph.N u b . 1 1 7 8 . 'ETTJ TOV Trpoa-WTTOV T earlv 'ATTIKOV jSXeVo?.Cum modestia et immodestia maxime in fronte etoculis appareant, utrumque et frontem et oculos simulmemoravit *.

Quae apud Sophoclem reperiri possunt exceptiones,harum praecipuas enotabo, sed, ne longum volumenscribam, enotatas tantum lectorum acumini relin-quam.

A j . 1101. ''E^ecrr' dvaaaeiv wv o$' tjye'LCEd. C. 664. Qapcreiv ,uei/ ovv eyatye navevPhiloct. 22. ''A not irpocrekOmv aiya, crrifiaiv, eW

Pauca jam Euripidis loca corrigere conabor, omissistamen Iph. A. 1598. 1621. 1622. quae, qui velit,emendanda vel defendenda suscipiat.

Hec. 729. (717.) 'H^eis fxev ovv ew/xev, ovSe

* In hunc censum non dignatus sum referre versum aliumJEschyli Choeph. 508. Ka! nrjv dfxofi

AD PRJEFATIONEM. 35

Andr. 347.

36 SUPPLEMENTUM

prasclara est Musgravii emendatio pro

KPATH9EI2'- CK^ OTOS e yiyvofiai. A t quomodo spon-deum OVTW in trochaeum convertes ? Facillime, silegemus w$e pro OVTW. Saepissime confunduntur 6'^ eet OVTOS, Tocrocr^e vel Toioa^e, e t TOGOVTOS vel TOIOVTOS',rarius quidem, sed non valde raro, wSe et OVTW. Sicvariant codices Herodoti n . 116. vi. 77. UtrobiquewSe servat Arch. In Orest. 1628. (1645.) OUTWScontra metrum Cant. Aristoph. Lysistr. 369- OVTWe MS. Voss. edidit Kusterus; sed w'Sl cum edd.prioribus ex Aug. Rav. dedere Brunckius et Inverni-zius. Tragicus senarius citatur a Scholiaste CodicisTownleiani ad Iliad. A. 249. AVTOS TI VVV pax ^T("^Salfxovas /ca'Xet. Quae ita corrigenda sunt, AI/TOS TIvvv Spa, xo$e ai/jiovas icdXet. Quanquam Suidas v.AVTOS TI, et 2i)i> 'AOrjvri, hunc versum paullo aliterSCriptum legit, AVTOS TI VVV Spwv, eiTa Saituovas (TOI)SOeovs) KaXei. Videntur olim exstitisse duo versus inEuripidis Temenidis ad hunc fere modum:

AUTOS TI VVV opwv, elTa cai/uovas jcctXet"Tip yap ITOVOVVTL yw 9eos t*vXXa/j.j3dvei.

Satis ostendi, ut opinor, quod promisi, paucissimosTragicorum esse versus similes Ionis initio. Sed nonausim dicere nullos esse. Illud autem attente con-siderandum, quam facile librarii, qui sibi notissimasregulas violarint, eas violaturi essent, quas prorsus

AD PR^FATIONEM. 37

ignorarent. Laudat obiter M. A. Muretus Var. Lect.xv. 1. versum, quern Sophoclis esse quivis conjiciat:Ov irons A^iXXews, aXX' A^iXXevs avros el. Verbasunt Graeci exercitus ad Neoptolemura, Trojam modoadvectum, ut liquet e Philoct. 356.

Ka/jt ev9vs ev KVK\([>'E/c/3a'iiTa iras ^cnrd^er, ofxvvvTesTLOV OVKCT bvTa

38 SUPPLEMENTUM

943. 948. Eq. 905. Thesm. 554. 555. 557. ArchippusAthenaei vi. p. 227- A. vu. p. 311. E.Jlpwriara nev.ydp eva ye nvd1 KaQeiaev eyKaXv^as'A^iXXea Tiv rj 'Nidftijv'1, TO irpoawwov ovy) ceiKvus.Ovx YITTOV / vvv ol XaXovvres. yXLdiosa yap i\a:Qa.'Ylov $e%ov KepKOv Xayw, TUKpOaX/xiSlwz Trepi^riv.'Eyevero, MeXaviTTiras TTOIWV,

AD P R J E F A T I O N E M . 39

N u b . 1362. Ov yap TOT evOvs xprjv o~e rvwTecrOai re KaiiraTsiaQat.

Sic recte Bentleius.R a n . 9 6 1 . A ^v/upaXetv ov pa'oi rjv. vr\ TOVS 6eovs eywy ovv.E q . 419. '& cefytoTctTov icpeas' (To(f>ws ye vpovvorjerw.Thesm. 567. Oi$ we erepa TOV av^pa T xa.Xic'up XeXov/mevovs o-)(oXd^eiv.

apud Suid. v. A

40 SUPPLEMENTUM

epyoim 8 ov$e Kivel. Cratinus junior ap. Etymol. M.et Suid. v. Bn. Eustath. ad 'IX. I. p. 768, 14 = 674,47. 'O ci' qXlOios, &5s ivpofidTiov, fin fin Xeywv fiaS'c^et.Theopompus apud Polluc. ix. 64. EJ vvv y dvnp $w-fioXov (jiepei rpe(j>eiv yvvcuKa. Pr iscian. XVIII. p . 1183 . 9-Qeom-o/j.7TOS "SsrpaTiwTicriv. 'H Opaav/udj(ov o v/xwv yvvnKClXdOS 6TTl(TTUTn

AD PR^FATIOSEH. 41

observanda suut; nusquam anapeestum, ne in primoquidem loco, admitti; deinde necessario semper re-quiri caesuram penthemimerim. Una tanturamodoab hac regula exceptio apud Tragicos exstat. Namversus Iph. A. 1395. 1401. aperte mendosi sunt;iEschyli locum Pers. 164. sanum esse sibi persua-sisse Dawesium p. 20. vehementer miror. Lege,

Tavrd /not /uepiiMv a

SUPPLEMENTUM

quem corruptum esse cum non dubitem, medicissanandum commendo, ad anapaestos accedam.

Sed antequam ulterius pergo, tirones rogatos volo,ut discrimen versuum Tragicorum et Comicorumpaullo diligentius animadvertant. Tragici scilicet,si quid veri in iis, quae modo disputavi, inest, ana-paestum, nisi in primo senarii pede, et nominibuspropriis, rarissime vel nunquam adhibebant; raris-sime versus caesura carentes scripsere; rarissime, siunquam, spondeum in quinto loco inter duo verbahypermonosyllaba divisere, dactylum certe in eodemquinto pede nunquam posuere. Sed haec omniaComici libentissime sibi in senariis permisere; ethorum pleraque in Trochaicis. In illis nempe cassuramneglexere; quintum pedem in trochaico senario autdactylum faciebant, aut, si spondeus esset, proarbitrio distribuebant.Aristoph. Vesp. 973.

Karafia, Kardfia, Kardfia | Karafia, Karaj3t]-Xayova.

Sed rarissima omnium sunt exempla, ubi quintuspes dactylus sit; qusedam tamen non dubise fidei, ut,Vesp. 459.

'AWd pa Ai' | ov p'q&ws OVTUK av avrovs $U(bvyes.

AD P R J E F A T I O N E M . 43

Philemon. Stobaei xxx.Ovre yap \ vavayos, av firj yrjs XdfitjTai (pepofxevos.

Antiphanes Athenaei xiv. p. 654. F .' O^TCU '/c TOVTOV irovripovs wevTe ira7oas yeyovoTas'

et pauca alia. Ubi tamen aut MSS. ope, aut solennimutatione, dactylus tolli potest, inde tollatur opor-tet. Recte Bentleius in Nub. 575. irpoaxere pro7T|0oae^6Te reponi t :

'Q Go

44 SU^PLEMENTUM

Menander Athenaei vi. p. 248. B.'Q? onvripos, irdvTa fxeWwv, criroKOVpos, ofTlapaTpeCpeaOai.

Sed hoc Tragici et Comici tetrametri troehaici com-mune est, ut neuter usquam dactylum reeipiat, nisiin proprio nomine, quod paucis ostendere operas pre-tium fortasse fuerit. Ut tamen charts et temporiparcam, loca adscribam, prout legi debent.Eq. 382.

NJ) At ' , e^dyoov ye Tairoppijff, d/x aprov /cat icpeas*Vesp. 1057.

Kat /car' avro $t] /movov TOVT avopes aXKi/xmTaTOi.1260. OVTOS b'v y eyw TTOT eiSov, avrl fxr{\ov

Kai pods.Sic pro OVTIV habent secunda Juntina et Suidae v.'Afivvias editio Kusteriana. Suidas Med. et Aid. b\prope verum.Pac. 586.

Hcr0a yap fxeyurTov ^fiiv Kepoos, w TroOoufxevq*Eccl. 1148.

Tots yeXuicn o jj^e'ws Sid TO yeXifv Kp'weiv ep.e.Quod ad anapaEstos attinet, satis notum est, dim&-

tros frequentissimum esse genus; monometrum ta-men aliquando interponi, legitimum vero systemasemper versu paroemiaco, qui dicitur, ex tribuspedibus et syllaba composito claudi. Dactylum etspondeum creberrime pro anapaesto adhibent; sedrarissime proceleusmaticum; rarissime etiam dacty-lo anapaestum subjiciunt. Sicubi hiatum Tragicirelinquunt, turn vocalem vel diphtliongum necessarioCOrripiunt, ut , ixovaa Kai jfuv, Xe'nrerai Vfiwp. M e d .1081. Troad. 603. Metra sive dipodiae turn maxime

AD PRtflFATIONEM. 45

uumerosos versus efficiunt, cum in integras vocesdesinunt, praeterquam in versu catalectico, qui turnmaxime auribus placebit, cum hexametri dactylicifinem constituet. Nonnunquam vero et is dactylumadmittit in primo loco, ut Med. 1085. OVK aTronov-crov TO yvvaiKwv. H i p p . 240. Kcu TrapaKoirrei (ppevas,to irai.

Accuratissime plerumque dimetrorum anapaesti-corum leges servant Comici; interdum, sed raro,Aristophanes duo versus confudit, Vesp. 750. inter-dum, sed in proprio nomine, TXavneTri dactylum fe-cit, Pac. 1008. Sed ut vere loquar, haec materia tamcopiosa, in tot partes diffusa est, ut facilius initium,quam exitum inveniat oratio. Unam igitur Anapaes-torum partem illustrare conabor, scilicet Aristopha-nicorum.

Anapaesticus Aristophanicus constat duobus di-metris Anapsesticis, quorum vmus est alteri catalec-ticus.

Plut. 487- AW' rj^r] XPV" Tt^Lofpov, a) viKijaeTe

In tribus prioribus locis praeter anapasstum et spon-deum dactylo utuntur; quod et in quinto licet; inquarto et sexto non licet. Caesuram non minus ac-curate servant, quam Tragici Trochaici; paucissimaecerte exceptiones hodie occurrunt; quae enim olimexstabant, maxim am partem MSS. et Critices opesublatse sunt. Unum et alterum exemplum dabo,in quibus adhuc mendum haerere videatur.Av. 601.

T W apyvplwv' OVTOI ydp 'i

46 SUPPLEMENTUM

Trdvres. Malim, ware, quod frequens est in conclu-sione, ut supra 485. 488. 596. Nub. 613.Vesp. 566.

Kav fit) TOVTOIS dvaireiOwfxeaOa, TO. iraiodpi evdvs avekKGi.

Recte Brunckius 7c addidisse videtur, cujus usus ex-empla aliquot modo attuli. Sed dvaireiQw^eOa, quodille corrigit, dactylum relinquit in quarta sede, querntamen facillime tolles, reponendo dvaireiaOw/xev, TO.ye 7T. Sed alii hujus generis versus sunt, qui in hanclegem peccant. De iis quos quidem observarim, moxvidebo. Interim de caesura loquamur.Ach. 645.

''Ocrrts TrapeKivavvevcrfv A6t] | va'1011 e'nreiv Ta ciicaia.Etiam in hoc versu constituendo leviter erravitBrunckius. Corrigit enim:

''OcrTty irapeKiv^uvevae Xeyeiv ev 'AOrjvaiots.Nihil opus e'm-elv mutare, sed in locum suum re-ponere, et legere,''OcTTty 7 e'nreiv TrapeKivovvevar ev AOrjvaiois Ta. o'iKaia.

Attici post os et O

AD PRiEFATJONEM. 47

chyli de se loquentis eodem fere modo, quo loquiturapud Aristophanem Ran. 1045. et. seq.

Praeterea observandum est, caesuram eadem legeteneri, quam de tragico trochaico dixi: ut scilicetne fiat in praepositione vel articulo. Atque hsecregula non saepe, ne a librariis quidem, violatur.Nub. 371.

N>/ TOV 'ATTOXXW, TOVTO ye TOI TW | vvvl Xdyip evTrpo(re(pv

48 SUPPLEMENTUM

Philemonis apud Stobaeum p. 395. ed. Grot.EIIEITA META TAYT' evOvs evpeOrj Oavwv. SosipaterAthensei IX. p. 378. B. EnEITA META TAYT' evOvs

Sed sive fiera TOVTO legis, sive Karaci, numeri sunt pessimi, quod et ipse Brunckius

in simili versu Ach. 636. sensit. Articulum TOVSomittunt tres MSS. quos ipse contuli, neque dubitoquin cum iis conspirent alii. Ergo legendum,

Elra $it)d%as Hepaas /merd TOVT , eTTtOvneiv e%e8i$a]~a.Fortius est hoc, quam simplex et>3a%a- deinde meli-us junguntur $i

AD PRiEi'ATIONEM. 49

671- Quorum secundus et quartus facillime expe-dientur; primus et tertius majorem attentionempostulant.k&Tiv o-rrrf drjd tjVTiv av evoovev | oio? T eujs ciopv^ai.

Oi

50 SUPPLEMENTUM

Nee major difficultas fragmento Babyloniorum inest,quod citat Harpocration v. 'E7ri/3aTjjs-

Ev7* e

AD tRjEFATIONEM. 51

Irascor tarditati Virorum doctorum, praecipue Kus-teri, qui in alio versu infra 583. vitium cognatumtam acute viderit et dextre sustulerit, hoc loco vi-tium levissimum omnino praeterviderit. Irascor co-dici Ravennati, qui toties quidem alias mini meaprasripuerit, nunc vero eandem lectionem, quam eSuida me Comico redditurum putabam, impudentersibi arrogarit:Et yap 6 UXOVTOS /BXe^/eie iraXiv, Siavelfieiev T' 'IGOV avrov.2/WTJ79, fiaXavt}^, dXcpiTafioifiol, Topi>euToXvpa

52 SUPPLEMENTUM

editiones, nh vvv MX opZ. MSS. quidam pro whabent vvv KCU, alii vwl, in quibus quatuor, quos ipseinspexi; dOpw pro 6Pw multi; utroque omisso Raven-nas, $ti vwl JUOXJ? avrds. Equidem, si quis ex dis-sensu Codicum arguat, hunc locum jam ante eorumsetatem foede corruptum fuisse, et veritatem in puteolatere, non vehementer negem. Sin quis e MSS.vestigiis quid eliciendum censeam, requirat, respon-debo, me totam sententiam Socrati continuare mallee t l ege re , 2 Q . Ni/i/J fiaX' ddpwv /BXevre TTJOOS Ttjve'iaoSov %$rj. Nvv ye TOI %$ri Kadop^ avTasIn quo ad-didi /8\e7re e V. 322. BXeVe vvv Sevpl irpos TT\V UdpvrjOa.Jocus est Comicis antiquis solennis, ut actorem per-sonae, quam agit, oblivisci faciant, et de theatro autspectatoribus, quasi imprudentem, loqui. E'/crociosautem est ea theatri pars, qua Chorus scenam intrat.Vide Av. 297. et Schol. Ergo Socrates, Strepsiadequerente se Nubes non videre, respondet, Nunc tan-dem quam maxime oculos contende, et ad Theatriintroitum specta; nunc enim tandem eas vides.MoX' dQpeiv dicitur, Ut fxd\' diravhav et fxd\a Sdnveiv,Ran. 372. 888. Denique Trpos rrjv e'laocsov accuraterespondet verbis prtecedentibus, TTJOO? T^VE duobus optimse notae MSS. a me collatis,adoptavi pro irapd, quam varietatem e nullo codiceadhuc enotatam esse profecto mirum.

Ad Vesp. 396. redeo,AVTOV Stjcras. w fxiapnoTare, ri 7roteis ; ov ft?) KaTafirjaei.Notaram qusedam exempla, sed hodie non sunt inpromptu, ubi apfyes omittitur, et quaedam, ubisuperlativa pro positivis substituuntur. Meminitantum in Lysistr. 616. dvOpcoTroi habere plerasqueeditiones, avcipes Brunckianam ex MSS. neutrum

AD P R J E F A T I O N E M . 53

Suidam v. ' ETrairoSvwfj.eQa, In versu Epigonorum,NPi/ avO' cnrkoTepwv dvSpwu dpywp.e6a, Movacu, citando,dvSpcov omittit Larcherus ad Herodot. iv. 32. ed.utr. Aristoph. Eccl. 742. dvtjp, in edd. plerisqueomissutn, addunt Junta, codex Brunckii, et, ut puto,Rav. Cratinus Athenaei n . p. 68. A . TXadnov ov irposiravTos dvSpos ecrrlv dprvaai KOXIOS. Sic legendum, ad-dito quod exciderat, dvp6%. Idem Suidas in P l u t1026. pro (pi\' avep habet (piXrar avep, quod male ad788. refert Brunckius. Jam, credo, lector, ipse perte suspicaris, me legere velle, a> map dvlpwv. E trecte suspicaris. Eodem modo dixit Theocritus xv .74.

hi SUPPLEMENTUM

fere abhinc annis emendandum monui ex argumentoad Nubes : 'Hi/ery/ra^ei/ Xe^oi/Ta? eirtj TTJOOS TO 6. TT. E q .784. TO0T6 ye Tolpyov dXrjdm \ earw. Veteres editi-ones omnes omittunt ecmv, et post 76 addunt crov.Ex iEmilii Porti editione casu excidit aou, Kusterus,neque MSS. neque editionibus inspectis, eanv intru-sit, quod et Brunckius retinuit. At quid facilius,quam particulam pene sensui necessariam, ad metrumcomplendum adjicere ? Vide supra p. 47-TOUTO ye TOI crov Tovpyov dhrjOcos yevvaiov Kal

AD P R J E F A T I O N E M . 55

Corollarii instar duo exempla hujus metri addam,ut adolescentium ingenia ad talia animadvertenda,si possim, excitem. Eorum prius ita exstat in He-Sychio. UaXivSopia. TO (T/CUTOS1. UXdroiv ~2vp(paia KallAwfxoQripq. TraXivvop'iav Treucras avTov KaTaO^aw. U n d etitulus fabulae Platonicae, Mw(j.o6tjpas, in Meursii Bib-liothecam Atticam immigravit. Sed hoc e MarciMusuri liberalitate provenit. MS. enim Venetus,teste Schowio, cui hoc nomine plurimum debemus,

(TvptpaKiaai, fxvwfio^Btipai iraXivcopia ir. a. K.ia est corium solito crassius et durius, quod

calceis usu detritis suppingitur. Lege igitur,

2e fxev, do ixoj(6i]pe, iraXwcopiav iraiGas UVTOV KaraOijaw.Vides versum rotundissimum, fabula ista Momotheraprocul ablegata.

Scholiastes Pindari ad verba ista Olymp. vi. 152.Bouoriav vv, observat, sues vocatos olim Boeotos, etprseter alium Pindari locum, Cratini hoc testimo-nium adducit,

UUTOI o eiaiv avopoiwTiKov Tre^ptpopov yevos avopwv.

Gatakerus nostras, Vir longe doctissimus, sub illoTce(p avXr/TiKr] Kpovfiara. H i n cGatakerus elicit, OVTOI S' eiaiv vofioiwTiicoi Kpovn-eXp(p6-pwv yevos dvSpwv. Sed quis non optarit Criticos pri-mores aliquando ad minutias paullo magis attendisse ?Si Vir summus ceteris suis eximiis dotibus mediocremmetrorum peritiam addidisset, statim vidisset, illudKpov in praecedenti verbo latere, neque opus esse legiKpovTre%o6pwv, sed versum ita esse constituendum :

56 SUPPLEMENTUM

OVTOI b* elalv SvofioitoTol, npovTreXpfpopov yevos dv

Hesych ius : LvofSoiwToi. ol BOIWTOI aves [enaXovvro'].Phot ius L e x . M S . LvofioiwTo'i. crves yap enaXovvTO oliraXai Boiwrol. Hunc ipsum Cratini locum uterquerespexit. Idem verbum iterum usurpasse videturCratinus apud Scholiasten Aristophanis Pac. 740.'YTTO cie H|oa/cXeoi/s KGIVWVTOI ayeiv nal Tavra O-KIOTTTOV-TOS, ou BOIUTOV ea-Tiv. Neque verba neque metrumsatis expedire possum. Sed illud video, pro ou Boiw-TOV legendum avopoiwTwv.

(F) Qui generales quasdam vel grammatieas velmetricas ab antiquis scriptoribus regulas constanterobservatas contendunt, ii uno maximo incommodolaborant, cum ad objectiones refellendas ventum est.Ssepe enim fit, ut editorum negligentia varias lec-tiones omiserit, adeoque veri vestigia, quantum inipsis fuerat, suppresserit. Quare si in quibusdamlocis corrigendis erravi, veniam facile me impetra-turum spero, maxime gravisurus, si MSS. vel Gram-matici meliora meis subministrabunt. Kal /xoi TOVTOTO 67TO? e^erw e? iravTa TOV Xoyov. Satis igi tur eratin Sophocl. Aj. 524. vulgatae lectioni controversiame Suida movisse. Postea duorum Parisiensium Suidaecodicum collationem nactus sum, quorum unus habetcum principibus editionibus, OVK av yevoiff OVTOS evye-vr,s dvrjp, alter (Kusteri scilicet MS. A.) OUTTOIS yevoiTav OVTO9 evyevtjs avrjp. Sed cum ex Augustano codiceHermannus Prsef. ad Hec. p. 65. protulerit, Ow avyevoiT eff OUTOS, (unde depravata videri possit edd.Med. Aid. et unius MS. Par. lectio) non equidemintercedam, quo minus hoc adoptes. Sic in JEschyloSuppl. 800. veterum editionum lectionem indicarecontentus, nihil ultra quaerebam. Male repetitam

AD PR.EFATIONEM. 57

alioqui particulam $e fore qui culparent, prseviderepoteram, sed a proposito digredi nolebam. Ilia &eadversativa est, et idem fere valet quod dWd. Sensusest, Utinam mihi sedes esset in ceihere, sed sedesejusmodi, ubi nubes aquosce in nivem vertuntur :nempe ne Deorum vitam optare videretur, his verbisChorus votum suum temperat. Si tamen particulaomnino ejicienda esset, versus ita corrigi deberet,IIjOoS' w J(iiov vopt]\d yiyvercu ve(pr).

Haec habui, Adolescentes optimi, quae de commu-nibus metrorum generibus traderem. Ea si quidvobis fructus aut voluptatis afferent, me, quantumlaboris insumserim, non pcenitebit.

H

EKABH2.

META' T I ^ 'IX'IOV vokiopidav 01 fiev ''EXX^cey eisavrnrepav TptpdSos Xep'povrjcrov KaOwpfxlaQriaav. A j ^cle VVKTOS 6pa9eU, ff

CODICUM INDEX,QUOS, AUT AB ALIIS AUT A ME INSPECTOS,

AD HANC FABULAM ADHIBUI.

A. MS. Par. 2712. quae sunt Brunckii membranae, a Musgravio,deinde diligentius a Brunckio, collatus.

Aug. 1. 2. 3. Augustani tres apud Hermannum. Quarti frag-mentum continet tantum 17 versus, 12611277.

B. Variae lectiones e MS. notatae in Aldinae exemplaris raargine,quod mecum comraunicavit Vir doctissimus et amicissimus,Carolus Burneius junior.

C. MS. Collegii Corporis Christi apud Cantabrigienses, cujususum mihi humanissime concessere Collegii ejus Magisteret Socii.

Cant. Bibliothecae publicas Cantabrigiensis, notatus Mm. 1. 11.Cott. Excerpta e MS. quodam Cottoniano, Barnesianae margini

in Bibliotheca Bodleiana adscripta.E. Bibliothecae publicae Cantabrigiensis, notatus Nn. 3. 13.F. Fragmentum Hecubae in eodem volumine, a versu 712 ad

finem cum E. plerumque consentiens.G. Parisiensis, cujus lectiones quasdam enotavit amicus meua.H. MS. Harleianus 5725. in Museo Britannico.J. Harleianus 6300. ibidem.K. Regiae Societatis codex recentior, Kingio optlmus vocatus.L. MS. Ayscough. 4952. in Museo Britannico.M. N. duo exempla in eodem volumine Bibliothecse publicae

Cantabrigiensis, notato Nn. 3. 14.Mosq. 1. 2. 3. 4. MSS. quatuor Mosquenses apud Beckium.P. vel Lib. P- liber impressus in Bibliotheca Parisiensi, cum MSS.

collatus, unde varias lectiones exscripsit Musgravius.R. Alter Regiae Societatis codex.

TA TOY APAMAT02 nP02flIIA.

nOAYAflPOY EIAOAON.EKABH.X 0 P 0 2 AIXMAAOTIAftN FYNAIKfiN.IIOAYHENH.0AY22EY2.TAA9YBI02.GEPAnAINA.ArAMEMNflN.nOAYMHSTOP KAI OI nAIAES AYTOY.

EKABH.

IIOAYAfiPOY EfAfiAON.

''HKQ, veKpwv Kevdfxwva Kal CTKOTOV 7ri/\asBecov,

1. Locum hunc liberius vertitPoeta apud Ciceronem Tusc. i.16. Adsum atque advenio Ache-ronte vix via alta atque ardua.Inter loca tragicorum, quae Ms-chines pronunciando corruperit,hunc recenset Demosthenes deCorona, p. 571. ed. Tayl. Aperteridet Aristophanes apud Athe-nseum xn. p. 551. B. Kai TISvtKpwv KevBjXwva nai GKOTOV 7ri!\a?"ETA7 KarexQew; tectius vero ibi-dem in. p. 112. F . "HKM Qeapl-WVOS dpTOTTwXlOV AiTTO)!/, "v 6

EYPiniAOYr 7rats

EKABH.v' ovre yap (pepeiv o7rAa,

OVT eyx$ oios T r\v vetofxev ovv yfjs bpd' eiceid' opu

irvpyoi T ctdpavarToi Tpw'iKrjs r\

64 EYPiniAOY

au-rospwyets A^iAAews Traioos etc

f xpv(rov} TOV TaXa'nrwpov, XaP^eVos irarpooos, K

EK ABH. 65ovovirep iv

66 EYPiniAOYyap, ws rd

EKABH.opBovcrai vvv 6/J.O^OVXOV,

TjOwaSes, VJJUV, 7rp6

68 EYPiniAOY

, . evvvxov o^riv,av irepl TratSos ifxou, rov a-w^o/Jievov Kara Opy/cnv,

n TioXv^eivm re (plXv* OvyciTpos, 8t' oveipaveldov (pofiepav o^iv, 7 5

w yQovioi Qeol, cruxrare irath' ifxbv,OS fJ.6vO

EKABH. 69tos /not. Kpivwariv oveipovs;

eifiou a

70 EYPiniAOY

hopi6ripa.TO, OT6 Kopvho? 6/3o\ov t)v. Cicero Epist.ad Div. VII. 28. Memini cum mihidesipere videbare.

Ibid. vv pro

EKABH. 717ro? Sri, Aavaoi, TOV ifxov

(TTeWecrff dyepa

72 E Y P i n i A O Y

tfiv\6yos, Stipoxapurrt(rrparidv,p

pfj TOV apLO-rov Aavawuovveic,

d Up

EKABH. 73

Kt']pv(r

74 EYPiniAOY

iro'iav, tj ravrav, n Keivav, 160; TOT S' tjcroo; TTOV TVS 6ewv,

tj e KOLK eveyKOvcrat Tpwddes,w KOLK ivejKovcrai irr\\xar', a7r~wXecrar, taXearaT. OVKCTI fxoi

/3tos dya

EKABH. 75oiav, oiav

diw (pdfxay irept

nOAYHENH.

iw. fxaTep, jjL&Tep, T'I /3oas; T'I veov 175oiKiav fx, WCTT' opviv,

E K . W fXOl, T6KVOV.I I O A . T'I yue dvcr(pt]iuLeT

76 E Y P i n i A O Yfxavvarov /mot, /jidvvcrov /ULOI, fxdrep.

EK. avlw, irai, $V(T(J)II[JLOVS (papas.dyyeWoucr' 'Apyelwv Bo^aiyjsv\^ 6, Aid. et 207.

TOV

EKABH.evdct ueKpcov fxeTcc

d TaKaiva Keicrofxai.ere fxev, u> /jLarep Svo-rave fllov,

aw 7ravoBvpTOi$ Oprivois'

$e (3lov, A.(oflav, \vfxav T',ov /jieTcticXdofxai. dWd daveiv fioiyvTV)(j.a Kpeicrcrwv eKvpt/o'ei'.

X O . teal [xrjv 'OSi/cro"ei)s ep%Tai

78 EYPin iAOY

^sijtyov re Tt)v Kpavdeitrav AA' o/^ ws (j)pd(ru).s TrctiSa

E K A B H. 79

OA. e^eaV, eptora' TOV %povov yap ov

80as S5 ovSkv

EYPiniAOYel,, KCLKWS S1, oorov Zvva\

vfxcov

EKABH. 81yap wAetrev vtv, ct's Tpoiau T' dyei.

el B' al^fxaXtoTov \pr\ TIV' enicpiTOv davelv,KaWet & virepipepovarav, ovx vfJ-iov roBe.tf TvvBapts yap eiSos evTrpe7revaav J . Voluit vvep-

EYPiniAOY

ev irpd^eiv dei.Kayw yap rjv TTOT', dWa vvv OVK eifx erfTOV irdvTa

EKABH. 83 Aoyos yap e'/c r ' dho^ovprtop Iwv,

KaK. TWV SOKOVVTCOV^' auTO?, ov TotvTov ardevei. 295XO. Tts ecmv OVTU) a-repp'os dvOpumov (pvaris,

f/Tts y6(av criJov ical fiaKpoav 6hvpfxdr(avKXvovcra dpnvowz, OVK au e(c/3a'Aot Sdicpv ;

OA. 'E/ca/3f;, didda-KOv, jUf;Se TO dvfjovjjevu) w

vou296. OJK ianv Aid. et MSS.Sed Tis habet Gregorius de Dia-lectis p. 26. Saspe interrogativamexpulit negativa. Vide ad Orest.792.

298. Primo dptivoii, deinde 7X17-

~^- Vere observavit Schaef. huncusum participii OOKU>H pi'o evengor,edgav e-yw"-> esse perrarum; etsolum pai'ticipium, non verbum,ita usurpari, quod idem verum est

de exKV dives, et, opinor,vimi.s.

w. Idem fere valet quod T 6n,povoQai, pi a' ira- Iseque valdedissirailis participii usu^ spud

84 EYPiniAOYTOV ev Xeyovra ^vcr/aevri TTOIOV (ppevi. 300iyw T6 fjiev

EKABH.Be flovAoi/jLtjv av dj^

TOV ifxov apa-.Atd

86 EYPlh lAO Y

EK. (o dvyarep, ol 'fioi jJ.ev \6yoi TT^OS aldepa(ppovhoi, ytarnv pKpevres dfx(j)i

EKABH. 87t yap fxe c5et Kflv,, y Trarrip /nev r\v

v a.TravTwv TOUTO fxoi Trpwrov fi'iov. 350t]V eX.7ri$wv KaXwv VTTO,

(3aa~i\ev(TL vv/Jicpri, tyXov ov arfxiKpbv yafxcav' brov dcofx' i&Ttav T dcpt^Ofxaf

8', jj v(TTrivos, 'l^aiaicriv r\vi, 7rap6ivois T' a7rd/3Ae7TTOs /JCTCC, 355

'l, OVK eiados bv'eirei'T i'trws av SecnroTwv W/JKSV (ppevas*rv)(OifA av, ocrrts dpyvpov JJ.' covrjcreTai, 360Tr/v ''EKTOJOOS r e , -fcaTepow iroXXwv,Trpoadeh 3' dvdyKY]V (TLTOTTOIOV ivcraipeLV re Zwfxa, KepKtoriv T etyecrrdvai,Xv7rpav dyovcrav r\\xkpav \x dvayKaarec

Ze Tafxa dovXos (ovtjTos 7ro6ev 365i, Tvpavvwv nrpocrdev ti^LW/meva.

ov BrJT' d(plt]/x dyUjuaVa)!/ eXevdepovipeyyos TOB', A'iSri 7rpotTTi6eX(r' e/nov ^e'/

352. ydfxov Aid. ydfiaiii Brunckii 733. OtVe yap TOVTOKTIV ovtrw ovmembr. MS. Reg. Soc. M. N. KextfihriXev/xei/oK. Menander Stobsei

355. vapdei/OKTt -r Aid. Sed ex IV. p. 53, 38. 'Eirdv ev dyadoT*:MSS. Kingius Trapdevoi irep iovra. Aristophanes Ran. venit!

EYPiniAOYay ovv, 'OSvo-o-ev, xai hepyatrai p aywvovr 6\7rJSos yap, ovre TOV Mfys optS ^ 370ddpa-os irap nixiv, ws iror ev irpd^ai fiefxtjrep, a-v 8* niiiv nrfev efxiroliav ykvnAiyovcra, fxnre Bpaa-a' crvufiovAov Sedaveiv, irplv altrxp^v fxrj icar' dQavoWts yap OVK eitode yevetrdai KaKwv, 375(pepei fiev, dXyeT 8*, avxev euri6eis tyyui'6avwv $' av e'lr) /ndWou evTvxe&repos,fj iwv. TO yap %rju /ari KaAtos, fieyas 7roVos.

XO. Zeivos xaPaKT*ip> Ka7ri(rriiJios ev (SporcHs,e

EKABH. 89, fxri

90 EYPiniAOYE K . ws rtja-h' eKOva-a Trcudo* ov jj.6dn

EKABH. 91ITOA.EK.IIOA.EK.

TI (rot irpos ' EKTOJO', n yepovr' e'tTTft)ayyeWe Tratrujv ddXiwTctTriv e'/ue.to (TTepva, jxacrTOL 6', OL JJL edpe-^-ad'

dwpov dvyarep ddXia 425

EK.FIOA.EK.

TeKOvara, ^cupe, Kaadvdpa r e/J.tj,%a'ipov(riv aWoi, /jiriTpi

92 EYPiniAOYEK. redvriK eyaye, irplv daveiu, KCUCWV VTTO.IIOA. KOfxi^', 'Odvarcrev, \x, dfAi6eh Kapa 7reV\ots,

o5s, irplv cr

EKABH. 93450i) AwpiBos bpfxov ai'as,

i] $>6iaos, evda KaXXi

94 EYPiniAOYyv AtjXida-tv re Kovpais,

re 6easroa r ev\oyri

EKABH. 95'Apyeiwv' iyco

96 EYPIIIIAOYKelrai, Kovei (pvpovcra Bvarrt]vov Kapa.

EKABH. 91E K . o'tfJLOi, Tt Ae'e*s ; OVK dp' ws

fifxcis, a'AAa artj/Jiavwv KCtica; 5106A&>Aas, w 7rcu, /XJJTJOOS dpira(rQei(r airo'

els Z' aTeKVOi TOVTTI ar'~ co rdXaiv' eyw.Kal viv ^ e7rpd^aT ; dp' alhovjxevoi;

V 7T|0OS TO Seivov fj\6e0', ak e^dpav, yepov,KTeivovres; e'nre, Ka'nrep ov Xe^wv s

davovTi TrctTpi (Ttj/maivei B' e/moi,v TTCLVTI Ktjpv^ai

Kayw 7rapa(TTds e'nrov iv fxecoi's Ta'Se*criydr' 'A^atot, O"t7a 7ras etrra) Aews* 530criya, ariunra' vqve/nov S' e

98 EYPiniAOYveupwy dyuiyovs' eXde d', ws

dKpat

EKABH. 99

TOV 'fxov' Trape^a) -yap depr]i> eviXeudepav Se /UL, Wmale supra 269- fuwpevea-Tarri con-jicit Brunckius.

55.9- MSS. quidam, KardeTa-a,non male. Cum dicebam, nonmale, haud volui receptae lec-tioni, quam sanam esse sciebanx,hanc prseferre; tantum hoc dice-bam, Kardeiaa per se bene Grse-cum esse. Sed Vir doctissimuset humanissimus (quern Aristo-telei de Poetica libri interpreter!!

esse suspicor) censet,dici tantum de rebus, quae a no-bismetipsis disjunguntur et sepa-rantur. Hujus igitur objectionisatisfacere conabor. Cum Latinidicant, deponere caput, corpus, la-tus, mentum, oculos, vulluin, quidniidem Graecis licuerit? Si hujususus rariora sunt exempla, id fitnon propter veram verbi vim, sedpropter effectum, qui plerumqueconsequitur. Cum Pandarus ar-cum suum ev KciTedrfKe Tavva-adfie-vo?, TTOT! ya'irj 'AjK\Um

100 E Y P i n i A O YeXe^e TraVTwv TXri/uiovicrTaTOV Xojov 560IBov, TO& el fiev veavia,Trateiv 7rpo6vixei, TraTcrov el S' vir av^euaXpy&is, 7rdpe(m Xai/Jids evrpeTrr^ bBe.6 h" ov deXwv re Kal 6eXu>v, O'IKTW Kopt]o~o>v TT\ irepia'tr' evtcaphiui,^rvxnv T' dplcTTri ; TOtdh' dfx

EKABH. 101

ere6avov

102 EYPiniAOYvvv TO pev crov, uxrre fxri arkveiv, ir

OVK av Zwaifinv e^aXei^sa

EKABH. 103Kcti ravTu fxev Bt) vovs ero^ev(rev fxdrtjv

104 E Y P i n i A O YUpia/ne, yepaid 6' t]$' eyia /nt'jTtfp TCKVIOV,cos et? TO /uqdev riKOfxev, (ppovrifxaTOS 620TOV irplv (TTepevTes. eWa SfJ6 fJLv Tt? rip.wv TrAoyci'ot? iv6 S' iv 7TOATS TtjUtOS K6KAtl/UieVOS.TaS' ov?itv a'AAws (ppovrihadv fiovAevfictTa,ryXw(r

E K A B H. 105

oXeQpiov e'/uoAe,

106 EYPiniAOY#$' eis de Kaipbv o~oTari (paiverai Aoyois.

GEP. w iravrdXaiva, KCCTI /uidWov n Aeyu>,decnroiv, oAwAas- KOVKCT el (3\e7rov(ra (pws',a7rat9, avavdpos, aVoAts, ee(j)6apfxevr],

EK. ov icaivov elwar elhoa-iv

EKABH. 107

OVS'" dW adpt}(rov awfxa 6ev veicpov,el (TQI (paveirai 6av/J.a, nal Trap' e\7ri$as.

EK. o'l/jLoi, /3\e7Tft) dtj iralS' efxov TedvtjKora 675TloXvSwpov, b'v fxoi Qpy e

108 EYPiniAOY

EK. enfiXtirov, rj irea-tipa (poivlov Sopos ;GEP. iv -^ra/JLadco Xevpa

TTOVTOV viv ePr/veyKe TreXdyios KXVOWV.JbK.. to fxoi, ai ai,

ijxadov evvirviov, ofx/JLctTcov i6\jsiv, ov fie wapefiafxeXavoirrepov, av ecrelZovdfx o m - A u g ; 1- 2" 3' H a r Lcomplures. Contra U^Qop Aug. 1. M o s q - 4" oJX ^ ^ j . M g s

702. ejuo5 semel tantum Aid. etmulti MSS, 709. MKTIVW Aid. Variant MSS.

EKABH. 109

720

725

ATAMEMNQN.], TI jueAAets iraioa

110 EYPIIIIAOY

EK. d\\' et fxe, %ov\r)v TroXefxiav & jyovpevos,yovdrcov d^wo-aiT, ctXyos dv 7rpoo-6eiped' dv. 730. oil TOI 7re 1 M o s c l - 4 - a ^ ' - Brunckius edidit,ivpoaeva edidit Brunckius, quasi , ? ,r , . . . . T . . l a\yos av ir. av. male.o ab ov elidi posset, lnitium estversus Euripidei Androm. 397. 740. yovaTwv Aid. et MSS. non-'Ardp TITUVT'ocipopai; cui simil- nulli. De ellipsi pi-iepositionislimus alter ex Neophronis Medea -wpui vide ad Orest. 663.

EKABH. Ill

EK. ov cfJTcc TOWS nctKOvs Se Tifxwpovfxevtj,aidovct TOV ^v/unravTa SouAeytrai 6e\w. 745

AF. Kai S>7 T'IV rifxd^ eis eTrapKecnv /caAels;EK. ov^ev TL TOVTWV, wv (rv 3oaeiS, dvap,

o'joas venpov rovh', ov KctTacrTci^w Zdnpv,AF. ' opco' TO H&VTOI {xeWov OVK e^w fxadeiv.E K . TOVTOV TTOT CTCKOV, KCtCpepOV ^COVf]? V7TO ". 750AF . earTiv he TJS (TWV OVTOS, U> TXTJ/UOV, TCKVWV ;EK. ov TQ>V davovTwv Hpia/midwv vir iXlw.AT. i] yap TIV aKXov ere/ces, r\ Keivovs, jvvai ;EK. du6vt]Ta

112 EYPiniAOY

A I \ dvria-Kei. le Trpos rod, icai rivos irorfxovEK. rti/os 7T|9os aXXov; 9 / J ^ wv A AF. w rXfjfxov, r\irov xpvcrov r\pdcrQr\ Xapeiv;EK. TOiavr, i-Treidt] ^v^opav eyva) $pvy

EKABH.wvTrep OVVCK d/JKpi cbv rnTrrco yovv,

aKOvcrou. el fxev ocrid croi TraQeiv COKW,(TTepyota av el de TOVfXTraKiv,

114 EYPiniAOYi Xafiwv 7rpo/.iridiav}

, TVJJL^OV Z', el KraveTv efiovAero,

aut altero exemplo libet confir-mare. In Cratini Dionysalexandroapud Macrob. Sat. v. SI. versumaddit ex MS. Tbuanaeo JacobusGronovius : STOA)I/ ee S; TIV el-^eTOVV ofio-^poov. Sic ille dedit expatris conjectura, rnargini adscrip-ta scilicet, non edita, cum MS.haberet T0YA0M0I0PA20N.Tantulum mertdum hujus loci ve-ram lectionem abolevit. Lege,TOVTO not (ppduov. Exstat luculen-tum Pindari de Delo fragmentumapud Strabonem x. p. 743. A. (485.B.) cujus partem duntaxat tran-scribam: 'AxY o KoLoyevw OWOTtSSi'i/e

EKABH. 115

OVK nfcttocrev, d\\' dtprjue rrovriov. 78&[xev ovv SovAo'i Te, Kacrdevefc i'cws"

Tot nerd yvvanco'; etr

dvet. Euripid. Androm. 499-

OvZev fierey^aii/, OJS' arrios IBV /3a-(TiAeuo-ii/. Ex horum locorum quo-Cunque participium wv ejicies,durissimara certe, si non solcecam,orationem effeceris. Erravit ergoValckenaerius ad Herodot. i. 59-we pro wV in Vesparum loco legens.Sed recte wV retinet Suidas vv.E* Kai wit ijw. AvvaifXOTr]?, rec teutrobique wfamra habet pro TU-pavviha. Quid tamen si conten-dam, librarii errore irpwra proTrpuTo? scriptum his turbis occa-sionem dedisse? Certe nihil pro-clivius, quam a pro o? scribi. Cumenim sigma hoc fere signo c ex-primatur, manifestum est, si o etC coaluerint, figuram T a nondissimilem effictum iri. In Homer.Odyss. A. 157. vptoTa, TOV intextuhabet MS- Harl. 5674. et pro varialectione 7rf>a>Tos ov habet supra-scriptum. In hac fabula supra546". tali modo aTpaTo? exaravitM.ut prima facie cuivis mpa-rd vi-deatur. In Scholiis ad Aristoph.Nub. 508. habent Aldus et Juntaef UTToppwyd TIVOS, quod in vTrop-p'uym mutavit Gelenius. ClemensAlexandr. Quis dives salvetur-p.Q&O,44. dfitXei 6 irav-ra xd roZ vo/xovTAjjjOwo-ac K veoTtjTO^, Kct( rd i-ntp-oyna (ppva^afiei'o';, ev TOU'TO trpa-Ptjvtxi Toll b\oit ov tf^vvtjraif TO

TOU

116 EYPiniAOYd\A' ol deot a-divova-i, %w Keivtav KparuvvojXos. vo/ntp yap TOVS Oeovs

forte temere intulit. Deinde aliiduo librarii, alter in a ol, alter inm ol, depravarunt. Sic autem de-disse Pausaniam, ex ipso PausaniaGlare patebit. v. 12. p. 404. ''Oa-otBe dvdplOTTWV TCt Old TOU GTOfXCtTOSS TO 6KTOQ e\e(p

EKABH. 117KCLl ^

EYPiniAOYS, eptlfJLOS, ddAltoTClTt] fipOTCOV.

o'ifxoi TaXaiva, TTOI fx u7rea'

EKABH, 119avrri h' eV a\crxpoi.seal /nrjv r&>s fxev TOV \6yov icevov T0$e,HLvirpiv 7rpoj3dX\eiv d\\' o/xws elp^aerai.Trpos aoicri 7r\evpoh 7rafc e'/xjj KOifxi^erai,*7 (poifids, riv KctAovcri Ka&dvhpav Qpvyes. 15wov r a s ^>t'Aa? S^T' ev

120 EYPiniAOYrovrov, /caAws dpwv, ovra Krjdeo-rrju credevSpdcreis. evos fxoi [xvdos iv K a ' KOfiaKTi, Kal TTO^WV /3a

EKABH. 121*Eicdfitj, Si OLKTOV, xe~lPa' 0* i-

i (5ov\ofxa.i Qewv 6' OVVK, dvouiov ivov, 840i TOU faicalov, rnvZe aroi dovvcu ZiKfjv,

e'i 7Tft)s (haveit] y', wtrTe (rol T %eii/ /caAws,cnparta re fxn So^ai/jLi Kct(rdv$pas x^Plv

avaKn Tovte fiovXevcrai

122 EYPIIIIAOYw

E K A B H. 1237re[i-ysov ce fxoi TYIV}>' do~(j)aX(Ss SidyvvaiKa. Kal

EYPiniAOY

7rvp

EKABH. 125dvd Se Ke\a$o$ e'/UoAeKeXeva-fxa 3' r\v KCIT dcrv Tpoi-as TOS'" a> 7raldes 'EXXdvwv, TTOTCSt], irore TOLV 'iXidSa aKoindv7rep(ravTes, ri^er OIKOVS ; 920

e

EYPiniAOYT' O'IKWV ydfxos, ov ydfios, q,W 935

dXaa'TOpos Tis oi/s*av /xr/re TreXayos aXiov aTraydyoi TTCIXIV,

vrctTpaiov 'LKOIT es OIKOV.

nOAYMHSTfiP.to (piXrar' dv^pwv, Upla/jLe,

EKABH.Uo\vfjLriLVOV

12S E Y P i n i A O Yri xpri rbv ev Trpd

EKABH.EK. fxaXiara, dice crov y . el yap ei/cr6/3^s dvy\py110. T'L dfjTa TBKVWV TtovBe del 7rapov(ria;TEK. (TKyAwi^ eV 6'^A.Mn O . 7rou S';EK. i'cuatn O . TavBov Be 7ri

130 EYPiniAOY, eKTrecrrj

EKABH. 131HMIX. j/zcoi/caT* a'vBpbs Qpyicos oi/JLwyrjvy

132 EYPiniAOY

TV(f)\6v, rv(p\wiraitiov re i(r

EKABH. 133e'lde HOI ofx/jLariov alfxaroev ft\e

134 EYPiniAOYvavs owws irovriois 7ri

EKABH. 135

aldep' d ovpdviov,es el

136 EYPin iAO YIIO. a> (piXrar', tja-dofxtju ydp, 'Aydfienvov,

E K A B H. 137

aKOvarov, cov ev KCCI aro

138 EYPIFIIAOYKar iK ryaXnvwv, TTOS SoiceTs,evdvs \a(3ov

EKABH. 139nevrovcri Traioas* ai be, iroXefxiwv 6iKt]v,vvapird(ra(ra.i, r a s e'juas ei%ov %epas 1145Kal KW\W nraicrl Z' dpnecai %/O^wi/ e/xots,el fJLev irpoacoTTOV iavi(TTait]V e/mov,Koimt]s KaTei%ov el he Kivoirjv7r\rjdei yvvaiKcov ovdev r\WTOvTO Xo'urdiov de, Trfjfxa TrrifiaTOS 7r\eov, 1150e^eipydcravTO Seiv'' ifxwv yap 6fx/mdrtov,7rdjO7ras Xaftovcrai, Tas TaXaiiroopovs KopasKevrov(TiVy alfiacrcTOiHTiv' eW dva arTeyas

140 EYPiniAOYire-rrovQa rt)v (TrjV, TroAeuiov re crov'AydijLetJivov. o5s de p.n [jLaicpovs relvto Xoyovs,et Tts yvvaiicas rwv irpiv e'ipt]Kev KCCKWS, 1160rj vvv Xe'yei ris, n 7rd\u> fieAAet Aeyeiv,

et TOW, in exilium nullo juremiserunt Brunckius et Invernizius

116 y / e Vesp. 319- Sed totum locumAid. et MSS. fere omnes. m e

EKABH. 141lime pro n capi possint. ScripseratEustathii librarius, iraX't, quod ird-AII/ significat. Linea enim super-ducta, si vocalis preecedit, poniturpro v, si consonans, pro a. Ergolibrarius si pro Ai per errorem nscripsit; consequitur, ut errarepergat et scribat -n-djia. Scholias-tes ad Hec. 570. ndprw

142 EYPiniAOYnecessarium, id hanc sortem prasceteris plerisque verbis expertumfuisse. Sophoclis Trach. 3. supracitavi ad Hec. 370. Ibi tamenpriores Suidae v. Aliev editiones TWomittunt. Sed quis ideo vulgatam,quam Stobseus quoque cv. p. 439-(562, 43.) retinet, sollicitare au-deat ? Idem in eadem fabula 943.KP'O-T' e'l TI? hvo "H KCU TrAeouc TI?tj/jtepas Xoyi^eTai, MaVaios ev(K ieirat wvpoi. Languidumillud TOV Valekenaerio debetur adHippol. 120. Codex Townleianus

recte, d\\' m? AE/3C TIC. Restitu-endum idem pronomen duobusPhiloctete Sophoclei locis. Priorest 196. OI/K ea-Tiv OVOJ? ov 6eu>v f*6-AeVj;. Sic vulgo. Aldus et pleri-que, credo, MSS. OV'K e

EKABH. 143poveii>. Qtf&avpov ev'pwv at\-fxepov, Ttjs a'vptou ' Airavra Tax T;?oiKiai dwu\e

144 EYPIllIAOYconjunction;, quam duo verba percopulam conjuncta. Recte igi-tur, opinor, cum Brunckio 568.edidi KpvvTovcra p ro Kpwn-reiv -re,recte Brunckius in Aristoph.Nub. 1414. e MS. dedit TVTTTOVTO.pro Tvirreiv re, unde legendum iniEschyl. Pers. 1059- Kol aTepvdpacrauiii iiripoa TO MUD-JOK. Ar i -stoph. Pac. 405. 'II ydp SeXijVtj,^(o wavovpyos "H\ios, 'Y/_iiV iirif3ov-Xevovai TT6\VV r/dri y^povov, ToTcf3apf3dpoiVTevoa

EKABH.airavra TavTct crvvTefiwv iyoo (ppdarwyeuos 'yap ovre TTOVTOS ovre

146 EYPiniAOYXO. fxriSev dpaavvov,

TO 6fj\v ? dimidia fere parscodicum, quod nullo modo tole-rari potest. Recte dicitur ptj nep-ov, fir) yue,u\^ );, non recte dicitur1^7 pefupri. Levis error in Aristoph.

Av. 1533i 'Y/ieFs tie firj

EKABH. 147at h" ek dpidfxbv TWV KCLKWV 7re(j)vka.fxev.

EK. 'Ayafxe/jiuov, dv$pa>7roi

148 E Y P i n i A O YWjOos TOvZe B' eifxi, Kal Xoyois dfos (prjs, 'A^aiwv irovov diraXXd(r

EKABH. 149

150 EYPin iAOYOVT evcreflfj 'yap, qvre TTUTTOV oh e'

ocriov, ov hitcaiov ev Spdcreisle xa'lPetv ro^ K K 0 ' S are ty

TOIOVTOV ovTa' BecnroTas 3' ov Aotoopa*.XO.

EKABH. 151IIO.EK.IIO.EK.

1240

1245

1250

v(5pipvar' els /JL'} to iravovpye trvov yap fie xaipeiv XP*I> "^ TifxutpovfxevrivaW ov Tax', *IVLK> " " cre "xovTia VOTIS,jutoi/ i/oi/(TTo\jj 7>js Ojoovs 'EAArjvlSos;Kpv\j/r] fxev ovv irecovarav e'/c Kap%ri

152 EYPiniAOY

EK.DO.EK.

EK.nOEK.nOAF.

dauovo-a' TV/X/3c irpo cecriroTtov To?

EKABH. 153AF. ovx tA^CT avTov, o/uwes, eKTroowv pia;

. ctXyefc CLKOVCOV. AF. OVK icpe^ere orrofxa; 1265

. eyKXeieT' eiprjTai yap. AF. ov% bcrov TO'^OSVJ/CWJ/ iptj/JLcov avTov eKj3a\eiTe TTOI,cVet7rep OVTCO KUI Xiav dpaavcTTOfxel;

C/SJJ, crt) S', to ra'Aatra, BtTTTi/^ oue venpovsa Qairre decnrordov 3' ujuas XP(^V

/catos oiKOu rj^t] TacrBe TTOfXTTijxov^ opw.

ev

OPE5TH2.

OPEXTOY.

( J P E 2 T H 2 , TOV

158rj TOV SpdfuxTo's ecrn roiavTt)' vpos rd TOV 'Ayap.efivovoi

virotceiTai OpeaTrjs Ka/uvwv, Kal Keifievos wo fiaviaseirl KXIVIS'WV, w irpouKadi^eTai. Trpo

SYLLABUS NOTARUM,QUIBUS MANUSCRIPT! SIGNANTUR.

CUM signa, quibus usus sum ad MSS. distinguendos, sparsim Innotis explicentur, visum est omnia hie ob oculos lectoris simulreponere.

A. Mosquensis primus apud Beckium.Aug. 1.2. Augustan! duo apud Brunckium.C. C. C. vel MS. C. C. C. codex in Corporis Christi Collegio Canta-

brigise, a Barnesio et Kingio collatus.Cant, codex olim Askewii, nunc in Bibliotheca Academise Canta-

brigiensis signatus Mm. 1.11. Vide infra M. N.D. Mosquensis quartus apud Beckium.H. vel Harl. Harleianus 5725. in Museo Britannico.J. Harleianus 6300. ibidem.K. Regiae Societatis codex recentior, a Kingio collatus. Hujus

quasdam in choris interpolationes, a Kingio in textum admissas,prorsus tacui.

L. MS. Ayscough. 4952. in Museo Britannico.M. N. MS. in Bibliotheca publ. Cantab, signatus Nn. 3. 14. Tres

priores fabulas habet eleganti manu seeculo XIV. scriptas, duas-que iterum priores ineleganti et recentissima manu. Ilium post-hac vocabo M, recentiorem N. Et hunc codicem et Cant, abAskewio utendos accepit Musgravius, sed paucis tantum inlocis inspexit.

Membr. membranse in Bibliotheca Parisiensi, olim Regia, a Brunc-kio collatas.

MSS. Dorvill. Codices Dorvilliani duo, nuper inter Bodleianosrepositi.

P. vel Lib. P. liber impressus in Bibl. Parisiensi, cum MSS. colla-tus, unde varias lectiones exscripsit Musgravius.

R. Alter Regiae Societatis codex.

TA TOY APAMAT02 IIP02MXA.

HAEKTPA.EAENH.EPMIONH.XOPO2.OPE2TH2.MENEAAOS.TYNAAPEQ2.nYAAAHS.ArrEAOS.OPYS.

OPE2TH2.

HAEKTPA.

O Y K icrTiv ovVev cieivov tSS' e'nreTv e?ros,oi/Se 7rd6os, ovSe (rv/mcpopa derjAaros,^s OUK av apair a^^os dvdpumov

162 EYPiniAOYvwepreXXovra Seifxaivwv 7reTpov,

depi Trorarai, KCCI Tivei Tavrrjv

stiterit necesse est. Non inficiorequidem, Pausaniam, cujus verbamox proferam, versus hos ut ge-nuinos agnovisse. Sed ejus auc-toritas eo minoris est in hujusmodiqusestione, quod etiam hymnos,qui sub Homeri nomine feruntur,pro genuinis agnoverit. Poetistamen ab Homeri setate proximisignota esse videtur hsec historia.Pindarus Olymp. I. Ql. jrartjpVTrepKaefJLatre ndpTepov avTio Xfflov,TOV alet nevotvwv aecpaXas fiaXeTv,ev

OPE2THS. 163ft5s /j.ev Xeyov&iv, on deois, avOpumos OJU,KOivrjs TpctTrefys d^'iMfx eyiov icrov,

lum. Quidam ei pro simplice saxoSipylum montem impendere aiunt,quod meitidrant Scholiastes supracitatus, Plutarchus alicubi, Anto-ninus Liberalis. Utramque poe-nam, et saxum impendens et dapesfrustra appositas, conjungunt, autad alteram utram, prout res postu-late alludunt Philostratus V. A. in.25. p. 115,116. Vit. Sophist, i. 21,1. p. 513. Auctor Atridarum redi-tus apud Athenaeum vn. p. 281. B.Dion Chrysostom. Or. vi. p. 97.LXIV. p. 594. Greg. Nazianzen. inMuratorii Anecdotis, vol. v. p. 4.Nonnus ad Gregofii Stelit. n. 31.Suidas in v. TaWaXo?. TzetzesChiliad, v. 479- et seq. In Polyg-noti pictura apud Pausaniam Phoc.X. 31. p. 876. erat TavraXos KU\nXXa fyftir aXyetvd oTrotra "Onrjposiir avTio jreiroitjKev, eVi Se auToT?irpoaea'Tii/ ol Kai TO CK TOV eirripTtj-fiVOV AWoV Scr^ LlCT. TloAvyvtiJTOS fJL6V$tj\6. 'Apj^iXo^oi 2', OVKoi'Ba, e'lTe i^iZdydrj irap aWwv TO.h TOO Xidov, eiVe KOH auTos ts Trjvitoirjcnv eta

Archilochum, Alcaeum, Alcma-na, Pindarum, et Euripidem se-quuntur Plato Cratylo, p. 52, 12.ed. Bas. sec. 262. D. Lsemar. 1590-395. D. E. HSt. Kal Te\evTtj(raiiTiV CLOOV ij Virip Tt]S K(pa\t]S TOV XlUOVTavTa\eta, dav/xaa-rij (o'c a-v/itpoivoj';Tip ovojxaTt K.ai aVe^i/iu? eoiKev. H y -perides apud Alexandrum interAldi Rhetoras, T. i. p. 581. ncp\ oia-

w\ TIJS

164 EYPiniAOYetr^e y\to(rt\ Viderint doctiores, an similifere ratione expediri possit locusvexatissimus in iEsch. Agam. 6870. Ibi ambigitur, quid sibi velintverba, dirvpuiv lepwv et assentiorBlomfieldio, falsam esse eorum sen-tentiam, qui de Furiis accipiunt:ego potius de Parcis, quse indicanturIn TreTrpwjUvov, v. 67- ut hie Clotho

in iirexXuiacv. Dein dirv'ptov, quodHesychio est ddvrwv, reddi possit,nullis sacrificiis placabilium. IdemHesychius: 'lepa!4 ap^ova-ar quodquo respiciat, ignoro; injicit tamendubitationem, utrum lepwv de ipsispersonis accipi possit, et vertisanctarum Dcarum.

OPEZTHS. 165epiv, Qvk

166 EYPin iAOYou ica\6v iw rovr' d

OPES THE. 167a dpo/xaios, 7rwXos afc CLTTO fyyov. 45

eooe o Apyei TWOE /IXJJP /^juas cTTeyais,pri rrvpi Se^ecrdai, \x.r\re Trpoanpwveiv rivafjLtlTpQKTOvovvras' kvpia S' #S' r\\kkpa,iv n dio'urei ^jsijcpov 'Apyeicov 7ro\ts,el xprj daveiv vu> Xevcrifxu) ireTpwfxaTi, 50$ (bd(T

168 EYPiniAOYev ek Sto/u' rjfxeTepov' k'(rriv B' earto 60

K\dovriv v/J.(popdv ree^et Be Bn riv dXyewv iraptjv yap KCCT' O'IKOUS eXp', bV eh Tpoiav eirapdevov, ipr} re unrpl -rrapeBwKev rpe

OPE2TH2.aTropov

16970

EAENH.

w iral K\uTtjUi/t;(rTjOas reTrapBeve nattpov hh JUJJ/COS 'HXeicrpa xpovov,TTWS, w rakaiva, vv re Kao-Lyvtjros re

170 EYPiniAOYTrpoo-cpdey/Jiacriv ydp ov juiaivofxat xredev, 75eU QoTfiov dva

OPESTH2. 171rjKerov e

172 E Y P i n i A O YHA. a-oi S' ovxi depiTov 7r,o6s (plXwv CTeix^v rdcpov;EA. Mjrai yap 'Apyeiotcri (TW/JL alcrx^vofxai.HA. d\^e 76 (ppovels ev, rore XITTOVO-' ala^xp^ do/xovs.EA. dpdm eAeas, ov (piXws "8' e/xtn AeVets. 100HA. aidws $e hr/ r t s KOfias T e'^ uas"iXdov(ra S' dfx(pl TOV KXvTai/nv^o-Tpa^ Tacpov

a(pes ydXaKTOixta 8tf edidit T Vakkenaer. ad Hippol. 715.Brunckius. Si quid mutandum, M o ^ A ; ^ ^ e t h i c e t 1 O a J ', >n u~ , 'i- ' . .,. et Ka,\(o? suprascriptum, de quoleffenm, Option ye Xefaa- ov AIAMS , , . , , - rursus dubitandi materia suppetit.e/jioi Xeyeis. ^ r

101.

OPE2TH2. 1736($M TTpoaeXdeTu fxvfifia

174 EYPiniAOY

OPES THE. 175diro etielcr',diro irpo fjioi KOITCIS.

X O P O 2.

XO.HA.

HA. a a avpiyyos ok 7rvoid 145\7TTOV SoVctKOS, to

176 E Y P i n i A O Y

HA. o'Aets,' ei fi\e(papaVTTVOV jXvKVTdrav (pepo^evia x.

HA. a a adiKOS d'StKa TOT' ap ' eAa/cei/,eXaicevK, dtrotyovov or he\ rpiirohi,

Qefxilos dp el'ucao-e(bovov 6 Ao^'as e'jus juaTepos. 165

X O . djoas; eV rreirXoKTi KiveT Ufxws.

0PESTH2. 177eirt

VTTO yap dXyeoov, VTTO Te

HA. KTV7rov rjy