A n d w h a t' s n e xt? - E-podreczniki

And what's next?

And what's next?Lesson plan (English)Lesson plan (Polish)

Bibliografia:

Bethany Hamilton, Surferka. Prawdziwa historia o sile wiary, rodzinie i walce, aby znówwskoczyć na deskę, tłum. Daniel Denisiuk, Warszawa 2012.

Link to the lesson

You will learn

you will get to know set phrases connected with dreamsyou will indicate the features that help to achieve your dream goalyou will tell how to behave in case of an accidentyou will remind yourself the principles of first aid and the emergency telephonenumbers

Nagranie dostępne na portalu epodreczniki.pl

Nagranie abstraktu

Before the lesson

Think, what do your colleagues dream about the most often. Why some dreams cannot cometrue?

Overcoming challenges

Have you ever been in a situation that could be described in words: “like a bolt from theblue”? What did you feel during this sudden and unexpected event? Do you remembera pleasant thrill or rather a panic fear?

You will read about a teenage girl whose life has changed completely in a split second. Howwould you behave in such situation? Would you be able to deal with the consequences of theevent that ruined all your plans and dreams?

Source: domena publiczna.

And what's next?

http://www.epodreczniki.pl/reader/c/142139/v/latest/t/student-canon/m/j00000005OB3v28

javascript:void(0);

javascript:void(0);

https://epodreczniki.pl/audio/RPHrBv5LCdygO

Exercise 1

Guess the set phrases hidden in the pictures bellow. They are connected with dreams. Searchfor associa�ons and metaphors - nothing is obvious!

Bethany Hamilton was born in 1990 in Hawaii. She was the third child of Tom and CheriHamilton. Bethany started surfing at the age of five. She won numerous competitions in thechildren’s and junior’s categories. When she was eight, she attracted the attention of thesponsors – the RipCurl company. They supported the talented girl financially and guidedher sport and media career. October 2003 was for Bethany the turning point. She wasswimming with her friends in the Napali coast waters, when a tiger shark attacked her. Shestarted practising her beloved sports discipline again in less than a month after theaccident.

Exercise 2

Read the fragment from the book by Bethany Hamilton and do the exercises.

Source: licencja: CC 0.

Bethany Hamilton

Surferka. Prawdziwa historia o sile wiary, rodzinie iwalce, aby znów wskoczyć na deskęPRZEDMOWA

“

javascript:void(0);

Prawdę mówiąc, nigdy nie myślałam o napisaniu książki.

Przekonali mnie do tego moi przyjaciele i rodzice, wiele musieli sięprzy tym namęczyć, ponieważ nie jestem osobą, która uwielbiao sobie mówić czy też myśli, że jest kimś szczególnym. Jak tegodokonali? Stwierdzili, że moja historia może pomóc innym, dlategonakłaniali mnie, bym spisała swoje przeżycia […]. Obiecałam sobie, żenie będę płakać, biadolić i jęczeć, zawodząc: „Jaka ja biedna! Jakanieszczęśliwa” […].

Rozdział I PORANEK HALLOWEEN

[…] Trwało to ułamek sekundy. Poczułam ucisk na ręce, jakby ktośmnie chwycił i pociągnął za sobą. Nie pamiętam szczegółów – był topięciometrowy żarłacz tygrysi, który odgryzł mi rękę i górną częśćmojej deski. Patrzyłam, wciąż w szoku, jak woda wokół mnie robi sięczerwona. Nie wiem jak, ale zachowałam spokój i zaczęłam płynąćw stronę brzegu. Zamiast lewej ręki miałam krótki kikut, widziałamrównież, że rekin wyrwał spory kawałek mojej czerwono–biało–niebieskiej deski…

Rozdział II KORZENIE

To, kim jestem, w dużej mierze zawdzięczam rodzicom. To oni mnieukształtowali. Niezwykli ludzie, którzy wyznaczali sobie cele w życiui próbowali je realizować. Większość nastolatków sądzi, że ich rodzicesą kimś w rodzaju kosmitów, ale ja uważam, że moi rodzice są świetni.Nie tylko mnie wspierają, nie tylko motywują, bym coraz lepiejsurfowała, lecz także mnie uczą, bym stawała się coraz lepszymczłowiekiem.

Mój tata oszalał na punkcie surfingu, gdy miał kilkanaście lat. […] Mojamama miała dwanaście lat i ledwie niosła wielką dechę. Późniejpopychała ją co chwila w głąb morza, wpadając co jakiś czas w dółwyryty przez prąd morski.

Kiedy opowiada o tej chwili – jej pierwszym dniu surfingu – przeżywatamte emocje na nowo. […] Lubię słuchać jej relacji. Powtarza, jakweszła do wody po pas, jak skierowała deskę do brzegu, niezdarnie sięna nią wgramoliła i zaczęła płynąć. Nagle załamana, spieniona falaponiosła deskę i ta zaczęła pędzić w stronę plaży. Mama stała na descez szeroko rozstawionymi nogami, w typowej dla początkującychpostawie, i dała się ponieść na pierwszej i ostatniej tamtego dnia fali,prosto do brzegu. – To była przełomowa chwila – często powtarza.I wiem, co ma na myśli. Surfing jest nałogiem; tym, którzy nie stanęlina desce, nie sposób opisać euforii i przyjemności związanej z tymsportem. A gdy już złapiesz bakcyla – po tobie… […].

Rozdział III OSTRA ZAWODNICZKA

[…] jestem najmłodszym dzieckiem w rodzinie, i w dodatku jedynądziewczyną – całe życie musiałam walczyć o swoje. Poza zwykłymi,rodzinnymi sporami bracia stanowią dla mnie źródło inspiracji […].

Moi bracia uprawiają agresywne sporty – hokej na rolkach, piłkę nożnąi paintball. Gdy ich znajomi dobierają się w drużyny, wszyscy chcą, byTimmy i Noah grali po ich stronie, ponieważ są szybcy i zawzięci.

Kiedy widziałam, jak dobrze się bawią, postanowiłam grać razemz nimi. Mnie też się coś od życia należy, prawda? I muszę przyznać, żezawsze mi pozwalali do siebie dołączyć, nigdy nie traktowali mnie jakmałej, słabej dziewczynki. Byłam jednym z zawodników – dostawałamkijem, rzucali się na mnie, ścinali mnie z nóg… Dawałam radę. Zabieralimnie ze sobą również na rolki i deskorolkę, bo wiedzieli, że nawet jeślisię wywrócę, nie zrobię z tego afery.

To dzięki nim stanęłam na desce surfingowej, to oni namówili mnie dosportu, o uprawianiu którego sama tak wcześnie bym nie pomyślała.Gdyby nie to, że nieustannie dodawali mi otuchy, pewnie zajęłabymsię surfingiem znacznie później. Nie ukrywam: kiedyś ten sportwydawał mi się nieco przerażający.

Moi bracia robili wszystko, abym została najlepszą surferką na świecie.U nas w rodzinie, gdy ktoś wygrywa jakieś zawody, reszta cieszy sięrazem z nim, bo pomagamy sobie nawzajem i sukces jednej osoby taknaprawdę zależy od pracy całej rodziny. Rodzice nauczyli nas takżeprzegrywać. Nikt nie jest na tyle dobry, by w pewnym momencie nieznalazł się ktoś jeszcze lepszy… – Nie ma sensu denerwować sięi złościć. Wkrótce będziecie mieć kolejną okazję, by pokazać, na cowas stać – mówi zawsze mój tata. Kiedy przegrywam w jakichśzawodach, powtarzam sobie: „To nie koniec świata, a jutro jest kolejnydzień i czekają mnie nowe wyzwania”.

Chociaż surfuję od piątego roku życia, uprawiałam także inne sporty.W pierwszej klasie zajęłam się piłką nożną. Długo grałam jako stoper,w obronie. Na początku niezbyt mi się podobało. Chciałam błyszczeć,zdobywać gole. Wkrótce jednak zrozumiałam, że trener się nie mylił –miałam dobry refleks i nadawałam się na ostatniego obrońcę. Wtedydotarło do mnie, że w drużynie nie ma ważniejszych i mniej ważnychzadań, że wygrana zależy od współpracy całego zespołu. Dopiero posześciu latach gry strzeliłam swojego pierwszego gola… Zajęło mi todużo czasu, ale dzięki temu mogłam lepiej docenić sukces[…].

Już w przedszkolu brałam udział w konkursach surfingowych – zwyklew takich, w których rodzice popychali dzieci przed falą, malizawodnicy nie łapali fal samodzielnie. W wieku siedmiu lat potrafiłamjuż sama łapać fale. Wciąż się uczyłam, wychodziło mi coraz lepiej. Porozmowie z rodzicami zdecydowałam się wziąć udział w zawodachRell Sun na Oahu […].

Nadeszła wielka chwila – wywołano moje nazwisko. Mama wskazałapunkt, w którym powinnam złapać falę. Dobrze mi szło, wygrałamwszystkie rundy i w końcu zgarnęłam złoto w swojej kategorii. Opróczpucharów otrzymałam dwie nowiutkie deski surfingowe, wręczyli mije ludzie, którzy byli legendami tego sportu. Wokół mnie zebrała sięcała moja rodzina i znajomi, wszyscy mi gratulowali. Pomyślałam: „Czyto wszystko dzieje się naprawdę?”.

Wygrana na Rell Sun była dla mnie momentem przełomowym. Od tegoczasu częściej brałam udział w różnych zawodach i co więcej, szło micałkiem nieźle. Rywalizowałam. […] Choć każdy z nas chciał wygraćwspółzawodnictwo, najważniejsza była zabawa, surfing, plaża i noweznajomości.

Bo w surfingu nikt nie myśli, jak w innych sportach: „Jestem najlepszy,nikt mi nie dorówna”. Wszyscy wiemy, że w wodzie dzieją się różnerzeczy, a natura potrafi płatać figle. Fale zmieniają kształt, na właściwądecyzję jest ułamek sekundy. Dlatego każdy może wygrać, a przegranimogą się pocieszyć, że poszczęści im się podczas kolejnego spotkania.[…]

Wygrywałam kolejne zawody i otwierała się przede mną możliwośćżycia z surfingu – mogłam zostać profesjonalną surferką. Takprzynajmniej sądzili moi rodzice i bracia… Ja jednak nie zawracałamsobie zbytnio tym głowy, wolałam cieszyć się chwilą, niż zastanawiaćnad przyszłością. […] Ludzie często pytają mnie o to, jak wygrywamzawody. Ciekawe i trudne pytanie. Wydaje mi się, że chodzio kombinację techniki i pozytywnego nastawienia. Nie denerwuję się,nie zamartwiam przed zawodami. Wcześniej zapoznaję się z nowymspotem, pływam tam. I tyle, nic więcej nie robię. Tuż przed zawodamiobserwuję fale, potem planuję taktykę. Następnie wybieram jakiśpunkt orientacyjny na plaży i staram się ustalić, gdzie złapać falę.

Czasami popełniam błąd i odpadam z rundy… Wówczas zdarza mi sięużalać nad sobą. – Bethany, przestań, nie warto – mówi wtedy mójtata. A ja staram się zapomnieć o niepowodzeniu i skupić na kolejnymwyzwaniu. To tata zwrócił mi uwagę, bym uczyła się na własnychbłędach i w zarodku eliminowała rodzące się złe nawyki […].

Cenię moją rodzinę. Zawsze mi kibicują, trzymają za mnie kciuki.Czasami wygrywam, czasami przegrywam, a oni i tak sądzą, że jestemwspaniała. Wspieraliby mnie nawet wówczas, gdybym wciążzajmowała ostatnie miejsce. Rodzice rzadko startowali w zawodach,

a moim braciom się nie chce – to mnie przypadł los głównegozawodnika w rodzinie. Ale współzawodnictwo nie zwalnia mniez obowiązków domowych… […].

Nie wiem, jak inne dziewczęta przygotowują się do rundy, ponieważ jazawsze robię to samo: modlę się o bezpieczeństwo moje i innychzawodniczek, proszę o mądrość w wyborze fal i o to, bym znalazła sięw odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie.

Ludzie często pytają, czy wcześniej przed wypadkiem, przed atakiemrekina, nie doznałam jakichś kontuzji. Surfing jest dość bezpiecznymsportem – spada się do wody, a nie na asfalt, jak w przypadku jazdy nadeskorolce. Trzeba się jednak liczyć z niewielkim ryzykiem. Kilka razy,na przykład, wielkie fale przytrzymały mnie pod wodą przez minutęczy trochę dłużej, w sumie nic mi się nie stało, ale przez głowęprzeleciała mi myśl: „czy utonę?”. A potem wynurzałam sięi zapominałam o strachu... Typowe surfingowe rany i kontuzjepowstają w wyniku uderzenia się o swoją deskę lub sprzęt innej osoby.Raz jechałam na fali załamującej się tuż przy brzegu i deska mocnomnie uderzyła, byłam tak obolała, że przez kilka dni nie zbliżyłam siędo wody. Przypominałam jeden wielki siniak… Czasami większe falerzucają surferów o dno, a jeśli dnem jest rafa koralowa… cóż, wtedywychodzą z wody zakrwawieni, z mnóstwem skaleczeń i zadrapań. Niewygląda to ładnie. Siniaki, rany, zadrapania i guzy stanowiąnieodłączną część surfingu. Trudno, jakoś je zniosę – o ile wciąż mogęłapać kolejne fale! […].

Rozdział V WYPADEK

Nawet nie krzyknęłam.

Często słyszę pytanie: „Czy byłaś przerażona? Czy bałaś się, że ciępożre żywcem?”.

Surfowaliśmy może pół godziny, fale były takie sobie. Czekaliśmy najakąś porządną falę – ja, Alana – jakieś pięć metrów ode mnie, a za nią

jej brat Byron i tata Holt. Byłam najdalej od brzegu, wszyscypatrzyliśmy ku morzu. Nosiłam wtedy błyszczący, niebieski zegarekRipCurla, zanurzyłam w wodzie lewą rękę. Czasami się zastanawiam,czy to nie odbłysk zegarka zwabił rekina. I nagle zobaczyłam jakiśszary kształt z lewej strony, zbliżał się do mnie powoli i w zupełnejciszy. Gdybym odwróciła głowę, ujrzałabym rozdziawioną paszczę,oczy, trójkątne zęby i szpiczasto zakończony pysk. Na szczęściedostrzegłam tylko rozmazany kształt…

Wydawało się, że rana po odgryzionej ręce powinna boleć – jednak niebolała. Poczułam nacisk i szarpnięcie: teraz wiem, że były to zęby.Rekiny mają tak ostre kły, że żarłacz przeciął moją rękę, moje kościi deskę surfingową jakby były z papieru. Po kilku sekundach napastnikodpłynął. Pamiętam, że nagle woda dokoła mnie zrobiła się czerwona– a chwilę potem dostrzegłam, że nie mam lewej ręki, z mojegoramienia wystawał może dziesięciocentymetrowy kikut.

Alana mówi, że zachowałam spokój. – Zaatakował mnie rekin –powiedziałam dość głośno, lecz z opanowaniem. I zaczęłam płynąć,używając jednej ręki. Choć wiedziałam, że do brzegu mam czterystametrów, włączył się instynkt: „Wracaj na plażę. Wracaj na plażę”. Niepomyślałam, że rekin może wrócić i mnie rozszarpać. Nie uciekłam odniego, nawet nie wiem, czy wciąż pływał wokół mnie. A przecież mógłpo mnie wrócić… Rekiny czasem atakują na próbę, żeby sprawdzićsmak ofiary, a potem do niej wracają. Wtedy jednak o tym niemyślałam. – Plaża, wracaj na plażę – w głowie słyszałam tylko towołanie.

Po chwili dopłynęli do mnie Byron i Holt. – Nie wierzę, że to się stało –wyrwało mi się. Sama nie wiem, do kogo to mówiłam. Holt zbielał natwarzy, wybałuszył oczy. – O, Boże – krzyknął, ale nie spanikował. Natrzeźwo ocenił sytuację i naprawdę mi pomógł: popchnął moją deskędo brzegu, a wtedy złapałam niewielką falę, na której przejechałam nadrafą, leżąc na desce. Cieszę się, że był wtedy przypływ – w razieodpływu musielibyśmy płynąć dookoła rafy, to jakieś dodatkowe

czterysta metrów, co zajmuje zwykle dziesięć minut. Byron złapał tęsamą falę, płynął ku plaży, leżąc na desce. Nie wiem, co myśleliwówczas Holt, Byron i Alana. Lecz nie okazywali przerażenia, bylibardzo opanowani.

Mocno krwawiłam, lecz mój kikut nie tryskał krwią jak fontanna.Później się dowiedziałam, że w trakcie takich wypadków tętnice samejakby się zasklepiają. Nie wpadłam w popłoch, ale modliłam się jakszalona: „Boże, pomóż mi dopłynąć na plażę”. Powtarzałam tę prostąmodlitwę w kółko. Bałam się, ale nie czegoś konkretnego – po prostuwiedziałam, że jestem ciężko ranna i nie wiadomo, co się ze mnąstanie. Holt ściągnął koszulkę, gdy znaleźliśmy się na płyciźnie, nagłębokości mniej więcej metra, i zawiązał mi ją na ramieniu, miałapełnić funkcję opaski uciskowej.

– Chwyć się moich spodenek, a ja dopłynę do plaży – powiedział.Chwyciłam za koniec jego spodenek surfingowych, a on ciągnął nas dobrzegu. W tym czasie Byron jak szalony młócił wodę rękami, by jaknajszybciej dostać się na plażę i zadzwonić na pogotowie. Holt cochwila zagadywał, pytał, czy jestem przytomna, czy można złapać zemną kontakt. Bał się, że jeszcze w wodzie stracę przytomność.I odpowiadałam na jego pytania, coś tam mówiłam, choć nie mampojęcia co. Oprócz tego modliłam się na głos i patrzyłam na zbliżającąsię linię brzegową.

Akurat ten etap zajął najdłużej, jakieś piętnaście minut, wtedypoczułam strach. „Mogę umrzeć” – pomyślałam. Odepchnęłam odsiebie negatywne myśli za pomocą modlitwy, powtarzałam, że mój losjest w rękach Boga, i zmusiłam się, by skoncentrować się wyłącznie natrzymaniu się deski. Wtedy też dostrzegłam Alanę, płynęła obok mnie,wpatrzona w brzeg, jednak czasami oglądała się i sprawdzała, co się zemną dzieje. Chociaż była przerażona, starała się ukryć swoje emocje.Podpłynęliśmy do plaży i ktoś krzyknął, by wezwać ratownika. Jednakbyło za wcześnie, ratownicy zjawiali się na plaży zwykle kilka godzinpóźniej. Krzyknęłam, że ich nie ma, ale pewnie nikt mnie nie słuchał.

Na stałym lądzie

Tuż przy plaży Holt zeskoczył z deski i dopchnął mnie do samegobrzegu. Wokół mnie zebrali się znajomi, Holt podniósł mnie i położyłna piachu. Wtedy pociemniało mi w oczach. Nie wiem, na jak długostraciłam przytomność. Po chwili otwierałam oczy, lecz znówmdlałam, mimo to chciałam wiedzieć, co się dzieje.

Holt wziął smycz od Jeffa Waby, który także pływał po Tunelachi podbiegł do nas, gdy usłyszał, co się dzieje. Zdjęli mi z ręki koszulkęi zacisnęli smycz, która bardziej nadawała się na opaskę uciskową.

Potem niewiele już pamiętam, a przynajmniej nie jestem w staniezłożyć faktów w logiczną całość – coś tam widziałam, coś słyszałam,jakieś myśli przelatywały mi przez głowę. Trochę jak we śnie, którywydaje się sensowny do momentu, w którym otworzymy oczy… a gdysię obudzimy, zastanawiamy się, o co chodziło.

Z pewnością zapamiętam uczucie strasznego zimna, podobno dziejesię tak, gdy ktoś straci dużo krwi. Znajomi naznosili ręcznikówplażowych i przykryli mnie nimi. Wszyscy, mimo że sami byliprzerażeni, starali się mnie wesprzeć, uspokoić, dodać mi otuchy.Nagle poczułam ból w kikucie – naprawdę mocno mnie zakłuło.Kilkakrotnie powiedziałam: „Chcę do mamy”. Najwyraźniej i dorośli,i nastolatki, gdy dzieje się coś złego, chcą znaleźć się pod opiekąmamy.

Chciało mi się pić i poprosiłam Alanę o wodę. Pobiegła do FredaMurraya, turysty, który wynajął dla całej rodziny domek przy plaży. –Chodź ze mną – krzyknął i oboje pobiegli do jego kuzyna, PaulaWheelera, który pracował jako strażak i skończył kurs ratowniczy.

– To moja przyjaciółka, prosi o wodę – powiedziała Alanai z przerażeniem w oczach starała się opisać, co się właściwie stało.

Paul stanął na wysokości zadania. Podbiegł do mnie i powiedział: –Spokojnie. Pomogę ci, jestem ratownikiem medycznym. Niech się

wszyscy odsuną. Zapamiętałam jego wyraz twarzy, to, jak bardzo sięmną przejął. Wszyscy pewnie westchnęli z ulgą, że znalazł się ktośznający się na rzeczy. Mnie bardzo ulżyło, kiedy usłyszałam, kim jestPaul. Obejrzał moją ranę i ponownie zacisnął opaskę. Alana przyniosławodę, lecz mój strażnik ją odesłał. – Wiem, że chce ci się pić – zwróciłsię do mnie spokojnie – ale będą cię operować, a wtedy przydaje siępusty żołądek.

W międzyczasie ktoś przyniósł apteczkę, Paul założył rękawicei zakrył ranę gazą. Zwijałam się z bólu, gdy obwiązywał kikut, aleprzecież inaczej się nie dało. Później sprawdził mi puls. – Straciłaśdużo krwi – powiedział cicho. Pamiętam, że jakiś pies przecisnął sięprzez tłum, żeby mnie polizać, pewnie także przejęty sytuacją.Zastanawiałam się, gdzie jest karetka. Dlaczego dojechanie na plażęzajmuje im tyle czasu? Byron włamał się do pickupa swojego ojca, byznaleźć telefon komórkowy i podać niezbędne informacje, ale długonikt nie przyjeżdżał. Wydawało mi się, że minęła cała wieczność,a Byron niecierpliwie chodził w kółko… Holt doszedł do wniosku, żedłużej nie możemy czekać – wraz z kilkoma osobami położył mnie nadesce i zaniósł na parking, a potem przełożyli mnie na pakę pickupa.Co chwila traciłam przytomność i wyławiałam tylko urywki rozmów.

W końcu usłyszałam sygnał karetki pogotowia. Ktoś dał mi zastrzyk,ktoś położył mnie na noszach i znalazłam się w ambulansie… […].

Rozdział XI ZNÓW NA FALI

Czym się pasjonujecie? Co uwielbiacie robić? Co was fascynuje?

A teraz wyobraźcie sobie, żedoszło do tragedii i nagleuświadamiacie sobie, że być możejuż nigdy tego nie zrobicie. Cowówczas czujecie? Smutek? Złość?Zaskoczenie? Bo ja musiałamzmierzyć się z tymi odczuciami…

Exercise 3

At the beginning Bethany was not successful infootball. Why?

Because this sport was not for her.Because she concentrated on her ownresult, not the result of the whole team.She did not like running.She wanted to score goals, not to play indefence.She did not understand the rules of thisgame.

Exercise 4

Referring to the Bethany’s story, which sentences are true? Mark the right answers.

On the day of the accident the sea was calm.She was injured, but she managed to reach the shore without anyone’s help.Her first reaction to the accident was panic.Her parents who loved surfing convinced their daughter to practice this sport.The little surfer had her first success in competitions at the age of 5.The professional help was given to the girl by the paramedic.After the accident Bethany was desperate to reach the shore.After the accident Bethany was cold, because the evening was coming.The girl practised only surfing.Bethany was sure she will not die.All accident witnesses remained calm.The success in surfing depend solely on the surfers’ skills.On the day of the accident Bethany was swimming on the surfboard with three otherkids.The surfer lost her consciousness on the beach.Right after the accident Bethany felt horrible pain.Surfing is generally a safe sport.The girl encouraged herself with prayers.Bethany has siblings.

Source: Bethany Hamilton, Surferka. Prawdziwa historia o silewiary, rodzinie i walce, aby znów wskoczyć na deskę, tłum.Daniel Denisiuk, Warszawa 2012.

Bethany HamiltonSource: Kanaka Rastamon, licencja: CC BY-NC 2.0,[online], dostępny w internecie: h�p://flickr.com.

Exercise 5

Use the informa�on from the fragment of the chapter The Roots and answer the ques�on:What does the main character think about her parents and the role they play in her life?

Exercise 6

Use the informa�on from the fragment below and give the examples of the posi�ve rules thatapplied in the Hamilton family.

U nas w rodzinie, gdy ktoś wygrywa jakieś zawody, reszta cieszy się razem z nim, bo pomagamysobie nawzajem i sukces jednej osoby tak naprawdę zależy od pracy całej rodziny. Rodzicenauczyli nas także przegrywać. Nikt nie jest na tyle dobry, by w pewnym momencie nie znalazłsię ktoś jeszcze lepszy… – Nie ma sensu denerwować się i złościć. Wkrótce będziecie miećkolejną okazję, by pokazać, na co was stać – mówi zawsze mój tata. [...] To tata zwrócił miuwagę, bym uczyła się na własnych błędach i w zarodku eliminowała rodzące się złe nawyki.[…] Cenię moją rodzinę. Zawsze mi kibicują, trzymają za mnie kciuki. Czasami wygrywam,czasami przegrywam, a oni i tak sądzą, że jestem wspaniała. Wspieraliby mnie nawet wówczas,gdybym wciąż zajmowała ostatnie miejsce.

javascript:void(0);

Exercise 7

Assign the quotes to the features and ac�ons that are crucial in achieving success in both, lifeand sport. Drag elements to the right places.

This is not the end of the world, tomorrow is a new day and new challenges that await me.,However, I soon understood that the coach was right - I had good reflexes and I was suitablefor the last defender., Then I realised that there are no more important and less important tasksin the team, that the victory depends on the coopera�on of the whole team., It took me sixyears of the game to score my first goal. It was a long of �me, but thanks to that I could be�erappreciate my success., I think it's all about a combina�on of the technique and the posi�vea�tude., I check the new spot beforehand, I swim there., Before the compe��on I watch thewaves, then plan my tac�c., I try to forget the failure and concentrate on the next challenge., Itwas my dad who told me to learn from my own mistakes and to eliminate the bad habits in thebud.

Quote Feature

This is not the end of theworld, tomorrow is a newday and new challenges

that await me.

However, I soonunderstood that the coach

was right - I had goodreflexes and I was suitable

for the last defender.

Then I realised that thereare no more important andless important tasks in the

team, that the victorydepends on the

coopera�on of the wholeteam.

It took me six years of thegame to score my first

goal. It was a long of �me,

but thanks to that I couldbe�er appreciate my

success.

I think it's all abouta combina�on of the

technique and the posi�vea�tude.

I check the new spotbeforehand, I swim there.

Before the compe��onI watch the waves, then

plan my tac�c.

I try to forget the failureand concentrate on the

next challenge.

It was my dad who toldme to learn from my ownmistakes and to eliminatethe bad habits in the bud.

Exercise 8

Finish the thought, make three sentences. Bethany Hamilton deserves admira�on because...

During the Bethany’s accident her friend remained calm. Would you know how to behave inthe situation when someone’s life or health is in danger?

Exercise 9

Do you remember the phone numbers that you should use in case of the accident? Write themin the gaps.

The Police - ............Fire brigade - ............ Emergency - ............Mobile emergency number - ............

Exercise 10

Arrange in the right order the par�cular ac�ons that should be undertaken at the accident site.

Assess the safety.Assess the situation.Call help. (999 or 112, then 998,997).First aid.Provide further care to the causality.

Exercise 11

Read the principles of first aid. Try to remember as many informa�on as possible.

First aid rulesSource: domena publiczna.

Keywords

perseverance, courage, passion, motivation, ambition, first aid

Glossaryperseverance


Nagranie słówka: perseverance

wytrwałość

courage


Nagranie słówka: courage

odwaga

javascript:void(0);

javascript:void(0);

javascript:void(0);

javascript:void(0);

javascript:void(0);

javascript:void(0);

https://epodreczniki.pl/audio/R13rhLGwo5aja

https://epodreczniki.pl/audio/RzCcm8REeKnNo

passion


Nagranie słówka: passion

pasja

mo�va�on


Nagranie słówka: motivation

motywacja

ambi�on


Nagranie słówka: ambition

ambicja

first aid


Nagranie słówka: first aid

pierwsza pomoc

accident


Nagranie słówka: accident

wypadek

vic�m

https://epodreczniki.pl/audio/R8f4xoaTekpn6

https://epodreczniki.pl/audio/R1dzbFnt5gy7y

https://epodreczniki.pl/audio/R1TLZiu9tqBEZ

https://epodreczniki.pl/audio/R1WsJIzd56Cq5

https://epodreczniki.pl/audio/R1Ae32kG5UObi


Nagranie słówka: victim

poszkodowany

emergency telephone


Nagranie słówka: emergency telephone

telefon alarmowy

police


Nagranie słówka: police

policja

emergency


Nagranie słówka: emergency

pogotowie

fire brigade


Nagranie słówka: fire brigade

straż pożarna

ambulance


https://epodreczniki.pl/audio/RHLwMiP4VPd00

https://epodreczniki.pl/audio/R5hySsHCQXknx

https://epodreczniki.pl/audio/RDK1hSl95tc4S

https://epodreczniki.pl/audio/Rfi1a89Xtqs8W

https://epodreczniki.pl/audio/RBFJR0vAL1AJS

https://epodreczniki.pl/audio/RLARVfmvmI6Uv

Nagranie słówka: ambulance

karetka

opera�on


Nagranie słówka: operation

operacja

family


Nagranie słówka: family

rodzina

support


Nagranie słówka: support

wsparcie

fight


Nagranie słówka: fight

walka

op�mism


Nagranie słówka: optimism

https://epodreczniki.pl/audio/R1b2qdPIhTpty

https://epodreczniki.pl/audio/R15USvBk0MUTg

https://epodreczniki.pl/audio/R7lmmtLfIlw4v

https://epodreczniki.pl/audio/RBCBaU8SgA2PK

https://epodreczniki.pl/audio/R1Ix6mbpd86b5

optymizm

strength


Nagranie słówka: strength

siła

for�tude


Nagranie słówka: fortitude

hart ducha

surfing


Nagranie słówka: surfing

surfing

surfer


Nagranie słówka: surfer

surferka

sport


Nagranie słówka: sport

sport

https://epodreczniki.pl/audio/R1dBJpFJmaS8W

https://epodreczniki.pl/audio/RjEcFMsxm5l1Q

https://epodreczniki.pl/audio/RZOjp4Dx7UeMu

https://epodreczniki.pl/audio/R1056974BmcSt

https://epodreczniki.pl/audio/R10tdMqJ9Cfpj

compe��ons


Nagranie słówka: competitions

zawody

https://epodreczniki.pl/audio/R4Cp32DwbC1qi

Lesson plan (English)

Title: And what's next?

Lesson plan elaborated by: Katarzyna Maciejak

Topic:

How to win the fight against adversity?

Target group:

8th‐grade students of an eighth‐year primary school.

Core curriculum

I. Literary and cultural education.

1. Reading literary works. Student:

7. defines existential issues in the texts being studied and reflects them;8. uses in the interpretation of literary works the necessary contexts, e.g. biographical, (...)

social.

2. Receipt of cultural texts. Student:

2. organizes information depending on their function in the message;

III. Creating statements.

1. Elements of rhetoric. Student:

1. functionally uses rhetorical means and understands their impact on the recipient;2. collects and organizes the material material needed to create statements; edits the

compositional plan of his own statement;3. agrees with other people's views or polemicizes with them, substantively justifying their

own opinion.

IV. Self‐study. Student:

1. reliably, with respect for copyrights, uses information.

The general aim of education

Students based on the literary text reflect on the fight against adversity.

Key competences

communication in the mother tongue;communication in foreign languages;learning to learn;social and civic skills.

Operational objectives

Student:

uses phrasal verbs related to dreams;indicates features whose possession helps achieve the ideal goal;talks about how to behave in the event of an accident;discusses the rules of first aid and provides the necessary emergency telephonenumbers.

Teaching methods / techniques

giving: talk;practical: subject exercises;programmed: using a computer, using an e‐manual.

Forms of work

individual activity;activity in groups;collective activity.

Lesson plan overview (Process)

Introduction

1. The teacher determines the purpose of the class: the students will talk aboutperseverance in pursuing the goal despite adversity.

2. The teacher can ask students what their dreams are and whether they all have a chanceto come true.

Realization

1. Students perform interactive ex. No. 1 – on the basis of pictures they guess the idiomsassociated with dreams (the szczyt marzeń , the marzenie ściętej głowy , pożegnać sięz marzeniami).

2. The teacher or student selected before the lesson introduces the figure of BethanyHamilton and encourages students to read excerpts from her book.

3. The participants read the text in an abstract, and then perform interactive exercises inwhich they assess the truth of the statements related to the history of the surfer.

4. On the basis of the fragment read, students answer the question of what role her parentsplayed in her life. In the next exercise, they write positive rules prevailing in the Hamiltonfamily.

5. The teacher begins a conversation about the traits that help a person to achieve a goal,and encourages students to perform an interactive exercise of assigning quotes to traits thatare important in achieving success (both in sport and in the wider context of life).

6. The students end up thinking: „Bethany Hamilton deserves admiration, because...”.Everyone arranges three sentences, then exchanges insights with a colleague from thebench.

7. The teacher draws attention to the fact that Bethany received help quite quickly, and hercompanions kept cool during the accident. He asks students if they know how to behave ina situation threatening someone's life or health.

8. Students perform an interactive exercise: they supplement emergency phone numbers –and an exercise in which to rank in the right order of action performed at the scene of theaccident.

9. At the end, the students get acquainted with the presentation (interactive map) regardingthe rules of first aid.

Summary

The teacher gives students short surveys with self‐evaluation.

Then he summarises the class by asking students questions:

Can you say that Bethany was lucky? Why?Who is Bethany's story directed to? Who can help?

Homework

Visit the Bethany Hamilton website. Take a look at her photos and describe the one thatdrew your special attention.

The following terms and recordings will be used during thislesson

Terms

perseverance



wytrwałość

courage



odwaga

passion



pasja

mo�va�on



motywacja

ambi�on



ambicja

first aid








pierwsza pomoc

accident



wypadek

vic�m



poszkodowany

emergency telephone



telefon alarmowy

police



policja

emergency









pogotowie

fire brigade



straż pożarna

ambulance



karetka

opera�on



operacja

family



rodzina

support








wsparcie

fight



walka

op�mism



optymizm

strength



siła

for�tude



hart ducha

surfing



surfing






surfer



surferka

sport



sport

compe��ons



zawody

Texts and recordings


Nagranie abstraktu

And what's next?



You will read about a teenage girl whose life has changed completely in a split second. Howwould you behave in such situation? Would you be able to deal with the consequences of the





event that ruined all your plans and dreams?



Lesson plan (Polish)

Tytuł: I co dalej?

Opracowanie scenariusza: Katarzyna Maciejak

Temat zajęć

Jak wygrać walkę z przeciwnościami losu?

Grupa docelowa

Uczniowie klasy VIII ośmioletniej szkoły podstawowej.

Podstawa programowa

I. Kształcenie literackie i kulturowe.

1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:

7. określa w poznawanych tekstach problematykę egzystencjalną i poddaje ją refleksji;8. wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, np. biograficzny,

(...) społeczny.

2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:

2. porządkuje informacje w zależności od ich funkcji w przekazie;

III. Tworzenie wypowiedzi.

1. Elementy retoryki. Uczeń:

1. funkcjonalnie wykorzystuje środki retoryczne oraz rozumie ich oddziaływanie naodbiorcę;

2. gromadzi i porządkuje materiał rzeczowy potrzebny do tworzenia wypowiedzi; redagujeplan kompozycyjny własnej wypowiedzi;

3. zgadza się z cudzymi poglądami lub polemizuje z nimi, rzeczowo uzasadniając własnezdanie.

IV. Samokształcenie. Uczeń:

1. rzetelnie, z poszanowaniem praw autorskich, korzysta z informacji.

Ogólny cel kształcenia

Uczniowie na podstawie lektury tekstu literackiego poddają refleksji temat walkiz przeciwnościami losu.

Kształtowane kompetencje kluczowe

porozumiewanie się w języku ojczystym;porozumiewanie się w językach obcych;umiejętność uczenia się;umiejętności społeczne i obywatelskie.

Cele operacyjne

Uczeń:

używa związków frazeologicznych związanych z marzeniami;wskazuje cechy, których posiadanie pomaga osiągać wymarzony cel;rozmawia o tym, jak zachować się w razie wypadku;omawia zasady udzielania pierwszej pomocy i podaje niezbędne numery telefonówalarmowych.

Metody/techniki kształcenia

podająca: pogadanka;praktyczne: przewodniego tekstu, ćwiczenia przedmiotowe;programowane: z użyciem komputera, z użyciem e‐podręcznika.

Formy pracy

aktywność indywidualna jednolita;aktywność w grupach;aktywność zbiorowa.

Przebieg zajęć

Faza wprowadzająca

1. Nauczyciel określa cel zajęć: uczniowie porozmawiają o wytrwałości w dążeniu do celumimo przeciwności losu.

2. Nauczyciel może zapytać uczniów, jakie są ich marzenia i czy wszystkie mają szansę sięspełnić.

Faza realizacyjna

1. Uczniowie wykonują zadanie interaktywne nr 1 – na podstawie zdjęć odgadują związkifrazeologiczne związane z marzeniami (szczyt marzeń, marzenie ściętej głowy, pożegnać sięz marzeniami).

2. Nauczyciel lub wybrany przed lekcją uczeń przybliża sylwetkę Bethany Hamilton i zachęcauczniów do przeczytania fragmentów jej książki.

3. Uczestnicy zajęć zapoznają się z tekstem w abstrakcie, a następnie wykonują zadaniainteraktywne, w których oceniają prawdziwość stwierdzeń związanych z historią surferki.

4. Na podstawie przeczytanego fragmentu uczniowie odpowiadają na pytanie, jaką rolęw życiu bohaterki odegrali jej rodzice. W kolejnym ćwiczeniu wypisują pozytywne zasadypanujące w rodzinie Hamiltonów.

5. Nauczyciel rozpoczyna rozmowę o cechach, które pomagają człowiekowi w osiąganiucelu, i zachęca uczniów do wykonania zadania interaktywnego polegającego naprzyporządkowaniu cytatów do cech istotnych w osiągnięciu sukcesów (zarówno w sporcie,jak i szerzej – w życiu).

6. Uczniowie kończą myśl: „Bethany Hamilton zasługuje na podziw, ponieważ…”. Każdyukłada trzy zdania, następnie wymienia się spostrzeżeniami z kolegą z ławki.

7. Nauczyciel zwraca uwagę na fakt, że Bethany dość szybko otrzymała pomoc, a jejtowarzysze w czasie wypadku zachowali zimną krew. Pyta uczniów, czy wiedzą, jakzachować się w sytuacji zagrażającej czyjemuś życiu lub zdrowiu.

8. Uczniowie wykonują zadanie interaktywne: uzupełniają numery telefonów alarmowych –oraz ćwiczenie, w którym należy uszeregować we właściwej kolejności działaniawykonywane na miejscu wypadku.

9. Na koniec uczniowie zapoznają się z prezentacją (mapa interaktywna) dotyczącą zasadudzielania pierwszej pomocy.

Faza podsumowująca

Nauczyciel rozdaje uczniom krótkie ankiety z ewaluacją pracy własnej.

Następnie podsumowuje zajęcia, zadając uczniom pytania:

Czy można powiedzieć, że Bethany miała szczęście? Dlaczego?Do kogo jest skierowana opowieść Bethany? Komu może pomóc?

Praca domowa

Odwiedź stronę Bethany Hamilton. Obejrzyj jej zdjęcia i opisz to, które zwróciło twojąszczególną uwagę.

W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraznagrania

Pojęcia

perseverance



wytrwałość

courage



odwaga

passion



pasja

mo�va�on



motywacja

ambi�on



ambicja

first aid








pierwsza pomoc

accident



wypadek

vic�m



poszkodowany

emergency telephone



telefon alarmowy

police



policja

emergency









pogotowie

fire brigade



straż pożarna

ambulance



karetka

opera�on



operacja

family



rodzina

support








wsparcie

fight



walka

op�mism



optymizm

strength



siła

for�tude



hart ducha

surfing



surfing






surfer



surferka

sport



sport

compe��ons



zawody

Teksty i nagrania


Nagranie abstraktu

And what's next?



You will read about a teenage girl whose life has changed completely in a split second. Howwould you behave in such situation? Would you be able to deal with the consequences of the





event that ruined all your plans and dreams?



A n d w h a t' s n e xt? - E-podreczniki

Documents

Transcript of A n d w h a t' s n e xt? - E-podreczniki