~ Home Is In My Head ~~ Home Is In My Head ~

IntroIntro

Dit dagboek wordt gemaakt door :

Svenja Simstone & Piper_Halliwel.

Hopelijk genieten jullie van ons gezamenlijke 2e dagboek  !

P.S.: Het forum topic op desims2.nl

Hi, mijn naam is Ginny!  Op mijn 15e kwam Kayleigh, mijn dochtertje, in mijn leven. Sindsdien dop ik mijn eigen boontjes, omdat mijn moeder me "vriendelijk" de deur heeft gewezen toen ik haar vertelde dat ik zwanger was. Vanaf die dag veranderde mijn leven compleet...

"En als u hier even wil tekenen. En dan hier nog en dan is de zaak rond!"

En met die woorden werd ik de huurder van een appartementje in Heavenport.De man die me het huurcontract liet ondertekenen was niet onvriendelijk, maar hij keek toch wat raar toen hij me zag.

Zijn blik verergerde nog toen hij mijn peutertje van 2 jaar in de gaten kreeg. Kayleigh. Zij was mijn engeltje en de enige familie die ik nog had sinds ik niet meer op m'n moeder kon rekenen.Samen zouden we er wel komen!  Zij en ik tegen de rest!

We waren altijd met z'n 2'tjes en ik zou haar eigenhandig alles leren!  Ze kon al behoorlijk praten, lopen en ze was al zindelijk!  Ze genoot er elke keer weer van als ik haar een nieuw liedje aanleerde. We hadden het goed!

Het regende pijpenstelen toen we voor de deur van ons appartement stonden. Ik was best wel zenuwachtig, wie weet wat we boven zouden aantreffen? En tegelijk was ik nog steeds verdrietig en vol ongeloof omdat mijn moeder, de enige die onvoorwaardelijk van me zou moeten houden "no matter what", mij en haar kleindochter had weggestuurd. Een kleindochter die er nu behoorlijk slaperig uitzag na een lange reis.

Toen we bovenkwamen klaarde mijn gezicht al wat op. Het appartement was geweldig!  Ik verkende snel alle kamers en was onder de indruk van wat ik binnen allemaal aantrof.

Het was allemaal veel groter dan ik had gedacht. We hadden een mooie woonkamer met een tv, radio en zelfs een schildersezel!  Ik had alles wat ik maar kon wensen. Ook Kayleigh keek zeer enthousiast naar haar wiegje in de woonkamer.

En toen ze wat verder rondkeek glunderden haar oogjes nog meer. Want voor mijn kleine meid stond er een mooi rood schommelpaard!  De keuken en living vormden een mooie grote open ruimte, met toch nog een scheidingsmuurtje ertussen.

Ook de keuken was perfect, net groot genoeg voor Kayleigh en mij!  Er was een bar om aan te eten en Kayleigh haar kinderstoel stond ook al klaar!

Toen we boven kwamen gingen we eerst naar de kamer van Kayleigh. Ik kon wel huilen van opluchting toen ik zag hoe mooi en perfect het voor haar het was!Een mooi bedje, een overvloed aan speelgoed.. Het was wel allemaal een beetje roze, maar dat was niet zo erg.

Het voordeel van al dat roze was wel dat alles mooi bij elkaar paste. Er was een roze verschoontafel, een mooi roze bedje, en zelfs de muren waren roze!  Er was zelfs een inloopkast, ookal had ze die eigenlijk nog niet nodig.

En daar stopte het nog niet bij.. Je kon geen stap zetten in de kinderkamer of je stapte op een of ander speeltje. Een tekentafel, een muziekdoosje, een blokkenspel en een poppenhuis. Op de vloer lag een schattig -roze- tapijtje, en aan de muur hing een erg lange spiegel. Dit was meer dan waar ik op had gehoopt!

Ik deed haar regenjasje uit en zette haar neer.

"Ga nu maar fijn spelen, mama gaat nog een beetje opruimen.""Ojuimen?" was haar verbaasde reactie.

Ik was nog niet de deur uit of Kayleigh vloog - ok, kroop - al naar de tekentafel en begon meteen met een grote glimlach te kribbelen. Ik glimlachte, mijn engeltje...Ze was erg creatief, en ik wist nu al dat ze uren zoet zou zijn met de tekentafel.

Ik ging snel eens kijken hoe de badkamer eraan toe was en weer was ik verbaasd over hoeveel meubelen er in dit appartement pasten!  Er stonden een wasbak, een toilet, een douche...

En toen ik me omdraaide zag ik een bad!   Ik was enorm blij dat ik Kayleigh nu in bad kon stoppen, het was namelijk bijna onmogelijk om haar onder een douche te krijgen.

Vervolgens kwam ik terecht in mijn slaapkamer. Ook deze was precies goed!Wat ruw, maar toch paste hij helemaal bij me!  Er was een mooi bed, een nachtkastje en een rekje met foto's...

Geweldige decoratie!  Verkeersborden, planten en een prikbord!

En ook ik had een inloopkast en een mooie spiegel!Dit was geweldig. Ik stond versteld van wat een paar verhuizers konden doen!  Nuja, bijna al mijn geld had eraan moeten geloven, maar het resultaat mocht er best zijn, toch?

Ik ging met jas en al op het bed liggen en liet alles bezinken. Dit appartement. Kayleigh. Kayleigh's vader. Mijn moeder.

Een traan ontsnapte me toen ik terug dacht aan de dag dat ik thuis vertelde dat ik zwanger was..."Mams, ik moet je iets vertellen...""Je bent van school getrapt!""Nee...""Wat dan?""Euhm...Ik denk dat ik zwanger ben...""Van wie?!  Nee dat doet er niet toe!  Je laat het maar weghalen!“

"Wat?!  Nee!  Dat meen je niet!  Mams ik hou dit kindje!""Dan weet je waar de deur is!""Mams, ik...""Nee, ik wil het niet horen!  Of je laat het weghalen, of je kan gaan!"

Ik ben gegaan en hier zit ik nu. Met een blije peuter aan de andere kant van de gang...

Een paar dagen gingen voorbij en op een mooie ochtend besloot ik snel naar de winkel te gaan om wat boodschappen in te slaan. Ik kwam voorbij een mooi huis, er zat een jongen in een zetel voor de deur.

Ik keek subtiel zijn kant uit, maar hij had mij (nog) niet opgemerkt.

Hij had blond haar en blauwe ogen, kon het nog beter? Zijn stijl sprak me wel aan, met zijn mutsje, tatoeages en piercings en stoere kleren.

Hij had me dan toch gezien, stond op en kwam naar me toe gewandeld.

Het voelde eerst een beetje dreigend aan toen hij vlak voor me kwam staan, maar hij zag er best aardig uit als hij in m'n ogen keek...

"Hey, mijn naam is Thom. Wat doet zo'n mooie meid als jij hier alleen?""Ik ben op weg naar de winkel. Wat doe jij hier?""Ik woon hier.""Ow... Je hebt een mooi huis!""Bedankt !""Ik woon hier 2 gebouwen verder in het 1e appartement.""Helemaal alleen?"

"Yep!  Problemen mee?""Nee, maar je lijkt me alleen wat jong om alleen te wonen. Hoe heet je eigenlijk?""Mijn naam is Ginny, ik dop mijn eigen boontjes!""Ok dan, Ginny-ik-dop-mijn-eigen-boontjes, ik hoop dat er in dat gebouw een tuin is!""Hoezo?""Anders kan het wel eens moeilijk worden om boontjes te doppen!"

Een flauwe grap die eigenlijk helemaal niet grappig was, ik weet het, maar toch moest ik lachen. Hard lachen.

Ik giechelde nog steeds toen ik hem antwoordde."Nou, nee, er is geen tuin. Maar jij hebt hier anders wel genoeg ruimte om een tuin aan te leggen, ik kan misschien hier mijn boontjes komen halen?"

"Zo, jij bent ook niet op je mondje gevallen!""Ik ben harder dan ik er op het 1e zicht uitzie.""Hoe komt dat?""Gewoon, dingen..."

Hij begon met me te flirten en ik flirtte gewoon terug.

"Je ziet er inderdaad niet echt hard uit, je ziet er mooi uit.""Dankje..."

"Iemand als jij heeft vast al iemand, niet?""Niet echt, ik leef op m'n eentje en ik ben er best wel tevreden mee!"

Hij boog naar me toe om me iets toe te fluisteren. Er liep een rilling over men rug toen hij zijn hand op mijn arm legde.

"Niemand is graag alleen. Dus ik grijp mijn kans voordat iemand anders het doet."

Ik glimlachte toen hij dat zei en ik antwoordde hem:

"Ga je gang...Grijp je kans."

Zijn hand zocht - en vond - mijn hand. Ik moest om mezelf lachen omdat ik meteen dacht "als ik nu maar geen klamme handen heb!".

Hij trok me naar zich toe en ik sloeg mijn armen om hem heen.

We lieten mekaar los en hij legde zijn hand onder mijn kin.*Oh God hij gaat me kussen!*

En of hij dat deed...!  Ik deed mijn ogen toe en liet me meegaan in de kus. Ik had zelfs een pop-voet!

Toen we mekaar eindelijk terug loslieten waren we allebei buiten adem.

"Wow, jij kan er wat van!"

*Jij kan er zelf anders ook wel wat van hoor!*dacht ik bij mezelf..

"Maar ik moet eigenlijk doorgaan, boodschappen, weet je nog?""Natuurlijk, maar geef me dan je telefoonnummer, of je e-mailadres, dit moeten we nog eens doen!"Al lachend zei ik: "Ok dan, heb je een briefje? Dan schrijf ik het snel op."

Zo wisselden we e-mailadressen en telefoonnummers uit en toen ik vertrok gaf hij me nog een kus op mijn hand.

Toen ging ik weer op pad...naar de winkel...om boodschappen te doen...

En ik liet het mooie huis waar de mooie jongen woonde achter me.